گنجینه | قسمت دوم

تو قسمت اول “گنجینه” در مورد دو تا از بازیهای خاطره انگیز نسل های گذشته Tiny Toon و Hercules  یک صحبت هایی کردیم تا به حس نوستالژی شما کمی ور رفته باشیم! و الآن تو ادامه کار رفتیم سراغ یکی از اون عناوین شناخته شده PS1، بازیِ دوست داشتنی Pepsiman و بعد از اون سفری داریم به دنیای Twisted Metal که شما می تونید بخونید ماشین جنگی!

Pepsiman

از همین جا از Travis Charest تشکر می کنیم چرا که Pepsimanاین کرکتر نام آشنای حال حاضر رو همین شخص کانادایی برای اولین بار تو یکی از Comic Book های خودش خلق کرد و تونست اون رو به یکی از  شخصیتهای تجاری شُهره در ژاپن تبدیل کنه که البته فکر کنم از اونجایی که تو نگاه اول  Pepsiman بیشتر به کرکتهای کمیک آمریکایی شباهت داره تا یک شخصیت با الگوهای ژاپنی انتظار شنیدن این مسئله و محبوبیت اون در آسیا رو نداشتید.

هر چند مرد پپسی سال ۱۹۹۶ تو یک بازی آرکید فایتینگ (Fighting Vipers ) پاش به دنیای بازی ها  باز شده بود ولی  اغلب  ما اولین دیدارمون با این شخصیت بانمک رو مدیون استدیوی ژاپنی KID می دونیم. سال ۱۹۹۹ یعنی فقط سه سال بعد از اولین حضور خودش تو یک بازی ویدئویی این دفعه  Pepsimanتو قالب یه عنوان Third Person Perspectiveمهمون پتلفرم PS1 شده بود.

روند گیم پلی تو چهار تا محیط که هر کدوم دو تا استیج رو شامل میشدن جریان داشت و از همون لحظه ای که تایمر بالای صفحه شروع به شمارش می کرد هیچان و اضطراب هم کنارش به سراغمون میومد و صدالبته پیش رفتن گیم پلی به صورت  on Railاین مسئله رو تشدید هم می کرد، وقتی که بازی کننده راهی برای توقف پپسی من نداره و فقط بر روی جهت های چپ و راست برای جاخالی دادن از موانع و همینطورسه تا عملکرد کلیدی پرش، تکل و افزایش سرعت کرکتر می تونه کنترل داشته باشه.

 تا وقتی که  شمارشگر به صفر برسه از تکل زدن از زیر ون ها گرفته تا عبور از میون خونه های مردم برای رد کردن سریع مسیر و همیطنور جلوگیری از برخورد با آت و آشغالهایی که بعضاً از پشت کامیون ها توی خیابون می ریزه و حتی گاهاً اسکیت سواریاز کارهای بود که  باید باهاش سر و کله می زدیم.

 تو این بین مسئله حیاتی جمع آوری صد  قوطی پپسی  موجود داخل هر استیج هم وجود داشت که از همه بیشتر حائز اهمیت بود! چون که  با گرفتن اونها  فرصت تعداد دفعات مرگ پپسی من افزایش پیدا می کرد و از اونجایی که مکانیزم کار به این صورت بود که هرLevel سخت تر از  مراحل قبل طراحی و چیده شده باشه به مرور بیشتر پی می بردیم که به حق، گرفتن این قوطی ها دغدغه دُرست و به جایی بوده که اگر در غیر اینصورت عمل می شد تو چلنج در مراحل آخر رسماً طراحی مراحل و چالش های موجود اونها از خجالت اون شخص در میومدن!

تو برخی مراحل هم تلفیقی از هر دو سبک و سیاق گیم پلی را داشتیم یعنی در عین گذراندن این قبیل مسائل از دید پشت وقتی خطراتی پپسی من را تهدید می کرد با یک چرخش زاویه دوربین و هدایت به سمت جلو بودیم و به طور مثال وقتی یک قوطی پپسی بزرگ دنبال زیر کردن ما بود انصافاً تمرکز بیشتری می طلبید. ولی همه این مسائل وقتی زیباتر و به این صورت تو ذهن ثبت می شدند که این اتفاقات با یک تم کمدی در عین سوپرهیرویی از طرف پپسی من همراه  بودند و از همان Main Menu با خوردن سر پپسی من به لوگو بازی و تو روند بازی با گیر کردن سرش تو سطل زباله و موارد مضحکی مثل این با موزیک بک گراند و انرژی بخش “PepsiMan”  حاصلی جز بوجود اومدن یک شخصیت دوست داشتنی و چندین ساعت سرگرمی و خوشی پای تلویزیون نداده بود.

موسیقی های متن

Main Theme معروف پپسی من که از شنیدنش خسته نمی شدیم !

Download

دیالوگ و جملات به یاد ماندنی

دیالوگ ؟ جمله برجسته ؟چیزی به ذهنم نمیاد جداً ولی با این شعار Pepsiman روی کاور نسخه های PS1  خیلی حال می کردم: Drink !

ویدئو کلیپ

Pepsiman- The Running Hero

Download

____________________

Twisted Metal

http://www.8pic.ir/images/08857520353430858967.jpg

 William Sparksجوونی که چند سالی از ازدواجش می گذره و کنار همسر و دختر بچه ـش به ظاهر زندگی معمولی رو می گذرونه دچار تشویش های ذهنی شده که اون را مایل به خودکشی کرده ، اون دنبال پایان دادن به این وضعیت فکری   ـه و حتی شغل بدلکاری رو انتخاب می کنه تا شاید بدون قصد و عرض قبلی بتونه زودتر به خواسته خودش برسه ولی این اتفاق هیچ وقت نمیوفته. سال۱۹۹۳ وقتی ۱۵ سال از سن دخترش می گذره، تو یک سانحه رانندگی ماشین ویلیام به دیواری برخورد میکنه و باعث کشته شدن خونوادش میشه در حالی که خودش زنده می مونه وبا سوختگی بوجود اومده از آتش سوزی فقط سوختگی صورتش رو از این حادثه به یادگار می بره.

بعد از این قضایا William که دیگه تو اوج جنون خودش و فلاکت روحی و ذهنی سر می کنه با  یک جن به اسم Minion آشنا می شه که اون رو از این وضعیت فعلی نجات میده و در ازای اون ازش خواستار میشه که زمینه گرفته شدن روح بهترین راننده های دنیا  رو تو قالب یک سری مسابقات به مقصد جهنم فراهم کنه و تو نقطه آخر این قضایا William Sparks بعد از دوسال تو سایه بودن و اینکه بظاهر مرده ، با اسم  Calypso بر می گرده و اولین دوره این مسابقات رو با عنوان “Twisted Metal Tournoment ” کلید میزنه.

Calypso تو دهمین سالگرد این تورنومنت (۲۰۰۵) تصمیم می گیره اینبار تو روز Christmas Eve  (یک روز قبل از  جشن سال نو ) لس آنجلس رو به خاک و خون بکشه ! کاری که ده ها ساله که در حال انجام اون تو شهرهای مختلف دنیاست. این تورنمنتها به شما این فرصت رو میده که شانس خودتون رو محک بزنید ولی به قیمت مرگ ! اینجا جاییه که همه توانایی های شما، بخث و اقبال شما و همه جرأت شما محک می خورده ، اینجا جاییه که مرگ تو هر لحظش وجود داره ، اینجا جاییه که ماشین های دلهره آور هر گوشه و کناری برای شما کمین کردن، آماده برای نابودی و اینجا جایی هست که آرزوی نشدنی شما میتونه تحقق پیدا کنه، به دنیای Twisted Metal یا ساده تر بگیم ماشین جنگی خوش اومدید.
این شروع  داستان و روایت این فرنچایز محبوبِ سبک Vehicular combat بود. تا الآن کلی عنوان اصلی و Spin-off از Twisted Metal منتشر شده که محوریت داستانی تمام اونها روی همین شخصیت Calypso و تدارکاتی که هر بار می بینه می چرخه و کنار اون به مرور زمان هر بار راننده ها و شخصیت های بیشتری معرفی و به این سری مرتبط شدن که شناخته شده ترینشون برای خیلی از ما Needles Kane با ماشین بستنی فروشی معروف خودش Sweet Tooth به شمار میره که خودش رو پای ثابت و همیشگی این سری کرده.

ولی اصل حرف ما در مورد مسائل داستانی و شخصیتهای بازی نیست و خود  سازنده هم  روی این موارد هیچ وقت عمیقاً تکیه نداشته و چیز آنچنان غنی قرار نیست واستون رو کنه همینطور واضحه که این IP تا الآن کلی فراز و نشیب داشته و گاهاً بسیار ضعیف و ناامید کننده ظاهر شده ولی دست کم نسخه های اولیه این بازی  روی PS1 فراموش شدنی نیست چون که تونسته بود یک گیم پلی درگیر کننده و مفرحِ ناب تو این ژانر داشته باشه که ساعتها ما رو سرگرم خودش می کرد و تا مدت ها اجازه برداشتن دیسک از روی کنسول رو به کسی  نمی داد.

در نسخه اول دوازده تا ماشین با راننده های مخصوص خودشون وجود داشت که برای بخش داستانی بازی باید یکی از اونها رو انتخاب می کردیم و ۶ تا محیط در نظر گرفته شده را می گذروندیم ،“The Last One Standing” شعار این مسابقات به حساب می اومد و همونطور که از اسمش پیداست فقط یک نفر باید از این چلنج ها زنده بیرون می اومد. هر شخصیتی برای خودش Ending متفاوتی داشت و برای ملاقات کردن Calypso باید تو هر مرحله بدون محدودیت زمانی تمام دشمن های مقابلش رو ازبین می برد و البته کار کمی وقتی سخت می شد که تو طول بازی فقط ۳ تا مهلت مرگ به بازیکن داده میشد.

با وجود این باز هم چیزی که ما رو حسابی مشغول خودش می کرد و اینطوری تو ذهنمون اسم بازی رو حک کرده بخش مالتی پلیر بازی بود که اوایل طبعاً به صورت آفلاین دونفره ( (Split Screenفقط وجود داشت،تو شروع کار هر بازیکنی با دو تا اسلحه نصب شده روی ماشین که به اونها Machine Gunsمی گفتن  وارد میدون نبرد می شد که شاید چندان قدرت تخریب نداشتن ولی در عوض نامحدود بودن و از اونها مهمترسلاح های اضافی گوشه و کنار مپ بود که از انواع موشک گرفته تا مین و میخ و روغن  و هر چیزی که تو ذهنتون بگنجنه برای لغزنده کردن مسیر و امثالهم رو شامل می شد و این وسط بازیکنی برنده بود که بهتر از بقیه رقبا این آیتمها رو جمع آوری و استفاده کنه.

نسخه اول تنوع محیطی و بازیهای زیادی برای این قسمت نداشت ولی تو شماره های بعدی به مرور مُدهای تازه ای مثل Deathmatch وChallenge Match و حتیCo-Op Tournament به بازی اضافه شد و غیر از اون هر نسخه به نسبت قبل تعداد قابل توجهی سلاح، ماشین و مپ اضافه با خودش می آورد.

 تو زمینه قابلیت های جانبی هم این روال ادامه پیدا کرد تا جایی که در TM4 حتی قابلیت Custom کردن ماشین و راننده های  Unknoable قابل توجهی به عنوان جایزه قرار گرفت که ارزش سر و کله زدن با بازی رو بیشتر می کردن و جمع بندی همه این موارد انصافاً بازی رو غنی کرده بود  و وقتی خشونتی که David Jaffe (خالق بازی در کنار Scott Campbell )  مد نظر داشت هم هم چاشنی کار شده بود جداً درگیری های بازی به بهترین نحو ممکن حس تنش رو به آدم القا می کرد.

و نهایتاً شایدTwisted Metalعنوانی نباشه که تو کلیت عناوین خودش تونسته باشه نظر مثبت منتقدها رو به دنبال داشته باشه و یا همیشه تو مرکز تمجید و تعریف قرار گرفته باشه ولی موندگاری، همیشه هم ملزم کیفیت و اجماع همگانی روی یک اثر نیست، TM اکثراً همون چیزی بوده که هوادارها خواستن و از این حیث و بازخورد عمومی نه فقط به عنوان یک IP موفق نسل پنجمی و حتی بعد از اون با ورود به دنیای آنلاین و تقویت نکات مثبت خودش ، دست کم تونسته نسخه های اولیه خودش تو دو هر نسل قبلی رو به عنوان یکی از لذت بخش ترین بازیهای این ژانر تو گنجینه بازیهای زندگی ـمون جا کنه.

موسیقی های متن

وظیفه آهنگسازی سری  فلز در هم تنیده رو تا الآن خیلی ها به عهده گرفتند که از میون اونها Mike Reagan آهنگساز معروفی که مشارکت تو موزیکهای سه گانه God Of War رو تو کارنامه داره، Rob Zombie موزیسین کارهایی از جمله Halloween و همینطور Chuck Doud خالق موسیقی های متن فوق العاده سری Syphon Filter شناخته شده ترین ها به شمار میرن ولی از اونجایی که ما دو نسخه اول و TM: Blackو Head-On رو انتخاب کردیم فقط به Main Theme این چهار نسخه رو برای تداعی کردن خاطرات اون روزها کفایت می کنیم.

Download

دیالوگ و جملات به یاد ماندنی

همیشه یه نفر هست که حقیقت رو بدونه و اون یه نفر … منم !

—Calypso, Twisted Metal

تمام چیزی که واسه برنده شدن باید انجام  داد کشتنه؟! خُــب آقایون، خانومها این همون چیزی ـه که من درش خوبم !

—Sweet Tooth, Twisted Metal

یکی از جمله های به یاد موندنی واسه خود من بعد از معلوم شدن سرنوشت هر مسابقه دهنده این جمله پایانی کالیپسوبود :

“I am Calypso, and I thank you for playing Twisted Metal.”

Calypso, Twisted Metal 2—

ویدئوکلیپ

Twisted Metal 2:World Tour All Endings

Download

________________________________________

نویسندگان: وحید اعرابی، مصطفی سربخش

__

توجه داشته باشید که این مقاله توسط نویسندگان مهمان و افتخاری به نگارش در آمده است.