پایان نافرجام | نقد و بررسی Unearthed: The Trail of Ibn Battuta Episode One - گیمفا
پایان نافرجام | نقد و بررسی Unearthed: The Trail of Ibn Battuta Episode One - گیمفا
پایان نافرجام | نقد و بررسی Unearthed: The Trail of Ibn Battuta Episode One - گیمفا
پایان نافرجام | نقد و بررسی Unearthed: The Trail of Ibn Battuta Episode One - گیمفا
پایان نافرجام | نقد و بررسی Unearthed: The Trail of Ibn Battuta Episode One - گیمفا
پایان نافرجام | نقد و بررسی Unearthed: The Trail of Ibn Battuta Episode One - گیمفا

پایان نافرجام | نقد و بررسی Unearthed: The Trail of Ibn Battuta Episode One

محمد سپهری
۱۲:۰۰ ۱۳۹۲/۱۱/۰۲
پایان نافرجام | نقد و بررسی Unearthed: The Trail of Ibn Battuta Episode One - گیمفا

بازی کردن عناوین ماجرایی همیشه جالب و لذت بخش است. هیچ اشکالی هم ندارد! بازی های سبک Action-Adventure که شما را به ماجراجویی و چالش دعوت می کنند، همواره از جایگاه خاصی در بین بازی های ویدئویی برخورد دارند و عملا ارتباط خوبی با مخاطب بر قرار می کنند. مخاطب هم به خوبی با بازی خو میگیرد و به دنبال این است که در طبیعت به اکتشاف بپردازد و از گذشته ها با خبر شود. در مورد مطرح ترین عناوین سبک (Action Adventure) نیز میتوان به بازی هایی نظیر Tomb Raider اشاره کرد. این قسمت را داشته باشید تا یک پاراگراف متفاوت در این مورد بنویسم و سپس دوباره به این سبک اشاره ای خواهیم داشت…

از چند سال قبل، جمهوری اسلامی ایران، به عنوان اولین کشور اسلامی در خاورمیانه، اقدام به ساخت بازی های ویدئویی کرد که در ابتدا حاصل کارش چندان موفقیت آمیز نبود اما با کسب تجربه توسط عده از بازیسازان توانای ایرانی و بهبود امکانات، رفته رفته استعدادهای جوانان ایرانی مشخص شد و حالا شاهد عناوینی هستیم که توانایی این را دارند که حداقل با بازی های درجه سه و چهار غربی رقابت کنند. البته بازی هایی که در کشور ما ساخته می شوند، هرچه قدر که خوب باشند جزو بازی های مستقل محسوب می شوند که به هرشکل هرچه که باشد نشان از پیشرفت خوب صنعت گیم در کشور ما می دهد. پس از این که نمایش های خوب عناوینی مثل ارتش های فرازمینی باعث شد این بازی به موفقیت های بسیاری از جمله عرضه در Steam دست یابد، بازیسازان عرب هم تصمیم گرفته اند در این عرصه اقدام به فعالیت کنند و این جاست که می توانیم اشاره ای کنیم به عنوان Unearthed: The Trail of Ibn Battuta ساخته ضعیف استدیو سمانور از کشور عربستان. با ما همراه باشید تا نگاهی به این بازی ضعیف و تا حدی مضحک بپردازیم.

عنوان : Unearthed: The Trail of Ibn Battuta Episode One

ناشر : Semanoor International

سازندهSemaphore

کارگردان : Ahmad Jadallah

موتور : Unity

پلتفرمPS3,PC,Ios,Android,Facebook App,Xbox Live

تاریخ انتشار اپیزود اول۲۹ می برای PS3

تاکنون سابقه نداشته است که کشوری به جز ایران در خاورمیانه اقدام به ساخت بازی های رایانه ای کند و شرکت سمانور با بهره گیری از تعدادی متخصص غربی، عنوانی به نام Unearthed: The Trail of Ibn Battuta را ساخته است. جالب است بدانید بازی در استدیو سمافور(!) ساخته شده است. این هم دیگر یک جورش است. قضاوت در مورد نام شرکت و استدیو سازنده با خودتان! از این بحث بگذریم اولین چیزی که قبل از دیدن یک تصویر از بازی توجه ما را جلب می کند نام این بازی است که دقیقا شباهتی باور نکردنی به Uncharted دارد. یکی از بهترین بازی های نسل هفتم و یکی از برترین عناوین Action Adventure که توسط Naughty Dog برای PS3 ساخته شده بود و یکی از بهترین بازی های نسل هفتم از نظر آماری لقب گرفت. تفاوت نام این بازی عربستانی با Uncharted فقط یک حرف E است که جایگزین C شده است. با دیدن چنین اتفاقی پی می بریم که سعودی ها تدارک چه بازی ای را دیده اند.

داستان:
روایت داستان بازی در اپیزود اول به ماجرای یک جوینده گنج به نام فاریس جواد و خواهرش دانیا می پردازد که برای به دست آوردن گنجینه های باستانی راهی کشور مراکش و بیابان های آن می شوند. در این بین متوجه آثاری به جا مانده از دانشمند و جهانگرد معروف، ابن بطوطه(۱۳۰۴-۱۳۶۹ م) می شوند که ظاهرا در مراکش هم دست به جهانگردی زده است. فاریس هم تصمیم میگیرد به دنبال آثار به جای مانده از وی بگردد و متوجه می شود که عده ای دلال اسلحه، قاچاقچی و فرمانده یک گروه شبه نظامی نیز به دنبال آثار ابن بطوطه هستند و فاریس و خواهرش را سر راه خود می بینند. حال به شکل عجیبی فاریس میتواند در اپیزود اول از پس عده ای از آن ها بر بیاید که خود این امر نکته عجیبی است. بازی عملا سناریو خاصی را دنبال نمی کند و روایت داستان بازی در حد فاجعه است. یک سناریو برای این که فاریس به مراکش برود و به دنبال آثار ابن بطوطه بگردد و خواهرش هم همراهش است. همین! دیگر چیز خاصی در داستان وجود ندارد و فقط مبارزه است و چیزی که سازندگان مثلا اسمش را گذاشته اند اکتشاف! نکته بسیار جالب این است که سمافور نهایت سعی خود را کرده است که کاراکتر مضحکش فاریس، به نیتن دریک(Nathan Drake) شباهت داشته باشد که مقایسه آن ها فقط می تواند باعث خنده شود. اپیزود اول که با قیمت ده دلار عرضه شده است فقط یک ساعت برای یک پلیر حرفه ای زمان می برد و بعد از آن تنها واکنشی که می توانید نشان بدهید تاسف خوردن است. عربستان سعودی برخلاف جمهوری اسلامی ایران به ظاهر سعی کرده بازی را معتبر نشان دهد اما آن قدر بد عمل کرده است که صحبت کردن در موردش فایده ای ندارد! تنها ویژگی مثبتی که احمدجدالله کارگردان و نویسنده بازی وارد داستان بازی کرده است لوکیشن نسبتا خوب آن است که آن هم در خود عربستان سعودی جریان ندارد!

گرافیک:
صحبت کردن در مورد این بخش هم خیلی سخت نیست! کافی است فقط به اسکرین شات ها نگاهی بیاندازید تا بفهمید این بازی که با Unity ساخته شده است چه قدر ضعیف و فاجعه بار است. اصلا بگذارید بخش های فنی را کنار بگذاریم. نگاهی به محیط ساخته شده بکنید و ببینید که سمافور چه فاجعه گرافیکی ای را با وجود چنین حمایت مالی خوبی رقم زده است! جزئیات محیط در حد صفر هستند و به نظر می رسد که سازندگان فقط میخواسته اند اولین بازی عرب منتشر شود و برایشان مهم نبوده که کیفیت این بازی در چه حد خواهد بود. کیفیت پایین تکسچرها شدیدا در ذوق آدم میزند و از آن بدتر در هنگام مبارزات است که علاوه بر افت فریم، شاهد افکت های فاجعه باری هستید. به نظرم قیافه شما وقتی که افکت های خون و جلوه های ویژه بصری بازی مانند نور خورشید را می بینید باید خیلی تماشایی باشد! علاوه بر تکسچرهای افتضاح، عدم فریم دهی ثابت و افکت ها و جلوه های ضعیف و تاسف بار، شاهد چیزهایی هستید که عملا خنده دار هم هستند! وقتی که انیمیشن کاراکترها و خصوصا زامبی ها را ببینید مطمئنم دوست دارید بلافاصله بازی را تا ابد پاک کنید و یا دیسکش را بشکنید! انیمشن های خنده دار و کاملا خشک که باعث می شود شما همان بازی های ابتدایی ایرانی را به این بازی ترجیح دهید! واقعیت همین است و همین واقعیت تلخ باعث می شود که مقاله ما این قدر علامت تعجب داشته باشد! به راستی استعداد فاکتور بسیار مهمی برای شروع هرکاری است و می بینید که جوانان ما با کمترین امکانات، عناوینی را می سازند که بدون هزینه خاصی، به افتخارات زیادی در سطح خودشان می سازند و خب عناوینی هم تولید می شوند که با وجود هزینه های فوق العاده زیاد و به کار گیری افراد متخصص غربی، فقط زمینه ای برای خندیدن را برای شما فراهم می کنند! هوش مصنوعی افراد خودی به کنار، به واقع اصلا امکان ندارد که NPC ها، چیز جدیدی را از خودشان نشان دهند، پنجاه بار هم که یک بخش را تکرار کنید می بینید که دشمنان دقیقا یک کار مشخص را انجام می دهند و حتی جهت راهشان را هم تغییر نمی دهند. نمیتوان منکر این شد که Unity انجین قوی ای نیست اما ضعف در گرافیک و به بار آوردن چنین فجایعی در سال ۲۰۱۳ و آن هم با هزینه های اعراب، باعث شده که از همین الان مشخص باشد که Unearthed: The Trail of Ibn Battuta  چه عنوان سریالی ضعیفی خواهد بود!

موسیقی و صداگذاری:
در این بخش بازی فاجعه بار نیست! البته خیلی هم کار شاقی انجام نشده است و ما فقط شاهد صداگذاری خوب کاراکترها و موسیقی های خوب با تم عربی هستیم. به جز این مورد دیگر شاهد چیز خاصی در بازی نخواهید بود و صداگذاران هم اع          راب نسبتا خوش صدایی هستند و بازی از این نظر الحق و الانصاف بد نبوده است اما شاهد سورپرایزهای شگفت انگیزی حتی در این بخش هم نیستید و سازندگان کارش را به خوبی انجام داده اند. البته نمونه های تکراری برای اسلحه ها هم وجود دارد اما دیگر نمی توان این قدرها از اولین بازی عربی ایراد گرفت. به طور کلی بازی چیزخاصی در این امر ندارد و فکر نمی کنم نسبت به بازی های ایرانی نقطه قوتی داشته باشد و بهتر است به مقوله گیم پلی بازی بپردازیم و البته قبل از آن هم به سخنان جالب کاربران استیم و سایت های معتبر خارجی داشته باشیم.

نکته عجیبی که وجود داشت این بود که اکثر کاربران استیم بازی را شدیدا به تمسخر گرفتند و از گرافیک فجیع گونه آن انتقاد کردند. منتقدین سایت های بزرگی مثل IGN نیز با دادن نمره ۳ لطف بزرگی را به بازی کرد. نکته جالبی که در مورد نقد سایت IGN وجود دارد کامنت های کاربران و جدال آن ها با اعضای استدیو سمافور است و کاربران هم شدیدا از این که بازی از همه نظر حتی نامش را هم از Uncharted تقلید کرده است ایراد گرفتند. البته من هم در این مورد توضیحاتی را خواهم داد اما اصلی ترین نکته ای که وجود دارد این است که به نظر من تقلید بازی از آنچارتد چیز بدی نیست اما تا این حدش… به نظرم زیاده روی بود.

گیم پلی :

عملا فاجعه بار است! توضیح بهتر از این می خواستید؟! در بخش گیم پلی، شاهد چند نوع مکانیزم مختلف هستیم که به شکل عجیبی وارد بازی شده اند. از مبارزه با قاچاقچیان و شورشیان مسلح که به سبک بازی های شوترهای سوم شخص کسل کننده وارد بازی شده است بگیرید تا اکتشافات که مثلا سازندگان سعودی خواسته اند را شبیه Uncharted کنند. از این بحث که بگذریم شما شاهد سبک Fighting هستید که به شدت خنده دار است و در این بخش هم فاجعه گرافیکی بازی را خواهید دید. از این ها بگذریم شاهد سبک Racing هم هستید که البته فاجعه بار نیست ولی خیلی هم معمولی است. بدترین ویژگی بازی بخش زامبی کشی آن است که واقعا خنده دار نیست. این یکی دیگر تاسف بار است. در این بخش می توانید کنترل دانیا را هم به دست آورید و به زامبی کشی بپردازید که مثلا جزو قابلیت های آنلاین بازی است. به طور کلی می بینید که بازی در این چند بخش سعی کرده که با ترکیب اکثر سبک ها در یک ساعت(!) مخاطب را سرگرم کند اما بخش های این اپیزود آن قدر کوتاه و فاجعه بار است که ممکن است تا عمر دارید دیگر به سراغ Unearthed: The Trail of Ibn Battuta و اپیزودهای بعدیش نروید. کارگردان بازی مثلا خواسته است ایده های جالبی را وارد بازی کند اما باور کنید ما شوترهای کلیشه ای را به بازی ای که بخواهد همه ی سبک ها را این قدر مزخرف تلفیق کند ترجیح می دهیم. واقعا میگویم Unearted کوچکترین هیجانی ندارد و تنها کمی لوکیشن های بازی به آن تنوع داده است. مطمئن باشید دیگر بازی هیج چیزی برای عرضه ندارد و گیم پلی آن در کنار گرافیک تهوع آورش(!) باعث می شود که رسما به این فکر کنید که سعودی ها به چه دلیل وارد بازار شده اند!

در طول بازی شاهد پازل هایی هستید که واقعا خنده دارند. بعضا ممکن است با پازلی مواجه شوید که مدتی با آن کلنجار رفته باشید اما بعدش بفهمید که با زدن یک کلید، میتوانستید آن را حل کنید و نیازی به فکر کردن در مورد آن نبوده است! به طور کلی داستان و گیم پلی بازی بسیار آماتور گونه ساخته شده است و همه این موارد نشان می دهد که احمد جدالله تا چه حد فرد ضعیفی در بازیسازی است! در بخش چند نفره بازی هم همان طور که گفتم می توانید با زامبی ها مقابله کنید و با بالاتر رفتن Level تان می توانید از سلاح های بهتری استفاده کنید. برای بهبود وضع جسمانی خود هم باید به دنبال بسته های سلامتی بگردید. همان طور که می بینید کاملا واضح است که با چه مولتی پلیر کلیشه ای مواجه هستید!

سخن پایانی:
قطعا سعودی ها فقط می خواستند با ساخت این بازی ضعیف و مضحک، جمهوری اسلامی ایران را از بی رقیبی در بیاورد و برای این که نشان دهد توانایی ساخت بازی را دارد، این عنوان ضعیف را راهی بازار کرده است. هرکشوری در اولین تجربه خود نمیتواند شاهکار بیرون بدهد اما همان طور که ذکر کردم با وجود سرمایه گذاری هنگفت شرکت سمانور و استفاده از افراد کاربلد غربی، معلوم نیست چرا این بازی این قدر مضحک است! جالب است بدانید سازندگان قصد دارند بازی را بر روی پلتفرم های نسل بعدی هم عرضه کنند! با این اوصاف اگر این کار عملی شود معلوم نیست باید منتظر چه شاهکاری بر روی PS4 و Xbox One باشیم! با دیدن نمرات بازی در بخش گیم پلی، گرافیک و داستان تعجب نکنید. بازی در همین سطح است.

نکات مثبت : بنده چیزی ندیدم شما اگر می خواهید موسیقی و صداگذاری را نکته مثبت Uneharted بدانید اما نظر من این هم نیست! خوب است ولی نقطه قوت محسوب نمی شود!

نکات منفی : گرافیک فاجعه بار خصوصا افکت ها و انیمیشن ها، ضعف شدید نویسنده و کارگردان بازی احمدجدالله، روایت آماتورگونه داستان، عدم وجود جذابیت در داستان، گیم پلی تکراری و عجیب غریب، ترکیب ناموفق المان های مختلف.

داستان : ۱۵

گیم پلی : ۲۰

گرافیک : ۲۰

موسیقی و صداگذاری : ۸۵

کل : ۳۵

ایرانیکارت

مطالب مرتبط سایت

تبلیغات

پایان نافرجام | نقد و بررسی Unearthed: The Trail of Ibn Battuta Episode One - گیمفا
پایان نافرجام | نقد و بررسی Unearthed: The Trail of Ibn Battuta Episode One - گیمفا
پایان نافرجام | نقد و بررسی Unearthed: The Trail of Ibn Battuta Episode One - گیمفا
پایان نافرجام | نقد و بررسی Unearthed: The Trail of Ibn Battuta Episode One - گیمفا
پایان نافرجام | نقد و بررسی Unearthed: The Trail of Ibn Battuta Episode One - گیمفا
پایان نافرجام | نقد و بررسی Unearthed: The Trail of Ibn Battuta Episode One - گیمفا
پایان نافرجام | نقد و بررسی Unearthed: The Trail of Ibn Battuta Episode One - گیمفا
پایان نافرجام | نقد و بررسی Unearthed: The Trail of Ibn Battuta Episode One - گیمفا

نظرات

دیدگاهتان را بنویسید

پایان نافرجام | نقد و بررسی Unearthed: The Trail of Ibn Battuta Episode One - گیمفا