شکست آهن پاره ها | نقد و بررسی Transformers: Rise Of The Dark Spark

همه ما اگر هیچکدام از نسخه های بازی تبدیل شوندگان ( Transformers ) را بازی نکرده باشیم، حتما فیلم های هالیوودی یا داستان ها و یا حتی کارتون آنها را قبلا دیده ایم.این بازی نیز دنبال کننده راه گذشتگان خود در این سری بوده و پیرامون نبردی برروی کره زمین بین ربات ها و انسان ها می باشد.وظیفه ساختن این نسخه از بازی بر عهده Eagle Of Reality می باشد و سازندگان در ساخت بازی ریسک نکرده و از همان شیوه سازنده قبلی یعنی High Moon Studios برای پیشبرد داستان و مراحل بازی استفاده کرده اند.این عنوان در واقع ترکیبی از فیلم آینده Michael Bay و سری Transformers می باشد.

کاور رسمی بازی Transformers: Rise Of The Dark Spark

نام بازی : Transformers: Rise Of The Dark Spark
سازنده : Eagle Of Reality
سبک : Third-Person Shooter
موتور بازی : Unreal Engine 3
ناشر : Activision
زمان انتشار : June 24, 2014
پلتفرم ها : PC , Xbox One , Xbox 360 , PlayStation 4 , PlayStation 3 , Wii U

پرایم مهربان و دوست داشتنی …

شاید بتوان گفت که گیرایی سری فیلم های این عنوان از نظر داستانی خوب و قابل قبول می باشد. اما همیشه می توان از همان ابتدای فیلم، انتهای آن را فهمید و همیشه خوبی بر بدی پیروز می شود. اما در بین بازیهایی که از روی این عنوان ساخته شده اند، نمی توان گفت داستان خوبی را دارا می باشند و همیشه در بخش داستانی، سری بازی های تبدیل شوندگان دچار مشکل می باشند.داستان بازی روایت کننده چند سال بعد از وقایع نسخه قبلی یعنی Transformers Fall Of Cybertron می باشد.

آتوبات ها به رهبری آپتیموس پرایم در کنار انسان ها به خوبی و خوشی زندگی می کنند و محافظ آنها هستند. اما بعد از مدتی گروهی مهاجم از فضا برای نابودی به زمین می آیند و حال وظیفه آتوبات ها می باشد که از انسان ها در برابر حمله موجودات فضایی محافظت کنند.

رهبر آتوبات ها، آپتیموس پرایم

ربات هایی که از سوی فضا برای نابودی زمین آمده اند، دارای یک نوع سلاح برای نابودی زمین به نام Dark Spark هستند. رهبر آنها می خواهد با استفاده از این سلاح، زمین را نابود کرده و همین ! هدف خاص دیگری دنبال نمی شود.
داستان بازی به صورت خیلی خسته کننده ای اکثر مواقع به صورت فلش بک به Cybertron و داستان ها و درگیری هایی که بین آتوبات ها و دیسابتیکان ها ( دشمنان آتوبات های مهربان ! ) اتفاق افتاده است اشاره می کند و شما خیلی راحت می توانید با چند دقیقه بازی کردن، کلیت ماجرا را فهمیده و خیالتان راحت باشد که داستان پیچیده و عمیقی در بازی وجود ندارد.

آینده کره خاکی در دست تو …

نوآوری در صنعت گیم یک نیاز است. اگر شما می خواهید در ضمینه بازیسازی موفق باشید، باید بتوانید ایده های نابی را برای بازی خود پیاده کنید. متاسفانه این بازی نه تنها ایده جدیدی برای ارائه ندارد، بلکه همان روند خسته کننده نسخه های قبل تر از خود را دنبال می کند.
متاسفانه سازندگان در بخش گیم پلی هیچگونه تلاشی برای بهبود آنچه بود نکرده اند و فقط همان نسخه قبلی بازی را رنگ کرده و در قالب بازی جدید فروخته اند.

گیم پلی بازی به همان تبدیل شدن به هواپیما و ماشین خلاصه شده و چیز جدیدی برای ارائه کردن ندارد.

گیم پلی بازی به همان تبدیل شدن به هواپیما و ماشین خلاصه شده و چیز جدیدی برای ارائه کردن ندارد.
بازی دارای ۱۲ مرحله مختلف می باشد که در هر مرحله، بازیکنان در نقش یکی از اعضای آتوبات ها و یا دیسابتیکان ها برای پیشبرد مراحل، به انتخاب بازی قرار می گیرند.بازیکنان تجربه بازی برروی زمین و سیاره سایبترون را در این بازی خواهند داشت و می توان گفت بخش هایی که در فضا و سیاره سایبترون اجرا می شود، از جذابیت بیشتری برخوردار است.اگر شما نسخه قبلی بازی یعنی Transformers Fall Of Cybertron را بازی کرده باشید، در این نسخه به خوبی متوجه خواهید شد که هیچ فرقی در گیم پلی این دو نسخه وجود ندارد.در کل می توان گفت این یک بازی سوم شخص شوتر بوده که در کل شما وظیفه دارید به هر چیزی که بر سر راه خود می بینید شلیک کرده و نابود کنید.

در بازی شما وظیفه دارید تا به نقاطی که برای شما مشخص شده برسید و اهرم هایی را بکشید و یا محل های مشخصی را نابود کنید و این چرخه مدام برای شما تکرار می شود و مجبور هستید کار های تکراری را انجام دهید.
گاهی نیز شما وظیفه دارید از افرادی که کار مهمی انجام می دهند مراقبت کنید و یا آنها را از راه دور توسط تک تیر پوشش دهید.در بازی برجک هایی وجود دارد که به سمت شما شلیک می کنند و شما همیشه باید آنها را از بین ببرید.

وقتی بازیکن به سوی کسی شلیک می کند و یا کسی به بازیکن شلیک می کند، انگار به هوا شلیک شده و هیچگونه حسی به بازیکن منتقل نمی شود

تیر اندازی در بازی خوب کار شده اما باز هم می توانست بهتر شود. وقتی بازیکن به سوی کسی شلیک می کند و یا کسی به بازیکن شلیک می کند، انگار به هوا شلیک شده و هیچگونه حسی به بازیکن منتقل نمی شود و بازی فاقد هرگونه فیزیک در این بخش می باشد.

احساس خوب کمی خودکشی …

گرافیک بازی و کیفیت های بصری بازی بسیار عالی و چشم نواز بوده و شما را وادار به ادامه بازی می کند ….. !
معلوم بود که شوخی کردم ؟ باید گفت گرافیک بازی اصلا خوب کار نشده است. این بازی یکی دیگر از بازیهای ضعیف شرکت اکتیویژن بوده و مثل اکثر بازیهای این شرکت، از نظر گرافیکی بسیار ضعیف کار شده و چیزی برای ارائه کردن ندارد.
محیط بازی از طراحی خوبی بهره می برد اما در کنار طراحی و چیدمان خوب، از کیفیت پایینی برخوردار است.
تخریب پذیری که یکی از نیاز های این دسته از بازی ها می باشد، در این بازی دیده نمی شود. تخریب محیط به شلیک و یک انفجار و سپس تعویض جسم سالم با یک جسم خراب در یک چشم بهم زدن محدود شده است.
شما در بازی نمی توانید هیچگونه طراحی با کیفیت و خوبی را مشاهده کنید و برخلاف تبلیغات بازی و تریلر های به نمایش در آمده، کیفیت نسخه نهایی بسیار بد می باشد.

نور پردازی محیط نیز یکی از دیگر ضعف های بازی می باشد چراکه اکثر اوقات شما اجسام بدون سایه زیادی در محیط بازی می بینید. گاهی اوقات جهت سایه دو جسم کنار هم با یکدیگر تفاوت داشته و هرکدام به یک سوی متفاوت کشیده شده است.

برخی از دشمنان که به راحتی قابل کشتن هستند

کیفیت آتش و انفجار های بازی بسیار ضعیف بوده و مناسب نسل ششم می باشد و برای نسل هفتم و هشتم اصلا مناسب نیست.بخش گرافیکی این بازی مانند داستان آن چیزی برای ارائه کردن نداشته و بسیار محدود و زننده است.

صدای شکسته شدن آهن پاره …

هیجان یک بازی شوتر به صدا ها و موسیقی هایی که در آن استفاده می شود بستگی دارد. اگر این ها خوب کار شده باشند مسلما بازی نیز از هیجان بالایی برخوردار بوده و به خوبی با بازیکنان ارتباط برقرار می کند اما اگر این بخش دارای ضعف باشد، بازیکنان نیز از بازی خسته می شوند.می توان این عنوان را در بخش دوم قرار داد و گفت این بازی از ضعف ویژه ای در این بخش استفاده می کند و هیچگونه تناسبی بین موسیقی و روند گیم پلی بازی وجود ندارد.صدای اسلحه ها خیلی لطیف ساخته شده و مناسب روحیات یک بچه ۷ ساله می باشد. متاسفانه در بخش صداگذاری و موسیقی نیز این بازی جای هیچگونه تعریف و تمجیدی نگذاشته است.
تنها بخشی که می توان گفت به خوبی در بازی پیاده شده صدای تبدیل شدن ربات ها و صدای موتور ماشین ها می باشد.شما در این بازی با صدا های تکراری زیادی برخورد خواهید کرد و برخی اوقات سلاح هایی با طراحی مختلف و شکل های متفاوت، دارای صدایی یکسان هستند.
البته باید به این نکته اشاره کرد صدای ربات ها خوب کار شده و از صدا های مناسبی در بخش صداگذاری شخصیت ها در این بازی استفاده شده است.

نابودی از نوع رباتی …

برای طرفدارای سر سخت این فرنچایز، این بازی یک عنوان خوب و قابل قبول و سرگرم کننده می باشد. اما برای بازیکنان حرفه ای و افرادی که دنبال عناوین با کیفیت و AAA هستند، این یک بازی ضعیف و بسیار خسته کننده می باشد.داستان سرایی نه چندان جالب، گیم پلی تکراری، گرافیک بسیار ضعیف و صداگذاری عجیب و نچسب بازی همه و همه دست به دست هم داده تا بتوانند یک عنوان ضعیف دیگر را به کارنامه اکتیویژن اضافه کنند.

این نقد و بررسی با توجه به نسخه PS4 نوشته شده است