زمانی که کودکی بودیم و سرگرم بازیهای خود میشدیم، نه خبری از شوکیس‌ها داشتیم، نه داستان بازی را درست و حسابی میفهمیدیم، و نه می‌دانستیم گرافیک واقع‌گرایانه یعنی چه. حتی روحمان هم از بیانات و صحبت‌های رییس ایکس باکس یا پلی استیشن خبری نداشت.
خب حالا که حرف از رهبران ایکس باکس و سونی زدیم، بگویید ببینم واقعا آن موقع آنها کی بودند؟
البته چنین سوالی به هیچ وجه صحیح نیست. به جای آن سوال باید از خودمان بپرسیم: «می‌گویم، آنها را بی‌خیال شویم. به جایش بگویید ببینم… واقعا آن موقع “ما” کی بودیم!؟»
اگر حس تعصب شدید نسبت به بازیهای موردعلاقه خود (به خصوص سونی) دارید، این متن را به هیچ وجه نخوانید! تکرار میکنم: «به هیچ وجه نخوانید!» حرفهای من صرفا نظر شخصی است؛ همان طور که شما هم نظرات شخصی خاص خود را دارید و علاقه‌مند به بیان و پذیرش آن از طرف دیگران هستید. اما اگر در اشتباه هستم، خوشحال می‌شوم که مرا در قسمت نظرات آگاه بفرمایید 🌹.
بی‌خبری واقعا خیلی خوب بود!
اولین باری که به صورتی بی‌تفاوت وارد جامعه گیمینگ شدم، قبل از ورودم به دوران دبستان بود. یعنی آن زمانی که حداکثر و تنها یک مورد را از چنین جامعه‌ای می‌دانستم: “ویندوز XP روی کامپیوتری اجرا می‌شود که Age of Empires 3 دارد.” و هرگز از وجود باقی رفقایی مثل پلی استیشن و ایکس باکس خبری نداشتم!
ولی واقعا خیلی جالب است؛ این بازی نه صورت درست و حسابی در حد نسخه بازسازی شده امروزی‌اش داشت، نه داستان خاصی. لکن همین طوری عشق میکردم که دارم بر آدم کوچولوها و مینی‌موی‌ها فرمانروایی میکنم. بماند که قبل از یادگیری اسمش یک فیگور پادشاهی می‌گرفتم و میگفتم: «می‌خواهم آدم کوچولوها بازی کنم…»
آدم کوچولوها | با وجود بازسازی به نظرم هنوز نسخه قدیمی یک چیز دیگر است که متاسفانه رها شد
این خاطره‌ها قطعا در درون شما نیز وجود دارد. ولی هیچ کس آن موقع دنبال ۶۰ فریم بر ثانیه و کیفیت بالای بافت در گونه و پیشانی کریتوس نبود. کسی برایش مهم نبود که در داستان بازی چه می‌گذرد و فقط می‌نشستیم و با گیمپلی عشق و حال میکردیم. “بی‌خبر” بودیم از دنیای شلوغ و پر سر و صدایی که همیشه با جار و جنجال می‌گذرد.
و حالا در پاسخ به پرسش اینکه «ما واقعا کی بودیم؟» باید ببینیم که در محیط اطرافمان چه عواملی موجب شده خود واقعی‌مان را فراموش کنیم و تبدیل به کسی بشویم که انتظارات بالایی دارد. یعنی بایستی دید که آیا گرافیک مدرن مقصر است، یا اینکه گیمپلی یا داستان ما را به این روز انداخته‌اند؟
زمانی که گرافیکی جسور شدم…
اولین بازی شوتر اول شخصی که انجام دادم، یک بازی ایرانی بود به نام “عملیات ویژه”. داستان خاصی نداشت؛ صرفا بر اساس زندگی یک دانشمند هسته‌ای هم‌وطن بود که خودش و همسرش را ربوده بودند؛ حالا بر چنین مبنایی حقیقی، یک قصه ساده و تخیلی در بازی شکل می‌گیرد: “پیدایشان کن و آنها را نجات بده.”
اما چیزی که لذت بخش بود، داستان و کات سین‌های ضعیفش نبود. گیمپلی آن جذاب به نظرم می‌آمد. چون هرمرحله تفاوت خاصی با مرحله قبلی داشت و چالش‌های جالبی را هم به عنوان یک بازی شوتر ارائه میداد. ولی از همه اینها بگذریم، گرافیکش خیلی بوق بود و هر از گاهی کاراکتر داخل درب گیر میکرد! چیزی که اصلا برایم اهمیت نداشت.
تا اینکه دستم به عنوان دیگری رسید: Call of Duty 1! و قطعا با مقایسه تصویر بالا و پایین می‌توانید حدس بزنید که چقدر از نظر گرافیکی تفاوت وجود داشت. ولی باز هم آن موقع دنبال گرافیک نبودم. همه چیز در گیمپلی و شیوه جالب صحبت کردن کاراکترها برایم خلاصه میشد.
این نیز گذشت. حالا دیگر نوبتی هم که باشد، نوبت Call of Duty Black Ops 1 است! آن موقع یک چیزهایی از زبان حالی‌ام میشد و داستان را نیز کم و بیش میفهمیدم. چیزی که برایم لذت بازی را دوچندان کرد. البته مبهوت هم شدم و بیشترِ این حس، با دیدن منوی بازی و کات سین‌ها پدید آمده بود. اصلا دوست نداشتم کات سین‌ها را رد کنم! در همین حین، متاسفانه آن موقع کمی به سمت گرافیک متمایل شدم. انگار وسوسه و هوس جذابی بود: «وای! چه گرافیکی!»
گرافیک در Black Ops مشخصا با Call of Duty 1 فرق چشم نوازتری دارد | طراحی چهره Reznov را ببینید
اکنون دوران فراموشی خود خودم، آرام آرام داشت شروع میشد. تا اینکه بعد از مدتی، چشمم افتاد به Resident Evil 2 Remake که عجب چیزی بود، هست و خواهد بود. با خودم خیلی کلنجار رفتم. چون ژانر ترسناک با من خیلی رابطه خوبی نداشت. ولی دل را زدم به دریا و ماجرای جسور شدن گرافیکی‌ام آغاز شد؛ با اولین کات سین، دهانم باز ماند، و خنجر لذت زهرآگین از گرافیک بالا در دلم فرورفت. و چه لذت هوس‌آلودی داشت این گرافیک بالا…
حالا دیگر به مرحله‌ای می‌رسیم که خود واقعی‌ام را فراموش کرده‌ام. عشق Resident Evilهای بازسازی شده در دلم افتاده بود و میگفتم: «حیف که همین سه‌تا بیشتر نیست…» البته الان که چهارتا شده. ولیکن سومی برایم از بقیه عاشقانه‌تر است! یعنی Resident Evil 8 Village. زبان انگلیسی را حالا خیلی به مراتب بهتر از قبلم می‌فهمم. اینجا داستان برایم به شدت اهمیت دارد؛ اما چیزی که لذت را برایم دوچندان کرد، چیزی نبود جز اهریمنی پلید به نام گرافیک… گرافیک… گرا… فیک… گرا دادنی فیک (Fake) از گرافیک!
بازیهای با گرافیک بالا از سونی و غیره زیاد دیده‌ام اما هیچ کدام به نظرم به زیبایی RE8 نمی‌رسند
خب، احتمالا می‌دانید که من علاوه بر مقالات جدی، مطلب‌هایی به سبک فکاهی یا طنز صفحه‌پرکن به نام “گیوتین نامه” نیز می‌نویسم و در آن بازیها را بدبختانه دست می‌اندازم! یکی از روزها که گیوتین نامه چهارم منتشر گردید، از کاربران کسی درخواست کرد که گیوتین نامه‌ای را هم برای Call of Duty بنویسم. من هم از خدایم بود! چه چیزی بهتر از یادآوری خاطرات و یک حس نوستالژیک؟ با شوق و اشتیاق به تندی برگشتم، گیوتین نامه‌اش را نوشتم و گذاشتم برای بعد از گیوتین نامه Elden Ring؛ اما می‌دانید چه شد؟
آن Call of Duty Black Ops 1 دیگر ابداً کالاف دیوتی قبلی نبود. هرگز لذت قبل را نداشت. گرافیکی که قبلا برایم شروع مزه مزه کردن زهر لذت از گرافیک بود، دیگر چشم‌نواز نبود. کات سین‌ها لذت قبل را نداشتند و داستان برایم مسخره، فیلم هندی و حالت پروپاگاندای سازمان سیا شده بود. حتی گیمپلی نیز روی مخم راه میرفت. درحالی که من قبلا هیچ‌کدام از این احساسات را نداشتم.
به راستی آیا من واقعا گرافیکی جسور شده‌ام!؟
برو فیلم ببین!
نمی‌دانم. شاید دلیل دیگری دارد. چون قبل‌تر زبان انگلیسی را به حد الان نمی‌دانستم؛ اما احتمالا حالا که “می‌فهمم” کامل چه می‌گوید و از اوضاع جهان “بیشترخبر دارم”، دلم می‌گیرد و حالم به هم میخورد. فعلا این را داشته باشید، تا بعد.
گفتم زبان انگلیسی… حقیقتا انگیزه‌ای که برایم ایجاد شد، فهمیدن حرف‌ها و ماجراهای داستان‌ها در بازیهای ویدیویی بود. به این دلیل، بهترین بازیها برای سلیقه شخصی خودم که به جرئت می‌توانم بگویم، بازیهای شرکت Telltale و Supermassive Games بوده‌اند. به نظر گویا خیلی بد سلیقه هستم، مگر نه؟ (اینها چه ربطی به پرسش «واقعا آن موقع ما کی بودیم!؟» دارد؟ خواهید فهمید…).
تنها دلیل لذتم این است که داستان به شدتی فجیع برایم از گیمپلی مهمتر است. شاید اینجا حالا یکی بیاید و بگوید: «ای افسوس بر سلیقه تلف شده‌ات! چرا The Last of Us 2 که داستانش شاهکار و هنر و کباب ناتی داگ هست را تجربه نفرمایی؟»
خارج از میدان: نمی‌فهمم چرا بحث هربازی خاصی پیش کشیده می‌شود، اکثرا و اینقدر هرچه شد، TLOU را روی میز می‌اندازند و می‌گویند بفرما که چقدر زیباست. درحالی که شرکت‌هایی مثل سونی ما را به اندازه کافی با گرافیک‌هایشان شدیداً بدعادت کرده‌اند. تازه بگذریم از اینکه سونی دارد Performance را قربانی گرافیک سینماتیکی خاصش می‌کند. طوری که به قول The Gamer، سونی هیچ وقت یک The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom نخواهد ساخت (یا شاید هم بشود ترجمه کرد: هرگز نمی‌تواند بسازد، چون دست از کمر گرافیک برنمی‌دارد و نمی‌خواهد بردارد). آخر امکان ندارد همزمان مواردی Photorealistic (واقعی درحد تصویر حقیقی) با فیزیکی شبیه فیزیک خلاقانه زلدا بتوانند در محیط بازی Render (پردازش) شوند. وگرنه افت فریم و مشکلات بسیاری ایجاد خواهند شد.
عکس از The Gamer | به همین خاطر زلدا به قول خالق گرافیک‌پرست گاد آف وار شلخته است چون Performance و خلاقیت را قربانی گرافیک بالا مثل سونی نمی‌کند
بیایید منطقی باشیم؛ دلیلش قدرت پردازش کنسول‌هاست که از یک PC یا لپ تاپ گیمینگ پایین‌تر است. از طرفی دیگر نیز، اصولا ساخت بازیهای ویدیویی برای کنسول آسان‌تر از رایانه‌‌هاست. از اینها گذشته، در تمامی بازیهای PS همیشه رد پای یک فرمول سونی‌وارانه با “گرافیک بالا” وجود دارد (که بعدا در مطلبی راجع به کلیشه‌ها به آن می‌پردازم).برخلاف نینتندو که مهد خلاقیت است، گرافیک برایش خیلی مهم نیست و به جایش Performance و خلاق بودن را مدنظر قرار می‌دهد.
«خب تو که اینقدر با گرافیک بالا مشکل داری و گیمپلی برایت کم اهمیت است، پس چرا اصلا بازی میکنی!؟ داستان می‌خواهی؟ برو فیلم ببین!»
اشتباه چنین افرادی در این است که فرق بازی را با فیلم نمی‌دانند. اگر Resident Evil 2 Remake فیلم بود و لیان را یک لیکر گاز می‌گرفت، واکنش شما حداکثر این خواهد بود: «آخ! دردش گرفت!» ولی درست چند دقیقه بعد، همین را فراموش میکنید؛ چون خیلی مهم نیست. گازش گرفت، گرفت. به منِ تماشاگر چه ربطی دارد؟
اما حالا فرض کنید که دارید در نقش لیان بازی میکنید و لیکر کاراکتر را گاز گرفت… نه! اینجا دیگر فرق می‌کند! شما چنان دردی می‌کشید که حواس خود را از این به بعد جمع و جور کرده، آماده حملات بعدی می‌شوید. چون احساس خطر شدیدتری نسبت به فیلم میکنید. آدرنالین بیشتری در بدن شما ترشح می‌شود. چون مغزتان اینجا دیگر احساس وظیفه می‌کند. می‌داند مجازی هست و واقعی نیست. ولیکن حس مسئولیت کنترل کاراکتر لیان را برعهده دارد. این مورد، علاوه بر لذت آزادی و گشت و گذار در محیط‌های هنری بازی‌هاست.
راستی، فکر کنم اوایل بحث بر سر داستان پرسیدید: «اینها چه ربطی به پرسش “واقعا آن موقع ما کی بودیم!؟” دارد؟» درست است؟ آهان. خواستم بگویم که من به Age of Empires 3 قدیمی هم همین الان سر زدم؛ ولی لذتش بسیار بیشتر از بازگشت به کالاف دیوتی بود و بنابراین، رسماً حرفم را پس میگیرم. به عبارت دیگر: “من گرافیکی جسور نشده‌ام. من به خاطر اینکه داستان را برتر از گیمپلی می‌دانم، آزرده نشده‌ام.”
لطفا دقت کنید. گفتم احتمالا حالا که “می‌فهمم” کامل چه می‌گوید و از اوضاع جهان “بیشترخبر دارم”، دلم می‌گیرد و حالم به هم میخورد؛ همچنین، گفتم قبلا روحمان هم از حرف‌ها و بیانات رییس ایکس باکس و سونی “خبر نداشت”… می‌فهمم…بیشترخبر دارم…خبر نداشت…می‌فهمم… بیشتر خبر دارم… خبر نداشت…
حق با شازده کوچولو بود
اولین بار که کتاب شازده کوچولو را خواندم، به رگ غیرتم برخورد و در دفاع از بزرگترها گفتم: «این نویسنده چقدر گستاخ بوده. سر تا ته کتاب، تمامش بدبینی و ناسزای به بزرگترها هست. خدای من! این دیگر چه کتابی بود که خواندم!؟» من آن زمان جوان کوچکی بودم؛ حالی‌ام نبود که آنتوان دوسنت اگزوپری چه می‌گوید. تا اینکه الان رسید و خودم هم جزء دسته بزرگترها شدم!
شازده کوچولو میگفت که بزرگترها همه‌اش نیاز به توضیح دارند. همه‌اش به دور جیب، پول، ارقام، ریاضیات، جغرافیای بیخود، لهو و لعب‌های بیهوده و هزاران مورد بی‌فایده می‌چرخند. حتی گاهی موجب کور شدن استعدادها می‌شوند؛ شاید مثل همان استعداد ذهن خلاق خلبان که نقاشی بود و با کشیدن مار بوآیی که فیل خورده است شروع شد، ولی بزرگترها (عام) آن را یک کلاه می‌دیدند و نتیجه اینکه… پیشنهاد میکنم حتما کتاب را مطالعه بفرمایید.
به هروجه، دروغ در کار شازده کوچولو نبود. آخر همان طور که به شکل دیگری قبل‌تر نیز گفتم، کسی اصلا برایش مهم نبود که Unlocked Framerate بازی کند یا اینکه کاراکتر اصلی Max Payne 1 چرا سرش خیلی فرقی با مکعب مستطیل ندارد. موضوعاتی که الان برایمان متاسفانه بیش از حد و به وجهی افراطی مهمتر از زمان کودکی است.
خب عاقبت مقصر چنین دیدی نسبت به بازیهای ویدیویی چیست؟
بی‌خبری هنوز هم واقعا خیلی خوب است
نمی‌گویم جهالت و نادانی محض باید داشته باشیم. فقط می‌گویم درصورتی که بیاییم و نگاهی به عقب بیندازیم، حقیقت عجیبی را متوجه می‌شویم. یعنی آن چیزی که ما و خود واقعی‌مان را دگرگون کرده. و آن دردی نیست جز: آگاهی مضر، خبر داشتن زیان‌آور و دانستن افراطی. باور کنید با کمتر دانستن چنین دانش‌هایی راحت‌تر نفس می‌کشیم، بدون منطق به نظر محترم دیگران حمله نمی‌کنیم و این قدر شور نمی‌زنیم سر اینکه چرا اینجا کج است و چرا آنجا راست. به قول بابا طاهر:
خوشا آنان که هِر از بِر ندانند / نه حرفی وانویسند و نه خوانند
گُوگَل به تفسیر یعنی “جامعه‌ای که تقلید می‌کند، اسیر کلیشه‌های بی‌مورد است و هیچ روشن بینی خاصی ندارد.” چیزی هم به نام آهو چرانی نداریم. منظور شاعر از این عبارت، دیوانگی می‌باشد. گویا بابا طاهر دارد به ما می‌گوید: «دیوانه بودن و کم دانستن بهتر از این هست که در چنین جامعه‌ای [مسموم و تاکسیک]، بیش از حد درگیر باشیم.»
جامعه صنعت گیمینگ به کجا چنین شتابان می‌رود
پیشرفت در جامعه صنعت گیمینگ قابل تحسین است. اما حواسمان باشد که زیادی دارد مغز خیلی‌ها را شست و شو می‌دهد (اشتباه نکنید! بحث من درباره نظریه توطئه نیست!). هرچه بیشتر به جلو می‌رویم، جنون توسعه‌ها بالاتر می‌رود. و آن هم درست در شرایطی که حال و احوال خودمان را فراموش میکنیم؛ اینکه احساسات، ترس‌ها، اضطرابمان و نگرانی‌های ما هم دارند همراهشان به مقصد آسمان هفتم پرواز میکنند! گویی ذهن ما بازیچه صنعت بازیهای ویدیویی شده و هرروزی ذهنمان را با خودش به یک طرف خاص می‌کشد.
به فرض مثال، روزی دعوایی افراطی بر سر این هست که گرافیک فلان بازی چقدر پایین است و گرافیک بازی ویدیویی که انحصاری کنسول من است، بالاتر به نظر می‌رسد. انگار که می‌خواهد بیشتر، مرفه بودن و بهتر بودن خودش را ثابت کند تا برتری شرکت کنسولش! افزون بر این، هیچ سودی از حمایت کردن به جز چند خط نزاع نمی‌برد. تازه بعید نیست که همین شخص فردا صبح، با دیدن گرافیک پایین در فلان بازی شاهکار کنسول گرانش، بگوید گرافیک مهم نیست؛ گیمپلی را بچسب! و باز هم جدال… جدال… و جدال…
یا مثلا وقتی منتقدی محترم برخلاف عام می‌گوید انتظارات بیشتری از شوکیس ایکس باکس داشتم و ناامید شدم، بدون اینکه بنشینیم و ببینیم دقیقا فهرست کامل دلایلشان چیست، حمله‌ور می‌شویم و برچسب به نرخ روز می‌زنیم؛ یک روز سونی فنبوی، روز دیگر ایکس باکس فنبوی. بی‌توجه به اینکه ایشان چند سال تجربه نقد، مقاله نویسی و بازی دارند. حتی به باور خودم چنین جمله‌ای نشان می‌دهد که می‌دانند این شوکیس، پتانسیل بهتری را می‌توانسته از خودش آزاد کند و به نوعی یک تعریف است. (واژه “عام” را کجا قبلا گفته بودم؟)
پس گیمپلی، داستان یا گرافیک!؟ مسئله اصلی بحث ما هیچ‌کدام از اینها نبود و نیست! مسئله اصلی ما آن آگاهی مضر و زیان‌آوری است که مرام و منش‌مان را از آن بالا، یعنی سقف اعلای انصاف و اخلاق، بر فرشِ کف می‌زند و خود واقعی درونمان را به سمتی دیگر تغییر می‌دهد. سمتی که دیگر به جای لذت بردن، شور و حرص‌های بیهوده را غذای جسم و روانمان میکنیم.
گویا دانستن برای همه هدایتگر نیست و به قول بابا طاهر، همان بهتر که ندانستن باشد تا بودن و دانستن در این جامعه.
فراموش نکنید که گم شدن، حتی از یافتن مقصد با کمک نقشه نیز آسان‌تر است
خود واقعی درونمان را یک وقت گم نکنیم!
بیایید آرام باشیم…
نسل به نسل فکر کنم قرار است علاوه بر پیشرفت در صنعت گیمینگ شاهد پیشرفت جنگ‌های ابد الدهری کنسولی هم باشیم | اما لطفا پفیلاها را آماده نکنید چون دعوای دیگران تماشایی نیست
یک خاطره را تعریف میکنم که صد درصد واقعی و بدون ذره‌ای اغراق است. البته نوشته‌ام پرسپولیس و استقلال، اما خواهشا شما بخوانید ایکس باکس و سونی:
توی اتوبوس سفر به شمال وطن با جمعی سی و خرده‌ای نفری از هم‌کلاسی‌هایم در فکر این بودم که وقتی به فلان جا برسیم، باید صف بکشیم و چقدر بدبختی دارم تا بخواهد برای X نوبتم بشود. اما درست نزدیک مقصد، دیدم یکهو اکثریت شروع کردند به بحث حول اینکه تیم پرسپولیس چقدر از استقلال در لیگ عملکرد بهتری داشته و فاز کارشناس‌های فوتبال و ورزش را گرفتند. واقعا هم صحبتهایشان حرفهای بود. نمی‌دانم! شاید هم این تصور من بود.
ولی وقتی به مقصد رسیدیم، دیگر بحث، هرچیزی میشد اسمش را گذاشت به جز بحث! چون حالا شده بود یک جر و دعوای مفصل و ناموسی. به هرحال، از اتوبوس پیاده شدم با فکر اینکه عجب صفی تشکیل بشود و خدا خدا میکردم که یک جوری در این هوا گیر یک صف دراز نمانم. ولیکن در کمال تعجب با معجزه‌ای غریب روبه‌رو شدم: «فقط و فقط پنج نفر در صف ایستادند و بقیه کنار درب اتوبوس گیر دعوا هستند!»
البته فکر کردم با دیدن صف، آخرش این دعواها می‌خوابد، ولی نه. عاقبت ما شش نفر زودتر نوبتمان شد و رفتیم. اما آنها هنوز دنبال جر و دعوای بی‌فایده‌ای سر دربی آینده پرسپولیس با استقلال بودند. ضمن اینکه نفهمیدم؛ عاقبت آنها نوبتشان کی شد و اصلا کی از شروع اردوی شمال وطن “لذتبردند”؟
خدا می‌داند.
پایان ماجرا
البته برای آنهایی که آرامش و مرام خود را از این به بعد حفظ میکنند…
نظر شما چیست؟
به نظر شما، واقعا آن موقع کی بودیم و چه بلاهایی بر سرمان آمده که این چنین شدیم!؟
من حس تعصب شدید نسبت به بازیهای موردعلاقه خود (به خصوص سونی) دارم واسه همین متنو نخوندم (بنابر توصیه نگارنده 🙂 )
فقط اینو بگم که بازی باید همه چیو باهم داشته باشه گرافیک و اجرای روان ۶۰ فریم (در نسل فعلی) و گیم پلی و داستان
اگه هرکدومو نداشته باشه یجای کار لنگ میزنه
اولا:
این توقع که یه بازی و هر چیز دیگه باید همه چی تموم باشه اشتباهه؛ خیلی از بازی هایی که تقریبا همه اینا رو ارائه میدن (مثلا Red Dead 2)، اما هیچ کدوم گیم پلی خالص، جذاب و درگیر کننده رو ارائه نمیدن و تماما در خدمت گیم پلی نیستن و مخاطب در اثر داستانگویی قوی و قدرت بصری بازی، گیم پلی رو پیش میبره و این نکته میتونه باعث بشه (البته در موارد خیلی کم) مخاطب بازی رو ول کنه چون اون بازی، گرافیک و طراحی بصری با کیفیت و واقع گرایی، داستان و… رو نسبت به گیم پلی ارجع تر دونسته. مخاطب از اون بازی لذت میبره ها، ولی وقتی یه بازی دیگه که کاملا گیم پلی محوره بازی کنه، اونو جذاب تر میدونه حتی اگه گرافیک و کیفیت واقع گرایانه نداشته باشه…
دوما:
بالا بری پایین بیای (!)…
فقط و فقط گیم پلی مهمه…
گیم پلی اگه خوب نباشه، هر چقدر داستان و گرافیک خفن باشه، اهمیتی نداره…
گرافیک بازی اصلا ۸ بیتی باشه، وقتی گیم پلی فوق العاده جذابی داره، ارزش داره…
داستان بازی آنچنان جالب نباشه و یا کلا داستان خوبی نباشه، به جاش گیم پلی خوب هست…
گیم پلی مثل طعم غذا میمونه؛ نگاه میکنی میبینی غذا ظاهر خوبی داره، بوی خوبی داره، ولی وقتی غذا رو میچشی میبینی عه…! این با این همه زرق و برق و بوی خوب (گرافیک) چقد طعم بدی داره (گیم پلی)…
خیلی راحت اون غذا رو میذاری کنار و هیچ کاری به ظاهر و بوی خوب (گرافیک) نداری و میری سراغ یه غذا که اول از همه طعم خوبی (گیم پلی) داشته باشه…
درسته گیم پلی رد دد ۲ خیلی جالب نیست ولی اهنگ هایی که وسط گیم پلی پخش میشه اصلاً ادم یادش میره گیم پلی چی هست مثلاً مرحله American venom یکی از بهترین تم های وسترن رو داره خودت برو گوش کن کف میکنه ادم
منم موافقم ولی بذاریم تا استارفیلد بیاد و نظر منتقدها و تجربه واقعی رو ببینیم بعد نظر قطعی بدیم
البته که من بودم ویژگی ۳۰ و ۶۰ رو می ذاشتم تو تنظیمات حالا به هر دلیلی یا هر ایرادی یا هر مشکلی یا …
بخاطر Series S حالت ۶۰ فریم نزاشتن.
قطعاً کنسول ۱۲ ترافلاپسی میتونست اون گرافیک نسل قبلی رو ۶۰ فریم اجرا کنه ولی چون از اول تبلیغاتشون این بود که فرق ۲ کنسول فقط رزلوشنه مجبور شدن کلاً قید حالت پرفورمنس رو بزنن.
انقد احمقی که نمیدونی تو استارفیلد تو منطقه های شلوغ مثل استاسیتیزن به cpu فشار میاد و تمرکز میره رو اون نه gpu!
و cpu سری اس و ایکس یکیه
اینا هم حرفای من نیست برسی دیجیتال فاندریه
وقتی چیز نمیدونی لازم نیست خودتو دلقک جلوه بدی
اووو حاجی آروم باش! الان تو متن بالا گفته بود همه درگیر یه نزاع پوچ و الکی هستن تو دیگه درگیر نشو.بگذریم انصافا جالب ترین مطلبی بود که اخیرا خوندم واقعا حرف درستیه فقط اول مطلب گفته شده تعصبی ها نخونن به نظرم برعکس باید اونا بخونن چون تو مطلب علیه هیچ چیزی جبهه گیری نشده بود
بچه سالی بیش نیستند بالا هم گفتم آخرای نسل هشت باباشون براشون ایستگاه بازی خریده حال کنند فن بوی های متعصب سونی هیچ علمی از سخت افزار ندارن چرا ؟؟؟ چون فقط کچل ریشو بی متحوا و اسپایدر من و… بازی کردن که حتی play station ۲ هم اجرا میکنه اونا رو
سلام و درود بر شما
ممنونم از اینکه هم نظر ارزشمند خودتون رو بیان فرمودید و هم توصیه بنده رو رعایت کردید 🌹
پی نوشت: استغفرالله از این دیسلایک ها!!!! 😳😳😳 چه خبره بابا جان!؟ نظر دادن! موشک بالستیک که توی گیمفا نزدن! 🤯🤯🤯
راستی من از شما یه معذرت خواهی بکنم اینهمه زحمت کشیدی مقاله نوشتی اونوقت کامنت اولش ساز مخالف منه 🤦♂️😅
من قبول دارم گرافیک و فریم ریت همه چیز نیست ولی خوب بی ارزش هم نیست.
بازی ای به موفقیت میرسه که بتونه بین گرافیک و پرفورمنس و داستان و گیمپلی یه تعادل بهینه ایجاد کنه.
و اینکه سونی پرفورمنسو فدای گرافیک میکنه اصلاً قبول ندارم ، سونی توانایی فوق العاده ای تو ساخت کاتسین های سینماتیک باکیفیت داره و ازش تو بازی هاش استفاده میکنه اما در کنارش گیمپلی خوب هم ارائه میده پرفورمنس ۶۰ فریم روان بدون افت فریم هم ارائه میده داستان درگیرکننده جذاب هم ارائه میده چیزی این وسط قربانی نمیشه قدرت کنسول PS5 بعد از ماه ها و سالها تحقیق و نظرخواهی از بازیسازها جوری انتخاب شده که مناسب کری خوندن برا ایکس فنا نیست 🙂 ولی برای تعادل ایجاد کردن بین اون ۴ مورد کافیه ❤🌹
عزیز جان با این مطلب عملا به خودت توهین کردی آخر مقاله در مورد امثالی مانند شما گفته شد حداقل نگاهی بندازید به مطلب و آبروی خود رو نبرید در ضمن نظرات فن بوی ها برای هیچکس جالب نیست و مهم هم نیست ، با احترام به جناب عالی .
اولا اقای اسدی واقعا عاشق مقاله هاتون هستم بسیار
اولا من واسم داستان مهمه زیرا میشه از دل یک بازی رترو داستانی بیرون کشید که مدت ها به پایان و پیچ و خم هاش فکر
موشکافانه به مباحث ویدیو گیم می پردازید نویسنده مورد علاقمید تو گیمفا هزاران بار درود بر شما
ببخشید ریپلای میزنم ولی میخوام نظرم دیده شه
یه دوستی دارم فقط گرافیک مد نظرشه یه سیستم غول بسته که فقط وارزون بزنه
واسش الن ویک ریختم میگه این چیه گرافیک نداره اصلا هم بلد نیست با سیستم اینا کار کنه
گرافیک واسش مهمه
ولی ایا گرافیک رو میتوان با تلاش برای به رستگاری رسیدن آرتور ، حس انتقام مکس پین و کریتوس ، عشق پدرانه جوئل و فرار از اتفاقات گذشته الکساندرچن تو لایف استرنج ، برای خانواده جنگیدن cj و مرام و معرفتی که تو اعضا کادر کاپیتان پرایس بود ، عشق به خانواده جان مارستون رو میشه مقایسه کرد؟
من بعد از تموم کردن این بازی ها شب ها بهشون فکر میکردم و مدت ها ذهنم درگیر پایانشون میشد
باور کنید اگر داستان نباشه رد دد هم تبدیل به شبیه ساز شکار میشه چه برسه بازی هایی که جز داستان هیچی ندارن
کالیستو پورتاکل جز گرافیک نه گیمپلی دارد و نه داستان عملا مرده متحرکی پیش نیست
باز هم مثل همیشه دم شما گرم اقا اسدی
سلام بر شما دوست عزیز
ممنونم از لطف و محبتت 🌹
این جمله “ولی ایا گرافیک رو میتوان با تلاش برای به رستگاری رسیدن آرتور …” خیلی انقلابی بود 😁🌹🌹🌹 دم شما گرم
گرافیک لزوما چیزی نیست که تو تلو دیده میشه
هنوز که هنوزه نظرم رو گرافیک سلشیده چون هیچوقت خدا قدیمی نمیشه
شما الان بوردرلندز یک رو بازی کنی واقعا از گرافیک متوجه این نمیشی که این بازی ۲۰۰۹ عرضه شده
یا مثلاً اوکامی و …
ولی گرافیک اون مدلی هر سال بهترش میاد ، تلو وقتی اومد خیلی فک بر انداز بود ، الان کامل رد شده و هر بازی ای میاد گرافیک بهتری ازش داره و شاید تا چهار پنج سال دیگه اون بازی دیگه رسما آنپلیبل باشه
بازی ای که همه چیش خوب بود ویچر۳ هم هست. البته ویچر سه گیم پلی به مراتب بهتری نسبت به رد دد۲ داره.
گیم پلی رد دد۲ سریع حوصله سر بر میشه.
گاد۲۰۱۸ هم گیم پلی به مراتب بهتری داشت و از نظر گیم پلی و داستان فوق العاده بود.
و…
عالی محمد صالح جان حرف هات دقیقا حرف های دل خودمم بودن هرچند تو بعضی چیز ها اشتراک نداریم ولی لذت میبرم از مقالاتت مخصوصا این یکی بیشتر جذبم کرد.
فقط یه چیزی درباره لست نوشته بودی به نظر من(نظر شما رو سر ما جا داره البته) ولی خیلی دقیق نبود!!!یعنی خود موضوعی که نوشتی برای مقاله درباره گرافیک، داستان یا گیم پلی هست، که به نظرم هر سه رو داره اینجا به نظرم یکم از هدف متن خارج شدی ولی در کل خیلی کیف کردم موفق باشی
من با این تفکر که بازی های زلدا داستان یکسانی دارن خیلی مخالفم
هدف ها تو بازی زلدا یکسانه نجات/ پیدا کردن زلدا و نجات هایرول از بدخواهی ( که بعضی وقتا هم کاملا هدف متفاوت میشه ) اما داستان تو بعضی از نسخه های این سری دقیقا همون چیزی که باید باشه، “افسانه!” و link’s awakening و حتا بازی جدید زلدا tears of the kingdom داستان جز نقاط قوت بازیه (-:
به طور خلاصه هدف ها تو سری زلدا یکسانه اما داستان و روایت اون متفاوته
سونی پرفورمنس رو فدا می کنه؟
والا دیگه بیشتر از ۶۰ فریم و ۱۴۴۰ می خواید ؟
من که نمی فهمم نکنه انتظار 4k 120gps داریم ؟
والا در الان هدف همه اینه به همین برسن
همون نینتندو ۳۰ فریم اجرا می کنه
تازه مشخص شد استارفیلد هم ۳۰ فریم اجرا می شه
اصلا ساخت کنسول کم هزینه و فدا کردن پرفورمنس برای قیمت کار یک کمپانی دیگه بود
سلام و عرض ادب خدمت شما دوست عزیز گیمفایی
در وجهه یک دوم، عرض کنم که من هیچکدوم از اینا رو نوموخوام.
در وجهه اول هم عرض کنم، که بنده کنسول ندارم متاسفانه از بستنی‌های خوشمزه جیمبو تا مدتی مرحومم (!) و بدین سبب، جواب تلخ می‌زیبد لب لعل شکرخا را!
در وجهه دوم هم طول کنم که… والا به جدم قسم من ویندوز پلیرم! ولی نینتندو با شبیه ساز رفتم و دیدم عهههههه! این چیه دیگههههه!؟؟؟ چرا نینتندو برای ما پورت نمیزنهههه!؟؟؟؟
مثلا توی زلدا چوب برمیداری، با چوب کتک میزنی. بعد یه سنگ هم برمیداری، همون چوب اولی رو با سنگ ترکیب میکنی!!! بعد سر راه یه چی دیگه هم برمیداری، باز همین جور. این یه فیزیک جالب و پیچیده هست؛ حداقل از نظر من و The Gamer.
پی نوشت: و من، میم صاد الف، به کریتوس سوگند یاد میکنم ای برادرم… ای کاکو… ای داداشم… که من هدفم نه حمایت از ایکس باکس باشد، نه سونی… فقط گفتم خلاقیت مرده، اما تو نینتندو لااقل بیشتر داره موج مکزیکی میره.
به به. به به. خیلی خوشحال میشم وقتی میبینم که از همه جا دوستان خوبی هستن که همراهی میکنن. ان شاءالله که همیشه سالم و در عافیت باشی. 🌹
پی نوشت گرمایی: آخی 😥😥😥
جای شما روی چشم ماست بنده هم قبول دارم سونی تمرکزش شده بازی سوم شخص داستانی
حالا این وسط یه ریسکی هم می کنه و مثلا کل گاد اف وار رو ریبوت می کنه و سبکشو عوض می کنه
به نظرم شما نباید از درخت انجیر توقع انار داشته باشید
مثلا من از زلدا انتظار داستان خفن و شخصیت پردازی عمیق و کات سین های با کیفیت ندارم و همین به قول شنا ترکیب چوب و سنگ و خلاقیت های گیم پلی منو راضی نگه می داره
ولی وقتی راجع لست اف اس حرف می زنیم درسته می گیم مثلا حالت سینه خیز و یا جا خالی و بهبود مخفی کاری و… به بازی اضافه شده و گیم پلی رو بهبود بخشیده ولی واقعا وقتی کسی لست رو شروع می کنه دنبال این چیز ها بوده؟
الان بعد از گذشت ۴ سال از لست ۲ و ۱۰ سال از لست ۱ هنکز راجع به این بازی ها بحث می شه (مقاله خودتون راجع به لست ۱ اصلا) وقتی داستان به اون زیبایی هست کی به اضافه شدن سینه خیز توی گیم پلی اهمیت می ده!!
۱۰۰ درصد که این ها هم مهم هستن و اصل یک بازی گیم پلی اش هست ولی نباید گیم پلی یک بازی داستان محور مثل لست و یا هلبلید و… با زلدا مقایسه بشه
در مورد سونی هم من تا وقتی همین فرمون بره من که راضی هستم و کامنت بنده متن شما رو نقض نمی کنه فقط همین که گفتید سونی پرفورمنس رو فدا می کنه رو نمی تونم قبول کنم
البته همین سونی بعضی وقت ها از دستش در می ره یهو یک ریترنالی و یا دریمزی می سازه
«بنده هم قبول دارم سونی تمرکزش شده بازی سوم شخص داستانی
حالا این وسط یه ریسکی هم می کنه و مثلا کل گاد اف وار رو ریبوت می کنه و سبکشو عوض می کنه» و میکنش سوم شخص داستانی🫤
این اوج ریسکشه خدایی ، بنظر من ک عکس ریسک کردنه
بنظرم ایکس باکس فنایی که هنوز که هنوزه از گیمپلی و گان پلی هیلو اینفینیت دفاع میکنن و صامت بودن شخصیت اصلی استارفیلد رو با زلدا و الدن رینگ مقایسه میکنن و معتقدن شکست بازی هایی مثل فالوت ۴ و هیلو بخاطر ریسک کردنه نباید حرف از ریسک کردن بزنن.
god of war
بحث کردن با یک سری مثل کشتن پشه رو صورت هست.تهش یه چک هم به خودت میزنی. ول کن بابا از اینا زیادن، دنبال توجه هستن فرق نمی کنه طرفدار سونی یا ماکروسافت. هرکار کنی و هر مدل با زبون خودشون حرف بزنی در نهایت اونا موفق هستن چون تونستن تو رو تا حد خودشون پایین بکشن. دایورت کن بابا😂✌️ فهم داشت که داشت دیگه نمیاد وز وز کنه نداشت هم که خوب نداره دیگه هی بیاد خودشو تحقیر کنه. من شخصا اصلا نمی‌خونم یه عده چی میگن زیر کامنتم .
سلام رفیق
نه به خدا به این شدت دیگه نبود. قصد تخریب نداشتم. دوست خوبم نظر محترم خودشون رو گفتند. من هم در مقاله اشاره کردم که اگه فکر می کنید اشتباه میکنم، خوشحال میشم نظرتونو بفرمایید. ایشون هم فرمودن و حرفشون کاملا درسته.
همه چیز از فن بویهای سونی شروع شد .پز دادنهای بیخود.بزرگنمایهای الکی و منطق کوچه بازاری (تاکید میکنم شروع شد الان نپرین وسط بگین مایکرو فنهام اینطورن چون شروع کننده مد نظره و پای ما پی سی پلیرهام کشیدین وسط نینتندو فنم داشتیم ۱۰۰ درصد به خاطر شما ضد سونی میشدن ) .هر پی سی پلیری که اینجا میشناسم به خاطر دلقک بازیهای این فنبویها ضد سونی شدن جمله معروفشونم ما گاد و لست داریم شما ندارین (البته تو این مورد ضایع شدن 😂) ما انحصاری داریم ما فلانیم (بدون اینکه فکر کنن ما میخواستیم پلی بدیم خب پلی استیشن میخریدیم 😐 ) حتی جمعیتی ازشون اصلا کنسول هم ندارن اما باز به تعریف و تمجید از چیزی که تجربه نکردن میپردازن.حقیقت ماجرا اینه که دشمنی ما با سونی نیست بلکه رژه رفتن اینا رو مخ و ضربه زدنهای اینا به تجربه ما تو گیمه .انقدر از یه بازی تعریف بیجا میکنن ما پلی میدیم به ۱ ساعت نکشیده پاکش میکنیم چون چیزایی که اینا میگن اصلا تو گیم وجود نداره.در آخر من و خیلیهای دیگه فقط میومدیم ببینیم چه بازیهای اومده یا قراره بیاد من که فقط مجله گیمفارو دانلود میکردم میرفتم (چرا دیگه مجله نمیدین) الانم دوست دارم به همون دوران برگردم اما خب طعم شیرین انتقام نمیزاره 😂
حداقل همون هایی که می گی سایت رو میدون جنگ نمی بینم
طعم شیرین انتقام؟
مغزت رو از اکبندی در بیار و به خودت اجازه فکر کردن بده
این که کسی از بازی مورد علاقه اش تعریف کنه مشکل نیست مشکل یکی مثل تو هست که فکر می کنی اون داره گناه می کنه
من الان از گاد اف وار تعریف کنم دقیقا چه ضربه به تجربه تو توی گیمینگ میخوره؟
اگه اینو نمی تونی ببینی برو برای خودت یک سایت درست کن و بنویس سایت گیمینگ به جز بازی های سونی
هر پی سی پلیری که می شناختی؟
والا منم الان ۸۰ درصد گیمم روی پی سی هست این چه اراجیفی بود دیگه
یه لطفی به خودت بکن و از این چرت و پرت گفتن ها دست ور دار
تو هیچ لذتی از اشتراک گذاشتن نظرات و یا تجربه خودت با بقیه نمی بری فقط به خاطر این اراجیف کودکانه و احمقانه ایی که برای خودت درست کردی
یه بخشیش رو رسات گفت یه بخشیش رو هم راست نگفت منم پیسی پلیرم ولی از گاد و لست خوشم میاد
فک کنم بیشتر حرفش اینه که دیگه بازی رو زیادی گنده میکنن و هر کی خوشش نیاد از اون بازیه میپرن بهش
مطمئنن کسایی هستن که از گاد و لست خوششون نمیاد ولی دلیلی بر نوب بودنش نیست که خب خوشش نمیاد زور مگه
حرفش بیشتر اینا بود
تعریف و تمجید باید تا یه حدی باشه. بعضی فنای سونی یجوری درباره انحصاریای سونی حرف میزنن کسی ندونه انگار دومین شرط لازم برای بقا بعد اکسیژن تجربه انحصاری های سونیه!!! بعد که میری بازی رو تجربه میکنی صرفا با یه بازی عالی مواجه میشی همین
اتفاقا یکیشون بازی نکردن گیمهای سونی رو به جان خریدن تشبیه کرد😂در این حد بزرگنمایی میکنن.فکر کن مردنو ترجیح میده به پلی ندادن بازیهای سونی.حتی شایعه شده ۲ تا شمع کنار کنسولش گذاشته و روزی ۱۸۰ بار مقابلش سجده میکنه ۲۳ فوریه هم مراسم قربانی کردن یکی از گیمهارو داره از اونجا که کریتوس همه خداهارو کشته خود کنسول به خدای جدید ارتقا پیدا کرده.اگه ۱۴۰۰ سال پیش سونی بود الان یه دین داشتیم به اسم سونی که انتحاری میبستن و کسانی که پلی استیشن نمیخریددو منفجر میکردن.شاید مسخره به نظر برسه اما با تجزیه و تحلیل رفتار همین فنبویهای سایت واقعا این اتفاق میفتاد
کاشکی از بازی مورد علاقتون فقط تعریف میکردید ، همش بازیارو میکنید تو چشم طرف مقابل اخه این چه کاریه؟
این عقده ای بازیا برا گیمراییه که مثلا یه عمره کنسولشون بازیه انحصاری نداره حالا بعد عمری یه گیمه خوب براش اومده بعدش شروع میکنن اونو تو چشم همه فرو کنن ،
ولی سونی فنا چرا باید اینطوری باشن که چند نسله برا کنسولشون بازیای انحصاری با کیفیت میاد؟
چه اهمیتی داره که چهارتا pc کرکی زن یا چهار تا سیب زمینی فن درباره کامیونیتی ۱۲۰ میلیونی پلی استیشن که همگی از قشر الیت و سطح بالای جامعه هستند چه فکری میکنن؟ دقیقا هیچ.
شما بیشتر قشر الی 🏳️🌈 هستین https://gamefa.com/663406/new-report-shows-percentage-of-global-population-that-plays-video-games/
تعداد چهارتارو مشاهده کن 😂 ۴ درصدیها هنوز زوده مقابل ۴۸ درصد قد الم کنین
بسیار قوی بود آقای اسدی! لذت بردم خیلی خوبه این جور چیزها رو از برای بعضی ها توضیح بدیم که بازی که بهشون ربط نداره و نمیخوان تجربه کنند رو اینقدر سر مسائلی مثل گرافیک و فریم ریت نکوبن
ممنونم ازتون!
«نسل به نسل فکر کنم قرار است علاوه بر پیشرفت در صنعت گیمینگ شاهد پیشرفت جنگ‌های ابد الدهری کنسولی هم باشیم | اما لطفا پفیلاها را آماده نکنید چون دعوای دیگران تماشایی نیست»
بنظرم گرافیک هم مهمه، ولی تمام ارکان یه بازی باید درکنار هم کامل و سطح بالا باشن. گرافیک، داستان، روایت، اتمسفر، شخصیت پردازی و از همه مهمتر گیمپلی ولی اینکه گرافیکو چیز بی ارزش یا بی اهمیتی بدونیم هم بنظرم اشتباهه
سلام خداوند بر حاج حسین
ممنونم از لطف شما 🌹
این کوزت ایکس باکس فن بوی هست؛ اگه شرایط رو دارا باشید و توانایی مقابله با نظرات برادران نینتندو و سونی را دارید، بسم الله اگر حریف مایی! هرچند که ژان والژان سونی فن بوی هستا… ولی خب دیگه! 😁
اصلا مسئله اینجاست کی گفته صنعت گیم باید مثل سینما بشه و بازی های سینمایی عرضه کنه , خیلی ها مفهموم بازی رو نکردن
مفهموم بازی این هست که خودت پلی بدی و شخصیت و هر طور که دوست داری بازی کنی , یه بازیی مثل Elden Ring واقعا بازیی هست , و تمرکزش فقط روی گیمپلی و باس ها بود
داستان میتونه یه چاشنی باشه و بفهمی سر چی بازی میکنی نه اینکه کل بازی داستان بشه ,
البته این همه مهم هست که روند بازی تکراری نشه
با احترام تمام و ذکر این نکته که من تمام مقالات شما از جمله این مقاله رو دوست دارم، مقایسه عکسی که از جیم رایان و فیل اسپنسر گذاشتید مشخص میکنه که فنبوی مایکروسافت (یا هیتر سونی) هستید
سلام بر شما یه دوست خوب گیمفایی 🌹
بنده حقیر… آره!… یه کینه شخصی از جیمبو دارم… و اون اینکه بستنی‌های خوشمزه‌ای مثل FF 16 رو من الان میخوام برای تابستون. ولی ندارم. چرا!؟ چون کنسول ندارم! باید دو سال صبر کنم که تا اون موقع شاید بستنی آب نشده (پچ و آپدیت و پورت بد نباشه) و خودمم آب نشده باشم و حالش رو داشته باشم.
هی…
اون زمان مهم ترین چیز فقط لذت بردن بود
نه میدونستیم متاش چند شده،نه گرافیکش برامون مهم بود،نه از داستان چیز زیادی میفهمیدیم
فقط و فقط میخواستیم بعد مدرسه یا تکلیف توی اوقات فراغت کنسول رو روشن کنیم و چند ساعتی توی دنیای جادویی گیم غرق بشیم و لذت ببریم
اما الان…
کاش میشد برگشت به همون دوران
خسته نباشید جناب اسدی
شخصا از نظر من الویت بندی اینجوره که
داستان >گیم پلی > گرافیک
البته که واقعا برام تریتب خاصی وجود نداره و حتی امتیاز و متا هم اهمیتی نداره
صرفا یک بازی باید سرگرم کننده باشه و از نظرم ارزش بازی کردن را داشته باشه
ولی خب در نسل جدید که انتظارات هم بالاتره قطعا استاندارد ها نسبت به قبل بالاتر و توقع ها تو تمام زمینه هابیشتره
و الان بیشتر از تمام سه مورد بالا “نو آوری و خلاقیت ” هست که میتونه تفاوت ایجاد کنه
به نظرم مشکل از زیاد دونستن یا آگاهی فرد نیست که باعث شده از بازی لذت نبریم در واقع این طبیعت زندگیه شما هر چی رو به جلو بری چیزهای جدید کم و کمتر میشه برای همینه که خیلی از لذت های بچگی به دلیل تازگی و نو بودن حس جذاب تری ایجاد کرده بودند. به همین خاطره که تو صنعت گیم خیلی مهمه که بازیسازها چقدر میتونن محصولی جدید تازه و نوآورانه خلق کنند که باعث حس تازگی بشن حتی ملاک بهترین بازی سال هم همین مورده. نکته بعدی آگاهی راجع به چیزهای مختلف باعث میشن دریچه ها، موضوعات و مدیوم هایی که قبلا درکی از اون ها رو نداشتی بروت باز بشن و فرصت لذت بردن برات ایجاد میکنن که تا قبل از آگاهی در اون موضوع امکان پذیر نبوده. این مورد که استانداردهای هر فرد در مورد بازی ها هی بروز میشه و تغییر میکنه چیزی بدی نیست منتها همونطور که از بازیها حداقل استانداری انتظار داره باید ببینه آیا خودش آمادگی و درک محصول رو داره یا نه؟ همونطور که یه کودک نمیتونه از یه فیلم جدی و بزرگسالانه لذت ببره چون درکی از اون نداره خیلی از ماها در مقابل خیلی از موضوعات مثل اون کودکی هستیم که درکی از اون موضوع نداره.
سلام بر شما یار عزیز و محترم
بله. درواقع من بیشتر خواستم نمادین بگم آگاهی‌ای که زیان‌بخش باشه، خوب نیست. چون برخی رو تبدیل به موتور ترول و اظهار فضل میکنه.
وگرنه که صد درصد حق با شماست و کاملا موافقم. نو بودن در زمان کودکی و بعدها یادگیریِ یک سری نکات موجب لذت خواهد بود.
ممنونم از همراهی شما 🌹
ممنون از آقای اسدی مقاله بسیار زیبایی بود و مینیمال های طنز جالبی داشت!!!
آقای اسدی عزیز دوران قدیم رو خیلی از بازیکنان عزیز دوست دارند بخاطر یک سری مسائل مثل نوستالژی و دورهمی جالی که داشت ،اون زمان ها مثل الان هر روز بازی جدیدی عرضه نمیشد و ما هم از همه جا بی خبر هر چند ماه یکبار یه سری به توپخونه میزدیم ببینیم جدید چی اومده رسانه ها مثل الان نبودند و یک بازی چند ماه قبل از عرضه رونمایی نمیشد.یاد دفترچه های کامبت با جلد زردشون بخیر . یاد فوت کردن های کارتریج بخیر.
من بهترین خاطره ها رو با کلاسیک های سگا برای خودم رقم زدم .
به نظر من بازی اون دنیای دوست داشتنی خودشو حداقل دیگه برای ما نداره ، زمانی که همه چیز برای ما تازگی داشت. دنیای بازی های تحت شبکه یا بازی های co-op که با دوستان جمع میشدیم و بازی های زیبایی مثل street of rage ، golden axe و … (بخوام لیست کنم خیلی زیاد میشه) اما ما باید یه چیزی رو در نظر بگیریم و اونم اینه که این صنعت با سلیقه نسل جدید پیش میره و ما چه خوشمون بیاد چه بدمون بیاد باید لذت ببریم ، این تنها چیزیه که تو این شرایط می تونه مارو یه خورده از مشکلات و گرفتاری ها دور نگه می داره.
خب بگذریم ، بازی های Macro/Micro Management بیشتر با علایق من جور در میاد و واسم فرقی نداره با چه گرافیکی اجرا بشه ، و تنها چیزی که من رو به سمت اینجور بازی ها کشوند داستان حماسی اون بازی بود و واقعا خانم Christie Golden گل کاشت و من رو مجذوب دنیای بسیار بسیار زیبای اون بازی کرد .
در حال حاضر این بازی در شرایط خوبی به سر نمیبره اما پس از تقریبا ۱۸ سال از زمانی که من با اون بازی آشنا شدم داستان ها هنوز هم حس خوبی القا میکننن ، امیدوارم دوباره به اوج برگرده تا شخصیت پردازی و داستان های حماسی فوق العاده اش رو به دیگران و صد البته توسعه دهندگان نشون بده ، واقعا که یه Master class برای طراحی شخصیت بود این بلیزارد
مقاله ی بجایی بود…
بعضیا میان کل ویژگی ها و نقاط قوت یه گیمو ول میکنن
میچسبن به کارکترای خشک یا مقدار fps بازی :/
یا یجای دیگه گیر میدن به فیزیک آب…
به شخصه همین چند هفته پیش یه بازی مال ۲۵ سال پیش رو بازی کردم و خیلی هم لذت بردم چه برسه به اینکه همون زمان پلی میدادم…
هسته و اصلی ترین بخش یک بازی یعنی گیمپلی هست البته داستان و گرافیک بخش بسیار مهمی از یک بازی رو تشکیل میده و نمیشه براحتی از کنار این گزینه ها رد شد ولی یک بازی بدون گیمپلی مناسب همیشه یک حس خالی بودن رو به مخاطب القا میکنه چه بسا بازی هایی هست مثل سبک آرکید بدون داستان خاص که ساعت ها میشینیم پاش و سرگرم میشیم
باید این و واسه خودمون یادآوری کنیم که اولین بازی های ویدئویی دنیاهاشونو روی گیمپلی بنا کردن بعدها پیشرفت کردن و چاشنی های جذاب گرافیک خیره کننده و داستان های نفس‌گیر و به دنیای گیم اضافه کردن امیدوارم این پیشرفت ادامه پیدا کنه و هدف ما گیمر ها هم از بازی کردن یک هدف واحد یعنی سرگرمی باشه و درگیر حاشیه و سیاست بازی نباشیم
حس میکنم برای همه این مسئله خیلی قابل درک هست . یادمه بازی crysis 2 از اولین بازی هایی بود که در دوران کودکی با کامپیوتر انجام دادم و با دیدن اینکه میشه نامرئی شد خیلی حال میکردم ؛ فقط مرحله هایی رو بازی میکردم که با آدما کار داشت چون از دوستان فضایی ترس بدی داشتم و بابام وقتی از ماجرا با خبر شد پاک کرد بازیو. منم اسم بازیو نمی دونستم. حدود ۶ سال بعد که اسم بازی رو پیدا کردم کلی ذوق زده شدم که قراره کلی حال کنم. دوباره رفتم سراغش و دانلود کردم ؛ اونجا بود که فهمیدم که چه سیستم داغونی داشتم ! در این حد که بازی با کمترین میزان گرافیک و با وضوح ۸۰۰ در ۶۰۰ نرخ فریمی نزدیک به ۲۰ یا ۲۵ میداد!
بعد از دیدن این شدت از داغونی سیستم با خودم فکر کردم واقعا با چی حال میکردم؟ اونم نه تمام بازی فقط نبرد با دشمن های زمینی؟ بعد از کلی فکر فهمیدم به خاطر یکی از رفقا بود با اصطلاحات نرخ فریم، رزولوشن(وضوح)، نمره منتقدا، نورپردازی و جزئیات گرافیکی اینا آشنا شدم. فکر نکنم تا اخر عمر بتونم ازشون خلاص بشم. همین الانم هر بازیای که میخوام برم سراغش مخصوصا بازی های داستانی موبایل این موارد آفت جونم شدن . . .
آقای اسدی.
دست مریزاد میگم. روی موضوع فوق العاده ظریفی دست گذاشتید. اونم تو چه زمانی!!!!
واقعیت اینه که بی خودی اسم گیم پلی روی مهمترین جزو هر بازی نداشتن.
مثال خیلی بارز این موضوع برای من بهمن ماه اتفاق افتاد
کالیستو پروتوکل رو شروع کردم…همه چی اول خوب بود. یه داستان مرموز..یه گیم پلی به ظاهر امیدوار کننده و از همه واضح تر یه گرافیک به معنای واقعی کلمه فک برانداز
پریلوگ رو تموم کردم. چپتر اول رو شروع کرده بودم که تازه فهمیدم چه فاجعه ای تو زمینه گیم پلی تحویل ما دادن. یعنی منی که از کنترل آبکی ریمیک سه هم شکایت داشتم با شمع دنبالش گشتم.
مکانیک های سفت و ناکار آمد بعلاوه ایراد های فنی که مستقیما روی گیم پلی تاثیر میذاشت . سه ساعت نکشید که دیگه عطاشو به لقایش بخشیدم و بازی رو پاک کردم رفت
حالا همین قضیه برای Hades….یه تیکه فقط تریلر بازی رو دیدم.. وسوسه شدم دانلودش کنم. چون حجمش هم کم بود دانلودش کردم شروع کردم بازی کردن. آقا این بازی منو معتاد کرد. خدایی یه بازی با دوربین ایزومتریک چقد میتونه سرگرم کننده باشه اخه؟؟؟!!
فوق العاده …یعنی یکی از بهترین هک اند اسلش هایی بود که بازی کردم. علی رغم دوربین ایزومتریکش که اولین باری بود تو این زاویه بازی رو کنترل میکردم.
گرافیک مثل بازی های تریپل ای فک برانداز نیست. ولی یه گیم پلی داره به معنای واقعی کلمه اعتیاد آور
لب کلام. بازی با گرافیک ضعیف اگه گیم پلی قوی داشته باشه برندس
اما نه برعکس این قضیه باشه میشه رسوای عالم
اگر هم گرافیک و داستان و گیم پلی همشون با هم خوب باشن که دیگه نیازی به تعریف و تمجید نداره. بازیباز ها خودشون هوای بازی و سازندشو دارن
سلام بر شما دوست عزیز گیمفایی
پس منم حتما یه سری بهش بزنم. خیلی تعریف از Hades شنیده بودم ولی تا حالا نرفتم سرش😅.
ممنونم از اینکه تجربه خودتون رو بیان فرمودید و همراهی کردید 🌹
بهترین بازی ها من :
Castlevania: Symphony of the Night
trilogy کلاسیک WoW
Dota 2
Grim Fandango
Psychonauts
Desert Strike
Comix Zone
Jagged Alliance 2 (بهترین بازی RPG تاریخ از نگاه من نوعی)
Bioshock 1
Disco Elysium
The Legend of Zelda: Ocarina of Time
Dick Tracy
و چندتای دیگه که بنویسم طولانی میشه ، هیچ کدوم هم گرافیک بالا ندارن اما همیشه دوستشون دارم و باهاشون زندگی کردم
گفتی آی جی آی
هنوز بهترین بازی میدونمش اون زمان واقعا گرافیکش خفن بود ولی من بخاطر گرافیک پلی نمیدادمش .
ولی الان شاید خندت بگیره دلم واسه همون گرافیک تنگ شده .
دوباره دانلود کردم بازی کردمش فقط بخاطر گرافیکش اون و حس نوستالژی اون حس قدیمی بودن اون گان دست گرفتنش ……
اون مخفی کاری قسمت دوم که میرفتیم پشت طرف E رو میزدیم گردن طرف رو پخ پخ میکرد .
واقعا بازیای اون موقع بهتر از الان بودن.
کاش بازم تکرار شه اون موقع .
دقیقا نظر منم همینه
خودم دوباره نسخه دوم دوبله بی نظیر نسل برتر رو دان کردم و مرحله هشتمم
به خدا که گرافیک اهمیت نداره اصل اینه که کیف کنی
من خودم روزم تا یه دست کانتر و جنگ های صلیبی نرم شب نمیشه
دوبلش هم عالی بود
آخ دقیقا این کیف کردنه خیلی مهمه بر خلاف بقیه من خودم سه بازی که هم میکوبونن یکی دیزگان و یکی دیگه هم دث استرندینگ یکی دیگه فالوت ۷۶ رو من واقعا باهاشون لذت بردم
و نمره متا هم برام مهم نیست چون نمره همین آی جی آی خیلی پایینه در حالی که زمان خودش نوآوری خالص بود .
من جنگ های صلیبی رو به دلایلی پاک کردم واجب شد برم نصب کنم دوباره .
کانتر من نمیدونم چرا قفلی زدم رو نسخه موبایلش( خود ولو نساختش ولی خیلی شبیه بهش اینی که بقیه ساختن) . پیسی رو ول کردم دارم رو گوشی میزنم حکمم چیه آیا ؟.
استاد جان نسخه گوشی هم بسیار لذت بخش است ولی تا وقتی کامپیوتر داری رو گوشی آخه؟
خب حکمش حرام نیست ولی مکروه هست
در مورد فالوت۷۶هم موافقم عالی بود
کلا متا چرت وپرته مثلاً باورت میشه من هنوز هم تاکسی دیوونه رو با اون دوبله دیوونه وارش بازی می کنم و خیلی هم حال میده و به خداکه ایکس باکس رو میرم پر بازی های جدید می کنم و هرسری فقط فیفا میزنم و تمایلی به سایر بازی ها ندارم
نمیدونم بعضی هام مثل ما اینجورین دیگه ولی خوش حالم که می بینم هنوز آدم های مثل من هستن
حتما دوتا بازهم هستی؟
نه دوتا باز نیستم حقیقتا . سر درد میگیرم میرم تو بازی .
باز من اتفاقا اصلا با بازی های فوتبال حال نمیکنم یه مدت بسکتبال میزدم ان بی ای ۲۰۱۸
بعد از اون هم خسته شدم .
کانتر رو میخوام سر کار هم بازی کنم بخاطر همین باید با گوشی باشه
کامپیوتر های جایی که من هستم همشون به یه کارت شبکه وصله کوچکترین کاری من بکنم چک میشم .
اطراف هم محیط بازه کلا کاری نمیشه کرد .
تاکسی… هم عالی بود اصلا همه قدیمیا عالی بودن .
منم کم آدمی مثل خودم میبینم انقد خوشحال میشم مث خودم پیدا میشه.
بازیای تو سبک دوتا رو دوست ندارم یه مدت دیابلو ۳ زدم همونم زیاد جذب نکرد کلا با این سبک زیاد حال نمیکنم. ولی دوتا رو جدا از اینکه از سبک خوشم نمیاد نمیدونم چرا سردرد میگیرم موقع رفتنش.
شاید چون با آیتم ها آشناییت نداری
یه سوال جسارت نباشه ولی می تونم بدونم شغلت چیه؟زیادی فضولم 😅
بعد یه سوال دیگه این بازی آن بی ای دو کی چطوریه گیم پلیش؟
نه فضولی عیبی نداره خودمم همینطوریم🤣🤣
من مدیریت آموزشی خوندم.
قبلا یکم انسانی تدریس کردم چون اعصاب بچه هارو نداشتم رفتم کارمندی دانشگاه پیام نور اونجا هم چون قراردادی بودیم بخاطر کمبود بودجه اخیر چند وقت قبله پیام نور .
متاسفانه مارو انداختن بیرون ولی خداروشکر الان یجا استخدام شدم.
و الان کارمند معمولی پشت میز نشینم کارم یکم شبیه حسابدار هاست .
تو یک شرکت خصوصیم.
کلا وضعیت خرابه داداش.
ان بی ای حقیقتا نمیدونم چجوری توضیح بدم دوربین از سمت بالایه و شما کنترل کرکتر رو داری تو زمین بسکتبال مث فیفا هم میتونی تعویض کنی کرکتر رو و اینطوری…….
اون آشنایی با آیتم رو هم درست گفتی.
سال پیش بود که برای زنده شدن خاطرات به سراغش رفتم ولی فقط تونستم نسخه دومش بازی کنم و اولی اجرا نمیشد (البته چیزی هم هست که انتظار میره؛ خروجی ویندوز ۱۰ برا بازی که برای ویندوز xp کد زده شده…)
البته که اصل کار گیم پلی رو داخل نسخه دومش دیدیم ولی خب یکش هم مرحله های خاص خودش رو داشت…
فکر میکردیم داریم حال میکنیم چون نبود و ندیده بودیم بازی گرافیکی . توی مقاله نوشته دیگه شرکتای بازیسازی ساختن ما هم به قول یارو گفتنی خوشمان آمد آب از لب و لوچمون راه افتاد بعد اونا بهترش کردن از اونورم کلا جامعه گیمری حریص‌تر شد نسبت به گرافیک
هرکی الان بگه گرافیک برام مهم نیس چرت گفته .الان بازیو شروع میکنی اولش به قاب تلویزیون نگاه میکنی ببینی چه شکلیه چی میبینی ! والله
چی‌چیو گرافیک مهم نیس مثلا میخوای چیو ثابت کنی !
با شما نیستما به طور کلی گفتم.
ببین بهونه کسی هم نباشه دیگه امروزه معقوله گرافیک یه چیز مهم تو بازیاس توی نقد و بررسیا گرافیکو بیشتر مورد توجه قرار میدن . توی نمره بازیا اثر داره . تو هم که داری اینو میگی خودت گرافیک برات مهمه الان بازی فوتبال ۱۹۹۰ رو بهت بدن میتونی بازیش کنی ؟! من جات میگم نه پس نگو گرافیک فلانه
igi یادش بخیرررر سال ۸۶ بود، اون موقع کلاس سه ابتدایی بودم. از مدرسه میومدم خونه مینشستم پاش تا غروب بازی میکردم کاش بشه برگشت به اون دوران همه چیز یه حس و حال دیگه ای داشت
آقای اسدی خسته نباشید
این مقاله عالی بود مثل بقیه مقاله ها گیوتین نامه هاتون . اصل کار یک داستان خوب با گیمپلی خوبه دیگه گرافیک و فریم بهانه های ………
خوشحال میشم اگه یک مقاله باستانی دیگه هم کار کنید مثل مقاله مقایسه رستم و کریتوس . واقعا اون مقاله جذاب بود .
سلام و درود بر شما
ممنونم. سلامت باشید 🌹
چشم. سعی میکنم اگه موفق بودم باز چیزی رو بگم. ولی البته فعلا که زدیم تو کار تاریخ اساسینز. ان شاءالله هفته آینده روز جمعه مشکلی پیش نیاد و عمری باقی باشه، با تاریخ حشاشین واقعی در خدمتیم 😁
پی نوشت: همین جا هم میشه یه چی باستانی گفت. اینکه کوروش درواقع بهمن پسر اسفندیار در شاهنامه بوده. جالبه که رستم، کوروش رو پس از مرگ اسفندیار رویین تن (با تیر دوشعبه رستم توی چشماش!) تربیت کرده و این به خاطر درخواست خود اسفندیار بود. ضمن اینکه اسم ایرانی کوروش، بهمن هست. چون کلمه کوروش یهودی شده نام زیبای بهمنه. البته بهمن با یکی از بچه‌های رستم (بعدها بعد از مرگ خود رستم) یه جا جنگ داشته که توی مقاله کریتوس گفتم؛ دلش نمی خواسته زنده به دست کوروش بیفته، از خدا کمک میخواد و کوروش جسدش رو به دار میزنه، نه تن زنده اونو (البته این تیکه رو دقیق نخوندم و نمی دونم چرا. ولی نمیشه اینو دال بر بد بودن بهمن گفت.)
بعد از حکومت بهمن، پسران بهمن هستن تا میرسه به حکومت اسکندر مقدونی در شاهنامه. خیلی جالب و قشنگ میتونیم تاریخ رو توی شاهنامه ببینیم و لذت ببریم.
به به تاریخ حشاشین ، دوره سلجوقیان….
حقیقتا ازاین نکته تاریخی که عرض کردید خودم ریختم پشمام موند .
و یک سوال چرا پس ما میگیم کوروش چرا نمیگیم بهمن ……
فردوسی اسمشه میگن داستان و افسانه نوشته نامرد اومده تاریخ نوشته .
خیلی ممنون که پاسخ دادید ❤❤🙏🙏
راستی قبل از جواب سوال شما البته بگم اینو که من دانشم رو از ویکی پدیا و سایت های مختلف دست و پا شکسته گرفتم. وگرنه اصلا روحمم از وجود کوروش تو شاهنامه خبر نداشت! حتی خیلی متعجب بودم که چرا فردوسی از اسکندر گفته اما از کوروش و داریوش و خشایار و غیره نه. تا اینکه فهمیدم نه بابا، اسمشون برای ایرانیان قدیم چیز دیگه‌ای بوده.
اما جواب سوالتون: گمان میکنم مهمترین دلیل، اولین استفاده محمدرضا شاه پهلوی از کلمه کوروش به جای بهمن بوده. همین “ای کوروش! آسوده بخواب…” وگرنه هیچ جایی از آثار ادبیات شعرا کلمه کوروش، داریوش و غیره وجود نداره. اینا همه یه جورایی کلمات غیرفارسی اصیل هستند و در ذات از ادبیات یهودی گرفته شدن. هرچند که میگم… شاید مخالفت کنید و بگید کوروش واژه فارسی هست… ولی یه جورایی نیست. بهمن یا کیخسرو واژه‌های اصیل فارسی هستن. حالا اینکه دقیق کدوم کوروش بوده، نمیدونم. دقیق دنبال نکردم. درهمین حد رفتم خوندم که گفتم آخیش، پس توی شاهنامه هم هست!
خیلی مقاله خوبی بود احساساتیم کرد
حق با شماست دقیقا از ته قلبتون اینو نوشتید
نشون میده چقدر احمق شدیم
هدف اصلی و یادمون رفته همش جنگ همش دعوا دیگ غرق شدن تو دنیای ویدیوگیم معنی نداره فقط حاشیه شده
چندوقتی هست میخوام یک کامنتی بزارم منتها منتظر بودم یک مقاله یا خبری کار بشه که به کامنتم مرتبط باشه اول یک خسته نباشید بگم به محمد صالح عزیز بابت این مقاله زحمت کشیدی عزیز دل و بعد بریم سراغ اصل مطلب
.
یادمه یک کامنتی چند روز پیش دیدم از یک عزیزی نوشته بود گیمرای جدید چقدر سوسولن و چقدر این بحث فریم ریتو بهینه سازیو فلان مهم شده براشون حالا جدا از این حرف که خیلی منطقی هست منم میخوام یک چیزی اضافه کنم اونم اینه که یک بخشیش برمیگرده به اینکه گیمرا ناشکر و قدر نشناس شدن یعنی چی؟ یعنی شما اگر بدونید اون زمان ما با چه وضعیتی گیم ها رو پلی میدادیم خداروشکر میکنین
.
میخوام خودم رو مثال بزنم که اون زمان اینطوری نبود که هر خانواده ای تلویزیون رنگی داشته باشه یعنی من و داداشام تا یک بازه زمانی بازی های سگا، میکرو و پلی استیشن وان رو تو یک تلویزیون ۱۴ اینچ بازی میکردیم تازه اونم نه رنگی سیاه سفید مثلا کراش بش اگر خاطرتون باشه دوتا مرحله داشت که مربوط به رنگ میشد یکی اینکه سوار یک وسیله هایی بودیم که هیچوقت نفهمیدم چی بودن خلاصه هی بپر بپر میکرد و نوک این وسیله ها رنگ تولید میکرد ما باید با این رنگا امتیاز کسب میکردیم یا یک مرحله دیگه داشت که یه سری بادکنک های رنگی رو هوا شناور بودن که باید میپریدیم اون بادکنکی که رنگش مال ما بود رو میترکوندیم حالا از کجا اینا رو میدونستیم چون تلویزیون پدربزرگم اینا رنگی بود ولی مال ما سیاه سفید واسه همین هر هفته که میرفتیم اونجا بازی میکردیم میفهمیدیم این مرحله ها اینطورین واسهه همین تو تلویزیون خودمون هیچوقت نمیتونستیم حدس بزنیم که رنگای ما کدومان چون سیاه سفید بودن
.
یا رزیدنت اویل رو مثال میزنم یه سری از سازندها اون زمان واسه بازیاشون از دوربین ایزومتریک استفاده میکردن رزیدنت اویل های قدیم هم همینطوری بود حالا دوربین ایزومتریک یعنی چی یعنی یک دوربین ثابت که تو گوشه کنارا مراحل بازی میزارن و شما هروقت که رد میشین میرین صحنه بعد کات میخوره میره رو دوربین بعد حالا سختیش کجاس اونایی که پلی استیشن وان داشتن میدونن من چی میگم سختیش این بود که هروقت این دوربین کات میخورد بعضی موقع ها بازی گیر میکرد یعنی تا اون کلید ریست پلی استیشن رو فشار نمیدادی و ریست نمیکردی هیچوقت نمیتونستی بازی رو ادامه بدی باید دوباره میرفتی این زمانی رو اعصاب میشد که قبلش بازی رو سیو نکرده بودی نه فقط رزیدنت اویل بازی ها انقدر اون موقع گیر میکردن که حد نداشت ولی با همه این سختی ها لذت داشتن چرا چون زمان تنها دقدقمون این بود که چالش های بازی هارو رد کنیم تنها دقدقمون این بود که این بازی که داخل دستگاه گذاشتیم اجرا بشه چند نفری میشستیم پای یک تلویزیون فسقلی لذت میبردیم، ولی الان خیلیا هستن تلویزیون دارن اندازه اینایی که دور میدونا میزارن با کیفیت 4K یه نفری میشینن پاش ولی لذتی که باید نمیبرن چرا؟ چون خوشبختی یعنی چیزای کوچیک و ساده خوشبختی یعنی آرامش داشتن، خوشبختی و لذت به تلویزیون بزرگ و ماشین آنچنانی یا خونه بزرگ نیست، البته از یک لحاظ حقم میدم الان وضعیت خیلی سخت شده و دیگه آرامش نداریم مثل اون زمان
.
یا اساسین کرید یک رو مثال میزنم یادمه اولین بار که یک PC خریدیم بازی ها به سختی روش اجرا میشدن منظورم بخاطر کارت گرافیک و رم پایین PC ما یه سری از بازی ها لگ داشتن افت فریم داشتن البته اون موقع نمیدونستیم لگ چیه افت فریم چیه فقط دارم الان اسمشون رو میارم که متوجه بشین خلاصه آقا ما اساسین کرید یک رو روش نصب کردیم به قدری توش لگ داشت که وقتی میخواستیم از بالای قلعه بپریم تو گاریه پر از کاه میرفتیم تو کوچه یک دست فوتبال بازی میکردیم دوباره برمیگشتیم بازی میکردیم
.
خیلی زیادن اگر بخوام بگم هم من خسته میشم هم شما کلافه میشین بخاطر طولانی بودن کامنت خلاصه میخوام بگم انقدر درگیر فریم ریتو گرافیکو متا نباشین بازیتونو بکنین لذت ببرین اینکه استارفیلد ۳۰ فریم باشه یا ۶۰ فریم باورکنین انقدر تاثیری تو لذت بازی نمیزاره ببینین ما با چه وضعیتی بازی میکردیم حالا شما به فکر این هستین که یک بازی سی فریمه یا شصت فریم خداروشکر کنین که همینم دارین که بتونین بازی کنین خیلیا رو میشناسم که هنوزه که هنوزه پلی استیشن وان یا تو دارن طرف اون روز اومده بود دم مغازمون میگفت ببخشید شما دسته پلی استیشن ۲ هم تعمیر میکنین یا یکی اومده میگفت واسه پلی استیشن ۳ هم بازی میریزین خیلیا هستن که هنوز تو نسل شیش یا هفت گیر کردن بعد شما همدیگرو مسخره میکنین و گدا همو خطاب میکنین یا میگین چرا استارفیلد ۳۰ فریمه یا چرا فاینال فانتزی مشکل داره باورکنین چند وقت دیگه که سنتون رفت بالاتر مشکلات زندگی هوار شدن رو سرتون به این روزاتون میخندین و پشیمون میشین که وقتتونو سر این چیزای بی خود هدر دادین
دقیقا.
هیچوقت ps1 رو یادم نمیره، کافی بود یزره خط و خش رو دیسک بیوفته عذابی میشد واسه خودش، از یه طرفم به طور مداوم همش پی اس وانم میرفت واسه تعمیرات انقدر که همش خراب میشد حتی اگه خیلی خوب هم ازش مراقبت میکردی باز خراب میشد، اما با این حال دوران جذاب و طلایی بود واسه خودش، مخصوصا کراش.
یه چند وقتی هم قبلا رفتم سراغ گیمای قدیمی ps1 رفتم برای مرور خاطرات و یه چیزی که واسم عجیب بود این بود که اون موقع بازی ها خیلی سخت بودن(حداقل واسه من) و هیچوقت نمیتونستم بازی رو تموم کنم و اگه هم تموم میکردم به سختی تمومش میکردم ولی وقتی دوباره اون بازی ها رو انجام دادم در عرض چند دقیقه بازی رو تموم کردم و واسم عجیب بود و با خودم میگفتم چجوری نمیتونستم بازی رو اون موقع تموم کنم!
سلام بر شما دوست عزیز گیمفایی
خاطرات شیرینی رو بیان فرمودید. من که کنسول نداشتم، ولی یه تلویزیون مکعبی توی خونه بود که یه دکمه داشت، میزدیم رنگی میشد 😅 موقع بحث تلویزیون پدربزرگتون که فرمودید رنگی بود و مال خودتون سیاه سفید، یادش افتادم.
بله. متاسفانه تجمل این روزا بیداد میکنه. هرچی جلوتر میریم سادگی‌ها کمتر میشن و استرس‌ها زیاد. البته برای همه اینطور نیست… برخی هنوز وسط این هیاهوها از نون و خرمایی که دارن، لذت می‌برن…
ممنونم از همراهی شما 🌹
وای گفتی ps1
چه دورانی بود اونموقع رزیدنت ایول ۳ بازی میکردیم بعد توی یه صحنه نمسیس از پنجره می‌پرید بیرون بعد همون موقع تصویر وایمیساد و حرکتی نمی‌کرد و واسه همین نتونستم با اون کنسول تموش کنم بازی رو
یا تو ps2 باس آخر زئوس تو گاد ۲ کنسولم سوخت ( البته اونموقع خونه تنها بودم و یه ضرب داشتم گاد رو تموم میکردم که تو سوختن دستگاه نقش داشته احتمالا) ولی خدارو شکر مموری کارتم نسوخته بود و به دستگاه دیگه گرفتم و تموش کردم
یا تو نسل هفت مکس پین ۳ پدر ایکس باکس ۳۶۰ ام رو در آورد
تو نسل هشت از اونجایی که کنسولم ps4 فت بود تو رددد ۲ و لست ۲ خیلی fps میومد پایین و با این حال فقط حال میکردم
خلاصه سرتو درد نیارم کامنتت خیلی برام خاطره انگیز بود
سلام رفیق
نظرم تکنیکی بود. هنری یا سلیقه‌ای نبود. بحث عملکرد و پردازش کنسول رو گفتم که محدودیت داره. چون تصاویر واقع گرا با فیزیکی مثل زلدا رو نمی تونه کنسول پردازش کنه. زلدا هم اگه واقع گرا بود له میشد با این فیزیکش. واسه همین زلدا اومده گرافیک رو آورده پایین که دستگاه نینتندو بتونه پردازشش کنه… عملکرد رو قربانی گرافیک نکرده برخلاف سونی…
ممنونم از همراهی شما 🌹
اولویت من واسه بازی اول گیم پلی هست که هسته اصلی هر بازی هست که بتونه ترو جذب خودش کنه، دوم داستان و شخصیت پردازی هست که آدمو تو فکر فرو ببره و در کل داستان خوبی داشته باشه و در آخر گرافیک
خسته نباشید
بنظر من مهم تر از گیمپلی و داستان و گرافیک آزادی عملی هست که بازی به آدم میده
میشه گفت هیچ جای دیگه نمیشه تو صنعت سرگرمی این آزادی عمل رو تجربه کرد
سلام جناب اسدی
من دقیقا برعکس شما هستم، حدودا دو سال پیش بود که برای اولین بار الدر اسکرولز چهار رو بازی کردم، نه انگلیسی بلد بودم نه میفهمیدم لول دیزاین چیه و نه میفهمیدم چرا موقعی دارم ضربه میزنم بالا سمت چپ نوشته هایی میاد (نشونه ارتقا اسکیل ها بود) ولی سی ساعت بازیش کردم که درسته بیست ساعتش رو مشغول جا به جا کردن اجسام داخل بازی بودم ولی برام لذت بخش بود که رفتم سراغ به قول شما بازی های گرافیکی دیگه پلیر بازی های قدیمی نبودم، پی سی ذغالی من رها شد تا اینکه هشت ماه قبل گفتم چرا اینقدر ویدیو گیم خسته کننده شده؟ همه بازی ها مثل هم شدن اون موقع خیلی تجربه کسب کرده بودم و دوباره رفتم پیش پی سی ذغالی خودم گفتم این الدر اسکرولز اینجا چیکار میکنه؟ برم داخلش ببینم مثل قدیم حال میده و دیدم وای ………. حداقل داره پنجاه برابر قدیم حال میده این عجب بازی هستش! حالا میفهمیدم کارکتر ها چی میگفتن، عجب داستان هایی هم میگفتن، حالا میدونستم بازی عجب دیزاین استادانه ای داره، حالا همه چیز بازی رو میدونستم، حتی میدونستم چرا موقعی به دشمنا ضربه میزنم بالا سمت چپ نوشته میاد و کلی بازیش کردم در حد دو سه ماه! حالا فهمیده بودم که قبلا چیزی از بازی نمیدونستم و حالا چون دفعه اول که بازی رو پلی داده بودم چیزی نمیدونستم برام هیچی اسپویل نشده بود و این تجربه برای من خیلی ارزشمند شده بود
سلام بر شما یار گیمفایی گرانقدر
خاطره‌های قدیمی کاربرا رو که میخونم، خاطرات خودم زنده میشن. راستش منم از اول انگلیسی بلد نبودم. یه بازی دیگه بود، Robinhood the legend of sherwood، اونو نگفتم توی متنم. اونو از برادرم کمک می‌گرفتم و میگفتم: “این اینجا انگلیسی چی نوشته؟” اونم راهنماییم میکرد. 😅
البته جدید که برگشتم سمت AOE3، دیدم دانش بچگیم زیادی بر باد رفته! با تکیه بر انگلیسی میفهمیدم باید برم کجا تا بتونم حالت Campaign رو مثلا بازی کنم
نمیدونم چرا ولی این متنتون بیشتر از متن های قبلی به دلم نشست (منظورم ضعف نوشته های قبلی نیست)
شاید چون سوال من هم بود که چرا دچار این حس میشیم
فارغ از اهمیت گرافیک داستان گیمپلی
هر کاری که میکنم واقعا نمیتونم از بازی ها مثل قبل لذت ببرم و نمیدونم چرا؟
سلام بر فرید گرانقدر
گاهی اوقات میشه به خاطر استرس‌ها و سختی‌های توی زندگی باشه. برای منم پیش اومده و واقعا خیلی حس بدیه. عذاب وجدان می‌گیره آدم.
گاهی اوقات هم مشکل از ما نیست و بازی ممکنه طبع دل آدم نباشه… چون اگه درست یادم باشه یه بار فرموده بودید توی آکادمی، چیکار میکنید وقتی یه بازی که خیلی ازش تعریف شده می‌بینید یه حالتی داره که میخواین صرفا برای این برید جلو که ببینید چی تو چنته داره و از دست ندید درحالی که چیزی نداره.
سلام آقای اسدی عزیز
حالا به هر دلیلی این مسئله مسئله ایه که نتونستم پاسخ درخور واسش پیدا کنم
شاید به این خاطر که قبلا مشکلات رو کمتر بهش توجه میکردیم
خیلیا میگن قبلا مشکلات کمتر بود اما باید بگم قبلا هم مشکلات وجود داشتن شاید بیشترم بودن ولی اون موقع ما به مشکلات توجه کمتری میکردیم فرقش تو این بود
امروز یک اتفاقی برای من افتاد که واقعا الان این مقاله رو درک میکنم خب اول بگم که بنده چند سال پیش که رزیدنت اویل ۲ ریمیک اومده بود اون بازی رو هکی روی PS4 داشتم و بازی میکردم و واقعا هم ارزش تکرار زیادی داشت و ۱۰۰ ها بار بازی رو تموم کردم و واقعا هنوز یکی از بهترین بازی هایی هست که تجربه کردم حالا برمیگردیم به زمان حال یعنی امروز خوب از اونجایی که من رزیدنت اویل ۲ نسخه اصلی رو خیلی وقت پیش روی PS2 بازی کرده بودم به خودم گفتم که امروز از همین برنامه هایی که بازی های PS2 رو میتونی روشون بازی کنی تصمیم گرفتم که نسخه ۲ رزیدنت اویل رو دانلود کنم و بازی کنم تو نگاه اول خیلی خوب بود و دوست داشتم ولی هرچه پیش رفتم متوجه شدم من نمیتونم این بازی رو بیشتر از ۱۰ دقیقه تحمل کنم و بعدش هم که به دست یک لیکر کشته شدم ولی خلاصه آره این اتفاق برای من امروز افتاد ولی راجب کالاف دیوتی هنوز هم که هنوز نسخه های بعد کالاف ۲۰۱۸ رو دیگه ترجیح نمی‌دم و واقعا بازی های قدیمی رو هنوز خیلی بیشتر دوست دارم تا کالاف های جدید که فقط کیفیت رفته بالا داستان افت شدیدی کرده در کل برای من بعضی بازی ها نسخه قدیمی شون واقعا غیر قابل بازیه و بازی های ریمیک اون رو نسبتا بیشتر دوست دارم ولی بعضی بازی ها هم هستن که نسخه قدیمی رو به نسخه جدید بیشتر ترجیح میدم
مقاله خیلی خوب بود اقای اسدی.
برای من بشخصه فقط این مهمه که با فیزیک و گیم پلی بازی ارتباط برقرار میکنم یا نه..بعدش کمی گرافیک برام مهمه
داستان رو اصلا حتی بهش توجه نمیکنم
فقط میخوام بازی کنم لذتشو ببرم
خارج از این پست: دارم بازی evil withen 2 رو بازی میکنم گرافیک عالی داستان خوب گیم پلی بهبود یافته نسبت به evil withen 1 داشته.
حتی طراحی صورت سباستین عالی بود جوری که کلا با چهرش داخل نسخه یک فرق داشته .
مربوط این پست اگه بازی داستان محور بخوایید بازی کنید باید دنبال یه بازی برید کا گیم پلی غیر تکراری داشته باشه .گرافیکش هم در بازی های واکینگ دد باشه.
سلام و خسته نباشید.
قشنگ مینویسی واسه همین مقاله هات رو میخونم و لایک میکنم ولی با نظراتت زیاد موافق نیستم!.
من گیم پلی و گرافیک و داستان رو باهم میخوام هیچ کدوم هم بر دیگری ارجحیت نداره. هر کدوم لنگ بزنه من میگم اون بازی ضعیفه ولی ممکنه یک بازی هر سه رو به شکل متعادل داشته باشه که خب عالیه ولی اگر یک بازی هرسه رو در حد بالا داشته باشه محشره. اما خب بازی های محشر کم پیدا میشه این روزا ولی خب بازم قرار نیست هر بازیی رو بازی کنیم و از صبح تا شب گیم بزنیم.
اگر میخواین از یک بازی لذت کامل رو ببرید گیم پلی رو بزارین اولویت اولتون گرافیک رو بزارین اولویت آخر
.
چون بارها گفتم که گیم پلیه که یک بازی رو از فیلم، سریال و انیمیشن متمایز میکنه وگرنه داستان، موسیقی، گرافیک رو که همشون دارن چون لذت یک بازی به گیم پلیشه از قدیم همینطور بود ما هیچوقت به داستان و گرافیک یک بازی کار نداشتیم اگر یک بازی گیم پلیش سرگرم کننده و چالشی نباشه و شما رو درگیر خودش نکنه دیگه به جایی نمیرسه که شما بفهمید داستانش چی بوده و موسیقیش چطوری بوده
.
پس به ترتیب گیم پلی، داستان، موسیقی، گرافیک براتون مهم باشه تا تمامو کمال از بازی لذت ببرید
هزار بار تا حالا گفتم و باز هم می گم
همه چیز گرافیک نیست ولی تأثیر زیادی داره
در واقع باید همه چیز بهم بیاد
اینکه داستان و گیم پلی عالی باشه و گرافیک متوسط رو به ضعیف یعنی یه ایراد
این تصمیم شرکت سازنده هست که باید تکلیفش رو مشخص کنه که می خواد چه خروجی تحویل بده
حالا هم مثلا این حواشی اخیر باید زمان بخوره تا مطمئن بشیم تهش چی می شه
در کل به نظرم الان زیادی وارد حاشیه شدیم همه چه گیمرها چه سازنده ها چه سرمایه گذارها و این خوب نیست
به عنوان کسی که گیم رو از سگا جنسیس شروع کرده فکر میکنم دلیل این چنددستگی که بین گیمرها شروع شده و توقعات رو بالا برده لذت نبردن از اصل بازی یا همون سیاحتی هست که ما در بازی ها تجربه میکنیم. فراموش کردیم که بازی فقط برای این هست که مدتی از شلوغی ها و خستگی‌های این دنیا دور بشیم و فقط بشینیم حال کنیم. و این تنها رسالت یک گیم هست که بتونه تو رو خوشحال کنه و خاطره قشنگی رو تو حافظه ت جا بده.
ممنون از مقاله جالبتون👍👍👍
“برو فیلم ببین!”
بحث شد،دوستان ترجمه انگلیسی tsukihime ciel route همین تازگی انجام شده،من همه بازی ها قدیمی و جدید و تازگی منتشر شده کانلا رها کرده،چند روز درگیرشم، اوکی باشه فیلمه،اصلا انیمه است،ولی داستانش یه تو دهنی به هرچی انیمه و فیلمه،کم پیش میاد از یه داستان انقدر تعریف کنم،کمتر از ۱ هفته است منتشر شده ترجمه اش،حداقل یه چک کن،یکی از بهترین رمان ها مصوره
بنظرم میشه گفت سلیقه ایه
طرفدارای گیمپلی= زلدا مثال میزنن و میگن بقیه چیزا مهم نیس
طرفدارای گرافیک= نسل عوض شده و تکنولوژی فلان شده (با اینا بیشتر مخالفم خیلی نمیدونم چی میگن😂)
طرفدارای داستان= میگن مثلا پنتیمنت یا دیسکو اسیلیوم گیمپلی و گرافیک خاصی ندارن و بازیای خوبین و داستان مهم تره
برای من
گیمپلی>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
داستان>>>>>
.
.
گرافیک
(بجز یسری ژانر مثل ریسینگ البته ، ک خب داستان بی اهمیت تره)
فکر میکنم منطق شما این باشه که گرافیک بالا=گیمپلی ضعیف..توی همین مقالتون به بازی های وسونی اشاره کردید که آره فقط گرافیک دارن و فاقد گیمپلی با کیفیت هستند.مثلا god of war ragnarok یک بازی که درسته گرافیک بالایی داره و کاتسین هم کم نداره ولی یکی از بهترین طراحی مبارزاتی رو داره که توی چند سال اخیر داشتیم.یا ghost of tsushima که گیمپلی درگیر کننده ای داره در کنار اینکه بازی از نظر بصری فوق العادس.در نهایت زلدا شاهکاریه که گرافیک خوبی نداره و این قضیه لطمه ای به بازی نزده ولی اگه داشت یه آپشن مثبت به حساب نمی اومد؟ با تشکر از زحماتتون 🙌
سلام رفیق گیمفایی
نه! نه! من همچین چیزی نگفتم! جور دیگه ای برداشت کردید! منظورم عملکرده! به یکی از کاربرا هم گفتم: نظرم تکنیکی بود. هنری یا سلیقه‌ای نبود. بحث عملکرد و پردازش کنسول رو گفتم که محدودیت داره. چون تصاویر واقع گرا با فیزیکی مثل زلدا رو نمی تونه کنسول پردازش کنه. زلدا هم اگه واقع گرا بود له میشد با این فیزیکش. واسه همین زلدا اومده گرافیک رو آورده پایین که دستگاه نینتندو بتونه پردازشش کنه… عملکرد رو قربانی گرافیک نکرده برخلاف سونی…
ممنونم از همراهی شما 🌹
۱: واقعا یک چیز رو درک نمیکنم اخه خب چرا لست ۲ رو مثال بزنید؟ بازیی وجود داره که هم اوپن ورد هست هم واقع گرایانه هم سینماتیک و هم یکجورایی شبیه ساز هم از لحاظ گیمپلی حتی میشه با دث مقایسه ش کرد.
۲: با احترام نسبت به متن نویسنده میشه یک جور دیگه هم به قضیه نگاه کرد اونم اینه که زلدا هم خیلی چیز ها نسبت به لست ۲ نداره حالا من بگم چه چیز هایی، شما میگی برو فیلم نگاه کن ولی توی فیلم نمیشه همزمان هم گیمپلی داشته باشیم هم اون چیزی که لست ۲ داره همونطور که توی مدیوم گیم هم نمیشه، پس میشه اینطور هم نگاه کرد که لست ۲ شبیه به هیچ مدیومی نیست بالاتر گفتم بهتر بود زلدا با ردد ۲ مقایسه میشه چون نزدیک ترین بازی به لست ۲، ردد ۲ هست با این تفاوت که اگر بخوایم بازیی رو مثال بزنیم که گیمپلی نداشته باشه ردد۲ هست نه لست ۲ که گان پلی بازی در عین واقع گرایی جذابیتش رو از دست نداده و اتفاقا برای یک بازی سینماتیک شاهکار حساب میشه.
۳: یک چیز دیگه هم که درک نمیکنم مقایسه لست ۲ با زلدا از لحاظ گیمپلی هست ولی وقتی مقایسه به جاهای دیگه کشیده میشه همه میگن از زلدا توقع فلان داری؟؟ اصلا زلدا به فلان معروفه، تو چرا این توقع رو از این بازی داری…این مورد هم که میگم فقط درمورد لست ۲ صدق میکنه مثلا همین الان هر وقت صحبت از هایپ GTA VI میشه کاربرا به خودشون میگن وای پسر فکر کن چقدر واقع گرایانه باشه! میگن تصور کن چقدر هندلینگ ماشین ها واقع گرایانه باشه! میگن فکر کن چقدر بازی جزییات داشته باشه! کسی توقع گیمپلی زلدا داره؟ نه و حتی برعکس. و چقدر بازی های شاهکار دیگه که برای چیز های دیگه شون معروف بودن نه گیمپلی از ویچر، اسکایریم، سایبر پانک، انچارتد بگیر تا همین GTA. ولی اینکه اسم لست ۲ بد در رفته رو درک نمیکنم. لست ۲ رو میشه به عنوان یک بازی معرفی کرد که هم کسایی که سینما ر دوست دارن رو راضی میکنه هم کسایی رو که گیم رو دوست دارن. اینجاست که میگیم لست ۲ فراتر مدیوم گیم هست دلیلش هم بالاتر گفتم.
سلام بر شما یار و همراه گرانقدر
ببینید… متوجه نیستم چرا اکثر کاربرا حرفم رو جور دیگه‌ای فهمیدن. منظورم از Performance عملکرده. نه گیم پلی! همون طور که به کاربرای دیگه هم عرض کردم، خدمت روی گل شما هم بگم که:
نظرم تکنیکی بود. هنری یا سلیقه‌ای نبود. بحث عملکرد و پردازش کنسول رو گفتم که محدودیت داره. چون تصاویر واقع گرا با فیزیکی مثل زلدا رو نمی تونه کنسول پردازش کنه. زلدا هم اگه واقع گرا بود له میشد با این فیزیکش. واسه همین زلدا اومده گرافیک رو آورده پایین که دستگاه نینتندو بتونه پردازشش کنه… عملکرد رو قربانی گرافیک نکرده برخلاف سونی…
ممنونم از همراهی شما 🌹
گیمپلی مهمترین چیز بازی هست، بازیی مثل Tetris که نه داستان داره نه گرافیک جز سه تا بازی پرفروش جهان هست، بعد از گیمپلی داستان و در آخر گرافیک، مثال، بازیای سولز هیچوقت گرافیک فنیشون بروزترین گرافیک نبوده تو زمان عرضه ولی اینقدر گیمپلی و داستان خوبی دارن که پلیر رو مدام درگیر خودش میکنه، من هیچوقت پلتفرمی که بازی می‌کردمو تعصبی روش نداشتم و کسایی که بسیار تعصب دارن رو درک نکردم.
با تشکر از جناب اسدی. مقاله خوبی بود.
فقط سوالی داشتم. اینکه آخرین بار کی یک بازی انحصاری PS رو تجربه کردید؟ و اینکه چرا بازی مثل لست ۲ رو تجربه نکردید چیه؟ جوابشو از تو مقاله نگرفتم.
سلام بر شما
والا اول یه چی بگم. میترسم مثل بقیه سپر بگیرید. من درباره جنبه هنری لست ۲ نظر ندادم. به بقیه هم گفتم: درباره جنبه تکنیکی بازی بود. بحث عملکرد و پردازش کنسول رو گفتم که محدودیت داره. چون تصاویر واقع گرا با فیزیکی مثل زلدا رو نمی تونه کنسول پردازش کنه. زلدا هم اگه واقع گرا بود له میشد با این فیزیکش. واسه همین زلدا اومده گرافیک رو آورده پایین که دستگاه نینتندو بتونه پردازشش کنه… عملکرد رو قربانی گرافیک نکرده برخلاف سونی…
و اما جواب سوال: قبل از اینکه لست ۱ بخواد پورت بشه روی PC، با شبیه ساز تجربش کردم. کنسول ندارم!!!!!! اما نظرم درباره لست ۲ دوباره میگم، هنری نبود از نظر تکنیکی و فنی بود.
برای من اولویت گرافیک و داستان هست بعد گیمپلی. مثلا یه بازی مثل هوی رین گیمپلی خاصی نداش ولی روایتش منو دیوانه کرد با روحو روانم بازی کرد از همون موقعم به شکل تعصبی طرفدار سونی شدم البته قبلشم بودم ولی بعد از هوی رین دیگه سونی رو میپرستم یجورایی چون همه بازیاش توی همین لاین بودن همیشه. انشالاه سونی همین راهو قوی‌تر ادامه بده . لاو یو سونی 🥰
دلیل اصلی تغییر نسل کنسولها نیاز به پیشرفت گرافیکیه.
تو نسلهای اولیه عملا داستانی وجود نداشت یا در چند خط دیالوگ ساده خلاصه میشد. گیمپلی بیشتر بازیها تقریبا یک چیز مشابه و ثابت بود و این برتری گرافیکی بود که باعث موفقیت یک بازی میشد. انقد بازی وجود داشت که به خاطر گرافیک ضعیف کسی اسمش هم نمیشنید و حتی بیشتر مردم با اینکه ممکن بود بازی رو در کنسولشون داشته باشن ولی یک بار هم حاضر به تجربه اون بازی نشن .اختلاف کیفیت بازیهای یک نسل با نسل بعد بسیار فاحش بود. در حدی که وقتی شما با یک بازی نسل جدید کنسولها آشنا میشدی دیگه امکان نداشت از بازیهای نسل قبل لذت ببری و باید کنسول قدیمی رو مینداختی یه گوشه و به فکر تهیه کنسول جدید می افتادی. اینکه بعضی از دوستان میگن اون زمان گرافیک بازیها مهم نبود و بازیها گرافیکی نبودن کاملا اشتباهه. میشه گفت بهترین و محبوبترین بازیهای هر نسل و هر کنسول بالاترین گرافیک اون دوره یا اون کنسول رو ارائه میدادن. الان ممکنه یه نفر بگه من ماریو بازی میکردم و گرافیکی نداشت در حالی که برای کسی که تا اون موقع با اتاری ۲۶۰۰ و گرافیک پیکسلی و چند ضلعیش بازی کرده بود ماریو و کنترا و دوبل دراگون … یه بازی با گرافیک خیره کننده و رویایی مینمود . خیلی هم به آمار فروش رسمی نسلهای قدیم اعتماد نکنین چون بیشتر فروش در دنیا به دلیل نداشتن قفل سخت افزاری یا نرم افزاری مربوط به نسخه های غیررسمی و غیر اوریجینال بود. و فروش رسمی بیشتر مربوط به اون بازیهایی میشد که با خود کنسول اوریجینال بصورت باندل و اجباری به مشتری قالب میشد . بخشی از فروش هم به خاطر قشنگی کاور بازی و فریب خریدارا اتفاق می افتاد متاسفانه الان پیشرفت گرافیکی بین دو نسل خیلی خیلی کم شده و خیلی وقتها اصلا با چشم عادی قابل مشاهده نیست. در هر نسل توقع پیشرفت گرافیکی یه چیز طبیعیه و گیمر انتظار بالاترین گرافیکی که اون کنسول قادر به اجراش هست رو از بازی داره . اگه گیمر متوجه بشه قدرت کنسول برای ساخت یک بازی در نظر گرفته نشده و یک بازی نسل قبلی به مخاطب تحویل داده شده مشخصه که سرخوردگی ایجاد میشه . اگه قرار بود با این گرافیک بازی کنم چه نیازی به تغییر نسل و کنسول بود .
دوست عزیز،من هم با حرف شما موافقم و هم مخالف،مخالف از این نظر که برای من ارزش چندانی گرافیک نداره،محبوب ترین بازی هام بازی ها ژاپنی اند که اونم یا گیم پلی یا داستانه که مجابم میکنه تجربه کنم،بله درسته داستان شاید اگه گیم پلی هم معمولی باشه به خاطر داستان برم(خود تیکن هم گرافیک خاصی نداره،به عنوان بی احترامی به بازیتون نمیگم،چیزی که دیدم،خودم blazblue guilty gear meltyblood بازی میکنم و کاری با گرافیک چندان ندارم) اما حرفتون قبول دارم،چون حقیقتا بنظرم اکثر گیمر ها حرفه ای نیستن(عامیانه:نوب اند)بله اون کمپانی معروف داره اون بازی میسازن،شنیدن چقدر اون بازی فروش کرده،عکس هاش دیدین،دیدین اون یارو درموردش چی گفته…. به جایی ژانر محبوبشون برسی کنن، این خرف ها چک میکنن،(برای مثال یکی از محبوبترین بازی هامdrakengard 3 هم قربانی این بحث گرافیک و عدم شناخت شد تا اینکه nier automata اومد(به قول یوکو تارو،شانسکی اومد) و تازه مردم سری بازی شناختن،پس بله،گرافیک خیلی هم تاثیر داره
گرافیک قوی الزاما به معنی ریالستیک یا سینمایی بودن یا رزلوشن فورکی نیست. یه بازی وقتی بتونه از قدرت کنسول برای هر چه بهتر و زیباتر نشون دادن طرح اولیه بازی استفاده کنه و ما یه طراحی گرافیکی و هنری بی نقص رو شاهد باشیم حالا در هر سبکی که اون بازی داره یعنی گرافیک بازی بالاست و بازی در نمای کلی زیبا به نظر میرسه. من هم مثل شما هر سه بازی ملتی بلاد و گلتی گیر و بلیز بلو رو دوست دارم و اتفاقا بیشتر به خاطر گرافیک انیمه ای قویشون مجذوبشون شدم. در صورتی یه بازی گرافیک ضعیف داره که بازیساز نتونه اون چیزی رو که میخواد خوب و کم نقص طراحی کنه. کسی که برای بازیش طراحی واقع گرایانه استفاده کرده نباید چهره شخصیتهاش به سل شید شبیه باشه . یا با قدرتی که کنسول داره برای طراحی آبجکت از پلیگانهای کمی استفاده کرده باشه و زاویه دار شده باشه.
۱۰ آهنگ برتر و شنیدنی انیمیشنهای دیزنی 
کلیپ جدید انیمیشن Moana 2 حول محور شخصیت مائویی منتشر شد 
اولین تریلر از لایو اکشن How to Train Your Dragon لیک شد 
ویدیوی فیلم Sonic the Hedgehog 3 تراشیده شدن موهای جیم کری را نشان می‌دهد 
اولین تریلر انیمیشن سریالی Dream Productions منتشر شد 
اولین تصاویر از فیلم جدید کارگردان Train To Busan منتشر شد 
ویدیوی پشت صحنه فیلم Minecraft نماهای جدیدی را نشان می‌دهد 
آپدیت جدید GTA The Trilogy Definitive Edition خواسته بزرگ طرفداران را برآورده می‌کند 
دیالوگهای الهامبخش انیمه Demon Slayer 
باکس آفیس | صدرنشینی فیلم Red One و شروع اکران جهانی Gladiator II 
بازی GTA V با این هدف ساخته شد که از هر نظر بهتر از GTA IV باشد 
نامزدهای بهترین بازیهای سال مراسم The Game Awards 2024 مشخص شدند 
صداپیشه شخصیت فرانکلین: ما نمیدانستیم که روی GTA V کار میکنیم! 
نقدها و نمرات بازی STALKER 2 منتشر شدند 
پلی استیشن برای ۱۰ سال متوالی نمایندهای برای بهترین بازی سال داشته است 
دارندگان PS5 Pro از کیفیت بد بازیهای بهینه شده شکایت دارند 
گزارش: GTA 6 وضوح فوق‌العاده‌ای روی پلی استیشن ۵ پرو خواهد داشت 
فوری: سونی در حال مذاکره برای خرید کمپانی مادر FromSoftware است 
مایکروسافت: هر دستگاهی میتواند یک ایکس باکس باشد 
ویدیویی از پشت صحنه فیلم How To Train Your Dragon منتشر شد 
نظرات
من حس تعصب شدید نسبت به بازیهای موردعلاقه خود (به خصوص سونی) دارم واسه همین متنو نخوندم (بنابر توصیه نگارنده 🙂 )
فقط اینو بگم که بازی باید همه چیو باهم داشته باشه گرافیک و اجرای روان ۶۰ فریم (در نسل فعلی) و گیم پلی و داستان
اگه هرکدومو نداشته باشه یجای کار لنگ میزنه
الان زلدا یا سوپر ماریو که انقدر بازی های خلاقانه و فوق العاده سرگرم کننده ای هستن یه جای کارشون میلنگه؟
گیمر نسل ۹ باشی همینه دیگه!
زلدا یکی از دلایل معروفیتش این بود که دارن اون گرافیک و بزرگی رو روی کنسول ۱ ترافلاپسی اجرا میکنن
پی اس فورم یک ترافلاپسه مرد مومن البته یکو نیم
Ps4 فکر کنم ۱.۸ ترافلاپس بوده
خوب چه ربطی به ps4 داره؟
زلدا یه بازی خیلی بزرگ و پر جزئیاته که روی سوییچ با پردازنده موبایل اجر میشه
اولا:
این توقع که یه بازی و هر چیز دیگه باید همه چی تموم باشه اشتباهه؛ خیلی از بازی هایی که تقریبا همه اینا رو ارائه میدن (مثلا Red Dead 2)، اما هیچ کدوم گیم پلی خالص، جذاب و درگیر کننده رو ارائه نمیدن و تماما در خدمت گیم پلی نیستن و مخاطب در اثر داستانگویی قوی و قدرت بصری بازی، گیم پلی رو پیش میبره و این نکته میتونه باعث بشه (البته در موارد خیلی کم) مخاطب بازی رو ول کنه چون اون بازی، گرافیک و طراحی بصری با کیفیت و واقع گرایی، داستان و… رو نسبت به گیم پلی ارجع تر دونسته. مخاطب از اون بازی لذت میبره ها، ولی وقتی یه بازی دیگه که کاملا گیم پلی محوره بازی کنه، اونو جذاب تر میدونه حتی اگه گرافیک و کیفیت واقع گرایانه نداشته باشه…
دوما:
بالا بری پایین بیای (!)…
فقط و فقط گیم پلی مهمه…
گیم پلی اگه خوب نباشه، هر چقدر داستان و گرافیک خفن باشه، اهمیتی نداره…
گرافیک بازی اصلا ۸ بیتی باشه، وقتی گیم پلی فوق العاده جذابی داره، ارزش داره…
داستان بازی آنچنان جالب نباشه و یا کلا داستان خوبی نباشه، به جاش گیم پلی خوب هست…
گیم پلی مثل طعم غذا میمونه؛ نگاه میکنی میبینی غذا ظاهر خوبی داره، بوی خوبی داره، ولی وقتی غذا رو میچشی میبینی عه…! این با این همه زرق و برق و بوی خوب (گرافیک) چقد طعم بدی داره (گیم پلی)…
خیلی راحت اون غذا رو میذاری کنار و هیچ کاری به ظاهر و بوی خوب (گرافیک) نداری و میری سراغ یه غذا که اول از همه طعم خوبی (گیم پلی) داشته باشه…
دمت گرم مثال خوبی زدی .
درسته گیم پلی رد دد ۲ خیلی جالب نیست ولی اهنگ هایی که وسط گیم پلی پخش میشه اصلاً ادم یادش میره گیم پلی چی هست مثلاً مرحله American venom یکی از بهترین تم های وسترن رو داره خودت برو گوش کن کف میکنه ادم
خب با همین بند اخرت بند اولو ثابت کردی
که گیمای سونی هیچکدوم رو نداره
دقیقا البته همه رو داره به جز گیم پلی
رتچت و کلنک؟
گوست اف سوشیما؟
سک بوی؟
بشین مقاله رو بخون هیچی نمیشه چیز بدی درمورد سونی هم نگفته
منم موافقم ولی بذاریم تا استارفیلد بیاد و نظر منتقدها و تجربه واقعی رو ببینیم بعد نظر قطعی بدیم
البته که من بودم ویژگی ۳۰ و ۶۰ رو می ذاشتم تو تنظیمات حالا به هر دلیلی یا هر ایرادی یا هر مشکلی یا …
بخاطر Series S حالت ۶۰ فریم نزاشتن.
قطعاً کنسول ۱۲ ترافلاپسی میتونست اون گرافیک نسل قبلی رو ۶۰ فریم اجرا کنه ولی چون از اول تبلیغاتشون این بود که فرق ۲ کنسول فقط رزلوشنه مجبور شدن کلاً قید حالت پرفورمنس رو بزنن.
داداش من
همه چیز که پردازش گرافیکی نیست
پردازش CPU هم هست که توی سری ایکس و اس یکسانه و با پایین آوردن رزولوشن هم نمیشه سبکش کرد.
انقد احمقی که نمیدونی تو استارفیلد تو منطقه های شلوغ مثل استاسیتیزن به cpu فشار میاد و تمرکز میره رو اون نه gpu!
و cpu سری اس و ایکس یکیه
اینا هم حرفای من نیست برسی دیجیتال فاندریه
وقتی چیز نمیدونی لازم نیست خودتو دلقک جلوه بدی
اووو حاجی آروم باش! الان تو متن بالا گفته بود همه درگیر یه نزاع پوچ و الکی هستن تو دیگه درگیر نشو.بگذریم انصافا جالب ترین مطلبی بود که اخیرا خوندم واقعا حرف درستیه فقط اول مطلب گفته شده تعصبی ها نخونن به نظرم برعکس باید اونا بخونن چون تو مطلب علیه هیچ چیزی جبهه گیری نشده بود
دیجیتال فاندری هم یه ماله کشیه مثل تو.
وقتی در جواب افت فریم های شدید ایکس باکس میگه برید چند هزار دلار پول بدید تلویزیون VRR دار بخرید تا تهش برو
دیلیت اکانت کن و برو تا بیشتر ازین ضایع نشدی خودتم نمیدونی داری چی میگی
بچه سالی بیش نیستند بالا هم گفتم آخرای نسل هشت باباشون براشون ایستگاه بازی خریده حال کنند فن بوی های متعصب سونی هیچ علمی از سخت افزار ندارن چرا ؟؟؟ چون فقط کچل ریشو بی متحوا و اسپایدر من و… بازی کردن که حتی play station ۲ هم اجرا میکنه اونا رو
کاملا درست گفتی اما دوستان متوجه نشدن 😂😑
۲۲ نفری که متوجه شدن کفایت امرو میکنه شایدم کفایت امرو انجام میده حالا هر کدوم که درست تره :\
سلام و درود بر شما
ممنونم از اینکه هم نظر ارزشمند خودتون رو بیان فرمودید و هم توصیه بنده رو رعایت کردید 🌹
پی نوشت: استغفرالله از این دیسلایک ها!!!! 😳😳😳 چه خبره بابا جان!؟ نظر دادن! موشک بالستیک که توی گیمفا نزدن! 🤯🤯🤯
احتمالاً بخاطر حس تعصب شدید نسبت به بازیهای ۳۰ فریم موردعلاقه خود (به خصوص اکس باکس) دیس دادن 😉
کل مطلب میگه گرافیک داستان گیم پلی فریم ریت مهم چیزای مهمی نیستن (و یسری بحث دیگه) بعد میای میگی اینا مهمه بعد انتظار دیس لایک نداری😐
همانا لایک و دیس نزد من از آب بینی بز بی ارزش تر است
پس چشیدن اب بینی بز را ترجیح میدهی به دریافت لایک و دیس لایک
کاکو دیگه سخن بزرگان دین مردم رو تحریف نفرما!!!! از این حرکتا بزنید ممکنه کسی مثل من، کمی تا قسمتی ابری ناراحت بشه.
راستی من از شما یه معذرت خواهی بکنم اینهمه زحمت کشیدی مقاله نوشتی اونوقت کامنت اولش ساز مخالف منه 🤦♂️😅
من قبول دارم گرافیک و فریم ریت همه چیز نیست ولی خوب بی ارزش هم نیست.
بازی ای به موفقیت میرسه که بتونه بین گرافیک و پرفورمنس و داستان و گیمپلی یه تعادل بهینه ایجاد کنه.
و اینکه سونی پرفورمنسو فدای گرافیک میکنه اصلاً قبول ندارم ، سونی توانایی فوق العاده ای تو ساخت کاتسین های سینماتیک باکیفیت داره و ازش تو بازی هاش استفاده میکنه اما در کنارش گیمپلی خوب هم ارائه میده پرفورمنس ۶۰ فریم روان بدون افت فریم هم ارائه میده داستان درگیرکننده جذاب هم ارائه میده چیزی این وسط قربانی نمیشه قدرت کنسول PS5 بعد از ماه ها و سالها تحقیق و نظرخواهی از بازیسازها جوری انتخاب شده که مناسب کری خوندن برا ایکس فنا نیست 🙂 ولی برای تعادل ایجاد کردن بین اون ۴ مورد کافیه ❤🌹
اون عطسه بز بود…
جان، کسی منو صدا کرد؟
مطمئنم الان تو تختت نشستی و داری گریه میکنی
نویسنده گرامی ایشون کارنامشون ناپلئونیه پیش بقیه
عزیز جان با این مطلب عملا به خودت توهین کردی آخر مقاله در مورد امثالی مانند شما گفته شد حداقل نگاهی بندازید به مطلب و آبروی خود رو نبرید در ضمن نظرات فن بوی ها برای هیچکس جالب نیست و مهم هم نیست ، با احترام به جناب عالی .
اولا اقای اسدی واقعا عاشق مقاله هاتون هستم بسیار
اولا من واسم داستان مهمه زیرا میشه از دل یک بازی رترو داستانی بیرون کشید که مدت ها به پایان و پیچ و خم هاش فکر
موشکافانه به مباحث ویدیو گیم می پردازید نویسنده مورد علاقمید تو گیمفا هزاران بار درود بر شما
ببخشید ریپلای میزنم ولی میخوام نظرم دیده شه
یه دوستی دارم فقط گرافیک مد نظرشه یه سیستم غول بسته که فقط وارزون بزنه
واسش الن ویک ریختم میگه این چیه گرافیک نداره اصلا هم بلد نیست با سیستم اینا کار کنه
گرافیک واسش مهمه
ولی ایا گرافیک رو میتوان با تلاش برای به رستگاری رسیدن آرتور ، حس انتقام مکس پین و کریتوس ، عشق پدرانه جوئل و فرار از اتفاقات گذشته الکساندرچن تو لایف استرنج ، برای خانواده جنگیدن cj و مرام و معرفتی که تو اعضا کادر کاپیتان پرایس بود ، عشق به خانواده جان مارستون رو میشه مقایسه کرد؟
من بعد از تموم کردن این بازی ها شب ها بهشون فکر میکردم و مدت ها ذهنم درگیر پایانشون میشد
باور کنید اگر داستان نباشه رد دد هم تبدیل به شبیه ساز شکار میشه چه برسه بازی هایی که جز داستان هیچی ندارن
کالیستو پورتاکل جز گرافیک نه گیمپلی دارد و نه داستان عملا مرده متحرکی پیش نیست
باز هم مثل همیشه دم شما گرم اقا اسدی
سلام بر شما دوست عزیز
ممنونم از لطف و محبتت 🌹
این جمله “ولی ایا گرافیک رو میتوان با تلاش برای به رستگاری رسیدن آرتور …” خیلی انقلابی بود 😁🌹🌹🌹 دم شما گرم
آقا زیر میزی رد کنید برسه دست سردبیر برم کامنت های هفته 😂
گرافیک لزوما چیزی نیست که تو تلو دیده میشه
هنوز که هنوزه نظرم رو گرافیک سلشیده چون هیچوقت خدا قدیمی نمیشه
شما الان بوردرلندز یک رو بازی کنی واقعا از گرافیک متوجه این نمیشی که این بازی ۲۰۰۹ عرضه شده
یا مثلاً اوکامی و …
ولی گرافیک اون مدلی هر سال بهترش میاد ، تلو وقتی اومد خیلی فک بر انداز بود ، الان کامل رد شده و هر بازی ای میاد گرافیک بهتری ازش داره و شاید تا چهار پنج سال دیگه اون بازی دیگه رسما آنپلیبل باشه
به نظرم بخون از نوشتنت معلومه تازه آخرای نسل ۸ پلیر شدی از نکاتی که نوشتی قشنگ بچه سال بودم تازه کار بودن موج میزنه
خسته نباشید (:
با این دست مقالات که حالت دل نوشته داره واقعا حال میکنم ، امیدوارم ادامه دار باشه آقای اسدی :)))
فقط ردد که هم گرافیک و داستان همه چیز شاهکار بود
بازی ای که همه چیش خوب بود ویچر۳ هم هست. البته ویچر سه گیم پلی به مراتب بهتری نسبت به رد دد۲ داره.
گیم پلی رد دد۲ سریع حوصله سر بر میشه.
گاد۲۰۱۸ هم گیم پلی به مراتب بهتری داشت و از نظر گیم پلی و داستان فوق العاده بود.
و…
نمیخوام با بازی مشکل داشته باشم ولی گیم پلی همه چی نیست حالا بگیم گیم پلی ویچر ۳ بهتره بازم ردد ۲ همه چی تمومه
چرا حرفایی خودت رو نقض میکنی 😂؟
اول میگی گیم پلی ویچر ۳ بهتره
بعد میگی رد دد ۲ همه چیز تمومه؟
گفتم حالا بگیم گیم پلی ویچر بهتره نگفتم که گیم پلی ویچر بهتره 😐
چرا یه مشت بازی که همشون گیم پلی داغونی دارن رو با هم مقایسه میکنید
خیر همه بازیهای راکستار همه چی تموم هستن
عالی محمد صالح جان حرف هات دقیقا حرف های دل خودمم بودن هرچند تو بعضی چیز ها اشتراک نداریم ولی لذت میبرم از مقالاتت مخصوصا این یکی بیشتر جذبم کرد.
فقط یه چیزی درباره لست نوشته بودی به نظر من(نظر شما رو سر ما جا داره البته) ولی خیلی دقیق نبود!!!یعنی خود موضوعی که نوشتی برای مقاله درباره گرافیک، داستان یا گیم پلی هست، که به نظرم هر سه رو داره اینجا به نظرم یکم از هدف متن خارج شدی ولی در کل خیلی کیف کردم موفق باشی
سلام بر شما ای علی جان
ممنونم از لطف و محبتت 🌹
آره. اونجاش دیگه واقعا “خارج از میدان” بود 😁
مرسی که همراهی میکنی و نظرت رو درمیون میذاری 🌹🌸❤
چه بلایی به سرمان اومده ؟
بلا فقط وقتی پدر و مادر سر درآوردن از جی تی ای 🫂☕
با اینکه در خانواده مذهبی چشم گشودم اما این پدرم بود که Gta را از طریق “gta vc” با ساحل میامی گونه اش بهم معرفی کرد.
مرسی عالی بود
یه مقاله متفاوت
جالب بود
خسته نباشید❤️
به نظرم گیم پلی مهم تره
چرا؟
چون بازی هایی مثل ماریو و زلدا هر نسخه داستانی یکسان دارن ولی بازم ما از بازی کردنشون لذت می‌بریم به سبب گیم پلی جذابشون.
من با این تفکر که بازی های زلدا داستان یکسانی دارن خیلی مخالفم
هدف ها تو بازی زلدا یکسانه نجات/ پیدا کردن زلدا و نجات هایرول از بدخواهی ( که بعضی وقتا هم کاملا هدف متفاوت میشه ) اما داستان تو بعضی از نسخه های این سری دقیقا همون چیزی که باید باشه، “افسانه!” و link’s awakening و حتا بازی جدید زلدا tears of the kingdom داستان جز نقاط قوت بازیه (-:
به طور خلاصه هدف ها تو سری زلدا یکسانه اما داستان و روایت اون متفاوته
سونی پرفورمنس رو فدا می کنه؟
والا دیگه بیشتر از ۶۰ فریم و ۱۴۴۰ می خواید ؟
من که نمی فهمم نکنه انتظار 4k 120gps داریم ؟
والا در الان هدف همه اینه به همین برسن
همون نینتندو ۳۰ فریم اجرا می کنه
تازه مشخص شد استارفیلد هم ۳۰ فریم اجرا می شه
اصلا ساخت کنسول کم هزینه و فدا کردن پرفورمنس برای قیمت کار یک کمپانی دیگه بود
تو خدمت آفتاب زیاد خورده .کلا نمیفهمی کی چی میگه .چندتا نظر دادی هرکدوم از اونیکی شوت تر
شمام فاز حق گو گرفتی جدیدا انگار
قرصاتو خوردی شبا استارفیلد نیاد تو خوابت ؟
😂 یعنی ببین چقد سطح باشه طرز فکرت که فکر کنی من ps فنم
استارفیلد از الان یه شاهکار و همون روز اول دانلود میکنم (:
تو خواب ؟
فشار اگه آدم بود:
وقتی نه میتونی انحصاریای Xbox بازی کنی و نه Sony همین میشه دیگه آدم عقده ای میشه 😂
سلام و عرض ادب خدمت شما دوست عزیز گیمفایی
در وجهه یک دوم، عرض کنم که من هیچکدوم از اینا رو نوموخوام.
در وجهه اول هم عرض کنم، که بنده کنسول ندارم متاسفانه از بستنی‌های خوشمزه جیمبو تا مدتی مرحومم (!) و بدین سبب، جواب تلخ می‌زیبد لب لعل شکرخا را!
در وجهه دوم هم طول کنم که… والا به جدم قسم من ویندوز پلیرم! ولی نینتندو با شبیه ساز رفتم و دیدم عهههههه! این چیه دیگههههه!؟؟؟ چرا نینتندو برای ما پورت نمیزنهههه!؟؟؟؟
مثلا توی زلدا چوب برمیداری، با چوب کتک میزنی. بعد یه سنگ هم برمیداری، همون چوب اولی رو با سنگ ترکیب میکنی!!! بعد سر راه یه چی دیگه هم برمیداری، باز همین جور. این یه فیزیک جالب و پیچیده هست؛ حداقل از نظر من و The Gamer.
پی نوشت: و من، میم صاد الف، به کریتوس سوگند یاد میکنم ای برادرم… ای کاکو… ای داداشم… که من هدفم نه حمایت از ایکس باکس باشد، نه سونی… فقط گفتم خلاقیت مرده، اما تو نینتندو لااقل بیشتر داره موج مکزیکی میره.
به فرمول تکراری سونی توی بازی هاش بعدا می‌پردازم.
آقای اسدی اون موج مکزیکی نیست.قر بندریه😀🤘ما بچه های جنوب خیلی باحالییییم.
جدی؟ ببینم بوشهر هستید؟ یا… ؟ اگه بوشهر باشید منم درحال حاضر به علت دانشگاهم همین جام 😅
با گرمایی بوشهر حال میکنی؟ البته برج پنچ بیا شرجی بخوری تا حساب کار دستت بیاد,
البته فکر دیالوگ الان این باشه آفتاب خورده تو کلم کلم دوش دی راس وایین
من اهواز هستم😉کاکو بیا اینجا قدمت رو جف چشام 😀اینجا ما مغذمون تبخیر شده😂
به به. به به. خیلی خوشحال میشم وقتی میبینم که از همه جا دوستان خوبی هستن که همراهی میکنن. ان شاءالله که همیشه سالم و در عافیت باشی. 🌹
پی نوشت گرمایی: آخی 😥😥😥
بزار تا نی همبونه هم بیارم بریم کنار دریا دلوار بزنیم !!!
720p 60fps
4K 30fps
🗿
آخ راستی ممنونم از همراهی شما 🌹
توی کامنت قبلم نگفتم. ببخشید.
جای شما روی چشم ماست بنده هم قبول دارم سونی تمرکزش شده بازی سوم شخص داستانی
حالا این وسط یه ریسکی هم می کنه و مثلا کل گاد اف وار رو ریبوت می کنه و سبکشو عوض می کنه
به نظرم شما نباید از درخت انجیر توقع انار داشته باشید
مثلا من از زلدا انتظار داستان خفن و شخصیت پردازی عمیق و کات سین های با کیفیت ندارم و همین به قول شنا ترکیب چوب و سنگ و خلاقیت های گیم پلی منو راضی نگه می داره
ولی وقتی راجع لست اف اس حرف می زنیم درسته می گیم مثلا حالت سینه خیز و یا جا خالی و بهبود مخفی کاری و… به بازی اضافه شده و گیم پلی رو بهبود بخشیده ولی واقعا وقتی کسی لست رو شروع می کنه دنبال این چیز ها بوده؟
الان بعد از گذشت ۴ سال از لست ۲ و ۱۰ سال از لست ۱ هنکز راجع به این بازی ها بحث می شه (مقاله خودتون راجع به لست ۱ اصلا) وقتی داستان به اون زیبایی هست کی به اضافه شدن سینه خیز توی گیم پلی اهمیت می ده!!
۱۰۰ درصد که این ها هم مهم هستن و اصل یک بازی گیم پلی اش هست ولی نباید گیم پلی یک بازی داستان محور مثل لست و یا هلبلید و… با زلدا مقایسه بشه
در مورد سونی هم من تا وقتی همین فرمون بره من که راضی هستم و کامنت بنده متن شما رو نقض نمی کنه فقط همین که گفتید سونی پرفورمنس رو فدا می کنه رو نمی تونم قبول کنم
البته همین سونی بعضی وقت ها از دستش در می ره یهو یک ریترنالی و یا دریمزی می سازه
«بنده هم قبول دارم سونی تمرکزش شده بازی سوم شخص داستانی
حالا این وسط یه ریسکی هم می کنه و مثلا کل گاد اف وار رو ریبوت می کنه و سبکشو عوض می کنه» و میکنش سوم شخص داستانی🫤
این اوج ریسکشه خدایی ، بنظر من ک عکس ریسک کردنه
بنظرم ایکس باکس فنایی که هنوز که هنوزه از گیمپلی و گان پلی هیلو اینفینیت دفاع میکنن و صامت بودن شخصیت اصلی استارفیلد رو با زلدا و الدن رینگ مقایسه میکنن و معتقدن شکست بازی هایی مثل فالوت ۴ و هیلو بخاطر ریسک کردنه نباید حرف از ریسک کردن بزنن.
باشه
یکی از مشکلات فالوت ۴ صامت نبودن شخصیت بود عزیز
قشنگ بود 😂
فاینال بزن با ۷۲۰ پی و ۲۶ فریم کیف کن برادر
باشه تو هم ردفال بزن با….
عه ببخشید باگ خورد انداخت بیرون..
هنوزم با وجود خوندن چنین مقاله ای بحث میکنید؟ بابا شما دیگه کی هستید … خب میبینی طرف چرت میگه ولش کن برو ، اینا توجه میخوان ، خودتو مث اونا نکن
حقیقتش تو این مدتی ک توی گیمفا بودم یاد گرفتم با هرکسی با زبون خودش صحبت کنم
اگه با یک انسان نفهم مثل یک انسان فهمیده صحبت کنی اشتباه بزرگی کردی
god of war
بحث کردن با یک سری مثل کشتن پشه رو صورت هست.تهش یه چک هم به خودت میزنی. ول کن بابا از اینا زیادن، دنبال توجه هستن فرق نمی کنه طرفدار سونی یا ماکروسافت. هرکار کنی و هر مدل با زبون خودشون حرف بزنی در نهایت اونا موفق هستن چون تونستن تو رو تا حد خودشون پایین بکشن. دایورت کن بابا😂✌️ فهم داشت که داشت دیگه نمیاد وز وز کنه نداشت هم که خوب نداره دیگه هی بیاد خودشو تحقیر کنه. من شخصا اصلا نمی‌خونم یه عده چی میگن زیر کامنتم .
صد رحمت به باگ و سرور که درست میشه
افت فریم شما هم شاید درست شه ولی رزولوشن ۷۲۰ پی برو کیف کن .
کل این مقاله درباره یکی مثل تو بود🤣🤣😂
سلام رفیق
نه به خدا به این شدت دیگه نبود. قصد تخریب نداشتم. دوست خوبم نظر محترم خودشون رو گفتند. من هم در مقاله اشاره کردم که اگه فکر می کنید اشتباه میکنم، خوشحال میشم نظرتونو بفرمایید. ایشون هم فرمودن و حرفشون کاملا درسته.
همه چیز از فن بویهای سونی شروع شد .پز دادنهای بیخود.بزرگنمایهای الکی و منطق کوچه بازاری (تاکید میکنم شروع شد الان نپرین وسط بگین مایکرو فنهام اینطورن چون شروع کننده مد نظره و پای ما پی سی پلیرهام کشیدین وسط نینتندو فنم داشتیم ۱۰۰ درصد به خاطر شما ضد سونی میشدن ) .هر پی سی پلیری که اینجا میشناسم به خاطر دلقک بازیهای این فنبویها ضد سونی شدن جمله معروفشونم ما گاد و لست داریم شما ندارین (البته تو این مورد ضایع شدن 😂) ما انحصاری داریم ما فلانیم (بدون اینکه فکر کنن ما میخواستیم پلی بدیم خب پلی استیشن میخریدیم 😐 ) حتی جمعیتی ازشون اصلا کنسول هم ندارن اما باز به تعریف و تمجید از چیزی که تجربه نکردن میپردازن.حقیقت ماجرا اینه که دشمنی ما با سونی نیست بلکه رژه رفتن اینا رو مخ و ضربه زدنهای اینا به تجربه ما تو گیمه .انقدر از یه بازی تعریف بیجا میکنن ما پلی میدیم به ۱ ساعت نکشیده پاکش میکنیم چون چیزایی که اینا میگن اصلا تو گیم وجود نداره.در آخر من و خیلیهای دیگه فقط میومدیم ببینیم چه بازیهای اومده یا قراره بیاد من که فقط مجله گیمفارو دانلود میکردم میرفتم (چرا دیگه مجله نمیدین) الانم دوست دارم به همون دوران برگردم اما خب طعم شیرین انتقام نمیزاره 😂
حداقل همون هایی که می گی سایت رو میدون جنگ نمی بینم
طعم شیرین انتقام؟
مغزت رو از اکبندی در بیار و به خودت اجازه فکر کردن بده
این که کسی از بازی مورد علاقه اش تعریف کنه مشکل نیست مشکل یکی مثل تو هست که فکر می کنی اون داره گناه می کنه
من الان از گاد اف وار تعریف کنم دقیقا چه ضربه به تجربه تو توی گیمینگ میخوره؟
اگه اینو نمی تونی ببینی برو برای خودت یک سایت درست کن و بنویس سایت گیمینگ به جز بازی های سونی
هر پی سی پلیری که می شناختی؟
والا منم الان ۸۰ درصد گیمم روی پی سی هست این چه اراجیفی بود دیگه
یه لطفی به خودت بکن و از این چرت و پرت گفتن ها دست ور دار
تو هیچ لذتی از اشتراک گذاشتن نظرات و یا تجربه خودت با بقیه نمی بری فقط به خاطر این اراجیف کودکانه و احمقانه ایی که برای خودت درست کردی
👍👍
کلا بعضی ها پشت نام کاربریشون یک کودک نشسته
همه چی هم از طعم شیرین انتقام هم معلومه🤣🤣
میخوای تلویزیون نشونت بده گفتی یه حرفی زده باشی ؟ تو کی هستی اصن ؟
برو به طعم شیرین انتقامت برس
یه بخشیش رو رسات گفت یه بخشیش رو هم راست نگفت منم پیسی پلیرم ولی از گاد و لست خوشم میاد
فک کنم بیشتر حرفش اینه که دیگه بازی رو زیادی گنده میکنن و هر کی خوشش نیاد از اون بازیه میپرن بهش
مطمئنن کسایی هستن که از گاد و لست خوششون نمیاد ولی دلیلی بر نوب بودنش نیست که خب خوشش نمیاد زور مگه
حرفش بیشتر اینا بود
حیف اون همه زمانی و وقتی که صرف کاتسین های یکبار مصرف سونی هدر دادم
واقعا پشیمون هستم
تو اگر می خواستی هم نمی تونستی بازی کنی
چون کنسول نداری😶
تعریف و تمجید باید تا یه حدی باشه. بعضی فنای سونی یجوری درباره انحصاریای سونی حرف میزنن کسی ندونه انگار دومین شرط لازم برای بقا بعد اکسیژن تجربه انحصاری های سونیه!!! بعد که میری بازی رو تجربه میکنی صرفا با یه بازی عالی مواجه میشی همین
اتفاقا یکیشون بازی نکردن گیمهای سونی رو به جان خریدن تشبیه کرد😂در این حد بزرگنمایی میکنن.فکر کن مردنو ترجیح میده به پلی ندادن بازیهای سونی.حتی شایعه شده ۲ تا شمع کنار کنسولش گذاشته و روزی ۱۸۰ بار مقابلش سجده میکنه ۲۳ فوریه هم مراسم قربانی کردن یکی از گیمهارو داره از اونجا که کریتوس همه خداهارو کشته خود کنسول به خدای جدید ارتقا پیدا کرده.اگه ۱۴۰۰ سال پیش سونی بود الان یه دین داشتیم به اسم سونی که انتحاری میبستن و کسانی که پلی استیشن نمیخریددو منفجر میکردن.شاید مسخره به نظر برسه اما با تجزیه و تحلیل رفتار همین فنبویهای سایت واقعا این اتفاق میفتاد
اون یک غورباقه است که پز باتلاق خودشو میده، سخت نگیر.
کاشکی از بازی مورد علاقتون فقط تعریف میکردید ، همش بازیارو میکنید تو چشم طرف مقابل اخه این چه کاریه؟
این عقده ای بازیا برا گیمراییه که مثلا یه عمره کنسولشون بازیه انحصاری نداره حالا بعد عمری یه گیمه خوب براش اومده بعدش شروع میکنن اونو تو چشم همه فرو کنن ،
ولی سونی فنا چرا باید اینطوری باشن که چند نسله برا کنسولشون بازیای انحصاری با کیفیت میاد؟
کاملا موافقم باهات
احتمالا حتی راجب مطالبی ک بیان نکردی ام باهات موافقم😂
حق پرومکس
چه اهمیتی داره که چهارتا pc کرکی زن یا چهار تا سیب زمینی فن درباره کامیونیتی ۱۲۰ میلیونی پلی استیشن که همگی از قشر الیت و سطح بالای جامعه هستند چه فکری میکنن؟ دقیقا هیچ.
شما بیشتر قشر الی 🏳️🌈 هستین
https://gamefa.com/663406/new-report-shows-percentage-of-global-population-that-plays-video-games/
تعداد چهارتارو مشاهده کن 😂 ۴ درصدیها هنوز زوده مقابل ۴۸ درصد قد الم کنین
STFU 🙏
بسیار قوی بود آقای اسدی! لذت بردم خیلی خوبه این جور چیزها رو از برای بعضی ها توضیح بدیم که بازی که بهشون ربط نداره و نمیخوان تجربه کنند رو اینقدر سر مسائلی مثل گرافیک و فریم ریت نکوبن
ممنونم ازتون!
عالی بود صالح جان قند
«نسل به نسل فکر کنم قرار است علاوه بر پیشرفت در صنعت گیمینگ شاهد پیشرفت جنگ‌های ابد الدهری کنسولی هم باشیم | اما لطفا پفیلاها را آماده نکنید چون دعوای دیگران تماشایی نیست»
خیلی خوب بود☝️
بشخصه پشیزی برای گرافیک ارزشی قائل نیستم حالا تو ۲۰۲۳ کیفیت ۱۰ سال پیش یا هر چی !!! فقط و فقط گیم پلی و در درجه دوم داستان برام اهمیت داره.
بنظرم گرافیک هم مهمه، ولی تمام ارکان یه بازی باید درکنار هم کامل و سطح بالا باشن. گرافیک، داستان، روایت، اتمسفر، شخصیت پردازی و از همه مهمتر گیمپلی ولی اینکه گرافیکو چیز بی ارزش یا بی اهمیتی بدونیم هم بنظرم اشتباهه
گرافیک مثل ظاهر یه غذاس شاید بتونه ب قاشق اول ترغیبت کنه اما اگر اون غذا مزه بدی داشته باشه همشو میریزی سطل آشغال یا دیگه هیچ وقت امتحانش نمی کنی.
بعد از ۱۵ ۱۶ سال بازی دیگه برام یه قطعیت هست که گرافیک هیچ ارزشی نداره. البته نظر شما هم محترمه.
خب این نظر شماست(که البته اشکالی هم نداره خب یکی گرافیک با کیفیت میخواد چه اشکالی داره)
ولی برای بنده که هنوز گاهی اتاری ۲۶۰۰ بازی میکنه اصلن مهم نیست
آقای اسدی یه تنه طرز تفکر مارو نسبت به مسائل با مقالات خودشون عوض میکنند.🗿🫱🏼🫲🏻و این نشان از این میده که کوزت هم همچین تفکری داره!😉
سلام خداوند بر حاج حسین
ممنونم از لطف شما 🌹
این کوزت ایکس باکس فن بوی هست؛ اگه شرایط رو دارا باشید و توانایی مقابله با نظرات برادران نینتندو و سونی را دارید، بسم الله اگر حریف مایی! هرچند که ژان والژان سونی فن بوی هستا… ولی خب دیگه! 😁
من حاضرم بخاطر کوزت فن کنسول امپراطور بشم.😊
اصلا مسئله اینجاست کی گفته صنعت گیم باید مثل سینما بشه و بازی های سینمایی عرضه کنه , خیلی ها مفهموم بازی رو نکردن
مفهموم بازی این هست که خودت پلی بدی و شخصیت و هر طور که دوست داری بازی کنی , یه بازیی مثل Elden Ring واقعا بازیی هست , و تمرکزش فقط روی گیمپلی و باس ها بود
داستان میتونه یه چاشنی باشه و بفهمی سر چی بازی میکنی نه اینکه کل بازی داستان بشه ,
البته این همه مهم هست که روند بازی تکراری نشه
با احترام تمام و ذکر این نکته که من تمام مقالات شما از جمله این مقاله رو دوست دارم، مقایسه عکسی که از جیم رایان و فیل اسپنسر گذاشتید مشخص میکنه که فنبوی مایکروسافت (یا هیتر سونی) هستید
سلام بر شما یه دوست خوب گیمفایی 🌹
بنده حقیر… آره!… یه کینه شخصی از جیمبو دارم… و اون اینکه بستنی‌های خوشمزه‌ای مثل FF 16 رو من الان میخوام برای تابستون. ولی ندارم. چرا!؟ چون کنسول ندارم! باید دو سال صبر کنم که تا اون موقع شاید بستنی آب نشده (پچ و آپدیت و پورت بد نباشه) و خودمم آب نشده باشم و حالش رو داشته باشم.
ممنونم از اینکه همراهی کردید 🌹
هی…
اون زمان مهم ترین چیز فقط لذت بردن بود
نه میدونستیم متاش چند شده،نه گرافیکش برامون مهم بود،نه از داستان چیز زیادی میفهمیدیم
فقط و فقط میخواستیم بعد مدرسه یا تکلیف توی اوقات فراغت کنسول رو روشن کنیم و چند ساعتی توی دنیای جادویی گیم غرق بشیم و لذت ببریم
اما الان…
کاش میشد برگشت به همون دوران
خسته نباشید جناب اسدی
قدیما کلا حال هواش فرق میکرد همه چیز لذت بخش بود ولی الان…
دقیقا مهدی جان
خسته نباشید
مقاله زیبا و به جایی بود.
شخصا از نظر من الویت بندی اینجوره که
داستان >گیم پلی > گرافیک
البته که واقعا برام تریتب خاصی وجود نداره و حتی امتیاز و متا هم اهمیتی نداره
صرفا یک بازی باید سرگرم کننده باشه و از نظرم ارزش بازی کردن را داشته باشه
ولی خب در نسل جدید که انتظارات هم بالاتره قطعا استاندارد ها نسبت به قبل بالاتر و توقع ها تو تمام زمینه هابیشتره
و الان بیشتر از تمام سه مورد بالا “نو آوری و خلاقیت ” هست که میتونه تفاوت ایجاد کنه
مجدد خسته نباشید
جالب و خوندنی بود
خسته نباشید
به نظرم مشکل از زیاد دونستن یا آگاهی فرد نیست که باعث شده از بازی لذت نبریم در واقع این طبیعت زندگیه شما هر چی رو به جلو بری چیزهای جدید کم و کمتر میشه برای همینه که خیلی از لذت های بچگی به دلیل تازگی و نو بودن حس جذاب تری ایجاد کرده بودند. به همین خاطره که تو صنعت گیم خیلی مهمه که بازیسازها چقدر میتونن محصولی جدید تازه و نوآورانه خلق کنند که باعث حس تازگی بشن حتی ملاک بهترین بازی سال هم همین مورده. نکته بعدی آگاهی راجع به چیزهای مختلف باعث میشن دریچه ها، موضوعات و مدیوم هایی که قبلا درکی از اون ها رو نداشتی بروت باز بشن و فرصت لذت بردن برات ایجاد میکنن که تا قبل از آگاهی در اون موضوع امکان پذیر نبوده. این مورد که استانداردهای هر فرد در مورد بازی ها هی بروز میشه و تغییر میکنه چیزی بدی نیست منتها همونطور که از بازیها حداقل استانداری انتظار داره باید ببینه آیا خودش آمادگی و درک محصول رو داره یا نه؟ همونطور که یه کودک نمیتونه از یه فیلم جدی و بزرگسالانه لذت ببره چون درکی از اون نداره خیلی از ماها در مقابل خیلی از موضوعات مثل اون کودکی هستیم که درکی از اون موضوع نداره.
سلام بر شما یار عزیز و محترم
بله. درواقع من بیشتر خواستم نمادین بگم آگاهی‌ای که زیان‌بخش باشه، خوب نیست. چون برخی رو تبدیل به موتور ترول و اظهار فضل میکنه.
وگرنه که صد درصد حق با شماست و کاملا موافقم. نو بودن در زمان کودکی و بعدها یادگیریِ یک سری نکات موجب لذت خواهد بود.
ممنونم از همراهی شما 🌹
عالی بود خسته نباشید
ممنون از آقای اسدی مقاله بسیار زیبایی بود و مینیمال های طنز جالبی داشت!!!
آقای اسدی عزیز دوران قدیم رو خیلی از بازیکنان عزیز دوست دارند بخاطر یک سری مسائل مثل نوستالژی و دورهمی جالی که داشت ،اون زمان ها مثل الان هر روز بازی جدیدی عرضه نمیشد و ما هم از همه جا بی خبر هر چند ماه یکبار یه سری به توپخونه میزدیم ببینیم جدید چی اومده رسانه ها مثل الان نبودند و یک بازی چند ماه قبل از عرضه رونمایی نمیشد.یاد دفترچه های کامبت با جلد زردشون بخیر . یاد فوت کردن های کارتریج بخیر.
من بهترین خاطره ها رو با کلاسیک های سگا برای خودم رقم زدم .
به نظر من بازی اون دنیای دوست داشتنی خودشو حداقل دیگه برای ما نداره ، زمانی که همه چیز برای ما تازگی داشت. دنیای بازی های تحت شبکه یا بازی های co-op که با دوستان جمع میشدیم و بازی های زیبایی مثل street of rage ، golden axe و … (بخوام لیست کنم خیلی زیاد میشه) اما ما باید یه چیزی رو در نظر بگیریم و اونم اینه که این صنعت با سلیقه نسل جدید پیش میره و ما چه خوشمون بیاد چه بدمون بیاد باید لذت ببریم ، این تنها چیزیه که تو این شرایط می تونه مارو یه خورده از مشکلات و گرفتاری ها دور نگه می داره.
خب بگذریم ، بازی های Macro/Micro Management بیشتر با علایق من جور در میاد و واسم فرقی نداره با چه گرافیکی اجرا بشه ، و تنها چیزی که من رو به سمت اینجور بازی ها کشوند داستان حماسی اون بازی بود و واقعا خانم Christie Golden گل کاشت و من رو مجذوب دنیای بسیار بسیار زیبای اون بازی کرد .
در حال حاضر این بازی در شرایط خوبی به سر نمیبره اما پس از تقریبا ۱۸ سال از زمانی که من با اون بازی آشنا شدم داستان ها هنوز هم حس خوبی القا میکننن ، امیدوارم دوباره به اوج برگرده تا شخصیت پردازی و داستان های حماسی فوق العاده اش رو به دیگران و صد البته توسعه دهندگان نشون بده ، واقعا که یه Master class برای طراحی شخصیت بود این بلیزارد
سلام بر شما یار و همراه گیمفایی
از اینکه خاطره جالبتون رو با بنده به اشتراک گذاشتید، ممنونم. موفق و سلامت باشید 🌹
مقاله ی بجایی بود…
بعضیا میان کل ویژگی ها و نقاط قوت یه گیمو ول میکنن
میچسبن به کارکترای خشک یا مقدار fps بازی :/
یا یجای دیگه گیر میدن به فیزیک آب…
به شخصه همین چند هفته پیش یه بازی مال ۲۵ سال پیش رو بازی کردم و خیلی هم لذت بردم چه برسه به اینکه همون زمان پلی میدادم…
هسته و اصلی ترین بخش یک بازی یعنی گیمپلی هست البته داستان و گرافیک بخش بسیار مهمی از یک بازی رو تشکیل میده و نمیشه براحتی از کنار این گزینه ها رد شد ولی یک بازی بدون گیمپلی مناسب همیشه یک حس خالی بودن رو به مخاطب القا میکنه چه بسا بازی هایی هست مثل سبک آرکید بدون داستان خاص که ساعت ها میشینیم پاش و سرگرم میشیم
باید این و واسه خودمون یادآوری کنیم که اولین بازی های ویدئویی دنیاهاشونو روی گیمپلی بنا کردن بعدها پیشرفت کردن و چاشنی های جذاب گرافیک خیره کننده و داستان های نفس‌گیر و به دنیای گیم اضافه کردن امیدوارم این پیشرفت ادامه پیدا کنه و هدف ما گیمر ها هم از بازی کردن یک هدف واحد یعنی سرگرمی باشه و درگیر حاشیه و سیاست بازی نباشیم
ممنون از مقاله جالبتون
حس میکنم برای همه این مسئله خیلی قابل درک هست . یادمه بازی crysis 2 از اولین بازی هایی بود که در دوران کودکی با کامپیوتر انجام دادم و با دیدن اینکه میشه نامرئی شد خیلی حال میکردم ؛ فقط مرحله هایی رو بازی میکردم که با آدما کار داشت چون از دوستان فضایی ترس بدی داشتم و بابام وقتی از ماجرا با خبر شد پاک کرد بازیو. منم اسم بازیو نمی دونستم. حدود ۶ سال بعد که اسم بازی رو پیدا کردم کلی ذوق زده شدم که قراره کلی حال کنم. دوباره رفتم سراغش و دانلود کردم ؛ اونجا بود که فهمیدم که چه سیستم داغونی داشتم ! در این حد که بازی با کمترین میزان گرافیک و با وضوح ۸۰۰ در ۶۰۰ نرخ فریمی نزدیک به ۲۰ یا ۲۵ میداد!
بعد از دیدن این شدت از داغونی سیستم با خودم فکر کردم واقعا با چی حال میکردم؟ اونم نه تمام بازی فقط نبرد با دشمن های زمینی؟ بعد از کلی فکر فهمیدم به خاطر یکی از رفقا بود با اصطلاحات نرخ فریم، رزولوشن(وضوح)، نمره منتقدا، نورپردازی و جزئیات گرافیکی اینا آشنا شدم. فکر نکنم تا اخر عمر بتونم ازشون خلاص بشم. همین الانم هر بازیای که میخوام برم سراغش مخصوصا بازی های داستانی موبایل این موارد آفت جونم شدن . . .
سلام بر شما آهنگر کهنه کار عزیز
آه از روزگاری که میگذره… “واقعا با چی حال میکردم؟” اینو که خوندم واقعا آه کشیدم 😥
ممنونم از همراهی شما 🌹
آقای اسدی.
دست مریزاد میگم. روی موضوع فوق العاده ظریفی دست گذاشتید. اونم تو چه زمانی!!!!
واقعیت اینه که بی خودی اسم گیم پلی روی مهمترین جزو هر بازی نداشتن.
مثال خیلی بارز این موضوع برای من بهمن ماه اتفاق افتاد
کالیستو پروتوکل رو شروع کردم…همه چی اول خوب بود. یه داستان مرموز..یه گیم پلی به ظاهر امیدوار کننده و از همه واضح تر یه گرافیک به معنای واقعی کلمه فک برانداز
پریلوگ رو تموم کردم. چپتر اول رو شروع کرده بودم که تازه فهمیدم چه فاجعه ای تو زمینه گیم پلی تحویل ما دادن. یعنی منی که از کنترل آبکی ریمیک سه هم شکایت داشتم با شمع دنبالش گشتم.
مکانیک های سفت و ناکار آمد بعلاوه ایراد های فنی که مستقیما روی گیم پلی تاثیر میذاشت . سه ساعت نکشید که دیگه عطاشو به لقایش بخشیدم و بازی رو پاک کردم رفت
حالا همین قضیه برای Hades….یه تیکه فقط تریلر بازی رو دیدم.. وسوسه شدم دانلودش کنم. چون حجمش هم کم بود دانلودش کردم شروع کردم بازی کردن. آقا این بازی منو معتاد کرد. خدایی یه بازی با دوربین ایزومتریک چقد میتونه سرگرم کننده باشه اخه؟؟؟!!
فوق العاده …یعنی یکی از بهترین هک اند اسلش هایی بود که بازی کردم. علی رغم دوربین ایزومتریکش که اولین باری بود تو این زاویه بازی رو کنترل میکردم.
گرافیک مثل بازی های تریپل ای فک برانداز نیست. ولی یه گیم پلی داره به معنای واقعی کلمه اعتیاد آور
لب کلام. بازی با گرافیک ضعیف اگه گیم پلی قوی داشته باشه برندس
اما نه برعکس این قضیه باشه میشه رسوای عالم
اگر هم گرافیک و داستان و گیم پلی همشون با هم خوب باشن که دیگه نیازی به تعریف و تمجید نداره. بازیباز ها خودشون هوای بازی و سازندشو دارن
سلام بر شما دوست عزیز گیمفایی
پس منم حتما یه سری بهش بزنم. خیلی تعریف از Hades شنیده بودم ولی تا حالا نرفتم سرش😅.
ممنونم از اینکه تجربه خودتون رو بیان فرمودید و همراهی کردید 🌹
آقای اسدی اونجا نشد جوابتون رو بدم
همچنین انشاالله که همگی عاقبت بخیر شویم🌷❤️
بازم مثل همیشه عالی بود
بهترین بازی ها من :
Castlevania: Symphony of the Night
trilogy کلاسیک WoW
Dota 2
Grim Fandango
Psychonauts
Desert Strike
Comix Zone
Jagged Alliance 2 (بهترین بازی RPG تاریخ از نگاه من نوعی)
Bioshock 1
Disco Elysium
The Legend of Zelda: Ocarina of Time
Dick Tracy
و چندتای دیگه که بنویسم طولانی میشه ، هیچ کدوم هم گرافیک بالا ندارن اما همیشه دوستشون دارم و باهاشون زندگی کردم
شماره آخری فقط !😂
مقاله بسی جالب و تامل برانگیز بود
هرچند بنده الویتم با گیم پلیه (حتی اگه بازی برای ۳۰ سال پیش باشه)
اون زمان که بهترین بازی های تاریخ(جنگ های صلیبی.کانتر.حتی آیجی آی)پلی میدادیم اصلا به گرافیک و باگ و…..اهمیت نمیدادیم وخیلی هم بیشتر حال می کریدم
گفتی آی جی آی
هنوز بهترین بازی میدونمش اون زمان واقعا گرافیکش خفن بود ولی من بخاطر گرافیک پلی نمیدادمش .
ولی الان شاید خندت بگیره دلم واسه همون گرافیک تنگ شده .
دوباره دانلود کردم بازی کردمش فقط بخاطر گرافیکش اون و حس نوستالژی اون حس قدیمی بودن اون گان دست گرفتنش ……
اون مخفی کاری قسمت دوم که میرفتیم پشت طرف E رو میزدیم گردن طرف رو پخ پخ میکرد .
واقعا بازیای اون موقع بهتر از الان بودن.
کاش بازم تکرار شه اون موقع .
دقیقا نظر منم همینه
خودم دوباره نسخه دوم دوبله بی نظیر نسل برتر رو دان کردم و مرحله هشتمم
به خدا که گرافیک اهمیت نداره اصل اینه که کیف کنی
من خودم روزم تا یه دست کانتر و جنگ های صلیبی نرم شب نمیشه
دوبلش هم عالی بود
آخ دقیقا این کیف کردنه خیلی مهمه بر خلاف بقیه من خودم سه بازی که هم میکوبونن یکی دیزگان و یکی دیگه هم دث استرندینگ یکی دیگه فالوت ۷۶ رو من واقعا باهاشون لذت بردم
و نمره متا هم برام مهم نیست چون نمره همین آی جی آی خیلی پایینه در حالی که زمان خودش نوآوری خالص بود .
من جنگ های صلیبی رو به دلایلی پاک کردم واجب شد برم نصب کنم دوباره .
کانتر من نمیدونم چرا قفلی زدم رو نسخه موبایلش( خود ولو نساختش ولی خیلی شبیه بهش اینی که بقیه ساختن) . پیسی رو ول کردم دارم رو گوشی میزنم حکمم چیه آیا ؟.
استاد جان نسخه گوشی هم بسیار لذت بخش است ولی تا وقتی کامپیوتر داری رو گوشی آخه؟
خب حکمش حرام نیست ولی مکروه هست
در مورد فالوت۷۶هم موافقم عالی بود
کلا متا چرت وپرته مثلاً باورت میشه من هنوز هم تاکسی دیوونه رو با اون دوبله دیوونه وارش بازی می کنم و خیلی هم حال میده و به خداکه ایکس باکس رو میرم پر بازی های جدید می کنم و هرسری فقط فیفا میزنم و تمایلی به سایر بازی ها ندارم
نمیدونم بعضی هام مثل ما اینجورین دیگه ولی خوش حالم که می بینم هنوز آدم های مثل من هستن
حتما دوتا بازهم هستی؟
نه دوتا باز نیستم حقیقتا . سر درد میگیرم میرم تو بازی .
باز من اتفاقا اصلا با بازی های فوتبال حال نمیکنم یه مدت بسکتبال میزدم ان بی ای ۲۰۱۸
بعد از اون هم خسته شدم .
کانتر رو میخوام سر کار هم بازی کنم بخاطر همین باید با گوشی باشه
کامپیوتر های جایی که من هستم همشون به یه کارت شبکه وصله کوچکترین کاری من بکنم چک میشم .
اطراف هم محیط بازه کلا کاری نمیشه کرد .
تاکسی… هم عالی بود اصلا همه قدیمیا عالی بودن .
منم کم آدمی مثل خودم میبینم انقد خوشحال میشم مث خودم پیدا میشه.
بازیای تو سبک دوتا رو دوست ندارم یه مدت دیابلو ۳ زدم همونم زیاد جذب نکرد کلا با این سبک زیاد حال نمیکنم. ولی دوتا رو جدا از اینکه از سبک خوشم نمیاد نمیدونم چرا سردرد میگیرم موقع رفتنش.
شاید چون با آیتم ها آشناییت نداری
یه سوال جسارت نباشه ولی می تونم بدونم شغلت چیه؟زیادی فضولم 😅
بعد یه سوال دیگه این بازی آن بی ای دو کی چطوریه گیم پلیش؟
نه فضولی عیبی نداره خودمم همینطوریم🤣🤣
من مدیریت آموزشی خوندم.
قبلا یکم انسانی تدریس کردم چون اعصاب بچه هارو نداشتم رفتم کارمندی دانشگاه پیام نور اونجا هم چون قراردادی بودیم بخاطر کمبود بودجه اخیر چند وقت قبله پیام نور .
متاسفانه مارو انداختن بیرون ولی خداروشکر الان یجا استخدام شدم.
و الان کارمند معمولی پشت میز نشینم کارم یکم شبیه حسابدار هاست .
تو یک شرکت خصوصیم.
کلا وضعیت خرابه داداش.
ان بی ای حقیقتا نمیدونم چجوری توضیح بدم دوربین از سمت بالایه و شما کنترل کرکتر رو داری تو زمین بسکتبال مث فیفا هم میتونی تعویض کنی کرکتر رو و اینطوری…….
اون آشنایی با آیتم رو هم درست گفتی.
موفق باشی استاد
ما که پشت کنکوریم😥
ان شاءالله که موفق باشی. ❤🌹
سال پیش بود که برای زنده شدن خاطرات به سراغش رفتم ولی فقط تونستم نسخه دومش بازی کنم و اولی اجرا نمیشد (البته چیزی هم هست که انتظار میره؛ خروجی ویندوز ۱۰ برا بازی که برای ویندوز xp کد زده شده…)
البته که اصل کار گیم پلی رو داخل نسخه دومش دیدیم ولی خب یکش هم مرحله های خاص خودش رو داشت…
درکل نسخه دوم بهتره
ای جی ای
بازی کودکیام
یادش بخیر
فکر میکردیم داریم حال میکنیم چون نبود و ندیده بودیم بازی گرافیکی . توی مقاله نوشته دیگه شرکتای بازیسازی ساختن ما هم به قول یارو گفتنی خوشمان آمد آب از لب و لوچمون راه افتاد بعد اونا بهترش کردن از اونورم کلا جامعه گیمری حریص‌تر شد نسبت به گرافیک
هرکی الان بگه گرافیک برام مهم نیس چرت گفته .الان بازیو شروع میکنی اولش به قاب تلویزیون نگاه میکنی ببینی چه شکلیه چی میبینی ! والله
چی‌چیو گرافیک مهم نیس مثلا میخوای چیو ثابت کنی !
با شما نیستما به طور کلی گفتم.
کلا برای من گرافیک مهم نیست و اگر گیم پلی لذت بخش باشه گرافیکش پایین هم باشه کیف می کنم
چون خودت گرافیک محوری دلیل نمیشه من یا …چرت بگیم
قصد توهین ندارم
ولی گرافیک یجورایی بهونه نوباس
ببین بهونه کسی هم نباشه دیگه امروزه معقوله گرافیک یه چیز مهم تو بازیاس توی نقد و بررسیا گرافیکو بیشتر مورد توجه قرار میدن . توی نمره بازیا اثر داره . تو هم که داری اینو میگی خودت گرافیک برات مهمه الان بازی فوتبال ۱۹۹۰ رو بهت بدن میتونی بازیش کنی ؟! من جات میگم نه پس نگو گرافیک فلانه
igi یادش بخیرررر سال ۸۶ بود، اون موقع کلاس سه ابتدایی بودم. از مدرسه میومدم خونه مینشستم پاش تا غروب بازی میکردم کاش بشه برگشت به اون دوران همه چیز یه حس و حال دیگه ای داشت
دقیقا زندگی از همه جهت در بچگی بهتره
بنظرم یه بالانسی باید هرسه باشه و اگه یکیشون دیگه خیلی از رده خارج باشه واقعا تو ذوق میزنه
نظر شخصی من داستان و گیمپلی ۱۰۰٪ ارجعیت داره به گرافیک
آقای اسدی خسته نباشید
این مقاله عالی بود مثل بقیه مقاله ها گیوتین نامه هاتون . اصل کار یک داستان خوب با گیمپلی خوبه دیگه گرافیک و فریم بهانه های ………
خوشحال میشم اگه یک مقاله باستانی دیگه هم کار کنید مثل مقاله مقایسه رستم و کریتوس . واقعا اون مقاله جذاب بود .
سلام و درود بر شما
ممنونم. سلامت باشید 🌹
چشم. سعی میکنم اگه موفق بودم باز چیزی رو بگم. ولی البته فعلا که زدیم تو کار تاریخ اساسینز. ان شاءالله هفته آینده روز جمعه مشکلی پیش نیاد و عمری باقی باشه، با تاریخ حشاشین واقعی در خدمتیم 😁
پی نوشت: همین جا هم میشه یه چی باستانی گفت. اینکه کوروش درواقع بهمن پسر اسفندیار در شاهنامه بوده. جالبه که رستم، کوروش رو پس از مرگ اسفندیار رویین تن (با تیر دوشعبه رستم توی چشماش!) تربیت کرده و این به خاطر درخواست خود اسفندیار بود. ضمن اینکه اسم ایرانی کوروش، بهمن هست. چون کلمه کوروش یهودی شده نام زیبای بهمنه. البته بهمن با یکی از بچه‌های رستم (بعدها بعد از مرگ خود رستم) یه جا جنگ داشته که توی مقاله کریتوس گفتم؛ دلش نمی خواسته زنده به دست کوروش بیفته، از خدا کمک میخواد و کوروش جسدش رو به دار میزنه، نه تن زنده اونو (البته این تیکه رو دقیق نخوندم و نمی دونم چرا. ولی نمیشه اینو دال بر بد بودن بهمن گفت.)
بعد از حکومت بهمن، پسران بهمن هستن تا میرسه به حکومت اسکندر مقدونی در شاهنامه. خیلی جالب و قشنگ میتونیم تاریخ رو توی شاهنامه ببینیم و لذت ببریم.
به به تاریخ حشاشین ، دوره سلجوقیان….
حقیقتا ازاین نکته تاریخی که عرض کردید خودم ریختم پشمام موند .
و یک سوال چرا پس ما میگیم کوروش چرا نمیگیم بهمن ……
فردوسی اسمشه میگن داستان و افسانه نوشته نامرد اومده تاریخ نوشته .
خیلی ممنون که پاسخ دادید ❤❤🙏🙏
راستی قبل از جواب سوال شما البته بگم اینو که من دانشم رو از ویکی پدیا و سایت های مختلف دست و پا شکسته گرفتم. وگرنه اصلا روحمم از وجود کوروش تو شاهنامه خبر نداشت! حتی خیلی متعجب بودم که چرا فردوسی از اسکندر گفته اما از کوروش و داریوش و خشایار و غیره نه. تا اینکه فهمیدم نه بابا، اسمشون برای ایرانیان قدیم چیز دیگه‌ای بوده.
اما جواب سوالتون: گمان میکنم مهمترین دلیل، اولین استفاده محمدرضا شاه پهلوی از کلمه کوروش به جای بهمن بوده. همین “ای کوروش! آسوده بخواب…” وگرنه هیچ جایی از آثار ادبیات شعرا کلمه کوروش، داریوش و غیره وجود نداره. اینا همه یه جورایی کلمات غیرفارسی اصیل هستند و در ذات از ادبیات یهودی گرفته شدن. هرچند که میگم… شاید مخالفت کنید و بگید کوروش واژه فارسی هست… ولی یه جورایی نیست. بهمن یا کیخسرو واژه‌های اصیل فارسی هستن. حالا اینکه دقیق کدوم کوروش بوده، نمیدونم. دقیق دنبال نکردم. درهمین حد رفتم خوندم که گفتم آخیش، پس توی شاهنامه هم هست!
سپاس فراوان 🙏🙏❤.
بهمن و کیخسرو رو میدونستم ایرانین
ولی فکر نمیکردم واژه کوروش یهودی باشه.(آگاهم کردید)
خیلی مقاله خوبی بود احساساتیم کرد
حق با شماست دقیقا از ته قلبتون اینو نوشتید
نشون میده چقدر احمق شدیم
هدف اصلی و یادمون رفته همش جنگ همش دعوا دیگ غرق شدن تو دنیای ویدیوگیم معنی نداره فقط حاشیه شده
چندوقتی هست میخوام یک کامنتی بزارم منتها منتظر بودم یک مقاله یا خبری کار بشه که به کامنتم مرتبط باشه اول یک خسته نباشید بگم به محمد صالح عزیز بابت این مقاله زحمت کشیدی عزیز دل و بعد بریم سراغ اصل مطلب
.
یادمه یک کامنتی چند روز پیش دیدم از یک عزیزی نوشته بود گیمرای جدید چقدر سوسولن و چقدر این بحث فریم ریتو بهینه سازیو فلان مهم شده براشون حالا جدا از این حرف که خیلی منطقی هست منم میخوام یک چیزی اضافه کنم اونم اینه که یک بخشیش برمیگرده به اینکه گیمرا ناشکر و قدر نشناس شدن یعنی چی؟ یعنی شما اگر بدونید اون زمان ما با چه وضعیتی گیم ها رو پلی میدادیم خداروشکر میکنین
.
میخوام خودم رو مثال بزنم که اون زمان اینطوری نبود که هر خانواده ای تلویزیون رنگی داشته باشه یعنی من و داداشام تا یک بازه زمانی بازی های سگا، میکرو و پلی استیشن وان رو تو یک تلویزیون ۱۴ اینچ بازی میکردیم تازه اونم نه رنگی سیاه سفید مثلا کراش بش اگر خاطرتون باشه دوتا مرحله داشت که مربوط به رنگ میشد یکی اینکه سوار یک وسیله هایی بودیم که هیچوقت نفهمیدم چی بودن خلاصه هی بپر بپر میکرد و نوک این وسیله ها رنگ تولید میکرد ما باید با این رنگا امتیاز کسب میکردیم یا یک مرحله دیگه داشت که یه سری بادکنک های رنگی رو هوا شناور بودن که باید میپریدیم اون بادکنکی که رنگش مال ما بود رو میترکوندیم حالا از کجا اینا رو میدونستیم چون تلویزیون پدربزرگم اینا رنگی بود ولی مال ما سیاه سفید واسه همین هر هفته که میرفتیم اونجا بازی میکردیم میفهمیدیم این مرحله ها اینطورین واسهه همین تو تلویزیون خودمون هیچوقت نمیتونستیم حدس بزنیم که رنگای ما کدومان چون سیاه سفید بودن
.
یا رزیدنت اویل رو مثال میزنم یه سری از سازندها اون زمان واسه بازیاشون از دوربین ایزومتریک استفاده میکردن رزیدنت اویل های قدیم هم همینطوری بود حالا دوربین ایزومتریک یعنی چی یعنی یک دوربین ثابت که تو گوشه کنارا مراحل بازی میزارن و شما هروقت که رد میشین میرین صحنه بعد کات میخوره میره رو دوربین بعد حالا سختیش کجاس اونایی که پلی استیشن وان داشتن میدونن من چی میگم سختیش این بود که هروقت این دوربین کات میخورد بعضی موقع ها بازی گیر میکرد یعنی تا اون کلید ریست پلی استیشن رو فشار نمیدادی و ریست نمیکردی هیچوقت نمیتونستی بازی رو ادامه بدی باید دوباره میرفتی این زمانی رو اعصاب میشد که قبلش بازی رو سیو نکرده بودی نه فقط رزیدنت اویل بازی ها انقدر اون موقع گیر میکردن که حد نداشت ولی با همه این سختی ها لذت داشتن چرا چون زمان تنها دقدقمون این بود که چالش های بازی هارو رد کنیم تنها دقدقمون این بود که این بازی که داخل دستگاه گذاشتیم اجرا بشه چند نفری میشستیم پای یک تلویزیون فسقلی لذت میبردیم، ولی الان خیلیا هستن تلویزیون دارن اندازه اینایی که دور میدونا میزارن با کیفیت 4K یه نفری میشینن پاش ولی لذتی که باید نمیبرن چرا؟ چون خوشبختی یعنی چیزای کوچیک و ساده خوشبختی یعنی آرامش داشتن، خوشبختی و لذت به تلویزیون بزرگ و ماشین آنچنانی یا خونه بزرگ نیست، البته از یک لحاظ حقم میدم الان وضعیت خیلی سخت شده و دیگه آرامش نداریم مثل اون زمان
.
یا اساسین کرید یک رو مثال میزنم یادمه اولین بار که یک PC خریدیم بازی ها به سختی روش اجرا میشدن منظورم بخاطر کارت گرافیک و رم پایین PC ما یه سری از بازی ها لگ داشتن افت فریم داشتن البته اون موقع نمیدونستیم لگ چیه افت فریم چیه فقط دارم الان اسمشون رو میارم که متوجه بشین خلاصه آقا ما اساسین کرید یک رو روش نصب کردیم به قدری توش لگ داشت که وقتی میخواستیم از بالای قلعه بپریم تو گاریه پر از کاه میرفتیم تو کوچه یک دست فوتبال بازی میکردیم دوباره برمیگشتیم بازی میکردیم
.
خیلی زیادن اگر بخوام بگم هم من خسته میشم هم شما کلافه میشین بخاطر طولانی بودن کامنت خلاصه میخوام بگم انقدر درگیر فریم ریتو گرافیکو متا نباشین بازیتونو بکنین لذت ببرین اینکه استارفیلد ۳۰ فریم باشه یا ۶۰ فریم باورکنین انقدر تاثیری تو لذت بازی نمیزاره ببینین ما با چه وضعیتی بازی میکردیم حالا شما به فکر این هستین که یک بازی سی فریمه یا شصت فریم خداروشکر کنین که همینم دارین که بتونین بازی کنین خیلیا رو میشناسم که هنوزه که هنوزه پلی استیشن وان یا تو دارن طرف اون روز اومده بود دم مغازمون میگفت ببخشید شما دسته پلی استیشن ۲ هم تعمیر میکنین یا یکی اومده میگفت واسه پلی استیشن ۳ هم بازی میریزین خیلیا هستن که هنوز تو نسل شیش یا هفت گیر کردن بعد شما همدیگرو مسخره میکنین و گدا همو خطاب میکنین یا میگین چرا استارفیلد ۳۰ فریمه یا چرا فاینال فانتزی مشکل داره باورکنین چند وقت دیگه که سنتون رفت بالاتر مشکلات زندگی هوار شدن رو سرتون به این روزاتون میخندین و پشیمون میشین که وقتتونو سر این چیزای بی خود هدر دادین
دقیقا.
هیچوقت ps1 رو یادم نمیره، کافی بود یزره خط و خش رو دیسک بیوفته عذابی میشد واسه خودش، از یه طرفم به طور مداوم همش پی اس وانم میرفت واسه تعمیرات انقدر که همش خراب میشد حتی اگه خیلی خوب هم ازش مراقبت میکردی باز خراب میشد، اما با این حال دوران جذاب و طلایی بود واسه خودش، مخصوصا کراش.
یه چند وقتی هم قبلا رفتم سراغ گیمای قدیمی ps1 رفتم برای مرور خاطرات و یه چیزی که واسم عجیب بود این بود که اون موقع بازی ها خیلی سخت بودن(حداقل واسه من) و هیچوقت نمیتونستم بازی رو تموم کنم و اگه هم تموم میکردم به سختی تمومش میکردم ولی وقتی دوباره اون بازی ها رو انجام دادم در عرض چند دقیقه بازی رو تموم کردم و واسم عجیب بود و با خودم میگفتم چجوری نمیتونستم بازی رو اون موقع تموم کنم!
سلام بر شما دوست عزیز گیمفایی
خاطرات شیرینی رو بیان فرمودید. من که کنسول نداشتم، ولی یه تلویزیون مکعبی توی خونه بود که یه دکمه داشت، میزدیم رنگی میشد 😅 موقع بحث تلویزیون پدربزرگتون که فرمودید رنگی بود و مال خودتون سیاه سفید، یادش افتادم.
بله. متاسفانه تجمل این روزا بیداد میکنه. هرچی جلوتر میریم سادگی‌ها کمتر میشن و استرس‌ها زیاد. البته برای همه اینطور نیست… برخی هنوز وسط این هیاهوها از نون و خرمایی که دارن، لذت می‌برن…
ممنونم از همراهی شما 🌹
وای گفتی ps1
چه دورانی بود اونموقع رزیدنت ایول ۳ بازی میکردیم بعد توی یه صحنه نمسیس از پنجره می‌پرید بیرون بعد همون موقع تصویر وایمیساد و حرکتی نمی‌کرد و واسه همین نتونستم با اون کنسول تموش کنم بازی رو
یا تو ps2 باس آخر زئوس تو گاد ۲ کنسولم سوخت ( البته اونموقع خونه تنها بودم و یه ضرب داشتم گاد رو تموم میکردم که تو سوختن دستگاه نقش داشته احتمالا) ولی خدارو شکر مموری کارتم نسوخته بود و به دستگاه دیگه گرفتم و تموش کردم
یا تو نسل هفت مکس پین ۳ پدر ایکس باکس ۳۶۰ ام رو در آورد
تو نسل هشت از اونجایی که کنسولم ps4 فت بود تو رددد ۲ و لست ۲ خیلی fps میومد پایین و با این حال فقط حال میکردم
خلاصه سرتو درد نیارم کامنتت خیلی برام خاطره انگیز بود
والا last of us که هم داستان داره هم گیمپلی هم گرافیک
نظر شما راجب این بازی دیگه خیلی عجیب بود
<> این جمله هم خیلی عجیب بود :))
سلام رفیق
نظرم تکنیکی بود. هنری یا سلیقه‌ای نبود. بحث عملکرد و پردازش کنسول رو گفتم که محدودیت داره. چون تصاویر واقع گرا با فیزیکی مثل زلدا رو نمی تونه کنسول پردازش کنه. زلدا هم اگه واقع گرا بود له میشد با این فیزیکش. واسه همین زلدا اومده گرافیک رو آورده پایین که دستگاه نینتندو بتونه پردازشش کنه… عملکرد رو قربانی گرافیک نکرده برخلاف سونی…
ممنونم از همراهی شما 🌹
اولویت من واسه بازی اول گیم پلی هست که هسته اصلی هر بازی هست که بتونه ترو جذب خودش کنه، دوم داستان و شخصیت پردازی هست که آدمو تو فکر فرو ببره و در کل داستان خوبی داشته باشه و در آخر گرافیک
خسته نباشید
بنظر من مهم تر از گیمپلی و داستان و گرافیک آزادی عملی هست که بازی به آدم میده
میشه گفت هیچ جای دیگه نمیشه تو صنعت سرگرمی این آزادی عمل رو تجربه کرد
نگارنده خیلی خیلی خیلی پرحرف است، ولی حرفش حقه
سلام رفیق
🤣🤣🤣
شرمنده. حلال کنید. دیگه نویسنده هست و پرحرفیش!!!🌹
ممنونم از اینکه همراهی کردید 🌸🌸🌸
سلام جناب اسدی
من دقیقا برعکس شما هستم، حدودا دو سال پیش بود که برای اولین بار الدر اسکرولز چهار رو بازی کردم، نه انگلیسی بلد بودم نه میفهمیدم لول دیزاین چیه و نه میفهمیدم چرا موقعی دارم ضربه میزنم بالا سمت چپ نوشته هایی میاد (نشونه ارتقا اسکیل ها بود) ولی سی ساعت بازیش کردم که درسته بیست ساعتش رو مشغول جا به جا کردن اجسام داخل بازی بودم ولی برام لذت بخش بود که رفتم سراغ به قول شما بازی های گرافیکی دیگه پلیر بازی های قدیمی نبودم، پی سی ذغالی من رها شد تا اینکه هشت ماه قبل گفتم چرا اینقدر ویدیو گیم خسته کننده شده؟ همه بازی ها مثل هم شدن اون موقع خیلی تجربه کسب کرده بودم و دوباره رفتم پیش پی سی ذغالی خودم گفتم این الدر اسکرولز اینجا چیکار میکنه؟ برم داخلش ببینم مثل قدیم حال میده و دیدم وای ………. حداقل داره پنجاه برابر قدیم حال میده این عجب بازی هستش! حالا میفهمیدم کارکتر ها چی میگفتن، عجب داستان هایی هم میگفتن، حالا میدونستم بازی عجب دیزاین استادانه ای داره، حالا همه چیز بازی رو میدونستم، حتی میدونستم چرا موقعی به دشمنا ضربه میزنم بالا سمت چپ نوشته میاد و کلی بازیش کردم در حد دو سه ماه! حالا فهمیده بودم که قبلا چیزی از بازی نمیدونستم و حالا چون دفعه اول که بازی رو پلی داده بودم چیزی نمیدونستم برام هیچی اسپویل نشده بود و این تجربه برای من خیلی ارزشمند شده بود
سلام بر شما یار گیمفایی گرانقدر
خاطره‌های قدیمی کاربرا رو که میخونم، خاطرات خودم زنده میشن. راستش منم از اول انگلیسی بلد نبودم. یه بازی دیگه بود، Robinhood the legend of sherwood، اونو نگفتم توی متنم. اونو از برادرم کمک می‌گرفتم و میگفتم: “این اینجا انگلیسی چی نوشته؟” اونم راهنماییم میکرد. 😅
البته جدید که برگشتم سمت AOE3، دیدم دانش بچگیم زیادی بر باد رفته! با تکیه بر انگلیسی میفهمیدم باید برم کجا تا بتونم حالت Campaign رو مثلا بازی کنم
ممنونم از همراهی شما 🌹
نمیدونم چرا ولی این متنتون بیشتر از متن های قبلی به دلم نشست (منظورم ضعف نوشته های قبلی نیست)
شاید چون سوال من هم بود که چرا دچار این حس میشیم
فارغ از اهمیت گرافیک داستان گیمپلی
هر کاری که میکنم واقعا نمیتونم از بازی ها مثل قبل لذت ببرم و نمیدونم چرا؟
سلام بر فرید گرانقدر
گاهی اوقات میشه به خاطر استرس‌ها و سختی‌های توی زندگی باشه. برای منم پیش اومده و واقعا خیلی حس بدیه. عذاب وجدان می‌گیره آدم.
گاهی اوقات هم مشکل از ما نیست و بازی ممکنه طبع دل آدم نباشه… چون اگه درست یادم باشه یه بار فرموده بودید توی آکادمی، چیکار میکنید وقتی یه بازی که خیلی ازش تعریف شده می‌بینید یه حالتی داره که میخواین صرفا برای این برید جلو که ببینید چی تو چنته داره و از دست ندید درحالی که چیزی نداره.
ممنونم از همراهی همیشگی شما 🌹
سلام آقای اسدی عزیز
حالا به هر دلیلی این مسئله مسئله ایه که نتونستم پاسخ درخور واسش پیدا کنم
شاید به این خاطر که قبلا مشکلات رو کمتر بهش توجه میکردیم
خیلیا میگن قبلا مشکلات کمتر بود اما باید بگم قبلا هم مشکلات وجود داشتن شاید بیشترم بودن ولی اون موقع ما به مشکلات توجه کمتری میکردیم فرقش تو این بود
با اختلاف زیاد ، گیمپلی
امروز یک اتفاقی برای من افتاد که واقعا الان این مقاله رو درک میکنم خب اول بگم که بنده چند سال پیش که رزیدنت اویل ۲ ریمیک اومده بود اون بازی رو هکی روی PS4 داشتم و بازی میکردم و واقعا هم ارزش تکرار زیادی داشت و ۱۰۰ ها بار بازی رو تموم کردم و واقعا هنوز یکی از بهترین بازی هایی هست که تجربه کردم حالا برمیگردیم به زمان حال یعنی امروز خوب از اونجایی که من رزیدنت اویل ۲ نسخه اصلی رو خیلی وقت پیش روی PS2 بازی کرده بودم به خودم گفتم که امروز از همین برنامه هایی که بازی های PS2 رو میتونی روشون بازی کنی تصمیم گرفتم که نسخه ۲ رزیدنت اویل رو دانلود کنم و بازی کنم تو نگاه اول خیلی خوب بود و دوست داشتم ولی هرچه پیش رفتم متوجه شدم من نمیتونم این بازی رو بیشتر از ۱۰ دقیقه تحمل کنم و بعدش هم که به دست یک لیکر کشته شدم ولی خلاصه آره این اتفاق برای من امروز افتاد ولی راجب کالاف دیوتی هنوز هم که هنوز نسخه های بعد کالاف ۲۰۱۸ رو دیگه ترجیح نمی‌دم و واقعا بازی های قدیمی رو هنوز خیلی بیشتر دوست دارم تا کالاف های جدید که فقط کیفیت رفته بالا داستان افت شدیدی کرده در کل برای من بعضی بازی ها نسخه قدیمی شون واقعا غیر قابل بازیه و بازی های ریمیک اون رو نسبتا بیشتر دوست دارم ولی بعضی بازی ها هم هستن که نسخه قدیمی رو به نسخه جدید بیشتر ترجیح میدم
مقاله خیلی خوب بود اقای اسدی.
برای من بشخصه فقط این مهمه که با فیزیک و گیم پلی بازی ارتباط برقرار میکنم یا نه..بعدش کمی گرافیک برام مهمه
داستان رو اصلا حتی بهش توجه نمیکنم
فقط میخوام بازی کنم لذتشو ببرم
خارج از این پست: دارم بازی evil withen 2 رو بازی میکنم گرافیک عالی داستان خوب گیم پلی بهبود یافته نسبت به evil withen 1 داشته.
حتی طراحی صورت سباستین عالی بود جوری که کلا با چهرش داخل نسخه یک فرق داشته .
مربوط این پست اگه بازی داستان محور بخوایید بازی کنید باید دنبال یه بازی برید کا گیم پلی غیر تکراری داشته باشه .گرافیکش هم در بازی های واکینگ دد باشه.
سلام و خسته نباشید.
قشنگ مینویسی واسه همین مقاله هات رو میخونم و لایک میکنم ولی با نظراتت زیاد موافق نیستم!.
من گیم پلی و گرافیک و داستان رو باهم میخوام هیچ کدوم هم بر دیگری ارجحیت نداره. هر کدوم لنگ بزنه من میگم اون بازی ضعیفه ولی ممکنه یک بازی هر سه رو به شکل متعادل داشته باشه که خب عالیه ولی اگر یک بازی هرسه رو در حد بالا داشته باشه محشره. اما خب بازی های محشر کم پیدا میشه این روزا ولی خب بازم قرار نیست هر بازیی رو بازی کنیم و از صبح تا شب گیم بزنیم.
سلام و درود
😅😅😅
ممنونم از شما 🌹
برای خود من به شخصه متا خیلی مهمه
اگر میخواین از یک بازی لذت کامل رو ببرید گیم پلی رو بزارین اولویت اولتون گرافیک رو بزارین اولویت آخر
.
چون بارها گفتم که گیم پلیه که یک بازی رو از فیلم، سریال و انیمیشن متمایز میکنه وگرنه داستان، موسیقی، گرافیک رو که همشون دارن چون لذت یک بازی به گیم پلیشه از قدیم همینطور بود ما هیچوقت به داستان و گرافیک یک بازی کار نداشتیم اگر یک بازی گیم پلیش سرگرم کننده و چالشی نباشه و شما رو درگیر خودش نکنه دیگه به جایی نمیرسه که شما بفهمید داستانش چی بوده و موسیقیش چطوری بوده
.
پس به ترتیب گیم پلی، داستان، موسیقی، گرافیک براتون مهم باشه تا تمامو کمال از بازی لذت ببرید
هزار بار تا حالا گفتم و باز هم می گم
همه چیز گرافیک نیست ولی تأثیر زیادی داره
در واقع باید همه چیز بهم بیاد
اینکه داستان و گیم پلی عالی باشه و گرافیک متوسط رو به ضعیف یعنی یه ایراد
این تصمیم شرکت سازنده هست که باید تکلیفش رو مشخص کنه که می خواد چه خروجی تحویل بده
حالا هم مثلا این حواشی اخیر باید زمان بخوره تا مطمئن بشیم تهش چی می شه
در کل به نظرم الان زیادی وارد حاشیه شدیم همه چه گیمرها چه سازنده ها چه سرمایه گذارها و این خوب نیست
به عنوان کسی که گیم رو از سگا جنسیس شروع کرده فکر میکنم دلیل این چنددستگی که بین گیمرها شروع شده و توقعات رو بالا برده لذت نبردن از اصل بازی یا همون سیاحتی هست که ما در بازی ها تجربه میکنیم. فراموش کردیم که بازی فقط برای این هست که مدتی از شلوغی ها و خستگی‌های این دنیا دور بشیم و فقط بشینیم حال کنیم. و این تنها رسالت یک گیم هست که بتونه تو رو خوشحال کنه و خاطره قشنگی رو تو حافظه ت جا بده.
ممنون از مقاله جالبتون👍👍👍
“برو فیلم ببین!”
بحث شد،دوستان ترجمه انگلیسی tsukihime ciel route همین تازگی انجام شده،من همه بازی ها قدیمی و جدید و تازگی منتشر شده کانلا رها کرده،چند روز درگیرشم، اوکی باشه فیلمه،اصلا انیمه است،ولی داستانش یه تو دهنی به هرچی انیمه و فیلمه،کم پیش میاد از یه داستان انقدر تعریف کنم،کمتر از ۱ هفته است منتشر شده ترجمه اش،حداقل یه چک کن،یکی از بهترین رمان ها مصوره
بنظرم میشه گفت سلیقه ایه
طرفدارای گیمپلی= زلدا مثال میزنن و میگن بقیه چیزا مهم نیس
طرفدارای گرافیک= نسل عوض شده و تکنولوژی فلان شده (با اینا بیشتر مخالفم خیلی نمیدونم چی میگن😂)
طرفدارای داستان= میگن مثلا پنتیمنت یا دیسکو اسیلیوم گیمپلی و گرافیک خاصی ندارن و بازیای خوبین و داستان مهم تره
برای من
گیمپلی>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
داستان>>>>>
.
.
گرافیک
(بجز یسری ژانر مثل ریسینگ البته ، ک خب داستان بی اهمیت تره)
فکر میکنم منطق شما این باشه که گرافیک بالا=گیمپلی ضعیف..توی همین مقالتون به بازی های وسونی اشاره کردید که آره فقط گرافیک دارن و فاقد گیمپلی با کیفیت هستند.مثلا god of war ragnarok یک بازی که درسته گرافیک بالایی داره و کاتسین هم کم نداره ولی یکی از بهترین طراحی مبارزاتی رو داره که توی چند سال اخیر داشتیم.یا ghost of tsushima که گیمپلی درگیر کننده ای داره در کنار اینکه بازی از نظر بصری فوق العادس.در نهایت زلدا شاهکاریه که گرافیک خوبی نداره و این قضیه لطمه ای به بازی نزده ولی اگه داشت یه آپشن مثبت به حساب نمی اومد؟ با تشکر از زحماتتون 🙌
سلام رفیق گیمفایی
نه! نه! من همچین چیزی نگفتم! جور دیگه ای برداشت کردید! منظورم عملکرده! به یکی از کاربرا هم گفتم: نظرم تکنیکی بود. هنری یا سلیقه‌ای نبود. بحث عملکرد و پردازش کنسول رو گفتم که محدودیت داره. چون تصاویر واقع گرا با فیزیکی مثل زلدا رو نمی تونه کنسول پردازش کنه. زلدا هم اگه واقع گرا بود له میشد با این فیزیکش. واسه همین زلدا اومده گرافیک رو آورده پایین که دستگاه نینتندو بتونه پردازشش کنه… عملکرد رو قربانی گرافیک نکرده برخلاف سونی…
ممنونم از همراهی شما 🌹
۱: واقعا یک چیز رو درک نمیکنم اخه خب چرا لست ۲ رو مثال بزنید؟ بازیی وجود داره که هم اوپن ورد هست هم واقع گرایانه هم سینماتیک و هم یکجورایی شبیه ساز هم از لحاظ گیمپلی حتی میشه با دث مقایسه ش کرد.
۲: با احترام نسبت به متن نویسنده میشه یک جور دیگه هم به قضیه نگاه کرد اونم اینه که زلدا هم خیلی چیز ها نسبت به لست ۲ نداره حالا من بگم چه چیز هایی، شما میگی برو فیلم نگاه کن ولی توی فیلم نمیشه همزمان هم گیمپلی داشته باشیم هم اون چیزی که لست ۲ داره همونطور که توی مدیوم گیم هم نمیشه، پس میشه اینطور هم نگاه کرد که لست ۲ شبیه به هیچ مدیومی نیست بالاتر گفتم بهتر بود زلدا با ردد ۲ مقایسه میشه چون نزدیک ترین بازی به لست ۲، ردد ۲ هست با این تفاوت که اگر بخوایم بازیی رو مثال بزنیم که گیمپلی نداشته باشه ردد۲ هست نه لست ۲ که گان پلی بازی در عین واقع گرایی جذابیتش رو از دست نداده و اتفاقا برای یک بازی سینماتیک شاهکار حساب میشه.
۳: یک چیز دیگه هم که درک نمیکنم مقایسه لست ۲ با زلدا از لحاظ گیمپلی هست ولی وقتی مقایسه به جاهای دیگه کشیده میشه همه میگن از زلدا توقع فلان داری؟؟ اصلا زلدا به فلان معروفه، تو چرا این توقع رو از این بازی داری…این مورد هم که میگم فقط درمورد لست ۲ صدق میکنه مثلا همین الان هر وقت صحبت از هایپ GTA VI میشه کاربرا به خودشون میگن وای پسر فکر کن چقدر واقع گرایانه باشه! میگن تصور کن چقدر هندلینگ ماشین ها واقع گرایانه باشه! میگن فکر کن چقدر بازی جزییات داشته باشه! کسی توقع گیمپلی زلدا داره؟ نه و حتی برعکس. و چقدر بازی های شاهکار دیگه که برای چیز های دیگه شون معروف بودن نه گیمپلی از ویچر، اسکایریم، سایبر پانک، انچارتد بگیر تا همین GTA. ولی اینکه اسم لست ۲ بد در رفته رو درک نمیکنم. لست ۲ رو میشه به عنوان یک بازی معرفی کرد که هم کسایی که سینما ر دوست دارن رو راضی میکنه هم کسایی رو که گیم رو دوست دارن. اینجاست که میگیم لست ۲ فراتر مدیوم گیم هست دلیلش هم بالاتر گفتم.
عجب حقی گفتی👍
رد دد۲ گیم پلی نداشت؟!!!! لطفا جوک نگو برادر
سلام برادر خوبی؟
منظورم این نیست که گیمپلی نداشت منظورم اینه که گیمپلی ش یه چیزی شبیه به هورایزن فوربیدن وست یا دث هست.
سلام بر شما یار و همراه گرانقدر
ببینید… متوجه نیستم چرا اکثر کاربرا حرفم رو جور دیگه‌ای فهمیدن. منظورم از Performance عملکرده. نه گیم پلی! همون طور که به کاربرای دیگه هم عرض کردم، خدمت روی گل شما هم بگم که:
نظرم تکنیکی بود. هنری یا سلیقه‌ای نبود. بحث عملکرد و پردازش کنسول رو گفتم که محدودیت داره. چون تصاویر واقع گرا با فیزیکی مثل زلدا رو نمی تونه کنسول پردازش کنه. زلدا هم اگه واقع گرا بود له میشد با این فیزیکش. واسه همین زلدا اومده گرافیک رو آورده پایین که دستگاه نینتندو بتونه پردازشش کنه… عملکرد رو قربانی گرافیک نکرده برخلاف سونی…
ممنونم از همراهی شما 🌹
گیمپلی مهمترین چیز بازی هست، بازیی مثل Tetris که نه داستان داره نه گرافیک جز سه تا بازی پرفروش جهان هست، بعد از گیمپلی داستان و در آخر گرافیک، مثال، بازیای سولز هیچوقت گرافیک فنیشون بروزترین گرافیک نبوده تو زمان عرضه ولی اینقدر گیمپلی و داستان خوبی دارن که پلیر رو مدام درگیر خودش میکنه، من هیچوقت پلتفرمی که بازی می‌کردمو تعصبی روش نداشتم و کسایی که بسیار تعصب دارن رو درک نکردم.
با تشکر از جناب اسدی. مقاله خوبی بود.
فقط سوالی داشتم. اینکه آخرین بار کی یک بازی انحصاری PS رو تجربه کردید؟ و اینکه چرا بازی مثل لست ۲ رو تجربه نکردید چیه؟ جوابشو از تو مقاله نگرفتم.
سلام بر شما
والا اول یه چی بگم. میترسم مثل بقیه سپر بگیرید. من درباره جنبه هنری لست ۲ نظر ندادم. به بقیه هم گفتم: درباره جنبه تکنیکی بازی بود. بحث عملکرد و پردازش کنسول رو گفتم که محدودیت داره. چون تصاویر واقع گرا با فیزیکی مثل زلدا رو نمی تونه کنسول پردازش کنه. زلدا هم اگه واقع گرا بود له میشد با این فیزیکش. واسه همین زلدا اومده گرافیک رو آورده پایین که دستگاه نینتندو بتونه پردازشش کنه… عملکرد رو قربانی گرافیک نکرده برخلاف سونی…
و اما جواب سوال: قبل از اینکه لست ۱ بخواد پورت بشه روی PC، با شبیه ساز تجربش کردم. کنسول ندارم!!!!!! اما نظرم درباره لست ۲ دوباره میگم، هنری نبود از نظر تکنیکی و فنی بود.
من ارادتمند همیشگی ات هستم آفرین بر نظرات خوبت پی سی گیمز اولد فشن ⬜💚⬜❤️🦁🌞❤️⬜💚⬜
مرسیییییی… منم ارادتمند شما دوستان عزیز گیمفایی هستم. خوشحالم که مطالبم مورد پسندتون واقع شدن ❤❤❤ 🌹🌹🌹
برای من اولویت گرافیک و داستان هست بعد گیمپلی. مثلا یه بازی مثل هوی رین گیمپلی خاصی نداش ولی روایتش منو دیوانه کرد با روحو روانم بازی کرد از همون موقعم به شکل تعصبی طرفدار سونی شدم البته قبلشم بودم ولی بعد از هوی رین دیگه سونی رو میپرستم یجورایی چون همه بازیاش توی همین لاین بودن همیشه. انشالاه سونی همین راهو قوی‌تر ادامه بده . لاو یو سونی 🥰
دلیل اصلی تغییر نسل کنسولها نیاز به پیشرفت گرافیکیه.
تو نسلهای اولیه عملا داستانی وجود نداشت یا در چند خط دیالوگ ساده خلاصه میشد. گیمپلی بیشتر بازیها تقریبا یک چیز مشابه و ثابت بود و این برتری گرافیکی بود که باعث موفقیت یک بازی میشد. انقد بازی وجود داشت که به خاطر گرافیک ضعیف کسی اسمش هم نمیشنید و حتی بیشتر مردم با اینکه ممکن بود بازی رو در کنسولشون داشته باشن ولی یک بار هم حاضر به تجربه اون بازی نشن .اختلاف کیفیت بازیهای یک نسل با نسل بعد بسیار فاحش بود. در حدی که وقتی شما با یک بازی نسل جدید کنسولها آشنا میشدی دیگه امکان نداشت از بازیهای نسل قبل لذت ببری و باید کنسول قدیمی رو مینداختی یه گوشه و به فکر تهیه کنسول جدید می افتادی. اینکه بعضی از دوستان میگن اون زمان گرافیک بازیها مهم نبود و بازیها گرافیکی نبودن کاملا اشتباهه. میشه گفت بهترین و محبوبترین بازیهای هر نسل و هر کنسول بالاترین گرافیک اون دوره یا اون کنسول رو ارائه میدادن. الان ممکنه یه نفر بگه من ماریو بازی میکردم و گرافیکی نداشت در حالی که برای کسی که تا اون موقع با اتاری ۲۶۰۰ و گرافیک پیکسلی و چند ضلعیش بازی کرده بود ماریو و کنترا و دوبل دراگون … یه بازی با گرافیک خیره کننده و رویایی مینمود . خیلی هم به آمار فروش رسمی نسلهای قدیم اعتماد نکنین چون بیشتر فروش در دنیا به دلیل نداشتن قفل سخت افزاری یا نرم افزاری مربوط به نسخه های غیررسمی و غیر اوریجینال بود. و فروش رسمی بیشتر مربوط به اون بازیهایی میشد که با خود کنسول اوریجینال بصورت باندل و اجباری به مشتری قالب میشد . بخشی از فروش هم به خاطر قشنگی کاور بازی و فریب خریدارا اتفاق می افتاد متاسفانه الان پیشرفت گرافیکی بین دو نسل خیلی خیلی کم شده و خیلی وقتها اصلا با چشم عادی قابل مشاهده نیست. در هر نسل توقع پیشرفت گرافیکی یه چیز طبیعیه و گیمر انتظار بالاترین گرافیکی که اون کنسول قادر به اجراش هست رو از بازی داره . اگه گیمر متوجه بشه قدرت کنسول برای ساخت یک بازی در نظر گرفته نشده و یک بازی نسل قبلی به مخاطب تحویل داده شده مشخصه که سرخوردگی ایجاد میشه . اگه قرار بود با این گرافیک بازی کنم چه نیازی به تغییر نسل و کنسول بود .
دوست عزیز،من هم با حرف شما موافقم و هم مخالف،مخالف از این نظر که برای من ارزش چندانی گرافیک نداره،محبوب ترین بازی هام بازی ها ژاپنی اند که اونم یا گیم پلی یا داستانه که مجابم میکنه تجربه کنم،بله درسته داستان شاید اگه گیم پلی هم معمولی باشه به خاطر داستان برم(خود تیکن هم گرافیک خاصی نداره،به عنوان بی احترامی به بازیتون نمیگم،چیزی که دیدم،خودم blazblue guilty gear meltyblood بازی میکنم و کاری با گرافیک چندان ندارم) اما حرفتون قبول دارم،چون حقیقتا بنظرم اکثر گیمر ها حرفه ای نیستن(عامیانه:نوب اند)بله اون کمپانی معروف داره اون بازی میسازن،شنیدن چقدر اون بازی فروش کرده،عکس هاش دیدین،دیدین اون یارو درموردش چی گفته…. به جایی ژانر محبوبشون برسی کنن، این خرف ها چک میکنن،(برای مثال یکی از محبوبترین بازی هامdrakengard 3 هم قربانی این بحث گرافیک و عدم شناخت شد تا اینکه nier automata اومد(به قول یوکو تارو،شانسکی اومد) و تازه مردم سری بازی شناختن،پس بله،گرافیک خیلی هم تاثیر داره
گرافیک قوی الزاما به معنی ریالستیک یا سینمایی بودن یا رزلوشن فورکی نیست. یه بازی وقتی بتونه از قدرت کنسول برای هر چه بهتر و زیباتر نشون دادن طرح اولیه بازی استفاده کنه و ما یه طراحی گرافیکی و هنری بی نقص رو شاهد باشیم حالا در هر سبکی که اون بازی داره یعنی گرافیک بازی بالاست و بازی در نمای کلی زیبا به نظر میرسه. من هم مثل شما هر سه بازی ملتی بلاد و گلتی گیر و بلیز بلو رو دوست دارم و اتفاقا بیشتر به خاطر گرافیک انیمه ای قویشون مجذوبشون شدم. در صورتی یه بازی گرافیک ضعیف داره که بازیساز نتونه اون چیزی رو که میخواد خوب و کم نقص طراحی کنه. کسی که برای بازیش طراحی واقع گرایانه استفاده کرده نباید چهره شخصیتهاش به سل شید شبیه باشه . یا با قدرتی که کنسول داره برای طراحی آبجکت از پلیگانهای کمی استفاده کرده باشه و زاویه دار شده باشه.
انحصاری سونی یعنی گیم پلی وگرافیک مثل راکستار وبقیه جوکن توی گرافیک جلو اینها