دشمنان Dark Souls در Elden Ring: Nightreign وجود خواهند داشت
Elden Ring: Nightreign نیز همانند دیگر ورودیهای فرنچایز در سرزمین میانه روایت خواهد شد. با این حال، این بار دشمنان سری Dark Souls نیز راه خود را به این سرزمین باز کردهاند. اینها همه از تاثیرات شرور اصلی بازی، یعنی Nightlord بر سرزمین میانه محسوب میشوند که مخاطبها باید او را طی سه شبانه روز در Limveld شکست دهند.
طرفداران متوجه حضور دشمنان آشنایی چون Stormdrake از Dark Souls 3، یا Centipede Demon از Dark Souls در دنیای Elden Ring: Nightreign شدهاند. همچنین، احتمال حضور Duke’s Dear Freja از Dark Souls 2 وجود خواهد داشت.
به منظور تست شبکه بازی روی پلی استیشن ۵، ایکس باکس سری ایکس/اس و PC، طرفداران میتوانند در فوریه ۲۰۲۵ (با شروع ثبت نام از ماه آینده)، بیشتر با بازی مذکور آشنا شوند.
نسخه کامل بازی سال آینده برای پلی استیشن ۴ و ایکس باکس وان نیز منتشر خواهد شد، اما از حالت کراس پلی پشتیبانی نمیکند.
پر بحثترینها
- تریلر معرفی بازی جدید ناتی داگ، Intergalactic، روی کانال پلی استیشن بیش از ۲۳ هزار دیسلایک دریافت کرده است
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- اولین اطلاعات از بازی جدید ناتی داگ، Intergalactic: The Heretic Prophet، منتشر شد
- Astro Bot بهترین بازی سال شد؛ فهرست کامل برندگان The Game Awards 2024
- ناراحتی کارگردان Black Myth: Wukong بابت نبردن جایزه بهترین بازی سال
- رئیس ناتی داگ: تست بازیگری Intergalactic به اندازه انتخاب بازیگر نقش الی شگفتانگیز بود
- ناتی داگ از بازی جدید خود به نام Intergalactic: The Heretic Prophet رونمایی کرد
- بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- ظاهراً تریلر معرفی Intergalactic: The Heretic Prophet به تاریخ عرضه آن اشاره دارد
- نکات مخفی تریلر بازی جدید ناتی داگ، Intergalactic، که شاید متوجه آنها نشده باشید
نظرات
واکنش ۹۹ درصد پلیرا اواخر تریلر :
!! Is that the f*king Nameless king
یکی از بهترین باس های سری دارک سولز همینه وقتی واسه اولین بار اژدهاشو میکوشی فکر میکنی کارش تمومه بعد میفهمی اژدهاش هیچی نیست . فکر کنم توی الدن رینگ زیاد سخت نباشه مگر فقط دمیجشو زیاد کنن تا کمی سخت شه
پس یعنی کراس اوره؟
وقتی مغز گروه کارو دست نمیگیره آخرش میشه تقلید از آثار قبلی
ایدۀ Nightreign قرار بوده به یک بازی جداگانه کوآپ شبیه مانستر هانتر در دنیایی متفاوت (IP جدید) بدل بشه، اما برای کمتر کردن ریسک و سپردن پروژه به شخصی که اولین تجربۀ کارگردانیشه، تصمیم گرفتن از assetها و منابع بازی های قبلی استفاده کنن برای یه بازی کاملاً متفاوت که فرام سافتور تجربه زیادی درش نداره. به جای این که سه یا چهار سال به خلق یک ip جدید متفاوت و ریسکی کوآپ اختصاص بدن، از منابع قبلی استفاده کردن و طی مدت کوتاه تری اسپین آف الدن رینگ رو ساختن. در عین حال، همانطور که میدونید فرام سافتور بین ۳ تا ۵ پروژه در دست ساخت داره و این اسپین آف باعث نشده تا خروجی استودیو لطمه ببینه. ما داریم سالانه از فرام سافتور بازی دریافت میکنیم و اتفاق عجیبی نیست که بعضی از این سال ها خروجی dlc یا اسپین آفی باشه که ۳۰ ۴۰ دلار قیمت داره و آی پی بعدی نیست. ساخت next big thing به صورت سالانه عملا غیرممکنه.
نکتۀ جالب اینه که اتفاقا Nightreign از نظر کارایی و ساختار اصلا ارتباطی به آثار قبلی استودیو نداره و بیشترین فاصله رو با آثار سولزلایک پیدا میکنه. درسته که از همان ابزار و مواد اولیه استفاده کرده، اما این ابزار در جهت ساخت یک اثر روگلایک استفاده شدن و نحوه قرارگیریشون کنار هم هیچ ارتباطی به الدن رینگ نداره. بازی از نظر ظاهری شبیه الدن رینگه اما از نظر کارایی، احساسی که القاء میکنه و تجربه روگلایک / اکشنه. لگوها یا خمیر بازی ای رو در نظر بگیرید که هر بار این توانایی رو دارید شکل خاصی بهشون بدین. ۱- شما نقش کارگردان ۲- خمیر یا لگو نقش asset و منابع اولیه و ۳- خروجی نهایی نقش ورژن پایانی بازی رو دارن. حالا اصولاً اگر یه شخص با تجربه کمتر داشته باشید سعی میکنید ابزار قدیمی تر در اختیارش بذارید ریسک پایین تر بیاد تا این که بهترین مواد اولیه رو در اختیارش قرار بدین. Nightreign حتی المان نقش آفرینی و شخصی سازی هم نداره و همه چیز در جهت مبارزات سریع و اکشن یکپارچهسازی شده. تا جایی تغییرات اعمال شده که یکی از نگرانی ها اینه که طرفداران الدن رینگ این بازی رو بخاطر نام Elden Ring خریداری کنن و با بازی ای روبه رو بشن که هیچ شباهتی نداره و باعث ناامیدیشون بشه. این بازی در حقیقت یک زمین بازی برای یک کارگردانه تا بتونه ایده های خودش رو تست کنه و احتمالا در آینده، این ایده ها که با کم ترین هزینه و ساخت asset در nightreign تست شدن و موفق بودن، حالا با بهینهسازی و بهترین خروجی بصری و عملکردی به بازی های بعدی راه پیدا کنن. و بهترین اتفاق برای چنین کارگردانیه چون ایشیزاکی طراح مبارزات bloodborne و elden ring و ds بوده، اینجا فضایی براش محیا میشه تا بتونه خودش رو به چالش بکشه و برای بازی بعدی آماده بشه.
یه مثال جالب هم که میشه زد God of War Ragnarok Valhalla هست که تجربه ای فشرده در زیر ژانر روگلایک ارائه داد و از نظر ساختاری بسیار متفاوت بود از بازی پایه. اما Nightreign به مراتب ساختار Elden Ring رو دگرگون کرده و از بنا متفاوت تره نسبت به بازی پایه. مثلاً سرعت کاراکترها ۱۵۰ درصد افزایش پیدا کرده، سیستم لوت تغییر کرده، لول آپ تغییر کرده، بالا رفتن از برخی دیوارهای کوتاه ممکنه و …
حالا این تجربهای که خلق کردن سرگرم کننده خواهد بود یا نه، تا زمانی که تجربه نکنیم نمیتونیم بهش پاسخی بدیم و به نظر میرسه حفظ تنوع کمی سخت باشه در چنین اثری. اما از نظر خروجی و ژانر و مبانی شباهت زیادی به آثار سولزلایک نداره.
با توجه اطلاعاتی که از بازی نشر دادن تقریبا یک بتل رویال شبیه فورتنایت یا کال آف دیوتی هست، شما ابتدای بازی از طریق یک eagle spirit وارد مپ میشید و جایی که میخواین فرود میاین و zone بازی هم هی کوچیک تر میشه، اگه زنده بمونین به روز بعد میرید کلا ۶ تا کلاس برای انتخاب داره و در ابتدا امکان شخصیت سازی کارکتر رو ندارین، و باز همین روند رو ۳ بار تکرار میکنید، منبع: کانال یوتیوب vatti که از شخصی که این بازی رو بازی کرده اطلاعات گرفته. و از اینکه بقیه دشمن ها و npc بازیای دیگه رو کپی پیست کردن هم اصلا خوشحال نشدم، چون به lore اون شخصیت ها صدمه میزنه به شخصه نه برای این بازی هایپ شدم و نه علاقه ای به این سبک دارم، همچنان منتظر بازی AAA بعدی فرامسافتور هستم.
۱- بازی ۸ کلاس داره دو تا کلاس هنوز رونمایی نشده و در پلی تست منتقدین حضور نداشته
۲- بازی مطلقاً بتل رویال نیست و تنها وجه تشابهش ورود به نقشه و کوچک شدن دایرۀ بقاء هست. دو کلمه «بتل رویال» از فیلمی با همین نام گرفته شده که در جزیره ای، صد دانش آموز باید یکدیگر رو نابود میکردن تا یکی سرانجام پیروز و باقی مانده نهایی بشه و مبتنی بر همین مفهوم، یک بازی بتل رویال حتماً باید pvp باشه و مفهوم اصلی Last Man Standing یا آخرین بازمانده رعایت بشه. تمام آثار بتل رویال هم مفهوم اصلیشون همینه. عنوان Nightreign یک اثر PvE هست مبتنی بر کوآپ. شما در صدد پیروزی در مقابل بقیه پلیرها نیستید، بلکه باید داستان رو به همرا بقیه در قالب روگلایک پیش ببرید. شما به تنهایی یا با دو همراه دیگه به پیش روی در داستان می پردازید؛ داستانی که در دنیای موازی ER قرار داره. نمونه اش در dlc آخر بازی remnant 2 دیده میشه. تجربه هم روگلایکه به این معنا که بعد از مرگ به نقطه ابتدایی اون دور بر میگردین. بازی در حقیقت یک Co-o Action Adventure هست با المان های روگ لایک. به سادگی شما به همراه دو نفر دیگه (یا به تنهایی) داستانی مجزا از دنیای الدن رینگ رو پیش میبرین (فقط Shattering نقطه اشتراک دو بازی از نظر lore هست. الدن رینگ به یک شاخه داستانی تبدیل میشه و nightreign به یک شاخته دیگه).
۳- از اونجایی که این داستان در دنیای موازی قرار داره به Lore صدمه نمیزنه. بازی صرفاً یک خط داستانی مجزا و دلیلی پیش پا افتاده برای سرگرمی کوآپ هست. اما شخصاً موافقم، ترجیح میدادم دشمنان از ds ریمیک نشن. خیلی لزومی نمیبینم برای چنین رویکردی.
۴- منم چندان منتظر این تجربه نیستم، این بازی بیشتر به درد کسایی میخوره که به شدت درگیر کوآپ الدن رینگ هستند و از تجربیات چندنفره لذت میبرن که من در این دسته قرار نمیگیرم. اما در هر صورت به صورت سینگل پلیر تجربه میکنم.