خالق God of War شخصیتپردازی کریتوس در بازیهای جدید را دوست ندارد
کریتوس از سری God of War، در دستۀ کاراکترهایی قرار میگیرد که دو چهرۀ کاملاً متفاوت از آن دیدهایم و تغییر و تحولات زیادی در شخصیت او انجام شده است. اما خالق سری از این تغییرات راضی و خشنود نیست.
God of War Ragnarok ادامهای بر ریبوت فرنچایز در سال ۲۰۱۸ است، اما اولین نسخۀ سری روی PS2 توسط دیوید جفی (David Jaffe) خلق شد. جفی اخیراً در ویدیویی متذکر شده که طرفدار ریبوت ۲۰۱۸ است و آن را دوست دارد، اما چندان از شخصیتی که کریتوس در Ragnarok به آن تبدیل شده لذت نبرده است.
نه تنها جفی باور دارد که بازیهای سری به «سمتی اشتباه» رفتهاند، بلکه احساس میکند سانتا مونیکا آنقدر شخصیت کریتوس را تغییر داده و موارد مختلفی را روی آن اعمال کرده که به شخصیتی فراتر از چیزی که باید باشد تبدیل شده است. وی در ادامه به فیلمهای Indiana Jones اشاره کرد و گفت آن مجموعه نیز سعی کرد شخصیت اصلی را رشد دهد، اما از ریشهها دور شد.
کارگردان محتوای اضافۀ Valhalla در بیانیهای گفته بود که اعضای سانتا مونیکا حالا از دورۀ ساخت بازیهای کلاسیک که در دورۀ دانشجویی آنها ساخته شده بود دور شدهاند و با ذهنی بلوغ یافته، از زندگی شخصی خود نیز الهام میگیرند و ایدۀ پسر و پدر در این سری نیز یکی از همین الهامات بوده است. جفی در پاسخ به این بیانیه گفت:
من نمیخواهم این کاراکترها «رشد» کنند و برایم مهم نیست که چه چیزی در استودیو یا زندگی شخصیتان رخ میدهد. میتوانید با یک IP جدید یا کاراکترهای تازه در Lore سری God of War، به دغدغههای شخصی خود بپردازید، این رویکرد فوقالعاده خواهد بود، اما کاراکتر کریتوس یا ایندیانا جونز را با این ایده که استیون اسپیلبرگ هستید و بلوغ پیدا کردهاید تغییر ندهید.
جفی در ادامه به این موضوع اشاره میکند که کریتوس نباید فرزندی داشته باشد و مسیری که سانتا مونیکا پیش گرفته را دوست ندارد.
پر بحثترینها
- ادعای مدیر سابق Sweet Baby: استودیوها سراغ ما میآیند تا داستان بازیهایشان را بهبود دهیم
- مشخصات کامل سختافزار پلی استیشن ۵ پرو فاش شد
- مدیرعامل پلی استیشن: طرفداران باید انتظارات خود را کاهش دهند، PS5 Pro یک کنسول نسل بعدی نیست
- سازنده سابق راکستار: مردم سالها از واقعگرایی GTA 6 صحبت خواهند کرد
- ۷ بازی مخفیکاری با پیشرفتهترین هوش مصنوعی دشمنان
- ادعای سازنده Concord: اثری ساختیم که تجربه فوقالعادهای را به گیمرها ارائه میدهد
- شمار بازیکنان همزمان Dragon Age: The Veilguard در روز عرضه به بیش از ۷۰,۰۰۰ نفر رسید
- Horizon Zero Dawn Remastered در زمان عرضه روی استیم تنها ۲.۵ هزار بازیکن فعال داشته است
- شرکت Sweet Baby نقشی در پروسه ساخت Dragon Age: The Veilguard نداشته است
- تهیهکننده Final Fantasy: اسکوئر انیکس میخواهد بازیهای آینده را همزمان روی Xbox منتشر کند
نظرات
اره دیگه خدای جنگ کجا خدای صلح کجا گاد رگناروک رو اصلا نمیشه با گاد ۳مقایسه کرد
دقیقا همونجور که هیلو ۳ رو نمیشه با هیلو نفتی اینفینیت مقایسه کرد
آره ولی هیچکس به مسترچیف هیلو نفتی اعتراضی نکرده
دقیقا تنها چیزی که من تو مبهم شدم اینکه اصلا چرا نسخه راگنارد از نسخه ۳ تغییر داره واقعا در این مورد اشتباه بزرگی کردن باید میگذاشتند تو خشم زندگی کنه و یه مرگ عالی براش در نظر میگرفتند 😑💔
و لواشکو نمیشه با اسپایدیه کمیک مقایسه کرد
دقیقا ربط این پست رو به هیلو توضیح بده؟
ولی یادم نمیاد کسی به مسترچیف هیلو نفتی گیر بده
همیشه مسترچیف یه رفتار واحد داشته هیچ وقت هم یکنواخت نشده
الان اگه مثل گادای قدیم میدادن همه میگفتن این چ بازیع مزخرفیه ۱۵ ساله فقط داره میزنه میکشه یذره شخصیت پردازی نداره یذره رشد شخصیت نداره
مساله اینه سه گانه خدای جنگ یه داستان کامل و جامع بود اصن نیازی به کش دادن نداشت
این سری خدای جنگ جدید یه سری بازی جدید که فقط خواستن از محبوبیت کریتوس استفاده کنن
وگرنه همین گیم کریتوس توش نبود
فروش و اعتبار ش نصف میشد
آخه بدبختی اینجاس که همون گاد سه هم جفی توش نقشی نداشته
کلا بعد گاد یک دکمه این آدمو از استودیو زدن
گاد آو وار دو کارگردان بود 🙂
اونو کوری بارلوگ کارگردانی کرد
نع عزیز بارلوگ بهش کمک کرده در کارگردانی و هر جفتشون بودن.
https://godofwar.fandom.com/wiki/God_of_War_II
جلوی نام directors رو نگاه کنید
ببین مسئله اینجاس که نقش کدومشون بیشتر بوده طی روند توسعه بازی و تو هرجا سرچ کنی اسم گاد ۲ رو میبینی کلا به نام بارلوگ ثبت کردن ، واسه گاد ۳ هم کوری نقش به سزایی داشت ولی کارگردانی به دست آسموسن جلو رفت
طبیعیم هست چون در کنار کارگردانی همزمان جز تیم نویسندگی بوده و از طرف دیگه هم طراحی بازیو در اختیار داشته
تو کاتسینای بازیم خیلی تمرکز کرده برا همین هنوزم کیفیت کاتسینای سینماتیک این نسخه به شدت بالاس
از لحاظ داستان خیلی گاد ۲ و ۳ جلوترن
ولی گیمپلی حتی با مقایسه با گیم های این سبکی معلومه گاد ۲۰۱۸ به بعد جلوتره
خود بازی و اخیرا دی ال سیش که خیلی عالی بود
دیوید میگه کریتوس باید همون ماشین کشتار قدیم باشه که بنظرم زیادی شخصیتش یکنواخت میشه ولی من خودم تعادلی که کوری بارلوگ بین کریتوس قدیم و جدید تو گاد ۲۰۱۸ پیاده کرده بیشتر میپسندم ولی با رگناروک هم مشکلی ندارم
میشه دوباره ماشین کشتارش کرد مثلا بزنن آترئوس رو بکشن و کریتوس دوباره برا انتقام همون ماشین کشتار بشه
خود بازی عالی بود!!!؟؟؟؟؟؟؟؟
😂😂😂😂😂
تو سال که شتفیلد اومده ،به بقیه بازیا فک نکن
حتما بین نظر تو و نظر خالق کاکتر نظر تورو قبول میکنیم. به تفت دادنت ادامه بده
“من نمیخواهم این کاراکترها «رشد» کنند و برایم مهم نیست که چه چیزی در استودیو یا زندگی شخصیتان رخ میدهد. میتوانید با یک IP جدید یا کاراکترهای تازه در Lore سری God of War، به دغدغههای شخصی خود بپردازید”
همین برای فضاحت این دو قسمت آخر کافیه.
خداییش راست میگه در اینکه رگنوراک یه بازی عالی هست شکی نیست ولی اون God of war که باید میبود نیستش.(خدایی کریتوسی که تو سه گانه اول بود یه چیز دیگه بود لامصب من اونو خیلی بیشتر دوست دارم😍)
هممون اون کریتوس قدیمی رو دوست داریم ولی منطقی بهش نگاه کنی کارکتر باید رشد بکنه وگرنه چ فرقی با ی npc داره
بالاخره یکی حرف دل مارو زد. نسخه ۲۰۱۸ عالی بود و با توجه به پایان بازی توقعات از نسخه بعدی خیلی زیاد بود ولی رگناروک از نظر شخصیت پردازی و داستان واقعا عجیب بود و من خودم به شخصه توقع نداشتم کریتوس اینقدر جنتلمن و روشن فکر باشه که خب با ماهیت اصلی بازی جور در نمیاد و آتریوس هم به شدت شخصیت نچسبی داره. البته که بازی گرافیک و گیمپلی خدایی داره ولی خب ی جورایی دیگه خدای جنگ نیست!
۲۰۱۸ هم هیچ داستان خاصی نداشت.یه مقدمه بود و یه سری سوال مطرح کرد که باید تو بازی بعدی جواب میدادن که اصن ندادن. اینکه خاکستر برداری بریبالای کوه اخرم هیچ جوابی نگیریو درکنمیکنم چرا عالیه از نظرتون
داداش بازی نکردی مجبور نیستی نظر بدی
داستان خاصی نداشت؟
🤣🤣
منم یکم کم و بیش باهاش موافقم
داستان خیلی خیلی کلی بود با اون همه مرحله و مبارزاتی که داشت از نظر داستانی اکثرنش هیچ ارزشی نداشتن
ولی خب مثلا بیا اسپایدرمن رو نگاه کن هر مرحلش داره خوب داستان رو جلو میبره
برای من به غیر از ۳۵ درصد اخرای داستان تنها امید ادامه دادنم بیشتر گیملی بی نظیرش بود نه داستان
فکر کنم دیسکو برعکس گذاشتی
چون گاد ۲۰۱۸ یکی از بهترین داستانای صنعت گیمو داشت
با یه شخصیت پردازی عالی
آها بعد تو تعیین میکنی کدوم داستان بهترینه؟
منم میشنیدم داستانای گاد آف وار های جدید مسخرس همچنین واکنشی نشون میدادم تا اینکه با داستان سگانه مقایسه کردم
کل صنعت گیم بجز شما دوتا اینو میگین
من نمیگم 😂
فکر کن گاد ۲۰۱۸ رو با گادای قدیم سر داستان مقایسه کنی 🤣
اتفاقا من خودم یکی از بهترین بازی هایی که بازی کردم گاد ۲۰۱۸ هست ولی بی انصافی هست بخوای سه گانه گاد رو کمتر از این دو نسخه اخر بدونی، طرفداری جدید گاد که سن کمتری دارن معمولا میگن این دو نسخه اخر بهتره ولی کسایی که نسخه های قدیمی رو پلی دادن میدونن که گاد قدیمی خیلی بهتر بود، فکر میکنی کریتوس چرا انقدر محبوب و معروف شد؟؟ بخاطر اون خشم بی انتها و یک دنده بودنش و اینکه انقدر از هر کس و ناکسی نفرت داشت که تبدیل شده بود به یه ماشین مرگ!! اینا صفات اصلی کریتوس هست و همه طرفدارهاش از جمله من به این دلیل عاشق این شخصیت شدن ولی تو دو نسخه اخیر اگه نگاه کنی مخصوصا رگنوراک اصلا کریتوس یه ادم دیگه هست که به نظرم فقط اسمش کریتوس هست و کلا یه شخصیت دیگه هست! به نظرم با همون کریتوس قدیمی انقدر داستان های خفن تری از این دو نسخه اخر میتونستن بسازن که فکرشم نمیتونی بکنی!! با همه این توضیحات بازم گاد ۲۰۱۸ و رگنوراک جزء بهترین بازی هایی هست که تجربه کردم ولی سه گانه قدیمی یه چیز دیگه بود!! ( مخصوصا نسخه دوم)
Hesam
من دارم درمورد داستان حرف میزنم
همه میدونن تو خیلی چیزا گادای قدیمی خیلی بهترن
ولی از نظر داستان قطعا گادای جدید بهترن
گادای قدیمی کریتوس یه شخصیت تک بعدی بود
محتوای داستانی خاصی نداشت
****این کامنت حاوی اسپویل داستان god 2018 می باشد****
سه تا سوال اساسی که پاسخ داد رو بگو؟ مثلا اینکه کریتوس چجوریاومده نورث.
اینکه که رسیدی بالای کوه چه دستاوردی داشت برای داستان چی فهمیدی؟
یه توییست بگو تو بازی که به داستان کلی ربط داشته باشه
پایان بندیه بازی چه درس یا مهفهومی برای مخاطب و برای کارکتر ها داشت؟
پوینت مثبت از نظر من رابطه پدر پسریه کارکترا بود.
اینکه فهمیدیم پسره نصفش جاینته نصفش خداس چه پوینتی داشت؟ جاینت بودن چه اهمیتی داشت؟ اینکه کل بازی بری بالای یه کوهی بعد اخرم نگه بهت چرا مهم بوده این کار از نظرتون داستان خوبی حساب میاد.
۱- یه کامیک دادن به اسم god of war fallen god
تو نخوندی به کسی ربطی نداره
۲- فهمیدی زن کریتوس یه جاینت بوده
فهمیدی اترئوس همون لوکیه
فهمیدی سرنوشت کریتوس چیه
رابطه اترئوس و کریتوس بهتر از قبل شد
فهمیدی اترئوس به جاینت ها ربط داره
فهمیدی فی همه اتفاقاتی که برای کریتوس افتاده رو میدونسته
دنبال چه دست اوردی میگردی؟
جلوی تمام چیزایی که از بازی فهمیده یه علامت سوال گذاشته که یه ایرادی گرفته باشه 🤣
پوینتش به ادامه داستان گاد ربط داره
اخرش به صورت خیلی واضح یه چیزایی رو میکنه تو چشمت که متاسفانه تو ندیدی🤣
این همه چیز بوده گاد اف وار ۲۰۱۸ نفهمیدی؟ خب یوتوب بذار کنار یکم جای گریه کردن بازی کن
یعنی ایشون اعتقاد داره کریتوس تا آخر عمرش دوباره همون اشتباهات قبلی رو تکرار بکنه؟ اتفاقا چیزی که ایشون میگن، یعنی رشد نکردن کاراکترها، باعث غیرواقعی بودن و باورپذیر نبودن شخصیت میشه. بازی که فقط بزن بکش نیست، باید داستانش هم منطقی باشه.
اگه هم واقعا میخواستن کریتوس همون آدم بزن بکش باشه، راهش رشد نکردن شخصیت که ایشون گفتن نبود. بلکه باید گرفتار مشکلات متفاوتی میشد که قبلا تجربه نکرده. مثلا الان یکی بیاد لوکی رو بکشه، و کریتوس قبلی برگرده. با این صحبتای جف آدم خوشحال میشه که انداختنش بیرون
۱۹۹/۱۰۰۰
مشکل اینه که شما فکر میکنی رسالت معنوی روی دوشه کریتوسه
هدف بازی در درجه اول باید چیزی باشه که باهاش حال کنی
شما با هدف درس اخلاق که کنسولتو روشن نمیکنی
.
.
این قوس شخصیتی و اینا به خاطر این تو داستان ها ساخته و پرداخته میشه تا داستان یکنواخت نباشه و بتونه برای مخاطبان جذاب باشه
وقتی این قوس و رشد شخصیت هیچ جذابیت برای مخاطب نداره پس دلیل وجودیش چیه ؟
بنظر من کوری بارلوگ داخل گاد ۲۰۱۸ به بهترین شکل ممکن این کارو انجام داد کریتوسی که گرد پیری روی چهرش نشسته و تبدیل به مردی شده که وظیفه تربیت پسرشو داره.
باید قبول کنیم همه ما از ی جایی به بعد تغییر میکنیم و خیلی از کارهایی که در گذشته انجام دادیمو قبول نداریم و از انجامشون پشیمونیم بارلوگ بنظرم این جنبه شخصیت کریتوسو به بهترین شکل ممکن نشون داد
خیلی قشنگ گفتی
منم قبلا کار هایی کردم و با اینکه هنوزم سنی ندارم برام عجیبه
جدای از زندگی شخصی این دی ال سی گاد جدید صحنه هایی داره که این موضوع رو با گوشت و خون درک می کنی
بارلوگ از همه بهتر بلده گاد رو بسازه
اون شخصیت کامل کریتوس تو ۲۰۱۸ عالی بود
ولی تو رگناروک یه دفعه عوضش کردن
شد کریتوس مهربون 🤦
تو این dlc هم فریا زیادی به کریتوس نزدیک میشد منم خوشم نمیومد
واقعا شما چجور با گاد ۲۰۱۸ حال نکردین؟
رگناروکم باحال بود با اینکه داستانش اونقدر خوب نبود ولی DLC اخیرش خیلی خوبه
اگه کریتوس همون خونخوار قبلی بود یه گیر دیگه میدادن بهش
البته با کمال احترام میگم خدمتتون
کریتوس دیگه جذابیتی نداره؟
پارکتو عوض کن
خدای جنگ های کلاسیک به این دلیل دوست داشتنی بودن چون به دور از کلیشه ها بود و کریتوس نشون میداد که خون باید با خون پاک بشه بلایی که زئوس سر کریتوس آورد رو با نهایت خشم خودش تلافی کرد و به این باور داشت که تمام بدبختی های انسان ها زیر سر خدایان هست و شروع کرد به کشتن تک تک اونها به وحشیانه ترین شکل شما وقتی گاد های کلاسیک رو بازی میکنی معنی انتقام رو میفهمی با اینکه عواقب بدی هم داشت اما ته دلت یجورایی خنک میشه وقتی همه جا رو ویران میکنی ابهت کریتوس هم به همین یه دنده بودن و به هیچ صراطی مستقیم نبودنه همیناست که اون رو موندگار میکنه تو ذهن همه اما دو نسخه اخیر خیلی کلیشه ای و تینیجری هست و ابدا اون خشم و غصب کریتوس رو نمیبینید که برای منی که شیفته ی کریتوس قدیم بودم جالب نیست
تغییر شخصیت کریتوس به هیچ وجه نباید صورت میگرفت چون اون نماد خشم دنیای گیمه
دقیقا اون کریتوس قدیمی یه ابهت دیگه داشت اصلا!!
حرفت تا حدودی درسته منم تقریبا هم نظرم
ولی بنظرم اگه قراره تو گاد ۲۰۱۸ یه کریتوسی بیاری که از خشمش دور شده خب پس نباید انیمیشن ها هم اونقدر خشن باشه مگه میشه یه شخصیتی آروم آروم باشه بعد موقع فایت اون طوری سر و صدا به پا کنه و همرو نابود کنه
خب خشونت نباید فقط تو انیمیشن ها باشه وقتی تو انیمیشن ها خشونت میزارین پس تو خود شخصیت هم بزارین
وقتی هم شخصیت آرومه نیاز نیست اینهمه درگیری خشونت بار داشته باشه
من با نظرت چندان موافق نیستم
اتفاقا یه سری جاها کریتوس جلو احساسات خودشو تو ۲۰۱۸ میگرفت
و یکی از جاهایی هم که خشمش غلبه کرد کشتن یکی از پسرای ثور بود و بعد کشنش هم گفت “کاری که باید رو انجام دادم” با خونسردی
به نظر من میخوند
الکی کریتوس هم به نام این زدن
کجا خالق کریتوس این بوده
کریتوس و داستانش حاصل خلاقیت یک تیم از هنرمندان و نویسندگان بوده این تهش گفته کچل باشه
باز حداقل کوری بارلوگ بیشتر می تونه ادعا داشته باشه
بخش عمده ایی از شخصیت پردازی کریتوس در گاد ۲ و گوست اف اسپارتا شکل گرفت که توی هر دو بارلوگ جز تیم اصلی بود
ولی همونم قبول ندارم بازی بر عکس فیلم و سریال کار یک نفر نیست ده ها نفر نظر می دن تا محصول نهایی تولید می شه
همونجوری که سری متال گیر به اسم کوجیما هست و لست به اسم نیل دراکمن و ………………….
همیشه یه تیم هست بیشتر کارهارو انجام میدن و مشاوره میدن به کارگردان
اما اخر کار همه چیز به اسم کارگردان میخوره و کارگردان هم فقط یه تشکر از تیمش میکنه
والا لست هم به نام دراکمن نباید باشه
من مستند ساخت لست رو دیدم دراکمن فقط یک ایده داشت که اونم برای انچ ۲ بود
تیمی که ایده اونو پرورش داد باید به نامش زده باشه
منظورم کلی بود تو هیچ بازی نمیبینی بگن این بازی حاصل دست رنج تیم بود و کارگردان فقط نظر داده
این اتفاق برای همه بازیها میوفته
کارگردان هیچ وقت رو همه چیز نمیتونه نظارت کامل داشته باشه
بازیهای بزرگ معمولآ چندین کارگردان یا دستیار کارگردان دارن تا بتونن نظارت داشته باشن مخصوصآ برای تیم های بزرگ
یه بازی مثل gta اگر تعداد کارگردان هاش ۲ رقمی باشه من تعجب نمیکنم
هیچ کس نمیتونه بارو کنه ۱ نفر تیم ۲۵۰۰ نفری رو به مدت چندین سال مدیریت کنه و به تمام اجزا نظارت کامل داشته باشه
😂😂😂😂
بعله الدراسکرولز هم حاصل کار کلی آدمه ولی میگیم خالقش تاد هاوارده، دیگه کلا طرف رو منکر نشید که چون چهارتا حرف زده که با باور شما در تناقض بوده، اتفاقا خوده کاراکتر کریتوس رو که شخص دیوید جفی بطور کاملا مستقل خلق کرده، اولین بار هم طرحش رو روی یه دستمال کاغذی در یک رستوران کشیده بود. سرچ کنید عکسشو میاره و همون طرحی که جفی روو دستمال کشیده بود عینا و بدون تغییر در بازی استفاده شد، حتما سرچ کن ببین طرح رو. خالق بازی گاد آو وار و بخصوص کاراکتر کریتوس شخص دیوید جفیه چه خوشت بیاد ازش و چه نیاد.
شما هم چه خوشت بیاد چه نیاد عمده شصخیت پردازی کریتوس بعد از خروج ایشون شول گرفت
ابن که طرحشو روی دستمال بکشه اهمیتی نداره مهم اون داستانی هست که پشت این شخصیت بود و گیمر ها عاشقش شدن
این که بازی های سانتا بعد از خروج ایشون بهتر شدن یک فکته
آهان پس
نیل دراکمن و کوجیما و میازارکی و تاد هاوارد و کن لوین و میکامی و …. همش اسم های من در آوردی ان که همه افتخارات یک تیم رو دزدیدن
منظورتون همین بود دیگه درسته ؟
اگه فکر می کنی بازی رو یک نفر می سازه برات متاسفم
کارگردان کارش سنگینه؟
قطعا ولی نباید افتخار یک بازی به تام یک نفر نوشته بشه
کسی نگفت بازیها توسط یک نفر ساخته میشه ولی چه فیلم چه سریال چه بازیرو معمولا به اسم کارگردان و خالقش میشناسن مثل ترمیناتور که به جیمز کامرون میشناسنش نه مثلا انیماتورش متوجه منظورم میشی شما مثلا از ۹۹ درصد کسانی که عاشق فیلم هستن بپرسی میدونن کارگردان ترمیناتور کی بوده ولی فکر میکنی چنتاشون فیمبردارو میشناسن دیگه واضحتر از این نمیتونستم توضیح بدم
در ضمن دیوید جف هم فقط این نبوده که بشینه ظاهر کریتسو طراحی کنه.
در اخر هم باید بگم من خودم با شخصیت کریتوس ۲۰۱۸ بیشتر از قبلیها ارتباط بر قرار کردم
حاجی فیلن رو با بازی مقایسه نکن
پروسه ساخت بازی بسیار پیچیده تر هست اصلا یک نفر نمی تونه همه کار ها رو بکنه
معمولا فیلن ها یک نهایتا دو نویسنده دارن در حالی که استودیو های بازی سازی تیم نوسسندگی دارن
داداش میدونم چی میگی ولی این حقیقتی هست که متاسفانه کاریشم نمیشه کرد
ولی شما این رو هم در نظر داشته باش اگه دیوید جف خالق کریتوس نبود شاید هیچوقت حماسه گاد بوجود نمیومد در حالی که اگه هیچکدوم از کارگردانای کمکی یا انیماتور یا برنامه نویسها و… نبودن بازم میشد اونهارو جایگزین کرد شاید فقط کیفیت این چیزی که الان میبینیم نبود
ولی با این حال میگم نقش بقیه هم نمیشه انکار کرد ولی دیوید جف خالقه دیگه و بنده به عنوان طرفدار کریتوس براش ارزش زیادی قائل هستم هر چند با ی سری از حرفاشم مخالفم
همیشه اسم خوانندرو میگن نه نوازنده
لب کلامت رو میگیرما ولی این جمله رو به یه متال و راک باز بگی میخنده بهت، توو این سبک ها کل گروه مهم اند و اتفاقا نوازنده ها اهمیتشون بیشتر نباشه کمتر نیست.
تو همیشه یه چی پیدا کن مخالفت کن 😂
این کچل آخری رو خوب اومدی
من خودم عاشق کریتوس قدیم هستم
اما شخصیت پردازی کریتوس جدید رو بیشتر دوست دارم
توی سگانه یونان ما یه کریتوس پر از خشم بدونه پشیمونی داشتیم توی دو نسخه اخیر یه کریتوس نسبتاً آروم و پر از پشیمونی و همین تضاد بین شخصیت کریتوس هست که برام خاصش کرده
اینکه شخصیت کریتوس نباید تغییر می کرد که کاملا اشتباهه؛ چون در این صورت اصلا مجموعه نباید ادامه پیدا می کرد و دیگه موضوع انتقام تنها برای ادامه داستان کفایت نمی کرد……تغییر شخصیت کریتوس و مقداری فاصله گرفتن از تم کاملا تاریک سه گانه یه کار بسیار سخت و حرکت بین مرزی باریک بود که کوری بارلوگ فوق العاده تو نسخه ۲۰۱۸ اجرا کرد.تو نسخه رگنوراک تاثیرپذیری اشتباه تیم سازنده از حال و هوا و شرایط اجتماعی روز دنیا و همچنین دنیای مارول انکار ناپذیر هست. با اینکه بازی عالی بود، چندجا واقعا تیم اریک ویلیامز از نظر من اشتباه های عجیبی داشت هرچند در قسمت های اتریوس به خاطر نوجوان بودنش قابل تحمله و باورپذیر:(اسپویللللللللللل)
.
۱) شخصیت راتاتوشکر اصلا به این بازی با اون شوخی هاش نمی خورد .
۲) اون قسمت سخنرانی آخر قبل جنگ رگنوراک کاملا با فضای بازی فاصله داشت و ضربه زد به بازی
۳) تو سکانس نجات فریر زمانی که درحال فرار بودند نباید سکانس حالت بامزه در می آوردند .
ولی سکانس هایی واقعا فوق العاده هم داشت مثل که کاملا برعکس نکات بالا ولی عالی بودند؛ مثل ۱) رابطه و دیالوگ های کریتوس و فریا تو ونهایم
۲) رابطه و دیالوگ های کریتوس و اتریوس تو هلهایم
۳) روابط کریتوس و بروک
۴) روابط کریتوس و اتریوس با سیندری
در مجموع شخصیتش باید تغییر می کرد اما زیاده روی هم شد اما دی ال سی والهالا امید زیادی ایجاد کرد و مخصوصا اتریوس نباشه یا بزرگ بشه وضعیت بهتر میشه
از لحاظ گیم پلی که حرفی نیست و بهترین گیم پلی تاریخ برای من بود.
کی خوشش میاد والا هممون تحمل میکنیم
با این که باب میل من نیست، اما به نظرم شخصیتپردازی Kratos تا اواخر gow 2018 چندان مشکلی نداره و خیلی مشخصه که کوری بارلاگ نسبت به شخصیتپردازی کریتوس وسواس داشت و میترسید که مخاطبها باهاش ارتباط نگیرن برای همین خیلی ظرافت و دقت بیشتری به خرج داد. خیلی جاها از یه حدی فراتر نمیرفت و همچنان به ریشهها پایبند بود. اما داخل رگناروک از یه سری مرزها پا رو فراتر گذاشتن کریتوس به یه سری از المانهای کاراکتر خودش که حتی در ۲۰۱۸ شکل گرفتن بودن خیانت میکرد.
ولی اگر نخوایم دوباره به این بحثهای تکراری برگردیم، دو موضوع چالشبرانگیز برای سانتا مونیکا وجود داره که نگرانکنندهاند و با این تیم نویسندگی جدید (بدتر از اینسامنیاک)، بعید میدونم بتونن مسیر درستی رو پیش بگیرن:
۱- به نظرم همین موضوع که دو نسخۀ اخیر ۹۰ درصد موارد جذابی که در بحث روایی دارن، اشاره به نسخههای کلاسیک هست و از خودشون المانهایی به اون قدرت ندارن، نگران کنندهاس، در بازی ۲۰۱۸ صحبتهای بالدر، برداشتن Chaos Blade، تصویر کریتوس سابق روی کوزه و دیدن هالهای از زئوس روی کشتی و … نقاط جذاب و اوج بازی بودن. در رگناروک هم که سلاح سوم و اشاره به اسپارتانها، صحبتهای پیرامون گذشته و … و حتی DLC اخیر هم بیشتر برای سهگانه یونان ستایش میشه.
۲- نگرانی دوم اینه که از این نقطه به بعد (از والهالا به بعد) شخصیت کریتوس میخواد چه تغییر و تحولی ببینه. دیگه امکان نداره به شخصیتی که قبلاً بود برگرده و تغییر دوبارهای با این نقطه از پردازش شخصیت امکان نداره، کریتوس با این وقایعی که پشت سر گذاشته و گذر زمان نمیتونه به کریتوس بی منطق برگرده. این موضوع که قراره از این به بعد همین بُعد از کریتوس رو ببینیم، به شدت حوصلهسربره. سیر تحولی از کریتوس قدیم به جدید شاید جذاب بود برای خیلیها، این که بببینم اون کاراکتر خشن و غیرمنطقی به یه کاراکتر منطقی تبدیل شده اگرچه برای افرادی ناراحتکننده بود اما خیلیها هم ازش لذت بردن ولی باقی ماندن در این شخصیت تازه خلق شده به شکل عجیب و غریبی حوصلهسربر به نظر میرسه. اگر کریتوس این روند دوگانۀ نورس رو طی نکرده بود، به نظرم اون کاراکتر غیرمنطقی، خشن و غیرقابل پیشبینی پتانسیل خیلی بیشتری نسبت داشت تا جذاب باقی بمونه تا کاراکتری که نقش یک Father Figure رو بازی میکنه و هزاران بار اونو دیدیم. بنابراین، به نظرم با این کار شروعی برای پایان کریتوس رقم خورده.
البته هنوز هم ممکنه که کریتوس دوباره تغییر شخصیت به خودش ببینه، یه اتفاق خاص میتونه اینکار رو بکنه، مثلا کشته شدن پسرش میتونه اونو تا حدی به شخصیت قبلیش تو سگانه یونان برگردونه، البته این اتفاق یه مقدار کلیشه ایه و فکر نکنم نویسندگان سانتامونیکا سمتش برن.
کشته شدن پسرش میتونست در رگناروک اتفاق بیفته حیف شد
همون کریتوس رادیکال هم تموم شده بود و باید فلکه این شیر دوشی بسته می شد ! الان قسمت بعد چی داره ؟؟ هیچی واقعا هیچی تهش مونده یه make love هم با فریا ببندن به خیکش دیگه family man بشه قوی تر از دومنیک تورنتو.
به عنوان شخصی که از طرفداران شخصیت پردازی کریتوس نورس هستم انتقاداتی رو به نکاتی که مطرح کردین وارد میکنم.
در رابطه با مقدمه ای که نوشتین، کوری بارلوگ از این جهت محتاطانه عمل کرد که نسخه ۲۰۱۸ ریبوت بود و رشد دادن شخصیت کریتوس هم فرآیندی بود زمان بر. سنگ بنا در ۲۰۱۸ چیده شد و رگناروک به طور جامع انجامش داد. اون المان های کارکتر که فرمودین بهش خیانت کرده رو مثال بزنین تا واضح بشه.
و اما دو موضوعی که بیان شد.
۱. اولا نقاط جذاب و اوج بازی منحصر به ارجاعات یونان نبودن و ۹۰ درصد تعمیم دادن مبالغه هست. برای نسخه ۲۰۱۸ میشه مواجهه با یورمونگاند، مبارزه ابتدایی با بالدر، مبارزه نهایی با بالدر، اژدها، سفر به جهان های ۹ گانه و… رو مثال زد. برای رگناروک هم مبارزه با ثور، مبارزه با اودین، مبارزه با هایمدال، فنریر و گارم، درگیری با جاینت یوتنهایم، ماجرای تیر و براک و… مثال های برجسته ای هستن. در نتیجه لحظات جذاب بازی رو منحصر به ارجاعات یونان نکنین، مگه اینکه اون مثال هایی که آوردم شخصا براتون جذابیت نداشتن که تعجب برانگیزه.
ارجاعات به یونان به مثابه پتانسیل های جذابی هستن که ازشون استفاده میشه ولی این به این معنا نیست که تنها پتانسیل بازی هستن.
۲. کریتوس یونان تاریخ انقضای خودش رو گذروند و اگه موضوع حوصله سر بر بودن باشه قطعا اون شخصیته که به دور تکرار میافته. خیلیا میگن چرا خدای جنگ باید به دنبال صلح بره؟ چه اشکالی داره این موضوع؟ همونطور که یک قسمت در بازی میمیر به تیر اشاره کرد و گفت خدای جنگی بود به دنبال برقراری صلح. اتفاقا اینکه کریتوس با اونهمه گناهان و اشتباهات گذشته درگیر بشه و طی روند رشد به رستگاری برسه خیلی جذاب تر و تاثیرگذارتره تا کریتوس کله خراب دائما عصبانی. از والهالا به بعد میشه به این موضوع پرداخت که کریتوس حالا نقش خدای جنگی رو داره که قبلا به درستی انجامش نداد. خدایی که مسئولیت بازسازی و محافظت از قلمروی جدیدی رو داره که بهش سپرده شده. خدای جنگی که محبوب و مورد احترام سرزمین ها باشه. مفهوم رستگاری این شخصیت و مسیر جدیدش در والهالا تمام و کمال مطرح شد و حالا از اینجا به بعد میشه بالفعل شدنش رو دید. تصور کنین مثلا بین Pantheon نورس و Pantheon مصر جنگ رخ بده و تبدیل بشه به جنگ خدایانی که کریتوس در این داستان فرماندهی یک Pantheon رو بر عهده داره.
در نهایت بخش بزرگی از این بحث برمیگرده به سلیقه. دلایلی که شما مطرح کردین اکثرا دلایل شخصی ای هستن که برای من قانع کننده نیستن اما به هر حال نظر و سلیقه ای که دارین قابل احترامه.
۱- مبارزه با اودین و مبارزه با ثور (منظورم مبارزه نهایی هست) بدترین لحظات رگناروک هستند (بدترین از این حیث که پس از کلی انتظار ناگهان آب سرد روی سر بازیکن)، چه از نظر الگوی مبارزاتی (مخصوصاً آودین) چه از نظر طراحی و مقیاس چه از نظر هایپی که ایجاد کرده بود، هیچکدوم نه تنها peak چیزی نیست که سانتا میتونه بهش دست پیدا کنه و از ساخته های قبلی فراتر بره، بلکه حتی در حد برخی از نبردهای متوسط و جنریک هم نیستن. بنابراین اکثریت مواردی که ذکر کردید از نظر جذابیت و تاثیرگذاری به سناریوهایی مثل chaos blade نمیرسه. (باز نظر شخصی قابل بحثه، من اینطور فکر میکنم) اما من نظر شخصیمو توضیح میدم که «چرا» اینطور فکر میکنم. قبلاً خیلی توضیح دادم چرا به نظر من اودین و طراحی مبارزاتش مفتضحه (بازم پایین کامل اون کامنت رو کپی پیست میکنم)، از الگوی مبارزاتی که هیچ ربطی به «کاراکتر» اودین نداره تا مقیاس بسیار کوچکش:
مبارزات نهایی چه نبرد با ثور چه نبرد با اودین به معنای واقعی کلمه Rushed و عجلهای هستن. مبارزه با Garm داخل هلهایم به لطف تغییر لوکیشنهای متعددی و زرق و برقی که داشت جذابتر و حماسیتر کار شده بود. شما عملاً در یک لوکیشن با ثور مبارزه میکنید و در همان لوکیشن هم با فاز اول اودین رو بهرو میشید. الگوی حملات هر دو باس عقبماندهاس و باس فایت اودین جا داشت به مراتب خطرناک تر و بر پایه عناصر شخصیتی او باشه و زیرکی و موذیگری این کاراکتر در مبارزات نمود پیدا کنه. مثلا ناگهان به آتریوس یا کریتوس تبدیل بشه و از الگوی حملاتشون جلوی کریتوس استفاده کنه یا از خودش illusion تولید کنه کاری که باسهای دیگه در تاریخ صنعت گیم بارها انجام دادن. یکی از مهمترین ویژگیهایی که یک تیم طراحی مباره باید در باس فایتها لحاظ کنه اینه که ویژگیهای کاراکتر در مبارزات نمود پیدا کنه. اودین باید قابلیتها و الگوهای حملهای داشته باشه که با موذیگری او هماهنگ باشن نه این که یه سری گوی آتشین و یه سری حملات ابتدایی داشته باشه در چنته. به جرات میتونم بگم عقب مانده ترین مبارزات رو دارن.
مثلاً: Hades یا خدای Underworld که با مرگ سر و کار داره، داخل gow 3، شامل مکانیک کشیدن روح از جسم در دل مبارزات میشه و کریتوس هم با سلاح hades همین کار رو با او انجام میده. باس فایت با پوسایدن از ابتدا تا انتها شامل المان آب میشه و مهم تر از همه بعد از کشتن هر یک از این مظاهر قدرت محیط بازی تحت تاثیر قرار میگیره! باسفایت اودین شباهتی با کاراکتر اودین و قدرتهای تحت اختیارش نداره به جز حملات کلاغها که از ابتدا تا انتها تنها چیزی که روش تمرکز داشتن همین بوده!
۲- گفتید مثال بزنید تا واضح بشه:
مثال برای این که به شخصیت پی ریزی شده (کریتوس) در ۲۰۱۸ خیانت میکنن:
یکی از تمرکزهای اصلی بازی ۲۰۱۸ روی Over Protective بودن کریتوس روی آتریوس هست، کریتوس حتی از این جهت که مدافع آتریوس باشه، جان خودش براش عزیزه. و همیشه مواظبه که برای آتریوس زنده بمونه. داخل رگناروک، صحنۀ نبرد کریتوس با فریا و این ریسک که خودش رو تسلیم میکنه جلوی فریا، به طور واضح یه خیانت بزرگ به این بعد از کاراکتره که در موقعیتی بسیار حساس کریتوس نباید ریسک کنه و جان خودش رو به خطر بندازه. حتی دیالوگهایی در این باره هم در بازی وجود داره و وقتی خودش رو تسلیم کرد که فریا رو تحت تاثیر قرار بده یا احتمال نداد که فریا تحت تاثیر این حرکت قرار نگیره نهایت طنز و جوک بود مخصوصاً در اون موقعیت که آتریوس بیش از همیشه به کریتوس نیاز داشت. ریسک کردن برای تغییر ایجاد کردن در کاراکترهایی مثل ثور و نکشتنشون هم احمقانهاس. کریتوس از کجا میدونه که ثور قرار نیست ناگهان یک حرکت غیرمنتظره انجام بده و پیروانش در خطر باشن؟ چطور شخصیتی مثل کریتوس که تا این حد مراقب اطرافیانش هست و تحت تاثیر قرار نمیگیره ناگهان اینقدر احمق میشه.
در مورد این که گفتید چه اشکال داره تغییر کنه، اگر فکر میکردم اشکال بزرگی هست و میخواستم طبق سلیقه صحبت کنم، میگفتم ۲۰۱۸ هم شخصیت پردازی خوبی نداشت اما کامنت من با این شروع میشه که بازی ۲۰۱۸ مشکل خاصی نداره در زمینه شخصیت پردازی. من نمیگم، کریتوس نباید تغییر کنه، اما این تغییر رادیکال که از یک کاراکتر که مثل آب خوردن یک آدم رندوم و بیگناه رو بین چرخ دنده میذاره و سر برادر خودش رو جدا میکنه، به این شخصیت که روی همه چیز قمار میکنه فقط صرف این که بتونه بقیه رو (ثور و اودین) به رستگاری برسونه توهین به شعور مخاطبه. برای همین اعتقاد دارم ۲۰۱۸ شخصیت پردازی بهتری داشت و در رگناروک یک سقوط کامل رو تجربه کرد شخصیت اصلی این سری چه از نظر منطقی چه از نظر پردازشی. تیم نویسندگی سانتا مونیکا متاسفانه اگر از کل مشکلات روایی و طراحی بگذریم، در بخش شخصیت پردازی خیانت بزرگی به این سری کرد و نتونست شخصیت کریتوس رو با پایبندی به نقاط قوت و جذابیت های این کاراکتر حفظش کنه و برای این که تغییر ایجاد کنه مجبور شد کریتوس رو به یک احمق تبدیل کنه و این حماقت رو با نویسندگی بد توجیه کرد. یعنی کریتوس به همه اعتماد داشت که تغییر کنن، و سانتا هم همه رو طوری نوشت که طی یک مبارزه با کریتوس تغییر کنن.
در نهایت، این که کریتوس یونان تاریخ انقضای خودش رو گذروند چه ربطی به بحث من داره؟ کسی نگفت کریتوس دقیقاً همون قبلی باقی باقی بمونه، من نمیخواستم کریتوس به اینی که در رگناروک تبدیل شد تبدیل میشد. بینهایت روش برای شخصیت پردازی و ادامه داستان کریتوس وجود داشت، روشهایی حتی بدتر از رگناروک روش هایی مثل ۲۰۱۸ و روش هایی برای شخصیت پردازی حتی بهتر از هر دو که مغز سازندگان نرسیده. به نظر من کسی که از رگناروک تعریف میکنه، به زور خودش رو مجبور کرده تا از بازی لذت ببره، انقدر مشکلات این بازی واضح هست، که نمیتونم بپذیرم کسی بتونه همه اینا رو در ذهن خودش توجیه کنه.
آقای کریمی شما حق کپی رایت رو رعایت نکردید. دقیقا هر چی تو ذهن من بود رو نوشتید
آقای کریمی تقریباً هر چی که میخواستم بگم رو گفتید و آقای زاهدی هم در کامنت پایین خیلی حرف درستی زدن و کامل کننده حرفتون بودن.
تازه این هایی که گفتین قسمتی از تناقضات توی شخصیت پردازی کریتوس در نسخه ۲۰۱۸ و رگنوراک هست و تازه به تناقضاتی که بین تعریف ثور و اودین توی ۲۰۱۸ و رگنوراک هم هست، اشاره ای نمیکنم که خودتون بهتر میدونید.
باز خدا رو شکر که افرادی مثل جفی و بقیه تولید کنندگان محتوا هستن که به شخصیت پردازی کریتوس اشاره و انتقاد میکنن…
اینجا هم که نظری ندادم به این دلیل هست که هنوز dlc رو به پایان نرسوندم و به تازگی اون رو شروع کردم و گفتم شاید زمینه ای برای شخصیت پردازی بدی که تو خط اصلی داستان واسه کریتوس رخ میده باشه و بتونه اون رو تغییر بده و یجورایی اون رو به رستگاری برسونه ولی چیزی که با شروعش دیدم و اون دیالوگ های عجیب فریا و کریتوس و نزدیک تر شدن عجیب ترش به کریتوس من رو که فعلا خیلی ناامید کرده…
چیز دیگری رو هم خیلی دوست دارم اضافه کنم و اونم اینه که یقینا شخصیت کریتوس نیاز به تغییر داشت ولی نه به این شکلی که تمام منطق رو تیم نویسندگی ذبح کرد تا به چیزی که میخواد برسه حقیقتا آنقدر سناریوهای بی نظیری تو ذهنم خودم هست حتی واسه تبدیل اینکه کریتوس تبدیل به آدمی بشه که دنبال صلح و ضمن اینکه کریتوس بدبخت اصلا تو نسخه ۲۰۱۸ دنبال جنگ و دعوا نیست و اون بقیه خدایان هستن که دنبال جنگ و خودخواهی و خونریزی هستن…
حالا همه اینها به کنار اگر تیم نویسندگی میخواد پیام اخلاقی هم به مخاطب منتقل کنه آنقدر دنیای بازی دروغین و به غیر از واقعیت هست و بعضاً مصنوعی که به قول آقای زاهدی اصلا هیچ کس نمیخواست هیچ کس رو بکشه و کسی کاری به کار کسی نداشت (مثلاً کلا خون بهای ثور با چهارتا مشت و لگد به پایان رسید…) و همه چیز گل و بلبل بود، اونوقت من موندم چجوری پیام اخلاقی قراره با چنین نویسندگی آبکی به مخاطب منتقل بشه.
Dlc هم ادامه همون رگناروکه برادر هیچ فرقی نکرده فقط یه سری المان های یونان توش هست که باعث میشه در لحظه حس خوبی بهت بده ولی تهش همون داستانه رگناروک رو کامل میکنه
بسیار خب.
۱. این مورد رو خیلی به حاشیه بردین. موضوع اصلی چی بود؟ یادآوری میکنم: اینکه گفتین ۹۰ درصد موارد جذاب و اوج بازی دو نسخه اخیر اشارات به نسخه های کلاسیک بودن. بنده هم مثال های متعددی ( مبارزه نیدهاگ یا سورتر هم لایق ذکر بودن که از قلم افتادن ) آوردم که چرا نقاط جذاب بازیها صرفا منحصر به اشارات نسخه های کلاسیک نیست و ۹۰ درصد محسوب کردنشون تقلیل و تعمیم مبالغه آمیزی بیش نیست. اما خب شما به طور جزئی متمرکز شدین روی ماجرای مبارزه اودین. درباره اینم میتونیم مجزا صحبت کنیم اما نکته اصلی این مورد اول رو به حاشیه نبرین. تکرارش میکنم: نقاط متعددی از هر دو بازی مربوط به Pantheon نورس میشن که جذابیت بالایی دارن. بله کسی هم منکر اوج گرفتن لحظات مربوط به سه گانه یونان نمیشه. در عناوین بعدی هم اگه مثلا شخصیت ها به مصر سفر کنن و بعد ارجاعاتی به نورس انجام بشه به خاطر القای اون حس نوستالژی جذابیت خواهند داشت.
و اما در رابطه با باس فایت های نهایی.
همیشه طی این بحث ها عرض کردم که واقعه راگناروک و موارد مربوط بهش در پایان بازی میتونستن خیلی بهتر و حماسی تر باشن ( مثلا همون درگیری ثور و یورمونگاند میتونست بیشتر پرداخته بشه نه که صرفا چند ثانیه انیمیشن در پس زمینه باشه ). به نظرم حماسه نورس باید سه گانه میشد تا از کنار اینجور موارد اینقدر عجله ای عبور نشه. اما این ایراداتی که مطرح میشن دیگه واقعا ایرادات بنی اسرائیلی هستن. پافشاری روی این استدلال که ویژگی های شخصیت اودین در مبارزه استفاده نمیشه رو درک نمیکنم. اولا اون “موذی گری” اودین که اینقدر بهش اصرار دارین در طی سیر داستانی بازی دفعاتی عملی شد. از تلاش برای متقاعد کردن کریتوس و آترئوس و بازی های روانی گرفته تا پیچش داستانی مربوط به براک. پس اینو نادیده نگیرین. صرفا قرار نیست در گیم پلی خودشو نشون بده. دوما اودین مشهوره به استفاده اش از جادوگری. در اون مبارزه دائما از جادو استفاده میکنه.
اینکه شما علاقه داشتین مبارزه حالتی که اشاره کردین رو داشته باشه یه موضوع کاملا سلیقه ای هست و چون خواسته ای که داشتین برآورده نشده به این معنی نیست که هر ایرادی موجه باشه. اودین دیکتاتور سوء استفاده گری بود که در پایان داستان نقشه هاش شکست خورده بودن و از ناکامی دچار برآشفتگی شده بود و حین مبارزه خونسردی خودش رو از دست داده بود، بعد شما توقع دارین در کمال آرامش توی اونطور موقعیتی با موذی گری تبدیل به کریتوس یا آترئوس بشه و باهاشون بازی روانی انجام بده؟
۲. اولا مشخصا یه بخش قابل توجهی از اون محافظت زیاد کریتوس از آترئوس در نسخه ۲۰۱۸ به کودک بودن آترئوس برمیگشت و منطقیه که در رگناروک این محافظت مقداری تعدیل بشه. کریتوس و آترئوس در طی ماجراهاشون کمک های زیادی از فریا گرفتن و کریتوس هم به عنوان پدری که یکبار فرزندش رو از دست داده بود میتونست حال فریا به عنوان مادری که فرزندش رو از دست داده بود درک کنه. لابد توقع داشتین فریایی رو که هر چیزی که براش مهم بود رو از دست داده بود ( که اکثرش رو اودین با ظلم هاش ازش گرفته بود ) به سادگی و بیرحمانه از بین ببره؟ اونهمه شخصیت کریتوس رشد کرد و به بلوغ رسید تا اینجا اینطور تصمیمی بگیره؟ یادمون نره فریا جان آترئوس رو نجات داده بود. حتی اگه کریتوس توی اون حالت خشمی که آترئوس داشت و از اعمالش مطلع نبود، جلوشو نمیگرفت یا خودش فریا رو از بین میبرد بعد که آترئوس به خودش میومد چه جوابی میخواست بهش بده؟
در رابطه با ثور، کریتوس بین خودش و ثور تشابهاتی دید که اون تصمیم رو گرفت. اول اینکه متوجه شد ثور هم دختر داره و دوم اینکه ثور هم یه ماشین کشتار بود که مورد سوء استفاده اودین قرار گرفته بود ( اینو کریتوس وقتی خود ثور بیان کرد متوجه شد )، و هر دوی اینها یادآور گذشته کریتوس بودن. همون گذشته ای که همچنان عذابش همراهش بود پس خیلی طبیعیه که با ثور همذات پنداری کنه. این نکته هم ناگفته نمونه که شعار کریتوس به عنوان یه الگو برای آترئوس این بود که باید بهتر باشن و قلبشون رو به دیگران باز کنن ( که این بینش الهام گرفته از همسرش فی بود ). اگه قرار بود اینجا تصمیمی خلاف این فلسفه گرفته بشه چطور نقش الگو بودن خودش رو برای پسرش ایفا میکرد و به شعار جدیدی که اندکی قبل تر بیان کرده بود پایبند میموند؟
این تغییراتی که شما میگین یک دفعه ای ایجاد نشدن. یادآوری کنم که از داستان یونان تا ماجراهای نورس سالهای زیادی گذشته بود و کریتوس زمان زیادی رو به خلوت و تعمق درباره اعمال گذشته اش گذرونده بود که این موضوع در وقایع نورس تشدید هم شد. یکی از تم های اصلی بازی همین موضوع رستگاری کریتوس و کنار گذاشتن اون راه و روش خشن و بیرحمانه گذشته اش بود. که شخصیت های مختلف داستان از آترئوس و فی و فریا گرفته تا میمیر و دورف ها سعی کردن به این سیر کمک کنن. اگه بلافاصله بعد از ماجراهای یونان همچین اتفاقاتی رخ میداد بله اونموقع میشد توهین به شعور مخاطب معرفیش کرد.
ارتباط اتمام تاریخ انقضای کریتوس یونان با بحث شما خیلی واضحه. توی جمله بعدش آوردمش که: “و اگه موضوع حوصله سر بر بودن باشه قطعا اون شخصیته که به دور تکرار میافته.”
فرمودین که: “کسی نگفت کریتوس دقیقاً همون قبلی باقی باقی بمونه، من نمیخواستم کریتوس به اینی که در رگناروک تبدیل شد تبدیل میشد.”
چیزی که من توی کامنت اولتون خوندم همچین برداشتی رو به مخاطب میداد. نقل قول میارم: “اگر کریتوس این روند دوگانۀ نورس رو طی نکرده بود، به نظرم اون کاراکتر غیرمنطقی، خشن و غیرقابل پیشبینی پتانسیل خیلی بیشتری نسبت داشت تا جذاب باقی بمونه تا کاراکتری که نقش یک Father Figure رو بازی میکنه و هزاران بار اونو دیدیم. بنابراین، به نظرم با این کار شروعی برای پایان کریتوس رقم خورده.”
چیزی که نوشتین خیلی واضح بود، مگه اینکه در ادامه صحبت ها تغییرش داده باشین که خب اونموقع بحثش جداست.
پس اینم از ارتباطی که براتون مبهم بود.
در پایان این بحث بگم که من نه با جبهه کسانی که بازی رو بی نقص میدونن و تقدیسش میکنن موافقم و نه با جبهه کسانی که به طور افراطی بازی رو میکوبن و ازش ایرادات سختگیرانه میگیرن و نقاط قوت بازی رو نادیده میگیرن. بلکه معتقدم باید منصفانه و به دور از افراط و تفریط به ارزیابی بازی پرداخت. بله رگناروک مشکلات غیر قابل چشم پوشی ای داره که اونو از تبدیل شدن به یک عنوان کامل ( به طور نسبی نه مطلق ) منع میکنن. بزرگ ترینش همون عنوان بازیه که رگناروک هست، این رویداد عظیم در بازی خیلی عجولانه پرداخته شد و میشد به جای دوگانه یه سه گانه بسازن که این مسئله رخ نده. اما بازی نقاط قوت متعددی هم داره که در کامنت های قبلیم تشریح کرده ام ( مبارزات، گرافیک فنی و هنری، موسیقی، بازیگری، شخصیت پردازی ها و… ). دیگه متای ۹۴ حاصل از میانگین نقد ۱۴۹ منتقد و امتیاز ۸.۱ کاربران بر اساس حدود ۱۰ هزار نقد بی اعتبار و بی علت نیست.
یه عنوان دیگه که مورد حمله این رویکرد افراط و تفریطی واقع میشه سایبرپانک هست. اون بازی هم با وجود مشکلاتی که داره اما خیلی ها نقاط قوتش رو نادیده میگیرن ( مثل ست پیس های اکشن نفس گیرش، یا جهان پر جزئیات بازی که به شخصه هیچ گیمی تا حالا منو اینقدر غرق جهان خودش نکرده و… ).
شما استدلال های خودتون رو مطرح کردین و منم مطرح کردم. ضمن اینکه نظرتون محترمه و من استقبال میکنم از شنیدن دیدگاه های متفاوت، اما برام قانع کننده نبودن. و گمان هم نمیکنم که شما با استدلال های بنده قانع بشین و در نتیجه این دوگانگی نظراتمون به طور موازی پیش میره و به سرانجامی نمیرسه. پس قضاوت رو بسپریم به مخاطبان.
۱- ببین دوست عزیز، نمیدونم چرا اینقدر اصرار داری مبالغه یا اغراق کردم. درصدی بحث به حاشیه نرفت. وقتی گفتم ۹۰ درصد یا اکثریت، باور داشتم به حرفم. ولی نمیتونم ۴۰ ساعت بازی رو برای شما کامنت بنویسم دونه به دونه شرح بدم چرا! البته شاید برات جالب باشه توی همین سایت بالای ۲۰۰ خط در مورد نقاط ضعف و مشکلات بازی «از نظر خودم» نوشتم که شاید ۹۰ درصد رو کامل توصیف کرده باشم بذاری کنار هم. همونطور که در کامنت قبلی گفتم، من فقط یه مورد مثال زدم و سعی کردم یه موردم، از مهم ترین و مورد انتظارترین بخش بازی باشه که failed محض میشه.از حضور بی معنا و بسیار محدود و نه چندان رضایتبخش خواهران نورن گرفته تا بخش حوصله سر بر آتریوس مبنی بر جمع کردن میوه تا باس فایت دیزنی طور قسمت آتریوس و عدم پاسخ دهی به برخی تئوری های ۲۰۱۸. طراحی underwhelming ازگارد و … به نظر من ده درصدی که بازی به سطح مورد انتظار از سانتا میگیره شامل باس فایت garm و مقدمه میشه. به نظر من اگر اساطیر دیگری بعد از این باشه، نورس هیچ جایگاهی نداره و حتی ذرهای از حس نوستالژی یونان رو به ارمغان نمیاره چون کل بازی underwhelmingهه.
۲- شما هیچ راه فرار یا تغییر مبحثی نداری حول شخصیتپردازی کریتوس، یا کریتوس به شکلی احمقانه دنبال رستگاریه و ریسک میکنه سر جان فرزند و همراهانش (که به core کاراکتر نمیخوره) یا این که فلسفۀ فکری کریتوس و چیزی که میخواد انتقال بده به آتریوس (فرصت دادن به دیگران) مشکل داره و یه نصیحت و آموزش fucked up هست. در صورتی که همین موضوع هم با شخصیت پردازی کریتوس در تناقضه. کریتوس این موضوع رو در ۲۰۱۸ درس داد به آتریوس که دشمن رو نباید دست کم بگیره، اونم ثوری که عملاً قتل عام انجام داده. (بخدا نمیدونم چطور اینا رو در حد جوک متصور نمیشید و فکر میکنید بازی داستان و روایت خوبی داره) بازی میبایست در وادی کاراکتر همیشگی کریتوس پیش بره. درس زندگی به طور مطلق یک «چیز واحد» نیست در زندگی باید مطابق شرایط عمل کنی مخصوصاً وقتی در قالب این کاراکترهای اساطیری قرار میگیری. تمرکز بیش از حد بازی روی یک کانسپت واحد خودش احمقانهاس.
۳- اون مبحث متاکریتیک هم نادیده میگیرم. اگر متاکریتیک مهمه چرا با من بحث میگیرید؟ چرا تفکر میکنید؟
حالا چرا از کوره در میرین؟ داریم تبادل نظر میکنیم قرار نیست که حتما به توافق برسیم یا حق همیشه با شما باشه که. تفاوت لحن این کامنت اخیرتون با کامنت های قبل مشهوده. من با همون لحن گفت و گوی سابق ادامه میدم.
۱. چراشو توی همون پاراگراف اول عرض کردم براتون که. لازمه دوباره تکرار کنم؟ اگه غیر از اینه و این رقمی که گفتین مبالغه نیست پس احتمالا مشکل از علم ریاضیاته.
۲. چه راه فرار و تغییر مبحثی دقیقا؟ موضعی که ازش دفاع کردم طی بحث ثبات داشت. زمانی که کریتوس با فریا درگیر شد ناگهانی متوجه شد که پشت اون کلاهخود فریاست. چند ثانیه شمشیر روی گردن کریتوس بودن رو ریسک کردن حساب میکنین؟! ( دلایلی که بالا عرض کردم هم مازاد بر این نکته. )
یا اینکه کریتوس جلوی ثور وایسه و بگه دست بردارن میشه ریسک و قمار؟ یعنی یه نفر مثل کریتوس اون لحظه این احتمال رو هم در نظر نگرفته بود که شاید ثور قبول نکنه و حمله کنه؟ اونموقع نمیتونست جلوشو بگیره و کارش تموم بود؟! اینارم در نظر بگیرین بد نیست.
کریتوس از نسخه ۲۰۱۸ تا اواخر رگناروک با همون فلسفه Close your heart to it پیش میرفت، طی وقایعی که اتفاق افتاد و تامل درباره اتفاقات و حرف های دیگران اون Core کارکتر که ازش میگین تغییر کرد و قبل از اینکه سورتر ( یا به عبارتی رگناروک ) به دیوار آسگارد حمله کنه بلاخره رسما به آترئوس گفت که Open your heart to it. خودشم به این نتیجه رسید که چیزایی که فی میگفت میتونن درست باشن. بماند که علاوه بر این همون سکانس به جای انتقام به عدالت اشاره کرد. “But we will die seeking justice, not vengeance.”
یا همونطور که قبلا فکر میکرد تنها راهی که براش هست تخریبه ولی در پایان بازی به این ایده رسید که میتونه راه بازسازی رو پیش بگیره. این بینش و بصیرت ها تدریجی حاصل شدن.
شخصیت ها میتونن تغییر کنن، میتونن رشد کنن. اینکه این اتفاق براشون رخ بده به معنی خیانت به شخصیت یا تناقض با هسته شخصیت نیست.
۳. به متاکریتیک اشاره کردم که فراموش نشه اکثریت بر صحت اون نقاط قوتی که بیان کردم اتفاق نظر دارن ( وگرنه به شخصه با نقدهایی که به بازی نمره کامل ۱۰ میدن موافق نیستم ). کانتکست پاراگراف مربوط به افراط و تفریط بود و اینکه بنده ترجیح میدم از دسته ای که متعادل با بازی برخورد میکنن باشم. نه با اونهایی موافقم که بازی رو عاری از خطا میدونن و مشکلاتی مثل ناامیدکننده بودن رگناروک رو صادق نمیدونن نه با کسانی که جوری با بازی برخورد میکنن که انگار زباله هست، هر دو طرف هم ممکنه مواردی رو ارائه بدن که حائز اهمیت باشن. به متاکریتیک ارجاع دادم که یادآوری کنم خیلی ها بر نقاط قوتی که نام بردم تاکید دارن.
با شما هم اگه بحث میکنم به این دلیله که کنجکاوم استدلال های دسته ای که به بازی انتقادات متعدد دارن رو بشنوم و چه بسا من با دلایل اونها قانع بشم یا برعکس.
نظراتی که شما به اشتراک میذارین پر محتوا و لایق صرف زمان برای خوندن هستن، اما این یکی از مواردیه که دلایلش حداقل من یک نفر رو متقاعد نمیکنه.
من از کسایی که ادای افراد منطقی یا متعادل رو در میارن خوشم نمیاد و یکی برای این یکی هم برای دروغ مبرهن شما مبنی بر این که بحث به حاشیه بردم لحنم تغییر کرد، شما معتدل نیستی اعتقاد داری بازی ۹.۵ هست که یعنی ایراد خاصی نداره، نمیدونم الان چرا چنین نقشی رو بازی میکنی مبنی بر این که اره من نقص های بازی رو نادیده نمیگیرم یا میدونم نقص هایی داره، حداقل خودت باش و بگو این بازی نقصی نداره، این که بخوای طرف منفی رو بیخودی بگیری تا حرفت بیشتر به دل بشینه و منطقی به نظر برسی چندان جالب نیست. باید فکت رو گفت اگر بازی بده باید به زبان بیاره اگر خوبه باید به زبان بیاره و این پیچش های افراد متعصب، برای من حال بهم زن شده که با منطقی که اصلاً قابل استناد نیست همه چیز رو تغییر میدن تا اشتباهات تیم سازنده جبران بشه. شما هیچ چیزی به صحبت قبلی اضافه نکردی، دوباره تکرار مکررات. شخصیتها با تفکر احمقانه و نویسندگی کودکانۀ در رگناروک نمیتونن رشد کنن چند ده خط توضیح دادم چرا، نمیدونم چرا همون حرفهای اول رو با یه قالب دیگه مینویسید؟
“احتمال رو هم در نظر نگرفته بود که شاید ثور قبول نکنه و حمله کنه؟ اونموقع نمیتونست جلوشو بگیره و کارش تموم بود؟! اینارم در نظر بگیرین بد نیست.”
از این به بعد خط روایی بازیهای اساطیری رو میگیم مثل مهدکودک بنویسن، چون شخصیت اصلی میتونه هر لحظه جلوی هر تهدیدی رو بگیره. آخر نفهمیدیم کریتوس داخل بازی ۲۰۱۸ به اعتماد نکردن و نزدیک نشدن به دشمنان صحبت میکنه یا قدرت این رو داره مثل احمق ها رفتار کنه و در لحظه جلوی مصیبت رو بگیره آخر کدوم؟ تهدید برای شخصیت ها وجود داره یا نداره. اگر کریتوس انقدر در لحظه قدرت زیادی داره و میتونست جلوی حمله احتمالی ثور رو بگیره، حتماً قدرت جلوگیری از مرگ براک رو هم داشت. چرا داخل این بازی همه پروتاگونیست ها به آنتاگونیست ها و آنتاگونیستها به پروتاگونیست ها اعتماد دارن؟ چرا فن بیس بازی حماقت در کریتوس رو ستایش میکنه؟ تکرار مکررات پاسخی از این به بعد دریافت نخواهد امثال شما فقط هدر رفت وقتین.
والا مبارزه اودین کلا یه مسخره بازی تمامه یه بار خودت تصور کن( مبارزه زئوس از نسخه ۲ تا ۳)
همش کاملآ جدی بود بدون اینکه بخوای سرد بشی از بازی تازه بااین مبارزه که کریتوس با زئوس میکنه الان نسخه روگنارک افتضاح به بار آورده
اگه بخوام بهترین مبارزه رو که هیچ عیبی نداشته باشه نام ببرم قطعا ( مبارزه بالدر) خواهد بود بقیه مبارزه ها افتضاح محضه
قطعا باید نسخه بعدی یه پایانی برای کریتوس باشه
هر جور آدم فکر کنه کشش نداره برای اینکه مثلا برن مصر یا ژاپن یا هندوستان (اساطیر هندوستان و بودا و.. خیلی پتانسیل دارن)
بهترین کار اینه این سری دوست داشتنی رو با یه پایان درست تموم کنن بیشتر از این کش پیدا کنه خراب میکنه شخصیت کریتوس رو
دیگه بحث در این مورد لوث شده فقط به عنوان کسی که ۱۵ سال gow بهترین بازی زندگیم بود میتونم بگم شرم بر کسایی که تصمیم گرفتن خدای جنگ رو به ابرقهرمان سرزمین و خدای صلح و امید تبدیل کنن..
برعکس من خیلی دوسش دارم
خیلی باابهت تر شده
اره خیلی با ابهت تر شده:
https://www.youtube.com/shorts/xvFaf2XCCFI
جناب کریمی من که هنوز موفق به تجربه رگناروک نشدم
ولی بنظرم دوباره نسخه۲۰۱۸رو تجربه کن
وقتی تبر دستش میگیره و اون خشمش توی نبرد اول بالدر و شکوندن گردنش توی نبرد انتهایی عالی و درجه۱
حتی به برخی از سناریوهای عادی سه گانه کلاسیک نزدیک هم نمیشد.
کلا فلسفه وجودی کریتوس نسخه۳گانه با دو سری جدید زمین تا آسمون فرق داره
و من از فلسفه جدید متنفرم و به نظر مفتضحه و با ریشه های سری همخونی نداره.
رقص کریتوس داخل فورتنایت رو یکبار ببین بعد بیا بگو باابهت تر شده😂
کریتوس زد یونان رو نابود کرد، انتظار داری باز بیاد همون اشتباه رو تکرار کنه. بلوغ کریتوس بنظر من مسیر درستیه. تو سه گانه اول به اندازه کافی خشم و نفرت کریتوس رو دیدیم.( البته این نظر شخصی منه و ممکنه با نظر دیگران فرق بکنه) البته من هنوز ragnarok رو بازی نکردم و نظرم درباره بازی ۲۰۱۸.
خوب جفی داره میگه من ۲۰۱۸ رو دوست دارم ولی رگناروک رو دوست ندارم
شرمنده کامنتت رو اول اشتباه خوندم. و برداشتمم از مقاله یکم اشتباه بود. ممنون بابت اصلاح برداشت من( بدون کنایه).
حرفام درسته واقعا نسخه ۲۰۱۸ همهچیزش منطقی بود
دمش گرم حقیقت و حرف دل اکثر فن های قدیمی رو گفت
حرفاش راجب رگناروک و ۲۰۱۸ هم درست بودش
به نظرم علت اینکه رگناروک از نظر داستانی ضعیف عمل کرده به خاطر وجود کاراکتر های فرعی بیش از حده/دلیل محبوبیت سری یونان این بود که ما ۹۰ درصد مواقع کلا راجب کریتوس داستان جریان داشت و غیره/اما توی رگناروک اترعوس رو یه جوری واسش داستان پروری کردن که انگار هم قد و قواره کریتوسه/در صورتی که کریتوس با ۳ نسخه یونان شخصیتش کامل شد / بعد اینا میخوان با ۲۰۱۸ و رگناروک ارتعوس رو در حد کریتوس خفن جلوه بدن/یه مورد دیگه که هست اینه گیم پلی نسخه های قدیمی خیلی سریع تر بود و دوران اوج هک اند اسلش بود /
داستان رگناروک واقعا فاجعه بود.کلی باگ و مشکلات داستانی . بدون حتی یه باس فایت درست حسابی (به جز باس فایت اول بازی) . حیف حیف که میتونستن یه سه گانه تمیز و خوشگل بسازن جای این پایان هول هولکی.
شخصیت کریتوس بدرد نمیخوره شخصیت فقط پیتر پارکر که برای همه سلیقه ها و سنین بدرد میخوره که بیشتر برای کودکان بسیار مناسب و خوبه
بچه سال رو ببین من خودم به شدت فن اسپایدرمن و عاشق پیتر پارکر هستم مخصوصا اسپایدرمن اینسامنیاک و از بچگی بزرگ شدم باهاش ولی سلطان کریتوس هم از بچگی تو ps2 بازی میکردم و بزرگ شدیم پس یا تو تاحالا گاد آف وار بازی نکردی چون اگه بازی کنی عاشق ابهت و خفن بودن سلطان میشی یا هیت داری میدی
حد اقل اسم یه بازی شکست خوردرو میذاشتی
نه بازیی که از همه نظر امسال از بازیای xbox موفق تر بوده 🤣
نظر بقیه مهم نیست بعد چطوری از بازی های ایکس باکس موفق تر بوده که جایزه ای نبرد تو گیم اواردز! دیگه این اشتباه رو تکرار نمیکنم چند روز دیگه ایکس باکس میخرم میخوام کلی بازی پلی بدم دیگه نمیخوام خودم رو گول بزنم و خودم رو محدود به چندتا بازی کنم
درمورد بازیی که جلوی رقیبایی مثل الن ویک و بالدرز گیت بود حرف میزنی؟
و با این حال کاندید بازی سال هم بود
یا بازیی که رقیبش موتورفست یوبیسافت بود 🤣
اگه اسپایدرمن هم از این رقیبای ابکی داشت که حتی گوتی هم میگرفت😂
کدوم اشتباهو؟ کنسول نداشتن؟
بعد کدوم کلی بازی؟😂
اینارو شفاف سازی کن
خیر پلیستیشن داشتم اما پول نداشتم بازی هاش رو بخرم کل سال رو با چندتا بازی بیشتر نمیتونستم سر کنم که این منو خسته کرده بود برای همین میخوام برم سمت گیم پس که کلی بازی خوب داره حداقل خیلی هزینه رپ دستم نمیذاره
فکر نمیکنم داستان گسترش پیدا نکنه و دوباره نفرت کریتوس نسبت به خدایان رو نبینیم. ممکنه حتی این دفعه بخاطر دخالتشون تو چیزهایی باشه که بهشون مربوط نیست و مقرر کردن مسائل مختلف و پیروی از اونا باشه. نمیدونم چرا ولی احساس میکنم ادامه داستان بعد از والهالا همچین مسیری داشته باشه. از ریبوت ۲۰۱۸ به بعد هم داستان بیشتر در مورد اترئوس بود و این با انتشار والهالا مشخص شد که چطور داستان میتونه دوباره به کریتوس بپردازه و شخصی تر شه و والهالا هم زمینه منطقیای بود.. به هر حال از ابعاد مختلف بخواهیم بررسی کنیم ریبوتای جدید بازیهای ضعیفی نیستن و نمیدونم چرا نظراتی به این شکل در مقابلشون شکل گرفته. وجود داشتن چنین بازیهایی با این گیمپلی در نسل های اخیر قابل قدردانی هستن. کلا مقایسه بازیهای جدید با چیزی که تو نسلهای قبل بودن اشتباهه مخصوصا الان که بازیهای آنلاین و پولسازیشون به همه ثابت شده ست. الان دیوید جفی عزیز میتونه یه بازی گاد آو وار با ایدههایی بسازه که کاملا به ریشهها پایبند باشه؟ نسخههای جدید اکثر فرانچایزها رو با نسخههای قدیمی تر مقایسه کنی میشه خیلی راحت متوجه تفاوتها شد. یه گاد آو وار با دوربین قبلی و همون میزان خشونت و صحنهها ساخته شه، همه به تکراری شدن و کسل کننده شدنش اشاره میکنن. مشکل کلی حال حاضر استفاده از ایدههای جدید و اجرا کردنشون به بهترین شکل ممکنه که سونی قطعا جای پیشرفت داره و نینتندو هم عالی عمل کرده.
این تغییر فقط توی کریتوس نبود، مربوط به همه شخصیتها بود.
توی رگناروک، عملا هیچکس نمیخواست کسی رو بکشه
نه فریا کریتوس رو، نه کریتوس ثور رو، نه ثور کریتوس رو، نه اودین کریتوس رو، نه کریتوس اودین رو.
کلا رگناروک پتانسیل این رو داشت رده سنی نوجوان هم بگیره اگه خشونتش نبود.
کریتوس قدیم یه چیز دیگه بود خدایی 🔥
کریتوس فقط با سازنده هاش «رشد» نکرده، بلکه با مخاطبینش «رشد» کرده.
اتفاقی که کمابیش با دانته یا اتزیو هم شاهدش بودیم. البته که نظر جفی رو تا ساخته نشه نمیشه قضاوتش کرد.
دانته تو dmc5 فقط از لحاظ ظاهری پیر شد احساس میکنم
و مایی که چشم به انتظار ریمیک سری های اول هستیم🥶❄️
فقط در صورتی که tc Carson برگرده و خشونتش تغییر نکنه
دوربین هم همونطوری بمونه یا مثل دوربین سری سولز بشه
وگرنه اصلا خوشم نمیاد
کسی که عاشق سلطان کریتوس باشه فرقی برایش نداره گاد آف وار اینطوری باشه یا اونطوری سلطان همیشه عشقه عشق امید وارم بازم پادشاه قلب ها یعنی سونی دلها از گاد آف وار بازی بسازه و عشق کنیم ( عاشقان سونی)
برای من که همیشه این عنوان جایگاهی بزرگی داشته، حالا موافقم که کریتوس مهربون تر شده، ولی هنوز شاهکارهایی که ازش ساخته میشه فوق العادن
جفی هم خطر تغییر قهرمان سری به آترئوس و فهمیده
منم شدیدا با حرف هاش موافقم، کریتوس قبلی رو بیشتر میپسندم قبلا هم میگفتم ولی خب حمله بهم میشد حالا خالقش هم میگه با اون چیزی که مد نظر بوده فاصله گرفته. بعضی فن ها نظر خالق اثر رو هم زیر سوال میبرن درسته که مالک اثر سونی هست ولی دلیل نمیشه اینم ساکت بشه.
الان مثلا همه مون نحوه خلق سری dmc رو میدونیم که قرار بوده resident evil 4 باشه و چون از ریشه های رزیدنت فاصله داشته کنسل شده اما به خاطر اینکه ایده ی فوق العاده ای داشته در قالب یک بازی مجزا با نام dmc عرضه شده. جالبه بعد از اینکه کامیا از کپکام رفت و کارگردانی نسخه ۲ تا ۵ همگی به ایتسونو رسید ولی تو مصاحبه ها بارها گفته شده عوامل سازنده تو خیلی از چیزهایی که میخاستن پیش ببرن بارها با کامیا مشورت کردن در صورتی که کامیا کپکام رو ترک و کارمندش نبوده.
به نظرم سونی و استدیو هاش هم باید همچین رویه ای رو میداشتن میتونستن با خالق اثر هم یه تماسی داشته باشن مثل کپکام
دمت گرم مرد خدای جنگ فقط خدای جنگ خودت
خدایی درست میگه
کریتوس تا ۲۰۱۸ اوکی بود، و بهترین حالت هاش رو در گاد ۲ و ۲۰۱۸ داشت که در هر دو حالت، این شخصیت رو باور پذیر میکرد، چه کریتوس رادیکال در نسخهی ۲ و چه کریتوس منطقی در ۲۰۱۸. درکل برداشت و پرداخت بارلوگ به شخصیت کریتوس همیشه در بهترین حالت قرار داشته و نشون میده که بارلوگ خودش به این شخصیت علاقه ی خاصی داره.
بارلوگ با نوع جهان بینی خودش سعی کرده که کریتوس رو در موقعیت «معنا و تعریف» کنه که انصافاً هم موفق بوده…
در رگنوراک در رگنوراک خبری از این کریتوس نبود و بیشتر یه اسم بود تا شخصیت.
در مجموع با حرفش مبنی بر ساخت IP های جدید در لور بازی های اینچنینی موافق ترم تا تغییرات خیلی شدید و عجیب غریب و گاها در تضاد کامل با باطن اون بازیها و شخصیت ها.
مطلب حقی بود
واقعا این DLC فوق العاده بود ولی درباره رگناروک قبول دارم
متاسفانه تنها خدایی که تمش به بازی گاد میخورد ثور بود،هایمدال که اصلا ابهت نداشت یا حتی اودین طراحی و صدای فوق العاده ای داشت و هدفشون همین بود ولی باز باید خیلی با ابهت تر بود ولی DLC های داستانی کمک میکنه به تکمیل داستان رگناروک و امیدوارم DLC ها یا اسپین آفای بیشتری برای تکمیل داستان بدن
تنها ضعف رگناروک داستانش بود که البته نقطه ضعف اصلی مجموعه داستان محوری مثل God of War وگرنه داستان جدید کریتوس تازه شروع شده و این غرای الکی بیش نیست،اگه شخصیت کریتوس تغییر نمیدادن باز همینا یه گیر دیگه میدادن
God of War 2018 نمونه بارز همون گاد قبلی تو قالب جدیده و عالیه
خیلی بیشتر میتونم صحبت کنم ولی خیلی طولانی میشه
بازیکن متای ۹۴ یا ۹۵ میگیره الکی متا نگرفته بلکه قابل ستایشه
خیلی چیزا سلیقه هست
الان میتونن ادامه داستان کریتوس بگن یا بازترش کنن و ربطش بدن به حمله بقیه سرزمین ها به نورث یا داستان ماسک و پشت پردش بگن و یه اصل کاری مثل کنگ فاتح وجود داشته باشه و خیلی چیزها که میدونن
داستان گاد جدید که قطعا کوری بارلوگ مینویسه و امیدوارم نویسندگی و کارگردانی خودش برعهده بگیره
کریتوس تا دندان مسلح در GOW 3 کجا
کریتوس وابسته به آترئوس کجا
🤬😩😭😭😭
کاملآ باهاش موافقم هدف خلق کریتوس خلق شخصیتی بی رحم مخالف اجتماع و شکست ناپذیر بود که به دلیل آسیب های شدیدی که در طول زندگیش از خدایان دیده تبدیل ب ماشین کشتار شده ، اما الان تبدیل به یک پیر درونگرای ضعیف و بیتجربه شده که آتروس به راحتی سرش داد میزنی و اون فقط نفس عمیق میکشه و سعی میکنه خودش رو کنترل کنه :/
به عنوان یک فن دو آتیشه امیدوارم توی سری های بعدی ما رو هم در کنار طرافداران جدید خوشحال کنه 💪
شخصیت پردازی کریتوس تو گاد ۲۰۱۸ رو دوست داشتم
به کسی کاری نداشت . کارای مردمم به کریتوس ربطی نداشت
کم حرف بود
یه کریتوس عاقل بود
ولی تو رگناروک نصیحت هایی که به اترئوس میکردو اجرا نمیکرد
حرف خودشو عوض میکرد
دنبال نجات مردم🤦
البته جفی جان از اون اینده ای که تو برای گاد میخواستی بیشتر متنفرم
واقعا حرف خوبی زدی.. کم حرف بود و کاری به کار کسی نداشت.. دنبال نجات مردمم نبود .. ای خدا.. آرزوم این بود همون خدای کم حرف و در هم شکسته در حال نجات نسخه بزرگسال پسرش یه مرگ با شکوه داشته باشه و یه خداحافظی بزرگ با یکی از بهترین کاراکترهایی که ساخته شده میداشتیم ولی به جاش حالا یه ابر قهرمان داریم که توی پرحرفی با میمیر رقابت میکنه.
حالا یه مشکل دیگه ای که خیلی رفت رو مغزم فریا بود که زیادی به کریتوس نزدیک میشد تو این dlc
یه جاشم گفت به بیشنهادم فکر کردی حالا نمیدونم پیشنهادش همون چیزی بود که میمیر میگفت یا اون چیزی که من ازش بدم میاده
من دی ال سی رو هنوز بازی نکردم…
خیر سرم ps4 رو فروختم….
میمیر چی گفته به کریتوس ؟.
فریا اگه بره با کریتوس من امید کامل از سری رو از دست میدم…
قبل عرضه رگنارک کامنتام هست که چقدر هایپ بودم با خود داستان بازی خورد تو ذوقم
الان دی ال سی چی اضاف کرده ؟.؟….
بگم ؟
اسپوووووووووویل
……
اول فریا میگه به اون پیشنهادی که گفتم فکر کردی
کریتوس میگه هنوز دارم فکر میکنم
جلو تر میمیر میگه تو باید خدای جنگ بودن نورث رو قبول کنی
حالا من نمیدونم فریا اینو میگفت یا یه چیز دیگه
……..
ولی در کل dlc خفنی بود
مرسییییی.
نه ایشالا فریا با کریتوس ….
خدا کنه خدای جنگ نورث بش.
ولی اگه خشم سه گانه برگرده همین پیسی رو میفروشم میرم رو ps5 ….
توی اون صحنه اول dlc منظور فریا همون خدای جنگ شدن بود اما به عمد جوری گذاشته بودنش که فکرای دیگه ای کنیم. اینم مسخره بازیای سازنده هاس دیگه.
امیدوارم همینطور باشه
یه مشکل دیگه هم داشتم هیلیوس بود
هیلیوس تو بازی ادم رو مخی نبود
بچه خشگل خدا ها بود ولی رو مخ نبود
تو ولهلا به عنوان یه خدای رو مخ ازش تو دفترچه کریتوس نوشته
حرفایی هم که میزنه به هیلیوس نمیخوره
رو مخ بین خدا های المپ هرمس بود
یه جوری گفتی : بهم نزدیک شدن که اصلا فکر رفتم سمت چیزای بالای ۱۸ سال 🙂
دایره اومد بالا سر فریا 😂
چه از رگناروک خوشتون بیاد چه نیاد این بشر یه دلقکه بهش اهمیت ندین
بهترین کامنت 👏
خیلی شانس اوردیم این دیگه کارگردان گاد اف وار نیست
وگرنه تا الان داشتیم همون سه گانه رو تو مصر و نورث بازی میکردیم
کریتوس کاملا بی هدف به دنیا های دیگه سفر میکرد که خدا هارو بکشه
من با دوربین بازی مشکل دارم(دوستم هم از دوربین ۲ نسخه اخیر خوشش نیومد)
اون بخش آخر رگناروک و سخن رانی کریتوس قبل از نبرد و دیالوگای حین نبردش با آترئوس به قدری کرینج بود که یه جاهایی واقعا دوست داشتم صدا رو قطع کنم.
دقیقا حرف دل منو زده!
سری اصلی بشدت و عاجزانه یک ریمیک تمام عیار میخواد
حق پرومکس
شما تو این دنیا نمیتونی همرو راضی کنی
یه سریا اون کریتوس قدیمیو میپسندن یه سریا هم جدیدشو ولی به هر حال اکثراً گادهای جدید رو دوست دارن حتی طرفدارای قدیمی سری، و اینکه به صورت کلی بگیم تغییر شخصیت کریتوس بده درست نیست به صورت منطقی بخوایم نگاه کنیم این رشد شخصیتی برای کریتوس لازم بود و سانتامونیکا به بهترین شکل انجامش داد
دیوید جفی هم بعضی وقتا زیاد حرف میزنه زیاد جدیش نگیرین
دقیقا
حق داره هردو تا کریتوس زمین تا آسمون با هم فرق دارن من که نمیتونم بین این دو تا یکی رو انتخاب کنم
گاد اف وار دنیای نورس بنظرم عالی بود ولی من دنیای یونان رو با هیچی عوض نمیکنم و بشدت منتظرم روزی ریمیک گاد اف وار ۱&2 رو ببینم چون بنظرم بدجور لایق یک ریمیکه و قطعا میترکونه.
راست میگه هیچی کریتوس سه گانه اول نمیشه
ولی من دوس دارم ارتقا پیدا کردن شخصیتارو!!
خدا رو شکر بالاخره یکی این تابو رو شکست و چه کسی بهتر از خود خالق این شخصیت. ما واسه این عاشق خدای جنگ بودیم کریتوس یه وحشی جانی بود و به خون همه تشنه بود. نه این شخص عاطفی دراماتیک
دوستان سه گانه قبلی یه داستان و گیم پلی متفاوت داشت ، این چندگانه هم یه داستان و گیم پلی متفاوت داره ، مقایسه این دوتا کاره کاملا اشتباهیه ، اصلا شاید این گاد آف وار هم مثل قبلیا پیش میرفت روند بازیسازیش شاید با شکست روبرو میشد (آدم عاقل باید همه امکان ها رو مدنظر بگیره) ، شمایی که نظر مثبت میدید به سازنده کریتوس و نظرات منفی بقیه بخاطره اینه که با نوستالژی این فرانچایز بیشتر خاطره دارید و یجورایی دلتنگ گاد آف وار خشن و مغروره قبلی هستید دقیقا مثل من ، ولی بیایید منطقی فکر کنید که توی این دوگانه یبار بهترین گیم سال شد ، این یکیش نمره متاش بالای ۹۰ گرفت دوباره مثل گاد ۲۰۱۸ ، و از همه اینا مهم تر گیم از لحاظ گیم پلی و گرافیک واقعا شاهکاره و خدایی و منطقا از لحاط داستان سرایی صدتا گیم بپاش نمیرسن ، الآنه دنیای گیم به سمت نبوغ درحاله حرکته مثل گیم هایی نظیره بالدورزگیت که امسال شد بهترین گیم سال (حقیقتا خودم زیاد با بالدورز حال نمیکنم و زیاد موافق گیم آف د یر بودنش نیستم) ولی تغییر توی خیلی جاها مثل همین گیم خوب بوده کاری که سانتامونیکا با سریه گاد توی سال ۲۰۱۸ کرد و انصافا هم موفق بود ، دوستان گیمری عزیز (اولد اسکول های محترم) شل کنید و از گیم پلی و داستان بازی کمال لذت رو ببرید.
طبیعتا عشاق کرکتر کریتوس دید دیگه ای دارن تا سازنده اثر
خیلی هامون با این شخصیت زندگی کردیم و روند اخلاقیاتش در گذر سال ها به نظرم منطقیه
بنظر من جا داره که تو گاد آف وار ۶ خدای جنگ اصلیو برگردونم حالا به هر روشی
عزیزان یه لحظه مکث کنید یه لحظه فکر کنید
اخه واسه چی کریتوس باس بیاد خدایان اسکایندوی رو تار و مار کنه، دوباره انتقام زن و بچش
اخه یه سناریو رو که نمیشه هی تکرار کرد، اون سبک گیمپلی هم که دیگه به تهش رسیده بود
این طبیعی که انسان با بالا رفتن سنش عاقلانه-تر رفتار کنه
نکنه توقع داشتید کریتوس جلو بچش وحشیانه-تر بکشه و خشن-تر باشه
پشت اون خشم بی حد و اندازه کریتوس تو سه گانه اول یه دلیل منقطی بود و پشت این رفتار انسان وارانه-ش هم منطقی است به اسم پدر، یه پدر واقعی تمام تلاشش رو میکنه تا پسرش نسخه ای بهتر از خودش باشه، اشتباهاتشو تکرار نکنه، پس این طبیعه که کریتوس نخواد بچش مثل خود سابقش بشه، یه هیولا. قبول دارم نسخه ۲۰۲۲ میتونست بهتر باشه اما حرف خالقش رو قبول ندارم، بیخود نیست که دیگه تو سانتا نیست بیخود نیست که دیگه رشد نکرد، کسی که تغییر نکنه رشد هم نمیکنه، دنیای خدای جنگ برای ادامه نیاز به تغییر داشت و تغییر کرد ولی ایشون هنوز همونیه که بود یه عشق کشت و کشتار
…ناگفته نموند که اولین الگو هر پسری معمولا پدرشه…
ولی خودمونیم قدرت رسانه رو نگاه کنید تا چه حد میتونه رو نگرش اقراد ساده، کم سن و سال و تینیجر تاثیر بزاره. بیخود نیست که دولت دنبال نفوذ تو سایتهای مثل اینجاست شایدم…
برای درک بهتر حرفم همین بس که سایتی که تا دیروز (تا زمان اقابابایی) مثل چی از این بازی (ریبوت جدید) دفاع میکرد و هر که کمتر از گل بهش میگفت رو کاربرا با دیسلایک ازش استقبال میکردن حالا در دوره (اقای کریمی) برعکس شده.
دیوید جفی جدیدا زیاد حرف می زنه
اکثرا این کریتوس پیر و عاقل رو بیشتر می پسندن