بعد از ۳ سال، بازیکنان Death Stranding باسی پیدا کردند که گوشتان را دندان میگیرد
سه سال بعد از اینکه Death Stranding منتشر شد، بازیبازان فهمیدند که در دنیای عجیب و پیچیده بازی میتوانند گوش خود را در مبارزه با یک باس، از دست بدهند.
جریان از این قرار است که هنگام مبارزه با هیگز (Higgs)، شخصیت منفی بازی که توسط تروی بیکر (Troy Baker) نفشآفرینی میشود، اگر مداوماً ضربات مشت او را بلاک کنید و از مبارزه دوباره با او امتناع نمایید، وی به معنای واقعی کلمه گوشِ سم پورتر بریجز (Sam Porter Bridges) را دندان میگیرد. بنابراین اگر تمام ضربات هیگز را دفاع کنید، تا آخرِ بازی بخشی از گوش خود را از دست خواهید داد.
برای دیدن این صحنه نه تنها مجبورید تا بینهایت حملههای وارده را دفع کنید بلکه نیاز دارید تا از ضدحملههای هیگز هنگامی که سم را در چنگ دارد نیز در امان بمانید. افتادن این اتفاق، چیزی است که به صورت عادی در بازی رخ نمیدهد چراکه حقیقتاً کیست که هنگام تجربه یک باس فایت در Death Stranding، کنترلر را پائین بگذارد و آن را رها کند؟
در ادامه میتوانید ویدیوی به دندان گرفتن گوش سم توسط هیگز را مشاهده و دریافت کنید:
به طور قطع این حرکت، امضای شخص هیدئو کوجیما (Hideo Kojima) است و دیدن صحنههای اینچنینی در بازیهای کوجیما پروداکشنز (Kojima Productions)، چیزی نیست که هواداران سرسختِ این بازیساز ژاپنی، با آن غریبه باشند. اگر نسبت به صحت ویدیوی منتشر شده از این صحنه نیز مشکوک هستید، شاید جالب باشد بدانید که ویدیوی مذکور در روز جاری و توسط خود کوجیما، توییت شده است.
Death Stranding هماکنون روی پلتفرمهای پلی استیشن ۴، پلی استیشن ۵ و رایانههای شخصی در دسترس قرار دارد.
منبع: GamesRadar
پر بحثترینها
- بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- رئیس ناتی داگ: تست بازیگری Intergalactic به اندازه انتخاب بازیگر نقش الی شگفتانگیز بود
- بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است
- ظاهراً تریلر معرفی Intergalactic: The Heretic Prophet به تاریخ عرضه آن اشاره دارد
- دیجیتال فاندری تریلر Intergalactic را از نظر بصری شگفتانگیز توصیف میکند
- سازنده بازی Black Myth: Wukong بابت برنده نشدن در مراسم The Game Awards 2024 گریه کرد
- گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵
- مدیرعامل مایکروسافت: طرفدار Xbox بودن یعنی تجربه بازیهای آن روی تمامی دستگاهها
نظرات
“حقیقتاً کیست که هنگام تجربه یک باس فایت در Death Stranding، کنترلر را پائین بگذارد و آن را رها کند؟”
اگرچه کار روی خبر توسط خودم انجام شده ولی متنی که ازش ترجمه کردم، ابن سوال رو مطرح کرده بود و جواب خودم به سوال اینه:
من!
یادم میاد اواخر واقعاً تحملم تموم شد و ترجیح دادم به جای زمان گذاشتن روی باس و گیمپلی آخر بازی، لحظات باقی مونده رو از یوتیوب دنبال کنم…
با احترام به دوستان، هرچند که از بازی لذت بردم ولی به نظرم، واقعاً کشش اون میزان ساعت گیمپلی رو نداشت…
من این عدم کشش برام از یکی دو ساعت اول شروع شد 🙂
خسته نباشی دلاور دو ساعت اول که دقیقاً همون بخشیه که باید مادرشو دفن میکرد خیلی مسیرش برا بار اول قشنگ بودش
بازی همه پسندی نبود. من همون اول حوصلم سر رفت سرش
۷ ساعت اولش شاید خیلیارو خسته کنه هرچند برای من کل گیم جذاب بود و خوب با سلیقه من کاملا جوره، بازیایی که تعامل زیادی با محیط دارن مورد پسند من هستن.
ولی بعد از رسیدن به دریاچه ، کاملا گیم عوض میشه و خوب منو میخکوب کرد.
قطعا جز ۳بازی برتریه که تو این ۱۵ سال تجربه کردم.
موافقم.
بازی تا مناطق کوهستانی و برفی خیلی باحال بود ولی رفته رفته گیمپلی تکراری میشد اخرای بازی.
توی اسپایدرمن و گاد او وار ۲۰۱۸ هم همین مشکلو داشتم.
کلا از نظر شخص بنده بازیای سونی چندین ساعت اول تا اواسط گیم خیلی حال میده بعدش رفته رفته یکنواخت میشه و برای من دیگه اخرای داستان واقعا بزور میرم که فقط تموم شه چون گیمپلی چیز جدیدی نداره اسپایدرمن و هورایزون و انچارتد۴ سه تاشون بزور تا آخر رفتم که فقط تموم شه ولی تا وسطاشون خیلی خوب بود.
گاد هم که توی مرحله کشتی باگ خورد هی میفتادم پایین از کشتی😂
عجب
یه کامنت مثل آدم دادید
منم نصفه کاره و بعد از حدود ۱۴ ساعت ولش کردم
گیم پلی بازی اصلا کشش مناسبی برای دنبال کردن داستان بازی نداره و بازی هم رکن اصلیش گیم پلیشه
هر چند گرافیک و موسیقی بازی بشدت چشم نواز و گوشنوازه
موشن کپچر سم هم خیلی کم نقص و عالی بود و بخوبی وزن حرکاتش حس میشد
ولی افسوس که گیم پلی….
از دنیای زیبا و منحصر بفرد بازی نمیشد دل کند واقعا
سلام درسته بازی تو نیم الی یک ساعت اول خیلی خوشگل و جذاب بود ولی بعدش که تکرار تکرار و تکرار
اما وقتی به اخرای بازی رسیدم ریتم بازی تند شد و مراحل جذاب شدن
کاش تو طول بازی گیم پلی کلا ۱۰ تا ۱۵ ساعت با ریتم تند می زاشتن و به جای بار بری ایده دیگه ای قرار می دادن – بازی و مکانیزمش پتانسیل خیلی خوبی داشت ولی ایده باربری با اون حجم زیاد بازی نابود کرد
ولی اگر کسی تا مراحل اخری رفته و اونجایی که فکر کنم کپچر ۱۰ به بعد از بازی کردن منصرف شده ضرر کرده چون لذتش تو همون اخرای بازی بود
خدا کنه امیر گیم شو این کامنت شمارو نبینه که جونتون ب خطر میفته
این چیزا امضای آثار کوجیماس
عالی بود از بازی لذت بردم البته خیلی ها معتقدند شبیه ساز کولبریه که خب وافعا هم هست ولی با این وجود خیلی دوسش داشتم و این نکته رو من عمرا می فهمیدم چون من ضرباتش رو اصلا بلاک هم نمی کردم همینطوری میزدمش 😂
نسخه پی اس ۴ این بازی و یک سال پیش تموم کردم.به شدت هوس کردم برم سراغ نسخه پی اس ۵ این بازی .این بازی جزو ده بازی برتر مورد علاقه منه. خیلی خوشحال شدم نسخه دوم این بازی در حال ساخته.
حتما بازی کن من بازی بازی را روی ps5 تموم کردم خیلی گرافیک خوبی داشت همچنین از دوال سنس هم به خوبی استفاده کرده
تروی داداش این سوارز بازیا چیه 😂
احتمالا یه ایستراگ از بازی هالیفیلد و تایسون باید باشه 👌👍
سوارز در صنعت گیم ؟
ادای دینی به مایک تایسن افسانه ای
فکر کنم باس آخرِ آخرین بازیای که قبل از بازنشستگی یا ترک فیزیکی صنعت گیم بسازه ، خودش باشه !
دلیلی که نوشتم فیزیکی اینه که خودش گفته بود من بعد از مرگ هم بازی می سازم !! 😂
خدا بخیر کنه آخر عاقبت هممونو
تا وقتی گیم پلیش بیش از حد خسته کنندس نمیشه از داستان و جزئیات لذت برد… البته این بازی فرق چندانی با آثار دیگه سونی در خسته کننده بودن نداره
کار کوجیماس
من از اول میدونستم/ نگفتم ریا نشه_
عجب ادم وحشیه😂
این بازی یکی از عمیق ترین داستان ها رو در مورد مرگ و زندگی و برزخ داره…موسیقی و محیطای چشم نوازش با روح و روان ادم بازی میکنه…فقط تنها مشکلی ک داره اینه ک گیم پلیش سلیقه ایه
ینی بعضیا مثل من خوششون میاد ولی بعضیا با دو ساعت تجربه کردنش پیشمون میشن
“به طور قطع این حرکت، امضای شخص هیدئو کوجیما (Hideo Kojima) است”
این حرکت که در واقعیت از مایک تایسون که جلو حریفش انجام داد کپی شده
تو اون مبارزه مایک تایسن کم اورده بود و اگه ادامه میداد بازنده میشد گوش حریفش گاز گرفت و یه بخشیش کند و بازی نیمه تمام موند
ولی عجیب بود تو متن هیچ اشاره ای بهش نشد
آثار کوجیما همیشه همین طور بوده پر از نکات مخفی خدا میدونه چه مواردی سالهای سال مخفی بمونن و ناگهان کشف بشن