Elden Ring: Shadow of the Erdtree سختترین باسهای تاریخ FromSoftware را در خود دارد
به نظر میرسد بستهالحاقی Elden Ring: Shadow of Erdtree سختترین باسهای تاریخ استودیوی FromSoftware را در خود دارد.
هیدتاکا میازاکی، خالق Elden Ring و مدیرعامل FromSoftware، در مصاحبه جدید خود گفت که Shadow of the Erdtree شامل باسهایی حتی چالشبرانگیزتر از Dark Souls، Bloodborne و Sekiro میشود. او میگوید تیم سازنده بازی واقعا مرزهای توانایی بازیکنان را جابهجا کرده است.
میازاکی در مصاحبهای با وبسایت CNET در مورد حداقل ۱۰ باس جدیدی که در این بستهی الحاقی مورد انتظار قرار دارند صحبت کرد. او همچنین اشاره کرده که همانند دیگر بازیهای FromSoftware، باسهای اختیاری بیشترین دردسر را برای بازیکنان رقم خواهند زد.
وی در این باره گفت:
چالشهای جدید برای بازیکن شامل رویارویی با باسها و همچنین تهدیدهای متنوعی است که محیط ایجاد میکند. برخی از باسها بخش ضروری از داستان و پیشرفت آن هستند، اما برخی دیگر اینطور نیستند. باسهای اختیاری به طور ویژه دشوار هستند و فکر میکنم چالش و مانع بسیار خوبی برای بازیکنان حرفهای به حساب میآیند.
فرامسافتور در آستانهی عرضهی بستهیالحاقی Shadow of Erdtree در تاریخ ۲۱ ژوئن (۱ تیر)، یک بهروزرسانی بزرگ برای Elden Ring منتشر کرد. این آپدیت شامل مدلهای موی جدید، بهبودها و قابلیت احضار تورنت (اسب) در مبارزهی نهایی بازی میشد، اما این آپدیت همچنین یک باگ آزاردهنده برای نسخهی Steam Deck داشت.
اگر این بهروزرسانی را دانلود کردهاید، تقریبا برای تجربهی Shadow of the Erdtree آماده هستید. اما دسترسی به بستههای الحاقی FromSoftware، به سادگی انتخاب آن از منو نیست. بازیکنان باید پیش از تجربهی آن، چند کار مبهم را انجام دهند که شامل شکست دادن دو باس اختیاری است.
Elden Ring: Shadow of the Erdtree هماکنون در دسترس کنسولهای نسل هشتم و نهم و PC قرار دارد.
پر بحثترینها
- رسمی: Death Stranding Director’s Cut برای ایکس باکس عرضه شد
- گپفا ۲۴؛ امتیاز شما به نیمۀ اول نسل نهم پلی استیشن
- آیپی Death Stranding دیگر متعلق به سونی نیست
- دیجیتال فاندری: پلی استیشن ۵ پرو نمیتواند برخی بازیها را با نرخ فریم ۶۰ اجرا کند
- دیجیتال فاندری: کیفیت Horizon Forbidden West روی PS5 Pro معادل با قویترین رایانههای شخصی است
- پلی استیشن ۵ پرو با قیمت نجومی وارد ایران شد
- تماشا کنید: گیمپلی چندین بازی روی پلی استیشن ۵ پرو
- سونی از ۲۰۲۵ به بعد سالانه بازیهای انحصاری تکنفره بزرگی را برای PS5 عرضه خواهد کرد
- ۱۰ بازی ویدیویی با گیمپلی عالی و داستان ضعیف
- بررسیهای پلی استیشن ۵ پرو منتشر شدند
نظرات
دست خوش
یعنی جوریه که هنگام بازی، شخصا از شدت فشاری شدن، گیمر را ذوب میکنه، چون دمای محیط و اعصاب داغون، باعث نقطه جوش دمای بدن میشه 😂😂😂😂😂
گیاه خوار😄
💚☘️😉💪🏻
تا هفته بعد یجوری میگیرمش😍
بازی کرک شد میشه امروز دانلودش کرد البته بهتره دو روز صبر کنی تا نسخه dodi با حجم کم رو دانلود کنی البته برای کامپیوتر
داداش متاسفانه نصف حال بازی به انلاین شدن توشه خیلی دوس داشتم کرکی بزنمش ولی هرچی فکر میکنم نمیشه باید بگیرمش
بدون اینترنت مگه می شه به mohg رسید که اصلا dlc رو شروع کرد ؟
آره میشه اگه بازی کرده باشی میتونی از یه جای دیگه وارد شی . میتونی توی یوتیوب اموزششو ببینی
اول
به یک قلعه به منطقه ای که فایر جاینت توشه مراجعه کن ( سمت شمال نقشه هست ) باس داخل اون قلعه رو بزن برو بالا میرسی به یک نصف صفحه اسمش دقیق یادم نیست( اولش secret داش فک کنم ) برگرد به منطقه لورانیا ( منطقه باس رنالا ) یک روستا کوچیک وجود داره که در سمت غرب منطقه هستش برو بالا میرسی به یک نقطه سمت راست یک کوزه وجود داره به اون دمیج وارد می کنی و کوزه تبدیل به یک ادم نصفه میشه باهاش صحبت میکنی یا می کشیش و تیکه دوم دیسک بدست میاری
بعد میری جایی که باهاش رفتی منطقه فایر جاینت و دیسکی که ملینا داده بود رو فعال کردی و به منطقه برفی باس فایر جاینت سفر کردی دیسک ۲ رو فعال می کنی و میری منطقه برفی سمت غرب و میری و میری به یکی دریاچه بزرگ یخ زده میری حرکت میکنی میری جلو و در سمت شمال غرب یا غرب دقیق یادم نیست
تعداد زیادی صخره وجود داره وقتی به اونجا ۲ یا ۳ تا خرس هم هست با یه npc که یک خنجر داره که بلاد پرتاب میکنه میکشی npc رو میری از سرا زیری پایین و میرسی به یه پرتال وارد پرتال میشی و وارد یه غار میشی و از غار بیرون میای میبینی تو منطقه موگی
شرمنده اسم ها دقیق یادم نبود و سعی کردم کوتاه بنویسم که بتونی سریع بخونی🙏
من حدودا ۵ تا سیو دارم، که یکیش مخصوص DLC گذاشتم
با لول ۵۲۰ و ۸ بار هم نیوگیم پلاسش کردم
بقیه رو ۲۰۰ و ۳۰۰ ان، نمیدونم این موضوع که هربار نیوگیم پلاس میشه و درجه سختی افزایش پیدا میکنه، برا DLC هم همینطوره یا نه
بیلد جادوگر هم دارین؟
سخته بازی کردن باهاش اگه دارین یک توضیح میدین.
یادش بخیر قبلا جادوگر سطح ایزیه گیمای سولز بودش
من حقیقتش رو هیچ بیلدی به تنهایی مانور نمیدم، هر سیوی که میزنم به قدری لول میکنم که دیگه محدود به هیچ کدوم نباشم، اما درکل بهترین بیلد همین بیلده جادوگره
برای مانور دادن رو این بیلد فقط روی Mind و Intelligence باید لول کنی
اولی تا سطح حدودا ۶۰ و اینتلیجنت هم تا سطح ۹۰ باید ارتقا بدی
لازمه اش صبر قدرتمند
شما از دور باید ذره ذره از جون انمی کم کنید که تموم شه
ایشالله بلاد ۲ هم منشر کنی
من بازیو با نیوگیم پلاس ۲ شروع کردم با اینکه دشمنا قوی تر شدن ولی بازم چالش برانگیز نیستن تو نیوگیم پلاس های بعدی بازی چقدر سختتر میشه؟
سخت ترین دور بازی همون دور اوله
نیو گیم پلاس رو که شروع کنی همه چیز مثل آب خوردن میشه
از نیوگیم پلاس چهارم و پنجم بعضی از باس ها کاملا غیرممکن میشه، از جمله malenia، mogh و godfrey، تنها درصورتی که سطح لول رو به تقریبا ۳۸۰ یا بالاتر برسونی قابل مردن میشن
اتفاقا دوست عزیز، من این اشتباهو کردم و فکر کنم نیو گیم پلاس پنج بود ک رفتم سراغ مالنیا تا بازی پلات بشه،جهنمی واسم ساخت ک تا حالا با هیچ باسی نداشتم،کاملا کاملا با حرفت موافقم،فکر کنم بالای صد بار باهاش جنگیدم و با اطمینان میگم شانس باهام یار بود ک زدمش
دقیقا هرچی نیوگیم پلاس بکنی سخت و سخت تر میشه، خوشحالم که همچین تجربه ای داشتی تو بازی👌👏
مخلصم داداشم💙
البته با آپدیتی که دیشب اومد فهمیدم منطقه ی mogh که بهترین مکان برای فارم کردن هست مجددا غیرفعال شده و دیگه نمیشه از رو بلندی پرید که رون سنگین بدست بیاری و این یه ضدحال بد بود واسم
یه سیستمی اضافه شده فقط برای دی ال سی که شامل دوتا ایتمه. مصرف این ایتما قدرت شما رو توی دی ال سی بالا میبره. لول ۸۹۹ هم بازی دمیج و دیفنست فرق نداره با لول ۱۳۰. همین خیلی چالش برانگیزش کرده چون دیکه با تکنیکای فارم نمیتونی اور پاور بشی
اره هرچی نیو گیمپلاس بالاتر باشی دی ال سی هم سخت تره سر اورفان دقیقا همینجوری شدم نیوگیم پلاس شیش رفتم جلوش دهنم وامونده بود چون هم حرکات جدید داشت هم خیلی اگرسیو تر بود
با این حساب گفته ها و اعتبار و صحبح بودن نقد گیمفا رو خیلی بیشتر از باقی سایت های معتبر اون آبی باید بدونیم !
* با این حساب، نقد مربوط به این DLC تو سایت گیمفا رو خیلی بیشتر از باقی سایت های معتبر اون ور آبی باید بدونیم !
مث اینکه تو بوتیوب هم ی سری از افراد از سختی بی اندازه ی سری باس ها تو این DLC خیلی شاکی هستن
میگن که ی جورایی بی منطق قوی هستن
شما اول تا خودت بازی رو تجربه اش نکردی از چیزی مطمئن نشو🤝
احتمالا تجربه ی کمی هم در ژانر سولز داشته باشید پس بهتره که فعلا یه سیو رو حسابی لولش رو ارتقا بدی و بعد وارد دی ال سی بشی، اونوقت میفهمی که چقدر لذت بخشه
اتفاقا این سختی بازی رو جذاب تر و درگیر کننده تر کرده..
استودیوی فرامسافتور و در کنارش مابقی استودیوهایی که بازی های مشابه میسازن، در مورد باسها وارد موقعیت پیچیدهای شدن. با عرضه های بیشتر نه فقط از سوی خودشون بلکه از سمت استودیوهای دیگه، مدام سقف چالش برای باسها بالاتر میره. پلیرها حرفهای و حرفهای تر میشن و تقاضا برای باس سخت بیشتر میشه به همین نسبت کاملاً محتمله که با چالشهای مصنوعی پاسخ داده بشه به این تقاضا و این اتفاق هم رخ داده. این که باس عظیمالجثه باشه یا movesetیی داشته باشه که نتونی به درستی چیزی رو ببینی چالش خوبی نیست. این که مدت زمان هیت باکس ها به میلی ثانیه برسونی باز هم خوب نیست. این که انقدر افکت به ضربات پشت سر هم باس بدی (آتش و جرقه و … اغراق شده که کل صفحه رو میگیره) که پلیر نبینه میخواد کدوم الگوی حملاتش رو اجرا کنه یه باس فایت خوب نیست. این که انقدر ضربه پشت سر هم داشته باشه که استامینات در لول ۱۶۰ بعد از ۷ تا جاخالی دادن خالی بشه و بعدش فرصت ضربه زدن رو از دست بدی باس خوب نیست. کدوم پلیر با چالش مصنوعی یا غیرمنصفانه سرگرم میشه؟ در این صورت، دو راه داری:
۱- به صورت Solo بدون این که فان و سرگرم کننده باشه طی چند ده ساعت درگیر باس باشی.
2- از spirit ashes استفاده کنی که تمام چالش رو ازش بگیره.
اون حد وسطی که یه پلیر میخواد کجا میره؟
SOTE شامل باسهای اصولی هم میشه ولی بخشی عمدهای از باسهای مهم با گرفتن «میدان دید» یا الگوی حملات بیخودی سختی ایجاد میکنن. از بین رفتن میدان دید میتونه بخاطر جثه بزرگ باس باشه یا افکتهای اغراق شده ضربات. از آوردن اسم باس های مهم برای مثال زدن خودداری کردم چون بعضی ها هنوز تجربه نکردن ولی فقط Golden Hippopotamus ک اوایل بازی هم هست رو اگر در نظر بگیری نمادی از تمامی این موارده، یک باس که در خط اصلی داستان قرار داره، نصف arena رو گرفته، ضرباتش عملاً هیچ مکثی نداره.
بازی پایه اولاً باسهایی که قلق داشتن یا چالش غیرمعمول ایجاد میکردن و به سمت چالش مصنوعی گرایش داشتن رو یا فرعی گذاشته بود یا فاصله بینشون زیاد بود و پراکنده میشدن. دوماً اصلا در این حد اغراقآمیز نبودن. اما وقتی پشت سر هم باسها به این شکل باشن دیگه از سرگرمی خارج و به بخشی از ضعف بازی تبدیل میشه.
مسیر اما مشخصه برای طراحی باسها در آینده:
1- تغییر در ساختار و مکانیکهای تهاجمی و دفاعی: نوع چالش در سه بازی دارک سولز و بلادبورن و سکیرو یکی نیست. بازی اول دفاعیه دومی میانه سومی تهاجمی. این سه محور به طور کلی بنای چالش رو تغییر میدن و مسیرهایی تازه برای طراحی باس به وجود میارن. داخل سکیرو نمیشه با فلسفه دارک سولز بازی کرد و بالعکس. بنابراین برای بازی بعدی این تغییر فلسفه میتونه کمک کنه تا یه سری باس های جدید ببینیم که به جای افزایش درجه سختی، نوع ارائه سختی تغییر کنه و چالش به طور طبیعی یادگیری این سختی ها و خطرات جدید باشه.
2- باس هایی مبنی بر طراحی مرحله مشخص نیست چرا همچنان تاکیدی روش نیست. یکی از باسهای ac6 بر مبنای سقوط ممتد طراحی شده و انواع بیشتری از این باسها میتونه جالب باشه اما با طراحی مرحله بهتر. فرامسافتور بارها از این طراحی باس استفاده کرده ولی اصلا ظرافت خاصی نداشتن و به باس مفتضحی مثل bed of chaos منتهی شدن. پتانسیل وجود داره.
جناب کریمی کاملا مشخصه از طرفداران چند آتشین سبک سولز هستین👍👍 ایولا بهتون
با سلام و احترام. با تجربه تمام سریهای سولزبورن با نظرات شما موافق هستم.
به عنوان مثال داخل بازی سکیرو وقتی سبک مبارزه Ishin, Genichiro, Lady Butterfly, Owl و Ape با هم مقایسه میکنیم؛ این مقایسه لذت بخش هست. چون از moveset های متفاوت استفاده میکنند و شما به فراخور آن دچار توسعه مبارزه میشوید. در واقع هربار شما مجبور هستید که استراتژی مبارزه را تغییر بدید و زیبایی این موضوع با پیشرفت داخل بازی روشنتر میشه.
در رابطه با بلادبورن هم همین موضوع صادق هست. سختی و سبک مبارزه باسها منطقی هست. به عنوان مثال Martyr Logarius و Orphan of Kos از باسهای مورد علاقه من هست. نه زیادی سخت هستند و نه زیاد راحت. از یک منطق اصولی پیروی میکنند. حتی Lady Maria هم منطقی هست.
در رابطه با دارک سولز ۳ که به نظر من هنوز هم بهترین ساخته میازاکی هست طراحی باسها خیلی خوب هستند. Dancer of Boreal Valley, Pontiff Sulyvahn, The Nameless King, Slave Knight Gael همگی مثالهایی هستند که فکر میکنم دارای طراحیهای منطقی و خاص هستند.
البته ذکر این نکته ضروری هست که لور داستانی الدن رینگ فوقالعاده هست و فکر میکنم به جای تمرکز روی باسهای بازی، بیشتر روی توسعه این خط زمانی کار میشد.
شخصا پس از مشاهده باسفایتهای این دیالسی و در نهایت پایانبندی بازی ناامید شدم.
دلیل هیت باس های دی ال سی رو درحالی که هنوز هیچکس به جز منتقدان تقریبا بازی نکرده رو نمیفهمم
اولا که باوجود انتقاد در خصوص تنوع باس های بازی ( که باتوجه به وسعت بازی امری تقریبا طبیعی هستش ) باید این رو در نظر بگیریم الدن رینگ در کنار دارک سولز ۳ و سکیرو بهترین باس های اصلی بازی های فرام سافتور رو داره و جمعی از بهترین باس های فرعی تاریخ این آثار رو هم به نام خودش ثبت کرده
دارک سولز ۲ با ۴۲ تا باس به تعداد انگشت های یه دست هم بالش به یادماندنی نداره
دارک ۱ هم به جز عده انگشت شماری از جمله گووین و اورنشتاین و اسموگ و باس ها دی ال سی کوئلگ و با کمی ترحم سیف باس هاش همگی ضعف های ساختاری دارن
بلادبورن که بهترین باس های میازاکی و بهترین اثر این مرد برای منه باز هم یه سری باس با طراحی ضعیف داره که با باس های اصلی فوقالعاده و دی ال سی بی نظیر این ضعف رو به خوبی جبران کرده
دارک سولز ۳ که این همه سنگش رو جدیدا به سینه میزنید عملا آغاز گر راه الدن رینگ شد پس وقتی به طراحی باس ها با حملات دور برد با حملات جادویی و افکت های بنفش و آتش و غیره و یا شلیک رگباری تیر صحبت میکنید یه سر برید آلدریچ و اوسیرس و لاتریک و پانتیف سالیوان و سیستر فریده رو دوباره ببینید نیملس کینگ هیچ چیزی به جز زمان بندی برای ضربات و هیت باکس های عذاب آور نیست
سکیرو هم که نیازی به صحبت من و شما واقعا نداره از نظر طراحی باس ( هرچند سولز به حساب نمی یاد)
الدن رینگ جزو معدود آثار سولز هستش که باس اصلی به یاد ماندنی بیشتری نسبت به باس های اصلی بدش داره
و در زمینه باس های فرعی تا اونجا که دستش رسیده باس های فرعی خوبی رو تحویل داده ( جدای از مالنیا که ضعف ساختاری داره باس های مثل موگ و ردان و درگن لرد و …. همگی مثالی برای بای های فرعی به یاد ماندنی هستن تکرار هست بله نکته منفی هست بله اما بعضی از این تکرار ها فقط در ظاهره و الگو های جدیدی اضافه شده و بازی فقط به خاطر تکرار یه سری باس مضحک و احمقانه مثل گاد اسکین ها که انتخابشون واسه این تکرار ها عجیبه دچار این هیت میشه )
تا الان که چیزی که من از دی ال سی شنیدم دومین دی ال سی برتر فرام سافتور بعد از اولد هانتر هستش و قاعدتاً تا خودم دی ال سی رو بازی نکنم نمیتونم نظر بدم
با سلام و عرض ادب. ضمن تقدیر از نقطه نظرات ارزشمند شما ولی با بخشی از نظرات شما موافق هستم.
هدف به قول شما به سینه زدن سنگ دارک سولز نیست با اینکه الدن رینگ را چه قبول کنید چه نکنید به نحوی دارک سولز ۴ خطاب میکنند.
صحبت سر منطق نحوه مبارزه باسها هست. نه من و نه فرد دیگری فکر نمیکنم نسبت به باسهای دیالسی حس تنفر و هیت داشته باشیم. مجدد متذکر میشم که موضوع سر منصفانه و منطقی بودن نحوه مبارزه هست. ضمن موافق بودن با نظرات شما راجع به طراحی جدید و یونیک باسهای الدن رینگ، باس مورد علاقه من از الدن رینگ Lord of Blasphemy هست که شاید چالش مبارزه خاصی نداشته باشه ولی به لحاظ طراحی و لور داستانی و فلسفه پشت تصمیمگیری این شخص رایکارد، خیلی شیفتهاش شدم.
کاملا درست هست که خود فرد میبایست با باسها مبارزه کنه تا نظر بده ولی از زمان انتشار نحوه مبارزه باسها داخل یوتیوب و دیدن آنها و به ویژه پایانبندی بازی، این نکته برجسته میشه که اگر میخواهید باس را چالشبرانگیزتر کنید، باید چندتا کومبو رو پشت سرهم قرار بدهید و بعد از آن چندتا افکت دود و آتش و نور و … تا از دید پلیر هاردکورباس باشید.
سوال من این هست از فرامسافتور؟ قدم بعدی برای چالشبرانگیزتر کردن چیست؟ قرار دادن ۳ تا باس با هم؟ ۳ فاز کردن نحوه مبارزه باسها؟
اگر خاطرتان باشه وقتی وارد بعضی از دانجنهای بلادبورن میشدید Health Bar نصف میشد. این رویکرد شاید غیرمنصفانه به نظر میرسید ولی اینطور نبود. در واقع تاکید روی این موضوع بود که به قول معروف چند مرده حلاج هستیم که بتوانیم بدون ضربه خوردن باس را شکست بدهیم.
به هر حال هر اثری در طول سالها شکل میگیره مثلا دراگن ایج اورجینز حاصل ۱۱ سال تلاش بایوور در زمینه ساخت بازی های سی ار پی جی هستش
الدن رینگ هم مجموع تمام ساخته های سولز لایک فرام سافتوره قاعدتاً بیشترین اهمیت روی طراحی باس ها و جهان بازی و طراحی پاداش و غیره بوده واسه همین بشدت شباهت به دارک سولز ۳ داره مبارزات اما مبارزات تفاوت های اساسی و مهمی هم داره اما بهترین جنبه سرعت بیشتر مبارزات به خاطر نوع طراحی دشمنانه
یه زمانی سولز لایک ها با دشمنان سخت شناخته میشدن بعد به باس های اگرسیو مثل ارتوریاس رسیدیم و بعد از بلادبورن حملات مجیک و افکت ها و موارد دیگه رو از باس ها شاهد بودیم
و دارک سولز ۳ همه رو ترکیب کرد و الدن رینگ همه اینها رو به یک تعادلی رسوند اما نکته اینه پا به پا همه اینها پلیر ها هم پیشرفت کردن
پس به نظر خود من از یه جایی به بعد میزان چالش ها هم بلاخره خواه ناخواه کمتر میشه و نهایتا از یه جایی به بعد امکان سختر کردن باس ها بدون آسیب به گیمپلی غیر ممکنه
” پس به نظر خود من از یه جایی به بعد میزان چالش ها هم بلاخره خواه ناخواه کمتر میشه و نهایتا از یه جایی به بعد امکان سختر کردن باس ها بدون آسیب به گیمپلی غیر ممکنه”
پاسخ به این چالش مبنی بر «سخت تر شدن طراحی باس ها در گذر زمان و بهتر شدن گیمرها» در تغییر «نوع» چالش نهفتهاس نه در «بالا بردن سطح چالش» که راه های مختلفی داره:
۱- تبدیل برخی باسها به یک پروسه چند آبجکتیوی. فرام سافتور با Dragon God در دیمنز سولز، Bed of Chaos در DS1 و Ancient Dragon در ds3 و حتی میکولاش در Bloodborne این کار رو انجام داده. اما هیچوقت تمرکز ویژهای نداشته و نخواسته به طور جدی روی این فرم از باسها کار کنه. بیش از هر چیز نگاهی گیمیک طور و گذرا به این شکل از طراحی باس فایت داشته. بد نیست برای تزریق نوآوری روی این دسته از باسها و طراحیشون تمرکزی معنادار داشته باشه که باعث میشه دسته ای جدید از باسها رو خلق کنه.
۲- تغییر فرم. اگرچه این موضوع در Context یک dlc نمیشینه اما اگر قراره در آینده باس های خوب تولید بشه، بهتره مثل سکیرو تمرکز روی کم و زیاد کردن Core تهاجمی یا دفاعی بودن گیمپلی باشه همانطور که با همین روش باس های BB و DS و Sekiro کاملاً متفاوتن و صرفاً باس های بلادبورن نمونه سخت تر شده ds یا باس های sekiro نمونه سخت تر شده bb نیستن. سازنده از طریق تغییر فلسفه مبارزات و ساختار Combat چالش خلق کرده نه بالا بردن و بالا بردن و بالا بردن درجه سخته همان باس های قبلی. این رو در قبال dlc مطرح نمیکنم اصلا، dlc باید مبتنی بر بازی اصلی خودش باشه اما برای آینده، بهتره که فرام سافتور روند تغییر نوع چالش و نوع باس بر مبنای offensive و deffensive رو ارائه بده. بزرگترین تغییر در طراحی باس رو core گیمپلی به وجود میاره.
پس راه حل «افزایش سختی و چالش» نیست که مجبور به پذیرفتن مشکلات گیمپلی بشن، بلکه راه حل «تغییر نوع چالش» به دنبال تغییر core gameplay هست. و این کاریه که همیشه انجام دادن و احتمالا در آینده هم رخ میده. یک سری از مشکلات الدن رینگ اینه که حاصل تکامل از یک بازی قدیمیه و از فلسفه مبارزاتی اون پیروی میکنه (Dark Souls) که خب مزایا و معایب خودش رو داره. این صحبتها ۱- حول dlc هست که نمونه شدت یافته مشکلات باس های بازی پایه محسوب میشه ۲- حول آینده فرام سافتوره.
با تغییر نوع چالش، مخاطب ناگهان با فلسفه ای روبهرو میشه که تا به حال باهاش روبهرو نشده و حالا باید از ابتدا یاد بگیره که این بازی جدید چگونه کار میکنه دقیقا کاری که با سکیرو انجام دادن و مخاطبای فرام سافتور یک پروسه یادگیری جدید رو آغاز کردن. این یک روند جدید و لذت بخش رو به وجود میاره. در صورتی که ER فلسفۀ یادگیری اش در امتداد DS قرار میگیره و خستگی در الگوی مبارزاتی باسها دیده میشه این خستگی با این که سازنده مجبوره اونا رو پیچیده تر و سخت تر کنه یا چالش مصنوعی تزریق کنه بولد تر هم دیده میشه. تا ELDEN RING به نظرم مشکلی نبود چون هم پراکندگی باس ها به گونه ای بود که خسته نمیشدی هم این که لب مرز قرار میگرفت روند طراحی ولی با DLC دیگه به نظرم از نظر الگوی مبارزاتی باس ها افراطی ان و نیاز به اینه که نوع چالش یک بار دیگه تغییر کنه.
باس های پازل محور داخل بازی های سولز لایک یه چیزی مثل نقش پازل داخل dmc هستش عملا چیزی جز نشون دادن اینکه «بازی صرفا مبارزه نیست» مسئله اینه ریتم این نوع بازی ها به این نوع باس ها نمیخونه یا حداقل چیزی که من دیدم اینه که تک تک باس هایی که با این نوع از مبارزات پلیر رو درگیر میکنن کاری جز تخریب ریتم بازی ندارن ریتم بازی داخل منطقه ایزالیث خوب بود تا قبل از بد آف کیاس دراگن کینگ داخل دیمن سولز هم که از همون نسخه اول هم جزو ضعیف ترین باس های سریع میکولاش بلادبورن هم حقیقتا چیزی جز یه تعقیب و گریز نسبتا اعصاب خورد کن نیست پس این نوع باس ها توانایی تبدیل شدن به محور اصلی گیمپلی بازی های فرام سافتور در موقعیت الان و در کوتاه مدت رو ندارن که باتوجه به تنفر کامیونیتی از این نوع باس ها و عدم تجربه فرام سافتور این نوع باس ها نمی تونن جایگزین این روند بشه
به شخصه توجه من رو اینه که باس های آینده به ۲ صورت باشم که این تکرار باس های سولز بورن هم تا حدودی حل بشه
همونطور که اشاره کردید شیوه مبارزات سکیرو استایل مناسبی حتی برای یه سولزه و بنظر من استایل مبارزات نزدیک این بازی و اسکیل محور بودن اونها باعث میشه که یه خون تازه توی این بازی ها تزریق بشه
۲ باس هایی با سبک های جدید و ورود نشده باشه مثلا همونطور که توی مقالات قدیمی گفتید مبارزه با باس های پرنده و با طراحی های عمودی به نسبت میتونه جذاب تر باشه یا سیستم های تفنگ داخل بلادبورن توانایی پیشرفت و تبدیل شدن به یک بازی با سیستم مبارزات تماما از راه دور رو داره درکل همونطور که خودتون هم انتظار دارید ما هم انتظار داریم که فرام سافتور از این جا به بعد با کامل شدن تمام روند های دارک سولزی آثارش دست به ریسک پذیری و خلاقیت بزنه
باس هایی مثل Bed of chaos بدن چون بد طراحی شدن نه بخاطر این که طراحی باس به اون شیوه صحیح نیست یا بازی رو از ریتم میندازه.
Bed of chaos عملاً یه باس هست که بر مبنای jump طراحی شده ولی بازی عملاً هیچ تمرکزی روی پریدن نداره. + تمام مشکلاتی که نیاز به گفتن نیست مثل پوشش دادن کل میدان نبرد با اون طراحی افتضاح دست های باس و … این باس ها افتضاحن چون بد طراحی شدن نه این که نوعشون نامناسبه منم گفتم باید روی این دست موارد بیشتر تمرکز کنن تا باس ها متنوع بشن نه این که صرفاً برای یک گیمیک خلق بشن. داخل ac6 مرحله اینچنینی وجود داره و خوب هم اعمال شده یه تنوع بسیار ویژه اس.
دیگه باس های ریشه گرفته از DS جوابگو نیست چون در اون صورت مجبورن سطح سختی رو بالا ببرن.
به خاطر باگ سایت جواب کامنت جدیدتون رو اینجا میدم :
قاعدتاً وقتی استودیو این باس ها رو هم به بهترین نحو وارد کنه باز کلیت این جور باس ها مشخصه و قاعدتاً نمیتونه جواب گوی سطح اکشن مورد انتظار از یه باس آثار فرام سافتور باشه چون در نهایت کلیت یکسانه مگر اینکه همونطور که گفتیم تغییرات بشدت بنیادین باشه که این آثار رو تغییر کامل. بده که با توجه به کامیونیتی الان تقریبا غیر ممکنه
درکل تغییر باس رو قبول دارم ولی باید جوری باشه که با استایل و توانایی های اصلی فرام سافتور هم همخوانی داشته باشه
سلام آقای کریمی نظرتون درباره باس آخر دی ال سی چیه مستقیم نمیخوام اشاره کنم چون شاید کسی نخواد اسپویل شه ولی الان دودستگی اتفاق افتاده توی کامیونیتی خیلیا موافقشن میگن حرکت جالبی نبود و فن سرویسه یه سری هم میگن توی کانتکس جالب بود منتهی ۹۰درصدشون واقعا توی بازی باهاش مبارزه نکردند هنوز میخواستم نظرتونو به عنوان کسی که بازی کرده بدونم
از نظر الگوی مبارزاتی باس سرگرمکننده ای نیست.
ای بابا
هنوز بسته الحاقیو بازی نکردم ولی واضحا spirit ash ها برای کاهش چالش همین چیزا طراحی شدن. فکر کنم دچار سندرم try hard شدید از بس سولز پلی دادید
Spirit Ash ها به غیر از یک باس، تمام چالش رو از بازی میگیرن.توضیح دادم مثل این که متوجه نشدید بازم نقل قول میکنم:
”
۱- به صورت Solo بدون این که فان و سرگرم کننده باشه طی چند ده ساعت درگیر باس باشی.
۲- از spirit ashes استفاده کنی که تمام چالش رو ازش بگیره.
اون حد وسطی که یه پلیر میخواد کجا میره؟”
گزینههایی که داری هیچکدوم سرگرم کنندگی لازم رو ندارن:
گزینه اول: چالش مصنوعی یا غیرسرگرم کننده رو بپذیر یا ۲- spirit ashes رو بپذیر و عملاً باس رو به یک دشمن عادی با اچ پی چند برابری تبدیل کن که کوچک ترین چالشی نداره.
اگر DLC حداقل تلاش میکرد باسها رو طوری طراحی کنه که سامن بیشتر مهار و چالش تا حد نورمالی تنظیم بشه، این حرف رو میشد پذیرفت اما اینطور نیست.
اگر یک اسپکتروم یا طیف «چالش» رو در نظر بگیریم که آخرین نقطه سمت راست سختی بیش از حد به واسطه چالش مصنوعی باشه و آخرین نقطه سمت چپ سختی بسیار کم یا «آسان» باشه: بازی به صورت SOLO روی نقطه های پایانی سمت راست و با احضار SPIRIT روی نقطه های سمت چپ قرار میگیره (تعدادی هم باس بدی نیستن منظورم جمع مهمی از باس هاست). در صورتی که ابزاری مثل Ashes of war برای یه تجربه نسبی خوب می بایست نقطه سختی رو روی وسط نمودار بیارن. اگر قراره سامن کنی و باس مدام agro بشه به سمت spirit این نمیشه یه باس خوب. اون باس هم که spirit ashes روش اصلا تاثیر نداره، از شیوه های دیگه ای باس خوبی نیست مثلا دوربین افتضاحه. اتفاقا وقتی احضار میکنی، اون باس سخت تر میشه چون به سمت سامن میره و غیرقابل تحمل تر میشه دوربین و سامن اصلا نمیتونه بهش ضربه بزنه چون مدام در میدان نبرد حرکت میکنه.
این که agro بشه رو spirit کجاش چیز بدیه. درسته که از دسترست دور میشه ولی اگه زمان درست استفاده بشه خیلی منطقیه. spirit ash های مختلفی هم وجود داره بنابراین یکنواخت که نیست همیشه. میتونی از اون مدل ها که چندین سرباز احضار میکنن استفاده کنی یا از یه یونیت قوی. بعضیا هم mobility زیادی داشتن واسه گیج کردن باس خوبه
بازی اصلی هم تا حدودی همچین مشکلی داره به نظرم.
و همچنان دارک سولز ۳ بهترین باس ها رو داره به نظرم
واقعاً divine beast فاجعه بود غیرممکن بود فرصت حمله بهش به دست بیاری فاز دومش که رسماً به جنون کشیده میشدی تازه نوع حرکاتش طوری بود که وقتی نزدیک میشدی واسه حمله رسماً هیچی نمیدیدی بدترین باسی بود که تو بازیای فرام بهش برخوردم ولی چقدر تم خارقالعادهای داشت یه حس تنفر و علاقه همزمان به باشه پیدا کردم لعنت بهت میازاکی😂😂
ایکاش یک طوری میشد فرامسافتور باس بازی های قبلی و میآورد با حرکات و عکس العمل های جدید توی الدن رینگ
خودم دوست داشتم با بیلد الدن با تاور نایت مبارزه کنم.
من عاشق تاور نایتم خیلی باس دوست داشتنی هست.
خب گیمه اصلیش هست دیگه
با بیلد الدن گفتم داداش میدونم گیم اصلیش هست 😂
سختی بازیای فرام سافتور و میازاکی به منطقی بودنشون مشهورن ، با این مقدمه سخت ترین باس تاریخ فرام سافتور چطوری و با چه معیاری سنجیده میشه که مثلا باس های این دی ال سی چنین لقبی گرفتن ؟
هنوز وقت نکردم این بازی رو تجربه کنم احتمالا یکی دو هفته دیگه وفتم آزاد شه واسه تجربه این بازی
اونایی که تجربه کردن لطفا یه نقدی یا توضیح ریزی راجبش بهم بدن که ببینم ارزش خرید داره واسم یا نه
با سلام و احترام. قطعا ارزش خرید داره. یک جورایی چکیده بازیهای میازاکی هست و تجربه آن به شدت توصیه میشه.
انتخاب درجه سختی بالاتر برا دی ال سی انتخاب درستی بوده ، کسی که تقریباً تا اواخر بازی رفته که دی ال سیو بازی کنه .دنبال یه چالش بیشتر از خود بازی اصلیه
عزیز این چالش سخت تر نیست . این بیشتر لاشی بازیه
شاید اون یکی دو سالی ک مراحل ساخت این بازی طول کشیده
میازاکی کلا با زنش قهر بوده یا طلاق گرفتن و اومدی دق و دلی شو سر گیمرها خالی کرده
هنوز ک پچ واسه راحت تر کردن دی ال سی ندادن داخلش برید تا خودتون بفهمید با چی طرفید
سختی منطقی بله نه مصنوعی
ولی چیزی که دوستان همیشه میگفتن dlc سولز برای کسانی هستن که دنبال چالش بی اندازه هستن اینم از چالش
بنظرم خیلی از این سختی ها مصنوعی که بعضی از باس ها دارن بخاطر فن های سولز هستش
کار شاه 👑💎💍
به والله اینا دیگ سخت نیست بی منطقیه
باو اصلا واژه استامینا واسه این باس ها بکار نرفته
از ثانیه اولی ک فایت شروع میشه تا وقتی بمیری باس ضربه میزنه یه دقیقه آروم نمیگیره .
یعنی بهتون بگم باس های بازی اصلی در مقابل باس های دی ال سی جوکن .
من کسی بودم ک تموم باس های الدن رینگ بدون ثامن زدم اونم ن با بیلد های اورپاور اینجا نمیتونی ، یه باسی هست همون اوایل بازی مثل اژدهای چینیه ک تو نمایش هاشون انجام میدن ، این باس یه ثانیه هم آروم نمیگیره میمیک فرستادم داره میمیک رو میزنه میخوام جادو بزنم بهش از فاصله پنجاه متری یهو از دهنش یه چی پرت میکنه ,۷۰ درصد خون هیچ میشه 😂😂 حتی فرصت داج هم پیدا نمیکنی
خلاصه میخواید برید به سرزمین سایه چندین دمنوش از قبل آماده کنید چون قراره فشار زیادی بخورید
من ک اینقدر فشاری شدم شروع به فح،،ش کردم از سازنده و ناشر ، کنسول ، دسته ، خودمو و این دنیا همه چی
با سلام و احترام.
من خودم شخصا، بخشی از نقد همین سایت را خیلی دوست دارم. در آن به این موضوع اشاره میشود که طراحهای فرامسافتور بین چالشبرانگیزبودن و سرگرمکنندهبودن بین دوراهی قرار گرفتند و این موضوع داخل این دیالسی به شدت دیده میشه.
اینکه یک باس چندتا کمبو پشت سر هم میزنه، جدا از جذابیت و چالشبرانگیزبودن، حوصله سربر هست.
چند سال پیش وقتی دیالسی Ringed City دارک سولز ۳ آمده بود، یک نقد میخواندم که عبارت جالبی رو به کار برده بود. آن منتقد گفته بود که فرمول فرامسافتور نخنما شده. دقیقا همین عبارت. البته که به طور کلی بخاطر حسن ختام خوب بازی تقدیر کرده بود.
من با تمام احترام به علاقهمندان الدن رینگ، باز هم فکر میکنم که بهترین طراحی فرامسافتور در طراحی باسفایت با کمی اختلاف، دارک سولز ۳ و بلادبورن و سکیرو هست.
میازاکی یه دور ایران بوده، بهش میگن هنر بازی سازیتو از کجا به دست آوردی میگه از ایرانیان. الهامات زیادی از شرایط زندگی اینجا رو تو بازی هاش آورده
ببینم در حد باس ایشان هست یا نه
اگه سختی غیر منطقی نباشه مثله بعضی باسهای کلونهای این سبک
عالیه،ولی پوینتی توش نمیبینم
تازه شروع کردم
ناموسا آدم باشید اسپویل نکنید
اسپویل: دو برابر بازی اصلی قراره تو DLC بمیری
سلام دوستان. کسی فایل راهنمای خوبی از بازی داره که معرفی کنه؟ راهنمای مرحله نمیخوام. آیتم ها و راهنمای استفاده ازشون رو میخوام که مفید توضیح بده، حتی یوتیوب هم باشه اکیه. چون من اصلا استفاده نکردم و تا مرحله سرزمین غول ها پیش رفتم و نمیدونم دیگه نمیشد ادامه داد! با یکی دو ضربه میمردم. الان دوباره میخوام شروع کنم. دمتون گرم
من که زدم رو دانلود تا فردا برم سراغش . بازی رو یه چند وقتی بود حذف کرده بودم که بعد عرضه دی ال سی دوباره دانلود کنم(کرک بازی میکنم) و الان مثل یک گرگ گرسنه منتظرم دانلود شه که یکی یکی باسارو شکار کنم
یک بدی بازی های میازاکی دارن اینه که شما باید کل بازی های داستانی رو بزارید کنار و تمرکز خودتون رو روی بازی میازاکی بزارید که به بهترین شکل بازی کنید البته این بستگی به شخص داره که چطور وقتش رو تقسیم میکنه . من خودم تا اوایل الدن رینگ رفتم و دیدیم که وقت زیاد میبره صبر کردم که دی ال سیش بیاد تا تابستون بازی کنم به طور کامل چون جهان باز هست و باید کل نقشه های بازی رو بگردید تا خودتون رو لول آپ کنید
اوه اوه این چیه دیگه چیه اون دستش؟