لژیون زیرزمینی | پیش نمایش ارتش های فرازمینی
به عنوان نویسنده‌ای که از تفریحات دائمش تماشای اجراهای کمدی است، شوخی خوب را بسیار دوست دارم. چرا که شوخی خوب درد و مرض را از بین برده و حال آدم را جا می‌آورد. “ارتش‌های فرازمینی” از این شوخی‌های خوب است. نه اینکه خودش خنده‌دار باشد، نه! بلکه با در نظر گرفتن شرایط موجود و سن و سال تیم سازنده و موانع بسیار پیش روی انجام یک کار فرهنگی، همه چیز آن متناقض و غیرمنطقی و در نتیجه به طرز خوشایندی خنده‌دار به نظر می‌آید. واقعا اگر استودیو راسپینا با همین اشتیاق و عشق به کار خود ادامه بدهد، سال‌های سال بعد، حق دارد به نقطه‌ای که از آن آغاز کرده ببالد.
همه کمابیش می‌دانیم که بین هنرمندان ایران (و صد البته رستوران دار و کافی‌شاپ دار و بقال و چقّال!) عطش خاصی برای اختصاص نام‌های باکلاس به مغازه و استودیو و… وجود دارد. بعضی‌ها در این راه موفق می‌شوند و بعضی دیگر فقط توهّم باکلاسی برشان می‌دارد. راسپینا جزو دسته‌ی اول است. نامش که در فارسی قدیم به معنی پاییز است، آن قدر باکلاس هست که در نظر اول هر کسی خیال کند با یک استودیوی کلان و پرسرمایه طرف است. راسپینا بزرگترین شوخی‌اش را همینجا با من کرد. باورش واقعا سخت است که خوش منظرترین و روان‌ترین بازی شوتر اول شخص ایران در یک زیرزمین کوچک ساخته شده که تنها نکته‌ی لوکسش ساکنانَش است.
نام: ارتش های فرازمینی
سازنده: راسپینا
پلتفرم: PC
سبک: تیراندازی اول شخص
تاریخ انتشار: نامعلوم
جبر ارتداد
پس از ورود به استودیو و چند دقیقه خوش و بش، وقت را تلف نکردم. یکراست پای سیستم نشستم تا معروف‌ترین بازی ایرانی را محک بزنم. داستان ارتش‌های فرازمینی به آینده‌ای پوشالی می‌پردازد که در رُخ خبر از سعادت می‌دهد و در بطنْ دندانِ دریدن تیز کرده است. منابع انرژی زمین رو به اتمام هستند و همین منجر به تقابل کشورها می‌شود. در همین عنوان عده‌ای داد عدالت سر داده و نیّت میکنند جهان را زیر یک پرچم متحد کرده، خط بطلانی روی جنگ و جدل بکشند؛ غافل از اینکه راه و رسم دنیا شوخی‌بردار نیست و برقراری اتحاد جهانی، مگر به دست نیرویی ماورایی یا با استکباری یکپارچه، خیالی خام است.
ناگفته پیداست که پی‌بست داستان (آینده و کمبود انرژی و رقابت بر سر آن) موضوع جدیدی نیست و بارها در همین دهه‌ی گذشته مورد استفاده قرار گرفته است
باری، سفرها به سیارات دیگر برای یافتن منابع تازه‌ی انرژی آغاز می‌شود. رقابت‌ها از سر گرفته شده و از نو هر کشور حواسش را به سود خود می‌دهد مبادا در این بین سرش بی‌کلاه بماند. کم‌کم موجبات حیات در سیارات دیگر فراهم شده و ساکنان زمین آغاز به کوچ میکنند. اما باز هم سیاستمندان راه قهقرا در پیش گرفته و با گزینش ساکنان، زمینه را برای جنگ بعدی فراهم می‌آورند. عده‌ای طرد می‌شوند، در زمین رها شده و می‌مانند تا با چالش‌های این برهوتِ بایر دست و پنجه نرم کنند. طولی نمی‌کشد که این چاله‌ی رها شده پاگیر کوچ‌کردگان می‌شود تا آن‌ها را بر زمین بزند. طرد شدگان تکنولوژی لازم را برای سفر به فضا مهیا کرده و به عنوان طالب جدید انرژی نویافته به فضا سفر میکنند. اوضاع رو به وخامت می‌گذارد و اینجاست که اعضای گروهی ویژه برای مقابله با طرد شدگان اعزام می‌شوند…
ناگفته پیداست که پی‌بست داستان (آینده و کمبود انرژی و رقابت بر سر آن) موضوع جدیدی نیست و بارها در همین دهه‌ی گذشته مورد استفاده قرار گرفته است. اما شالوده‌ای که راسپینا از این مضمون به دست داده، در نوع خود بی‌نظیر است. تا جایی که به خاطر می‌آورم اکثر بازیهای آخرالزمانی با محوریت بشری، از جنگ صرفِ قدرت‌ها یا بی‌نظمی و آنارشیسم گفته‌اند. شاید سری مَس افکت یا دئوس اِکس تنها عناوینی باشند که همه را یکجا دارند. در هر حال، این خط مشی که استودیو راسپینا برگزیده، حرفی دیگر می‌زند و در صورت موفقیت این قسمت، قادر خواهد بود زمینه‌ساز یک سری بازی بی‌نظیر بشود.
استودیوی راسپینا از آن دسته استودیوهای کاردرست وطنی است که به بهترین شکل سعی در “وطنیزه” کردن عناصر بازی خود داشته است. سازندگان سعی داشته‌اند همه چیز این بازی، از منوی اصلی گرفته تا شماره‌های روی نمایشگر اسلحه، فارسی باشد و در نتیجه یکی از بهترین و ملموس‌ترین تجربه‌های وطنی، که بسیاری از استانداردهای روز در آن رعایت شده را خلق کرده‌اند.
گذشته در آینده
اولین مرحله‌ای که بازی کردم، همان مرحله‌ی معروفی بود که برای نخستین بار از سوی سازندگان به نمایش درآمد و از ویرانه‌های تخت جمشید الهام گرفته شده است. شوخی بعدی راسپینا با من در میان‌پرده‌ی اول رخ داد. انیمیشن‌ها به طرز غیر قابل انتظاری خوب و منطقی از آب در آمده بودند؛ چیزی که واقعا تصور نمی‌کردم حالا حالاها در یک بازی ایرانی ببینم. به عنوان کسی که در حرفه‌های مختلف دست داشته و دارم، می‌دانم که امروز در عرصه‌های موسیقی و دوبله و نویسندگی و ترجمه و… بشدت لنگ میزنیم. با چنین آگاهی، دیدن اینکه بازیگران موشن کپچر این اثر تا این حد مسلط عمل کرده‌اند، واقعا برایم جالب بود. اما شوخی کار کجا بود؟
اینکه موشن کپچر کار بعد از ضبط صدای گوینده‌ها انجام شده و بازی در میان پرده‌ها را هم آقایان آریا اسرافیلیان و نیما معماری، از سازندگان بازی، به عهده داشته‌اند! همه از محدودیت امکانات در کشورمان و سختی خوب درآوردن چنین کاری باخبر هستیم، اما برای اینکه شوق مرا درک کنید، توصیه میکنم سری به بازی Caslevania: Curse of Darkness، تولید کونامی، بر روی کنسول PS2 بزنید و انیمیشن‌های کپچر شده‌ی افتضاح آن را مقایسه کنید. در دوره زمانه‌ای که امکان بازیگری در استودیوهای غربی و ضبط صدای همزمان با تصویر برای بازیگران مهیاست، نتیجه‌ی کار این دو نفر با حداقل امکانات واقعا مایه‌ی سرافرازیست.
مرحله با سقوط وسیله‌ی گروه بر اثر اصابت موشک آغاز شد. همان ابتدا کنترل‌ها را سبک سنگین کردم. کنترل روان و پاسخگو، انیمیشن نرم و سریع، و نشانگر دقیق… همه‌ی آن عناصری که از یک بازی اول شخص انتظار می‌رود در بازی لحاظ شده است. صدای کمک خواستن فرمانده به گوشم رسید و سریعا به طرف موقعیت وی حرکت کردم. یکی از چیزهایی که توجهم را جلب کرد، استایل گرافیکی بازی بود. سازندگان به جای اینکه رئالیسم صرف را هدف بگیرند و در نهایت ناکام بمانند، به اغراق در رنگ‌ها و افکت‌ها رو آورده و ترکیبی شبه سورئال پدید آورده‌اند که با سلیقه‌ای مثال زدنی رنگ‌آمیزی شده است. افکت‌های ذرات باورپذیر کار شده و ریزه‌کاری‌هایی مانند پاشیده شدن شن‌ها در جهت باد بر اثر شلیک تیر، لحاظ شده‌اند. رویکرد کلی طراحی محیط نیز به اَشکال چندضلعی و لبه‌دار گرایش دارد که به خوبی با رنگ‌آمیزی دلچسب آن ایجاد کنتراست کرده است؛ از این رو پیام اصلی بازی قربانی نشده و صنعتی و خطیر بودن دنیای آن به چشم می‌آید.
چیز دیگری که همان ابتدا توجه را جلب می‌کند، موسیقی عالی بازی است. نکته‌ای که طی این چند سال برایم جالب بوده، سر بودن موسیقی بازیهای ایرانی نسبت به خیلی عناوین غربی است
چیز دیگری که همان ابتدا توجه را جلب می‌کند، موسیقی عالی بازی است. نکته‌ای که طی این چند سال برایم جالب بوده، سر بودن موسیقی بازیهای ایرانی نسبت به خیلی عناوین غربی است. کمتر پیش می‌آید که موسیقی یک عنوان بزرگ، مثل Halo، Gears of War و… به چشم بیاید. اما اکثر بازیهای ایرانی که تا به امروز دیده‌ام از موسیقی خیلی خوبی بهره می‌بردند که ارتش‌های فرازمینی یکی از آن‌هاست. گوش سپردن به آن، به تنهایی احساس حضور در فضایی حماسی را القا می‌کند. چالشی بودن بازی را هم که به آن اضافه کنیم، با یک معرکه‌ی تمام‌عیار طرف هستیم. آدم افسوس می‌خورد که بازاری برای موسیقی بی‌کلام بازی در ایران نیست، والّا این بخش از بازی به خودی خود یک محصول فرهنگی به حساب می‌آید.
اولین رویارویی من با دشمنان به تلف شدنم ختم شد! گویا طرد شدن حسابی بهشان زور آورده است! شوخی ندارند و چپ و راست حمله میکنند. بیراه نیست اگر بگوییم این عنوان بیشتر وارث Halo است تا Call of Duty. برای موفقیت در نبردها باید حسابی حواس خود را داده و مرتب در حال حرکت باشید (در ادامه بیشتر به این مسئله خواهیم پرداخت). هدفگیر بازی با دقت کار شده بود و با کمی دستکاری در سرعت نشانگر، بازی را کاملا روان و سرعتی دیدم. پس از نجات فرمانده و انجام چند دستور برای انهدام تجهیزات دشمن، مرحله‌ی بعدی را تست کردم.
آماج
مرحله‌ی بعدی قسمتی از فصل پالایشگاه بود. این مرحله از نظر ظاهر، چهره‌ای دیگر را به نمایش می‌گذاشت. اغراق در استفاده از Lens Effectها، باعث شده که تماشای این مرحله به اندازه‌ی یک Wallpaper خوش رنگ و لعاب لذتبخش باشد. در این مرحله بازیکن به همراه چند تا از هم‌تیمی‌هایش حضور داشت. هوش مصنوعی دشمن به گونه‌ای کار شده که بر اساس درجه‌ی سختی بازی، تعداد اهدافش را تشخیص داده و با اولویت‌بندی به آن‌ها حمله می‌کند. بنابراین آتش رد و بدل شده در زمین پخش می‌شود و احتمالش بسیار پایین است که بازیکن مورد حمله‌ی نامتوازن قرار بگیرد. نکته‌ای که در بازیهای قابل توجهی مانند “Clive Barker’s Jericho” یا حتی “Dragon’s Dogma” که عنوانی نسبتا جدید است لحاظ نشده بود و نبودش مایه‌ی عذاب بازیکن میشد.
با وجود نگرش پوششی هوش مصنوعی، اینکه بازیکن بتواند پشت قسمتی پناه بگیرد و خیلی سرخوش دانه‌دانه دشمنان را از پا دربیاورد، خیال خام است. کافی است دو دقیقه بی‌وقفه از پشت یک قسمت دشمنان را هدف قرار بدهید تا آتش خود را روی شما متمرکز کنند یا اصلا صبرشان سر آمده و بیایند پشت سنگر خدمتتان برسند!
تا اینجا اسلحه‌ی بازی واقعا خوشدست ظاهر شده بودند. استفاده از آن‌ها که طراحیشان به معماری محیط و لباس شخصیت‌ها برده و صنعتی بودن از سر و رویشان می‌بارد، لذت وافری به آدم می‌دهد. در اکثر بازی‌ها کلت حکم حربه‌ی آخر را دارد و تا مسلسل و… هست، کسی سراغش نمی‌رود. اما اینجا حکایت فرق دارد و تیراندازی با آن همانقدر خوشایند است که تیراندازی با دیگر اسلحه. در بهبوهه‌ی نبرد بودیم که یکی از هم گروهی‌ها اشاره‌ای به مسلسل زمینی کرد. نگاه را برگرداندم و با سر پله‌ها را دویده، پشت آن قرار گرفتم و با گلوله به سیلی نواختن به سر و روی دشمنان پرداختم. مسلسل زمینی ارتش‌های فرازمینی آن اغراق تکه پاره کنِ “ابزار جنگ” را ندارد؛ که به خاطر سبک بازی و درجه‌ی سنی آن، نباید هم داشته باشد؛ اما باز هم استفاده از آن و به تیربار بستن دشمنان لطف خود را داشت.
اندکی بعدتر یک سفینه‌ی غول پیکر به سمتمان آمد که با بیرحمی تمام ما را به رگبار گرفت (مصداق بارزی بر مثل “از هر دست بدهی، از همان دست پس می‌گیری”). اما هر چه باشد هم ما ایرانی هستیم، هم شخصیت‌های بازی. ایرانی جماعت هم که روزی هزاران بار در محیط‌های حقیقی و مجازی ثابت می‌کند که خودش حق دارد و بقیه غلط میکنند حق داشته باشند! (مصداقش انتقادهای تندی که بعضی‌ها به بازی شبگرد یا فیلم‌های خوب سینمای ایران میکنند.) پس با استناد به این مطلب، دوربین مخصوصی را از کوله پشتی بیرون کشیده، آن را روی سفینه‌ی متجاوز معاند زوم کرده و در عرض چند ثانیه بارانی از موشک را بر سرش نازل کردیم. باشد تا رستگار شوند… سپس با دلی لبریز از غرور ناشی از این دستاورد فرخنده، از مرحله بیرون آمدیم تا مرحله‌ی آخر را تست کنیم!
هجمه
وارد آخرین مرحله‌ی تست شدم. تا اینجا دسته‌های مختلفی از دشمنان، مانند اسنایپرها، نزدیک‌زن‌ها (با شاتگان)، مهاجم‌ها (با مسلسل)، پهپادها، مسلسل‌های ایستگاهی و سفینه‌ی عظیم را مشاهده کرده بودیم که در ترکیب با انواع اسلحه (یک کلت، سه مسلسل، یک دورزن، شاتگان، نارنجک و سلاح ویژه‌ی درخواست کمک) تنوع خوبی را رقم زده بودند و در این مرحله شاهد حضور همزمان و پررنگ همگی بودیم؛ نکته‌ی مطلوب دیگری که در هر عنوانی به چشم نمی‌خورد. کسانی که هم شوتر اول شخص (انواعی که جادو و مهارت‌های مهندسی و… غیره در آن نقشی ندارند و رئالیسم بنای آن‌هاست) بازی میکنند، هم شوتر سوم‌شخص، بر این موضوع واقف هستند که کلایمکس یا نقطه‌ی اوج داستان بازیهای سوم‌شخص، همیشه به بازیهای اول شخص می‌چربد. بسیاری از عناوین اول شخص، حتی در مراحل پایانی نیز بیخود لی‌لی به لالای بازیکن گذاشته و از به تصویر کشیدن یک یورش تمام عیار واهمه دارند. ارتش‌های فرازمینی اینچنین نیست.
وارد آخرین مرحله‌ی تست شدم. تا اینجا دسته‌های مختلفی از دشمنان، مانند اسنایپرها، نزدیک‌زن‌ها (با شاتگان)، مهاجم‌ها (با مسلسل)، پهپادها، مسلسل‌های ایستگاهی و سفینه‌ی عظیم را مشاهده کرده بودیم که در ترکیب با انواع اسلحه (یک کلت، سه مسلسل، یک دورزن، شاتگان، نارنجک و سلاح ویژه‌ی درخواست کمک) تنوع خوبی را رقم زده بودند
مرحله‌ی آخری که بازی کردم واقعا چالش‌برانگیز بود. پس از تلف کردن تعدادی از دشمنان و از بین بردن چند پهپاد مزاحم، به قسمتی رسیدم که از فرط شلوغی در حال انفجار بود! قهرمانان داستان روی سکویی ایستاده بودند، و جلو پایشان چندین مهاجم، رو به رویشان تک تیرانداز و اطرافشان چند پهپاد قرار داشت. بیرون آمدن از این مخمصه که پس از چند دقیقه به حضور یکی دیگر از آن سفینه‌های غول‌پیکر مزیّن میشد، نیازمند دقت و سرعت عمل همسان بود.
تمام عیار؟
پس از اتمام تست بازی، صحبت‌هایی با تیم سازنده داشتم و اطلاعات بیشتری از آن‌ها گرفتم. برای مثال بد نیست به بعضی جزئیات که در نظر اول به چشم نمی‌آید (و همین به چشم نیامدن دالّ بر اجرای خوب بازی است که بازیکن را غرق خود می‌کند) اشاره کنم:
سازندگان انیمیشن‌های متنوعی را برای دشمنان ساخته‌اند. قسمت قابل توجهی از این انیمیشن‌ها به برخورد تیرها و عکس‌العمل دشمن به محل برخورد تیر مربوط می‌شود که به نبردها عمق و باورپذیری بیشتری عطا می‌کند. بسته به اینکه تیر به کدام قسمت برخورد می‌کند، خون از پشت محل اصابت خروج کرده و اگر دشمن نزدیک دیوار باشد، به دیوار می‌پاشد. در مراحل بارانی، قطرات باران روی دوربین می‌ریزند و اگر به چاله‌های آب شلیک کنید، شاهد عکس‌العمل آن با صوت و تصویر مناسب خواهید بود.
البته این که بیاییم و بگوییم فلان بازی تعالی گیم است و هیچ ایرادی ندارد، جز رشته‌ای مهملات و خزعبلات نیست. ارتش‌های فرازمینی هم مثل خیلی عناوین دیگر، مثل همه‌ی عناوین خارجی، کاستی‌های خاص خود را دارد. برای مثال افکت اثرات تیراندازی به سطوح و دیوارها، همچنین جسد دشمن بعد از چند ثانیه محو می‌شود. اما با توجه به اینکه موتور بازی UDK بوده، نه یک موتور قوی و کامل بازی سازی، و با استناد به اینکه بازی را یک تیم بسیار کوچک تولید کرده، این موارد نه تنها قابل بخشش هستند، که عیب دانستن آن‌ها چیزی جز عیب‌جویی و تخاصم بیجا نمی‌تواند باشد.
لازم است به نکته‌ی دیگری نیز اشاره کنم. بعضی از صداپیشگان می‌توانستند بهتر عمل کنند. لکن این مسئله در تمام بازیهای ایرانی وجود دارد؛ شکی هم نیست که دلیل اصلی آن نو بودن این صنعت در ایران است. همان طور که بازی در تئاتر اغراقی دوچندان نسبت به بازی در تلویزیون، و بازی در تلویزیون اغراق بیشتری نسبت به سینما می‌طلبد، گویندگی برای بازیهای ویدئویی، رئالیسمی در حد دوبله‌ی انیمیشن و فیلم‌های سینمایی می‌خواهد (برای درک دوبله‌ی خوب سینمایی، دوبله‌ی فیلم پالپ فیکشن با ترجمه و مدیریت امیر هوشنگ زند را ببینید، وگرنه بازار پر است از کارهای ضعیف که مسخره‌بازی را به عنوان دوبله‌ی خوب تعریف کرده‌اند) و نسبت به گویندگی رادیو (که مانند بازیهای ویدئویی بدون تماشای تصویر انجام می‌شود) ملزم به اغراق کمتری است. با همه‌ی این تفاسیر، بعضی از گویندگان واقعا گل کاشته‌اند. برای مثال صداپیشگی تنها کاراکتر زن بازی را خانم نسرین صالح به عهده داشته‌اند که به نحو احسن از پس وظیفه‌ی خود برآمده و رسما از این شخصیت کاراکتری زنده و ملموس ساخته‌اند.
البته به همه‌ی این‌ها باید اضافه کرد که در سبک شوتر، مهم‌ترین اصلْ گیم‌پلی است (همانطور که در شاهکار ونکوییش بود و با وجود علاقه‌ی وافرم به آن بازی، داستان و دیالوگش را چیزی فراتر از یک سری مهملات مدعی نمی‌دانم ) و تا جایی که برای من مسجّل شد، استودیوی راسپینا به خوبی از پس در آوردن این بخش برآمده است. ارتش‌های فرازمینی از آن دسته بازی‌هاست که پس از ورود به آن، درَش غرق خواهید شد و فقط ذهنی که بدون توجه به شرایط و کاستی‌ها نظر بدهد (ساده‌تر بگویم: ذهنی که خود دستی در کار ندارد و فقط با توجه به ظواهر ساده قضاوت می‌کند؛ ذهنی که بازیهای هنری، معناگرا و مستقل را بچه‌بازی می‌داند و به مفت و مجانی بازی کردن عناوینی که بعضی‌هایشان با جمع موارد قابل دانلود، بیش از ۱۵۰ دلار ارزش دارند عادت کرده) قادر است آن را سبک و ناچیز بداند.
گیم‌پلی ارتش‌های فرازمینی با توجه به مهارت بازیکن، ممکن است از پنج تا هشت ساعت طول بکشد که برای یک بازی ایرانی با این کیفیت بسیار خوب است. شکی نیست که دو عنوان شبگرد و ارتش‌های فرازمینی استاندارد جدیدی برای بازیهای ایرانی تعریف خواهند کرد که از این پس تمام بازی‌ها با این دو سنجیده خواهد شد.
مطالب مرتبط سایت
تبلیغات
پر بحث‌ترین‌ها
- بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی می‌داند و از همکاری با او هیجانزده است
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- رئیس ناتی داگ: تست بازیگری Intergalactic به اندازه انتخاب بازیگر نقش الی شگفتانگیز بود
- بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است
- ظاهراً تریلر معرفی Intergalactic: The Heretic Prophet به تاریخ عرضه آن اشاره دارد
- دیجیتال فاندری تریلر Intergalactic را از نظر بصری شگفتانگیز توصیف می‌کند
- سازنده بازی Black Myth: Wukong بابت برنده نشدن در مراسم The Game Awards 2024 گریه کرد
- گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵
- مدیرعامل مایکروسافت: طرفدار Xbox بودن یعنی تجربه بازیهای آن روی تمامی دستگاهها
تبلیغات
پربازدید
+ ادامه
نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری 
بهترین دیالوگهای انیمیشن Spider-Man: Across The Spider-Verse 
نقدها و نمرات فیلم Sonic the Hedgehog 3 
کریستوفر نولان مقام شوالیه را دریافت کرد 
خداحافظی احساسی میلی بابی براون با اعضای سریال Stranger Things 
یکی از بازیگران Red Dead Redemption 2 و GTA 5 به حضور خود در GTA 6 اشاره می‌کند 
نقدها و نمرات فیلم Mufasa: The Lion King 
عنوان فیلم Peaky Blinders مشخص شد 
زمان اکران انیمه Attack on Titan: The Last Attack مشخص شد 
معرفی ۱۶ از بهترین بازی های جنگی و شوتر ps4
- یکی از بازیگران Red Dead Redemption 2 و GTA 5 به حضور خود در GTA 6 اشاره می‌کند
- معرفی ۱۶ از بهترین بازی های جنگی و شوتر ps4
رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد 
بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد 
بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی می‌داند و از همکاری با او هیجانزده است 
مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است 
گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵ 
گیم‌پلی Cronos: The New Dawn بیشتر شبیه بازیهای مدرن Resident Evil است 
محتوای همکاری Fortnite و Skibidi Toilet فردا منتشر می‌شود 
پیشبینی یک شرکت تحقیقاتی: در نسل بعدی تنها یک کنسول توان رقابت با نینتندو را دارد
- نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری
- بهترین دیالوگهای انیمیشن Spider-Man: Across The Spider-Verse
- نقدها و نمرات فیلم Sonic the Hedgehog 3
- کریستوفر نولان مقام شوالیه را دریافت کرد
- خداحافظی احساسی میلی بابی براون با اعضای سریال Stranger Things
- نقدها و نمرات فیلم Mufasa: The Lion King
- عنوان فیلم Peaky Blinders مشخص شد
- زمان اکران انیمه Attack on Titan: The Last Attack مشخص شد
آنا د آرماس به جمع بازیگران فیلم Avengers: Doomsday میپیوندد 
۱۰ طراحی کارکتر برتر انیمه One Piece
نظرات
من تا الان هر چی بازی ایرانی گرفتم فکر کنم اول باگ بوده بعد شده بازی لطفا خواهشی که از راسپینا دارم اینکه بازی بررسی کامل کن بعد بدن بیرون من توی بازیهای ایرانی واقعا به این بازی امید دارم :yes:
والا طی اون چند ساعتی که من بازی رو انجام دادم، حتی یک باگ هم ندیدم.
یادمه تابستون پارسال تو نمایشگاه بچه‌های سازنده می‌گفتن که بازی قراره تو پاییز عرضه بشه. طبعا تا اینجا زمان زیادی رو صرف تست و رفع بازی کردن.
حالا چند نفر میان می گن اله بله
خیلی بازی خوبیه
فقط تاریخ انتشارش کیه؟
هنوز حتمی نشده. فعلا سازنده‌ها مشغول مذاکره با ناشرها هستن.
تو بازی های ایرانی میشه بگم به تنها بازی که ایمان واقعی دارم اینه امیدوارم عالی شه :yes: :yes: :yes:
ممنون بابت نقد بسیار عالی بود :yes: :yes:
ارتش‌های فرازمینی تقریبا مثل شالوده‌ای از Quake و Gears of War شده. گیم پلی بازی واقعا خوب پیاده شده.
ممنون از تعریفت
واقعا افتخار باید کرد خیلی خوب بود :yes: :yes: :laugh:
به بازیش خیلی امید دارم :yes:
کل مقاله خوندم جالب بوود!! ولی اگر در ۱ ماه دیگه عرضه بشه من تا سال آینده نمیتونم بازی کنم!!
امید وارم قشتگ باشه!! 😀
انحصاری پی سی 🙁
این محدودیت UDK ـه
عالیه :yes: مخصوصا افکت ها وانیمیشن ها وهوش مصنوعی ازروی نقد!!!
امیدوارم توواقعیت هم اینطورباشه وبازی بدون باگی به ماتقدیم کنند.
درغیراینصورت : با ارتش های باگی روبه روخواهیم بود.
امیددارم بهش.امیدوارم روزی کالاف ایرانی بازی کنیم.
اصن خیلی باحاله 😯 :yes:
عکساش شبیه cod aw ه 😀
دمشون گرم 🙂
عجب مقاله ای :yes: :yes: :yes: :yes: ممنون بابت پیش نمایش :yes: :yes:
ممنون از شما 🙂
در کل بازی خوبی میشه
گرافیکش واقعا عالیه بسیار زیبا
AI واقعا ضعیف کار شده بود تو تریلری که پارسال اومده بود اگه درست یادم باشه و همچنین گیم پلی که خیلی یکنواخت بود… داستان هم اطلاعی ندارم ولی در کل خوبه
از سال گذشته زیاد روش کار کردن. همین دو سه هفته پیش هم که من رفتم استودیوشون در حال تست و دستکاری بازی بودن. بنده‌های خدا روی تعهد رو کم کردن. 😀
کاش زودتر تاریخ انتشارش رو بگن
ممنون بابت پیش نمایش
خواهش دوست من
انشاالله تاریخش که حتمی شه از همین جا اعلام خواهد شد.
این بازی عالیه واقعا حیف که از صنعت مهمی مث بازی سازی در ایران حمایت نمیشه!
داش وحید والا چارش یه تهیه کننده ی گردن کلفت سینمایی که بایس راضیش کرد(حالا با داستان خوب و تیم خوب)که بیاد یه بازی رو تهیه کنه
انجمن نجیب زادگان عجیب
موافقم. صنعت گیم ایران هنوز در حال پا گرفتنه. فعلا مهم اینه که بازیهای بی‌نقص یا حداقل روان ساخته بشه. اگر حمایت از پردیس و راسپینا مناسب باشه (البته من اسمش رو حمایت نمی‌ذارم، چون الان با ده هزار تومن با منت یه پیتزای آشغال به آدم می‌ندازن و ارزش این آثار خیلی بیشتر از این حرف‌هاست) می‌تونیم توقع داشته باشیم سر پروژه‌های بعدی افراد بیشتری رو وارد تیم کنن و آثاری تولید کنن که راحت بتونه توجه ناشران خارجی رو جلب کنه.
نظر من هم فقط روی کار برون مرزیه. این طور کار کردن بیشتر فشار روحی روانی و ضرر مالی رو دست سازنده‌ها می‌ذاره. یک سری انتقادهای به دور از انصاف که بماند…
کاملا باهات موافقم صنعت گیم تو ایران مث یه بچه نوپا نیاز به مراقبت و مکمل رشد داره!
Vahid
واقعا حیف و دو صد حیف…
بازی با فیلم و انیمیشن چند فرق اساسی داره.
افکت‌های فیلم باید فوق‌العاده حقیقی باشن که هیچکس تو ایران حاضر نیست چنین سرمایه‌ای بذاره.
انیمیشن هم نیاز به فن و تخصص فوق‌العاده‌ای داره که هم ایران در حال حاضر جلوی پروروش استعدادهای لازم رو گرفته، هم اگر کسی کارهای شده، دمشو گذاشته رو کولش و رفته اون سر دنیا یه کارهای برای خودش شده.
اما گیم رو میشه از پایه مصنوعی درست کرد. میشه عجیب‌ترین استایل گرافیکی رو براش انتخاب کرد و تا وقتی که اثر خوب از آب دربیاد، عنصر واقع‌نمایی هیچ اهمیتی نداره. فقط منطقه که باید حضور داشته باشه.
در کل با حرفت واقعا موافقم.
بله. ما چیزی از غربی ها کم نداریم. :yes:
چیز که زیاد کم داریم 😀
اما پتانسیل خیر… اتفاقا فراوون داریم.
یه مصاحبه از استاد نجف دریابندری می‌خوندم که اشاره کرده بود با وجود هرز بودن بازار کتاب ایران و جولان دادن یه عده بیسواد، حداقل این مزیت رو داریم که آت و آشغال توش زیاد به دست مردم نمی‌رسه. مثلا ویترین اکثر کتابفروشی‌ها به جای داستان‌های جنسی و اروتیک، پره از کتب فلسفه و آثار بزرگ ادبی.
با اینکه این حرف استاد قبل از رشد قارچ مانند مزخرفات شبه روان‌شناختی و دری‌وری‌هایی مثل “راز” بوده، هیچ شکی در پتانسیل داشتن ایرانی‌ها نیست. خود من با اهالی جوان موسیقی و دوبلاژ زیاد دم خور هستم. میدونم اگر تو این عرصه‌ها پا گذاشتن با عشق به این بوده که به عالی‌ترین مدارج حرفشون برسن؛ اما شرایط فراهم نبوده.
وگرنه چطور میشه مهندس کامپیوتر ۲۱ ساله‌ی ایرانی از مملکت می‌ذاره میره آمریکا و اونجا تو مجموعه‌ی والت دیزنی به کارآموزی مشغول میشه و با همکاری استادان انیمیشن اون مجموعه افکت ذرات رو به حد متعالی برسونه که تو فیلم “گیسو کمند” استفاده بشه؟
یا چطور حبیب زرگرپور تو اوج جوونی از ایران میره و تو استودیوی ILM که از غول‌ترین استودیوهای طراحی سه بعدیه مشغول شه و سرپرستی جلوه‌های ویژه‌ی Mask و The Perfect Storm و Star Wars Episode II رو به عهده بگیره؟
چجوری میشه که یکی از مغزهای اصلی داستان پردازی راکستار میشه نوید خنساری ایرانی؟!
چجوری میشه که سرپرست موشن کپچر آلان ویک ایرانیه؟!
😀
این لیست بی‌نهایت ادامه داره رفیق. فقط امیدوارم با شکستن مرزها این محدودیت‌ها هم فرو بریزن.
مقاله خوبی بود. ممنون.
این بازی واقعا نسبت به بقیه بازی های ایرانی خیلی عالیه. امیدوارم روزی بتونیم با بازی ساز های خارجی رقابت کنیم.
گند شبگرد در اومده همه میگن کپی بوده :rotfl: :rotfl:
کسی میدونه قضیه چیه ؟؟ :sidefrown: :sidefrown:
دوست من از قدیم میگن “در دروازه رو میشه بست، اما در دهن مردم رو نه”.
نمی‌دونم قسمت اول سه‌گانه‌ی اصلی اسپایدرمن رو دیدی یا نه. جنّ سبز حرف قشنگی به مرد عنکبوتی می‌زنه. تقریبا چنین چیزی بود: “مردم بیشتر از اینکه دوست داشته باشن موفقیت قهرمانشون رو ببینن، عاشق تماشای زمین خوردنشن.”
این ماجرا مخصوصا تو کشور ما بیداد میکنه. مردم ما بیشتر از اینکه دوست داشته باشن یتیم نوازی یک سری از هنرمندها، مثل اصغر فرهادی، بهرام رادان، پیمان قاسم خانی و خیلی‌های دیگه رو ببینن و ازشون یاد بگیرن، عاشق این هستن که بفهمن این افراد فلان کار غلط رو کردن و فلان تصمیم اشتباه رو گرفتن (مصداق بارزش امیر تتلوی بدبخت که این همه سال داره آهنگ مفتی میده بیرون تا ملت حال کنن. سوای حسودهایی که چپ و راست این جوان رو نواختن، بعد از ماجرای “دستبوسی رهبر” سیل دری‌وری‌ها بود که روانه‌ی این پسر شد. اصلا گیریم به خاطر مجوز هم اون حرف‌ها رو زده. بی‌محلی کردن مردم بهترین برخورد با این حرف‌ها بود، اما دیدیم که هر چی تونست بارش کرد. یا مثلا ماجرای روحانی که خطاب به “افراطی‌ها” گفته بود اگر می‌لرزید برید به جهنم و در مقابل این حرف حتی یه مشت هواخواه‌نمای روحانی هم ظاهر اصلیشون رو نشون دادن – که ذاتا مخالفت با شرایط موجوده، نه درخواست شرایط ایده‌آل – و به یک روز نکشیده روحانی رو با احمدی‌نژاد مقایسه کردن!)
قضیه‌ی شبگرد هم همینه. نمی‌دونم این شایعه از کجا نشات گرفته. شخصا با دیدن تصاویر ابتدایی بازی چنین شکی به دلم افتاد، اما با تصاویری که از مراحل طراحی و آرتورک بازی دیدم (که اتفاقا در پیش نمایش شبگرد در همین سایت ارائه کردم) متوجه شدم چنین چیزی نیست و بنده‌های خدا واقعا کار کردن. این وسط مشکل این بوده که به خاطر محدودیت‌های کشور (که حاضرم قسم بخورم شبیه‌سازی کردن میدون انقلاب یا آزادی توی یک بازی، حتی اگر به نفع انقلاب باشه، منجر به دستگیری و بازداشت تک‌تک افراد میشه، با این استدلال که نقشه‌های شهر ما رو – که از طریق گوگل پلی قابل دید زدنه! – میخواید به جاسوسان اسراییل ارائه کنید) مجبور شدن شهر رو جوری طراحی کنن که کمتر شباهتی به شهرهای ایرانی داشته باشه. راسپینا هم جور دیگه عقلش کار کرده و به جای پیرنگ داستان رو در کره‌ی زمین بریزه، به فضا و کشورهای نویافته برده. با همه‌ی این اوصاف همین حالا هم سر مجوز دارن اذیت میشن!
بهترین بازیه که تاحالا ایران ساخته خوش به حاله پی سی بازا :yes: حسرت بازی کردن بازیه ایرانی روی کنسولا رو دلم موند 😥 😥
بخر ببر رو سیستم آشناها بازی کن! 😀
به این بازی امید زیادی دارم…شبگرد که عالی بود ولی اینو بالاتر از شبگرد میدونم…خداکنه افت فریم و باگ نداشته باشه! :yes: :yes: :yes: :yes:
مقایسه‌ی این دو بازی واقعا درست نیست. از نظر تکنیکی تفاوت‌های زیادی دارن. همین قدر بگم که هر دو تیم زحمت یکسانی برای بازیشون کشیدن.
شبگرد،برعکس تعریفایی که ازش شد همه چیزش عالی بود جز داستانش(البته اگه باگهای فاجعه بارش رو بذاریم کنار)داستانش که تو مرحله اول همه جیزش لو میره و هویت شبگرد مشخص میشه،تا آخر داستان که اتفاق خاصی نمی افته جز اونجا که دلیل مشکل پوستی شبگرد مشخص میشه….ولی من به ارتش خیلی بیشتر امیدوارم چون واقعا عالی بود تریلرش جز هوش مصنوعیشون که ایشالا حل میشه…فقط موندم کی میخوان منتشر کنن….اوج مدرسه،مثلا دی ماه؟! :sweat:
من امسال سال سومم جون هر کی دوست دارن زودتر منتشرش کنن،البته بدون باگ
سوم چی داداش؟
Sourena1998
ان شاالله که از نتیجه راضی خواهی بود دوست من.
در مورد شبگرد هم موافقم. کسانی که از اون بازی انتقادهای کذایی میکنن، معمولا حواسشون به این ماجرا نیست که ساخت چنین عنوانی روی UDK خودش یک دستاورده که شاید خیلی از دانشجوهای بازیسازی غربی از انجامش عاجز باشن (همونجوری که خیلی عناوین هست که با موتورهای اصلی و مرجع ساخته شده و باگهای افتضاح دارن) و قیمت این بازی هم اصلا با عناوین خارجی قابل مقایسه نیست. مخاطب ایرانی برای بازی کردن شبگرد باید ۱۰ هزار تومن بپردازه که وقتی مقایسه می‌کنیم، می‌بینیم حدودا یک هجدهم عنوانی مثل Call of Duty میشه.
واقعا با این شرایط سازنده‌هاش گل کاشتن و شخصا خیلی از انتقادات وارده به این بازی خونم رو به جوش میاره
به امید عناوین بهتر نقد توپی بود
آقای شهبازی گل گفتی واقعا پالپ فیکشن یه دوبله ی فراموش نشدنی رو داشت اون سکانسی که مارسلوس والاس می گفت:تو کاکاسیای منی؟!،یا وقتی ال جکسون از رستگاری حرف می زد و یا دیالوگهای بروس ویلیس و اون راننده ی زن خیلی دوبله ی خوبی ازآب در اومده بودن دمت گرم 😉
انجمن نجیب زادگان عجیب
ممنون از لطفت رفیق
آقای زند تو دوبله‌ی پالپ فیکشن واقعا گل کاشتن. لیپ سینک‌ها بشدت عالی از آب دراومدن که چنین حد تعالی فقط منوط به ترجمه‌ی عالی و مدیریت دوبلاژ عالیه. دو عنصری که خیلی وقته در اکثر کارهای دوبله بهشون توجهی نمیشه.
برای موفق از آب دراومدن دوبلاژ یک اثر، هم مترجم هم مدیر دوبلاژ باید به دو زبان تسلط خیلی خوبی داشته باشن تا الحان و الفاظ و دستور دو زبان با هم تداخل ایجاد نکنن.
از این اثر هر چی بگم کم گفتم، ولی سرتو درد نمیارم. “:D
آره واقعا خیلی وقته که شاهد اتفاقات خوشایندی تو عرصه دوبلاژ نیستیم یه عده اومدن تو اینکار که اصن متوجه نمی شن که دوبله چه صنعت ظریفیه ولی کار دوبله ی جنگو واقعا منو خوشحال کرد چون کار هومن تیم بود فقط تو می فهمی من چی می گم… 😉
هومن=همون
واقعا بازی خوبیه . توقع ساخت چنین بازی از استودیو راسپینا نداشتم . آفرین به استودیو
راسپینا . :yes:
فوق العده :yes:
واقعا چند وقت بود یه بازی درست حسابی ایرانی ندیده بودم .
امیدوارم راسپینا هم در آینده ای نچندان دور یوبی سافت یا EA ایران و همینطور شرق بشه 😉
😎
پیشنمایش خیلی خوبی بود ولی بچه ها تا کی باید منتظر بمونیم میدونم زحمت کشیدن ولی من بعید میدونم این بازیه خوبی از آب در بیاد اون از شبگرد حالا چون شما میگین برای این منتظر میمونیم و نظر کشــــــکـــــــی نمیدیم :smirk:
هنوز تاریخ انتشار معلوم نشده
شبگرد نسبت به قیمتش خیلی خیلی خوبه دوست من.
من دیروز موسیقی متن فیلم “آرایش غلیظ” رو ۱۰ هزار تومن خریدم. به جرات می‌گم موسیقی شبگرد سره، اما خب، مقام دردانه‌ی شجریان کجا و مقام دو نابغه‌ی جوون کجا؟!
به نظرت بازی شبگرد برای ده هزار تومن فوق‌العاده عالی نیست؟
:yes:
به غیر از این :yes: چیزه دیگه ای نمیتونی بزاری ?:-)
به تصویر آخر دقت کنید :smirk: COD: AW ازش اسکی رفته 😛 (مسخره نمیکنم 😐 )
راست میگیه ها.scope اسلحه مثل اینو را درست در AW دیدم. :yes:
دکتر سجاد یه سوال؟؟؟؟؟؟ ?:-) ?:-)
تریلر گیم پلیش تو steam دیدم کلا یه سر گردن از بازی های ایرانی بالاتر بود.
بیشترین چیزی هم که توش جلب توجه میکرد گرافیک بازیش است. :yes:
دوستان خبر داغ تریلر جدید متال گیر امد. ولی فک نکنم گیمفا بذاره.
quiet همون تک تیر اندازه حضور فعال داره توش ممکنه سایتو شیلتر کنن ولی حتما برین ببینید.
لینک بده
ماله یوتیوبه فک کنم دیدگاهم پاک بشه.
خیلی ببخشید بابت اسپم ولی خیلی واجبه! :wilt:
من وقتی میخوام ادامه مطلب (N@ughty Dog سالگرد ۳۰ سالگی خود را جشن میگیرد) بخونم وقتی روی گزینه ادامه کلیک میکنم چیزی که رو صفحه میاد خبر حاکی از ف@ی@ل@ت@ر شدن مطلب رو میده 😮 :hypnotized: :sweat: 😮 فقط همون مطلب اینطوریه 😮 نه سایت فیل.. هست نه مطلب های دیگه فقط همون 😮 دیشب هم نتونستم برم تو 🙄 :dazed:
شگفتا 😮
اهه باو الان که داره مدرسه هاشروع میشه چراااااااا! :((((((((
ولی نقدت فوق العاده بودد!!!!قلم خیلی توپی دارییی :-* :inlove:
ممنون از لطفت دوست من
عالی به تمام معنا یعنی واقعا بازی های جدید ایرانی از ذوالفقار گرفته تا شبگرد و ارتش های فرازمینی من رو امید وار کردن به صنعت گیم واقعا عالی :yes: :yes: :yes: :yes: :yes: :yes: :yes: :yes: :yes: :yes: :yes: :yes: :yes: :yes: :yes: ممنون بابت مطلب به امید روزی که دیگه ایران تو صنعت گیم بهترین باشه و کشور های دیگه حرفی واسه گفتن نداشته باشن :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: البته خیلی سخته جون کشور های دیگه هر روز پیشرفتشون بیشتر میشه ممنون
خواهش دوست من
واقعا پیشرفت خوبی دیده میشه
انشاالله حتما میگیرم.ممنون. :yes:
ولی توی تریلری که از گیم پلی منتشر شد هوش مصنوعی نابود بود و یکم روند بازی کند بود.باید توش یکم تغییر اجاد کنند ولی بهترین گرافیک رو داره.فکر کنم در حد mw3 یا bf2باشه. 😀
CALL OF DUTY:IRAN ADVANCED WARFARE
:rotfl:
یک بار بازی ایرانی خریدم نصب کردم جذف کردم مقصد سطل زباله 😐
بازی ایرانی هیچوقت موفق نخواهد شد تا زمانی که به بازی های مورد دار مجوز نمیدن 😐
سیبیلو :rotfl: (عکس اول) :rotfl:
مگه et armies قبل از aw معرفی نشده بود ?:-) 😕
البته قصد توهین به بازی ایرانی و طرفداراش رو نداشتم 😉 :yes:
دوست من ارتش‌های فرازمینی بیش از سه ساله در دست تولیده. مقایسش با
Advanced Warfare
درست نیست. یه ناآشنا ببینه اشتباه برداشت میکنه.
در مورد بازیهای ایرانی باهات موافقم. اکثر بازی‌ها واقعا افتضاح هستن. همین حالا هم مواردی هستن که واقعا هیچ فکری پشت تولیدشون نبوده (البته اگر ضدحمله‌های فرهنگی درپیتی با استناد به حرف‌های چارتا فراماسون‌شناس دوزاری زیر دیپلم، یا زورچپونی‌های حماسی/ انقلابی که بدتر به ضرر ظاهر انقلاب ماست رو فکر بدونیم!)، شخصا هم طی این سه سالی که برای کلیک می‌نویسم از نقد و پیش نمایش اکثر بازیهای ایرانی طفره رفتم… اما بعضی از این تیم‌ها واقعا بی‌گدار به آب نزدن. نمونه‌هاشم همین پردیس و راسپینا.
واقعا دمشون گرم با محدودیت هایی که تو ایران هست عالیه
فقط اگه تاریخ انتشار رو هم بگن دیگه هیچی
ممنون از درکت دوست من
هنوز تاریخ انتشار معلوم نیست. در حال مذاکره هستن.
به نظر من هر چی که باشه از گرشاسب ۱ بهتر نیست گرشاسب تحولی نو در بازی های ایرانیست ولی به این بازی هم امید زیادی دارم.ر :-)) :-)) :-)) :-)) :-))
استی در شبگرد چند مرحله اولش باگ داره چرا؟ ?:-) ?:-) ?:-) ?:-) ?:-)
شوخی می‌کنی؟ 😀
گرشاسپ در صنعت بازیهای ایرانی خیلی اثرگذار بود، چون به همه نشون داد که چه کار‌هایی رو “نباید کرد.” البته شکی در زحمتی که تیم سازندش متحمل شد نیست. اما این هم غیر قابل انکاره که می‌تونستن برن سراغ بازیهای دسکتاپی و کم حجم، نه اینکه چند سال خودشون رو عذاب بدن و آخرسر شرمنده‌ی مخاطب‌ها بشن.
ارتش‌های فرازمینی و شبگرد اولین نمونه‌های بازی سه بعدی کامل هستن.
حقیقتش شبگرد رو تازه میخوام بازی کنم. نقدش رو می‌تونی دو یا سه هفته‌ی دیگه تو ضمیمه‌ی کلیک روزنامه‌ی جام جم بخونی (مطالب دو هفته بعد از تحویل چاپ میشن متاسفانه)
سلام آقای شهبازی امیدوارم جنبه ی نقد رو داشته باشید…
ابتدای مقالتون واقعا جالب نیست دلیلش هم اینه که گویی میخواید کار سازنده ها رو مسخره در نظر بگیرید … البته میدونم خواستید کارتون خلاقیت داشته باشه و هدفتون هم اصلا تخریب نبود اما ابتدای مقاله اصل حرفی رو که میخواید بزنید به سخره میگیره… همونطور که مدام به خنده دار بودن اشاره دارید…
روند نوشتن مقاله تون بسیار عجیب هست… طوری که من واقعا نمی دونم شما در حال نوشتن یک “نقد” جزء به جزء هستید یا واقعا یک پیشنمایش مینویسید… یه نگاهی به پاراگراف های “آماج” “گذشته در آینده” یا “هجمه” بندازید شما دقیقا شرح کارهاتون رو در مراحل گفتید یا اینکه به طور کلی داستان مراحل رو لو دادید… میشه یکم راجبش توضیح بدید؟
در قسمت هایی از مقالتون مقایسه های بسیار عجیبی انجام دادید… حالا بگذریم که از بازی به عنوان وارث یک سری عناوین نام بردید اما به جد با این مسئله مشکل دارم که مثلا Castlevania: Curse of Darknessرو مثال قرار دادید …بزرگترین دلیلی که به نظرم این قیاس تو مسائلی مثل مثلا کپچر های انیمیشن “اشتباه” هست این است که درواقع ما اصلا قابل قیاس نیستیم. تازه شما دارید یه عنوان با سابقه و تقریبا موفق رو محک میزنید با بازی که هنوز ناشر مشخصی نداره (که این موضوع هم به نوعی در یک پیشنمایش اشتباه هست) در ثانی بازی که ذکر کردید مربوط به سال ۲۰۰۵ هست و البته مسائل فنی بسیاری هستن که این مقایسه رو نا ممکن میکنن. درثانی در روون بودن انیمیشن ها این فقط کپچر نیست که روی کیفیت انیمیشن ها تاثیر میگزارد مسائلی مثل موتور بازی ، تکنولوژِی های بکار رفته و … بسیار تاثیر گذارند… اگر میخواستید که مقایسه ای انجام بدید بهتر بود با عناوینی که حداقل با این موتور ساخته شدن مقایسه کنید که البته میفهمیدید که کار بسیار سختی هم هست! راجب مقایسه ی موسیقی هم یه مقداری اغراق کردید… به سلیقتون احترام میزارم اما خب خیلی بزرگنمایی کردید….
مسائل دیگری هم هستن که چون باعث طولانی شدن حرفام میشن فعلا مطرحشون نمی کنم. به هرحال تنها هدف این هست که شما رو در نوشتن مقاله هاتون کمک کنه. یه نکته مثبت هم این هست که جای تحسین داره که اینقد از این عنوان حمایت میکنید اما سعی کنید هیچ وقت اغراق بیش از حد رو چاشنی کار نکنید… مطمئن باشید بازی خودش جوابگوی تمام سوالات هست… برای شما نویسنده و تیم سازنده ی بازی آرزوی موفقیت میکنم :yes:
سلام دوست من، وقتی با زبون درست انتقاد می‌کنی، چرا نداشته باشم؟ 🙂
اتفاقا ازت ممنونم هستم که این مسائل رو مطرح کردی. شاید برای افراد دیگه‌ای هم سوال باشه.
1 – خب دقیقا من خواستم همین حس رو منتقل کنم. یعنی اول یک حسّ کاذب به خواننده بدم و بعد با نقض همون حس اثر بیشتری روش بذارم. هیچ نیتی برای مسخره کردن نبوده. کاری هم که کردم چندان نامتعارف نیست؛ شاید برای مخاطب فارسی زبانی که به خوندن مقاله‌های تکراری عادت داره در نظر اول واضح نباشه، اما قطعا به مرور جا خواهد افتاد.
2 – من با سیستم صحیح پیپ نمایش نویسی و نقدنویسی آشنا هستم. منتهی در این مورد نوشتن یک پیش نمایش صرف اصلا گویا نیست. مسائل بسیاری وجود دارن که من در نظر گرفتم و به خاطرشون حتی از سر اجبار هم که شده لازم دونستم خیلی حرف‌ها رو بزنم؛ البته حرف‌هایی که از صحّتشون مطمئن بودم.
کشور ما فرهنگی متفاوت با کشورهای غربی داره. اینجا کمتر میشه منطق و انصاف پیدا کرد (امیدوارم از این گفته‌ی من ناراحت نشی. این یک مسئله‌ی فرهنگیه که در وجود ما رخنه کرده) از همین رو به عنوان یک مخالف این وضعیت، وظیفه‌ی خودم میدونم که جوری بنویسم که هم قاضی‌های تندرو مجاب بشن، هم کسانی که دید منصفانه دارن، چند تا چیز برای دفاع از عقیدشون یاد بگیرن.
مردم ما کلا (باز هم بنا به جبر فرهنگی و نه بالذاته) نسبت به خرید محصولات فرهنگی جبهه می‌گیرن و تا وقتی که مجاب نشن یه چیزی از توش درمیاد، دست به این کار نمی‌زنن. تقصیر مردم هم نیست. بیشتر تقصیر رسانه‌های دیروز ما، و روشنفکرهای بی‌بخار امروز ماست که فقط از دیدن اوضاع ناله میکنن. ولی اصلا گیرم همه‌ی روشنفکرها مادرزادی کتابخون به دنیا اومدن… شخصا تا وقتی چهار تا نقد مجاب کننده و چند تا برنامه‌ی تلویزیونی خوب غربی ندیدم، تو تشخیص هنر خوب و بد کارم می‌لنگید و شاید خیلی جاها از قضاوت صحیح عاجز بودم. من وظیفه‌ی خودم می دونم تو این وضعیت که خوب و بد قاطی شده و مزخرفاتی مثل شاهگوش و قهوه‌ی تلخ و ساخت ایران که واقعا هیچ زحمتی بابت ساختشون کشیده نشده (من اتلاف وقت رو زحمت نمی‌دونم) کرور کرور فروش می‌رن، دلایل لازم برای خوب بودن یک اثر یا منصفانه بودن اثر رو به مردم ارائه کنم. بنابراین اگر این مطلب اندکی دورگه شده، به خاطر مسائلی بسیار مهم‌تر از ارائه‌ی یک مقاله‌ی صرفه.
۳ – من هیچ داستانی از مراحل لو ندادم دوست من. 🙂
اسپویل کردن زمانی اتفاق میوفته که یک گره مهم داستانی برملا بشه. من هیچ چیزی از داستان لو ندادم. هر چیزی هم که گفتم تا اینجا خود سازنده‌ها گفته بودن و در پیش‌نمایش‌ها اعلام شده. تموم اون عناصری هم که از مراحل گفتم در خدمت توضیح گیم‌پلی بود. کما اینکه سه مرحله‌ای که من بازی کردم، تکه‌ای از بیش از سیزده چهارده مرحله‌ی بازی بود. تازه همون سه تا رو هم تا آخر بازی نکردم. از بابت اسپویل خیالت راحت باشه.
۴ – متوجه توضیحت درباره‌ی مقایسه با Castlevania نشدم. اما کلا این طور برات بگم که من فقط موشن کپچر رو “مثال” زدم. برای مثالم هم سراغ عنوانی رفتم که اتفاقا داستان محوره و باید انیمیشن باورپذیرتری داشته باشه، اما با وجود ناشری به بزرگی کونامی، در این واحد لنگ می‌زنه. حتی اسمی از گیم‌پلی دو بازی نبردم. 🙂
موشن کپچر اسمش روشه دوست من. لباسی رو تن بازیگر میکنن و بازی بازیگر رو ضبط میکنن. من حتی روی کیفیت موشن کپچر هم مانور ندادم. اگر دقت کنی، منظور با بازی بازیگرها بود. هر موقع خواستی اون بازی رو بگیر و بذار تو دستگاه. از همون دموی اول می‌بینی که بازیگرهاش چقدر ناشی عمل کردن.
قصد من فقط زدن یک مثال بود که نشون بدم بعضی بازیهای بزرگ هم در بازیگری موشن کپچر ناشی عمل میکنن. نیازی به مصداق آوردن هم سبک نبود. شما اصلا همون DMC3 رو در نظر بگیر که تقریبا همون حوالی عرضه شد و از نظر موشن کپچر کسلوانیا رو قورت میده… اون هم فارغ از همه‌ی مسائل فنی و فقط از منظر بازیگری.
۵ – با توجه به همون نکته‌ای که بالاتر مطرح کردم، خود بازی هیچوقت نمی‌تونه بازگو کننده‌ی مسائل مربوط به خودش باشه دوست من. من هیچ اغراقی نکردم، فقط حقایق رو گفتم که با توجه به قیمت بسیار بسیار پایین عناوین ایرانی نسبت به بازیهای خارجی، با دیده‌ی انصاف به این بازی‌ها نگاه بشه.
مردم ما راحت از حرف همدیگه تاثیر می‌گیرن. این رو به چشم دیدم و به جون چشیدم. از همین رو سعی کردم هم سختی ساخت بازی رو پررنگ کنم و هم کیفیت‌های این بازی رو. دوست ندارم کسی بعد از خوندن مطلب من، باز هم این بازی رو با توجه به قیمتش و انرژی صرف شده بابتش، با عناوین غول خارجی مقایسه کنه.
۶ – قطعا به این مسئله هم اشراف داری دوست من که نوشتن مقاله با وجود داشتن ساختار استاندارد (یعنی بند معرف یا مقدمه، سه بند بدنه، و یک بند ختامه) هیچ قاعده‌ی خاص و سختی نداره و نویسنده تا زمانی که انسجام نوشته رو حفظ کنه، حق داره همه بلایی سر نقد بیاره. حداقل معلم بنده تو این سال‌ها کلا هنر و ادبیات غربی بوده. به کارم شکّی ندارم (در عین اینکه ایمان بی چون و چرا هم ندارم)، اگر انتقاد واردی هم وجود داشت رو چشمم می‌ذاشتم و قبول می‌کردم… ولی من اون دقتی رو که برای تاثیرگذاری نقدم خرج میکنم در نوشتنش هم به کار می‌برم. بنابراین خدشه وارد کردن به کارم چندان راحت نیست… حتی اگر تن به یوغ اون استانداردهای من درآوردی ندم که ادبای ما شاید سی یا چهل دهه‌ی پیش از همون فرهنگ غرب به عاریه گرفتن و امروز بعد از سه دهه منسوخ شدن، برای ما حکم فتوا رو دارن. 🙂
در کل باز هم از انتقادت ممنونم دوست من. این پاراگراف آخر نوشتم رو هم بد برداشت نکن. حساسیتم نسبت به شما و دوستان دیگه نیست، نسبت به گردن کلفت‌هاییه که با بی‌برنامگی و بیسوادیشون فرهنگ و ادبیات ما رو پرپر کردن. وگرنه برای شمایی که اهل تحلیل هستی، جز احترام چیز دیگه‌ای ندارم. 🙂
ممنون از اینکه پاسخ دادین :yes:
۱ – میدونم که کارتون چندان نامتعارف نیست در بسیاری از مقالات خارجی هم مثال زیاد هست قبول دارم اما چون هنوز خیلی ها با این نوع تیتر نویسی آشنایی ندارن بنظرم بهتره که یه مقدار محکم تر باشه … حداقل اون معرفی که بعد از ایجاد حس خنده دار بودن عنوان میشه باید طوری باشه که منه خواننده رو از شرایط بلاتکلیفی دربیاره… ولی به هرحال قبول دارم که این نوع نوشتن هنوز زیاد جا نیفتاده…
۲ – قبول دارم که درواقع ساختار مشخصی برای چیزی به عنوان “پیش نمایش” اصلا وجود خارجی نداره البته شاید برای ماها اما حداقل میشه طوری به موضوع نگاه کرد که خواننده رو با اطلاعاتی مواجه کنه که باید قبل از بازی کردن اونا رو بخونه… بهرحال طبق توضیحاتی که دادید یه مقدار تِم پیش نمایش رو قربانی مسائل دیگه کردید اما بازم بنظرم خوبه که شرایط اجتماعی رو هنگام نوشتن این مقاله درنظر گرفتید…
۳ – درسته اما این بخش از حرف هام پیوستی بود که راجب پیش نمایش و ساختار شکستش تو این مقاله بگم.
۴ – مقایستون در کل تا حد زیادی ناعادلانه هست 🙂 اما اینم میزارم پای این که میخواستید از بازی ایرانی حمایت کنید…
۵ – برعکس، بازی خروجی نهایی کار هستش… یه نویسنده حتی اگر نهایت اغراق رو هم به خرج بده به هرحال خوده بازی با بازخورد هاش حقایقشو مطرح میکنه 😉 این اغراقی هم که ازش صحبت کردم همون مقایسه هایی بود که تو مقاله ذکر کردید … به هرحال دیدگاه خودتونه… اما نباید روش پافشاری بشه
۶ – یه توضیحی من اینجا بدم که اون قسمتی که گفتید میشه با حفظ ساختار کار رو انجام داد کاملا صحیحه اما هرکاری که انجام میشه حتی اگر از برترین های این صنعت هم که باشه به هرحال انتقاد بهش وارده … هر مطلبی که نوشته میشه مسلما به سبب مسائل مختلف دارای وجهه های انتقاد پذیر هست… اینی هم که مطرح کردم”استاندارد”چیزی هست که درواقع پذیرشش برای ما مسلما اجباری نیست… اما به ما کمک میکنه … مگه نقد نویسی یا بسیاری دیگر در حوضه ی بازی ها چقدر تو کشور ما قدمت داره؟ این چیزیه که مسلما همونطور که اشاره کردید وارد شده و رعایت یک سری اصولش هم بهمون کمک میکنه… ساختار شکنی خوبه اما به شرطی فرم اصلی رو نابود نکنه …. البته من واقعا استقبال میکنم ازش :-))
موفق باشی :yes:
خواهش دوست من
1 – تا وقتی کاری انجام نشه آشنایی هم صورت نمی‌گیره. همچنین مقاله از اونجا به بعد کاملا گویاست؛ کامنت‌های دوستان هم دال بر همینه.
2 – فکر کردن یکی از وظایف کسیه که دست به قلم داره. اگر نویسندگان مملکت ما به این عنصر مجهز بودن، وضع امروز ادبیات ما انقدر اسفبار نبود. وارد جزییات هم نمی‌شم. قطعا خود شما به اوضاع اشراف داری.
۳ – با این وجود، می‌تونید به هر سایتی که دلتون خواست سر بزنید. چه گیم‌اسپات، چه آی.جی.ان، چه… میبینید که خیلی از سایت‌ها در پیش نمایش‌ها یک یا دو مرحله‌ی کامل رو توصیف میکنن. اصلا می‌تونید به یوتیوب سر بزنید و پیش نمایش‌های بسیار بازیهای بسیاری رو ببینید که یک مرحله‌ی کامل رو برای تماشا گذاشتن. دو تا از مراحلی که من از ارتش‌های فرازمینی بازی کردم (مرحله‌ی الهام گرفته از تخت جمشید و مرحله‌ی پالایشگاه) قبلا به صورت فیلم هم در اینترنت و هم در نمایشگاه بازیهای رایانه‌ای سال گذشته به نمایش دراومده. اذیت می‌کنی برادر من! 😀
۴ – دوست من، بحث دو دو تا چهار تا نیست که! ایرادی که شما می‌گیری نا عادلانست. اجزاء یک بازی رو همیشه جدا جدا نقد میکنن (گیم‌پلی، داستان، گرافیک، موسیقی و صدا)، همون طور که فیلم رو نقد میکنن (بازیگردانی، کارگردانی، موسیقی، صدابرداری، طراحی لباس، فیلنامه، فیلمبرداری، تدوین و…). مقایسه‌ی من ناعادلانه نبوده دوست عزیز.
۵ – تمجید با اغراق خیلی فرق میکنه. شما بگرد تو مقاله‌ی من یک نمونه بیار که گفته باشم این بازی در حد فلان بازیه! گفتم شبیهه، گفتم فلان عنصرش تونسته مثل فلان عنصر در فلان بازی اثرگذار باشه. اما هیچ جا نگفتم ارتش‌های فرازمینی در حد Gears of War یا Call of Duty یا… هست!
۶ – دوست من هر گردی گردو نیست. نیازی نیست انقدر بر موضع خودت پافشاری کنی. اگر دوست داشتی یه پیام خصوصی بده پست‌هات و جواب‌های خودم رو پاک کنم، فقط خواهشا دم بحث رو ببر.
پیشاپیش ممنون از توجهت
😉
منکه بازی ایرانی زیاد میخرم اینم حتما میخرم فقط امیدوارم مثل شبگرد ناامید کننده نباشه زیادم تبلیغ نکنین و بازی رو بزرگ نکنین مثل مقایسه با geow به ضرر بازی تموم میشه بعدا.موفق باشن
دوست من همه‌ی سعی من بر این بوده که بدون بزرگ کردن بازی، مخاطب رو متقاعد کنم که این عنوان ارزش بازی کردن رو داره.
چه مقایسه‌ای؟! 😀
منظور من، که به صراحت بیان شده، اینه که حضور موسیقی در ارتش‌های فرازمینی همون اثرگذاری رو داره که موسیقی Gears در اون عنوان داره.
کجای این مقایسه محسوب میشه؟ ?:-)
من دیدم بازیرو یاد gears of war افتادم اما این کجا وان کجا
ارزو میکنم روزی برسه یه بازی مثل gow و خیلی از بازی های درست کنیم :yes: :yes:
کی میاد :inlove: :inlove: :inlove:
این یه بازی نسل جدید ایرانی هست که بعد از افتزاح های قبلی ساخته شده !
یه بازی که تازه به نسل هفتم بازی های کنسولی و کامپیوتری رسیدیم.
اگه اینو واسه کامپیوتر و wiiu انحصاری کنن که خیلی خوبه و یه مشت محکم به دحن بازی های انحصاریps 4 و xbox one می زنیم اونم باتوجه به سخت افزار این کنسول یعنی wiiu!
طبق اطلاعاتی که قبلا منتشر شده بود، چند تا از بازی های ساخت شرکت های ایرانی قراره برای wiiu منتشر شن که اگه این منتشر شه نور الا نور می شه!
چقدر خوبه که یک کاراکتر مونث توی بازی هست :blush:
ان شاالله که از این به بعد بیشتر هم بشه. بدبختی اینجاست که سختگیری روی بازی‌هایی که وطن می‌سازه، از سختگیری روی بازیهای غربی بیش‌تره. :dazed:
اقا عالی بود! من که خیلی حال کردم با بازیش! برای ایران خیلی خوبه همچین بازی ولی دیگه نباید با COD :AW مقایسه کنین! خیلیم عالیه! من که میخرم
بهش میخوره بازی قشنگی باشه خدا کنه زودتر بیاد بریم بخریمش ببینم چجوریه راستی ممنون از نقدتون :-))
ممنون از لطفتون
سلام آقای سیاوش شهبازی.من به مدت بسیار زیاد (بسیار یعنی واقعا بسیار) ضمیمه کلیک رو هر ۱ شنبه ها میگیرم.چرا؟به این دلیل که مردان گلی مثل شما و مجید رحمانی (و …) توش نقد میکنند.بسیار خوشحالم که بالاخره تونستم یه راه ارتباطی ساده با شما پیدا کنم.۱- نقد شما مثل همیشه بی نظیر بود(مگه میشه نقد شما روزی بد باشه؟) همه میدونن با عشق نقد میکنید.خدا شاهده من موقع خوندن این نقد تمام وجودم رو حیجان گرفت.هم اینکه بالاخره یه بازی ایرانی در درجه اعلا قد علم کرده (اولین شدن این بازی در بین بهترین بازی مستقل سال در ۲۰۱۳ و رفتن در استیم رو که یادتون هست) و در طرفی دیگر نقد شما بسیار بی نقص و پر هیجان بود ۲- عناوین قبلی ایرانی(اونایی که من بازی کردم): (ببخشید بابت اسپم) مبارزه در خلیج عدن که واقعا ضعیف بود و باهاش لذت نبردم.اما شبگرد آمد و من بسیار خوشحال شدم.تنها ایراد ها مربوط به کمبود انیمیشن ها در شبگرد در حالت کاورگیری و حرکت بود و اینکه در سیستم کاور از اسپک اوپس بسیار تقلید کرده بود و داستان جالبی (از نظر من) نداشت.اما این بازی (به نظر من و خیلی ها) شاهکاره.تمام گیم پلی هایش را دیدم و اشک در چشمانم اومد :inlove: 😥 😀 کسانی هم که میگن خیلی از COD AW تقلید کرده اولا اینکه این بازی زودتر معرفی شد ثانیا اصلا گیم پلیشون در جزئیات (مثل scope و حس شوتر و صداگزاری اسلحه ها و …) بهم نمیخوره (گرچه من دیگه از کال زیاد خوشم نمیاد اما این حرف رو از فن بودنم نگفتم.یکم دقت کنید میبینید واقعا این بازی ربطی به کال نداره/دوستان گیمفایی خواهشا نریزید سرم اوکی ؟؟؟ خخخخخ :rotfl: ).در آخر باید بگم واقعا از نقدتون ممنون و دستتون درد نکنه مارو خوشحال کردین :yes: واقعا ممنون 😉 از نقد بی نظیر این بازی شاهکار ایرانی :inlove: :inlove: هیچکس به اقراق بودن رنگ ها توجه نکرد که سبک گرافیکی این بازی رو متمایز کرده :chic: ممنون ۳- (ببخشید بابت اسپم:) میخوام که بیشتر با شما آشنا شم.سوالات زیادی دارم که از شما بپرسم.من عاشق نقد های شمام.سوالاتی مثل چرا به فراشاهکاری مثل اسپک اوپس د لاین بی عدالتی شده؟ و ……….. – / _ خب اگر کمی وقت گرانبهایتان را به من بدهید و در آپرات ثبت نام کنید (اگه ثبت نام هستید که چه بهتر) به این سایت بروید: www :shutmouth: aparat :shutmouth: com :quiet: tooty2013
:quiet: = دات یا .
:shutmouth: = / یا اسلش
اینجا من همیشه به کامنت ها پاسخ میدم.این کانال من میباشد.خواهشا یه کامنت در آنجا بگزارید تا بتوانم با شما حرف بزنم.خیلی ممنون.اگرم خواستید ویدئو های من را تماشا کنید :inlove: :inlove: 😀
ببخشید اشتباه تایپی شد: اصلاح ها:
آپرات = آپارات
:shutmouth: = دات یا .
:quiet: = اسلش یا /
کانالم و ارتباط را یادتون نره.راستی من اسکایپ هم دارم.اگه بتونین اونجا هم منو ببینید عالی میشه دیگه.با هم قشنگ با میکروفون حرف میزنیم:
name: TAHA THIRD PERSON ACTION E.G.T
Skype name: TAHA_THIRD_PERSON_ACTION
به امید دیدار دوباره :inlove: :inlove: :inlove: :inlove: :inlove: :blush:
سلام دوست من
ممنون از این همه لطفت
البته از من اگه می‌شنوی، نوشته‌های من در کلیک رو مصداق ندون
هیچوقت اون چیزی که چاپ میشه نوشته‌ی من نیست، یا هشتاد درصد از نوشته‌ی اصلی منه، یا پنجاه درصد نوشته‌ی من و پنجاه درصد افتضاح‌بازی‌های ویراستار و مدیریت و… هست که به خاطر هزار و یک ترس بیجا برای بر نخوردن به هزار و صد جا مطلب من رو خراب میکنن
عوض کردن تیترهای من و اضافه کردن عبارات هچل هفت (مثل ترجمه کردن Rock Revolution به انقلاب سنگ!!!! در حالی که اون بازی یک عنوان موسیقاییه) یکی دیگه از کارهاشونه که باعث شد از یک سال و نیم پیش تصمیم بگیرم دیگه خودم به نوشته‌های چاپ شدم چشم نندازم.
اگر نوشته‌های اورجینال‌تر و دست نخورده‌تر من رو می‌خوای، نوشته‌ها و ترجمه‌هام رو تو صفحه‌ی دانش روزنامه‌ی جام جم بخون.
در مورد اومدن به آپارات و گپ زدن واقعا شرمندتم، درس و کار و… اصلا وقت سر خاروندن برام نذاشته. همین نقد نوشتن‌ها برای کلیک هم آخرین حلقه‌ی ارتباط من با دنیای گیمه، وگرنه این هم نباشه کنسول و لپ تاپم باید گوشه‌ی خونه خاک بخورن.
اما دوست داشتی پیام خصوصی بده (توی انجمن گیمفا هم پروفایل دارم) تا پروفایل فیسبوکم رو برات بذارم، از اونجا در ارتباط باشیم. 😉
ارتش‌های فرازمینی هم واقعا بین بازیهای ایرانی یک شاهکاره. شاید در برابر بازیهای درجه یک خارجی حرف چندانی برای گفتن نداشته باشه (که البته قسم می‌خورم افراد خارجی بسیار زیادی هستن که با این قیمت حاضرن این بازی رو روی سرشون بذارن حلوا حلوا کنن) اما در کشور ما تنها عنوان اول شخصیه که در این ابعاد حاضر شده.
با سلامی مجدد:
چشم حتما به صفحه دانش جام جم مراجعه خواهم کرد.چشم حتما با فیسبوکتان اگر وقت کافی پیدا کنم در خدمتتان هستم.ولی اگر اسکایپ میامدید عالی میشد.ولی من هر طور که شده با شما میخواهم ارتباط برقرار کنم.راستی درسته نباید با بازی های خارجی مقایسه بشه ولی با دیدن این قیمت (نسبت به قیمتش) برترین بازی نسبت به قیمتش میباشد(خارجی ها وقتی اینو بازی کنن با خودشون میگن:۱- چطور ایرانی ها اینقدر پیشرفت کردن؟ ۲-احساس گناه میکنم که همچین بازی خوشساختی رو با این قیمت پایین بازی میکنم 😀 😥 :rotfl: ) فقط لطقا لینک انجمن گیم فاتونو بهم بدید خواهشا
https://forum.gamefa.com/User-staring-death
خیلییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییی ممنوووووووووووووووووووووون :snicker:
فقط میتونم بگم عالیه،عالی :yes: :yes: :yes:
:reallypissed: :reallypissed: :reallypissed:
دیگه نسبت به بازی های ایرانی هیچ اعتمادی ندارم شبگرد رو خریدم پر باگ و گرا فیک هم نداشت این هم حتما همین طوره
به شما حق میدم، چون متاسفانه شرکت‌های بازیسازی ایرانی نقص اطلاعات زیادی دارن.
این نقص اطلاعاتی بین کارمندها که بیداد میکنه، اما گریبان مدیرها رو هم گرفته. اگر این بازی و عرضش درست مدیریت شده بود، اطلاع‌رسانی مناسب هم صورت می‌گرفت.
خود من همین یک هفته پیش بازی به دستم رسید و تازه دیروز موفق به نصبش شدم! چرا؟ چون نصب بازی نیاز به یک آپدیت داشت که حتی خود سازنده‌ها هم درست و حسابی ازش خبر نداشتن!
این مسئله درباره‌ی ماجرای باگ‌ها هم صدق میکنه. سازنده‌ها اطلاعیه‌های لازم رو دربارش منتشر کردن، اما متاسفانه نتونستن اطلاعیه‌ها رو به گوش همه برسونن.
وگرنه امروز دو ساعت در بازی پیشروی کردم و هیچ مشکلی نداشتم. قطعا در مقایسه با بازیهای خارجی انرژی گزافی می‌طلبه، اما باگ خاصی درش ندیدم.
لپ تاپ من هم مدل N53 ایسوس هست که سه سال پیش خریدم. کارت گرافیکش Geforce GT 550M هست، پردازنده Core i5 و رم ۴ گیگ.
بد نیست سری به سایت Pardisgame.net بزنید. اونجا اسم “شبگرد” رو سرچ کنید تا اطلاعیه‌های مربوط بهش رو ببینید. بعضی از لپ‌تاپ‌ها (مثل لپ تاپ خود من) دو تا کارت گرافیک دارن و برای اجرای روان بازی باید پردازش اون رو به کارت گرافیک قوی تر بسپرید. نحوه‌ی انجام تنظیمات رو توی همون اطلاعیه‌ها نوشتن.
واقعا ایرانیه امیدوار شدم :yes: :yes: 😯 😯
بازی خوبیه نمایش قدرت ایرانیه ولی فکر کنم از alien rage تقلید کرده باشند :sweat:
ماکه به هش امید داریم
امیدوارم بازی خوبی بشه
به احتمال زیاد شخصیت زنه تو بازی با چادر و پوشیه است …. اگه غیر از این باشه جایه تعجب داره …. :laugh: :laugh:
این بازی سیستم مورد نیازش بالاست؟ کاش از شبگرد سبک تر باشه. روی low هم با زور بازی میکنم. این از شبگرد بهتره. 🙁
من این بازی رو تو مسابقات بازی کردم عالیییییییی بود.
خدایی فعل فان رو ادا میکنه و مگه چیز دیگری هم هست ؟!
7 نفررررررررررررریییی ساختن !!! شاهکاره !!!
ممنون
خیلی خو بود
اقا به نظر من این بازی نسبت به بقیه بازی های ایرانی بهتر بوده از رو عکساش میشه تشخیص داد …ولی حالا باید بازی کرد بعدان نقد کرد من که بازی نکردم ولی هب نظرم عالیه … 😉
بازیش فقط انلاینه؟
خیر دوست عزیز
پیش نمایش من بر اساس بخش داستانی (تک نفره) بازی بود.
خیلی عالیه… شاهکاره :yes: :yes: :yes: این بازی کی میاد ؟ منتظرشم:inlove: ممنون از نقد 😛 :snicker:
تاریخ انتشار دقیق بازی معلوم نشده…؟؟؟؟؟؟
حتما میخرمش…….
:chic: :chic: :chic: :chic: :chic: :chic: :chic: