رتبهبندی ۱۰ فیلم جذاب حول محور جهانهای موازی
ایده جهانهای موازی در طی سالهای اخیر حسابی طرفدار پیدا کرده و شاهد ساخت پروژههای ابرقهرمانی بسیاری حول محور آن هستیم.
ایده وجود جهانهای موازی مبحثی علمی و بسیار پر سر و صدا میباشد که طی دهههای متوالی نظریههای گوناگونی حول محور آن مطرح شده است. ایدهای ترسناک و بسیار پیچیده که شاید از درک بشریت خارج باشد و مشخص نیست که در آینده چه اتفاقاتی به واسطه آن رقم خواهد خورد. با این حال ۱ مسئله بسیار واضح بوده و آن هم محبوبیت چنین ایدهای در حوزه سینما مخصوصا در ژانر ابرقهرمانی میباشد که در سالهای اخیر با کلیشههای بسیاری همراه شده است.
ایدهای که علیرغم حضور چندین دههای خود در سینما اما به لطف ژانر ابرقهرمانی در سالهای اخیر با محبوبیتی بیسابقه مواجه شده و با توجه به ذات کمیک که جهانهای موازی یکی از المانهای همیشگی آن بوده است، استودیوهای مارول و دیسی با قدرت در حال الهامگیری از آن براساس پروژههای خود میباشند که برخی موفق و جذاب و برخی دیگر ناامید کننده و شکست خورده ظاهر شدهاند.
به همین سبب نیز در این مقاله قصد داریم تا به رتبهبندی ۱۰ فیلم جذاب حول محور ایده جهانهای موازی پرداخته و ببنیم که کدام فیلم موفق شده تا رتبه نخست این مقاله را از آن خود بکند. پس در ادامه با ما همراه باشید.
فیلم The One (یکهتاز) محصول سال ۲۰۰۱
شاید که The One امروزه چندان مشهور نباشد و به اثری فراموش شده بدل گشته باشد اما نباید فراموش کرد که حضور جت لی در این پروژه ۴۹ میلیون دلاری به خودی خود میتواند برای هر بیننده جذابیت داشته باشد.
این فیلم روایتگر جهانی فانتزی میباشد که هر انسانی از همزادهای گوناگونی در جهانهای موازی برخوردار میباشد که در صورت کشتن آنها، قدرتهای مافوق بشری بسیاری را صاحب خواهد شد. در این بین شخصی به نام گابریل لونا که تمامی همزادهای خود را به قتل رسانده، وارد سیاره زمین شده تا آخرین نفرشان را نیز از میان برداشته و قدرتی بی حد و اندازه را صاحب شود. به لطف حضور ستاره هنرهای رزمی یعنی جت لی، فیلم The One چیزی حدود ۲۲ سال پیش ژانر اکشن را با ایده جهانهای موازی ترکیب کرد و نتیجه، خلق اثری جذاب به شمار میرود که قطعاً بینندگانش را ناامید نخواهد کرد.
فیلم Doctor Strange in the Multiverse of Madness (دکتر استرنج در چندجهانی دیوانگی) محصول سال ۲۰۲۲
پرمدعاترین فیلم این مقاله، فیلم Doctor Strange in the Multiverse of Madness از فاز چهارم دنیای سینمایی مارول نام دارد که فدای خواستههای طرفداران و وعده و وعیدهای پوچ استودیو مارول شد.
دنباله فیلم دکتر استرنج به خودی خود فیلم جذاب و سرگرم کنندهای به شمار میرود. با این حال زمانی که استودیو مارول ادعا کرد با ترسناکترین فیلم MCU طرف خواهیم بود که میتواند این مجموعه را برای همیشه دگرگون نماید و در ادامه با انتشار تریلرهای گوناگون، انتظاران طرفداران را به طرز غیرقابل کنترلی افزایش داد، نابودی این فیلم را نیز رقم زد. اثری که روایتگر جنون مادرانه واندا ماکسیموفی بود که برای رسیدن به کودکان خود، وارد نبردی تمام عیار با دکتر استرنج شده و این مسئله پای جهانهای موازی را به داستان باز میکند. ایده جهانهای موازی تنها در حد حقهای تبلیغاتی باقی ماند و فیلم Doctor Strange in the Multiverse of Madness هیچ استفاده جذابی از آن به عمل نیاورد که تاثیری در دنیای سینمایی مارول داشته باشد و در نهایت نیز به عنوان فیلمی سرگرم کننده و نه بیشتر به کار خود پایان داد.
فیلم The Flash (فلش) محصول سال ۲۰۲۳
تازهترین فیلم این مقاله که اکران جنجالی خود را شروع کرده است، The Flash نام دارد که گویی دنیای سینمایی فعلی دیسی به طرز عجیبی به طلسم ناکامیهای متوالی دچار شده است.
این فیلم که از کمیک فلشپوینت الهام گرفته، پروسه تولید طاقتفرسایی را پشت سر گذاشت و مسئولیت بسیار سنگینی را بر دوش کشیده است. فیلمی که روایتگر تلاش بری آلن برای نجات مادرش در گذشته میباشد که پای وی را به جهانهای موازی دیسی باز کرده و شاهد حضور شخصیتهای جدید و قدیمی بسیاری همچون بتمن مایکل کیتون و سوپرگرل هستیم. مسئولیت فیلم The Flash از این نظر سنگین بوده که از سویی وظیفه دارد تا پایان درخور نامی را برای DCEU رقم زده و در سوی دیگر نیز زمینه را برای شروع DCU به رهبری جیمز گان و پیتر سفران مهیا نماید. در حالی که قصد نداریم تا چیزی را از داستان The Flash فاش نماییم اما باید گفت که به نظر میرسد تلاش پروژه مورد انتظار دیسی نیز در حد و اندازه Doctor Strange in the Multiverse of Madness ظاهر شده است.
فیلم Last Action Hero (آخرین قهرمان اکشن) محصول سال ۱۹۹۳
در دهه ۱۹۹۰ میلادی که دنیاهای سینمایی مارول و دیسی جایی بین مخاطبین نداشتند، این آرنولد شوارتزنگر بود که با فیلم Last Action Hero در جهانهای موازی سینماگران را به وجد آورده بود.
این فیلم به نوعی نسخه خام ایده جهانهای موازی را به کار گرفته بود و روایتگر ماجراجوییهای مأمور ویژهای به نام جک اسلیتر میباشد که برای غلبه بر آدم شرور داستان، باید از فیلمی به فیلم دیگر وارد شده و وقایع جذاب و سرگرم کنندهای را رقم بزند. Last Action Hero در سال ۱۹۹۳ آنطور که میبایست تحویل گرفته نشد، با این حال به مرور طرفداران خود را پیدا کرد و باید گفت که امروزه در حالی که ژانر ابرقهرمانی این ایده را به طرز گسترده و کلیشهواری مورد استفاده قرار داده که تا حدودی خسته کننده جلوه کرده است، ماجراجوییهای پر زد و خورد آرنولد شوارتزنگر میتواند سینماگران را از کلیشههای ابرقهرمانی دور کرده و لحظاتی ناب و تماشایی را برای آنها به ارمغان بیاورد.
فیلم Coherence (همدوسی) محصول سال ۲۰۱۳
فیلم نه چندان شناخته شده Coherence به مانند جواهری نایاب در میان سیل گسترده بلاک باسترهای امروزی میباشد که ثابت میکند برای به تصویر کشیدن ایده جهانهای موازی، هیچ نیازی به حضور ابرقهرمانان مشهور و بودجههای کلان نمیباشد.
این فیلم درام و روانشناختی حول محور دورهمی ۸ دوست صمیمی جریان دارد که به صورت ناگهانی برق خانه آنها قطع شده و به اجبار، از خانه خارج شده و برای پیدا کردن نور و دلیل قطعی برق، به سراغ همسایههایشان رفته و با اتفاقات شوکهکننده و غیرقابل توضیحی روبرو میشوند که میتواند به معنای واقعی کلمه، ذهن مخاطب را به چالش بکشد. فیلم خلاقانه Coherence از ایده جهانهای موازی بهره گرفته تا داستانی پیچیده و بسیار چالشبرانگیز را روایت نماید که قطعاً میتواند در دوره و زمانه فعلی سینما، جنبه متفاوتی از جهانهای موازی را در مقابل دیدگان مخاطبین به تصویر بکشد.
فیلم Spider-Man: No Way Home (مرد عنکبوتی: راهی به خانه نیست) محصول سال ۲۰۲۱
هر چقدر که دنباله دکتر استرنج، اثری پرمدعا ولی عاری از هرگونه روایت جذابی بود اما Spider-Man: No Way Home به مانند نامهای عاشقانه برای طرفداران مرد عنکبوتی به شمار میرود که ۳ نسل مختلف از تماشاگران این فرنچایز را کنار یکدیگر قرار داده است.
این فیلم نه قرار است دنیای سینمایی مارول را دگرگون کند و نه چیز جدیدی به آن اضافه نماید. تنها در نظر دارد تا با استفاده از ایده جهانهای موازی، تمامی مردان عنکبوتی و دشمنان آنها طی ۲ دهه گذشته را کنار یکدیگر گردآوری کرده و لحظاتی جذاب را برای مخاطبین رقم بزند. Spider-Man: No Way Home کراساوری تماشایی و خاطرهانگیز برای سینماگران محسوب میشود که با آوردن توبی مگوایری که ژانر ابرقهرمانی نوین را در سینما آغاز کرده و با اندرو گارفیلد که آن را ادامه داده بود و تام هالند به عنوان سومین مرد عنکبوتی سینما، تنها بهانهای ایجاد کرده تا شاهد یک نوستالژی به تمام معنا در غالب فیلمی پرهزینه و فراموش نشدنی باشیم.
انیمیشن The LEGO Movie (فیلم لگو) محصول سال ۲۰۱۴
هرچقدر که پروژههای چند صد میلیون دلاری دنیاهای سینمایی مارول و دیسی در استفاده از ایده جهانهای موازی ناکام عمل کردهاند اما مدیوم انیمیشن حسابی در این زمینه گل کاشته و The LEGO Movie نمونه بارز این مسئله عنوان میگردد.
این فیلم که از ایدهای ساده ولی پرشور و جذاب بهره میبرد، حول محور کارگردی ساده جریان دارد که ناخواسته وارد جنگی تمام عیار در دنیای لگویی شده که پای ابرقهرمانان مشهور دیسی همچون بتمن، زن شگفتانگیز و سوپرمن را به داستان باز میکند. The LEGO Movie به طرزی نامحسوس از ایده جهانهای موازی بهره گرفته که حتی بسیاری از مخاطبین نیز شاید متوجه این مسئله نشده باشند اما سازندگانش این ایده را در مسیر روایتی بسیار سرگرم کننده و جذاب به کار گرفتند که نتیجه، خلق اثری شده که چه در بحث فروش و چه در بحث رضایت منتقدین و مردم، بسیار موفق عمل کرده است. مسئلهای که باری دیگر ثابت میکند به تصویر کشیدن ایده جهانهای موازی، هیچ نیازی به بودجههای کلان و تبلیغات پر زرق و برق ندارد.
انیمیشن Spider-Man: Across the Spider-Verse (مرد عنکبوتی: در میان دنیای عنکبوتی) محصول سال ۲۰۲۳
این مقاله حسابی با آثار مرتبط با دنیای مرد عنکبوتی سر و کار خواهد داشت که در مدیوم انیمیشن عملاً تاکنون ۲ عنوان تحسین شده و ارزشمند را روانه سینماها کرده است. پیش از آن که به سراغ بهترین اثر مرد عنکبوتی حول محور دنیاهای موازی برویم باید ابتدا به Spider-Man: Across the Spider-Verse اشاره داشته باشیم.
دنباله مورد انتظاری که با وعده و وعیدهای بسیاری به سراغ طرفدارانش آمده و برخلاف اثری همچون Doctor Strange in the Multiverse of Madness تاکنون مخاطبینش را ناامید نکرده است. اثری که روایتگر تلاشهای مایلز مورالز و گوئن استیسی برای خنثی کردن تهدیدی بسیار خطرناک در دنیاهای موازی میباشد که میزبان حضور دهها شخصیت عنکبوتی گوناگون بوده است. در حالی که Spider-Man: Across the Spider-Verse به عنوان پیشزمینهای بر سومین فیلم این مجموعه به شمار میرود اما با این حال موفق شده تا داستانی بسیار جذاب را در دنیاهای موازی روایت کند که در ترکیب با سبک خیره کننده بصریاش، اثری ارزشمند و به یاد ماندنی به شمار میرود.
انیمیشن Spider-Man: Into the Spider-Verse (به درون دنیای عنکبوتی) محصول سال ۲۰۱۸
پیش از آغاز فاز چهارم دنیای سینمایی مارول و در حالی که هیچکس حتی تصورش را هم نمیکرد، کمپانی سونی پیکچرز در سال ۲۰۱۸ وارد میدان شد و شخصیت مایلز مورالز را با انیمیشن تکرار نشدنی Spider-Man: Into the Spider-Verse وارد ژانر ابرقهرمانی سینما نمود.
اثری که حول محور مرگ پیتر پارکر جریان داشت و حال مایلز مورالز باید میتوانست تا به عنوان ابرقهرمان جدید شهر نیویورک، مسئولیتهای بسیاری را بر دوش کشیده و در این بین نیز با مقوله جهانهای موازی که به شکلی نوین از طریق این انیمیشن وارد ژانر ابرقهرمانی سینما شد، دست و پنجه نرم نماید. شاید که Spider-Man: No Way Home با گردآوری تمام مردان عنبکوتی سینما اشکالات خود را پوشاند و به عنوان اثری نوستالژی مخاطبینش را به وجد آورد اما این Spider-Man: Into the Spider-Verse بود که از پایه مسیر منحصر به فرد خود را ایجاد کرد و شخصیتها و روایاتی تازه و جذاب را به ارمغان آورد که زمینهساز سه گانهای شده که تاکنون ۲ عنوان از آن حسابی طرفداران مرد عنکبوتی و آثار ابرقهرمانی را شگفتزده کرده است.
فیلم Everything Everywhere All at Once (همهچیز همهجا به یکباره) محصول سال ۲۰۲۲
فیلم Everything Everywhere All at Once در کمال سکوت و بدون هیچ تبلیغ پر زرق و برقی وارد میدان شد و به مانند اسمش دیوانهوار از ایده جهانهای موازی برای روایت یکی از عجیب و غریبترین داستانهای به تصویر کشیده شده در سینما بهره گرفت.
این فیلم داستان زندگی زنی میانسال را روایت میکند که در یک خشکشویی با خانوادهاش روزگاری عادی خود را سپری میکند. با این حال به شکلی غیرمنتظره وارد نبردی تمام عیار برای نجات جهانهای موازی میشود که پای شخصیتهای عجیب و شگفتانگیزی را به داستان باز میکند. Everything Everywhere All at Once مخلوط دیوانهوار از المانهای خندهدار، هیجانانگیز، تکرار نشدنی و خلاقانهای است که تمامی پروژههای پر زرق و برق ابرقهرمانی سالهای اخیر را کنار زده و با بودجهای بسیار محدود، به موفقیتی غیرقابل تصور دست پیدا کرده تا ثابت کند که چگونه میتوان بدون هیچ پیشزمینه چندین ساله و صرف بودجههای چند صد میلیون دلاری، ایده جهانهای موازی را به نحو احسنت به معرض نمایش گذاشت. موفقیتی که نه تنها منجر به فروش ۱۴۱ میلیون دلاری در قبال ۲۰ میلیون دلار بودجهاش شده است، بلکه به عنوان پرجایزهترین فیلم تمام تاریخ نیز شناخته میشود که جایزه بهترین فیلم در نود و پنجمین دوره جشنواره اسکار را نیز به خود اختصاص داده است.
به نظر شما ژانر ابرقهرمانی در استفاده از ایده جهانهای موازی به اشباع رسیده است؟ آیا استودیو مارول میتواند در فازهای پنجم و ششم دنیای سینمایی خود این ایده را به نحو احسنت مورد استفاده قرار دهد؟ اگر که فیلم The Flash را مشاهده کردهاید، اعتقاد دارید که این پروژه میتواند نجات دهنده دنیای سینمایی پیشین دیسی بوده باشد؟ بهترین فیلم حول محور ایده جهانهای موازی از دید شما چه اثری خواهد بود؟ نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید.
مبنع کولایدر
پر بحثترینها
- بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- رئیس ناتی داگ: تست بازیگری Intergalactic به اندازه انتخاب بازیگر نقش الی شگفتانگیز بود
- بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است
- ظاهراً تریلر معرفی Intergalactic: The Heretic Prophet به تاریخ عرضه آن اشاره دارد
- دیجیتال فاندری تریلر Intergalactic را از نظر بصری شگفتانگیز توصیف میکند
- سازنده بازی Black Myth: Wukong بابت برنده نشدن در مراسم The Game Awards 2024 گریه کرد
- گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵
- مدیرعامل مایکروسافت: طرفدار Xbox بودن یعنی تجربه بازیهای آن روی تمامی دستگاهها
نظرات
بدون نگاه کردن به متن میگم ،۹۰ درصدش مال ماروله
۱۰ تا فیلمن که فقط ۴ تاش ربط به مارول دارن. پس نمیشه ۹۰درصد، میشه ۴۰درصد.
…
وقتی بدون نگاه کردن حرف میزنی نتیجه اش همین میشه :))))
خب منم گفتم بدو نگاه کردن حدس زدم:/
این کامنت، هوشمند، فلج کننده و استخوان خردکن بود، لایک
No way home
Everything everywhere all at once
دو عدد آشغال به تمام معنا
صحیح است
Everything Everywhere All at Once یک زباله تمام عیار است که به خاطر آن مسائلی که خودتان بهتر می دانید اسکار گرفت در حال حاضر بعد از اسکار بردن این فیلم ارزش برنده تمشک طلایی (جایزه بدترین فیلم سال) از برنده اسکار برای من بالاتر است
پیر فرسوده همون فسیله دیگه درسته؟!
نو وی هوم رو نیستم
یا سلیقه ی من بده یا فیلم واقعا بده (اوس جواد خیابانی)
ما سه تا پیک در تاریخ اقتباس های سینمایی مارول داشتیم که ثمره سالها داستان گویی و گردهمایی چندین شخصیت بودن. اولیش فیلم X-Men days of future past هست که بهترین فیلم جمعی xmen محسوب میشه. دومی Avengers endgame هست که ثمره یازده سال داستانگویی مارول و بیشتر از ۲۰ فیلم بود که همچین پدیده ای در سینما سابقه نداشت. و سومی فیلم Spider-Man No way home که نامه عاشقانه ای بود به تمام طرفداران فیلم های اسپایدرمن از ۲۰۰۲ تا ۲۰۲۱. هرکس هرچی میخواد بگه، بازتعریفی که NWH از مفهوم فن سرویس کرد در سینما بی سابقه هست. مردم میتونن اینقدر متنفر باشن از تام هالند که خسته بشن ولی NWH اون رو بعنوان یک اسپایدرمن واقعی تثبیتش کرد و این یک حقیقته. در کل صحبت ها زیاده و زمان انتشار فیلم جاهای مختلف به قدر کافی صحبت کردم، فقط در همین حد کافیه که بگم یه دلیلی داشت اون صف های طولانی پشت در سینما های تازه از کووید آزاد شده جمع شد و اغلب ریویور های حسابی فیلم رو گذاشتن تو تاپ ۱۰ ولی کاربران بدونن، بی ارزش شمردن و تخریب یه اثر همون قدر سادست که مضحکه! تمام کسانی که کامنت منفی گذاشتید یا بهشون لایک دادید من براتون یه چالش دارم، هردو فیلمی که من اینجا ازشون دفاع کردم با اینکه خیلی خوب هستن از نظرم ضعف های خودشونو دارن، شما اسم ده تا فیلم یا گیم مورد علاقه ات که فکر میکنی بی نقصه رو بیار تا همین جا منفی ترین نقد رو براش جوری بنویسم که مو لای درزش نره! اونوقت شاید تازه فهمیدی امثال من چه حسی پیدا میکنن وقتی شماها به همچین فیلم هایی راحت میگید زباله.
پس حس من اشتباه بوده و به سلیقه ی شخص بستگی داره
نو وی هوم فک کنم جز تاپ ۱۰ پر فروش ترین فیلم ها بوده ( خیلی مطمئن نیستم ) و وقتی افراد داخل سینما اتفاقات اصلی فیلم رو دیدن خیلی خوشحال بودن و سروصدای زیادی به پا کردن
خیلی از افراد از اسپایدی و فیلم های ابر قهرمانی خوششون نمیاد و به فیلم های واقعه گرایانه علاقه دارن..که اونم به سلیقه بستگی داره و بخاطر همین اختلافات زیادی بوجود میاد و به سلایق و علایق طرف مقابل توهین میکنن
۳۲ لایک
دلمون خوش بود گیمفا فسیلبازاش کمترن!
دوست عزیز چرا توهین میکنی من اصلاً راجب Spider-Man No way home حرف نزدم اون لایکی هم که دادم به زباله بودن Everything Everywhere All at Once بود نه Spider-Man No way home ولی حالا که توهین میکنی منم پاسخ میدم No way home یک فیلم بسیار بسیار معمولی و سطحی است که با بازی و سیاست سازندگانش آنقدر فروش کرد سازندگان عمداً حضور اندرو گارفیلد و توبی مگوایر را انکار میکردند تا هوادران تشنه بمانند بهت قول میدم اگر قبل از اکران فیلم حضور توبی مگوایر و اندرو گارفیلد تایید میشد هیچ وقت آنقدر فروش نمیکرد راستی یه چالش گذاشتی میخوام ببینم می تونی نقد منفی راجب شاهکاری به اسم The Godfather کنی که .
بله فیلمی که آقای کاپولا اینقدر درباره فرهنگ مادری خودش بلد نبوده که بدونه don بعد از اسم کوچیک میاد نه فامیلی!
فیلمی که فک کاراکترش مایکل خورد میشه ولی خیلی زود میتونه صحبت کنه و طرح حروف تمام روزنامه هایی که تو نیویورک نشون میدن هم غلطه. اینها رو میگیم گاف هستن و اشکال ندارن ولی فیلمی که جنایت رو رمانتیسیزه میکنه و مافیا رو تکریم، فیلمی که اینقدر طولانی و ملال آوره که نمیشه یه باره دید، فیلمی که میگه مواد مخدر رو فقط به سیاهان باید فروخت قطعا نمیتونه شاهکار باشه. اورریتد ترین فیلم تاریخ سینما رو اسم بردید جناب. دفعه بعد سخت تر تلاش کنید 😉
بله گیرم که گاف هایی که گفتید درست باشه ولی نقاط قوت رو ضعف کردن فقط از یه کسی مثل تو برمی یاد اتفاقاً این هنر کارگران و فیلم نامه نویس و بازیگران است که جنایت را رمانتیسیزه میکنند فیلمی که به گواهی بیش از هزاران منتقد و میلیون ها هوادرا یک از تند ترین ریتم ها را دارد که با وجود زمان طولانی فیلم مخاطب را غرق داستان بی نظیرش میکند من و خیلی از افراد این فیلم را سه بار تماشا کردند بله مافیا مواد مخدر را به سیاهان می فروشد با کمی تحقیق متوجه این موضع می شوید و جناب دفعه بعد با استفاده از نقاط ضعف نقد منفی بنویسید نه با استفاده از نقاط قوت فیلم هیچ ضعفی ندارد و فقط دو گاف کوچک دارد در عوض صد برابر نقاط مثبت دارد و یادت باشد منقد هم باید نقاط ضعف و هم قوت را نقد کند نه مثل آقای فراستی و شما فقط نقاط منفی را اصلاً گیرم همه چیزهایی که شما گفتید درست باشد (که به جزء گاف ها بقیه نقاط قوت هسنتد نه ضعف) این فیلم آنقدر نقاط مثبت دارد که حتی با این کاستی ها یک شاهکار لقب بگیرد.
اینکه شما ایراداتی که من گرفتم رو نقاط قوت میدونی از عجایب روزگاره! یاد اونی افتادم که میگفت «نگاه نکن جان فورد فیلم جویندگان رو ساخته. از من قبول کن جان فورد سرخ پوست هارو خیلی دوست داشت!»
مشکل اینه دیگه. شما با یک پکیج فکری از پیش تعریف شده فیلم میبینید و حاضر نیستید هر فیلم و دنیاش رو براساس اون چیزی که هست قضاوت کنید. میگید EEAO به خاطر آن مسایل که میدانید… خب منم میگم godfather بخاطر این مسایل فلان است، وقتی شما اول کاری سطح نقد رو اینقدر میاری پایین کجا معلوم میشه که کی راست میگه؟ چی ثابت میکنه؟ چند تا لایک؟! من دقیقا همین حرفارو یه پست دیگه زدم به اندازه این دیسلایک ها لایک گرفتم. اصلا اهمیتی نداره. اسپایدرمن هم اورریتد باشه یا نباشه، مگه فیلم ادعای جدی بودن کرده؟ فیلم یک فن سرویسی هست برای مخاطبانش. شما وقتی فن نیستی چطور فیلم به شما سرویس بده؟! وقتی هم نمیده خب من با چه استدلالی شما رو قانع کنم که فیلم ارزشش کجا تعریف میشه؟
راستی یچیزی یادم رفت بگم اصلاً شاهکار پدرخوانده اوررتید (که نیست) این باعث نمیشه که No way home اوررتید نباشه
NWH آشغال هم باشه، حقیقت اورریتد بودن پدرخوانده عوض نمیشه!
فیلم Coherence واقعا قشنگ بود تو یوتیوب ویدیو راجع بهش دیدم ولی انتظار نداشتم انقدر درگیر کننده باشه
فقط مایلززز……..
بعد از دیدنش چی بهت اضافه شد؟
چی فهمیدی ؟
الکی یه فیلم نامه گنگ بنویسی با پایان باز و فیلم برداری روی دست میشه فیلم هنری؟
درود ، سطحی ترین فیلم امسالی کع دیدم و باور کن فیلم های زیادی دیدم امسال….حالم بد میشه به این بنجلوک فکر میکنم….شرمشون نشده بازیگرا و کارگردان ؟
No Way Home قطعا برای من بهترین بود با اینکه فیلمنامش کلیشه ای بودو کارگردان خوبی نداشت
نکته مهم بازیگراش بودن که هر کدوم کارشون به خوبی انجام دادن
شاید اگه بزرگانی مثل آلفرد مولینا و ویلیم دفو و … نبودن اصلا اسپایدرمن تام هالند مورد توجه قرار نمیگرفت.
مهم فیلم بعدیه که باید ببینیم بدون جو No Way Home تام هالند چیکار میکنه
حیف این فیلم که با یه فیلنامه خوبه و کارگردانی مثل سم ریمی میتونست بهترین فیلم ابرقهرمانی بشه
حالا نکات منفی بماند که جاهای دیگه گفته شده
دکتر استرنج ضعیف بود،درکل نه خوب بود نه رد و بیشتر سم ریمی نجاتش داد و در کل قابل قبول بود
فلش جلوه های ویژه بدی داشت و داستانش خیلی میتونست بهتر باشه ولی در کل فیلم قابل قبولی بود ولی مشخص شده بود زیاد دستکاری شده
انیمیشنای اسپایدرمن که عالی بودن و به بهترین شکل ممکن مولتی ورس نشونمون دادن
چند سالته دایی؟
من الان دیگه ۲۳ سالمه
طبیعتا فن مارول نیستم ولی خب نوستالژی خوبی بود No Way Home
در کل بعد بریکینگ بد و دنیاش مارول ترجیح میدم با اینکه سیاستای بدی در پیش گرفته بود ولی دنیاش نظم داره
جدیدا با سیکرت اینویژن و گاردین سیاستای درستی اجرا کرده
اوکی
در کل مارول یک تنه خز کرد این ایده رو
قبل هر چندسال یک فیلم خاص با چنین ایده ای بود
پس شما ارو ورس رو ندیدی (مجموعه سریالهای dc شبکه cw که از ارو شروع شد و کلی سریال قهرمانی زایید
خود ارو خوب بود نسبتا ولی سریالای دیگش اکثرا افت شدیدی کردن. سریال فلش دیگه ع… هرچی دنیای موازیه در آورد
مارول هم که جای خود دارد
کلا ایده جهان های موازی خیلی پتانسیل آب بندی داره
و میتونه هر منطقی رو دور بزنه
………
فیلم the one رو خیلی وقت پیش دیدم اون موقع خیلی دوستش داشتم
داداش من اینجاما به عنوان شهردار الیور کویین😃
خز چیه وقتی اسم حماسه (حماسه ی مولتیورسه) خب باید اکثر فیلماش به مولتیورس ربط داشته باشه تا به جمع بندی نهایی برسه فاز یک تا سه هم همش راجب سنگای بی نهایت بود
مقاله ترجمه هست ولی خب با Everything Everywhere All at Once کاملا مخالفم
وقتی داشتم میدیدمش واقعا از نیمه اول فیلم لذت بردم و گفتم این قراره یکی از بهترین فیلم هایی باشه این چند وقت دیدم در این حد ولی خب نیمه دوم فیلم به شدت کوبوند زمین و عملا خراب کرد برام اون تجربه رو
عجب شاهکاری بود Everything Everywhere All at Once واقعا لایق اسکار بود
هزاربار هم ببینی کمه
فک کنم فقط خودت این نظرو داری
این پست با این سطح از کامنت ها دیسلایک خوردن شدیداً افتخار داره! Everything everywhere all at once رو خود کاربران اینترنت بولد کردن و برای ماه ها کردنش “شاهکار مستقل” و “فیلمی که در سینمای فرمول یک امروز یک نعمته” (اینا حرفای من نیست، دارم از کاربران و منتقدان نقل قول میکنم) فقط کافی بود یه اسکار ببره این فیلم که بشه بدترین فیلم تاریخ صد و بیست ساله سینما! ای لعنت بر تو آکادمی اسکار!!! از اینترنت هم طلب کارم. چرا فیلمی رو رکومِند میکنید و چهارنفر مثل من رو عاشقش میکنید بعد ولمون میکنید به حال خودمون؟! خودتون شاهکارش کردید خودتون آشغال؟؟
جامعه فیلمباز (مخصوصا جامعه فیلمباز ایرانی و میگم چرا) افسرده کننده ترین و عجیب ترین جامعه حوزه سرگرمیه. جامعه گیمر نهایت تاکسیک بودنش دعوا سر سونی و مایکرو هست و اینکه هر ازگاهی یه pc گیمری پیدا شه چهارتا فخر بفروشه و پز سیستمش رو بده. در مقابل جامعه فیلمباز شوخیه! میری تو عمق دل جامعه فیلمباز از زندگی بیزار میشی! از دنیای واقعی که فرار کردی اومدی تو دنیای فیلم، فیلمباز های دیگه رو میبینی میخوای فرار کنی به دنیای واقعی! همه بی ذوق و دلمرده. کلی فسیلباز که بخاطر سلیقه خودشون گند میزنن به اعصاب بقیه. کلی آدم که با عینک ایدئولوژی فیلم تماشا میکنن. انگار دیگه هیچکی نمیشینه مثل آدم از فیلم لذت ببره. قبلاً گفتم فیلمباز امروزی دیگه اون آدم خوش ذوق بیست سال پیش با کلی پوستر رو دیوارش نیست. فیلمباز امروزی یه آدم خسته هست با یه لپ تاپ که سی دقیقه فیلم تماشا میکنه و دلیت و کامنت که «حیف حجم، حیف وقت!»
ایرانی هم که باشی با این همه مشکل که ده برابر دلمرده تری. فیلم EEAO که آنتی دوت نهیلیسم هست رو آشغال میدونی چه برسه به NWH. اصلا نمیتونی درک کنی چطور ممکنه کسی از این فیلم لذت ببره! خدا باعث و بانیش رو لعنت کنه
Everything Everywhere All at Once بدترینن فیلمی میتونست باشه ک اسکار برنده شه اصلا گول اسکار گرفتنشو نخورید به شدت اورریتد و مزخرفه
اسکار و جوایزش در نزد ما هیچ جایگاهی ندارد 🗿
فقط جشنواره فیلم فجر 🤲🏼
شرف داره به جشنواره های اورپا و آمریکا
به نظرت احترام میزارم
احترام متقابل
یک چیزی که خیلی از دوستان باید توجه کنند اینه که جوایز(نه فقط اسکار) واقعا بر اساس لیاقت داده نمی شن. چون واقعیت اینه که لیاقت داشتن یا نداشتن یک چیز نسبیه و نمیشه گفت که فلان فیلم از فلان فیلم بهتره. جوایزا براساس سه چیز مهم هستن(۱. تاثیر گذاری در مخاطب ۲. هدایت کردن مخاطب به سمت چیزی که صاحبان جشنواره دنبالشن ۳. حمایت از افراد جدید که کارشون هم خوبه(شامل اقلیت هاهم میشه)) بخاطر همینه که خود هنرمندا زیاد به جوایز اهمیت نمیدن اما خب این هم هست که در نهایت این جوایز برروی آینده اون فرد تاثیر می گذارن چه از نظر هنری چه مسائل مادی
در کل با صحبت شما موافقم و به چشم دیدم که فیلمی کاملا سیاسی و از لحاظ هنری متوسط مثل تک تیرانداز آمریکایی که پر از باگ و تحریف تاریخی بود برنده اسکار شد
و اینکه جوایز که اهمیت زیادی داره،غیر از این بود عده ای در کشورمون خودشون رو برای بردن این جوایز به اب آتیش نمی کشیدن
اتفاقا این فیلم تو ایران بشدت اورهیت عه
کلا ما ایرانی جماعت باید بزنیم بترکونیم یا اور ریت کنیم یا اورهیت
میانه معنی نداره
و مطمئنم ازین تعدادی که لایک دادن حداقل ۶۰ درصدشون اصلا فیلم رو ندیدن و تحت تاثیر جو هستن
من به شخصه قبل از اینکه اسکار بگیره فیلم رو دیدم هم خندیدم باهاش هم از اکشنش لذت بردم هم از توییست های داستان
خیلیا که هیت میکنن فیلم رو بعد از گرفتن تمام جوایزش دیدن و با یه انتظار ۲۰۰ درصد رفتن سمتش که باعث شده اون ۱۰۰ رو نبینن وگرنه بدون انتظار بالا بری سمتش بدون دونستن گرفتن اسکارش واقعا از فیلم لذت میبری و تا تهش پاش میشینی
فیلم ترکیبی از ژانر های گوناگونه
میخندونه / سعی میکنه بترسونه/ گریه میندازه / اکشن داره / بحث مولتی ورس داره / بحث اجتماعی و خانواده داره و نهایتا اینکه مهم تر از همه اینا با بودجه ی خیلی کم نسبت به بقیه فیلما ساخته شده
ولی خب میگم یه عده با انتظار بالا میرن سمتش / یه عده چون بازیگرای معروف و خوشتیپ نداره خوششون نمیاد/ یه عده چون با نژادشون حال نمیکنن و …
خلاصه که خیلی بیشتر از چیزی که اوریت باشه اور هیت عه
بهترین کامنت همین بود
حقیقتا من خودم از هیت کردن متنفرم هیچوقتم الکی هیت نمیکنم
فیلم و دیدم ولی اونجوری ک تعریف میکردن نبود
شاید من انتظاراتم خیلی بالاتر بود به هرحال سلیقه س
🤍
قطعا سلیقه مهم هست و ممکنه لذت برد یا نبرد.
بیشتر بحث من رو دوستانی بود که فیلم رو ندیدن و صرفا روی موج هیت دادن سوار شدن.
اینکه لایق اسکار نیست : شاید
اینکه خیلی مضخرف بود و نمیشه تماشاش کرد و خیلی اورریت عه و … : این ها حرفاییه که صرفا از افراط منشا میگیره
متاسفانه no way home
Everything everywhere all at once
یک از اورریتد ترین های چندسال اخیر هستن
منم میتونم بگم سریالی که شما عکسشو گذاشتی یه سریال اورریتده. به همین سادگی!
میخوای برات دلیل بیارم؟
میتونم کل ظرفیت کامنت گیمفا رو برات پر کنم
شما هفت جلد رمان در جستجوی زمان از دست رفته هم بنویسید از اورریتد بودن بوجک چیزی کم نکردید!
اولیین فیلمی که من گفتم یک فیلمی بود که برام ارزش فیلم هایی مثل اسپایدرمن ۲ سم ریمی رو با ارزش تر کرد چون که اینقدر بعضی فیلم ها خوب و فوق العاده هستن که بعضی فیلم ها میتونن صرفا با یاداوری زیبایی های اون فیلم خودشون رو بالا بکشن
اشتبا نکن نو وی هوم واقعا فیلم خوبیه ولی یک جورایی شبیه یک ویدیو یوتیوب زیبا و خوش رنگ لعاب یک اسپایدرمن فن درباره مرد عنکبوتیه چون سازنده بیشتر به فکر عمق داستان باشه اومده فکر کرده چجوری شوخی ها و لحظات کلاسیک اسپایدرمن رو تو خودش جا بده
جالبیش اینه که تو این فیلم اسپایدرمن از یک پسر بچه تونی استارکی که دوتا فیلم برای فروش و خالی کردن عریضه طرفداران با این فیلم تازه چیزی رو رو شروع کرد که اولیم فیلم ریمی بهش رسیده بود اونم چه جور…
فیلم دوم همفیلم خوبیه به شخصه با اینکه اونهمه اسکار نامزد شده بود بدم نیومد و کارگردان هاش آدم هایی هستن با خلاقیت ولی مشخصه هیچ بویی از هوش یا بهتره بگم تجربه نبردن از دیالوگ های سطحی و معمولی که هر کسی به ذهنش میرسه تا لحظاتی که بیشتر مناسب یک انیمیشن کوکانه دیزنی هستن تا یک فیلم هنری(البته انیمیشن های الان دیزنی و پیکسار نه امثال Up و امثال Wall-E) فیلی بچه گانه که اگر اسکار هایی که تو بازیگزری کسب کرد رو نگاه کنیم می بینیم به خاطر علاقه مند کردن مردم چین به سینما هالیوود که سود زیادی برای فیلم هاشون مثلا فیلم های مارول می اوردن اسکار دادن
اون دوتا کاردگردان فیلم هنوز جا برای تبدیل شدن به کسی که لایق اسکار باشه داشتن………
هم فیلم اول فروشش رو مدیون فیلمه ای قبلی اسپایدرمن هست
هم فیلم دوم جوایزش رو مدیون ترند های الان فرهنگ امریکا
جوابی که به کاربر پیر فرسوده دادم برای شما هم صدق میکنه
کدوم جواب؟
در آخر هم دوست دارم شما در مورد اوریتد بودن بوجک باهام حرف بزنید
Last Action Hero هیچ ربطی به موضوع دنیاهای موازی نداره. تو این فیلم پسره با بلیت جادویی که داره وارد دنیای فیلمی میشه که برای تماشا کردنش رفته سینما.
یکی با سریع دویدن میره یه دنیای دیگه، یکی با بلیط جادویی 🤣
عزیزکم. دنیای داخل فیلم با دنیای موازی فرق داره.
…
تو هنوز مقوله “دنیاهای موازی” رو درک نکردی.
تو هم ماهیت طنز کامنت منو نفهمیدی
وجود جهانهای موازی، یک ایده نیست، یه واقعیته
دلیل بیار
تا حالا نفهمیدی بعد از اینم امیدی نیست
خیلیها تجربه رفتن به جهانهای دیکه رو دارن. منتهی از ترس دیوانه شدن نمیگن.
فعلا که یک ایده و نظریه اس
جهان های موازی یک واقعیت نیست، یک فرضیه است که هنوز هیچ اثبات علمی صددرصدی نداره.
The Cloverfield Paradox
Donnie Darko
Avengers: Endgame
Parallels
Possible Worlds
به شخصه فکر میکنم که جهان های موازی خیلی سطحی توی سینما به تصویر کشیده شده. شاید بهترین نمونه به تصویر کشیدن جهان موازی بایوشاک اینفینیت باشه (البته نامردیه که از ریک و مورتی هم سخن نگیم که واقعا به تصویر کشیدن جهان های موازی داخلش فلسفه خودشو داره) که اونم در نهایت نتونست به وعده هاش عمل کنه. اما خیلی بدم میاد که توی اکثر این فیلما کل جهان های موازیو به یک یا چند نفر خلاصه میکنند. انگار که کل هستی درباره این افراده و این همه موجود زنده اصلا حائز اهمیت نیستند. برای مثال توی everything everywhere all at once چرا فقط یک نفر تونسته به این قدرت دست پیدا کنه؟ چرا فقط یک جهان وجود داره که اصلا این چیزارو فهمیدن؟ اگر واقعا بخوایم جهان موازیو پیاده کنیم بی نهایت باید مثل اون جهان وجود داشته باشه بخاطر اینکه هر فرق جزئی مثل عطسه کردن باعث به وجود اومدن یه جهان متفاوت میشه.(البته همین عطسه کردن باعث به وجود امدن سلسله اتفاقات دیگه میشه که باعث میشه یک دنیا به مرور زمان اتفاقات دیگه ای هم داخلش بیفته مثل همون meme عه هست که میگن مسافر سفر در زمان عطسه میکنه و همه چیز تغییر میکنه) پس در این صورت بی نهایت جهان به وجود میاد پس در نتیجه هم باید بی نهایت جوبوتوپاکی وجود داشته باشه. انیمیشن هایی مثل اسپایدر من که تکلیفشون مشخصه یه بحثین اما عناوینی مثل eeaao که قصد دارند حرف بزرگ تر از دهنشون بزنند توی مغز من فرو نمیرند. اما خب فلسفه متامدرنیسم بودن eeaao باعث میشه که فیلم متفاوتی با سایر آثار هم سبکش باشه اما در نهایت از یک فیلم خوب پر اشکال فراتر نمیره
فیلمه دیگه. خیلی نباید جدی گرفت. وگرنه بحث علی باشه ساختن چنین فیلمی خیلی خیلی سخته.
منم بحثم همینه آثاری مثل ریک و مورتی و اسپایدرمن منطق دنیای خودشونو جوری بیان میکنن که من بیننده قبولشون میکنم و بهشون گیر نمیدم اما فیلمی مثل eeaao اینطوری نیست
بایوشاک اینفینیت با ایده جهان های موازیش داستان و وارد یه چرخه کاملا باگ دار کرد چجوری یکی از بهترین ها بوده
خب باید این هم در نظر گرفت که جهان های موازی مسئله به شدت پیچیده ایه مهم اینه که کلیت داستان بایوشاک با وجود حفره های پرتعدادش و وعده هایی که داد و نتونست عمل کنه قابل قبول بود
Last Action Hero خیلی قشنگ بود
از این لیست انمیشن اول مرد عنکبوتی و No way home رو دیدم
انمیشن اولی که عالی بود
No way home هم میتونست خیلی بهتر باشه
مبحث پر پتانسیلیه ولی ازش استفاده خوب استفاده نمیشه
من این فیلمای جهان موازی رو نمیبینم
چون فقط خدا میتونه یه جهان دیگه رو خلق کنه
پس یعنی مثلاً فیلم “ارباب حلقه ها” و “جنگ ستارگان” رو هم ندیدی دیگه؟ … آخه دنیای این فیلمها هم ساخت تالکین و لوکاس هست نه خدا :))))
نه
خب جهان های موازی هم بخشی از هستی هستن دیگه اونارم خدا آفریده ( البته بخش کشف نشده هستی یا شایدم اصلا وجود نداشته باشه و درحد نظریه باشه )
فیلم Coherence را به همه علاقهمندان ژانر علمی تخیلی و دوستداران فیزیک پیشنهاد میکنم.
Coherence اینو نبینید که همین دو روز پیش رفت پاچم و بسیار شاکیم از بنجلیش
بنظر من شاهکارترینش انیمیشن مردعنکبوتی سونی هم یک هم دو و جذابترینش برای من نو وی هوم بود جذاب بخاطر دیدن مردای عنکبوتی کنار هم و دیدن دوباره شرورهای قدیمی درسته انیمیشن هم کلی نسخه از عنکبوتی توش بود ولی همه میدونیم که چقد سخته مهیا کردن اینکه شخصیتای قدیمی رو بیاری به لایو اکشن
دیگه حالم از کلمه موازی بهم میخوره
این آخریه چرا اسکار گرفت؟ اکشن اش که دلقک بازی بود محتواش هم چرت بود تقریبا چرا واقعا؟
و فیلم لگو هم جهان موازی نبود آنچنان بیشتر کنار هم بودن و مرزی بود
یک چیز رو به شکل قطعی ثابت کرد این فیلم EEAO و تمام حواشی مربوط بهش اونم این هست که تو عصر شبکههای اجتماعی، کافیه یه نفر یه جا بگه فلان فیلم از نظرش شاهکاره تا ده نفر یه جای دیگه بگن اون فیلم آشغاله! ما اگر رندوم نظرات مردم رو بخونیم (مثلا فرض کنید یه موجودی از یه سیاره دیگه میاد میخواد فرهنگ بشری رو مطالعه کنه) نتیجه میگیریم هفت هشت ده سال اخیر تمام فیلم های جریان اصلی آشغال و اورریتد بوده و تمام جوایز و نشریات و ریویور های تحت استخدام یا مستقل فعال در یوتیوب و غیره هم نامعتبرند. بهترین فیلم ها اون موارد عجیب و به اصطلاح دارای مخاطب خاص هستند که افراد زیادی ندیدن و افراد زیادی هم اهمیت بهشون نمیدن ولی اونایی که دیدن و دوست داشتن، حمایتشون به قدری از این فیلم ها زیاده که نظرات رندوم رو میگیری به این نتیجه میرسی که شاهکار اصلی اون فیلمها هستن!
کسانی که آشنا نیستن با فضای مطبوعاتی و نقد هنر در دهه های قبل فکر میکنن الان چون سینما افت کرده اینطوری شده درحالی که اصلا اینطور نیست! الان کسی بیاد بگه فیلم سرگیجه هیچکاک مزخرفه فکر میکنن یا دیوونست یا بچه ساله فیلم ندیده ولی جالبه بدونید اسنادی هست که نشون میده حداقل نصف منتقدان و تماشاگران اون زمان از فیلم خوششون نیومد! مگه میشه؟! بله میشه. روانی هیچکاک هم نقد های ضعیف گرفت از تقریبا تمام منتقدان بریتانیایی اون زمان! این فیلم های مقدس رو متوسط میدونستن کسانی که با اون سینما اصل کاریه کلاسیک دهه ۳۰ و ۴۰ بزرگ شده بودن… خداییش کسی میدونست این رو؟! کلی مثال دیگه داریم، از تمشک طلایی که کوبریک و دی پالما نامزدش شدن برای shinning و scarface تا آلبوم و فیلم The wall راجر واترز که خیلی ها فکر کردن متوسطه.
از اون طرف فیلم هایی هم بودن مثل fight club و blade runner که کسی نرفت سینما ببینه ولی الان میبینیم چه جایگاهی دارن.
درکل دوتا نتیجه میخوام از حرفم بگیرم: اینکه برای بعضی عجیبه وقتی میگیم هیچ اصلی، در هیچ کتابی، برای یه منتقد چه ژورنالیستی و چه فرمالیستی، ریویور یوتیوبی، بیننده با تجربه، بیننده مبتدی و… بالاتر از سلیقه شخصی خودش نیست، فقط نشان از حق به جانبی اون بعضی داره و تایید بیشتری بر همین ادعای اصلی هست.
دوم اینکه اگه تا بیست ساله دیگه، بعد از تحولاتی که هوش مصنوعی بر هنر و فرهنگ بشری تحمیل خواهد کرد، از فیلم EEAO جزو آخرین شاهکار های واقعی سینما و از فیلم NWH جزو آخرین بلاک باستر های موفق و تاریخ ساز یاد نشد، بدونید هرچی اینجا گفتم اشتباه بوده! ولی اگه شد شاید تازه اون موقع تصمیم گرفتیم آدمهای مهربان تری بشیم. تا اون موقع درود بر آنالیز رندوممون که آقای لوید کافمن و فیلم Return to nuke em high رو بهترین کارگردان و فیلم سینما مشخص کرد!!!
فیلم Coherence حتما ببیند / دلهره آور ، عجیب و ترسناک
پیشنهاد میکنم کتاب جهان های موازی رو مطالعه کنید (نویسنده میچیو کاکو).
بهترین فیلم بنظر من
Doctor Strange
Spider-Man: No Way Home
فیلم the one (بی همتا) یادش بخیر :))
جتلی حیف شد مریض شد واقعا :((