گیمپلی، داستان یا گرافیک؟ مسئله این نیست!
زمانی که کودکی بودیم و سرگرم بازیهای خود میشدیم، نه خبری از شوکیسها داشتیم، نه داستان بازی را درست و حسابی میفهمیدیم، و نه میدانستیم گرافیک واقعگرایانه یعنی چه. حتی روحمان هم از بیانات و صحبتهای رییس ایکس باکس یا پلی استیشن خبری نداشت.
خب حالا که حرف از رهبران ایکس باکس و سونی زدیم، بگویید ببینم واقعا آن موقع آنها کی بودند؟
البته چنین سوالی به هیچ وجه صحیح نیست. به جای آن سوال باید از خودمان بپرسیم: «میگویم، آنها را بیخیال شویم. به جایش بگویید ببینم… واقعا آن موقع “ما” کی بودیم!؟»
لطفا تا انتها متن حقیرم را همراهی کنید
هشدار!
اگر حس تعصب شدید نسبت به بازیهای موردعلاقه خود (به خصوص سونی) دارید، این متن را به هیچ وجه نخوانید! تکرار میکنم: «به هیچ وجه نخوانید!» حرفهای من صرفا نظر شخصی است؛ همان طور که شما هم نظرات شخصی خاص خود را دارید و علاقهمند به بیان و پذیرش آن از طرف دیگران هستید. اما اگر در اشتباه هستم، خوشحال میشوم که مرا در قسمت نظرات آگاه بفرمایید 🌹.
بیخبری واقعا خیلی خوب بود!
اولین باری که به صورتی بیتفاوت وارد جامعه گیمینگ شدم، قبل از ورودم به دوران دبستان بود. یعنی آن زمانی که حداکثر و تنها یک مورد را از چنین جامعهای میدانستم: “ویندوز XP روی کامپیوتری اجرا میشود که Age of Empires 3 دارد.” و هرگز از وجود باقی رفقایی مثل پلی استیشن و ایکس باکس خبری نداشتم!
ولی واقعا خیلی جالب است؛ این بازی نه صورت درست و حسابی در حد نسخه بازسازی شده امروزیاش داشت، نه داستان خاصی. لکن همین طوری عشق میکردم که دارم بر آدم کوچولوها و مینیمویها فرمانروایی میکنم. بماند که قبل از یادگیری اسمش یک فیگور پادشاهی میگرفتم و میگفتم: «میخواهم آدم کوچولوها بازی کنم…»
این خاطرهها قطعا در درون شما نیز وجود دارد. ولی هیچ کس آن موقع دنبال ۶۰ فریم بر ثانیه و کیفیت بالای بافت در گونه و پیشانی کریتوس نبود. کسی برایش مهم نبود که در داستان بازی چه میگذرد و فقط مینشستیم و با گیمپلی عشق و حال میکردیم. “بیخبر” بودیم از دنیای شلوغ و پر سر و صدایی که همیشه با جار و جنجال میگذرد.
و حالا در پاسخ به پرسش اینکه «ما واقعا کی بودیم؟» باید ببینیم که در محیط اطرافمان چه عواملی موجب شده خود واقعیمان را فراموش کنیم و تبدیل به کسی بشویم که انتظارات بالایی دارد. یعنی بایستی دید که آیا گرافیک مدرن مقصر است، یا اینکه گیمپلی یا داستان ما را به این روز انداختهاند؟
زمانی که گرافیکی جسور شدم…
اولین بازی شوتر اول شخصی که انجام دادم، یک بازی ایرانی بود به نام “عملیات ویژه”. داستان خاصی نداشت؛ صرفا بر اساس زندگی یک دانشمند هستهای هموطن بود که خودش و همسرش را ربوده بودند؛ حالا بر چنین مبنایی حقیقی، یک قصه ساده و تخیلی در بازی شکل میگیرد: “پیدایشان کن و آنها را نجات بده.”
اما چیزی که لذت بخش بود، داستان و کات سینهای ضعیفش نبود. گیمپلی آن جذاب به نظرم میآمد. چون هرمرحله تفاوت خاصی با مرحله قبلی داشت و چالشهای جالبی را هم به عنوان یک بازی شوتر ارائه میداد. ولی از همه اینها بگذریم، گرافیکش خیلی بوق بود و هر از گاهی کاراکتر داخل درب گیر میکرد! چیزی که اصلا برایم اهمیت نداشت.
تا اینکه دستم به عنوان دیگری رسید: Call of Duty 1! و قطعا با مقایسه تصویر بالا و پایین میتوانید حدس بزنید که چقدر از نظر گرافیکی تفاوت وجود داشت. ولی باز هم آن موقع دنبال گرافیک نبودم. همه چیز در گیمپلی و شیوه جالب صحبت کردن کاراکترها برایم خلاصه میشد.
این نیز گذشت. حالا دیگر نوبتی هم که باشد، نوبت Call of Duty Black Ops 1 است! آن موقع یک چیزهایی از زبان حالیام میشد و داستان را نیز کم و بیش میفهمیدم. چیزی که برایم لذت بازی را دوچندان کرد. البته مبهوت هم شدم و بیشترِ این حس، با دیدن منوی بازی و کات سینها پدید آمده بود. اصلا دوست نداشتم کات سینها را رد کنم! در همین حین، متاسفانه آن موقع کمی به سمت گرافیک متمایل شدم. انگار وسوسه و هوس جذابی بود: «وای! چه گرافیکی!»
اکنون دوران فراموشی خود خودم، آرام آرام داشت شروع میشد. تا اینکه بعد از مدتی، چشمم افتاد به Resident Evil 2 Remake که عجب چیزی بود، هست و خواهد بود. با خودم خیلی کلنجار رفتم. چون ژانر ترسناک با من خیلی رابطه خوبی نداشت. ولی دل را زدم به دریا و ماجرای جسور شدن گرافیکیام آغاز شد؛ با اولین کات سین، دهانم باز ماند، و خنجر لذت زهرآگین از گرافیک بالا در دلم فرورفت. و چه لذت هوسآلودی داشت این گرافیک بالا…
حالا دیگر به مرحلهای میرسیم که خود واقعیام را فراموش کردهام. عشق Resident Evilهای بازسازی شده در دلم افتاده بود و میگفتم: «حیف که همین سهتا بیشتر نیست…» البته الان که چهارتا شده. ولیکن سومی برایم از بقیه عاشقانهتر است! یعنی Resident Evil 8 Village. زبان انگلیسی را حالا خیلی به مراتب بهتر از قبلم میفهمم. اینجا داستان برایم به شدت اهمیت دارد؛ اما چیزی که لذت را برایم دوچندان کرد، چیزی نبود جز اهریمنی پلید به نام گرافیک… گرافیک… گرا… فیک… گرا دادنی فیک (Fake) از گرافیک!
خب، احتمالا میدانید که من علاوه بر مقالات جدی، مطلبهایی به سبک فکاهی یا طنز صفحهپرکن به نام “گیوتین نامه” نیز مینویسم و در آن بازیها را بدبختانه دست میاندازم! یکی از روزها که گیوتین نامه چهارم منتشر گردید، از کاربران کسی درخواست کرد که گیوتین نامهای را هم برای Call of Duty بنویسم. من هم از خدایم بود! چه چیزی بهتر از یادآوری خاطرات و یک حس نوستالژیک؟ با شوق و اشتیاق به تندی برگشتم، گیوتین نامهاش را نوشتم و گذاشتم برای بعد از گیوتین نامه Elden Ring؛ اما میدانید چه شد؟
آن Call of Duty Black Ops 1 دیگر ابداً کالاف دیوتی قبلی نبود. هرگز لذت قبل را نداشت. گرافیکی که قبلا برایم شروع مزه مزه کردن زهر لذت از گرافیک بود، دیگر چشمنواز نبود. کات سینها لذت قبل را نداشتند و داستان برایم مسخره، فیلم هندی و حالت پروپاگاندای سازمان سیا شده بود. حتی گیمپلی نیز روی مخم راه میرفت. درحالی که من قبلا هیچکدام از این احساسات را نداشتم.
به راستی آیا من واقعا گرافیکی جسور شدهام!؟
برو فیلم ببین!
نمیدانم. شاید دلیل دیگری دارد. چون قبلتر زبان انگلیسی را به حد الان نمیدانستم؛ اما احتمالا حالا که “میفهمم” کامل چه میگوید و از اوضاع جهان “بیشتر خبر دارم”، دلم میگیرد و حالم به هم میخورد. فعلا این را داشته باشید، تا بعد.
گفتم زبان انگلیسی… حقیقتا انگیزهای که برایم ایجاد شد، فهمیدن حرفها و ماجراهای داستانها در بازیهای ویدیویی بود. به این دلیل، بهترین بازیها برای سلیقه شخصی خودم که به جرئت میتوانم بگویم، بازیهای شرکت Telltale و Supermassive Games بودهاند. به نظر گویا خیلی بد سلیقه هستم، مگر نه؟ (اینها چه ربطی به پرسش «واقعا آن موقع ما کی بودیم!؟» دارد؟ خواهید فهمید…).
تنها دلیل لذتم این است که داستان به شدتی فجیع برایم از گیمپلی مهمتر است. شاید اینجا حالا یکی بیاید و بگوید: «ای افسوس بر سلیقه تلف شدهات! چرا The Last of Us 2 که داستانش شاهکار و هنر و کباب ناتی داگ هست را تجربه نفرمایی؟»
خارج از میدان: نمیفهمم چرا بحث هربازی خاصی پیش کشیده میشود، اکثرا و اینقدر هرچه شد، TLOU را روی میز میاندازند و میگویند بفرما که چقدر زیباست. درحالی که شرکتهایی مثل سونی ما را به اندازه کافی با گرافیکهایشان شدیداً بدعادت کردهاند. تازه بگذریم از اینکه سونی دارد Performance را قربانی گرافیک سینماتیکی خاصش میکند. طوری که به قول The Gamer، سونی هیچ وقت یک The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom نخواهد ساخت (یا شاید هم بشود ترجمه کرد: هرگز نمیتواند بسازد، چون دست از کمر گرافیک برنمیدارد و نمیخواهد بردارد). آخر امکان ندارد همزمان مواردی Photorealistic (واقعی درحد تصویر حقیقی) با فیزیکی شبیه فیزیک خلاقانه زلدا بتوانند در محیط بازی Render (پردازش) شوند. وگرنه افت فریم و مشکلات بسیاری ایجاد خواهند شد.
بیایید منطقی باشیم؛ دلیلش قدرت پردازش کنسولهاست که از یک PC یا لپ تاپ گیمینگ پایینتر است. از طرفی دیگر نیز، اصولا ساخت بازیهای ویدیویی برای کنسول آسانتر از رایانههاست.
از اینها گذشته، در تمامی بازیهای PS همیشه رد پای یک فرمول سونیوارانه با “گرافیک بالا” وجود دارد (که بعدا در مطلبی راجع به کلیشهها به آن میپردازم). برخلاف نینتندو که مهد خلاقیت است، گرافیک برایش خیلی مهم نیست و به جایش Performance و خلاق بودن را مدنظر قرار میدهد.
«خب تو که اینقدر با گرافیک بالا مشکل داری و گیمپلی برایت کم اهمیت است، پس چرا اصلا بازی میکنی!؟ داستان میخواهی؟ برو فیلم ببین!»
اشتباه چنین افرادی در این است که فرق بازی را با فیلم نمیدانند. اگر Resident Evil 2 Remake فیلم بود و لیان را یک لیکر گاز میگرفت، واکنش شما حداکثر این خواهد بود: «آخ! دردش گرفت!» ولی درست چند دقیقه بعد، همین را فراموش میکنید؛ چون خیلی مهم نیست. گازش گرفت، گرفت. به منِ تماشاگر چه ربطی دارد؟
اما حالا فرض کنید که دارید در نقش لیان بازی میکنید و لیکر کاراکتر را گاز گرفت… نه! اینجا دیگر فرق میکند! شما چنان دردی میکشید که حواس خود را از این به بعد جمع و جور کرده، آماده حملات بعدی میشوید. چون احساس خطر شدیدتری نسبت به فیلم میکنید. آدرنالین بیشتری در بدن شما ترشح میشود. چون مغزتان اینجا دیگر احساس وظیفه میکند. میداند مجازی هست و واقعی نیست. ولیکن حس مسئولیت کنترل کاراکتر لیان را برعهده دارد. این مورد، علاوه بر لذت آزادی و گشت و گذار در محیطهای هنری بازیهاست.
راستی، فکر کنم اوایل بحث بر سر داستان پرسیدید: «اینها چه ربطی به پرسش “واقعا آن موقع ما کی بودیم!؟” دارد؟» درست است؟ آهان. خواستم بگویم که من به Age of Empires 3 قدیمی هم همین الان سر زدم؛ ولی لذتش بسیار بیشتر از بازگشت به کالاف دیوتی بود و بنابراین، رسماً حرفم را پس میگیرم. به عبارت دیگر: “من گرافیکی جسور نشدهام. من به خاطر اینکه داستان را برتر از گیمپلی میدانم، آزرده نشدهام.”
لطفا دقت کنید. گفتم احتمالا حالا که “میفهمم” کامل چه میگوید و از اوضاع جهان “بیشتر خبر دارم”، دلم میگیرد و حالم به هم میخورد؛ همچنین، گفتم قبلا روحمان هم از حرفها و بیانات رییس ایکس باکس و سونی “خبر نداشت”… میفهمم… بیشتر خبر دارم… خبر نداشت… میفهمم… بیشتر خبر دارم… خبر نداشت…
حق با شازده کوچولو بود
اولین بار که کتاب شازده کوچولو را خواندم، به رگ غیرتم برخورد و در دفاع از بزرگترها گفتم: «این نویسنده چقدر گستاخ بوده. سر تا ته کتاب، تمامش بدبینی و ناسزای به بزرگترها هست. خدای من! این دیگر چه کتابی بود که خواندم!؟» من آن زمان جوان کوچکی بودم؛ حالیام نبود که آنتوان دوسنت اگزوپری چه میگوید. تا اینکه الان رسید و خودم هم جزء دسته بزرگترها شدم!
شازده کوچولو میگفت که بزرگترها همهاش نیاز به توضیح دارند. همهاش به دور جیب، پول، ارقام، ریاضیات، جغرافیای بیخود، لهو و لعبهای بیهوده و هزاران مورد بیفایده میچرخند. حتی گاهی موجب کور شدن استعدادها میشوند؛ شاید مثل همان استعداد ذهن خلاق خلبان که نقاشی بود و با کشیدن مار بوآیی که فیل خورده است شروع شد، ولی بزرگترها (عام) آن را یک کلاه میدیدند و نتیجه اینکه… پیشنهاد میکنم حتما کتاب را مطالعه بفرمایید.
به هروجه، دروغ در کار شازده کوچولو نبود. آخر همان طور که به شکل دیگری قبلتر نیز گفتم، کسی اصلا برایش مهم نبود که Unlocked Framerate بازی کند یا اینکه کاراکتر اصلی Max Payne 1 چرا سرش خیلی فرقی با مکعب مستطیل ندارد. موضوعاتی که الان برایمان متاسفانه بیش از حد و به وجهی افراطی مهمتر از زمان کودکی است.
خب عاقبت مقصر چنین دیدی نسبت به بازیهای ویدیویی چیست؟
بیخبری هنوز هم واقعا خیلی خوب است
نمیگویم جهالت و نادانی محض باید داشته باشیم. فقط میگویم درصورتی که بیاییم و نگاهی به عقب بیندازیم، حقیقت عجیبی را متوجه میشویم. یعنی آن چیزی که ما و خود واقعیمان را دگرگون کرده. و آن دردی نیست جز: آگاهی مضر، خبر داشتن زیانآور و دانستن افراطی. باور کنید با کمتر دانستن چنین دانشهایی راحتتر نفس میکشیم، بدون منطق به نظر محترم دیگران حمله نمیکنیم و این قدر شور نمیزنیم سر اینکه چرا اینجا کج است و چرا آنجا راست. به قول بابا طاهر:
خوشا آنان که هِر از بِر ندانند / نه حرفی وانویسند و نه خوانند
چو مجنون سر نهند اندر بیابان / ازین گُوگَل روند آهو چرانند
گُوگَل به تفسیر یعنی “جامعهای که تقلید میکند، اسیر کلیشههای بیمورد است و هیچ روشن بینی خاصی ندارد.” چیزی هم به نام آهو چرانی نداریم. منظور شاعر از این عبارت، دیوانگی میباشد. گویا بابا طاهر دارد به ما میگوید: «دیوانه بودن و کم دانستن بهتر از این هست که در چنین جامعهای [مسموم و تاکسیک]، بیش از حد درگیر باشیم.»
پیشرفت در جامعه صنعت گیمینگ قابل تحسین است. اما حواسمان باشد که زیادی دارد مغز خیلیها را شست و شو میدهد (اشتباه نکنید! بحث من درباره نظریه توطئه نیست!). هرچه بیشتر به جلو میرویم، جنون توسعهها بالاتر میرود. و آن هم درست در شرایطی که حال و احوال خودمان را فراموش میکنیم؛ اینکه احساسات، ترسها، اضطرابمان و نگرانیهای ما هم دارند همراهشان به مقصد آسمان هفتم پرواز میکنند! گویی ذهن ما بازیچه صنعت بازیهای ویدیویی شده و هرروزی ذهنمان را با خودش به یک طرف خاص میکشد.
به فرض مثال، روزی دعوایی افراطی بر سر این هست که گرافیک فلان بازی چقدر پایین است و گرافیک بازی ویدیویی که انحصاری کنسول من است، بالاتر به نظر میرسد. انگار که میخواهد بیشتر، مرفه بودن و بهتر بودن خودش را ثابت کند تا برتری شرکت کنسولش! افزون بر این، هیچ سودی از حمایت کردن به جز چند خط نزاع نمیبرد. تازه بعید نیست که همین شخص فردا صبح، با دیدن گرافیک پایین در فلان بازی شاهکار کنسول گرانش، بگوید گرافیک مهم نیست؛ گیمپلی را بچسب! و باز هم جدال… جدال… و جدال…
یا مثلا وقتی منتقدی محترم برخلاف عام میگوید انتظارات بیشتری از شوکیس ایکس باکس داشتم و ناامید شدم، بدون اینکه بنشینیم و ببینیم دقیقا فهرست کامل دلایلشان چیست، حملهور میشویم و برچسب به نرخ روز میزنیم؛ یک روز سونی فنبوی، روز دیگر ایکس باکس فنبوی. بیتوجه به اینکه ایشان چند سال تجربه نقد، مقاله نویسی و بازی دارند. حتی به باور خودم چنین جملهای نشان میدهد که میدانند این شوکیس، پتانسیل بهتری را میتوانسته از خودش آزاد کند و به نوعی یک تعریف است. (واژه “عام” را کجا قبلا گفته بودم؟)
پس گیمپلی، داستان یا گرافیک!؟ مسئله اصلی بحث ما هیچکدام از اینها نبود و نیست! مسئله اصلی ما آن آگاهی مضر و زیانآوری است که مرام و منشمان را از آن بالا، یعنی سقف اعلای انصاف و اخلاق، بر فرشِ کف میزند و خود واقعی درونمان را به سمتی دیگر تغییر میدهد. سمتی که دیگر به جای لذت بردن، شور و حرصهای بیهوده را غذای جسم و روانمان میکنیم.
گویا دانستن برای همه هدایتگر نیست و به قول بابا طاهر، همان بهتر که ندانستن باشد تا بودن و دانستن در این جامعه.
فراموش نکنید که گم شدن، حتی از یافتن مقصد با کمک نقشه نیز آسانتر است
خود واقعی درونمان را یک وقت گم نکنیم!
بیایید آرام باشیم…
یک خاطره را تعریف میکنم که صد درصد واقعی و بدون ذرهای اغراق است. البته نوشتهام پرسپولیس و استقلال، اما خواهشا شما بخوانید ایکس باکس و سونی:
توی اتوبوس سفر به شمال وطن با جمعی سی و خردهای نفری از همکلاسیهایم در فکر این بودم که وقتی به فلان جا برسیم، باید صف بکشیم و چقدر بدبختی دارم تا بخواهد برای X نوبتم بشود. اما درست نزدیک مقصد، دیدم یکهو اکثریت شروع کردند به بحث حول اینکه تیم پرسپولیس چقدر از استقلال در لیگ عملکرد بهتری داشته و فاز کارشناسهای فوتبال و ورزش را گرفتند. واقعا هم صحبتهایشان حرفهای بود. نمیدانم! شاید هم این تصور من بود.
ولی وقتی به مقصد رسیدیم، دیگر بحث، هرچیزی میشد اسمش را گذاشت به جز بحث! چون حالا شده بود یک جر و دعوای مفصل و ناموسی. به هرحال، از اتوبوس پیاده شدم با فکر اینکه عجب صفی تشکیل بشود و خدا خدا میکردم که یک جوری در این هوا گیر یک صف دراز نمانم. ولیکن در کمال تعجب با معجزهای غریب روبهرو شدم: «فقط و فقط پنج نفر در صف ایستادند و بقیه کنار درب اتوبوس گیر دعوا هستند!»
البته فکر کردم با دیدن صف، آخرش این دعواها میخوابد، ولی نه. عاقبت ما شش نفر زودتر نوبتمان شد و رفتیم. اما آنها هنوز دنبال جر و دعوای بیفایدهای سر دربی آینده پرسپولیس با استقلال بودند. ضمن اینکه نفهمیدم؛ عاقبت آنها نوبتشان کی شد و اصلا کی از شروع اردوی شمال وطن “لذت بردند”؟
خدا میداند.
پایان ماجرا
البته برای آنهایی که آرامش و مرام خود را از این به بعد حفظ میکنند…
نظر شما چیست؟
به نظر شما، واقعا آن موقع کی بودیم و چه بلاهایی بر سرمان آمده که این چنین شدیم!؟
ممنونم از همراهی شما دوستان عزیز گیمفایی 🌹
موفق باشید
پر بحثترینها
- اینترگلکتیک، کانکورد، ناتی داگ؛ در اتاق فکر سونی چه میگذرد؟
- گزارش: طراحی سختافزار پلی استیشن ۶ برخلاف نسل بعدی ایکس باکس، به پایان رسید
- حساب توییتر پلی استیشن باعث ترند شدن دوباره Bloodborne Remake شده است
- یوشیدا: Horizon Forbidden West در حد انتظارم نفروخت
- یوشیدا: اگر خواهان بازی های انحصاری جدید PS5 هستید، بهتر است از ریمسترها حمایت کنید
- شایعه: اطلاعات فاش شده از GTA 6 توسط کاربری که ادعا میکند چندین ساعت از گیمپلی را دیده است
نظرات
من حس تعصب شدید نسبت به بازیهای موردعلاقه خود (به خصوص سونی) دارم واسه همین متنو نخوندم (بنابر توصیه نگارنده 🙂 )
فقط اینو بگم که بازی باید همه چیو باهم داشته باشه گرافیک و اجرای روان ۶۰ فریم (در نسل فعلی) و گیم پلی و داستان
اگه هرکدومو نداشته باشه یجای کار لنگ میزنه
الان زلدا یا سوپر ماریو که انقدر بازی های خلاقانه و فوق العاده سرگرم کننده ای هستن یه جای کارشون میلنگه؟
گیمر نسل ۹ باشی همینه دیگه!
زلدا یکی از دلایل معروفیتش این بود که دارن اون گرافیک و بزرگی رو روی کنسول ۱ ترافلاپسی اجرا میکنن
پی اس فورم یک ترافلاپسه مرد مومن البته یکو نیم
Ps4 فکر کنم ۱.۸ ترافلاپس بوده
خوب چه ربطی به ps4 داره؟
زلدا یه بازی خیلی بزرگ و پر جزئیاته که روی سوییچ با پردازنده موبایل اجر میشه
اولا:
این توقع که یه بازی و هر چیز دیگه باید همه چی تموم باشه اشتباهه؛ خیلی از بازی هایی که تقریبا همه اینا رو ارائه میدن (مثلا Red Dead 2)، اما هیچ کدوم گیم پلی خالص، جذاب و درگیر کننده رو ارائه نمیدن و تماما در خدمت گیم پلی نیستن و مخاطب در اثر داستانگویی قوی و قدرت بصری بازی، گیم پلی رو پیش میبره و این نکته میتونه باعث بشه (البته در موارد خیلی کم) مخاطب بازی رو ول کنه چون اون بازی، گرافیک و طراحی بصری با کیفیت و واقع گرایی، داستان و… رو نسبت به گیم پلی ارجع تر دونسته. مخاطب از اون بازی لذت میبره ها، ولی وقتی یه بازی دیگه که کاملا گیم پلی محوره بازی کنه، اونو جذاب تر میدونه حتی اگه گرافیک و کیفیت واقع گرایانه نداشته باشه…
دوما:
بالا بری پایین بیای (!)…
فقط و فقط گیم پلی مهمه…
گیم پلی اگه خوب نباشه، هر چقدر داستان و گرافیک خفن باشه، اهمیتی نداره…
گرافیک بازی اصلا ۸ بیتی باشه، وقتی گیم پلی فوق العاده جذابی داره، ارزش داره…
داستان بازی آنچنان جالب نباشه و یا کلا داستان خوبی نباشه، به جاش گیم پلی خوب هست…
گیم پلی مثل طعم غذا میمونه؛ نگاه میکنی میبینی غذا ظاهر خوبی داره، بوی خوبی داره، ولی وقتی غذا رو میچشی میبینی عه…! این با این همه زرق و برق و بوی خوب (گرافیک) چقد طعم بدی داره (گیم پلی)…
خیلی راحت اون غذا رو میذاری کنار و هیچ کاری به ظاهر و بوی خوب (گرافیک) نداری و میری سراغ یه غذا که اول از همه طعم خوبی (گیم پلی) داشته باشه…
دمت گرم مثال خوبی زدی .
درسته گیم پلی رد دد ۲ خیلی جالب نیست ولی اهنگ هایی که وسط گیم پلی پخش میشه اصلاً ادم یادش میره گیم پلی چی هست مثلاً مرحله American venom یکی از بهترین تم های وسترن رو داره خودت برو گوش کن کف میکنه ادم
خب با همین بند اخرت بند اولو ثابت کردی
که گیمای سونی هیچکدوم رو نداره
دقیقا البته همه رو داره به جز گیم پلی
رتچت و کلنک؟
گوست اف سوشیما؟
سک بوی؟
بشین مقاله رو بخون هیچی نمیشه چیز بدی درمورد سونی هم نگفته
منم موافقم ولی بذاریم تا استارفیلد بیاد و نظر منتقدها و تجربه واقعی رو ببینیم بعد نظر قطعی بدیم
البته که من بودم ویژگی ۳۰ و ۶۰ رو می ذاشتم تو تنظیمات حالا به هر دلیلی یا هر ایرادی یا هر مشکلی یا …
بخاطر Series S حالت ۶۰ فریم نزاشتن.
قطعاً کنسول ۱۲ ترافلاپسی میتونست اون گرافیک نسل قبلی رو ۶۰ فریم اجرا کنه ولی چون از اول تبلیغاتشون این بود که فرق ۲ کنسول فقط رزلوشنه مجبور شدن کلاً قید حالت پرفورمنس رو بزنن.
داداش من
همه چیز که پردازش گرافیکی نیست
پردازش CPU هم هست که توی سری ایکس و اس یکسانه و با پایین آوردن رزولوشن هم نمیشه سبکش کرد.
انقد احمقی که نمیدونی تو استارفیلد تو منطقه های شلوغ مثل استاسیتیزن به cpu فشار میاد و تمرکز میره رو اون نه gpu!
و cpu سری اس و ایکس یکیه
اینا هم حرفای من نیست برسی دیجیتال فاندریه
وقتی چیز نمیدونی لازم نیست خودتو دلقک جلوه بدی
اووو حاجی آروم باش! الان تو متن بالا گفته بود همه درگیر یه نزاع پوچ و الکی هستن تو دیگه درگیر نشو.بگذریم انصافا جالب ترین مطلبی بود که اخیرا خوندم واقعا حرف درستیه فقط اول مطلب گفته شده تعصبی ها نخونن به نظرم برعکس باید اونا بخونن چون تو مطلب علیه هیچ چیزی جبهه گیری نشده بود
دیجیتال فاندری هم یه ماله کشیه مثل تو.
وقتی در جواب افت فریم های شدید ایکس باکس میگه برید چند هزار دلار پول بدید تلویزیون VRR دار بخرید تا تهش برو
دیلیت اکانت کن و برو تا بیشتر ازین ضایع نشدی خودتم نمیدونی داری چی میگی
بچه سالی بیش نیستند بالا هم گفتم آخرای نسل هشت باباشون براشون ایستگاه بازی خریده حال کنند فن بوی های متعصب سونی هیچ علمی از سخت افزار ندارن چرا ؟؟؟ چون فقط کچل ریشو بی متحوا و اسپایدر من و… بازی کردن که حتی play station ۲ هم اجرا میکنه اونا رو
کاملا درست گفتی اما دوستان متوجه نشدن 😂😑
۲۲ نفری که متوجه شدن کفایت امرو میکنه شایدم کفایت امرو انجام میده حالا هر کدوم که درست تره :\
سلام و درود بر شما
ممنونم از اینکه هم نظر ارزشمند خودتون رو بیان فرمودید و هم توصیه بنده رو رعایت کردید 🌹
پی نوشت: استغفرالله از این دیسلایک ها!!!! 😳😳😳 چه خبره بابا جان!؟ نظر دادن! موشک بالستیک که توی گیمفا نزدن! 🤯🤯🤯
احتمالاً بخاطر حس تعصب شدید نسبت به بازیهای ۳۰ فریم موردعلاقه خود (به خصوص اکس باکس) دیس دادن 😉
کل مطلب میگه گرافیک داستان گیم پلی فریم ریت مهم چیزای مهمی نیستن (و یسری بحث دیگه) بعد میای میگی اینا مهمه بعد انتظار دیس لایک نداری😐
همانا لایک و دیس نزد من از آب بینی بز بی ارزش تر است
پس چشیدن اب بینی بز را ترجیح میدهی به دریافت لایک و دیس لایک
کاکو دیگه سخن بزرگان دین مردم رو تحریف نفرما!!!! از این حرکتا بزنید ممکنه کسی مثل من، کمی تا قسمتی ابری ناراحت بشه.
راستی من از شما یه معذرت خواهی بکنم اینهمه زحمت کشیدی مقاله نوشتی اونوقت کامنت اولش ساز مخالف منه 🤦♂️😅
من قبول دارم گرافیک و فریم ریت همه چیز نیست ولی خوب بی ارزش هم نیست.
بازی ای به موفقیت میرسه که بتونه بین گرافیک و پرفورمنس و داستان و گیمپلی یه تعادل بهینه ایجاد کنه.
و اینکه سونی پرفورمنسو فدای گرافیک میکنه اصلاً قبول ندارم ، سونی توانایی فوق العاده ای تو ساخت کاتسین های سینماتیک باکیفیت داره و ازش تو بازی هاش استفاده میکنه اما در کنارش گیمپلی خوب هم ارائه میده پرفورمنس ۶۰ فریم روان بدون افت فریم هم ارائه میده داستان درگیرکننده جذاب هم ارائه میده چیزی این وسط قربانی نمیشه قدرت کنسول PS5 بعد از ماه ها و سالها تحقیق و نظرخواهی از بازیسازها جوری انتخاب شده که مناسب کری خوندن برا ایکس فنا نیست 🙂 ولی برای تعادل ایجاد کردن بین اون ۴ مورد کافیه ❤🌹
اون عطسه بز بود…
جان، کسی منو صدا کرد؟
مطمئنم الان تو تختت نشستی و داری گریه میکنی
نویسنده گرامی ایشون کارنامشون ناپلئونیه پیش بقیه
عزیز جان با این مطلب عملا به خودت توهین کردی آخر مقاله در مورد امثالی مانند شما گفته شد حداقل نگاهی بندازید به مطلب و آبروی خود رو نبرید در ضمن نظرات فن بوی ها برای هیچکس جالب نیست و مهم هم نیست ، با احترام به جناب عالی .
اولا اقای اسدی واقعا عاشق مقاله هاتون هستم بسیار
اولا من واسم داستان مهمه زیرا میشه از دل یک بازی رترو داستانی بیرون کشید که مدت ها به پایان و پیچ و خم هاش فکر
موشکافانه به مباحث ویدیو گیم می پردازید نویسنده مورد علاقمید تو گیمفا هزاران بار درود بر شما
ببخشید ریپلای میزنم ولی میخوام نظرم دیده شه
یه دوستی دارم فقط گرافیک مد نظرشه یه سیستم غول بسته که فقط وارزون بزنه
واسش الن ویک ریختم میگه این چیه گرافیک نداره اصلا هم بلد نیست با سیستم اینا کار کنه
گرافیک واسش مهمه
ولی ایا گرافیک رو میتوان با تلاش برای به رستگاری رسیدن آرتور ، حس انتقام مکس پین و کریتوس ، عشق پدرانه جوئل و فرار از اتفاقات گذشته الکساندرچن تو لایف استرنج ، برای خانواده جنگیدن cj و مرام و معرفتی که تو اعضا کادر کاپیتان پرایس بود ، عشق به خانواده جان مارستون رو میشه مقایسه کرد؟
من بعد از تموم کردن این بازی ها شب ها بهشون فکر میکردم و مدت ها ذهنم درگیر پایانشون میشد
باور کنید اگر داستان نباشه رد دد هم تبدیل به شبیه ساز شکار میشه چه برسه بازی هایی که جز داستان هیچی ندارن
کالیستو پورتاکل جز گرافیک نه گیمپلی دارد و نه داستان عملا مرده متحرکی پیش نیست
باز هم مثل همیشه دم شما گرم اقا اسدی
سلام بر شما دوست عزیز
ممنونم از لطف و محبتت 🌹
این جمله “ولی ایا گرافیک رو میتوان با تلاش برای به رستگاری رسیدن آرتور …” خیلی انقلابی بود 😁🌹🌹🌹 دم شما گرم
آقا زیر میزی رد کنید برسه دست سردبیر برم کامنت های هفته 😂
گرافیک لزوما چیزی نیست که تو تلو دیده میشه
هنوز که هنوزه نظرم رو گرافیک سلشیده چون هیچوقت خدا قدیمی نمیشه
شما الان بوردرلندز یک رو بازی کنی واقعا از گرافیک متوجه این نمیشی که این بازی ۲۰۰۹ عرضه شده
یا مثلاً اوکامی و …
ولی گرافیک اون مدلی هر سال بهترش میاد ، تلو وقتی اومد خیلی فک بر انداز بود ، الان کامل رد شده و هر بازی ای میاد گرافیک بهتری ازش داره و شاید تا چهار پنج سال دیگه اون بازی دیگه رسما آنپلیبل باشه
به نظرم بخون از نوشتنت معلومه تازه آخرای نسل ۸ پلیر شدی از نکاتی که نوشتی قشنگ بچه سال بودم تازه کار بودن موج میزنه
خسته نباشید (:
با این دست مقالات که حالت دل نوشته داره واقعا حال میکنم ، امیدوارم ادامه دار باشه آقای اسدی :)))
فقط ردد که هم گرافیک و داستان همه چیز شاهکار بود
بازی ای که همه چیش خوب بود ویچر۳ هم هست. البته ویچر سه گیم پلی به مراتب بهتری نسبت به رد دد۲ داره.
گیم پلی رد دد۲ سریع حوصله سر بر میشه.
گاد۲۰۱۸ هم گیم پلی به مراتب بهتری داشت و از نظر گیم پلی و داستان فوق العاده بود.
و…
نمیخوام با بازی مشکل داشته باشم ولی گیم پلی همه چی نیست حالا بگیم گیم پلی ویچر ۳ بهتره بازم ردد ۲ همه چی تمومه
چرا حرفایی خودت رو نقض میکنی 😂؟
اول میگی گیم پلی ویچر ۳ بهتره
بعد میگی رد دد ۲ همه چیز تمومه؟
گفتم حالا بگیم گیم پلی ویچر بهتره نگفتم که گیم پلی ویچر بهتره 😐
چرا یه مشت بازی که همشون گیم پلی داغونی دارن رو با هم مقایسه میکنید
خیر همه بازیهای راکستار همه چی تموم هستن
عالی محمد صالح جان حرف هات دقیقا حرف های دل خودمم بودن هرچند تو بعضی چیز ها اشتراک نداریم ولی لذت میبرم از مقالاتت مخصوصا این یکی بیشتر جذبم کرد.
فقط یه چیزی درباره لست نوشته بودی به نظر من(نظر شما رو سر ما جا داره البته) ولی خیلی دقیق نبود!!!یعنی خود موضوعی که نوشتی برای مقاله درباره گرافیک، داستان یا گیم پلی هست، که به نظرم هر سه رو داره اینجا به نظرم یکم از هدف متن خارج شدی ولی در کل خیلی کیف کردم موفق باشی
سلام بر شما ای علی جان
ممنونم از لطف و محبتت 🌹
آره. اونجاش دیگه واقعا “خارج از میدان” بود 😁
مرسی که همراهی میکنی و نظرت رو درمیون میذاری 🌹🌸❤
چه بلایی به سرمان اومده ؟
بلا فقط وقتی پدر و مادر سر درآوردن از جی تی ای 🫂☕
با اینکه در خانواده مذهبی چشم گشودم اما این پدرم بود که Gta را از طریق “gta vc” با ساحل میامی گونه اش بهم معرفی کرد.
مرسی عالی بود
یه مقاله متفاوت
جالب بود
خسته نباشید❤️
به نظرم گیم پلی مهم تره
چرا؟
چون بازی هایی مثل ماریو و زلدا هر نسخه داستانی یکسان دارن ولی بازم ما از بازی کردنشون لذت میبریم به سبب گیم پلی جذابشون.
من با این تفکر که بازی های زلدا داستان یکسانی دارن خیلی مخالفم
هدف ها تو بازی زلدا یکسانه نجات/ پیدا کردن زلدا و نجات هایرول از بدخواهی ( که بعضی وقتا هم کاملا هدف متفاوت میشه ) اما داستان تو بعضی از نسخه های این سری دقیقا همون چیزی که باید باشه، “افسانه!” و link’s awakening و حتا بازی جدید زلدا tears of the kingdom داستان جز نقاط قوت بازیه (-:
به طور خلاصه هدف ها تو سری زلدا یکسانه اما داستان و روایت اون متفاوته
سونی پرفورمنس رو فدا می کنه؟
والا دیگه بیشتر از ۶۰ فریم و ۱۴۴۰ می خواید ؟
من که نمی فهمم نکنه انتظار 4k 120gps داریم ؟
والا در الان هدف همه اینه به همین برسن
همون نینتندو ۳۰ فریم اجرا می کنه
تازه مشخص شد استارفیلد هم ۳۰ فریم اجرا می شه
اصلا ساخت کنسول کم هزینه و فدا کردن پرفورمنس برای قیمت کار یک کمپانی دیگه بود
تو خدمت آفتاب زیاد خورده .کلا نمیفهمی کی چی میگه .چندتا نظر دادی هرکدوم از اونیکی شوت تر
شمام فاز حق گو گرفتی جدیدا انگار
قرصاتو خوردی شبا استارفیلد نیاد تو خوابت ؟
😂 یعنی ببین چقد سطح باشه طرز فکرت که فکر کنی من ps فنم
استارفیلد از الان یه شاهکار و همون روز اول دانلود میکنم (:
تو خواب ؟
فشار اگه آدم بود:
وقتی نه میتونی انحصاریای Xbox بازی کنی و نه Sony همین میشه دیگه آدم عقده ای میشه 😂
سلام و عرض ادب خدمت شما دوست عزیز گیمفایی
در وجهه یک دوم، عرض کنم که من هیچکدوم از اینا رو نوموخوام.
در وجهه اول هم عرض کنم، که بنده کنسول ندارم متاسفانه از بستنیهای خوشمزه جیمبو تا مدتی مرحومم (!) و بدین سبب، جواب تلخ میزیبد لب لعل شکرخا را!
در وجهه دوم هم طول کنم که… والا به جدم قسم من ویندوز پلیرم! ولی نینتندو با شبیه ساز رفتم و دیدم عهههههه! این چیه دیگههههه!؟؟؟ چرا نینتندو برای ما پورت نمیزنهههه!؟؟؟؟
مثلا توی زلدا چوب برمیداری، با چوب کتک میزنی. بعد یه سنگ هم برمیداری، همون چوب اولی رو با سنگ ترکیب میکنی!!! بعد سر راه یه چی دیگه هم برمیداری، باز همین جور. این یه فیزیک جالب و پیچیده هست؛ حداقل از نظر من و The Gamer.
پی نوشت: و من، میم صاد الف، به کریتوس سوگند یاد میکنم ای برادرم… ای کاکو… ای داداشم… که من هدفم نه حمایت از ایکس باکس باشد، نه سونی… فقط گفتم خلاقیت مرده، اما تو نینتندو لااقل بیشتر داره موج مکزیکی میره.
به فرمول تکراری سونی توی بازی هاش بعدا میپردازم.
آقای اسدی اون موج مکزیکی نیست.قر بندریه😀🤘ما بچه های جنوب خیلی باحالییییم.
جدی؟ ببینم بوشهر هستید؟ یا… ؟ اگه بوشهر باشید منم درحال حاضر به علت دانشگاهم همین جام 😅
با گرمایی بوشهر حال میکنی؟ البته برج پنچ بیا شرجی بخوری تا حساب کار دستت بیاد,
البته فکر دیالوگ الان این باشه آفتاب خورده تو کلم کلم دوش دی راس وایین
من اهواز هستم😉کاکو بیا اینجا قدمت رو جف چشام 😀اینجا ما مغذمون تبخیر شده😂
به به. به به. خیلی خوشحال میشم وقتی میبینم که از همه جا دوستان خوبی هستن که همراهی میکنن. ان شاءالله که همیشه سالم و در عافیت باشی. 🌹
پی نوشت گرمایی: آخی 😥😥😥
بزار تا نی همبونه هم بیارم بریم کنار دریا دلوار بزنیم !!!
720p 60fps
4K 30fps
🗿
آخ راستی ممنونم از همراهی شما 🌹
توی کامنت قبلم نگفتم. ببخشید.
جای شما روی چشم ماست بنده هم قبول دارم سونی تمرکزش شده بازی سوم شخص داستانی
حالا این وسط یه ریسکی هم می کنه و مثلا کل گاد اف وار رو ریبوت می کنه و سبکشو عوض می کنه
به نظرم شما نباید از درخت انجیر توقع انار داشته باشید
مثلا من از زلدا انتظار داستان خفن و شخصیت پردازی عمیق و کات سین های با کیفیت ندارم و همین به قول شنا ترکیب چوب و سنگ و خلاقیت های گیم پلی منو راضی نگه می داره
ولی وقتی راجع لست اف اس حرف می زنیم درسته می گیم مثلا حالت سینه خیز و یا جا خالی و بهبود مخفی کاری و… به بازی اضافه شده و گیم پلی رو بهبود بخشیده ولی واقعا وقتی کسی لست رو شروع می کنه دنبال این چیز ها بوده؟
الان بعد از گذشت ۴ سال از لست ۲ و ۱۰ سال از لست ۱ هنکز راجع به این بازی ها بحث می شه (مقاله خودتون راجع به لست ۱ اصلا) وقتی داستان به اون زیبایی هست کی به اضافه شدن سینه خیز توی گیم پلی اهمیت می ده!!
۱۰۰ درصد که این ها هم مهم هستن و اصل یک بازی گیم پلی اش هست ولی نباید گیم پلی یک بازی داستان محور مثل لست و یا هلبلید و… با زلدا مقایسه بشه
در مورد سونی هم من تا وقتی همین فرمون بره من که راضی هستم و کامنت بنده متن شما رو نقض نمی کنه فقط همین که گفتید سونی پرفورمنس رو فدا می کنه رو نمی تونم قبول کنم
البته همین سونی بعضی وقت ها از دستش در می ره یهو یک ریترنالی و یا دریمزی می سازه
«بنده هم قبول دارم سونی تمرکزش شده بازی سوم شخص داستانی
حالا این وسط یه ریسکی هم می کنه و مثلا کل گاد اف وار رو ریبوت می کنه و سبکشو عوض می کنه» و میکنش سوم شخص داستانی🫤
این اوج ریسکشه خدایی ، بنظر من ک عکس ریسک کردنه
بنظرم ایکس باکس فنایی که هنوز که هنوزه از گیمپلی و گان پلی هیلو اینفینیت دفاع میکنن و صامت بودن شخصیت اصلی استارفیلد رو با زلدا و الدن رینگ مقایسه میکنن و معتقدن شکست بازی هایی مثل فالوت ۴ و هیلو بخاطر ریسک کردنه نباید حرف از ریسک کردن بزنن.
باشه
یکی از مشکلات فالوت ۴ صامت نبودن شخصیت بود عزیز
قشنگ بود 😂
فاینال بزن با ۷۲۰ پی و ۲۶ فریم کیف کن برادر
باشه تو هم ردفال بزن با….
عه ببخشید باگ خورد انداخت بیرون..
هنوزم با وجود خوندن چنین مقاله ای بحث میکنید؟ بابا شما دیگه کی هستید … خب میبینی طرف چرت میگه ولش کن برو ، اینا توجه میخوان ، خودتو مث اونا نکن
حقیقتش تو این مدتی ک توی گیمفا بودم یاد گرفتم با هرکسی با زبون خودش صحبت کنم
اگه با یک انسان نفهم مثل یک انسان فهمیده صحبت کنی اشتباه بزرگی کردی
god of war
بحث کردن با یک سری مثل کشتن پشه رو صورت هست.تهش یه چک هم به خودت میزنی. ول کن بابا از اینا زیادن، دنبال توجه هستن فرق نمی کنه طرفدار سونی یا ماکروسافت. هرکار کنی و هر مدل با زبون خودشون حرف بزنی در نهایت اونا موفق هستن چون تونستن تو رو تا حد خودشون پایین بکشن. دایورت کن بابا😂✌️ فهم داشت که داشت دیگه نمیاد وز وز کنه نداشت هم که خوب نداره دیگه هی بیاد خودشو تحقیر کنه. من شخصا اصلا نمیخونم یه عده چی میگن زیر کامنتم .
صد رحمت به باگ و سرور که درست میشه
افت فریم شما هم شاید درست شه ولی رزولوشن ۷۲۰ پی برو کیف کن .
کل این مقاله درباره یکی مثل تو بود🤣🤣😂
سلام رفیق
نه به خدا به این شدت دیگه نبود. قصد تخریب نداشتم. دوست خوبم نظر محترم خودشون رو گفتند. من هم در مقاله اشاره کردم که اگه فکر می کنید اشتباه میکنم، خوشحال میشم نظرتونو بفرمایید. ایشون هم فرمودن و حرفشون کاملا درسته.
همه چیز از فن بویهای سونی شروع شد .پز دادنهای بیخود.بزرگنمایهای الکی و منطق کوچه بازاری (تاکید میکنم شروع شد الان نپرین وسط بگین مایکرو فنهام اینطورن چون شروع کننده مد نظره و پای ما پی سی پلیرهام کشیدین وسط نینتندو فنم داشتیم ۱۰۰ درصد به خاطر شما ضد سونی میشدن ) .هر پی سی پلیری که اینجا میشناسم به خاطر دلقک بازیهای این فنبویها ضد سونی شدن جمله معروفشونم ما گاد و لست داریم شما ندارین (البته تو این مورد ضایع شدن 😂) ما انحصاری داریم ما فلانیم (بدون اینکه فکر کنن ما میخواستیم پلی بدیم خب پلی استیشن میخریدیم 😐 ) حتی جمعیتی ازشون اصلا کنسول هم ندارن اما باز به تعریف و تمجید از چیزی که تجربه نکردن میپردازن.حقیقت ماجرا اینه که دشمنی ما با سونی نیست بلکه رژه رفتن اینا رو مخ و ضربه زدنهای اینا به تجربه ما تو گیمه .انقدر از یه بازی تعریف بیجا میکنن ما پلی میدیم به ۱ ساعت نکشیده پاکش میکنیم چون چیزایی که اینا میگن اصلا تو گیم وجود نداره.در آخر من و خیلیهای دیگه فقط میومدیم ببینیم چه بازیهای اومده یا قراره بیاد من که فقط مجله گیمفارو دانلود میکردم میرفتم (چرا دیگه مجله نمیدین) الانم دوست دارم به همون دوران برگردم اما خب طعم شیرین انتقام نمیزاره 😂
حداقل همون هایی که می گی سایت رو میدون جنگ نمی بینم
طعم شیرین انتقام؟
مغزت رو از اکبندی در بیار و به خودت اجازه فکر کردن بده
این که کسی از بازی مورد علاقه اش تعریف کنه مشکل نیست مشکل یکی مثل تو هست که فکر می کنی اون داره گناه می کنه
من الان از گاد اف وار تعریف کنم دقیقا چه ضربه به تجربه تو توی گیمینگ میخوره؟
اگه اینو نمی تونی ببینی برو برای خودت یک سایت درست کن و بنویس سایت گیمینگ به جز بازی های سونی
هر پی سی پلیری که می شناختی؟
والا منم الان ۸۰ درصد گیمم روی پی سی هست این چه اراجیفی بود دیگه
یه لطفی به خودت بکن و از این چرت و پرت گفتن ها دست ور دار
تو هیچ لذتی از اشتراک گذاشتن نظرات و یا تجربه خودت با بقیه نمی بری فقط به خاطر این اراجیف کودکانه و احمقانه ایی که برای خودت درست کردی
👍👍
کلا بعضی ها پشت نام کاربریشون یک کودک نشسته
همه چی هم از طعم شیرین انتقام هم معلومه🤣🤣
میخوای تلویزیون نشونت بده گفتی یه حرفی زده باشی ؟ تو کی هستی اصن ؟
برو به طعم شیرین انتقامت برس
یه بخشیش رو رسات گفت یه بخشیش رو هم راست نگفت منم پیسی پلیرم ولی از گاد و لست خوشم میاد
فک کنم بیشتر حرفش اینه که دیگه بازی رو زیادی گنده میکنن و هر کی خوشش نیاد از اون بازیه میپرن بهش
مطمئنن کسایی هستن که از گاد و لست خوششون نمیاد ولی دلیلی بر نوب بودنش نیست که خب خوشش نمیاد زور مگه
حرفش بیشتر اینا بود
حیف اون همه زمانی و وقتی که صرف کاتسین های یکبار مصرف سونی هدر دادم
واقعا پشیمون هستم
تو اگر می خواستی هم نمی تونستی بازی کنی
چون کنسول نداری😶
تعریف و تمجید باید تا یه حدی باشه. بعضی فنای سونی یجوری درباره انحصاریای سونی حرف میزنن کسی ندونه انگار دومین شرط لازم برای بقا بعد اکسیژن تجربه انحصاری های سونیه!!! بعد که میری بازی رو تجربه میکنی صرفا با یه بازی عالی مواجه میشی همین
اتفاقا یکیشون بازی نکردن گیمهای سونی رو به جان خریدن تشبیه کرد😂در این حد بزرگنمایی میکنن.فکر کن مردنو ترجیح میده به پلی ندادن بازیهای سونی.حتی شایعه شده ۲ تا شمع کنار کنسولش گذاشته و روزی ۱۸۰ بار مقابلش سجده میکنه ۲۳ فوریه هم مراسم قربانی کردن یکی از گیمهارو داره از اونجا که کریتوس همه خداهارو کشته خود کنسول به خدای جدید ارتقا پیدا کرده.اگه ۱۴۰۰ سال پیش سونی بود الان یه دین داشتیم به اسم سونی که انتحاری میبستن و کسانی که پلی استیشن نمیخریددو منفجر میکردن.شاید مسخره به نظر برسه اما با تجزیه و تحلیل رفتار همین فنبویهای سایت واقعا این اتفاق میفتاد
اون یک غورباقه است که پز باتلاق خودشو میده، سخت نگیر.
کاشکی از بازی مورد علاقتون فقط تعریف میکردید ، همش بازیارو میکنید تو چشم طرف مقابل اخه این چه کاریه؟
این عقده ای بازیا برا گیمراییه که مثلا یه عمره کنسولشون بازیه انحصاری نداره حالا بعد عمری یه گیمه خوب براش اومده بعدش شروع میکنن اونو تو چشم همه فرو کنن ،
ولی سونی فنا چرا باید اینطوری باشن که چند نسله برا کنسولشون بازیای انحصاری با کیفیت میاد؟
کاملا موافقم باهات
احتمالا حتی راجب مطالبی ک بیان نکردی ام باهات موافقم😂
حق پرومکس
چه اهمیتی داره که چهارتا pc کرکی زن یا چهار تا سیب زمینی فن درباره کامیونیتی ۱۲۰ میلیونی پلی استیشن که همگی از قشر الیت و سطح بالای جامعه هستند چه فکری میکنن؟ دقیقا هیچ.
شما بیشتر قشر الی 🏳️🌈 هستین
https://gamefa.com/663406/new-report-shows-percentage-of-global-population-that-plays-video-games/
تعداد چهارتارو مشاهده کن 😂 ۴ درصدیها هنوز زوده مقابل ۴۸ درصد قد الم کنین
STFU 🙏