نقد و بررسی بازی Redfall + بررسی ویدیویی

انتظارات به پایان رسید و اثر جدید استودیوی آرکین یعنی Redfall عرضه شد. امروز قرار است تا به نقد و بررسی این اثر مورد انتظار بپردازیم، پس با گیمفا همراه باشید.

در قسمت پایین می‌توانید نقد و بررسی ویدیویی بازی Redfall را مشاهده کنید؛ بررسی کامل و مفصل در ادامه مطلب آمده است.

اولین بار، در E3 سال ۲۰۲۱ بود که بتسدا، خبر از ساخت یک اثر جدید توسط استودیوی Arkane Austin را داد و از همان ابتدا، این عنوان در لیست مورد انتظار گیمرها و طرفداران Xbox قرار گرفت، چرا که طراحی هنری و ایده‌ کلی آن نوید یک تجربه‌ سرگرم‌کننده را می‌داد. حال، بازی عرضه شده و از همین ابتدا باید بگوییم که متاسفانه نتوانسته آنطور که باید و شاید عملکرد خوبی را از خود بر جای بگذارد. اما دلیل این امر چیست؟ در این مطلب به بررسی کامل این عنوان خواهیم پرداخت تا از کیفیت آن مطلع شوید.

داستان ردفال، حول محور جزیره‌ای با نام مشابه می‌چرخد، جایی که در ابتدا یک محل آرام و زیبا به شمار می‌رفته و در طی یک سری اتفاقات، تبدیل به لانه‌ای برای فرقه‌ای از خون آشام‌ها می‌شود. در واقع، پس از انجام یک سری آزمایش‌ها، افرادی قدرت خون‌آشامی به دست آورده‌ و در ادامه جزیره‌ ردفال را به یک کشتارگاه بزرگ تبدیل می‌کنند.

در ابتدا، جزئیات چندانی از علل این واقعه در اختیار شما قرار نمی‌گیرد و صرفا می‌دانیم که مناطق بازی، تحت سلطه‌ ومپایرها و همچنین پیروان انسانی آن‌ها بوده و قرار است بازیکن در نقش ۴ تن از بازماندگان این وقایع که هر یک از خبرگان حرفه خود هستند قرار گرفته تا علاوه بر کشف دلایل وقوع این فاجعه، ومپایرهای رده بالا را از بین ببرند و در این هنگام، از دیگر بازماندگان محافظت کرده و برای آن‌ها منابع مختلف جهت بقاء را تامین کنند.

بازی، به مانند دیگر آثار آرکین، بیشتر اطلاعات روایی را در دل نامه‌ها و محیط قرار داده و باقی را به شکل کات‌سین‌هایی نه چندان جذاب روایت می‌کند. در واقع، داستان‌گویی هیچ‌گاه از نقاط قوت استودیوی آرکین نبوده و متاسفانه این ضعف در جدیدترین ساخته آرکین Austin به اوج خود می‌رسد.

می‌توان گفت که اگرچه لور و ریشه‌ زندگی برخی از خون آشام‌ها برای مطالعه جذاب است، اما روایت بازی آنقدر درست و درمان نیست که بتواند بازیکن را برای کشف ادامه‌ قصه ترغیب کند. دیالوگ‌ها خیلی زود تکراری و خسته‌کننده می‌شوند و صحبت کردن با NPCهای معدود بازی واقعا لذت‌بخش و سرگرم‌کننده نیست و بازیکن تنها می‌خواهد سلاح خود را در دست گرفته و در خیابان‌ها و کوچه پس کوچه‌های شهر به کشتن ومپایرهای مختلف بپردازد.

از داستان بازی و دیالوگ‌ها که بگذریم، به گیم‌پلی می‌رسیم که احتمالا انتظارات از آن بالاتر از سایر بخش‌های بازی است. Redfall، یک تجربه‌ لوتر-شوتر کو-آپ بوده که البته به صورت تک‌نفره نیز قابل تجربه است. در ابتدا، شما یک ایستگاه آتش‌نشانی را پاک‌سازی کرده و تعدادی از بازماندگان را نجات می‌دهید. در ادامه از این ایستگاه به عنوان پایگاه خود استفاده می‌کنید و از این نقطه به بعد، یک سری کوئست در اختیار شما قرار می‌گیرد که می‌توانید به انجام آن‌ها بپردازید. در واقع، می‌توان فعالیت‌های داخل بازی را به مراحل اصلی، فرعی و رویدادهای محیطی تقسیم کرد.

مراحل اصلی چالش‌برانگیز و سرگرم‌کننده به شمار می‌روند و بازیکن را مجبور می‌کنند تا در محیط‌های مختلف بازی گشت زده و یک سری اطلاعات به خصوص را کسب کند و دشمنان به خصوصی را از بین ببرد. مراحل فرعی اما، آنچنان که باید و شاید نوآوری ندارند و صرفا یک سری محتوای اضافه به شمار می‌روند.

رویدادهای محیطی نیز، به نابود کردن لانه‌ ومپایرها و یا پاک‌سازی ساختمان‌ها، آزاد کردن بازماندگان و مواردی از این قبیل خلاصه شده‌اند که به نسبت ماموریت‌های فرعی عملکرد بهتری از خود به نمایش می‌گذارند، اما باز هم در طولانی مدت به چرخه‌ تکرار می‌افتد و آنقدر متنوع نیستند که انجام دوباره و دوباره‌ آن‌ها برای بازیکن لذت‌بخش باشد.

یکی از مواردی که سازندگان روی آن حسابی تاکید کرده‌اند، جهان باز و بزرگ بازی است، اما متاسفانه شاهد یکی از خالی‌ترین عناوین جهان‌ باز موجود هستیم و محیط‌های مختلف بازی معمولا خالی از هرگونه NPC بوده و با توجه به انتظاری که از ردفال داشتم، تعداد دشمنان پراکنده در محیط به نسبت محیط‌ بازی آنطور که باید و شاید کافی نیست.

برای عبور و مرور در محیط‌ها، وسیله‌ نقلیه‌ به خصوصی برای شما در نظر گرفته نشده و تنها راه برای عبور و مرور سریع، پاک‌سازی مناطق امن و یا Safe House به شمار می‌رود. در واقع، هربار که یک Safe House را پاک‌سازی می‌کنید، این امکان در اختیار شما قرار می‌گیرد که علاوه بر تکمیل مراحل فرعی مربوطه، به آن بخش Fast Travel کنید. برای پاک‌سازی این مناطق نیز کافی است تا ژنراتور موجود برای روشن کردن لامپ‌های UV موجود در اطراف پناه‌گاه را پیدا کرده و با کشتن تعدادی از پیروان ومپایرها و یا خون‌آشام‌ها، آن را دوباره روشن کنید و بارها و بارها این کار را تکرار کنید. البته یک سری ایستر اگ، نامه‌ و موارد این چنینی در مناطق مختلف بازی پنهان شده‌اند، اما به مانند دیگر آثار آرکین ترغیب نشدم تا به دنبال این گونه آیتم‌ها رفته و رازهای مناطق مختلف را کشف کنم.

خودروها، کیف‌ها و صندوق‌های متعددی در محیط‌های مختلف ردفال رها شده‌اند که می‌توانید با باز کردن درب آن‌ها و یا کشتن نیروهای دشمن، آیتم‌های مختلفی را لوت کنید، اما جالب است بدانید که با لوت‌ کردن آیتم‌های گوناگون، آن‌ها به جایی به اسم Inventory منتقل نشده و صرفا تبدیل به واحد پول بازی می‌شوند.

در واقع، تنها سلاح‌ها، خون خون آشام‌ها و در نهایت دستگاه‌‌‌های موجود برای هک‌کردن قفل‌های الکتریکی به صورت مستقیم در دسترس شما قرار می‌گیرند و باقی آیتم‌ها کاربرد چندانی جز کسب درآمد ندارند. بازی حتی یک بخش Crafting در اختیار بازیکن قرار نمی‌دهد تا بتوان به کمک آن، ابزار جالب‌تری برای کشتن ومپایرها ساخت.

بد نیست از درخت مهارت‌های بازی نیز بگوییم که قابلیت‌های بازیکن را در بخش‌های مختلف، از جمله ۳ مهارت اصلی، ارتقا می‌دهد. درست است، در میان ۴ بازمانده داستان یعنی Jacob ،Devinder ،Remi و در نهایت Layla، هر یک دارای ۳ مهارت بوده که در صورت افزایش Level بازیکن، توانایی ارتقای آن‌ها به شما داده می‌شود.

این مهارت‌ها اما، از جذابیت چندان بالایی برخوردار نیستند و به عنوان یک بازی که قرار است مدتی طولانی به آن اختصاص داده شود، تنوع کافی در این بخش در اختیار پلیر قرار نمی‌دهد. برای مثال، Jacob تنهای می‌تواند برای مدتی نامرئی شده و یا از کلاغ خود برای یافتن موقعیت دشمن استفاده کند. در نهایت هم یک نیروی ویژه دارد که به او اجازه می‌دهد برای مدتی بسیار محدود، از سلاح اسنایپر ویژه‌ خود که قابلیت رهگیری دشمن را دارد استفاده کند؛ این تمام ماجرا پیرامون مهارت‌ها است. حتی این اجازه به شما داده نمی‌شود که برای حفظ تنوع هم که شده، بتوانید شخصیت انتخابی خود را عوض کنید؛ برای تجربۀ این عنوان با شخصیت‌های دیگر، باید از ابتدا آن را آغاز کنید.

گان‌پلی اما، از مواردی است که سرگرم‌کننده‌تر از باقی بخش‌ها ظاهر می‌شود. به شما طیف بسیار خوبی از سلاح‌های مختلف داده می‌شود که هر یک برای کشتن نوع خاصی از دشمنان کاربردی‌تر هستند؛ شما می‌توانید با انتخاب ۳ مورد از بهترین سلاح‌های خود، در طول مبارزات بهتر ظاهر شوید.

همچنین، انواع مختلفی از خون‌آشام‌ها در محیط قرار گرفته‌اند که هر یک قابلیت‌های مخصوص به خود را دارند. برای مثال، یک سری از خون آشام‌ها از سپر دفاعی استفاده می‌کنند و یک‌‌سری دیگر روی ساختمان‌ها قرار گرفته و در صورتی که پلیر را پیدا کنند، آسیب‌های بسیار سنگینی به او وارد می‌سازند.

با وجود آن که گان‌پلی بازی صرفا محدود به کاورگیری و شلیک به سمت دشمنان می‌شود و به نوعی منسوخ شده به شمار می‌رود، اما کماکان سرگرم‌کننده بوده و تنوع دشمنان و محیط این اجازه را به شما می‌دهد که با استفاده از استراتژی‌های مختلف دشمنان خود را نابود سازید.

هوش مصنوعی نیز، از دیگر مواردی به شمار می‌رود که بازی در آن از خود ضعف نشان می‌دهد. در واقع، گیر کردن دشمنان در محیط و یا توجه نکردن به شما باعث می‌شود تا مخفی‌کاری تنها در معدود مناطق نسبتا شلوغ بازی کاربرد داشته باشد و آنقدر دشمنان بد عکس‌العمل نشان می‌دهند که مجبور خواهید شد هر بار به صورت مستقیم دست به کار شوید و با استفاده از شات‌گان و یا لامپ‌های UV، این موجودات خبیث را نابود سازید.

هتل‌ ترنسیلوانیایی زیبا، اما پر از خالی

طراحی هنری این عنوان قابل توجه و جذاب است. فضای اسرارآمیز لانه ومپایرها و جلوه‌های بصری بسیار زیبا به هنگام کشتن آن‌ها، کسوف خورشید و طراحی ظاهری بی‌‌نقص قهرمانان و دشمنان بازی، از جلوه‌های چشم‌نواز هستند. طراحی محیط‌های داخل ساختمان‌ها بسیار دقیق و هنرمندانه کار شده و فضاهای به نسبت بستۀ محیط‌های داخلی در بازی، آن حس دلهره‌ لازم را منتقل می‌سازد. از طرفی، مناطق مخلتف موجود در نقشه‌ به نسبت کوچک ردفال، متنوع بوده و چه بخش‌ شهری، چه پارک‌ها و چه قسمت‌های خارج از شهر طراحی هنرمندانه‌ای دارند. نورپردازی و بازتاب آن از چاله‌های آب نیز جلوه‌ خوبی به شهر داده است.

در بخش فنی، با وجود آن که بازی حسابی بهینه عمل می‌کند و گیم‌پلی بسیار روانی روی PC دارد و تنطیمات ساده‌، اما قابل قبولی برای شخصی‌سازی این بخش موجود است. البته در سایر بخش‌ها تقریباً با یک فاجعه طرف هستیم که امیدوارم پس از انتشار بازی شاهد بهبود این مشکلات باشیم. مشکلاتی از جمله دیر لود شدن بافت‌ها در جای جای بازی (حتی تکسچر سلاح‌ها به هنگام سوییچ کردنشان)، فریز شدن بعضا طولانی بازی به هنگام رفتن از محیطی به محیط دیگر، باگ‌های خنده‌دار یا احمقانه، گیر کردن NPCها داخل اشیاء و محیط، ظاهر شدن بیش از یک NPC در محیطی یکسان و قابلیت حرف زدن با هر یک، لود نشدن بازی و غیره، تنها بخشی از مواردی هستند که در طول تجربه‌ خود به آن‌ها برخوردم و واقعا آزاردهنده ظاهر شدند.

حتی جالب است بدانید با وجود آن که بازی شامل بخش تک‌نفره می‌شود، اما برای تجربه‌ اثر باید تمام مدت به اینترنت متصل باشید و کوچک‌ترین اختلالی در اینترنت منجر به قطع اتصال شما از بازی و خروجتان می‌شود! ماجرا جایی بدتر می‌شود که گاها بازی برای اختلال‌های بسیار کوچک فورا شما را از یک تجربه‌ تماما تک نفره بیرون می‌کند که واقعا ضد حال بزرگی به شمار می‌رود.

از طرفی، بد نیست بدانید که بخش کوآپ بازی قابل تجربه با افراد غریبه نیست و تنها قادر هستید با اضافه کردن آشنایان به فهرست دوستان، آن‌ها را به لابی خود دعوت کنید که نکتۀ ناامیدکننده دیگری به شمار می‌رود.

در نهایت، به بخش صوتی و صداگذاری بازی اشاره می‌کنم که عملکرد بهتری به نسبت بسیاری از بخش‌های دیگر بازی دارد. صداپیشگان توانسته‌اند تا به خوبی به جای دشمنان و ومپایرهای بازی صحبت و آن حس و حال لازم را به مخاطب منتقل کنند و از طرفی بعضا اصوات ترسناکی در محیط به گوش می‌رسد که می‌تواند برای مدت کوتاهی هم که شده، شوک کوچکی به شما وارد کنند. موسیقی نیز بسته به حال و هوای کلی بازی شنیدنی است و به هنگام مبارزات می‌تواند حس و حال لازم برای افزایش هیجان بازی را منتقل کند.

این بازی بر اساس کد ارسالی ناشر (Publisher) و روی PC تجربه و بررسی شده است