نینتندو چگونه بارها صنعت بازی های ویدیویی را متحول کرد؟
در تاریخ صنعت بازیهای ویدیویی، کمپانی نینتندو بارها و بارها استانداردها و فرهنگها را متحول کرده است و امروز طی این مقاله به برخی از این تحولات خواهیم پرداخت.
نینتندو شاید تاثیرگذارترین عامل در تاریخچهی صنعت گیمینگ باشد که در گذشته طی مقالات دیگر از خلاقیتها و نوع نگاه بسیار خاص این کمپانی به مبحث «بازیهای ویدیویی» صحبت کردهایم. شاید برخی بگویند «نینتندو اورریتد است» یا «مردم بیخودی از این کمپانی تعریف میکنند» در حالی که شاید ندانند اگر به واسطهی وجود این کمپانی نبود، صنعت گیمینگ پس از سقوط سهمگینی که در دههی هشتاد میلادی تجربه کرد به کلی از بین رفته و صرفا به چند صفحه در کتابهای تاریخ تبدیل میشد که آیندگان از آن به عنوان یک مدیوم و آزمایشی شکست خورده یاد میکردند.
خلاقیت، نوع نگاه متفاوت و نوآوری این کمپانی بارها و بارها نه تنها استانداردهای تازهای را برای گیمینگ تعیین کرده است بلکه حتی مباحثی را چه در زمینهی سختافزار و چه محتوای گیمینگ مطرح کردند که به کلی ابعاد تازهای را به این صنعت معرفی کرد، از همین رو امروز قصد داریم به برخی از این نقاط از تاریخ سفر کنیم و ببینیم چطور نینتندو مفاهیم تازهای را در این صنعت پایهگذاری کرد.
رنسانسی پس از سقوط
سال ۱۹۸۳، بازار اشباع شدهی بازیهای ویدیویی روی آخرین پایههای خود ایستاده است و شدت کم شدن علاقهی عموم به بازیهای ویدیویی به دلیل کمیت بالا و کیفیت بسیار پایین منجر شده تا برخی از این بازیها در بیابانها دفن شوند. کمپانیهای مختلف سازندهی کنسولهای بازی یکی پس از دیگری ورشکست میشدند و اعتماد به بقا و سودآوری این مدیوم به کلی از بین رفته بود و این فرسایش طی دو سال آینده یعنی تا سال ۱۹۸۵ ادامه داشت که رسما باعث شده بود این صنعت به قبرستانی تبدیل شود که حتی ارواح هم در آن قدم نمیزدند.
در همین حین که بازار آمریکایی بازیهای ویدیویی نفسهای آخرش را میکشید در گوشهای دیگر از دنیا یک کمپانی اسباب بازیسازی ژاپنی تصمیم به ساخت یک کنسول بازی به نام Famicom گرفته بود و زمانی که این کنسول در بازار ژاپن عرضه شد همه چیز تغییر کرد به طوری که تقریبا ۱۹ درصد از جمعیت این کشور حداقل یک کنسول Famicom خریداری کرده بودند. پس از این موفقیت کمپانی نینتندو تصمیم گرفت به بازار غرب ورود کند اما به دلیل وضعیت نابسامان آن باید رویکرد تبلیغاتی متفاوتی را پیش میگرفت.
نینتندو مسیر بسیار دشواری را جلوی خود میدید چرا که محیطی را مشاهده میکرد که در آن عموم حتی حاضر نیستند به یک کنسول نگاه کنند و از طرف دیگر حتی فروشندگان نیز حاضر نبودند این کنسولها را به فروش برسانند بنابراین این کمپانی تصمیم گرفت نام کنسول خود را به Nintendo Entertainment System تغییر داد و همچنین Seal of Quality را معرفی کند که در واقع مهر تایید این کمپانی بر بازیهای این کنسول بود که در راستای دریافت آن سازندگان نیازمند رعایت برخی استانداردهای کیفی مشخص بودند.
پس از ظهور NES طولی نکشید که دوباره این صنعت به زندگی بازگشت و طی تنها چهار سال و در سال ۱۹۸۹ میزان درآمدزایی این صنعت به پنج میلیارد دلار رسید. خلاصهی مطلب آن که در نهایت فرقی ندارد مخاطب کدام کمپانی و طرفدار کدام ژانرها یا بازیها هستید، اگر بخواهیم به راستی ریشهیابی کنیم دلیل اینکه این کمپانیها و بازیها فرصت و محیطی برای پدیدار شدن، رشد، بلوغ و درخشش پیدا کردند نینتندو است.
تشویق بازیسازان به خلق و نوآوری به لطف ظهور Mario
ظهور NES به تنهایی صنعت گیمینگ را نجات نداد چرا که یک کنسول بازی در آن دوران چطور میتوانست به عموم اثبات کند که از لحاظ محتوایی و کیفی متفاوت است؟ در اینجاست که عنوان Super Mario Bros مطرح میشود اثری که در همان سال ۱۹۸۵ برای کنسول NES عرضه شد و به همگان نشان داد که «این بار فرق دارد!». نینتندو با هویت بخشیدن به این کاراکتر که تا پیش از آن یک کاراکتر فرعی در عنوان آرکید Donkey Kong محسوب میشد و تبدیل کردن آن به نمادی برای برند خود نشان داد که بازیهای ویدیویی میتوانند بسیار عمیقتر از چیزی باشند که تا به آن روز به تصویر کشیده شده بود.
تا قبل از سقوط صنعت گیمینگ بزرگترین تکهی این صنعت بر آثار سینمایی و اقتباس آنها بود که از قضا اقتباس E.T. The Extra-Terrestrial یکی از مهلکترین ضربات را به این صنعت وارد کرد، در کنار این اثر بسیاری دیگر از عناوین سینمایی از جمله Halloween نیز به بازی ویدیویی تبدیل شدند و همین مسئله تا حد زیادی خلاقیت را از این صنعت گرفته بود چرا که متصل کردن یک نام شناخته شده به یک بازی در آن دوران همچون کد تقلبی بود که فروش آن بازی را چندین برابر میکرد.
نینتندو با Mario به بازیسازان نشان داد که اقتباس از کاراکترهای شناخته شده تنها راه نیست و انعطافپذیری بسیار زیاد این صنعت پتانسیل فراوانی را برای ایدهپردازی، نوآوری و خلق شخصیتهای دوستداشتنی تازه ارائه میدهد. در همین راستا طی دههی ۹۰ میلادی شاهد دنبال کردن رد پای نینتندو توسط بسیاری دیگر از کمپانیها از جمله Sega و Playstation بودیم که کاراکترهای دوستداشتنی و نمادینی همچون Sonic و Crash Bandicoot را به گیمرها معرفی کردند.
پایهگذاری مبحث Save در بازیها و افزایش محتوای بازیها به لطف آن
اولین اثری که ایدهی «ذخیره» را در صنعت گیمینگ به صورت بسیار ابتدایی مطرح کرد Space Invaders بود که به پلیر اجازهی ذخیرهی امتیازش را میداد اما پس از آن این مبحث کاملا دست نخورده باقی ماند تا زمانی که نینتندو آن را در سال ۱۹۸۷ به بلوغ رساند.
عنوان The Legend of Zelda اثری بود که به تنهایی ژانر RPG را چه از لحاظ محتوایی و چه از لحاظ ساختاری متحول کرد که در دوران خودش به دلیل عمق و پیچیدگی بسیار زیادی که داشت به شدت توسط مخاطبان و منتقدان مورد ستایش قرار گرفت و راه را برای گسترش و رشد این ژانر باز کرد که خود به تنهایی میتواند یکی دیگر از تحولاتی باشد که نینتندو بوجود آورده است.
اما این بازی کار مهم دیگری را نیز مطرح کرد و آن هم بازنویسی معنای «ذخیره» در صنعت گیمینگ بود؛ کارتریجهای این بازی از یک سیستم ذخیرهسازی اطلاعات بر پایهی باطری برخودار بودند که به بازیکن اجازه میداد میزان پیشروی و به اصطلاح Progress خود در بازی را ذخیره کند. همین مسئله فضای بسیار بیشتری را برای نینتندو فراهم کرد تا محتوای بیشتری را در این بازی جای داده و به راستی آن را به یک تجربهی منسجم و پیوسته تبدیل کند و همچنین توانست مبحث داستانسرایی را نیز در این بازی مطرح کند که در ادامهی راه دائما گسترش یافت.
کنسول دستی؟ این دیگه چه نوع جادوگریه!
کنسول دستی تقریبا تا قبل از نینتندو و کنسول Game Boy معنا نداشت، در گذشته کنسولی همچون Milton Bradley Microvision وجود داشت که یک نمونهی بسیار مبتدی از این ایده بود اما هرگز آن چنان مطرح نشد. اما در سال ۱۹۸۹ نینتندو به کلی یک بعد تازه به صنعت گیمینگ معرفی کرد که تقریبا از پس از آن تا به امروز همچنان در صدر آن قرار دارد و آن هم معرفی مفهوم «بازی کردن در هر کجا و هر زمان» با کنسول دستی Game Boy بود.
زمانی که کنسول Game Boy در سال ۱۹۸۹ بازار عرضه شد به سرعت تبدیل به یک استاندارد شد که در آینده بسیاری از آن در راستای ایجاد پیچش خود روی بازار کنسولهای دستی استفاده کردند. مخاطبان در آن دوران ناگهان با یک کنسول بیگانه اما هیجان انگیز روبهرو بودند که از باطری استفاده میکرد و به آنها اجازه میداد بازیهایی با عمق و محتوای بالا را با خودشان به هرجایی که میخواهند ببرند و بدون محدودیت کنسول خانگی و نیاز به تلویزیون از آنها لذت ببرند.
همچنین قیمتگذاری این کنسول نیز آن را به یک انتخاب عالی برای کسانی تبدیل میشد که به دنبال راهی ارزانتر برای لذت بردن از بازیهای آن دوره بودند به طوری که تنها با پرداخت نصف قیمت NES یعنی ۸۰ دلار میتوانستند صاحب کنسولی شوند که از قضا امکان جابهجایی آسان نیز داشت! همین مسئله باعث شد Game Boy یک تنه بازار بازیهای ویدیویی را چندین قدم به سمت جلو برده و باعث شد مخاطبان بیشتری به این صنعت تزریق شود به طوری که طی دو هفتهی ابتدایی تنها در ژاپن کلیت موجودی ۳۰۰ هزار دستگاهی آن به کلی فروخته شد.
زمینهسازی برای گسترش بازیهای سه بعدی
همگی میدانیم که Super Mario 64 چقدر اثر مهم و تاثیرگذاری در صنعت گیمینگ است، اثری که به کلی چگونگی تجربهی بازیها را در ابعاد مختلف تغییر داد و رسما به همگان نشان داد بازیهای سوم شخص سه بعدی میتوانند بازدهی بالایی داشته باشند و از همین رو تبدیل به یک Blueprint یا مسیر راه برای آثاری سه بعدی شد که از آن پس با الگوبرداری از این اثر ساخته و عرضه شدند.
ایدهی یک اثر سه بعدی از Mario در اوایل دههی ۹۰ میلادی و زمانی که نینتندو در حال ساخت عنوان Star Fox بود توسط Shigeru Miyamoto مطرح شد؛ Star Fox از چیپ گرافیکی Super FX بهره میبرد که قدرت پردازشی بالایی در اختیار سازندگان قرار میداد از همین رو Miyamoto تصمیم گرفت با بهرهگیری از این چیپ یک بازی سه بعدی از Mario برای SNES بسازد که ایدهی آن به تصویر کشیدن یک «دنیای گسترده مینیاتوری» بود.
کمی بعد میاموتو ایدهی خودش را در راستای ساخت این بازی برای کنسول N64 تغییر داد اما به گفتهی خودش این مسئله نه به دلیل توان گرافیکی بالاتر این کنسول بلکه به دلیل وجود دکمههای بیشتر روی کنترلر آن بود. همین تغییر ایده و روند باعث شد به کلی چگونگی کنترل دوربین و کاراکتر نیز در یک بازی ویدیویی متحول شود، در نهایت Mario 64 تجربهی کاملا متمایز و نوآورانه را ارائه داد که در آن پلیر در کنترل کامل قرار داشت و در این راستا مفاهیم کاملا تازهای در زمینهی کنترل شخصیتهای بازیها، انعطافپذیری و آزادی عمل نیز مطرح شد.
خلق اولین کنسول هیبرید واقعی تاریخ گیمینگ
نینتندو سوییچ یک کنسول فوقالعاده است؛ شاید برای برخی سوال باشد که چطور با وجود سختافزار ضعیف این کنسول همچنان پس از هفت سال میتواند محبوب باقی بماند و حتی همچنان فروش مناسبی را تجربه کند؟
در گذشته طی آیتم رتروگیم دربارهی کنسولهای بازی و ابعاد مختلف آنها صحبت کردهام، کنسولهای بازی بسیار فراتر از سختافزاری هستند که در درون خود حمل میکنند و از آن جایی که این دستگاهها دریچهای به روی دنیایی هستند که همگی عاشق آن هستیم عموما گیمرها ارتباط عمیقتری با کنسولهای خود پیدا میکنند و این مسئلهای است که نینتندو تقریبا از همان ابتدای کار روی آن تمرکز کرده است. نینتندو از نقطه از تاریخ به بعد سعی کرد به جای رقابت سختافزاری مستقیم، کنسولهای خود را به یک اکوسیستم اختصاصی برای فلسفهی بازیسازی خاص و جامعهی مخاطبانش تبدیل کند و مهمتر از همه سعی کند طراحیهای خلاقانهای را پیادهسازی کند که به کنسولهایش هویت و کاراکتر میبخشند.
عموما تمامی کنسولهای نینتندو از طراحیهای منحصر به فرد در ابعاد ظاهری و فنی برخوردارند و عموما از یک Gimmick کلی پیروی میکنند. Game Cube امکان اتصال و کنش و واکنش بین این کنسول و Game Boy Advance را فراهم کرد، Wii کاملا بر پایهی کنترلهای حرکتی بنا شده بود، DS دارای دو صفحه نمایش بود که یکی از آنها به دلیل لمسی بودن المانهای کاملا تازهای را به بازیهای این کنسول اضافه میکردند، 3DS از حالت سه بعدی پشتیبانی میکرد و حتی Wii U نیز با تمام اشباهات حول محورش یک تبلت را به عنوان کنترلر به پلیر ارائه میداد!
و در نهایت Nintendo Switch قرار دارد، کنسولی که به معنای واقعی یک سازوکار هیبرید را به بازار سختافزار صنعت گیمینگ معرفی کرد و شاید به جرات بتوان گفت این برترین نوآوری نینتندو طی دو دههی اخیر بوده است چرا که سوییچ توانست مفهوم بازی کردن را برای بسیاری از پلیرها متحول کند. طراحی ظاهری و فنی سوییچ و انعطافپذیری که ارائه میدهد یکی از بزرگترین دلایل موفقیت آن بوده و حالا همهی طرفداران مشتاقانه منتظر آن هستند که ببینند آیا نینتندو میتواند با کنسول بعدی خود این موضوع را تغییر دهد یا خیر.
ارائهی لنزی تازه برای نگاه به بازیهای جهان باز
در سال ۲۰۱۷ نینتندو با عنوان The Legend of Zelda: Breath of The Wild فلسفهی کلی یک تجربهی جهان باز را متحول کرد به طوری که در ادامه آثاری همچون Ghost of Tsushima و Elden Ring به صورت مستقیم از این بازی الهام گرفتند. تمرکز این بازی برخلاف بسیاری از آثار جهان باز پیش از خود بر جستوجوی دنیای بازی، انعطافپذیری و آزادی عمل به معنای واقعی بود که به راستی معنای «جهان باز» را برای اولین بار بدین شکل به نمایش میگذاشت.
اثری که در آن مرز مشخصی برای پلیر تعیین نشده است، مسیر خاص و واحدی وجود ندارد و لزوما نیازی نیست ترتیب خاصی را دنبال کند؛ شما میتوانید بلافاصله پس از شروع بازی به سراغ باس پایانی آن بروید و بازی به هیچ شکلی جلوی شما را نمیگیرد. تقریبا هر چیزی در دنیای این بازی به نوعی قابل تعامل بوده و پلیر میتواند به شکلی از از آن بهره ببرد و همهی ابعاد آن پلیر را به بیپروایی در ماجراجوییهایش دعوت میکنند.
داستان این بازی نیز از همین روند پیروی میکند به طوری که شما به عنوان پلیر میتوانید آن را در هر ترتیب و با هر سرعتی که خواستید تجربه کنید، عدم علاقه به سپری کردن داستان بازی به هیچ عنوان جلوی شما را در پیشروی در روند کلی نمیگیرد و راهتان را نمیبندد. نینتندو در این بازی پا را فراتر از «توجه به جزئیات» گذاشت و بهترین نمونهی این مسئله در پیادهسازی فیزیک کلی بازی نمود میکند؛ تقریبا تمام المانهایی که در این اثر وجود دارند سازوکاری منطقی دارند به عنوان مثال درختها در صورت ضربه خوردن قطع میشوند یا فلزات الکتریسیته را از خود عبور میدهند و بسیاری دیگر از المانها که همگی به پلیر اجازه میدهند با خلاقیت خود از دنیای بازی بهره ببرد.
حتی سیستم آیتمهای تقویتی این اثر نیز کاملا تعاملی هستند به طوری که شما میتوانید هر چیزی که به شکلی قابل بلعیدن است را بپزید! این روند پخت و پز نه تنها بسیار لذتبخش است بلکه باز هم انعطافپذیری بسیار زیادی به بازی میبخشد چرا که هیچ محدودیتی در این زمینه وجود ندارد. شما میتوانید میتوانید مواد غذایی را با هم ترکیب کنید و خوراکهایی را بپزید که علاوه بر بهبود سلامتی برخی Perkها را نیز در اختیارتان قرار میدهند. گاهی هم با پختن اجزای باقی مانده از دشمنانتان میتوانید به معجونهایی دستیابید که تواناییهای مختلفی را در اختیار Link قرار میدهند.
نینتندو با The Legend of Zelda: Breath of The Wild لزوما ساختار آثار جهان باز را بازنویسی نکرد بلکه نشان داد وقتی مرزها برداشته شوند و اجازه داده شود خلاقیت سکان را به دست بگیرد چطور برخی مفاهیم بسیار سطحی آثار جهان باز میتوانند طوری پیادهسازی شوند که در نهایت برآیند آنها تجربهای عمیق و درگیر کننده شود اما همین ایده را نیز به شکلی هنرمندانه پیادهسازی کرد به طوری که تمام اجزای این اثر به همچون چرخ دندههای یک ساعت به طور دقیق و بیخطا در حال حرکت هستند تا این تجربهی فوقالعاده لحظهای متوقف نشود.
سخن پایانی
بعید میدانم کسی بتواند با تاثیرات گستردهای که Nintendo در طول تاریخ این صنعت داشته است مخالفت کند؛ تنها یک نگاه کلی به خدماتی که این کمپانی برای این صنعت انجام داده است به خوبی نشان میدهد چطور بسیاری از مفاهیمی که امروز در آثار مورد علاقهمان میبینیم از رویکردها و بعضا حتی آثار این کمپانی سرچشمه گرفتهاند و این مسئله برای بعد سختافزاری این صنعت نیز صدق میکند. البته صنعت گیمینگ اکوسیستمی نیست که صرفا از یک عنصر واحد تاثیر بگیرد چرا که شخصا همیشه گفتهام این صنعت فارغ از مرز بین برندها و جوامع، همچون یک کشتی است که همگی در آن هستیم، اگر سوراخی در آن ایجاد شود فرقی ندارد آن سوراخ زیر پای چه کسی است چرا که در نهایت به غرق شدن کشتی ختم میشود و برعکس این مسئله نیز صادق است.
ضرر و سود در این صنعت صرفا نه برای یک کمپانی، گروه و یا شخص بلکه برای کلیت آن است و در زمینهی سود نینتندو بهترین مثال است. نینتندو توانسته است با هنر، خلاقیت و نوع نگاه خاصش به این صنعت مفاهیم مختلفی را معرفی کرده است که در ادامه بسیاری از بازیسازان یا حتی طراحان سختافزار از آنها الگوبرداری کرده و با اعمال و تعمیم ایدهها، خلاقیت و نوآوری خود توانستهاند این صنعت را در ابعاد مختلف به سمت جلو حرکت دهند.
پر بحثترینها
- رسمی: Death Stranding Director’s Cut برای ایکس باکس عرضه شد
- آیپی Death Stranding دیگر متعلق به سونی نیست
- ۱۰ بازی ویدیویی با گیمپلی عالی و داستان ضعیف
- ویدیو: Marvel’s Spider-Man 2 در حالت Fidelity ویژه PS5 Pro با نرخ فریم ثابت ۶۰ اجرا نمیشود
- دیجیتال فاندری: پلی استیشن ۵ پرو نمیتواند برخی بازیها را با نرخ فریم ۶۰ اجرا کند
- دیجیتال فاندری: کیفیت Horizon Forbidden West روی PS5 Pro معادل با قویترین رایانههای شخصی است
- سونی از ۲۰۲۵ به بعد سالانه بازیهای انحصاری تکنفره بزرگی را برای PS5 عرضه خواهد کرد
- کار ساخت STALKER 2: Heart of Chornobyl به پایان رسید
- ۱۴ دقیقه از گیمپلی Indiana Jones and the Great Circle را مشاهده کنید
- گزارش: ایکس باکس درحال آمادهسازی پیشنمایشهای South of Midnight است
نظرات
پدرخوانده صنعت گیم
سگا پدر خوانده کاذب صنعت گیم
تنها شرکتی ک واقعا مفهوم بازی ساختن رو فهمیده و به معنای واقعی کلمه اجراش میکنه
نینتندو ژاپن🫶
نینتندو و همچنین ماریو واقعا تاثیرات غیرقابل انکاری رو گیمینگ گذاشتن، میشه گفت صنعت گیم بدون نینتندو و ماریو شاید اصا وجود نداشت…
نینتندو رو خیلی دوس دارم چون معنای واقعی بازی ساختن رو میدونه و واقعا “بازی” میسازه🙌
پدر کنسول ها
نینتندو💫
ولب بهش کم لطفی شد
الان از ۱۰۰ نفر ۹۰ نفرشون میگن سونی و مایکروسافت
تو ایران اینجوری توی خارج اینطوری نیست یکی تعریف میکرد که سوییچ نوی آمریکا حتی محبوب تره میگفت که بخاطر قیمت پایینترش و همینطوری دستی بودنش تقریبا اکثر نوجوونا یه نینتندو سوییچ دارند و باهاش بازی میکنند درکل نینتندو رقیب سونی و مایکروسافت نیست اون دوتا تو یه لیگ دیگه میکنند نینتندو تو یه لیگ دیگه که توش رقیبی نداره
👍
شما اینجا همش تعریف از نینتندو میدین ولی این شرکت و همینطور سونی بدترین ضربه رو به صنعت گیم زده ,
تو مجبور هستی بخاطر تجربه بازی خاصی بری بیش از ۲۰۰ دلار پول بدی , از نظر بنده این کلاه برداری هستش چون مجبوری پول بیشتری بدی
, همینطور جامعه کنسول پلیرها کمتر بشه و باعث دو دستگی بشه
الان موبایل هم دقیقا همین قیمت رو داره ولی هیچ شرکتی بازی انحصاری برای موبایل خاص نمیزنه
و همین باعث شده جامعه کاربری موبایل زیاد بشه هر شرکتی بازی موبایل میزنه موفق میشه ,
این بحث هم که میگن انحصاری باشه کیفیت بیشتر داره واقعا خنده داره هست راک استار برای همه شرکت ها پورت میکنه هیچ وقت هم کیفیت کارش نیومده پایین
بله پس نتیجه میگیریم مایکروسافت دوست گیمراس و نینتندو نبود که گیمو نجات داد بلکه مایکروسافت بود. و الانم فن های ایکس باکس مثلا استارفیلد انحصاری بود قبل انتشار فنای سونی رو تحقیر میکردن( البته همون موقعم خودشون تحقیر میشدن) ایراد نداشت ولی چون الان نمیتونی انحصاری های سونی رو پلی بدی فشار میخوری بعدشم حرف های از سر فشار میزنی
داداش ایشون سری اس داره راحت میتونه یکم پول بزاره بره ایستگاه بازی پنجم تهیه کنه به عنوان نه فن جعبه و نه فن ایستگاه باید بگم نباید فشار میل کنی ضرر داره شما نگاه کن اون یک نظر داره و تو یک نظر شما میگی از سر فشار داره نقد میکنه نینتندو رو من میگم نظر خودشه باید محترمانه نظر بدی و نظر بقیه رو هم بپذیری that how its work
نمیدونم شما تازه واردین یا خیر چون دوستان خیلی وقت با ایشون محترمانه صحبت میکردن اما ایشون و کاربر سیروس انقدر در مورد سونی و ایپی هاش و فناش چرت و پرت گفتن که نمیشه گفته ی شما رو عملی کرد .
بدجور حق گفتی ایول یه سری فن ها دیگه فن نیستن هیترن
That’s how it works
بله ببخشید من سرخورده عصبانی بودم این درسته
این که گفتی الان لطیفه بود ؟
اگر انحصار توی صنعت گیم وجود نداشت این صنعت حتی نمیتوانست از نابودی کل بیرون بیاد و این روش قدیمی صنعت گیم هست بازی رو بسازه که رقیبات نمیتونه بسازه ، اگر مایکروسافت بلد نیست مثل آدم بازی خوب بسازه قبول کنه که همیشه قراره آخر باشه!
در ادامه حرفت هم بازم اشتباه میکنی جامعه کنسول تازه بشتر شده به دلیل اینکه خریداران نینتندو سوییچ در اکثریت مردمی بودند که قبل اون هیچ علاقه به کنسول ها نداشتند!
در آخر دیدیم چطور پورت بازی ها روی کنسول ها ، کامپیوتر ها و دستگاه های همراه چه کیفیتی داشته هر کدوم بد و بدتر شدند ، به حدی که الان اگر بازی درست پورت معجزه محسوب میشه!
ولی اینکه بعد ۷سال منتظر نشستن یه بازی ۸ساعته ۳۰ فریمی بدن بهمون کلاه برداری نیست👍
شما چرا یه روز میگید ۶ سال یه روز میگید ۷ سال یه روز میگید ۸ ؟
بالاخره یه تاریخی به ما بدین
به قول یه دوستی که در مورد جی تی ای میگفت « انگار سازنده ها سال ۲۰۱۳ که جی تی ای v اومد گفتن خب بچه ها ناهارو که زدیم بریم نسخه بعدی ، اینم همونه .
در ضمن اینا درگیر یه بازی سرویس محور هم بودن پس حتی ۶ سال هم منطقی نیست چه برسه به ۷ یا ۸
و این که نسخه اول هم ۸ ساعت بود اونو چرا چیزی نمیگید حالا انحصاری ایکس باکس شده میگید بده ؟
نسخه اول چون زیر نظر مایکرو نبوده و تیم کوچیک بوده و حامی بالا سرش نداشته کسی کارش نداره
ولی الان ک مال مایکرو صاحبشه بودجه منابع تجهیزات همرو مایکرو داره بهشون میده
زشت نیست اون موقع ک مستقل بودن بازی ۸ساعته ساختن
الان ک زیر نظر یه ناشرن هم بازم بازی ۸ساعته میسازن؟
بازی میتونه کوتاه و ۳۰ فریمی ولی بازم جذاب باشه. بعضی بازیام با اینکه به نسبت طولانی یا ۱۲۰ فریمن بازم جذابیت خاصی ندارن.
الان بازی اومده و دیدی که پیشرفت نداشته ؟ خب شاید پتانسیل تا ۸ ساعت بوده اونوقت میکردنش ۱۵ ساعت اما بی محتوا باز هیت میکردین . میدونی چیه شماها کلا چشاتونو بستید هر ماری مایکرو میکنه میگید بد هر کاری سونی میکنه میگید عالی اصلا بحث کردن با شماها الکیه وایمیستیم تا روز عرضه
واسه هر بازی ۲۰۰ دلار ؟؟؟
بعدم راکستار راکستاره با بقیه استدیو های دیگه مقایسه نکن
و اینکه اتفاقا انحصار خیلی هم تاثیر داره ، بنظر تو اگر مثلا سونی انحصاری های خوبی نداشت ایکس باکس انقدر زور میزد تا این همه استدیو بخره این همه خرج کنه که براش انحصاری بسازن ؟
یا اگر ایکس باکس نسل هفت رو با انحصاری های خوب شروع نمیکرد پی اس به خودش میومد ؟
دیگه بعضی وقتا فکر میکنم تو و دختر گیمرو …
یه کانال تو تلگرام دارید که پیام های خودتون رو اسکرین میگیرید با کپشن اینم یه ایکس باکس فنه میزارید.
آبو بریز اونجا که میسوزه 😉
اولن کیفیت کار راکستار ثابت شده و بیشتر هم میشه دوما الان خود پابجی و کالاف نسخه کنسولیشون پر طرفدار تره .اینو همه میدونن .
نه شما اصلا متوجه نشدی خیلی راحته اگه اینا نبودن (صرفا نیتندو چون مقاله دربارش هست)ویدیو گیمی نبود که بخواد ایکس باکس گیم پس و کلا ناشرا بزرگ به وجود بیان که بخوان گرون کنن یا ارزون کنن
نمیدونم نمی شد اشاره کرد که چطور نینتندو با Wii و DS دست به مخاطبین کژوال زد و وارد صنعت گیم کرد یا خود تکامل پلتفرمر ها که توی چند سال اخیر روی شانه ها نینتندو و توسعه های کوچکتر هست!
مقاله تمام جزئیات و خلاقایت و کار های مهم نینتندو رو توضیح نداد اگه این کار رو میکرد واقعا مقاله طولانی میشد. نینتندو بشدت روی طراحی کنترولر های امروزی تاثیر گذاشت که میشه یه مقاله جدا فقط راجب خلاقیت دسته های بازی نینتندو ساخت.
میشه در آینده دو مقاله از خلاقیت و نوآوری دسته های نینتندو و تاثیر نینتندو روی گیم های ایندی مدرن کار کرد که واقعا جذاب میشه
اشکال نداره چنین مقالات اجمالی و مینیمال هم کمک میکنه به هر حال
تا ادمایی مث عتجیو، با مطالعه شون از خر شیطون بیان پایین
بله مقاله مشکلی نداره و اگه طولانی تر بشه خیلی از افراد نمی خوندنش
این خوبه که هنوز کلی حرف برای مقاله شدن از نینتندو وجود داره و گیمفا می تونه بره سراغش
یعنی قبل گبم بوی واقعا کنسول دستی نبوده
خود نینتندو یه کنسول دستی داشت به اسم game and watch که واقعا نمیشه بهش گفت کنسول دستی چون فقط می تونست ساعت رو نشون بده و یک یا دو مینی گیم بشدت ساده داشت. در واقعا همون گیم بوی رو میشه اولین کنسول دستی واقعی معرفی کرد
سلام خوبی
یه بازی هست که فکر کنم انحصاری نینتندو هستش با متای ۹۶
(The House in Fate Morgana) چرا هیچ خبری پستی از این بازی نیست با این متایی که داره اصلا نه تو سایتای خارجی داخلی هیچکی از این بازی حرفی نمی زنه 😐
بازی بازی قدیمی هست و برای اکثر پلتفرم ها اومده انحصاری نیست 😅
سبک بازی یه سبک همه پسند نیست ( البته از نظر من ) شاید بخاطر همین رسانه ای نشده
این رو میتونم راحت بهتون بگم که اگر نینتندو نبود همین کنسولی که داریم باهاش بازی میکنیم و اصلا همین بازی ها هم امکان وجود داشتنشون نبود چون دیگه صنعت گیمی نبود که بخواد بازیی ساخته بشه چون جز نینتندو کس دیگه هم نمیتوانست صنعت گیم را نجات دهد .
البته ما باید این شعار رو برای نینتندو انتخاب کنیم : نینتندو دوست خوب گیمر ها ❤️💙💚
لطفا شعارِ اصلی مایکروسافت رو به نینتندو نچسبون!!!
جواب کوتاه :به سختی
بنظرم تنها چیزی که میشه با قاطعیت ازش حرف زد، جایگاه و مقام نینتندو به عنوان تاثیرگذارترین شرکت این صنعت هست.
امیدوارم که بمونه برای کنسول گیمر ها که کار سختی رو در پیش داره!
سونی که بُعد جدیدی از کنسول گیمینگ رو معرفی کرد و تقریبا داشت پیسی گیمینگ رو از بین میبرد الان داره به همون پیسی گیمینگ خدمت میکنه.
مایکروسافت هم که وضعش اصلا معلوم نیست، انگار قصد نابودی کل گیمینگ رو داره. (کلاود + گیمپس)
دقیقا چطور پی سی گیمینگ داشت نابود میشد؟ بخاطر چندتا انحصاری که بخاطر سود خودش داده پی سی گیمینگو نجات داده؟
پی سی گیمینگ فقط یه ناجی داره اونم ولوه که با استیم پی سی گیمینگو یه تعریف جدید بهش داد و هنوزم که هنوزه استیم خوب داره کار میکنه و هرروزم بهتر میشه لطفا بخاطر فنبوی بازیاتون تحریف وارد کار نکنید چون واقعا انحصاریا اونچنان تاثیر خاصی رو پی سی گیمینگ نداشتن و درسته سونی دمش گرم اینکارو کرد یه یه سری بازیاشو منتشر کرد ولی نهایتا هیچ تاثیر خاصی رو پی سی به عنوان پلتفرم نداشت
داداش من جایی گفتم سونی پیسی گیمینگ رو نجات داد؟
من فقط از تاثیری که سونی میتونه با این سیاست جدیدش روی “کنسول گیمینگ” بذاره حرف زدم.
درواقع اصلا بحثی نیست که ناجی پیسی گیمر ها اول از همه ولو و بعد مایکروسافت با خرید های بزرگش هست.
این وسط اگه روزی بیاد که سونی هم از این سیاست مایکروسافت پیروی کنه، فقط نینتندو هست که باید تک و تنها توی زمینِ ما کنسول گیمر ها بازی کنه و اون رو سرپا نگه داره.
اون زمانی هم که به نابودی تقریبی پیسی گیمینگ اشاره کردم قبل از ولو و استیم بود!
آخه اونوقتم قرار نبود نابود بشه لزوما اصلا پی سی گیمینگ و کنسول گیمینگ تا قبل ولو هیچ ارتباطی به هم نداشتند پی سی جامعه مخاطب خودشو داشت و کنسول گیمینگم خودشو تو دوره آرپی جیای کلاسیک یا پوینت اند کلیکا اونا همچنان مخاطب خودشونو داشتند منتهی استیم اومد و روال چیزارو بهش نظم و سیستم داد الان بازیای کنسولیو تو پی سی زنده هم کرد که خب دمش گرم یه سری از بهترین بازیای تاریخو داد ولی این مسئله باعث کم رنگ شدن اون سبک گیما نشد همچنان هم زندن اونا مخاطبشون کمه درست ولی از اول افراد خاصی دنبالشون میرفتند
راستش نمیدونم دارید به کدوم بازه زمانی اشاره میکنید ولی تا اونجایی که من یادم میاد تا همین چند سال پیش هم پیسی گیمر ها بخاطر این قضیه از دست سونی شاکی بودن!
این دوره زمانی که میگم مال دوره افت سری بازیایی مثل آلتیماس فکر کردم به اون دوره اشاره میکنید
و نه اونچنان مشکلی نبود نگاه کن هر کسی دوست داره مثلا گاد آف وارو بازی کنه ولی چیز عجیبی نیست که به برند پلتفرم ضربه بزنه چون پی سی مثلا اگه گاد آف وارو نداشته باشه خیلی چیزای دیگه داره استیمو داره نمیدونم بازیای ایندی که میتونه به راحتی تجربشون کنه با شبیه ساز میتونه بازیای قدیمیو بازی کنه نمیدونم ماد بزنه تازه بازیای خود پی سیم هست من خودم تنها بازیی که واقعا مشتاقانه منتظر پورت پی سیش از اول تا الان بودن بلادبورنه بقیشونو بدم نمیومد ولی مشتاقشم نبودم ولی خب اونم نیاد دلیل کافی نیست که برم پول خرج کنم براش کنسول بخرم وقتی اکانت استیمم انقدر روش خرج شده و درکل میگم کنسول ها اصلا رقیب پی سی نیستتد همونجوری که نینتتدو هم رقیب ایکس باکس و پلی استیشن نیست هرکدوم اینا جامعه مخاطب خودشونو دارند اگه شونی و مایکروسافت انحصاری میکنند بخاطر رقابت این دوتا کنسول باهمه نه بقیش چون همین الان برو بهترین بازیای استیمو ببین متوجه میشی که پی سی فنا از بازی دنبال چیند میفهمی معیارا کاملا متفاوته بیشتر دنبال بازیای خلاق و خفن مثل هیدس یا بازیای با مولتی پلیر خوب مثل لفت فور ددند یا اینکه بازیایی که هردوشو دارند مثل پورتال نینتندو هم کارش بازی خانوادگی و جذابه پلی استیشن و ایکس باکسم بازیای خاص خودشونو میدنکه با انحصاری کردن پیش میبرند یه سری بازیم که ترد پارتند که هیچی پس مخاطباشون متفاوتند
ابنم البته بگم مایکروسافت به پی سی کمکی نکرد فقط سعی کرد به سونی ضربه بزنه چون اصلا این اقدام ضربه ای به نینتندو نمیزنه چون گفتم مخاطبای دیگه و پی سیم از اول این بازیا روش بود صرفا بازیای ترد پارتیو به نفع ایکس باکس فرست پارتی کرد که خب برا پی سیم داد یعنی نجات نداد پی سیو اون بازیارو انحصاریم میکرد ضربه ای به پی سی نمیزد و الانم دمش گرم که رو می سی میده همونطور که سونی دمش گرم که گاد آف وارو رو پی سی داد چون با اینکه ویندوز مال مایکروسافته پی سی گیمینگ مال ولوه نه مایکروسافت
بلیزاردم میتونه باشه
بلیزاردم خدمت کرد به پی سی گیمینگ آره تو دوره ای که بزرگان آر پی جی افت کردند بلیزارد خیلی خوب عمل کرد ولی لزوما تاثیرش اندازه ولو نیست ولو از هر نظری سنگ تموم گذاشت بنظرم هیچ استیدو غربی درکل درحد ولو نیست حیف که از ۲بیشتر نمیتونن بشمارن
خیلی سال پیش قرار بود بازی های ویدئویی کلا از رده خارج بشن مثل اینکه تو دوره ی خیلی بدی قرار داشتن نمیدونم نینتندو بود یا آتاری که این صنعت رو دوباره رو آورد و شد چیزی که الان میبینم
درست مثل فیلم شعله که سینمای هند رو از ورشکستگی و نابودی نجات داد
آتاری یکی از دلایلی بود که داشت باعث میشد صنعت گیم از رده خارج بشه. نینتندو کسی بود که صنعت گیم رو نجات داد. توی این مقاله هم اشاره شد
دقیقا چطور آتاری باعث میشد صنعیت گیم از رده خارج شه؟ اولین کنسول دنیا بوده ناسلامتی!
آنالیز: لحظهای که صنعت گیمینگ سقوط کرد
https://gamefa.com/927463/%d8%a2%d9%86%d8%a7%d9%84%db%8c%d8%b2%d8%9b-%d9%84%d8%ad%d8%b8%d9%87%d8%a7%db%8c-%da%a9%d9%87-%d8%b5%d9%86%d8%b9%d8%aa-%da%af%db%8c%d9%85%db%8c%d9%86%da%af-%d8%b3%d9%82%d9%88%d8%b7-%da%a9/
توی مقاله هم کار شد. آتاری یکی از چند دلایلی بود که داشت باعث سقوط ویدوگیم میشد
این بحث هایی که از نینتندو شد فقط بخشی از نوآوری و ریسک های نینتندو بودن. نینتندو در طول سال ها خلاقیت های تازه ای به صنعت ویدوگیم اضافه کرده و باعث رشد هر چه بیشتر این صنعت شده و میشه گفت کلی از بازیساز ها از آثار نینتندو برای خلق بازیشون استفاده کردن.
نینتندو رو شاید بشه ریسک پذیر ترین و نوآورانه ترین شرکت تولید کنسول و بازی دونست. حرف درستی هم هست.
ممنون از گیمفا که این مقاله کامل و مفید رو کار کرد.
چقدر این مقاله در مورد پدربزرگ صنعت گیم لازم بود ، بسیار از نویسنده عزیز تشکر میکنم ♥️
نینتندو رو به طور کلی به نظر من میشه در دو کلمه خلاصه کرد : خلاقیت و سرگرمی ، نینتندو همیشه داخل بازیای خودش نشون داده یک بازی چقدر به واسطه خلاقیت های فوق العاده میتونه سرگرم کننده باشه و برای پلیرها یک تجربه زیبا رو رقم بزنه ، از طرفی یکی از دلایل جذابیت های نینتندو اهمیت به هر قشر مخاطب و سلیقه هستش ، نینتندو برای هر قشری یک بازی داره از طرفداران ژانر فایتینگ گرفته تا عاشقان ژانر اکشن و پلتفرمر و ار پی جی
این تنوع در کنار کیفیت بالا و خلاقیتی که چاشنی جدا نشدنی آثار نینتندو و کنسول های اون هستش باعث میشه از نظر من نینتندو همیشه بهترین کنسول ها و انحصاری هارو داشته باشه♥️
ای کاش ادم نخاله ای مثل علی راد(اتزیو) این مقاله رو مطالعه میکرد
تا انقدر مزخرف پشت نینتندو نبافه
قدرت نینتندو رو به بهانه بچه گونه بودن بازی هاش دست کم نگیرید
آره واقعا
مثال بارزش The Legend of Zelda: The Wind Waker هس. ب هر کی نشونش بدی میگه بچگونس و بازی نمیکنه. چون هم گرافیکش سل شیده و هم لینک تو این نسخه سنش کمه و کوچیکه. ولی وقتی تجربه میکنی تازه میفهمی چ شاهکاریه. پر ازخلاقیت و نوآوریه. گرافیکشم واقعا زیباس، فقط چون سل شیده مردم خوششون نمیاد(حالا جالبه ک بگم گرافیک مورد علاقه من سل شیده😁 از بچگی سل شید رو خیلی دوس داشتم نمیدونم چرا مردم گارد خاصی دارن نسبت بهش، خیلیا بخاطر همین گرافیک سل شید خیلی بازیا از جمله همین بازی، سری بوردرلندز یا شاهزاده ایرانی ۲۰۰۸ رو از دست میدن ولی این گیما ن تنها بسیار جذابن بلکه گرافیکشون بشدت چشم نوازه، البته ن اینکه دلیل علاقم ب زلدا: ویند ویکر گرافیکش باشه، ولی گرافیکشو خیلی دوس دارم) خود همین گرافیکش باعث شد فنای نینتندو هم بهش کم لطفی کنن
این نسخه از نظرم بهترین زلدا و بهترین ساخته نینتندو هس. خیلی برام مقدسه این گیم
همین ظاهر مثلا بچه گونه برای تمام ماریو ها هم صادقه
بازی های ماریو اکثرن خدایی خلاقیت و تنوع در گیم پلی هستن اما ظاهر بچگونه شاید باعث شده بعضی ها سمت این بازی نرن. البته جامعه گیمری خودمون رو میگم وگرنه ماریو ها یکی از بهترین فروش ها رو بین انحصاری های کنسولی دارن
برای ویند ویکر من خودم عاشق گرافیکشم! همین گرافیک الهام بخش نینتندو بود تا بازی های botw و totk رو بسازه. جالبه اون سال ها شاید یکی از زیبا ترین گرافیک ها رو داشت سال ۲۰۰۲! ۲۲ سال پیش! آدم گرافیک بازی رو میبینه باور نمی کنه مال اون سال ها بود. خود طرفدار های نینتندو این گرافیک و سبک بازی رو دوست نداشتن و به فروش خوبی اون سال ها نرسید، بعد نینتندو زلدای بعدی رو با ظاهر خیلی جدی و دارک ساخت بعد دوباره طرفدار ها ناراضی بودن! البته توآیلایت پیرنسس بهتر فروخت.
الان جالبه کلی طرفدار برای ریمیک یا ریمستر این دو عنوان از زلدا کلی مشتاقن و تازه قدر این بازی ها رو فهمیدن
آره واقعا ی بعضی بازی ها مث همین ویند ویکر و GTA IV تو زمان خودشون طرفدارا اصا قدرشونو ندونستن(البته ک منتقدا با متای ۹۶ ب ویند ویکر و ۹۸ ب جی تی ای ۴ حقشونو بهشون دادن تمام و کمال👌)، و حالا تازه دارن متوجه میشن چ جواهری بودن این عناوین.
منم با سل شیلد مشکلی ندارم و بوردرلندز دو یکی از بهترین بازی هایی که تو عمرم انجام دادم
دستتون بابت کار کردن این مقاله با جزئیات خوب و مفید درد نکنه
خسته نباشید
نیتندو پدر گیم تاریخ
با دست👍
ببینید من نمیگم نینتندو بده و… ولی وقتی شما میتونی این گیم و شاهکارهای ساخته شده توسط خودتو به بقیه پلتفرم ها انتقال بدی یا اصلا پورت کنی چرا اینقدر دعوا و همچنین نگاه کنید زیاد جالب نیست برای یه ماریو و یه زلدا که فقط با محوریت دنیای اونا بازی ساخته شده بری کنسولی بخری که پول گوشی گیمینگ یا حتی کنسول بازی هست و این کنسول،کنسول دستی باشه، کلی مشکل داشته باشه و خداتومن قیمت عوض کردن تجهیزاتش باشه و نتونه به نسبت هم رده هاش حتی یه نرخ ۶۰ فریم پایدار بده یعنی از ps4 یا ایکس باکس های s و بقیه هم پایین تر اگر واقعا دوست دارید اینا رو بخرید. پوکمون یادم رفت…بستگی داره شما هر کدوم دوست دارید بشینید بخرید بازی کنید.
میتونستی قبل از نوشتن این کامنت یه سرچ کنی و آرشیو بازیای نینتندو سوییچ ببینی :-) احیانا انیمال کراسینگ و بایونتا و سوپر اسمش و متروید و پیکمین و کربی رو فراموش نکردی ؟ همون زلدا هرکدوم از نسخه هاش یه دلیل جدا برای خرید این کنسوله ، همین ماریو خودش چندین سبک مختلف پوشش میده و بازیای اصلی خودش هم که شاهکار هستن
شما تقریباً هیچ دیدگاهی نسبت به نینتندو یا بازی هاش ندارید.
سگا اگه بهش کم توجهی نمیشد الان جای نیتنندو میگرفت
زلدا فرانچز عجیبیه تنها فرانچزیه که هر نسخه اصلیشو ملت ازش انتظار نوآوری جدید و بزرگ برای صنعت گیم دارند و تقریبا ناامیدم نمیکنه کسیو
چقدر من عاشق اینجور مقالات هستم تاریخچه شرکتا ناشرا یا شکل گیری فرانچایزها و در مورد نیتندو همه گیمرها مدیون این جواهر صنعت گیم هستن راست گفت اگر نبود امروز در تاریخ از یک تجربه شکست خورده یاد میشد .و قطعا هیچ هیچ فراچایز بزرگی در ویدیو گیم شکل نمیگرفت چون ویدیو گیمی نبود اصلا که بازی یا قهرمانانش باشن و در بحث سخت افزار فناوری های مختلف ویدیو گیم خیلی تاثیر داشت خیلی
متروید چی اون جا موند اون که خودش یکی از بنیانگذاران یک سبک بازی بود
باید حداقل یک دهه شصتی باشی و گذار از نسل دوم به نسل سه و از تصاویر پیکسلی اتاری ۲۶۰۰ به گرافیک پرجزییات بازیهای فمیکام رو در زمان خودش تجربه کرده باشی تا بتونی اهمیت و بزرگی کاری که نینتندو در اون دوره کرد رو درک کنی.
نینتندو شرکتیه که بازی هاش واقعا فوق العادست اما سیاست هاش خیلی کثیفن.نابود کردن تمام شبیه ساز های نینتندو،گرون بودن بازی هاش،اهمیت ندادن به نظرات کاربراش و… باعث میشه این شرکت خیلی بیشتر منفور بشه.نه تنها امکان خرید بازی واسه 3ds رو برداشت بلکه بهترین شبیه ساز 3ds یعنی citra رو هم پاک کرد.دیروز هم سرور های wii u و 3ds رو کلا خاموش کرد.یا وقتی که یکی توی dream اومد یه شخصیت شبیه ماریو ساخت سریع دستور دادن که پاک کنن یا وقتی که یکی حالت مولتی پلیر واسه breath of the wild ساخته بود رو کلا حذف کرد.واسه همینه از نینتندو بخاطر سیاست های کثیفش خوشم نمیاد
آره،نینتندو پول دوسته و برای نگه داشتن سودش سیاست ها نادرست به کار می بره،ولی بعضی چیزایی که گفتی خیلیم مثال خوبی نیستن.نینتندو همه شبیه سازا رو نابود نکرد، همین الان میشه بری ryujinks نصب کنی،نینتندو با ادعای اینکه totk قبل از عرضه یک میلیون بار بازی شده رفته دادگاه و تا ضررشو برگردونه
نابود کردن yuzu درست نبود،ولی نینتندو ضرر کرده بود.همچنین نینتندو به نظر ملت اهمیتم می ده.زمان عرضه ww این بازی فقط و فقط به خاطر ظاهرش ملت کنارش گذاشتن،نینتندو هم با tp دوباره ملتو برگردوند.از ۳ds یه عمری گذشته،پلی استیشنم می خواست فروشگاه ps3 و ویستا رو هم ببنده ولی یکم محدود تر کرد،wii u هم از اول شکست بود.ماد چند نفره زلدا هم بی دلیل پاک نشد،الان تو اینترنت به اندازه کافی ماد برای دو تا زلدای قبلی هست،اما پاک نمی شن،اون ماد به خاطر این پاک شد که یه یوتیوبر معروف، pointcrow فک کنم از یوتیوبر های شناخته شده زلدا برای کسی که بتونه برای Botw ماد چند نفره بسازه ۱۰۰۰ یا ۱۰۰۰۰ دلار می داد.خب؟در آمد از بازی که نینتندو ساخته ولی تو جیب شما بره نقض شرایط نینتندوئه،اینم من نمی گم،یه وکیل فک کنم گفته.
درباره بخش آخرش باید بگم جی تی ای جهان باز رو متحول کرد و آزادی عمل رو به وجود آورد
ولی شما حتی ۱۰ درصد آزادی عمل زلدا هم داخل gta نداری ، اصلا اون حجم تعامل با محیط و قواعد فیزیک واقع گرایانه که در زلدا وجود داره داخل gta وجود نداره ، توی مقاله هم اشاره شده زلدا این فرمول اپن ورلد از سال ۲۰۱۷ ارائه کرد و نشون داد یک بازی اپن ورلد واقعی که تو داخلش هیچ محدودیتی نداری یعنی چی و یک بازی اپن ورلد با جزئیات اصلا باید چطوری باشه ، امیدوارم رد پای این اثر توی آثار بیشتری هم ببینیم
اوپن ورد زلدا بسیار متفاوته
زلدا بدون شک جهان باز ترین بازی جهان بازه. تا قبل از Breath of the Wild این حجم از آزادی و تعامل با محیط در بازی های جهان باز وجود نداشته یا اینقدر گسترده نبوده
بی رقیب و فوقالعاده🔥🔥