۱۰ تفاوت بزرگ میان مانگا و انیمه Bleach

هم انیمه Bleach و هم مانگای آن بسیار طولانی هستند و تجربه‌ی تنها یکی از آنها بسیار زمانبر است، پس بسیاری از طرفداران فقط یک نسخه از آن را تجربه کرده‌اند.

انیمه‌ی این اثر به نسخه‌ی مانگای خود تقریباً وفادار است. البته جدا از خط‌های داستانی فیلر. با این وجود، چند تغییر بزرگ وجود دارد. این تغییرات برای طرفدارانی که تنها مانگا را مطالعه یا انیمه را تماشا کرده‌اند، بسیار جالب خواهد بود. اکثر این تغییرات، تاثیر نسبتاً کوچکی روی داستان کلی دارند. البته برخی از آنها می‌توانند تاثیر بسیار بزرگ‌تری، در بخش‌های غیرمنتظره داشته باشند. بعضی اوقات، این تغییرات برای بهتر شدن اثر اعمال شده‌اند. تغییرات مذکور روی نکاتی که نیاز به زمان بیشتری داشتند تمرکز دارند. در همین حین تغییرات بزرگی وجود دارند که در نهایت به جای استفاده‌ی صحیح، زمان را هدر می‌دهند. برخی دیگر از تغییرات نیز فقط حاصل و نتیجه‌ی قرار گرفتن در رسانه‌ای جدید هستند. این قسمت نه خوب هستند و نه بد. ۱۰ تفاوت میان انیمه و مانگای Bleach به شرح زیر هستند.

گزینه‌ی ۱۰: نسخه‌ی انیمه نقش و اهمیت پدر ایشیگو را کاهش داده است

کسانی که داستان کامل Bleach را در یکی از حالت‌های آن تجربه کرده‌اند، بدون شک پدر ایشیگو را می‌شناسند. ایشین کوروساکی در قسمت‌های بعدی (چه در انیمه و چه در مانگا) اهمیت نسبتاً بالایی دارد. این اهمیت در انیمه و مانگا درست است. البته بسیاری از صحنه‌های ابتدایی ایشین در نسخه‌ی انیمه حذف شده یا تغییر یافته‌اند. به همین دلیل، در نگاه اول، این کاراکتر بسیار مهم و تاثیرگذار به نظر نمی‌رسد. دلیل تفاوت مذکور، تاریخ شروع انیمه است. زمانی که این سریال آغاز شد، هیچ اشاره‌ای به اهمیت و تاثیرگذاری کاراکتر ایشین نشده بود. در نتیجه، صحنه‌های او حائز اهمیت به نظر نمی‌رسیدند.

تفاوت‌ها معمولاً به چند خط دیالوگ ساده در هر اپیزود خلاصه می‌شوند. البته این تفاوت‌های کوچک، در نهایت به حضور کمتر پدر ایشیگو نسبت به مانگا ختم می‌شوند. به همین دلیل است که فراموش کردن او به صورت کامل، ساده‌تر است (مخصوصاً در حالی که داستان از جهان زنده‌ها فاصله می‌گیرد).

گزینه‌ی ۹: نسخه‌ی مانگا تقریباً هیچوقت تصاویر پیش‌زمینه را به نمایش نمی‌گذارد

یکی از جوانب خاص و جالب مانگای Bleach در انیمه‌ی آن حضوری ندارد. این جنبه، نبود تصاویر هنری پیش‌زمینه است. هنرمند مانگا، تیته کوبو، ترجیح می‌دهد تا حد ممکن روی کاراکترها و جزئیات آنها تمرکز کند. در نتیجه‌ی همین تمرکز بالا روی شخصیت‌ها، تصاویر پیش‌زمینه معمولاً چیزی بیشتر از یک خلاء ساده نیستند. نسخه‌ی انیمه، معمولاً این فضای خالی را با چیزی که از لحاظ منطقی باید آنجا باشد جایگزین می‌کند. تقریباً می‌توان گفت که این تفاوت ساختار و چینش کلی صحنه را تغییر می‌دهد.

کوبو باور دارد که تصاویر پیش‌‎زمینه “توجه خواننده‌ی اثر را از اتفاقاتی که درون کاراکتر رخ می‌دهند، دور می‌کند.” به همین دلیل است که بسیاری از مکان‌ها معمولاً بدون جزئیات و کم‌اهمیت به نظر می‌رسند. یکی از این مکان‌ها هوئکو موندو است. در قدم اول، جزئیات کمی برای به تصویر کشیدن وجود دارد. در نتیجه، نبود آن کاملاً منطقی می‌باشد.

گزینه ۸: در مانگا، جوان‌ترین خواهر ایشیگو، کاراکتر یوزو، ابتدا می‌تواند ارواح را مشاهده کند

شخصیت ایشیگو تنها فرد در خانواده‌ی خود نیست که قابلیت مشاهده‌ی ارواح را دارد. خواهر جوان‌تر، کارین، نیز می‌تواند آنها را در نسخه‌ی انیمه و مانگا ببیند. تفاوت اصلی در جوان‌ترین خواهر او، یوزو، وجود دارد. در نسخه‌ی مانگا، یوزو نیز اصرار دارد که می‌تواند ارواح را مشاهده کند. البته این ارواح تنها به صورت اشکال نامشخص برای او ظاهر می‌شوند. یوزو حتی در چپتر اول می‌تواند تشخیص دهد که یک روح خیلی خاص ایشیگو را دنبال می‌کند. به گفته‌ی خود او، یوزو تنها می‌تواند حضورشان را حس کند و نمی‌تواند آنها را ببیند.

این موضوع، از عواقب رت‌کان کردن است. برای کسانی که نمی‌دانند، قابلیت دیدن ارواح یوزو در قسمت‌های بعدی مانگا تغییر داده شد. نسخه‌ی انیمه نیز این اشتباه را از اوایل مانگا تغییر داد. زمانی که نوبت به اقتباس رسید، قابلیت دیدن ارواح او در چند چپتر اول از بین رفت.

گزینه ۷: نسخه‌ی انیمه شخصیت‌های ماد سول را به داستان اضافه می‌کند

نسخه‌ی انیمه Bleach، در یک خط داستانی بی‌اهمیت، ۳ کاراکتر ماد سول دیگر اضافه می‌کند. این شخصیت‌ها نقشی کلیدی در این خط داستانی بی‌اهمیت ایفا می‌کنند. ریرین، کورودو و نوبا اسم کاراکترهای مذکور است. هدف آنها، عمل کردن به عنوان مسئولین شناسایی بانت‌ها بود.بانت‌ها نوعی دشمن هستند که برای اولین خط داستانی بی‌اهمیت انیمه خلق شده‌اند. البته پس از به پایان رسیدن این داستان بی‌اهمیت، ریرین، کورودو و نوبا در مغازه‌ی اوراهارا می‌مانند. آنها حتی در خط‌های داستانی canon ظاهر شدند. این کاراکترها هیچ جایگاهی در این آثار ندارند.

برای مثال، ریرین، کورودو و نوبا در خط داستانی معروف آرانکار با گرند فیشر درگیر می‌شوند. آنها در نهایت عقب‌نشینی می‌کنند و به پدر ایشیگو اجازه می‌دهند تا ضربه‌ی آخر را وارد کند (مانند خط داستانی اوریجینال مانگا). این کاراکترهای تازه‌وارد و اضافه معمولاً نقش بار کمدی را به عهده دارند. حضور این شخصیت‌ها معمولاً طرفداران وفادار و اوریجینال مانگا اذیت می‌کرد. این طرفداران احساس می‌کردند که حضور شخصیت‌های اضافی یک حواس‌پرتی بی‌دلیل بود.

گزینه ۶: آسیب‌های شدید بدنی مانگاها در نسخه‌ی انیمه Bleach به شدت سانسور شده‌اند

یکی از بزرگ‌ترین و واضح‌ترین تفاوت‌های حاضر میان مانگا و انیمه‌ی Bleach، میزان سانسورهای موجود در انیمه است. مخصوصاً زمانی که نوبت به زخم‌ها و آسیب‌های بدنی خشن می‌رسد. کاراکترهایی که در مانگا از سر تا پا غرق خون هستند، در نسخه‌ی انیمه تنها چند نقطه از آن روی بدنشان ریخته شده است. زخم‌های به شدت عمیق به زخم‌های سطحی یا کبودی تبدیل شده است. به همین دلیل بسیاری از درگیری‌ها نسبت به نسخه‌ی مانگا شدت بسیار کمتری دارند. این تغییرات بدون شک برای حفظ کردن ریتینگ انیمه اعمال شده‌اند. به همین شکل، Bleach به راحتی در دسترس طرفداران شونن خود قرار می‌گیرد.

یکی از مثال‌های قدرتمند از این تفاوت ناامیدکننده در درگیری میان آلکوئیورا دیده می‌شود. در طول این مبارزه، دست یورو به صورت کامل قطع می‌شود. این در حالی‌ست که در نسخه‌ی انیمه، فقط قابلیت استفاده از آن را از دست می‌دهد. حال یوریو در هر دو نسخه‌ی مانگا و انیمه بهتر می‌شود. اما شدت و خشونت آسیب‌های او در انیمه کاهش یافته است.

گزینه ۵: نسخه‌ی انیمه Bleach برخی از مبارزه‌ها را طولانی‌تر کرده است

نسخه‌ی انیمه از اقتباسی بودن خود در برخی از صحنه‌ها به بهترین شکل ممکن استفاده بهره برده است. این تفاوت در صحنه‌های مبارزه و ارتباط برقرار کردن شخصیت‌ها دیده می‌شود. البته بیشتر اوقات، صحنه‌های مبارزه بیشتر طولانی‌تر می‌شوند. همین موضوع می‌تواند نبردهایی که در مانگا نسبتاً کوتاه و سریع بودند را تا یک اپیزود یا بیشتر ادامه دهد. موضوع تاثیرگذاری و ارزش توسعه‌ی نبردها در داستان، قابل بحث است. یکی از این روش‌ها، وجود فلش‌بک‌های بیشمار به محتوای بی‌ارزش است. برای مثال: اپیزود ۱۲۴، که در نسخه‌ی مانگا Canon است، اما فلش‌بک‌هایی به خط داستانی بی‌ارزش Bount سریال Bleach دارد. این فلش‌بک رشد ایشیگو را به نمایش می‌گذارد.

در برخی از شرایط، توسعه دادن صحنه‌های مبارزه می‌تواند به بعضی از کاراکترهای جانبی زمان بیشتری برای درخشیدن بدهد. اما در همین حین، می‌توان گفت که صحنه‌های افزایش‌یافته و توسعه داده تنها زمان و بودجه‌ی انیمه را هدر می‌دهند. بودجه و زمانی که می‌توانستند خرج محتوای Canon کنند.

گزینه ۴: نسخه‌ی انیمه Bleach خطوط داستانی بی‌ارزش بیشتر و طولانی‌تری دارد

نسخه انیمه Bleach شهرت بدی برای قرار دادن تعداد زیاد خط داستانی بی‌ارزش دارد. از ۳۶۶ اپیزود موجود در کل سریال، ۱۶۳ قسمت از آن نسبتاً محتوای بی‌ارزش و بی‌اهمیتی در خود دارند. برخی از آنها تماماً بی‌ارزش هستند. این یعنی تقریباً نیمی از تمامی اپیزودهای Bleach بی‌اهمیت و فیلر هستند. تعداد بالای فیلر، برای طرفدارانی که می‌خواهند تنها محتوای موجود در مانگا را تماشا کنند، باید مقادیر بسیار زیادی از محتوا را تحمل کنند یا نادیده بگیرند تا به Canon مانگا بازگردند.

این موضوع نتیجه‌ی پروسه‌ی ساخت و تولید انیمه است. از آنجایی که مانگا همزمان با انیمه ساخته می‌شد، نسخه‌ی انیمه‌ای باید تلاش می‌کرد تا فضای خالی میان انتشار مانگا را پر کند. به جای قرار دادن انیمه به حالت تعلیق، محتوای بی‌ارزش و فیلر ساخته شد. دلیل این عمل، سریال را تا زمانی که قسمت‌ها و محتوای مانگایی بیشتر برای اقتباس ساخته شوند، ادامه دادند. این رویه تا پایان انیمه ادامه پیدا کرد. البته Bleach تنها سریال انیمه‌ای نیست که این مشکل را دارد. می‌توانید به انیمه‌های One Piece, Naruto و Dragon Ball نیز نگاهی بیاندازید. با این وجود، Bleach از تمامی عناوین دیگر بیشتر آسیب دید.

گزینه ۳: نسخه‌ی مانگا نسبت به انیمه شخصیت‌پردازی بهتر و قدرتمندتری داشت

پیدا کردن مثال‌های به خصوص برای این گزینه نسبت به سایر موارد سخت‌تر است. با این وجود اکثر طرفداران بر این باورند که نسخه‌ی مانگا در مشخص کردن خصوصیت‌های کاراکترها و شخصیت‌پردازی قهرمانان و شروران، نسبت به انیمه، بهتر عمل کرده است. ممکن است در نگاه اول فکر کنید که، به عنوان یک اثر اقتباسی، تفاوت چندانی میان دو نسخه وجود نداشته باشد. لحظات کوتاه و مختصر یا لاین‌های دیالوگ که تغییر کرده یا حذف شده‌اند می‌توانند تاثیر بسیار بزرگی روی برخورد و شخصیت کاراکترها برای بینندگان بگذارند.

معمولاً طرفداران از یک صحنه‌ی به خصوص برای مثال استفاده می‌کنند؛ رابطه‌ی میان اوریهیمه و ایشیگو. بر اساس باور طرفداران، این رابطه در مانگا خیلی بهتر ساخته و پرداخته شده بود. این موضوع نیز ممکن است به خاطر مقادیر زیاد خط داستانی اضافه رخ داده باشد. طولانی کردن و تاخیر دادن رشد شخصیت‌ها بیش از حد ادامه پیدا کرد.

گزینه ۲: نسخه‌ی انیمه Bleach صحنه‌های مربوط به شخصیت‌های محبوب را توسعه داده است

به عنوان بخشی از خطوط داستانی اضافی و فیلر و پدینگ موجود در انیمه‌ی Bleach، معمولاً تمرکز را روی شخصیت‌هایی که معروف و محبوب هستند قرار می‌دهد. شخصیت‌های مذکور ممکن است میان طرفداران یا سازندگان خود انیمه محبوب باشند و همین موضوع، آنها را در مرکز توجه می‌گذارد. کاراکترهای موجود در Squad 11 مانند ایکاکو مادارامه و یومیچیکا آیاسگاوا، یا کاراکتر کاپیتان توشیرو هیتسوگایا از گروه Squad 10 و ستوان رانگیکو ماتسوموتو معمولاً بیشترین میزان سود را می‌برند. البته در صورتی که حضور داشتن بیشتر در خطوط داستانی بی‌ارزش را یک موضوع مثبت بدانید.

برای کسانی که طرفداران این کاراکترها هستند و از حضور آنها لذت می‌برند، تماشای برخی از اپیزودهای بی‌ارزش برای وقت گذراندن بیشتر با آنها، بد نیست. با این وجود، در نهایت، فیلر بی‌ارزش است. حتی تمرکز کردن روی شخصیت‌های پرطرفدار و محبوب هم نمی‌تواند این اپیزودها را از کیفیت پایین و بی‌ارزش بودن نجات دهد.

گزینه ۱: نسخه‌ی انیمه Bleach خیلی بیشتر از مانگا روی جهان زنده‌ها تمرکز می‌کند

در حالی که مانگای Bleach و خط داستانی آن به سمت جلو حرکت کرد، زمان کمتر و کمتری را در جهان زنده‌ها می‌گذراند. به جای جهان زنده‌ها، جامعه‌ی ارواج و هوئکو موندو برای خط‌های داستانی عظیم مورد تمرکز قرار گرفتند. این موضوع بدان معنا بود که بسیاری از کاراکترها در جهان واقعی، مانند خواهران ایشیگو، کان و دوستان مدرسه‌ی ایشیگو برای مدت‌های زمانی طولانی کاملاً حذف می‌شدند. انیمه‌ی Bleach معمولاً داستان‌های کوتاه‌تر و بی‌ارزش خود را در جهان زنده‌ها قرار می‌داد. این موضوع باعث می‌شد از کاراکترهایی که معمولاً فراموش شده بودند، بیشتر استفاده شود.

باری دیگر باید بگوییم، این که وقت گذراندن بیشتر در جهان زنده‌ها چیز خوبی هست یا نه قابل بحث است. در همین حین، لذت شما هم به ارتباطی که با این شخصیت‌ها وقتی که بیشتر بودند برقرار کردید، ربط دارد. به نظر می‌رسد از برخی کاراکترها، مثل تاتسوکی، آنقدر که باید در داستان اصلی استفاده نشد. به همین دلیل، تماشای آنها در محتوای اضافی و فیلر کمی دلگرم‌کننده است. البته سایر شخصیت‌ها، مثل دان کانونجی، وقت و زمان انیمه را هدر می‌دهند. اهمیت و ارزش ادامه‌دار کاراکترهای انسان بدون شک یکی از ساده‌ترین و بزرگ‌ترین تفاوت‌های میان انیمه و مانگای Bleach است.

منبع: Screenrant