کامیا وارد می‌شود! | تحلیل نمایش Scalebound در Gamescom 2015

اگر نگران آن هستید که خیلی وقت است انگشتانتان طعم واقعی بازیی در سبک Hack’n Slash را نچشیده است، باید بگویم اندکی صبر پیشه کنید(!)، نوش دارویی برایتان آماده شده است. با ما در ادامه مطلب همراه باشید.

در کنفرانس Gamescom 2015 مایکروسافت، زمانی که کارگردان بازی Scale bound، آقای هیدکی کامیا بر روی صحنه آمد همگان دریافتند نوبتی هم که باشد، نوبت نمایش استودیو  Platinum Games است که با طوفان بازی‌های خود هوش از سر Hack’n Slash بازان دنیا برده است. استودیویی که تاکنون آثار فاخری همچون DMC ، Bayonetta، Bayonetta 2، Metal Gear Rising:Revengeance ، Wonderful 101 را در کارنامه‌اش دارد و هر یک از دیگری جذابتر و هیجان انگیزتر می‌باشد. با توجه به ادعای سازندگان، آنها در تلاش هستند تا هیچ یک از آثارشان تکراری نباشد و سعی خواهند کرد تا به این هدف برسند. تا جایی که کامیا در طی مصاحبه با ign گفته است که Platinum Games تاکنون Scalebound را شبیه هیچ یک از بازی‌های گذشته‌اش نساخته است.

کامیا در طی مصاحبه با ign گفته است که Platinum Games تاکنون

Scalebound را شبیه هیچ یک از بازی‌های گذشته‌اش نساخته است.

اکنون می‌خواهم شباهت‌ها و تفاوت‌های این بازی انحصاری Xbox 1 را با دیگر آثار Platinum Games برشمارم و در این راه تلاش خواهم کرد از مدرک استفاده کنم!

شروع طوفانی!

یکی از نقاط قوت مایکروسافت در Gamescom امسال شروع طو‌فانی این شرکت بود که دلایل آن قابل بحث است اما یکی از عوامل طوفانی بودن آن، نمایش جذاب Scalebound است.

می‌خواهم جهت بررسی نمایش Scalebound از یک خط کش استفاده کنم. خط کشی به نام Bayonetta 2 ! ساخته دست استاد کامیا که به زیبایی نیز از آب درآمده است.

Scalebound در بین بازی‌های هم نسل خود خصوصیتی دارد که در دیگر بازی‌ها کمتر به چشم می‌خورد و آن چیزی نیست جز اژدها! از ویژگی‌های بارز این اژدها سلاح، قدرت ، شکل ظاهری و روش مبارزه اوست. اژدهایی که نامش Thuban است و همانند یک بچه خوب از رفیقش دستور می‌گیرد و به خوبی در راستای آن تلاش می‌کند. سلاح او آتشی است که هر جنبده‌ای را بر روی زمین نابود می‌کند و کسی در برابر قدرت او تاب نمی‌آورد. سربازی که در معرض پاهای او قرار می‌گیرد و تکه بزرگه او گوشش می‌شود(!) و این همان نشان بارز قدرت Thuban محسوب می‌گردد. گرچه او از هوش مصنوعی بهره می‌برد ولی شما می‌توانید به او دستوراتی هرچند کوتاه مانند ” اینجا برو  ” یا” به آنجا حمله کن ” را بدهید. همچنین می‌توانید Thuban را شخصی سازی کنید و پوستی مناسب سلیقه خود برای آن انتخاب نمایید و حتی شیوه مبارزه او را شما تعیین کنید!

اما آن چیزی که شروع بازی را طوفانی کرد وجود همین اژدها و وجه مشترک Scalebound با bayonetta 2 در همین نکته نهفته است. اگر شما bayonetta 2 را بازی کرده باشید، در همان ابتدای بازی، قهرمان داستان در پی حمله جنگنده‌ای به او بر روی آن می‌پرد و در حین پرواز و مانور جنگنده با دشمنان مبارزه می‌کند! در ابتدای نمایش Scalebound نیز ما شاهد چنین تشابهی هستیم منتهی به جای هواپیمای جنگنده، این بار قهرمان داستان(Drew) سوار بر اژدهای عظیم الجثه است!

یکی دیگر از چیزهایی که آغاز بازی Scalebound را شبیه بازی Bayonetta 2 کرده است، در اوج قرار داشتن Drew همانند Bayonetta است، چیزی که هیدکی کامیا نشان داده است آن را دوست دارد و با مهارت از این ترفند استفاده می‌کند.

نیروهای دشمن به خیال خود  غرق در حس آمادگی هستند که ناگهان Drew

همانند عزرائیل بر بالای سر آنها ظاهر می‌شود و آنان را غافلگیر می‌کند!

باز گریزی به ابتدای بازی Bayonetta 2 می‌زنم، جایی که قهرمان بازی در حال خرید کردن از فروشگاهی در شهر است و در عین گذراندن زندگی عادی خود، دشمنانی را که آرامش او را برهم زده اند ساده می‌پندارد و به جنگ با آنان می‌رود. طریقه شروع مبارزه bayonetta خیلی بدیهی است؛ او با یک ضربه به دماغه جنگنده جهت حرکت آن را تغییر می‌دهد و بر رویش می‌پرد! نکته جالبی که در این قسمت نهفته است قدرت فوق العاده قهرمان داستان است. چیزی که با حضور  دوست صمیمیش و کمک به او در بازی تکمیل می‌شود و با همراهی این دوست به جنگ با اولین Bossfight بازی که یک اژدهای غول آسا و عجیب و غریب است می‌رود. دقیقا اگر در نمایش Scalebound دقت کرده باشید چنین اتفاقی به صورت دیگری رخ می‌دهد. زمانی که Drew با همراهی دوست قوی هیکلش یعنی Thuban در حال صفا کردن در آسمان منطقه‌ای جنگلی است و این نشان از آسوده خاطر بودن او دارد. نشان تشابه دیگر این بازی نسبت به Bayonetta 2 در اوج بودن قهرمان داستان است، آنجایی که نیروهای دشمن به خیال خود  غرق در حس آمادگی هستند که ناگهان Drew همانند عزرائیل بر بالای سر آنها ظاهر می‌شود و آنان را غافلگیر می‌کند!

تشابه دیگر Scalebound با bayonetta 2 در قسمت ابتدایی بازی جایی است که یار عظیم الجثه Drew به او در جهت مبارزه با دشمنان و Bossfightهای بزرگ کمک می‌کند و نیز Drew هم برای نجات او تلاش می‌نماید و این باعث همان نقش مکمل برای یکدیگر در بازی می‌شود. چنین چیره دستی در دو بازی نشان از آن دارد که سازندگان Platinum Games دریافته‌اند که چگونه آدرنالین خونتان را در ابتدای بازی بالا ببرند تا شما را به وسیله آن تا آخر بازی میخکوب بر سر جایتان بنشانند!

چیز دیگری که در این ۲ بازی آشکار است، جنبه طنز‌گونه کاراکترهای بازیست. گرچه که اگر به فیلم‌ها و بازی‌های ژاپنی دقت کنید، اکثر آنها از آن برخوردارند. هنگامی که کاراکتر اصلی بازی از اژدهایش می‌خواهد که او را بر زمین بگذارد و اژدها با تکان دادن خود او را بر زمین پرت می‌کند یا زمانی که Drew به نشانه اعتراض از این حرکت Thuban، بر سر او داد و بیداد می‌کند بدون آنکه توجهی به حضور نیروهای دشمن در روبرویش کند که همگی نشان از این جنبه طنزگونه دارد و این نکته نیز در بازی Bayonetta 2 به خوبی قابل مشاهده است.

از قسمت ابتدایی بازی تا اینجا آنچه که گفتیم در رابطه با شباهت‌های Scalebound با Bayonetta 2 بود اما چیزی که باعث تفاوت این اثر با سایر آثار Platinum Games در این قسمت می‌شود حال و هوای  و سبک بازیست. در دنیای بازی انرژیی به نام پالس وجود دارد که باعث معلق شدن جزایری در دنیای بازی شده است و کاراکترهای بازی نیز تحت تاثیر همین جو واقع هستند. همچنین دنیای بازی را با نام Draconis صدا می‌زنند.

شما با کمک اژدها (Thuban) داستان را پیش خواهید برد در حالیکه در Bayonetta 2 قهرمان بازی فقط در ابتدای بازی با دوستش همراه می‌شود، گرچه با توجه به اطلاعات منتشر شده رابطه Drew با Thuban کاملا حسی خواهد بود. علاوه بر آن بر اساس این اطلاعات درز کرده، در برخی مکان‌های Draconis به دلیل نبود فضای کافی مجبور خواهید شد به تنهایی بازی را جلو ببرید و با دشمنان مبارزه کنید.

داستان بازی در جهانی تقریبا سرسبز رخ می‌دهد که پر از دار و درخت و محیطی خوش آب و هوا است اما اگر به Bayonetta 2 یا سایر آثار Platinum Games دقت کنید چنین محیطی با این المان‌ها وجود ندارد یا کمتر به چشم می‌خورد. با توجه به سبک بازی که نقش آفرینی است و همچنین حالت هیجانی که هنگام استفاده از Thuban احساس می‌کنید. همه این مشخصات را در هیچ یک از آثار کامیا پیدا نخواهید کرد.

باید ببینیم در قسمت گیم پلی و سایر بخش‌های بازی چه شباهت و تفاوتی وجود دارد.

تشابه و تناقض!

Drew  همانند شخصیت Bayonetta دارای چند ویژگی خاص است که عبارتند از :

۱- این قهرمان دست راستش آهنین شکل  و شبیه دست و پنجه‌های اژدها است که نشان از پیوستگی با Thuban دارد و این یک قابلیت ویژه برای او محسوب می‌شود. قابلیتی که به شما اجازه خواهد داد جهت وارد کردن ضربه‌ای مهلک به دشمنان، خود را تبدیل به فیزیک یک اژدهای کوچک نمایید(!)، با سرعت زیاد پرش کرده و مسافت خود را طی و در نهایت با قدرتی دو چندان حالت عادی ّبه آنها ضربه وارد کنید. این ویژگی را در Scalebound زمانی تماشا می‌کنیم که Drew میخواهد یک مانتیس غول پیکر را از پای درآورد. در بازی Bayonetta 2 قهرمان بازی نیز از چنین ویژگی برخوردار است. او هنگامی که می‌خواهد در بازی با سرعت بالا حرکت کند و از دست تخریب مناطق پشت سرش فرار کند یا ضربه‌ای جدیتر به دشمنان وارد کند، تبدیل به یک ببر سیاه رنگ می‌شود.

دست راست Drew به شکل دست و پنجه‌های اژدها می‌باشد.

۲- Drew دارای یک هدست است که در هنگام مبارزات بر روی سرش می‌گذارد و با گوش دادن به موسیقی کاملا تمرکز خود را محو درگیری با دشمن می‌کند. حتی می‌توانید موسیقی‌های او را شما انتخاب و در آینده موزیک‌های بیشتری به آن اضافه کنید. قهرمانی که در این ویژگی به هیچ یک از آثار Platinum Games شباهتی ندارد و منحصر به فرد محسوب می‌گردد.

۳- قهرمان Scalebound با گذاشتن هدست بر روی سرش، بدن خود را همانند بوکسرها که قبل از مبارزه گرم می‌کنند تکانی می‌دهد که این نشان از آماده بودن او دارد. فیزیک Drew همانند ورزشکاران چهار شانه و قوی به نظر می‌رسد. از این لحاظ می‌توان او را شبیه قهرمان‌های سری DMC دانست که اکثرا فیزیکی ورزشکارانه دارند.

در Scalebound  همانند Bayonetta 2 با پرش بر روی هوا می‌توانید ضربات مختلف و کمبوهای پشت سر هم بر روی دشمن‌ها پیاده کنید. ضربات تمام کننده بازی نیز باز همانند Bayonetta 2 با فشار دادن دکمه‌ای (در اینجا(RB)) بر سر دشمنان و Bossfightهای غول آسا اجرا خواهد شد.

صدای Drew همانند صدای کاراکتر دانته در بازی DMC به نظر می‌رسد و از این لحاظ چندان مطلوب نیست که دو شخصیت متفاوت در دو بازی صداهایشان شبیه یکدیگر باشد.  از لحاظ رابطه کاربری نیز می‌توان Scalebound را شبیه Bayonetta 2 دانست. اگر به رابط کاربری بازی در نمایش آن دقت کرده باشید Drew می‌تواند شمشیر بکشد، از تیر و کمان استفاده نماید، آیتم‌هایی را انتخاب و آنها را به کار ببرد. احتمالا صفحه‌ای در منوی بازی نیز وجود خواهد داشت که کاربر بتواند با استفاده از آن آیتم‌های مختلف کسب کرده در بازی را انتخاب و استفاده کند. همچنین مدت استفاده از شمشیر و سایر سلاح‌ها دارای محدودیت است و بعد از مقدار تعیین شده برای آنها فرسوده می‌گردند و آنطور که به نظر می‌رسد با استفاده از آیتم‌هایی که در بازی بدست می‌آورید می‌توانید دوباره آنها را دوباره تعمیر کنید و سپس مورد استفاده قرار دهید.

رابط کاربری و مکانیک‌های Scalebound

اما آنچه که این دو بازی را از نظر این موضوع از یکدیگر جدا می‌کند سرعت اجرای کمبوها و حرکات قهرمان Scalebound است. طبیعتا در هنگام بازی خواهید فهمید که سرعت اجرای اکشن‌های Drew به مراتب خیلی بیشتر از سایر قهرمانان Platinum Games خواهد بود.

آنچه که قسمت گیم پلی Scalebound را می‌تواند کاملا متمایز از سایر آثار استاد کامیا کند و تاکنون سابقه چنین تکنیکی از سوی او نبوده‌ایم، با توجه به نقش آفرینی بودن سبک بازی، طریقه وارد کردن (Damage) بر دشمنان است. بازی همانند بازی‌های RPG اکشن ژاپنی زمانی که می‌خواهید ضربه‌ای به دشمنان وارد کنید میزان Damage وارده بر آنها و نیز میزان ضربه وارده بر خودتان را در همان لحظه مشاهده خواهید کرد. این کار باعث می‌شود تا شما اولا دریابید که بر دشمن ضربه وارد کردید و ثانیا  چقدر به دشمن صدمه رساندید.

ایده دیگری که در Scalebound جالب به نظر می‌رسد، استفاده از آیتم بمب چسبان الکتریکی مانند است. زمانی که شما با دشمنان غول آسا مانند مانتیس روبرو می‌شوید، می‌توانید با پرت کردن این بمب بر روی بدن آنها و شلیک به آن ضربه سختی بر آنان وارد کنید.

بمب چسبان الکتریکی مانند در Scalebound

از جمله شباهت‌های دیدنی و خیلی خوبی که بین Scalebound و Bayonetta 2 وجود دارد یکی همین وجود دشمنان غول پیکر فراوان در طول بازی است. آن طور که در نمایش مایکروسافت شاهد بودیم بازی نوید چنین ویژگی در خود  را خواهد داد و این نشان از همان حالت Hardcore مانند یا سخت بودن بازی را می‌رساند.

همچنین در  Bayonetta 2 ما شاهد آن بودیم که پس از کشتن دشمنان آیتم Collectable (جمع کردنی)  به عنوان جایزه دریافت می‌کردیم. علاوه بر آن می‌توانستیم با استفاده از صندوق‌هایی که وجود داشت آیتم‌های Power up و ارزشمند جمع کنیم. در Scalebound نیز چنین ویژگی به خوبی پیاده شده است. حتی شما می‌توانید جهت آنکه الماس‌های بیشتری در بازی جمع کنید، از Thuban  در مبارزهایتان کمتر استفاده کنید.

طبق سنتی که Platinum Games به کار گرفته است شاید یکی از اتفاقات احتمالی که می‌تواند در بازی Scalebound قرار گیرد همانند آنچه در Bayonetta 2  رخ داد آن است که صحنه‌های نبرد هوایی در داستان داشته باشیم با این تفاوت که در این بازی همراه با Thuban به جنگ با دشمنان آسمانی خواهیم رفت!

انتظار داریم که مبارزات با ضربات تمام کننده دلچسب به اتمام برسد، چیزی که

در Bayonetta 2 به صورت زیاد دیده می‌شد! 

اگر یک خصوصیت دیگر Scalebound شبیه Bayonetta 2 باشد به شما قول می‌دهم که با بازی خفنی روبرو خواهیم شد! و آن چیزی نیست جز کمبوهای آن. در Bayonetta 2 قهرمان بازی از حرکات مختلف و متنوع در طول کمبوها استفاده می‌کرد اما اکنون این ویژگی را در Scalebound کمتر می‌بینیم که امیدواریم در این مدتی که از پروسه ساخت بازی باقی مانده است چنین چیزی به بازی اضافه شود تا با یک گیم پلی جذاب و روانی روبرو باشیم.

در ضمن انتظار داریم که مبارزات با ضربات تمام کننده دلچسب به اتمام برسد، چیزی که در Bayonetta 2 به صورت زیاد دیده می‌شد!

حال و هوای پلاتینیومی

اگر به محیط دنیای Scalebound دقت کنید متوجه یک خصوصیت استراتژیکی خواهید شد. زمین دنیای بازی! زمینی که هم به سازندگان و هم به کاربران قابلیت ویژه‌ای بخشیده است. برای سازندگان از این لحاظ که توانسته‌اند ریتم بازی را کنترل و برای کاربران از آن جهت که می‌توانند با استفاده از این ویژگی استراتژی خاص خود را در جهت رسیدن به اهداف خود تنظیم کنند.

اما آنچه که در بازی به آن کم توجهی شده سیستم آب و دود (Particle system) آن است. با وجود آن که تلاش شد تا Scalebound نمایش قابل توجهی در Gamescom2015 داشته باشد اما این قسمت از بازی از افت فریم جزئی رنج می‌برد و در حد بازی‌های نسل هشتمی نیست اما با توجه به زمان باقی مانده انتشار بازی امید است این مشکل برطرف شود.

از لحاظ جذابیت بازی باید گفت که هیدیکی کامیا می‌داند

که چگونه نفس مخاطبان را در طول گیم پلی بند آورد!

مدل‌های اژدها، دشمنان،Bossfightها و هر آنچه در بازی است همانگونه که از Platinum Games انتظار می‌رود کار شده است و جزئیات آنها به صورت عالی دیده می‌شود. همچنین نورپردازی اشیا در بازی نیز در سطح بازی‌های نسل هشتمی است و همه چیز در برابر نور از خود انعکاسی واقعی نشان می‌دهند.

از لحاظ جذابیت بازی نیز باید گفت که هیدیکی کامیا می‌داند که چگونه نفس مخاطبان را در طول گیم پلی بند آورد! وقتی Drew با تعداد زیادی از سربازان دشمن روبرو می‌شود و با آنها به مبارزه می‌پردازد لحظه‌ای کوچک به شما تنفسی داده می‌شود تا بعد از خوردن آیتم Power up از داخل صندوقچه و کمی پیاده روی، این بار شما را با یک مانتیس غول پیکر روبرو سازد. این نشان از آن دارد که نمودار جذابیت بازی تا انتهای آن همین طور به سقف چسبیده است و نیز مژده یک بازی حرفه‌ای و  سخت را به طرفداران می‌دهد.

فکر کنم متوجه شده باشید که بازی کمی در گیم پلی و صحنه‌های سینماتیک از افت فریم برخوردار است که دوباره یادآوری این تذکر ضروری است که هنوز مدت زیادی تا تاریخ انتشار بازی و همچنین تا مرحله پلیش شدن آن وجود دارد. پس گر صبر کنی ز غوره حلوا سازی!!!

در آخر نمایش Scalebound تیزری از حالت Co-op چهار نفره بازی نمایش داده شد. شما می‌توانید همراه با دوستان خود و با کمک یکدیگر به مبارزه با دشمنان عظیم الجثه بروید. اطلاعات آنچنانی از این بخش به بیرون درز نکرده است اما این را می‌توان تصور کرد که با بخش جذابی روبرو خواهیم بود چرا که کامیا در طی مصاحبه اخیرش در Gamescom از این قسمت بیشتر  خوشش آمده و این نشانه وجود چیزی هیجان انگیز در آن دارد.

موسیقی و افکت‌های بازی هم با دقت کار گذاشته‌اند و ما را در جهت ریتم گیم پلی هماهنگ خواهند کرد و از این بابت نگرانی چندانی وجود ندارد.

همچنین تبدیل صحنه‌های سینماتیک به گیم پلی و نیز بلعکس استادانه کار شده است و به سختی می‌توان تغییر این دو به یکدیگر را تشخیص داد. به عبارتی دیگر می‌توان تصور کرد که بیشتر یا تمام صحنه‌های سینماتیک موجود در بازی(In Game) کار شده‌اند.

نتیجه گیری:

درست است که Scalebound از بسیاری از جهات به بازی‌های گذشته Platinum Games شباهت دارد و ما برخی از آنها را برشماردیم اما این به آن معنی نیست که با یک بازی تکراری روبرو هستیم. اگر توجه کرده باشید بنده نکاتی از بازی را بیان کردم که در آثار گذشته کامیا وجود ندارد و این همان گفته اوست که در تلاش است بازیی منحصر به فرد خلق کند.

بنابراین بازی هنوز در مرحله Pre alpha قرار دارد و با وجود گذشته پرسابقه پلاتینیوم گیمز، بعید بنظر می‌رسد که آنها ما را نا‌امید کنند. باید بنشینیم و منتظر اخبار بازی در آینده باشیم. لازم به ذکر است که Scalebound در سال ۲۰۱۶ به صورت انحصاری برای Xbox 1 منتشر خواهد شد.