نقد و بررسی فیلم فسیل | پرفروش‌ترین فیلم سینمای ایران
فیلم فسیل اثر پر سر و صدا و پر مخاطب این روزهای سینمای ایران می‌باشد که در ژانر کمدی و با حضور چند نام آشنا ساخته شده است.
فیلم فسیل با استقبال عجیب پس از رکود سینماها روبرو شد و هم‌اکنون نیز پس از ماه‌ها اکران، حجم زیادی از فروش سینمای ایران را در اختیار دارد.
این فیلم در اکران چند ماهه خود که هنوز نیز ادامه دارد موفق شد تا به پر فروش‌ترین فیلم تاریخ سینمای ایران تبدیل شود. گرچه که برای صحبت درباره پر فروش‌ترین فیلم، باید بهای هر بلیط را نیز در نظر گرفت، اما فعلا از نظر رقم و عدد، فیلم فسیل با بلیط شصت هزار تومانی بیشترین فروش تاریخ را داشته است.
البته که این فیلم از نظر تعداد مخاطب نیز شرایط خوبی داشته و اکنون پنجمین فیلم پر مخاطب سینمای ایران محسوب می‌شود.
فیلم فسیل را کریم امینی ساخته است. امینی پیش از این فیلمهای دشمن زن را در سال ۹۶ و گربه سیاه را در سال ۹۸ کارگردانی کرده بود.
پس از این دو فیلم او دست به ساخت فیلم فسیل زده است و پس از آن نیز فیلم شهر هرت را ساخته که هم‌اکنون نیز همزمان با فسیل در حال اکران می‌باشد.
فیلم فسیل از نظر اسامی بازیگران نیز وضعیت خوبی دارد. افرادی مثل بهرام افشاری، هادی کاظمی، الناز حبییی، ایمان صفا و الهه حصاری در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند.
فسیل داستان سه دوست را روایت می‌کند. دوستانی که پیش از انقلاب با یکدیگر یک گروه موسیقی را تشکیل داده‌اند که به تازگی معروف شده و در حال پا گرفتن می‌باشد. این گروه سه نفره شامل اسی با بازی بهرام افشاری، سعید با بازی هادی کاظمی و صفا با بازی ایمان صفا می‌باشد.
این گروه در مسیر شهرت و معروفیت خود با چالش‌هایی روبرو می‌شوند که تلاش می‌کنند آن‌ها را از سر راه خود بردارند و درست در زمانی که بنظر می‌رسد نوبت موفقیت آن‌ها رسیده است، همه چیز با به کما رفتن اسی و اتفاقات پس از آن در ایران خراب می‌شود.
اولین موضوعی که با تماشای فسیل به شدت جلب توجه می‌کند، مدت زمان طولانی آن است. فسیل یک فیلم یک ساعت و چهل و پنج دقیقه‌ای است، در حالی که اصلا برای این مدت زمان برنامه ندارد.
در واقع فیلم فسیل بیش از توان خود کش آمده است که می‌تواند مخاطب را از جایی به بعد کلافه کند. فیلمنامه فسیل نه قصه و نه ایده مناسبی برای این مدت زمان دارد. بنابراین فیلم از جایی کمی خسته‌کننده می‌شود و مخاطب در انتظار پایان آن می‌نشیند. این احساس طولانی بودن فیلم دلایل زیادی دارد.
فیلم فسیل در واقع به دو بخش تقسیم می‌شود. بخش اول اتفاقات قبل از انقلاب و به کما رفتن اسی را روایت می‌کند و بخش دوم اتفاقات پس از آن را.
در لحظاتی که فیلم قبل از انقلاب را روایت می‌کند، با یک فاجعه روبرو هستیم. فیلم ابدا موفق به ترسیم یک ایران قبل از انقلاب نیست و لحظه‌ای حس تماشای آن را به مخاطب نمی‌دهد. مصنوعی بودن آن به شدت آزاردهنده است.
علاوه بر این فیلم از نظر شوخی‌‌ها و خنده گرفتن نیز وضعیت بدی در لحظات قبل از انقلاب خود دارد و سعی دارد با نام خواننده‌های قدیمی بازی کند که این موضوع یک شوخی و کمدی نخ‌نما و بسیار تکراری است. در مجموع بنظر می‌رسد فیلم برنامه خاصی برای قبل از به کما رفتن اسی نداشته است.
فسیل همچنین یک سوژه تکراری دارد. با وجود آنکه شاید ایده کلی فیلم ایده بامزه‌ای باشد، اما فسیل از سوژه تکراری استفاده می‌کند. سوژه تفاوت‌های قبل و بعد از انقلاب، حضور کمیته در سطح شهر و پارک‌ها و عوض شدن شرایط، بارها و بارها در فیلمهای مختلف استفاده شده است.
فیلم نهنگ عنبر نیز به طور مثال از همین موارد استفاده کرده است. با این تفاوت که فیلم نهنگ عنبر سناریو داشته و مخاطب در حال دنبال کردن قصه‌ای است اما در فسیل سناریو خاصی به معنای جدی کلمه وجود ندارد و ما شاهد سلسله اتفاقات روزمره اسی هستیم و همین دنبال نکردن خط داستانی خاص، یکی از دلایلی است که حس می‌کنیم فیلم طولانی است.
این یکپارچه نبودن در شیوه کارگردانی نیز به چشم می‌خورد. به‌طوری که فیلم سکانس‌های کوتاهی دارد که مدام با مات شدن تصویر پایان می‌یابند تا سکانس جدیدی آغاز شود.
فیلم تنها یک خط داستانی عشقی بین اسی و فرنگیس را دنبال می‌کند که به قدری نحیف و ناتوان است که کسی آن را جدی نگرفته و به آن اهمیتی نمی‌دهد.
بهرام افشاری ذاتا بامزه است، این موضوع ممکن است به دلیل ویژگی خاص اندام او باشد. او از این بامزگی خود در فیلم فسیل نیز استفاده کرده و به فیلم کمک زیادی کرده است.
در مجموع عملکرد بازیگران فیلم خوب و قابل قبول است. البته که الناز حبیبی در این دسته قرار نمی‌گیرد و شاهد یکی از بازی‌های ضعیف او هستیم که این اتفاق شاید به دلیل شخصیت بسیار بد او در فیلم باشد.
فیلم پس از به کما رفتن اسی و اتفاقات ایران موفق‌تر از پیش از آن بوده و از این لحظه به بعد در لحظاتی موفق به خنده گرفتن از مخاطب می‌شود.
این خنده اغلب از موقعیتی کمدی حاصل می‌شود. موقعیتی که اسی در مرکز آن قرار داشته و تفاوت‌ها و تناقض‌های قبل و بعد از انقلاب بر روی زندگی او اثر گذاشته است.
اما برای خلق این موقعیت کمدی نیز چندان تلاشی رخ نداده است و این تناقض در تاریخ ایران بوده است که همانطور که گفته شد بارها از این سوژه استفاده شده است.
برای فیلمی مثل فسیل که سناریو خاصی نداشته و به صورت آیتمی در حال خنده گرفتن از مخاطب است، باید تعدادی شوخی‌های بالای بیشتری وجود داشته باشد.
شوخی‌هایی که در لحظاتی اجازه نفس کشیدن به مخاطب را ندهند. درست مانند تماشای یک استندآپ کمدی. اما در فسیل بین دو شوخی خوب فاصله بسیار زیادی وجود دارد و از آنجا که با یک قصه یکپارچه طرف نیستیم، در فاصله بین این دو شوخی حوصله مخاطب سر می‌رود.
در مجموع فیلم فسیل یک اثر کمدی با سوژه‌ای است که بسیار آن را دیده‌ایم. فیلم از نظر بازیگری موفق بوده اما از نظر فیلمنامه یک فیلم نزدیک به دو ساعته نیست.
فیلم یک قبل انقلاب فاجعه و یک بعد از انقلاب بهتر دارد که کمی آن را بالا کشیده و شوخی‌های بهتری دارد که البته کم و بعضا تکراری هستند.
بنظر می‌رسد بیشترین عامل موفقیت فیلم فسیل، رکود عجیب سینمای ایران در شش ماه دوم سال گذشته می‌باشد و قطعا پاسخ به دو سوال کاملا روشن است.
آیا فسیل بهترین فیلم کمدی تاریخ ایران است؟ خیر!
و آیا فسیل شرایطی دارد که پر فروش‌ترین فیلم سینمای ایران باشد؟ قطعا خیر!
مطالب مرتبط سایت
تبلیغات
پر بحث‌ترین‌ها
- فوری: سونی در حال مذاکره برای خرید کمپانی مادر FromSoftware است
- نامزدهای بهترین بازی‌های سال مراسم The Game Awards 2024 مشخص شدند
- نقدها و نمرات بازی STALKER 2 منتشر شدند
- پلی استیشن برای ۱۰ سال متوالی نمایندهای برای بهترین بازی سال داشته است
- شایعه: حالت پرفورمنس بازی STALKER 2 روی Xbox Series X به خوبی اجرا نمیشود
- از صنعت بازی های ویدیویی در سال ۲۰۲۵ چه انتظاراتی داریم؟
- شایعه: کمپانی مادر FromSoftware احتمالا برای جلوگیری از تصاحب خصمانه از سوی یک شرکت کرهای به سونی مراجعه کرده است
- رسمی: شرکت مادر FromSoftware پیشنهاد خرید از سوی سونی را تایید کرد
- بازی Death Stranding Director’s Cut دومین بازی پرفروش ایکس باکس شد
- بازی GTA V با این هدف ساخته شد که از هر نظر بهتر از GTA IV باشد
تبلیغات
پربازدید
+ ادامه
۱۵ انیمیشن برتر تاریخ 
کلیپ جدید انیمیشن Moana 2 حول محور شخصیت مائویی منتشر شد 
اولین تریلر از فیلم ترسناک ملوان زبل با نام Popeye the Slayer Man منتشر شد 
اولین تریلر انیمیشن سریالی Dream Productions منتشر شد 
فیلمبرداری فیلم The Conjuring: Last Rites به پایان رسید 
ویدیوی جدید Moana 2 آواز خواندن موانا را نشان می‌دهد 
۱۰ دیالوگ برتر سریال The Penguin 
اولین بازی فیفا بعد از جدایی از EA؛ عنوان موبایلی FIFA Rivals معرفی شد 
ویدیویی از پشت صحنه فیلم How To Train Your Dragon منتشر شد 
اولین تصاویر از فیلم جدید کارگردان Train To Busan منتشر شد
- اولین بازی فیفا بعد از جدایی از EA؛ عنوان موبایلی FIFA Rivals معرفی شد
کارمند سابق راکستار از علاقه خود به بازگشت یکی از محبوبترین ویژگیهای RDR 2 در GTA 6 میگوید 
راکستار: چیزهای شگفتانگیزی در رابطه با GTA 6 در حال انجام است 
گزارش: GTA 6 وضوح فوقالعادهای روی پلی استیشن ۵ پرو خواهد داشت 
نقدها و نمرات بازی STALKER 2 منتشر شدند 
برندگان مراسم Golden Joystick Awards 2024 مشخص شدند؛ Black Myth: Wukong بازی سال شد 
تریلر جدید Assassin’s Creed Shadows روی مخفیکاری تمرکز دارد 
صداپیشه شخصیت فرانکلین: ما نمیدانستیم که روی GTA V کار می‌کنیم! 
از صنعت بازی های ویدیویی در سال ۲۰۲۵ چه انتظاراتی داریم؟ 
آپدیت جدید GTA The Trilogy Definitive Edition خواسته بزرگ طرفداران را برآورده می‌کند
- ۱۵ انیمیشن برتر تاریخ
- کلیپ جدید انیمیشن Moana 2 حول محور شخصیت مائویی منتشر شد
- اولین تریلر از فیلم ترسناک ملوان زبل با نام Popeye the Slayer Man منتشر شد
- اولین تریلر انیمیشن سریالی Dream Productions منتشر شد
- فیلمبرداری فیلم The Conjuring: Last Rites به پایان رسید
- ویدیوی جدید Moana 2 آواز خواندن موانا را نشان می‌دهد
- ۱۰ دیالوگ برتر سریال The Penguin
- ویدیویی از پشت صحنه فیلم How To Train Your Dragon منتشر شد
- اولین تصاویر از فیلم جدید کارگردان Train To Busan منتشر شد
سریال From برای فصل چهارم تمدید شد
نظرات
فیلمی که بهرام افشاری توش باشه من ندیدم بد باشه
هنرشون در همین حده که چند نفرو بیارن تیپ دهه ۶۰ بزنن واسشون مردم باهوشم هجوم ببرن به سینما
فیلم جدا از کمدی بودن حرف زیاد داشت ادم عاقل و اگاه پیامشو میگیره
از طرفی به نظرم مردم دلشون برای فیلمای قدیم تنگ شده دلیل استقبال بالا اینه
regret
من شعورمو زیر سوال نمیبرم که بخوام با همچین فیلمی چشمامو اسیدی کنم.ببینین وضع ملتمون به کجا کشیده که این فیلم شده پرفرووووش ترین
Time to sucide
سینما آینه یک جامعه هست و از همین فیلم های پر فروش میشه افول فرهنگ رو نظاره کرد.
ارزش وقت گذاشتن رو داره حتما ببینید فیلم پر از متلک هستش
با این مردم ،همین میشه دیگه ،اگه نرن یه اثر خوب نیسازن ،نه این فیلنای بازاری ،خودم اخرین سینمایی که رفتم برای گشت ۳ بود ،که واقعا نا امیدم کرد و اصلا خوب نبود
سینمای ایران پر شده از فیلم های کمدی یک‌بار مصرف
حیف وقت و پولی که بزاری پای همچین فیلم هایی
من به عنوان کسی که تمامی فیلم های طنز رو میرم سینما با احترام میگم که با نقدتون مخالفم
چون فسیل از ثانیه اول پر از اتفاقات مختلف هست که همش باعث خنده میشه اصلا فاصله بین شوخی ها که میگید طولانی رو من حس نکردم
موضوع تکراری بود بله ولی پرداخت به موضوع کاملا جدید بود
به نظر من که برترین کمدی های سال ۱۴۰۱ تا الان هست
مرسی ولی فیلم ها و سریال های ایرانی بیشتر نقد کنید مثل ابلق و حیثیت گمشده
تنها علت فروش بالای فسیل، رکود چندساله سینما و تبلیغات و شاید هم کمبود فیلم.
فیلم هیچ حرفی برای گفتن نداره.
هیچ چیز امیدوار کننده ای در فیلم وجود نداره.
مشخصه که هدف از ساخت اینجور فیلم ها فقط و فقط درآمدزایی بوده که متاسفانه موفق هم میشن.
تا وقتی از این فیلم ها استقبال بشه شرایط سینما ایران همینه
کاش وقتتون رو برای دیدن و نقدش تلف نمیکردید
این پُرفروشی ها فقط بخاطره افزایش قیمت بلیت سینماست، وگرنه تعداد مخاطبان این فیلمها از مخاطبان فیلمهای دهه ۶۰ و ۷۰ کمترن.
…
عقاب‌ها (۱۳۶۳) تنها فیلم سینمای ایران است که بیش از ۱۰ میلیون نفر آن را در سینما تماشا کرده‌اند.
اتفاقا بنظر من فیلم داستان داشت ولی شما باید دقت میکردی داستان فیلم چی بود درواقع نمیشه هم گفت ولی یک داستان مخفی تو فیلم بود که خدایی خیلی سیاسی بود 😂من به شخصه از فیلم خیلی خوشم اومد نمیدونم چرا شما خوشتون نیومد واقعا
اطلاعی ندارم
من بعد چندسال رفتم سینما و این فیلم رو دیدم. پیشنهادش میکنم چون خنده و شادی که سکانس‌های مختلفش داره دلنشین هستند و از طرفی حس نوستالژیک دهه ۶۰ فیلم عالیه.
به نظرم از باقی آثار طنز ایرانی تو چند سال اخیر بهتر بود.
فیلمبرداری پدربزرگی، تدوین بچه مهدکودکی، نویسندگی نوزادی (اساسا نوشتاری برای فیلمنامه ندارن اینا) بازیگرای درپیت دوزاری، تهیه کننده قاچاقچی، کرگردانی Error 404 ، نتیجه فیلم زباله ایرانی
من هادی کاظمی رو خیلی دوست دارم . بهرام افشاری هم که ثابت شدس. الناز حبیبی هم خیلی باحاله و خیلی دوست دارم برم ببینم ولی تعریف های خوبی نشنیدم ازش🤣😅 نمیدونم چرا همه می‌رن میبینن 🤨
از نظر من کمدی ترین فیلم های ایران اخراجی هاست.هر دقیقش خنده داره
داش مقاله رده بندی نیست که … زخم کردید بابا بخدا همه میدونن فیلم قشنگی بود
حالا نظرمو گفتم مشکلش چیه؟
از نظر من خجالت نکش هم خوب بود
هر دفعه دمپایی می‌خورد رو صورت احمد مهران فر بود یا مهران احمدی
( اینا رو قاطی میکنم )
هیچی داش مشکلی نداره بعضی موقعه ها اعصاب دوستان الکی بهم میریزه
فک کن ۳۰۰ هزار شهید از همه چیزشون گذشتن رفتن جنگ بعد ازشون فیلمی بسازی که از نظر بعضیا کمدی ترین فیلم ایرانه و هر دیقه ش خنده داره
عجب
از داستان زندگی هر کدوم از رزمنده ها و شهدای جنگ میشه یه فیلم حماسی با داستان و شخصیت های واقعی واقع گرایانه ساخت بعد
ولی بیای ب طرز باور نکردنی ده تا دلقک دور هم جمع کنی و تاریخ رشادت های رزمنده های دفاع مقدس ب بازی بگیری
از فیلم اخراجی ها و هر کی این فیلم دوس داره متنفرم
یک نمونه مشابه اگه اوردید که کشورای خارجی بیان از بزرگترین جنگ های کشورشون فیلم تخیلی طنز دلقک بازی بسازن جایزه دارید
طرف از ترس میگ… یه گردان شیمیایی میشن ماسک میزنند
شخصیتا همه چیپ غیر واقعی و توهین امیز
فیلم ” لیلی با من است ” هم طنزه و راجب دفاع مقدس ولی این کجا و ان کجا
سطحو. .
.
نه از وطن شانس آوردیم نه از هموطن:
کارنامه امسالت چند تا خیلی خوب داشت عمویی؟؟
اولاً فیلم اخراجی ها ۱ هم از یک رزمنده و شهید واقعی اقتباس شده. شهید “مجید خدمت” ملقب به مجید سوزوکی.
…
ثانیاً فیلمهایی نظیره “لیلی با من است” و “اخراجی ها” داره نشون میده که اگه پاش بیوفته حتی بی اعتقادترین افراد هم میتونن دلاور و شجاع باشن و برای دفاع از میهن و خاک کشورشون بجنگن و جون بدن. دفاع از وطن مختص گروه خاصی از مردم نیست. خیلی از کسائیکه رفتن جبهه و جنگیدن نه نمازخون بودن و نه الاسلام.
هرکی فیلم اخراجی ها رو دوست داره این نکاتش رو هم متوجه شده. ولی شما ازش متنفری چون نمیتونی این جنبه اش رو بپذیری که یک آدم لات هم ممکنه با تلنگری در زندگیش عوض بشه و برای میهنش بجنگه و جون بده.
…
ثالثاً نمونه ایی از فیلمهای کمدی-جنگی خارجی:
.
دیکتاتور بزرگ (The Great Dictator)
مردانی که به بزها خیره می‌شوند (The Men Who Stare At Goats)
راه راه (Stripes)
تندر گرمسیری (Tropic Thunder)
فیلم و سریال تبصره‌ی ۲۲ (Catch 22)
بیلاکسی بلوز (Biloxi Blues)
صبح‌بخیر، ویتنام (Good Morning, Vietnam)
سه پادشاه (Three Kings)
مش (M*A*S*H)
سربازان بوفالو (Buffalo Soldiers)
چگونه جنگ را بردم (How I Won the War)
قلعه بان (Castle Keep)
ارتش بابا (Dad’s Army)
اکنون در ارتش (In the Army Now)
….. جایزه من فراموش نشه :))) ……
داش اسی دیسلایک یه بارم تو زندگیش حق گفته باشه ایندفعه هست
درد یعنی اینکه توی همه سینماها اوپنهایمر داره اکران میشه اما اینجا هنوز فسیل روی پرده سینما هست.
انقدر الانمون بولشته که فیلمای بولشتِ گیشه ی الان برای موفقیت یا فرمول قبل انقلاب (بدون شرح😄) رو پیش می گیرن یا باید برن خارج از ایران فیلم تولید کنن. قصد توهین به این فیلمارو ندارم و اتفاقا تو جامعه ی غم زدمون نیازه ولی فیلم هایی که خوبن چه از منظر ساخت، بازیگری، داستان و از همه مهم تر واقعیت جامعه مون هستند، مجوز نمی گیرن و بایکوت می شن.
کمدی ترین فیلم ده سال اخیر ایران
واقعا فیلم طنز عالی بود پیشنهاد میکنم ببینید
عرض ادب و احترام خدمت جناب آقای حسن‌زاده.
تشکر از حضرتعالی بابت قلمی که برای اثر ((فسیل)) زده‌اید، هر چند دیرهنگام.
بنده اگر اشتباه نکنم حدود دو ماه پیش این اثر را برای پر کردن وقت خالی بین دو جلسه کاری برای دیدن انتخاب کردم. هر چند که اصولاً علاقه‌ای به این ژانر و ترکیب و فضاسازی ندارم اما موردی به ذهن بنده خطور کرد که بیان آن خالی از لطف نیست.
همه چیز همچون یک خواب بود. مردم، فرهنگ ایشان و ادا و اطوار آن‌ها. گویا گذار از دوره‌ای به دوره‌ای دیگر بایستی برای ما با تغییر همراه باشد. روزی اعلیحضرت و روزی دیگر امام. الله اعلم که فردا روز چه خواهد بود؟! (مگر نه اینکه همیشه همه چیز با تغییر بایستی همراه باشد؟!!!)
فیلم با یک حادثه (به کما رفتن) تغییر می‌یابد، اما این کما رفتن یک فرد نبود، این تعجب افرادی بود که هنوز نتوانسته‌اند، سرعت این‌گونه تغییر رفتار مردم سرزمین خویش را هضم کنند. می‌گویند، تغییر در فرهنگ، هنر و جایگاه مردم یک سرزمین، مسیری سخت، طولانی و دشوار است اما این فیلم نشان می‌دهد که چگونه یک شبه همه ما می‌توانیم تغییر کنیم. بخوانید ادا و اطوار بیافرینیم. (نه از نوع زیبنده‌ی آن)
مادری که قبل از انقلاب، به روز ترین مجلات مد و خیاطی را می‌خرید، تا برای اطرافیان خود هنری بیافریند، حال امروزه از روضه‌ای به روضه‌ی دیگر سرازیر می‌شود.
و پدری که با صدای … و … و … (جای خالی را برای یک فرد متولد دهه ۳۰ با دانش و آگاهی خود پر کنید) خاطره داشته حال تمام لذتش دیدن پروپاگانداهای درجه چندم رسانه‌ی … شده است.
برای آن‌هایی که همچون بنده زاده‌ی ناخواسته‌ی جنگ و شهوت بعد از هر مرخصی از میدان، هستند دیدن این یک شبه تغییر، عادی است!
همه چیز اثر فوق بی‌ارزش و بی‌کیفیت است اما برای من به هوش آمدن شخصیت اصلی و مواجهه با سیل عظیمی از تغییرات بی‌منطق، تداعی‌گر دوران جنگ و پساجنگ، سازندگی، اصلاحات، سال ۱۳۷۸و رییس‌جمهوری که …، سال ۱۳۸۸ و غیره است.
خدا داند فردا ابوالفضل چمنی بعد از به خواب رفتن عزیزی، چه لباسی خواهد پوشید و چگونه سخن خواهد راند! ای کاش به جای آنکه مدام به سایرین بگویم، آن زمان جوان بودم و خام! جواب بهتری برای این حجم از تغییرات در لحظه‌ای چشم به هم زدن داشته باشم.
درود بر شما بخاطر نکته های زیبایی که گفتید
چقدر زیبا گفتید!
پاینده باشید
آنتونی پارسونز یه کتاب به اسم “غرور و سقوط؛ خاطرات سفیر انگلستان در ایران” داره، اگه بخونی متوجه چرایی این چرخش فرهنگی میشی
ابولفضل ابن ادم از ساختار و شیوه بیان تو فیض بردیم خوشا به حال دوستان و خاندان تو 🙂 ناز کلامت😅 اطوار یعنی چه ؟خوشحال میشویم از شما چیز میز بیاموزیم😃
راستشو بخواین خیلی با فیلم حال نکردم
کمدی ضعیفی داشت
مسخره بازی بیشتر = فروش بیشتر
لینک دانلودی از فیلم پیدا نکردم فیلم منتشر نشده هنوز نه ؟
نه
فقط سینما
ممنون برای مقاله خواندنیتون ،بنظر من سینمای ایران یا شده کمدی کلیشه ای که توضیح دادین ،و یا شده فیلمهایی که کلا شدن سیاه نمایی از ایران ،توجه کنید نمیخوام بگم فیلم های بدی ساخته شدن همه عالی بودن مثلا ابلق،ولی منظورم اینه من خودم کارگرم خونه اجاره ای دختر ۷ساله که امسال میره کلاس اول ولی سینمای ایران شده کلا نشون دادن بدبختی
“و آیا فسیل شرایطی دارد که پر فروش‌ترین فیلم سینمای ایران باشد؟ قطعا خیر!”
به‌شرطی که موضوع تورم را در میزان فروش لحاظ نکنیم.
سینمای جمهوری اسلامی اصلا اونی نیست که بشه بهش نظر داد ..
من به شصخه با هچیک از ژانر های طنزی که سازه چهره های مشهور نباشه حال نکردم
ی کلیپ از آقای عبدی هست که به صورت واضح مخالفتش رو با این فیلم توضیح داده و واقعا هم همینه
هیچ توجهی نیست …
جوک های ج.. همیشه توی ژانر کمدی جواب داده و میده که متاسفانه بخاطر عدم اجازه در ایران
سازنده ها از سکانس های لوس احمقانه و جملات کنایه آمیز خیلی افتضاه استفاده میکنن
یجایی توی نظرات ی دوستی گفت تبلیغ .. بله شما با این حجم از تبلیغ انتظار داری فروش زیاد نباشه ؟!
سینمای اخراجی ها رو یاد بیارین …
این فیلم اصلا داستان نداره یه روایت از زندگی یه خواننده جوونه
یه فاجعه کامله تو سینما هر چقدر تلاش کردم بخندم به جز دو سه تا سکانس تو هیچ سکانس دیگه ای خندم نگرفت
نمیدونم چی شد که ایران به این وضع کشیده شد که این فیلم بشه پرفروش ترین فیلم ایران نمیدونم چرا آنقدر مهربون نقدش کردید
فیلم سفارشی به نظرم اومد
کلا تماشاگر را زیر۵ سال فرض کرده
سلام علیکم
کسایی که میگن بازیگر دره پیت و اینا
هنوز بهرام افشاری رو نشناختن
هرچی باشه فیلم بازی بهرام افشاری توش بینظیره یه تنه هم جواب همه رو میدم
شک داری برو تئاتر جوجه تیغی و چه کسی جوجه تیغی را کشت رو ببینید بعد بیایید نشر بدین
به نظر من این فیلم در واقع بهترین کمدی ایران هست ولی نه اینجوری که از همه فیلما بتونه بیشتر آدم رو بخندونه، اتفاقاً اون فیلمهای دوزاری که پژمان جمشیدی توشون هست خیلی از نظر سطح خنده‌دار بودن بهتر میشن، اما اینکه من میگم بهترین کمدی ایران توی این عصر فیلم فسیل هست دلیل متفاوتی داره
دلیلش اینه که ژانر این فیلم کمدی خالص نیست، یعنی شما نمی تونین بگین کمدی ژانر اصلی و غالب داستانه. ژانر فیلم در حقیقت کمدی_درام هست. به طور کلی، کمدی کارش اینه که کاری کنه ما به بدبختی‌های یک شخصیت بخندیم و خودمون رو جای اون فرد نذاریم. اما کمدی درام یک تفاوت اساسی با خود کمدی اصلی داره، اینکه کاری می‌کنه که بتونی اون فردی که یه بلایی سرش اومده رو درک کنی. من نمیگم این اثر یه کمدی درام خیلی قویه، اما وجود همین درامش باعث میشه که یه سر و گردن از کمدی‌های عادی بالاتر بره
یعنی به عنوان مخاطبی که این فیلم رو سه بار دیده_برای من چه مخاطب فیلمهای هالیوودم این عدد برای یک فیلم ایرانی خیلی زیاد حساب میشه_داستان از جایی که اسی از کما بیدار شد به طرز عجیبی تلخ شد، جوری که به قول امیر مهدی ژوله یه چشمم خنده باشه یه چشمم اشک. واقعا باید دقت کرده باشین کاراکتر اصلی این داستان رسماً «بدبخت» شد، و اتفاقاً فیلم کار درستی کرد که تا نصف داستان سراغ اصل ماجرا که بدبختی‌های اسی بعد از کما بود نرفت، چون یک زمینه سازی انجام داد که اول اون شخصیت برای مخاطب دوست داشتنی بشه، تا بعدش وقتی مرحله بعد از کما میاد مخاطب بتونه احساس همدردی داشته باشه
پس به طور کلی میگم که پلن و پلات این فیلم خودش به ذات اوکی بود و حالا اینکه چقدر حرفه‌ای تونست انجام بشه رو کاری ندارم، چون مطمئناً اگه دست فیلمنامه‌نویس و کارگردان حرفه‌ای تری میفتاد از این ایده می‌شد خیلی بهتر استفاده بشه. در کل میگم اثر اونقدری که فکر می‌کنین هم بی پتانسیل نبوده و خب برای ایران که هنوز قرنی از فیلم سازی جهان عقبه، فعلاً این دستاورد مطلوبی شد که زمینه پیشرفت بیشتری فراهم کنه تا به امید خدا در آینده آثاری از این هم بهتر داشته باشیم