نقد فیلم هتل | خنده بدون ارزش در اثر غیر سینمایی
فیلم هتل اثر پر فروش سینمای ایران پس از اکران عمومی به اکران آنلاین راه یافته و در دسترس مخاطبین قرار گرفته و با تیم بازیگری خود توجهات را جلب کرده است.
فیلم هتل با بازی پژمان جمشیدی و محسن کیایی اثری کمدی است که طبق انتظار و وضعیت قابل پیشبینی سینمای ایران، این فیلم نیز مانند سایر آثار کمدی فروش بسیار خوبی را تجربه کرد. میزان فروش بالا این فیلم را رفته رفته بر سر زبانها انداخت تا در همان زمان اکران عمومی عده زیادی برای تماشای آن به سالنهای سینما بروند و پس از آن نیز کسانی که موفق به تماشای آن در اکران عمومی نشدند بلافاصله پس از اکران آنلاین آن را تماشا کنند. اما میزان فروش بالا آیا لزوما ارتباطی مستقیم با کیفیت یک اثر سینمایی دارد؟ پاسخ قطعا خیر است. میزان فروش و یا تعداد مخاطب ابدا تضمین کننده کیفیت بالای یک اثر سینمایی نیست.
درباره فیلم هتل دو سوال مهم مطرح است، اول آنکه آیا این فیلم به عنوان یک اثر کمدی موفق به گرفتن خنده از مخاطبین خود میشود؟ و دوم آنکه آیا هتل یک اثر سینمایی خوب است یا خیر؟ در پاسخ به سوال اول باید گفت در کل خنده گرفتن موضوعی نسبی و سلیقهای است و ممکن است چیزی که برای شخصی ابدا خنده ندارد، برای دیگری به شدت خندهدار باشد. اما اگر بخواهیم عموم و اکثریت مخاطبین را در نظر بگیریم، میتوانیم بگوییم که فیلم هتل در گرفتن خنده از اکثر مخاطبین خود موفق بوده است. اما نکته مهم اینجاست که ما با یک فیلم سینمایی طرف هستیم و تنها گرفتن خنده ملاک خوب و بد بودن یک فیلم نیست.
همانگونه که در یک فیلم ترسناک، ترساندن و ایجاد دلهره تنها یکی از فاکتورهای آن بوده و اثر باید فاکتورهای مهم دیگری را نیز داشته باشد. در فیلم کمدی هم صرف خنداندن مهم نیست و یک اثر که تحت عنوان فیلم سینمایی در سراسر کشور اکران میشود باید ویژگیهای دیگری نیز داشته باشد. حال این بحث ما را به پرسش دوم میرساند که آیا هتل فیلم سینمایی خوبی است؟ که پاسخ قویا خیر است.
در همان پله و مرحله اول، فیلم هتل ابدا چیزی به اسم کاراکتر یا شخصیت ندارد. شما به راحتی میتوانید تمام افراد را با یکدیگر جابجا کنید بدون آنکه اتفاقی بیفتد، میتوانید جمشیدی را رئیس شرکت گذاشته و کیایی را به جای او بگذارید و هیچ تغییری در فیلم ایجاد نمیشود. در حالی که به عنوان مثال سریالهای کمدی داخلی مثل شمعدونی و ساختمان پزشکان را به یاد آورید در آنجا به سبب شخصیتپردازی و وجود شخصیت امکان جابجایی وجود ندارد.
در این آثار یک شخصیت ساخته شده و سپس موقعیت کمدی برای او طراحی شده است و آن موقعیت فقط با حضور آن کاراکتر کمدی است (که بالاترین کیفیت کمدی است). برای مثال در سریال ساختمان پزشکان شما نمیتوانید کاراکتر دکتر افشار را با هیچکس به راحتی جابجا کنید. در آثار سینمایی مثل مارمولک و یا اخراجیها نیز همینگونه است. در فیلم اخراجیها (شماره ۱) به عنوان یک اثر کمدی مهم در سینمای ایران، تک تک آن افراد برای ما تبدیل به شخصیت و یا حداقل یک تیپ درست شدهاند. همین موضوع باعث میشود که فیلم در طول زمان همچنان کارایی داشته و مخاطب با کاراکترهای آن آشنا باشد. شما همانگونه که دوست خود را میشناسید، مجید سوزوکی را هم میشناسید. در هتل اما چنین شرایطی وجود ندارد و فیلم در لحظه تیتراژ پایانی و یا حتی زودتر (به لطف پایانبندی خیلی ضعیف) تمام شده و تفکر درباره زنده ماندن آن در طول سالیان نیز اصلا مطرح نیست.
پس از آن به بحث فیلمنامه و قصه میرسیم که در فیلم هتل چیزی شبیه به جوک است. هیچگونه جریان روایی در هتل وجود ندارد و ما ابدا شاهد یک شروع، میانه و پایان در روایت نیستیم. هتل چند موقعیت کمدی جدا است که در تدوین به یکدیگر چسبیدهاند و ابدا قصه و روایتی که این خنده و موقعیتهای کمدی با کاراکتر مختص به خود در بستر آن اتفاق بیفتد، وجود ندارد. حال چگونه میتوان چنین چیزی را یک اثر سینمایی دانست؟ برای صرف خندیدن میتوان استند آپ کمدی تماشا کرد، اما وقتی چیزی عنوان فیلم سینمایی را یدک میکشد باید ویژگیهای مربوط به آن را داشته باشد.
در هتل حتی همان موقعیتهای کمدی نیز به تکرار میافتند و تقریبا از دقیقه چهل فیلم این موقعیتها قابل پیشبینی شده و در یک روند تکراری قرار میگیرند و تا انتها نیز در پختهتر شده و نه تغییر میکنند. در واقع ما با یک موقعیت عجیب و غریب روبرو هستیم که مدام همان در یک چرخه در حال تکرار است تا جایی که دیگر لوس شده و بچگانه به نظر میرسد.
در بحث گرفتن خنده نیز باید دید این خنده تا چه حد میارزد. تم و موضوع اصلی که فیلم هتل بر بستر آن از مخاطب خنده میگیرد تماما مربوط به خیانت، دروغ و پنهانکاری است. فیلم به این مضامین نگاهی تحت عنوان یک معضل اجتماعی ندارد. چرا که یکی از وظایف کمدی نگاهی طنز به معضلات اجتماعی است. اما در هتل ابدا چنین دیدگاهی وجود نداشته و فیلم و مخاطب تماما با دو کاراکتر اصلی همراه بوده و از دروغگویی و پنهانکاری و قسر در رفتن آنان هر بار لذت برده و میخندد و هیچ کجا از فیلم این رفتارها مورد نقد و نکوهش نیز قرار نمیگیرند.
حتی آنان که فیلم هتل را دوست داشتهاند نیز احتمالا اذعان دارند که فیلم پایانبندی به شدت ضعیف و بچگانهای دارد. البته برای اثری که قصه نداشته باشد نمیتوان پایانبندی نیز طراحی کرد و بنابراین به چنین نتیجهای منجر میشود که با یک سوم پایانی بسیار مضحک و مسخرهای طرف هستیم که حتی در منطق و دنیای خود فیلم نیز ضعیف و دور از ذهن است. کارگردانی نیز پر از ایراد است، از جمله رعایت نکردن هدروم (فضای خالی بالای سر بازیگر تا انتهای قاب) در چندین و چند نما، تا عدم توازن در اندازه نما یک دیالوگ ساده دو نفره.
در پایان باید گفت که فیلم هتل ابدا یک اثر سینمایی نیست. فیلم تنها چند موقعیت کمدی پاره پاره بوده که در تدوین کنار یکدیگر قرار گرفتهاند که ارزش این موقعیتها و خنده گرفته شده نیز مورد بحث است. هتل در بهترین حالت و با ارفاق میتوانست به عنوان چند آیتم کوتاه کمدی مانند برنامههای دوربین مخفی از تلویزیون پخش شود، آن هم با یک کمدی بسیار سطحی و ابدا صلاحیت اکران تحت برچسب فیلم سینمایی را ندارد چرا که غیر سینماییترین اثر ممکن است.
امتیاز نویسنده به فیلم: ۲ از ۱۰
پر بحثترینها
- نقدها و نمرات Astro Bot منتشر شدند
- طرفداران معتقدند PS5 Pro خرید بهتری نسبت به PC خواهد بود
- مدیر مالی سونی: پلی استیشن به اندازه کافی IP اورجینال ندارد
- رسمی: سرورهای Concord در تاریخ ۶ سپتامبر برای همیشه خاموش خواهند شد
- گزارش: علیرغم جنجالها، پیشفروش Assassin’s Creed Shadows بسیار خوب بوده است
- فیلم Snow White مرز یک میلیون دیسلایک را رد کرد
- به نظر میرسد Death Stranding 2 از اولین آثاری خواهد بود که پتانسیل واقعی PS5 Pro را به نمایش میگذارد
- نقد و بررسی بازی Astro Bot
- بتسدا امیدوار است که Starfield عمری به اندازه Skyrim داشته باشد
- بنیانگذار Tango Gameworks تصور میکرد این استودیو با موفقیت Hi-Fi RUSH در امان است
نظرات
با تشکر از اقای حسن زاده برای نقد این فیلم 🙏🏻
متاسفانه این مدل فیلم های کمدی بیخود و سخیف بیشترین فروش رو تو گیشه میکنن
عمده دلیلش هم این هست که عامه مردم درک درستی از سینما ندارن و صرفاً دنبال ی چیزی برای گذر وقت میگردن
فیلم ضعیفی بود
ولی بیایید قبول کنیم از بقیه ی کار های اطیابی بهتر بود واقعا
برای من که یه جاهاییش واقعا خنده دار بود
البته این جوک ها هم همش تکراری میشدن و از مزه می افتادن
پ.ن درباره ی اطیابی : این شخص واسه ی سینمای ایران حکم زک اسنایدر رو داره برای هالیوود ، فیلم های هر دوتامون از لحاظ کیفیتی
هیچ چیزی برای گفتن ندارند ، یک مشت سکانس بی هدف با دلقک بازی هایی که مال اطیابی جنبه ی مثلاً طنز داره و اسنایدر جنبه اکشن و مثلاً هیجانی(با دوز بالای slow motion) اما با این حال کار های این زباله ساز ها باز هم فروش داره اونم چه فروشی!
یه زمانی مارمولک بود ، اجاره نشینها بود، دایره زنگی بود…
الان چی داریم؟
مفت بر
زود پز
قیف
جدایی صنبر از قنم
تگزاس۳
هتل
ملاقات با جادوگر
پول وپارتی
و …
همه به کنار الحق که فیلم دایره زنگی خیلی از زمان خودش جلوتر بود
🟢 خیلی حق گفتین در این خط :
✅ شما همانگونه که دوست خود را میشناسید، مجید سوزوکی را هم میشناسید. در هتل اما چنین شرایطی وجود ندارد…
🔹واقعا اشارهی فوقالعادهای داشتین 👍🏻
شاهکار 🗿
هتل >>>>>> برکینگ بد 🗿🗿
باید از کالای داخلی حمایت کرد 🗿🗿🗿
بیا الان اوضاع صنعت خودرو ایران رو ببین می تونی بگی حمایت از کالای ایرانی؟
حالا کلا کامنتم که شوخی بود وگرنه کالای ایرانی واقعا کیفیت خارجی هارو نداره اینو نمیشه انکار کرد ، بنظرم بهترین کار این بود که هم ایران کالا بسازه و هم واردات آزاد باشه اینجوری رقابت ایجاد میشه و هم قیمت میاد پایین هم کیفیت کالای ایرانی میره بالا ولی متاسفانه واردات آزاد نیست و تولید کننده هرکاری دلش میخواد میکنه
ن داداش اشتباه میکنی ۲۰۶ از لندکروز بهتره🤣🤣🤣.یاد اون یارو افتادم
دوست من اصلن کالای ایرانی وجود ندار ۹۹ درصد کالاهای توی بازار از ماشین بگیر تا یخچال گوشی همه از دم چینی میگیرن مونتاژ میکنن میگن ایرانی
صنعت خودرو ایران تحریم ۲۰۷ توی بازار دقیقا موتور خود ۲۰۶ دار هیچ نوآوری ندار انقدر تو مملکت دزد هست حد ندار رفتم میوه خریدم طرف مشمبای میفروخت ردیف اول عالی پاینش همه از دم خراب 😂
دقیقا مثل جریان پراید و بوگاتی
حتی اگه یه پراید مدل ۸۱ هم داشته باشیم از
یه بوگاتی ۲۰۲۴ هم بهتره ( البته در راه رسوندنت به جهنم یا به احتمال ۲ درصد بهشت )
سلام بر نویسنده گرامی .
تحلیل یا متن شما رو خوندم . راستش واقعا راست میگن با تمام کلاماتی که نوشتین موافقم . این فیلم که شما همون رو هم قبول ندارین برای افرادی که فیلم رو از نظر کارشناسی نمی بینند فیلم متوسطی بود . خانوادم که از فیلم لذت بردن و نمره ۷.۵ از ۱۰ دادن.
خودم تا دقیقه ۵۰ اینا نگاه کردم نتونستم ادامش رو نگاه کنم . در کل می خواستم بگم اگه شما فیلم ویلای ساحلی که فیلممممم محسوب میشه رو ببینین به فیلم هتل حق میدیدن .
چرتتتت ترین فیلم زندیگم بود اصلا خود بازیگرا می خندیدن داستانی نداشت خودشون یه سری کار هایی رو انجام می دادن.
فیلم هتل می تونست از ۱۰، ۴ رو بگیره
فیلم به شدت بی سرته آبکی کپی فیلم تگزاس
خود تگزاس چه تفه ایه که این کپیشه
اونم مزخرف به تمام معنا منظورم کلی بود تمساح خونی ام مزخرف اونم
تمساح خونی بکی از قابل قبول ترین و تمیز ترین کمدی های سال های اخیر بود
و دینامیت
به اونایی که ندیدن پیشنهاد میکنم ببینن 😂
من به شخصه پیشنهادش نمیکنم
فقط چنتا سکانس خنده دار داشت
کلا بی نمک و قابل پیشبینی بود
طنز مبتذل
خدایا چرا انقد همه فیلمای کشور ما به طرز وحشتناکی داره یه راه کمدی رو پیش میگیره.بخدا کمدی هم کمدی های قدیم مخصوصا رضا عطاران با اون کارگردانی های حق و محشرش.مخصوصا متحم گریخت و خانه بدوش.خلاصه یکی هم فسیل بود که اونقدرا منو جذب خودش نکرد.
متهم گریخت؟
حتی رضا عطاران فعلی هم دیگه رضا عطاران سابق نیست.
سینمای ایران در راه نابودیه
علی صادقی رو یادتون رفت خدایی،مجبور شدم واسه،گفتنش عضو،بشم
علی صادقی رو یادتون رفت خدایی
نمیدونم از یه فیلم کمدی انتظار چی دارید شما، فیلم به هدفش که خندوندن مخاطبا بود کامل رسید، من اکثر فیلمای کمدی ایران و دیدم هتل یکی از خنده دار تریناشون بود
داداش کمدی نیست دلقک بازی فقط تریلر اشو دیدم اصلن سراغش نرفتم تنها فیلمی که باهاش حال کردم انفرادی واقعن از فسیل تمساح خونی هتل یه سر گردن بالاتر
تمساح خونی رو از انفرادی ضعیف تر میدونی؟
فیلمش انصافا افتضاح بود.نه داستان داشت نه شخصیت پردازی.کمدی لوس و مسخره هم داشت.خیلی ناراحت کننده است توی سینمای ایران هرچقدر فیلم خنده دار تر باشه پرفروش تره.مثلا همین فیلم ویلای ساحلی با اینکه اصلا منو نخندوند ولی انصافا فیلم آبرومندی بود.
این
اون یکی فکر کنم قیف بود
با یکی دگیه اسمش یادم نیست حامد بهداد بازی کرده
فقط نشان دهنده سینمای رو به زوال کمدی ایرانن
فیلم های بدون محتوا با شوخی های خرکی مد روز اینستاگرامی و بازی های چرت و عقب مانده بازیگران
ایکاش از امثال آثاری
مثل نهنگ آبی
غورباغه
یاغی
پوست شیر
بیشتر داشتیم
فیلم خودش داستان جالبی نداشت.
خیلی آبکی بود و خیلی داستان سرراستی داشت و شوخیای بی نمکی داشت و کارگردان سعی کرده بود با شوخیای کلیشه ای خنده بگیره.
و بازی ضعیف بعضی بازیگرا این فیلمو ۲برابر ضعیف تر کرده.
یه زمانی اخراجی ها و مارمولک و…. فیلمای کمدی بودن اما حالا چی
کلا فیلم های کمدی جدیدایرانی جز شوخی های جنسی و دشنام دادن های بی سر و ته و دادو فریاد زدن هیچی نداره/مثلا فیلم کمدی زندگی شیرین رو با این مزخرفات جدید مثل تگزاس و هتل و ویلای ساحلی مقایسه کنید/بعد از گذشت این همه سال از اکران فیلم چارچنگولی هنوزم این فیلم خنده داره/اخرین فیلم کمدی که یه مقدار میشه گفت شبیه آثار قدیمی کمدی ایران جذاب بود فیلم (در مدت معلوم) بود /بعد از اون کاتیوشا هم بد نبود اما بازم فیلمی نبود بگی یادش بخیر چقد خندیدم من با این فیلم/کمدی های جدید فقط داد و فریاد الکی میکشن که بگن کمدیه فیلم.خوشحالم که وقتم رو صرف این فیلم های مزخرف(تگزاس/هتل/ویلای ساحلی) نکردم.
بعد از هزارپا و رحمان ۱۴۰۰ اثار کمدیه بعداز اون به شدت افت کردند.
حالا هزارپا و رحمان هم در حد مارمولک و اینا نیستن ولی حداقل فیلمنامه دست درمونی داشتن!
هتل بیشتر شبیه یک شوخیه زشت بود!