۱۵ بازی خاطره‌انگیز دیگر برای گیمرهای ایرانی

در قسمت قبلی این مقاله، به ۱۵ بازی پرداختیم که اکثر ما گیمرهای ایرانی با آن‌ها لحظات خوشی را گذراندیم و خاطرات بی‌نظیری برایمان رقم زدند. بازی‌هایی که هر کدام به‌نوعی با ما بزرگ شدند و هر بار که نام‌شان را می‌شنویم، حس و حال همان روزهای پر از هیجان دوباره زنده می‌شود. از رقابت‌های نفس‌گیر با دوستان تا ماجراجویی‌های انفرادی، هر کدام سهمی در این خاطرات ماندگار داشتند. اما باید بگویم که این لیست هنوز به اتمام نرسیده! پس آماده باشید برای سفری دیگر به دنیایی نوستالژیک که هرگز فراموش نمی‌شود.

Contra

سال انتشار: ۱۹۸۷

نسخه اول Contra از آن دست عناوینی است که توانست خیلی‌ها را با دنیای ویدئو گیم آشنا کند و با ریتم گیم‌پلی خود یکی از دلچسب‌ترین تجربه‌های دو نفره را رقم بزند. با شنیدن نام Contra موسیقی جذاب این بازی هنوز در گوش بسیاری از گیمرهای قدیمی تکرار می‌شود تا یادآور گیم‌پلی ساده اما جذابش باشد. نسخه‌های متعددی بعد از موفقیت چشمگیر نسخه اول عرضه شدند که کم و بیش هیجان آن را داشتند اما Contra: Operation Galuga که در سال ۲۰۲۴ عرضه شد، متاسفانه نتوانست در حد نام کلاسیک این بازی ظاهر شود.

Mortal Kombat II

سال انتشار: ۱۹۹۴

Driver

سال انتشار: ۱۹۹۹

امکان ندارد که اولین نسخه Driver را تجربه کرده باشید و سختی‌هایی که برای گذراندن مرحله اول در آن پارکینگ منحوس کشیدید را فراموش کنید. اما در کنار این سختی‌ها، تجربه متفاوتی از رانندگی برایمان رقم زد و چاشنی اکشن ماجراجویی را در کنار یک گیمپلی هیجان‌انگیز به این سبک اضافه کرد. در انتها، می‌خواهم بگویم که به شخصه صداگذاری این بازی را در دوران خودش می‌ستایم و از لحاظ بصری هم حرف‌های زیادی برای گفتن داشت. آی‌پی Driver پتانسیل تبدیل به یک فرنچایز طولانی و باکیفیت را داشت اما هیچگاه این اتفاق نیفتاد و سال‌های زیادی به دست فراموشی سپرده شده.

Tomorrow Never Dies

سال انتشار: ۱۹۹۹

متاسفانه مدتی طولانی است که شاهد عرضه یک بازی درخور اسم و رسم جیمز باند نبوده‌ایم اما در گذشته این آی‌پی مورد توجه سازندگان قرار داشت و عناوین خاطره‌انگیزی از آن عرضه شدند. برخلاف نسخه GoldenEye 007 که دید اول شخص داشت، Tomorrow Never Dies از زاویه دید سوم شخص استفاده می‌کند که تاثیر زیادی در سبک مبارزات و تعاملات بازی دارد. نقطه قوت پر رنگ این عنوان، گیمپلی سرگرم‌کننده و مراحل متنوع آن است که در هر لحظه می‌تواند گیمر را درگیر خود کند. با وجود مشکلات فنی و محدودیت‌های گرافیکی، این بازی همچنان به دلیل جذابیت جیمز باند و حس ماجراجویی‌اش برای طرفداران این فرنچایز، یک عنوان خاطره‌انگیز باقی مانده است.

Counter-Strike 1.6

سال انتشار: ۲۰۰۰

و اما یکی از معدود عناوینی که در کمال تعجب و پس از گذشت سال‌های زیاد، همچنان در بین گیمرها به خصوص گیمرهای ایرانی محبوب است و در گیم‌نت‌های زیادی به صورت گروهی یا آنلاین تجربه می‌شود. در واقع CS 1.6 چندین نسل را پشت کامپیوتر نشاند تا لذت بازی شوتر چندنفره را در کوچه پس‌کوچه‌های مپ Dust تجربه کنند. تا جایی که برخی‌ها لذت تجربه آن را با همین گرافیک نخ‌نما، بالاتر از CS 2 امروزی می‌دانند. همین موارد است که باعث می‌شوند تا جادوی تیم توسعه‌دهنده را دریابیم و این بازی را به عنوان الماس کلکسیون بازی‌های نوستالژی بشناسیم.

Max Payne 1

سال انتشار: ۲۰۰۱

باید قدردان آقای سم لیک (Sam Lake) و استودیوی رمدی (Remedy) باشیم که با خلق Max Payne توانستند قدرت روایت داستان توسط بازی‌های ویدئویی و پیاده‌سازی یک اتمسفر فوق‌العاده را نشانمان دهند. چرا که عرضه این بازی با مکانیزم خلاقانه Bullet Time، روایت کمیک‌ گونه و استفاده از چهره سم لیک برای کاراکتر مکس، یکی از جسورانه‌ترین حرکاتی بود که آن زمان می‌توانست در این صنعت رخ دهد. در واقع سم لیک با عرضه مکس پین، پای سبک نئو نوآر (Neo-noir) را به بازی‌های ویدئویی باز کرد. بی‌صبرانه منتظر عرضه ریمیک دو نسخه اول این بازی هستیم تا باری دیگر عطش مکس پین برای انتقام در نیویورک برفی و غم‌زده را بچشیم.

Return to Castle Wolfenstein

سال انتشار: ۲۰۰۱

سبک شوتر اول شخص بخشی از پیشرفت و محبوبیت خود را مدیون سری Wolfenstein است، اما Return to Castle Wolfenstein یکی از نسخه‌هایی است که در بین گیمرهای ایرانی به محبوبیت خاصی رسید و شاید کاور فارسی آن با عنوان «بازگشت به قلعه» را به یاد داشته باشید. ترکیب همیشگی جنگ جهانی و شرارت نازی‌ها با عناصر علمی-تخیلی سری Wolfenstein، در این نسخه هم به خوبی دیده می‌شود و مراحل سرگرم‌کننده و بعضاً سخت آن، این اثر را به یکی از بهترین بازی‌های شوتر زمان خود تبدیل کرد.

Stronghold: Crusader

سال انتشار: ۲۰۰۲

حتی اگر به عناوین استراتژی علاقه‌ای نداشته باشید، غیرممکن است که گیمر ایرانی باشید و حداقل اسم بازی Stronghold: Crusader یا همان جنگ‌های صلیبی با دوبله فارسی معروفش را نشنیده باشید. اثری که ترکیب المان‌های مدیریت اقتصاد و نیروهای نظامی را به خوبی در قالب استراتژی ریل‌تایم (Real Time) ارائه داد و یکی از چند بازی استراتژی محبوب در ایران شد و هنوز طرفداران سرسخت خود را دارد.

Medal of Honor: Allied Assault

سال انتشار: ۲۰۰۲

شاید بتوانیم بگوییم که اگر Medal Of Honor نبود، سری Call Of Duty حداقل به شکل امروزی وجود نداشت. Medal of Honor: Allied Assault یکی از به‌یادماندنی‌ترین عناوین جنگ جهانی دوم است که توانست با صحنه‌های سینمایی که آن زمان موضوعی بسیار نادر و جدید بود، لحظات خیره‌کننده‌ای برای بازیکنان به‌وجود بیاورد. پس بی‌دلیل نیست که می‌تواند در لیست خاطره‌انگیزترین عناوین تاریخ نه‌تنها ایران، بلکه کل دنیا قرار بگیرد.

Serious Sam 1

سال انتشار: ۲۰۰۲

باز هم درخشش دوبله‌های فارسی قدیمی در یک بازی نوستالژیک دیگر به چشم می‌خورد. بازی Serious Sam که خیلی از گیمرهای ایرانی آن را به نام سام ماجراجو می‌شناسند، با طنز خاص و موجودات عجیب و غریبی که به صورت بی‌رحمانه‌ای به سوی ما روانه می‌شدند توانست طرفداران خاص خود را پیدا کند. نکته جالب این بود که دوبله فارسی این بازی به خوبی توانسته بود طنز کاراکتر اصلی بازی را به زبان خودمان بازگو کند که لذت تجربه آن را چندین پله بالاتر می‌برد.

Mafia 1

سال انتشار: ۲۰۰۲

داستانی که تبدیل یک راننده تاکسی ساده به یکی از اعضای کلیدی مافیا را به تصویر می‌کشد، برای بسیاری‌ها جذاب است. اما اگر با گیمپلی حساب شده و جلوه‌های بصری چشمگیر در دنیای بازی‌های ویدئویی روایت شود، می‌تواند یک اثر فراموش نشدنی باشد. تعقیب و گریز با خودروهای کلاسیک دهه ۱۹۳۰، طراحی محدودیت‌های قانونی واقع‌گرایانه همچون رعایت سرعت مجاز و پایان‌بندی غافلگیرکننده باعث شدند تا نسخه اول Mafia در خاطره ما گیمرها جاودانه شود.

Neighbours from Hell 1

سال انتشار: ۲۰۰۳

بازی Neighbours from Hell یا همان همسایه جهنمی، در کنار درون مایه طنز بسیار قوی و دلنشین، پازل‌های جذابی داشت که ارزش تکرار هر مرحله را به شدت بالا می‌بردند. فرمول جادویی گیمپلی این بازی همچنان جواب می‌دهد و خلاقیت سازندگان آن را باید ایستاده تشویق کرد. با وجود این که نسخه‌های بعدی این بازی هم جذابیت‌های خاص خود را داشتند اما حال و هوای نسخه اول را در هیچ کجا نمی‌توان یافت.

I.G.I.-2

سال انتشار: ۲۰۰۳

در سال ۲۰۰۳ گزینه‌های جذابی در ژانر شوتر یافت می‌شدند که هرکدام از آن‌ها هیجان خاص خود را به همراه داشتند. اما I.G.I.-2 تفاوت زیادی با سایر شوترها داشت. در این بازی، مخفی‌کاری و برنامه‌ریزی برای به پایان رسیدن هر ۱۹ مرحله موجود، نقش پررنگی در گیمپلی ایفا می‌کردند. علاوه بر تنوع بالای مکان‌ها، به لطف طراحی عمیق محیط شاهد اتمسفر گیرایی در این بازی بودیم. در هر صورت، این بازی سریعاً به محبوبیت بالایی در میان گیمرهای ایرانی دست پیدا کرد و به یک عنوان ماندگار در ذهن‌مان تبدیل شد.

Command & Conquer: Generals

سال انتشار: ۲۰۰۳

بازی Command & Conquer: Generals در بین ما ایرانی‌ها به اسم مختصر ژنرال شناخته می‌شود که در واقع یکی دیگر از عناوین استراتژی ریل‌تایم (RTS) محبوب در دهه ۲۰۰۰ میلادی است. وجود استراتژی‌های متفاوت برای هر جناح، ارتقای پایگاه‌های نظامی، مدیریت منابع و فرماندهی نیروها از عناصر کلیدی گیمپلی این بازی هستند که می‌تواند برای هر فرد علاقه‌مند به این سبک بسیار اعتیادآور باشد.

Need for Speed: Underground 2

سال انتشار: ۲۰۰۴

مگر می‌شود ترکیب نیسان 350Z سبز رنگ معروف با موزیک Riders On The Storm را تجربه کنیم و به یاد نیاوریم؟ می‌توانم به جرئت بگویم که این بازی از هر نظر در زمان خود بی‌نقص بود. از شخصی‌سازی عمیق و دنیای شبانه شهر Bayview تا مراحل متنوع و چالش‌هایی که هرکدام انگیزه‌ای برای ادامه بازی بودند. یکی از نکاتی که شاید NFS Underground 2 را برای ما ایرانی‌ها خاص‌تر کند، وجود پژو ۲۰۶ است که رانندگی و شخصی‌سازی این خودرو حس جالبی در یک بازی ویدئویی در آن زمان بود. برای شخص من اتمسفر این بازی همچنان بسیار جذاب است و به عنوان بهترین ریسینگ عمر خود، هنوز به تجربه آن می‌پردازم.

Metal Gear Solid 3: Snake Eater

سال انتشار: ۲۰۰۴

این نسخه از سری معروف Metal Gear Solid داستانی پیچیده و جذاب را در دوران جنگ سرد روایت می‌کند که با استفاده از پیچیدگی‌های داستانی و مکانیزم‌های جذاب گیمپلی خود، اسم هیدئو کوجیما (Hideo Kojima) را بیشتر از همیشه بر سر زبان‌ها انداخت. گیم‌پلی مبتنی بر مخفی‌کاری همچنان رکن اصلی بازی بود، اما عناصر جدید مانند تعامل با محیط، مبارزات نزدیک و استفاده از المان‌های مخفی‌کاری حرفه‌ای، به عمق گیمپلی افزودند تا یک بازی خاص از یک کارگردان خاص ببینیم. هسته اصلی این بازی به قدری ناب است که تیم سازنده ریمیک آن، کاملاً به مکانیزم‌های اساسی گیمپلی احترام گذاشته و بعد از گذشت بیش از ۲۰ سال، آن را در نسخه بازسازی شده می‌آورند.

World of Warcraft

سال انتشار: ۲۰۰۴

سال ۲۰۰۴ با عرضه یک بازی MMORPG توسط بلیزارد (Blizzard Entertainment)، یکی از تاثیرگذارترین و موفق‌ترین عناوین تاریخ به دست گیمرها رسید تا دنیای WoW اوج محبوبیت خود را آغاز کند. دنیایی که وسعتی بی‌پایان در صنعت بازی‌سازی دارد و داستان‌های Azeroth همچنان درحال روایت شدن هستند. همانند سایر نقاط دنیا، نسخه کلاسیک World of Warcraft از زمان عرضه تا به امروز توسط گیمرهای زیادی در ایران تجربه می‌شود، بنابراین احترام ویژه‌ای برای این بازی بزرگ قائل هستیم.

Tom Clancy’s Splinter Cell: Chaos Theory

سال انتشار: ۲۰۰۵

قطع به یقین سم فیشر (Sam Fisher) از ستون‌های اصلی ژانر مخفی‌کاری است که این روزها به سبب مدیریت افتضاح یوبیسافت (Ubisoft) در سکوت خبری به سر می‌برد. اما این موضوع باعث نمی‌شود طراحی مراحل فوق‌العاده Splinter Cell: Chaos Theory و صدای دوربین دید در شب معروف سم فیشر را از یاد ببریم. این نسخه به لطف هوش مصنوعی پیشرفته خود، یکی از بهترین عناوین مخفی‌کاری در تاریخ صنعت بازی‌های ویدئویی است که بی‌شک خیلی از ما روی کنسول‌ها یا کامپیوتر به تجربه آن پرداختیم.

Assassin’s Creed 1

سال انتشار: ۲۰۰۷

آغازگر یکی از محبوب‌ترین فرنچایزهای بازی‌های اکشن ماجراجویی که داستان آن در دوران جنگ‌های صلیبی روایت می‌شود. اولین نسخه از سری AC شاید بهترین نباشد، اما تجربه‌ای به یاد ماندنی در ترکیب پارکور، مبارزات تن‌به‌تن و مکانیزم‌های مخفی‌کاری بود که برخلاف حال، تازگی و جذابیت زیادی برای بازیکنان داشت. تم داستان‌گویی جدیدی که یوبیسافت در این نسخه معرفی کرد، با محیط جهان‌باز و تاریخی بازی توانست موفقیت نسخه‌های بعد را تضمین کند. اگرچه بحران‌های مدیریتی یوبیسافت این روزها به شدت گریبان‌گیر این فرنچایز شده اما Assassin’s Creed 1 لحظاتی فراموش نشدنی برای اکثر ما رقم زد.

PES 2013

سال انتشار: ۲۰۱۲

بر کسی پوشیده نیست که کونامی با دستان خودش فرنچایز Pro Evolution Soccer یا همان PES را نابود و رقابت دنیای فوتبال بازی‌های ویدیویی را تقدیم EA Sports FC کرد. اما روزهای اوج این فرنچایز با عرضه PES 2013 رقم خورد که گیم‌پلی آن از دید طرفدارانش هیچ‌گاه در هیچ بازی فوتبالی تکرار نشد. به جز گیم‌پلی روان و سیستم‌های پاس و دریبل بهبودیافته‌ای که این نسخه داشت، فیزیک و جلوه‌های بصری در کنار امکانات شخصی‌سازی عمیق، مثال‌زدنی بودند. برخی از طرفداران پروپاقرص PES، هنوز گاهی به تجربه این بازی می‌پردازند و آن را هنوز هم لذت‌بخش می‌دانند.