تا دو سه ساعت اول بازی همه چیز شبیه it takes two بود ولی به مرور همه چیز عوض شد و بازی هویت مخصوص خودش رو گرفت
با اینکه محیط ، تنوع بازی قبل رو نداره ولی گیم پلی و پازلها به هیچ عنوان این اجازه رو نمیده تا بازی تکراری و خسته کننده بشه
بازی پر شده از باس فایت های جذاب ، بیاد ماندنی و چالش برانگیز
پر از تعقیب و گریز های باحال ، سریع و پر هیجان
پر شده از پازلهایی که بعضی هاش وابسته به واکنش سریع هر دو طرفه و همکاری بیشتری رو طلب میکنه (بازی سخت تر از it takes two هست ؛ هر دو بازی رو با فرزندم رفتم و اسپلیت فیکشن چالش بیشتری برای اون درست کرد (موهای بیشتری رو هم از من سفید کرد :-))) )
اسپلیت فیکشن نقاط قوت بازی قبل رو گرفته و از اونا به بهترین شکل استفاده میکنه
و مثل بازی قبل با تاکید نکردن بی مورد بر گرافیک رئالیستیک و در عوض تاکید بر گیم پلی و پازل ها باعث شد تا بشه از اسپلیت فیکشن به عنوان یه بازی کامپیوتری واقعی یاد کرد
چیزی که هویت اصلی مدیوم گیم رو به همراه داره
با اینکه فرمول همون فرمول بازی قبلِ ولی کاری که جوزف فارس با این بازی کرد خیلی سخت تر از it takes two بود ( چیزی شبیه «حفظ قهرمانی از قهرمان شدن سخت تره) و شاید داستان بازی خیلی حرفی برای گفتن نداشته باشه اما تونست کاری کنه که اصلا خسته کننده و تکراری نباشه و با یه باس فایت بیادماندنی و درجه یک ، کار بازی رو تموم کنه
تا دو سه ساعت اول بازی همه چیز شبیه it takes two بود ولی به مرور همه چیز عوض شد و بازی هویت مخصوص خودش رو گرفت
با اینکه محیط ، تنوع بازی قبل رو نداره ولی گیم پلی و پازلها به هیچ عنوان این اجازه رو نمیده تا بازی تکراری و خسته کننده بشه
بازی پر شده از باس فایت های جذاب ، بیاد ماندنی و چالش برانگیز
پر از تعقیب و گریز های باحال ، سریع و پر هیجان
پر شده از پازلهایی که بعضی هاش وابسته به واکنش سریع هر دو طرفه و همکاری بیشتری رو طلب میکنه (بازی سخت تر از it takes two هست ؛ هر دو بازی رو با فرزندم رفتم و اسپلیت فیکشن چالش بیشتری برای اون درست کرد (موهای بیشتری رو هم از من سفید کرد :-))) )
اسپلیت فیکشن نقاط قوت بازی قبل رو گرفته و از اونا به بهترین شکل استفاده میکنه
و مثل بازی قبل با تاکید نکردن بی مورد بر گرافیک رئالیستیک و در عوض تاکید بر گیم پلی و پازل ها باعث شد تا بشه از اسپلیت فیکشن به عنوان یه بازی کامپیوتری واقعی یاد کرد
چیزی که هویت اصلی مدیوم گیم رو به همراه داره
با اینکه فرمول همون فرمول بازی قبلِ ولی کاری که جوزف فارس با این بازی کرد خیلی سخت تر از it takes two بود ( چیزی شبیه «حفظ قهرمانی از قهرمان شدن سخت تره) و شاید داستان بازی خیلی حرفی برای گفتن نداشته باشه اما تونست کاری کنه که اصلا خسته کننده و تکراری نباشه و با یه باس فایت بیادماندنی و درجه یک ، کار بازی رو تموم کنه
امتیاز من به بازی. ۱۰/۱۰