دل نوشته های یک گیمر خسته؛ ما گیمرهای هزار چهره!
سلام خدمت گیمفایی‌های عزیز و گل. امیدوارم تنتون سالم، جیبتون پر پول و لبتون خندون باشه. با یک قسمت دیگه از سری مقالات دل نوشته‌های یک گیمر خسته در خدمت شما عزیزان هستم.
در این قسمت، قراره به ریاکاری و چند چهره بودن خودمون یعنی گیمرها بپردازم. معمولا همه‌ی ما توی نقد کردن یوبیسافت و EA و بازیهای بتل رویال و هزار تا چیز دیگه مهارت داریم، مدام غر می‌زنیم که چرا سازنده‌ها بازیهای تکراری میسازن و کسی به خلاقیت توجهی نمیکنه و همه کاسه کوزه‌ها رو سر ناشرا و سازنده‌ها می‌شکنیم. این بار قراره یه سری به خودمون بزنیم و ببینیم ما چقدر در وضعیت فعلی دنیای گیم مقصر هستیم.
خلاقیت کیلویی چند؟
همه‌ی ما، وقتی اسم EA رو می‌شنویم، ناخودآگاه یاد پرداخت‌های درون برنامه‌ای افراطی، پول پرستی، بازیهای آنلاین محور و نابودی بازیهای خلاقانه این ناشر میوفتیم. سال هاست که EA اگر منفور‌ترین ناشر دنیای گیم نباشه، جزو منفور‌ترین هاست و اکثرا دل خوشی ازش نداریم. اما این بار قرار نیست حرف‌های تکراری بزنم و با چماق نقد بکوبم تو سر EA. میخوام یه داستان براتون تعریف کنم.
سری Dead Space، یکی از متفاوت‌ترین آثار Survival Horror نسل هفت به شمار میاد و الهام بخش بازیهای متعددی بعد از خودش شد. بعد از عرضه‌ی نسخه‌ی سوم بود که EA کلا پرونده این سری رو بست و در استودیو سازنده یعنی Visceral Games رو برای همیشه تخته کرد. این کار، یکی از کارایی بود که باعث تنفر خیلی از مخاطبا از EA شد؛ اما نکته این جاست که ما همه‌ی ماجرا رو نمی‌دونیم!
می‌دونستین بودجه‌ی نسخه‌ی دوم دد اسپیس، بیشتر از ۶۰ میلیون دلار بود! یعنی با حساب تورم، از بودجه‌ی خیلی از بازیهای AAA بیشتر بود! و جالب این جاست همین EA که هزار تا حرف پشتش زده میشه، بودجه‌ی نسخه‌ی سوم رو به ۱۰۰ میلیون دلار رسوند! باورنکردنیه! درسته که نسخه‌ی سوم از حال و هوای دو نسخه‌ی اول دور بود و کلا فاز اکشن گرفته بود، اما این نکته خیلی فوق‌العاده است که EA برای دو نسخه‌ی آخر سری، ۱۶۰ میلیون دلار هزینه کرد! بعد چی شد؟ آمار فروش ناامید کننده بود و نتونست انتظارات مالی رو برگردونه. یعنی EA حتی بعد از فروش نه چندان قابل قبول نسخه‌ی دوم، بازم یه فرصت دیگه به این سری داد که به دلایل متعدد شکست خورد.
این مسأله در مورد خیلی بازیهای دیگه صدق میکنه. همش غر می‌زنیم که: بازی خلاقانه میخوایم، اپن ورلد تکراری نمی‌خوایم، تنوع بیشتر میخوایم، IP جدید بسازین و از این حرفا. بعد وقتی یه استودیو این جور بازی متفاوت و خلاقانه میسازه، با کله میخوره زمین و از لحاظ مالی به سودآوری نمیرسه. مثال بارز؟ سری Dishonored.
سری Dishonored بلاشک، یکی از خلاقانه‌ترین و خوش‌ساخت ترین فرنچایزای تاریخ گیم به شمار میاد که به معنی واقعی کلمه، آزادی عمل رو در اختیار ما می‌گذاشت و عملا می‌تونستیم هر سه نسخه رو بدون کشتن یه نفر تموم کنیم و در عین حال، این روش بازی با روایت و ساختار داستان هم کاملا منطبق بود.
نتیجه‌ی خروجی؟ فروش ۳-۴ میلیون نسخه‌ای نسخه دوم که با توجه به بودجه ساخت، اصلا نتونست انتظارات رو برآورده کنه. در حالی که دو نسخه‌ی اول، بلاشک جزو بهترین بازیهای سال و حتی نسل بودن و یه تجربه‌ی فوق‌العاده ارائه می‌دادن. خب بعد چه اتفاقی میوفته؟ سازنده و ناشر به این نتیجه می‌رسن که وقتی یه بازی سرویس محور و اپن ورلد، توی یه ماه هم هزینه‌های ساخت رو بر می‌گردونه و هم به سودآوری میرسه، چرا به خودشون زحمت بدن و آثار به اصطلاح متفاوت و خلاقانه بسازن که کسی هم زیاد تحویلشون نمیگیره؟ شما جای ناشر و سازنده بودین، چکار می‌کردین؟ حاضر بودین به ساخت آثار درجه یک خاص اما با سودآوری کم یا منفی ادامه بدین؟ قطعا نه.
یکی از مواردی که فکر میکنم ما گیمرا یکم توش تناقض داریم همینه. تکلیفمون با خودمون مشخص نیست. به حرف میگیم که دنبال بازیهای متفاوت و خلاقانه و جدید هستیم، اما وقتی بازیای با این شرایط عرضه میشه، پنح درصد هم به سمت تجربشون نمی‌ریم. بعضیا هم که کلا وقتی این جور بازیا رو بازی میکنن که تو قالب اشتراکی چیزی به صورت رایگان بتونن تجربش کنن. بعد با وجود این رفتار، تا استودیو روند ساخت بازیاش عوض میشه، دادمون به آسمون میرسه که ما بازی اپن ورلد و بتل رویال و چند نفره و کوفت و زهرمار نمی‌خوایم، همون قبلیا رو بسازین!
به لیست بازیا و سری‌های فراموش شده نگاه کنین. از Splinter Cell گرفته تا همین Dishonored تا یسری آثار قدیمی‌تر مثل Killzone. درسته که دلایل زیادی برای تموم شدن یه فرنچایز وجود داره، ولی مهم‌ترین دلیلش، بحث مالی و سودآوریه. نکته جالب اینه که اکثر بازیهایی که مدام دوست داریم نسخه‌های جدیدشونو ببینیم، قبلا چندتا نسخه ازشون ساخته شده و همین جامعه‌ی گیمرا، حمایت خاصی ازشون نکردن.
به ریشه‌ها برگردین!
این مورد، یه مقاله جداگونه میخواد که بعدا مفصل بهش می‌پردازم. ولی بد نیست به صورت کلی بهش اشاره کنم. حتما این جمله رو شنیدین که: فلان بازی از ریشه‌ها دور شد، فلان بازی دیگه مثل نسخه‌های قبلی نیست، فلان فرنچایز از ساختار اصلیش فاصله گرفته و این حرفا.
حالا بذارین یکم دقیق‌تر بررسی کنیم. از Assassin’s Creed شروع می‌کنیم که بعد از نسخه‌ی Syndicate، رسما تغییر سبک داد و از Action Adventure به Action RPG تبدیل شد. خیلی از مخاطبای قدیمی، چه زمان عرضه‌ی نسخه‌ی Origins و چه الان، با تغییر ساختار این سری مخالف بودن و معتقد بودن که این فرنچایز باید اون هسته‌ی اصلی، یعنی تمرکز روی مخفی‌کاری، روایت کوتاه و خطی اما جذاب و Setting منطبق با تقابل تمپلار‌ها و اساسین‌ها رو حفظ کنه و دست به تغییرات گسترده نزنه! حالا بذارین با اعداد و ارقام بررسی کنیم. بازی Assassin’s Creed Odyssey، پرفروشترین نسخه‌ی فرنچایز تا اون تاریخ بود و در ادامه، Assassin’s Creed Valhalla نه تنها پرفروشترین بازی تاریخ فرنچایز شد، بلکه بیشتر از ۱ میلیارد دلار سودآوری خالص به همراه داشت!
خب سوال پیش میاد، اگه ساختار جدید و تغییرات گسترده و دور شدن از هسته‌ی Assassin’s Creed خوب نیست، چجوریه که سودآوری بازی چند برابر میشه و تعداد مخاطبایی که بازی رو تجربه میکنن تقریبا دو برابر میشه؟ یوبیسافت باید به حرف کدوم گروه گوش بده؟ ۲۰ میلیون نفری که والهالا رو تجربه کردن یا برخی افرادی که نسخه‌های قدیمی رو می‌پسندن؟ جالبیش اینه خود من نسخه‌های قدیمی رو به خاطر فضاسازی و داستان جذابشون ترجیح میدم، ولی در عین حال سه نسخه‌ی نقش‌آفرینی آخر سری رو بازی کردم. شرط می‌بندم اکثر شما که دارین این مقاله رو می‌خونین، قطعا والهالا رو تجربه کردین!
شاید پیش خودتون بگین اگه اینطوره چرا یوبیسافت داره Mirage رو میسازه؟ که البته جوابش مشخصه، این نسخه یجورایی حالت Filler داره تا یکم دل هوادارای قدیمی سری رو به دست بیاره. وگرنه روند اصلی همونه و تموم اون بازیهایی که از Assassin’s Creed در دست ساخت هستن، نقش‌آفرینی و بزرگن.
این بحث دور شدن از ریشه‌ها، البته بحث کوچیکی نیست و نمیشه توی دو تا پاراگراف بررسیش کرد، ولی حقیقت اینه که درسته که حفظ کردن هسته‌ی اصلی و هویت یه بازی یا فرنچایز، حیاتیه، ولی بدون تغییر، انعطاف پذیری و به روز شدن، یک فرنچایز قدیمی محکوم به مرگه. نمیشه انتظار داشت یه بازی یا ساختار ده پونزده سال پیش الان عرضه بشه و هم نمرات خوبی بگیره و هم فروش خوبی داشته باشه. مخاطبا تغییر کردن و سلیقه اونا هم دستخوش تغییر شده. تک تک منو و شما هم از این قاعده مستثنی نیستیم. توی نسل شیش و هفت، ساختار بازیا نسبتا ساده بود و در عین حال، سازنده‌ها روی فضاسازی و روایت تمرکز زیادی داشتن. اما امروز شرایط متفاوت شده و عملا یسری ژانر‌ها با هم ترکیب شدن. مثلا تقریبا تموم بازیهای ماجراجویی، المان‌های نقش‌آفرینی رو کامل استفاده میکنن و بعضاً بازیهای جدید، حالت چند سبکه و چند ژانره دارن.
البته اینو هم بگم من لزوما از تغییر بزرگ و دور موندن از ریشه‌ها دفاع نمیکنم. مثلا Resident Evil از اون دسته فرنچایز‌هایی بود که نیاز به دور شدن از ریشه‌ها نداشت و عملا اکشن شدن سری، غیر ضروری بود. پس وفاداری به ریشه‌ها نه خوبه نه بد، چون این قدر عوامل متفاوتی دخیل هستن که به راحتی نمیشه نظر داد و تصمیم گرفت.
مرگ بر بتل رویال‌ها!
این جمله رو هم از دهن خیلیا می‌شنویم. بتل رویال مسخرس، بازار رو گرفته، به جای بتل رویال چهارتا بازی درست و حسابی بسازین و از این حرفا. هر چند بدیهیه که منطق اینو میگه که سبک‌های مختلف تضادی با هم ندارن، ولی چون بازار ویدیو گیم در هم تنیده است، محبوبیت بالای بتل رویال‌ها و در کل بازیهای آنلاین محور، باعث میشه تمرکز کمتری روی بازیهای داستانی و تک نفره باشه. باز هم به اول مقاله شما رو ارجاع میدم. دلیل اینکه چند سال پیش چپ و راست بتل رویال می‌ساختن، این بود که مخاطب همینو طلب می‌کرد! وقتی پابجی، فورتنایت و وارزون چند صد میلیون پلیر داشتن و دارن، آیا اینکه سازنده‌های مختلف شروع کنن به بتل رویال ساختن دلیلش ما نیستیم؟ اینو به عنوان کسی میگم که خودش ۱۵۰۰ ساعت وارزون توی سه سال اخیر بازی کرده. ولی حقیقت اینه، اگر محصول یا اثری مخاطب نداشته باشه، طبیعتا سازنده دلیلی نداره بخواد مدام از همون محصول تولید کنه.
بازیهای آنلاین محور، سرویس محور و بتل رویال مدام ساخته میشن، چون بخش بزرگی از بازار به شمار میان. همون‌جوری که شاهد بازیهای نقش‌آفرینی جهان آزاد کوچیک و بزرگ زیادی هستیم، چون مخاطبا از این ژانر استقبال میکنن و حاضرن بابتش هزینه کنن. از اون طرف اگه میخوایم علت خاموش شدن بعضی سبکا مثل مخفی‌کاری رو بررسی کنیم، فقط یه جواب وجود داره. عدم درآمدزایی و عدم استقبال. برای همینه که امثال اسپلینتر سل و دیسآنرد، کم کم به فراموشی سپرده میشن و سازنده‌هاشون، به سراغ پروژه‌های متفاوت‌تری میرن. پروژه‌هایی که میدونن احتمال شکست تجاریشون به مراتب کمتره. وقتی مخاطب از یه سبک یا ساختار خاص، هر چقدر خلاقانه و فوق‌العاده باشه، استقبال نکنه، خودش باعث میشه شاهد مرگ تدریجی یک سری آثار، سبک‌ها و ساختار‌ها باشیم.
مثلا فرض کنین بعد از عرضه‌ی Demon’s Souls و در ادامه Dark Souls، مخاطبا اصلا و ابدا استقبال نمی‌کردن و از لحاظ فروش، این بازیا ناامیدکننده ظاهر می‌شدن. اون وقت فکر می‌کنین فرام سافتور بازم هر دو سال یه بار یه بازی هاردکور جدید میداد؟ آیا بازم بلادبورن شانسی برای خلق شدن داشت؟ آیا میازاکی و تیمش در صورت شکست سری سولز، اصلا برنامه‌ای برای الدن رینگ داشتن؟ قطعا نه. دلیل محبوبیت و موفقیت میازاکی و فرام سافتور، این بود که مخاطبا از این آثار استقبال کردن و همین مسئله باعث شد فرام سافتور بتونه با خیال راحت و اعتماد به نفس پروژه‌های خاص‌تر مثل سکیرو رو پیش ببره. چون یجورایی از بابت حداقل درآمدزایی خیالشون راحت بود. اما فرض کنین توی جهان موازی، نهایتا بعد از دو بازی سولزبورن، مخاطبا استقبال نمی‌کردن و بازی به سودآوری نمی‌رسید. فکر می‌کنین بازم فرام سافتور به ساخت این جور بازیا ادامه میداد؟ قطعا نه. تا وقتی مخاطب وجود داشته باشه، یه اثر، یه سبک و یه ساختار زنده است. به محض مرگ جامعه‌ی مخاطب، اون اثر هم میمیره. شاید مرگ لحظه‌ای نباشه، اما تدریجی و اجتناب ناپذیره.
پرداخت‌های درون برنامه‌ای!
این مورد هم مشابه بتل رویال‌ها و بازیهای آنلاینه. از یه طرف دادمون به آسمون میرسه که: خسته شدیم از پرداخت درون برنامه‌ای و بتل پس، بسه دیگه، از اون طرف میگیم این اکتیویژن نامرد بتل پس سیزن یک رو خوب براش محتوا نذاشته! خب من یه سوالی دارم. اگه همه‌ی ما مخالف پرداخت درون برنامه‌ای و این جور چیزا هستیم و گور EA و شرکتای پول پرست رو آباد می‌کنیم، چرا حتی بعضا توی بازیهای داستانی هم پرداخت درون برنامه‌ای برای Skin و آیتم تزیینی و این چیزا هست؟ جواب مشخصه، چون یه عده قابل توجه این موارد رو میخرن. اگه مخاطبی وجود نداشت، سرویسی هم وجود نداره. حتی یادمه نسخه‌ی اول لست، یسری مهارت رو به صورت پرداخت درون برنامه‌ای گذاشته بود! نکته‌ی جالب‌تر اینه قطعا یه تعدادی این آیتم رو خریدن!
پس باید همیشه در نظر بگیریم، ما به عنوان جامعه حاکم گیم، تعیین کننده رفتار و رویکرد سازنده‌ها هستیم. چرا هر کی از پدر و مادرش قهر میکنه میره اپن ورلد میسازه؟ چون بازیهای اپن ورلد، چه کوچیک چه بزرگ، تا حد زیادی فروششون تضمین شدست. چرا یه مدت چپ و راست بازیهای هاردکور میدیدیم؟ چون بازیهای میازاکی یه گروه مخاطب جدید خلق کرده بود و این گروه مخاطب روز به روز بزرگ شده و میشه. پس باید دقت کنیم نمیشه چپ و راست سازنده‌ها رو مقصر بدونیم و فقط غر بزنیم. رفتار ما، تصمیمای ما و انتخاب‌های ما، در رویکرد سازنده‌ها تاثیرگذاره. فرض کنیم سال دیگه دوباره مخفی کاری محبوب بشه، نه تنها از فرداش تموم فرنچایزای مرده این سبک به اذن خدا زنده میشن، بلکه دوباره سازنده‌ها هجوم میارن تا مخفی‌کاری بسازن. چرا؟ چون سلیقه‌ی فعلی مخاطب شده مخفی‌کاری!
سخن پایانی:
یه ضرب‌المثل قدیمی هست که میگه: یه سوزن به خودت بزن، یه جوالدوز به همسایه. بد نیست ما هم هر از چندگاهی در این مورد فکر کنیم. افراد زیادی رو می‌شناسم که مدام در حال گله کردن از بازیهای آنلاین، اپن ورلد‌های مختلف، پرداخت‌های درون برنامه‌ای و این جور چیزا هستن. و در عین حال خودشون این آثار رو بازی میکنن و بعضا پول خرج میکنن براشون! اما با این وجود از دل‌تنگیشون از بازیهای قدیمی میگن و از نبود خلاقیت می‌نالن. یه حقیقت تلخ الان وجود داره. اثر خاص و خلاق، اگه بدون ساختار محبوب و بازاریابی هوشمندانه عرضه بشه، هیچ شانسی برای محبوبیت و سودآوری نداره. حتی اگه خوش ساخت‌ترین بازی تاریخ باشه!
خلاصه اینکه ما گیمرا، از کوچیک گرفته تا بزرگ، یکم دو رو هستیم و چند چهره. قصد بی‌احترامی و این جور موارد رو ندارم، ولی متاسفانه حقیقت اینه بعضیامون بیشتر غر زدن رو بلدیم تا کار کردن. این رو به موارد خارج از گیم هم تعمیم میشه داد.
نظر شما گیمفایی‌های عزیز چیه؟ به نظرتون چقدر خود ما مسبب تغییرات توی صنعت گیم و رویکرد سازنده‌ها هستیم؟ نظرتون رو با ما در میون بذارین.
مطالب مرتبط سایت
تبلیغات
پر بحث‌ترین‌ها
- بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- رئیس ناتی داگ: تست بازیگری Intergalactic به اندازه انتخاب بازیگر نقش الی شگفتانگیز بود
- بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است
- دیجیتال فاندری تریلر Intergalactic را از نظر بصری شگفتانگیز توصیف می‌کند
- سازنده بازی Black Myth: Wukong بابت برنده نشدن در مراسم The Game Awards 2024 گریه کرد
- گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵
- مدیرعامل مایکروسافت: طرفدار Xbox بودن یعنی تجربه بازیهای آن روی تمامی دستگاهها
- این ۱۵ ویژگی منحصر به فرد GTA 6 را به یک تجربه خیرهکننده تبدیل خواهند کرد
تبلیغات
پربازدید
+ ادامه
نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری 
بهترین دیالوگهای انیمیشن Spider-Man: Across The Spider-Verse 
نقدها و نمرات فیلم Sonic the Hedgehog 3 
کریستوفر نولان مقام شوالیه را دریافت کرد 
خداحافظی احساسی میلی بابی براون با اعضای سریال Stranger Things 
یکی از بازیگران Red Dead Redemption 2 و GTA 5 به حضور خود در GTA 6 اشاره می‌کند 
زمان اکران انیمه Attack on Titan: The Last Attack مشخص شد 
عنوان فیلم Peaky Blinders مشخص شد 
۱۰ طراحی کارکتر برتر انیمه One Piece 
آنا د آرماس به جمع بازیگران فیلم Avengers: Doomsday میپیوندد
- یکی از بازیگران Red Dead Redemption 2 و GTA 5 به حضور خود در GTA 6 اشاره می‌کند
معرفی ۱۶ از بهترین بازی های جنگی و شوتر ps4 
رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد 
مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است 
بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است 
گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵ 
گیمپلی Cronos: The New Dawn بیشتر شبیه بازیهای مدرن Resident Evil است 
بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد 
پیشبینی یک شرکت تحقیقاتی: در نسل بعدی تنها یک کنسول توان رقابت با نینتندو را دارد 
فهرست بازیهای محبوب استودیو ناتی داگ در سال ۲۰۲۴
- نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری
- بهترین دیالوگهای انیمیشن Spider-Man: Across The Spider-Verse
- نقدها و نمرات فیلم Sonic the Hedgehog 3
- کریستوفر نولان مقام شوالیه را دریافت کرد
- خداحافظی احساسی میلی بابی براون با اعضای سریال Stranger Things
- زمان اکران انیمه Attack on Titan: The Last Attack مشخص شد
- عنوان فیلم Peaky Blinders مشخص شد
- ۱۰ طراحی کارکتر برتر انیمه One Piece
- آنا د آرماس به جمع بازیگران فیلم Avengers: Doomsday میپیوندد
نقدها و نمرات فیلم Mufasa: The Lion King
نظرات
به به یه دیگه از سری = دلنوشته یه گیمر خسته
مقاله مورد علاقمه
کاملا به جا گفتید و کاملا موافقم👍
واقعا مرگ بر بتل رویال ها
بتل رویال چه گناهی کرده سوددهی عه خوبی داره؟! الان استودیو ریسپاون رو برات مثال میزنم، بتل رویال ایپکس لجند رو ساختن خیلی هم عالی بود خودم حتی بتل پس هم گرفتم براش ولی ازونور تایتان فال و استار وار رو هم تحویل داده!! من ایپکس لجند رو از سیزن یک بازی میکردم قدیم وقتی ایونت میداد دوتا از پک های ایونت رو با انجام چلنج ها رایگان به گیمر میداد ولی یکی از کارمندهای ریسپاون گفته بود کمپانی EA با این حرکت مشکل داشته و به ریسپاون گفته دیگه تو ایونت ها پک رایگان برای پلیرها نذارین!! ریسپاون هم از اونور اومد اسکین های جدا و رایگان برای ایونت ها ساخت تا حداقل اینجوری به پلیرها انگیزه بده ایونت هارو حتما بازی کنن، در مورد GTA ام همه چی عیان هست دیگه کمپانی محبوب امون راک استار هم شیردوشی رو شروع کرد و سه نسل شد هنوز داره شیر آنلاین GTA رو میدوشه، اونم از افتضاح ریمستراشون بود که از حجم بازی ها مشخص بود با چه عنوان های داغونی طرف هستیم
بچه هایی که تو فورتنایت پولشون رو خرج میکنن دیس داند🤣
اتفاقا باید لایک بدن!! ازشون طرفداری کرده، به کسایی که غر میزنن گفته صرفا غر می‌زنین و بازیایی که میفروشن طرفداراشون زیادن.
😂 اره
با تشکر از نویسنده و زحماتشون
در یک کلام حق خالص
فقط اون کسایی که دیس دادن 🤣 فازشون چی بوده؟ همچین کامنتی رو کی دیس میده؟ احتمالا منظورت رو نفهمیدن یا هم با جمله ”مرگ بر بتل رویال ها” مشکل داشتن 😂
دید باحالی بود
سری dishonored…
امیدوارم که نسخه سومش ساخته بشه.
بنمای رخ که باغ و گلستانم آرزوست…
واقعا ناراحت کنندس که یه همچین شاهکار هایی مثل dihonored فروششون خیلی وحشتناک پایینه ولی بازی هایی که ذره ای خلاقیت ندارن فروششون دیوانه کنندست
مثل گاد اف وار از نسخه ۲۰۱۸
واقعا نمیفهمم چرا با این پسرفت هاش (بجز گرافیک) فروش داره
یه زمانایی بود یه گاد اف وار هایی میومد که واقعا بازی های باحالی بودن
این نسخه ۲۰۱۸ و جدیده فقط الکی اسمشو یدک میکشن
اینو از کسی بشنوین که خودش ps داره و هردوتا بازیو هزینه کرده خریده ، برای احترام به فرنچایزی که تو بچگیش بازی میکرده
بیشتر از همه دلم به حال این آرکین میسوزه که هر چی بازی ایمرسیو سیم خفن میسازه از نظر مالی زمین میخوره و هیچ کس نمیخره ولی وقتی سراغ ساخت بازی کو آپ مثل ردفال میره داد همه در میاد که برو ایمرسیو سیم بساز خب اگه ایمرسیو سیم دوست دارید چرا وقتی می‌ساخت ازش حمایت نکردید ؟
یا چهار تا نوب پلیر این حرف رو زدن فکر میکنید همه این نظر گیمرها این نظر رو دارن ,
اتفاقا نظر شما عقلیت هستش تا اکثریت ,
همین فیفای که میزنه تقریبا پرفروشترین بازی سال هستش , بازی های مولتی پلیر و بتل رویال و کو اپ محبوبترین بازی ها هستند که مردم دوست دارن بازی کنن این آمار میگه از خودمون در نمیاریم که
وقتی سهام اکتیویژن ۷۰ میلیارد دلار هست , اکتیوژن بازی داستانی خوب نمیزنه که اینقدر سهامش بالاست
۷۰ دلار بابت یه بازیی داستانی ۳۰ ساعته بدی خوبه؟
بعد گله از فری تو پلی میکنی ؟
تو با رفیقت بازی کنی یا حریفت باشه هزاران برابر جزابیت داره ,
چرا ورزش مسابقه ای محبوب هستند چون همیشه برای برنده شدن نیاز به چالش هستش
مثلا فوتبال رو بازی میکنن طرف تو واقعیت نمیتونه میاد تو مجازی اینکارو انجام میده حالا بیایی به این گیر بدی واقعا خنده داره هستش
داستان میخوای برو سریال ببین گله هم نکن
همون فیفا رو هم که میگی از نظر گیم پلی اصلا چیز خاصی نیست
بیشتر از نصف بتل رویال ها و بازی های فری تو پلی هیچ خلاقیتی ندارن همشونم کپی از همدیگه ان
من که هر بازی انلاینی انجام دادن بعد یه مدت تکراری شدن چون همش تو یه چرخه گیر میکنم و تکراری میشن
ولی یه بازی مثل سولز یا بازی های هف لایف در کنار گیم پلی فوق العاده داستان شاهکاریم دارن
اینکه شما با این بازیا بیشتر حال میکنی دلیل بر برتری بودنش نیست
خیلی ها هستند واقعا این رایگان هارو دوست دارند و با دوستاشون میرن با اینکه میتونن بازی بخرن خب اینا بحثی نیست
ولی
مشکل اینه مردم فکر میکنن اروپایی ها دیگ همشون رو گنج خوابیدن از رو دلخوشی میرن بازی های رایگان .. اسیایی ها هم که هیچی اونا هم تعداد خیلی زیادی اند … من خودم کلی رفیق اروپایی دارم سالی دوتا اگ بازی ۶۰ دلاری بتونن بخرن اونم داستانی میخرن ..بقیشم تو تخفیف میگرن بازم داستانی تا میتونن .. برا همین میرن بازی رایگان انلاین میرن چون پول خریدشو نداره هرچی داره میزاره داستانی میخره مث ردد و ویچر و سایبر و اینا .. همین پابجی وقتی رایگان شد هزاران پلیر جدید گرفت خب چرا قبلش نگرفت چون رایگان نبود . بازی رایگان میره ازا ونور کم کم پول اسکین و فلان میده جذابش میکنه تهش شاید بعضیا اندازه یه بازی پولی بده ولی چون کم کم میده راحت تره
فیفا هم که بدبختا ناچارن دیگ پیس که خراب کرد اینم اینطور تکراری میده دیگ چیکار کنن چیز دیگه نیست برن . اگ یه بازی سومی بیاد و خیلی خوب کار کنه همین فیفا رو ول میکنن میرن
اصلا مفهم بازی رو شما نمیدونید مگر ورزش فوتبال خلاقیت داره و باید بروز رسانی بشه؟
این بازی ها خلاقیت دارن اتفاقا
خلاقیتشون چیه اینکه ۱۰ یا ۱۰۰ نفرو بریزن توی مپ تا میتونن همو بکشن باز یسری مولتی پلیر به مراتب خلاقانه تر داریم مثل ورلد اف وارکرفت یا ماینکرفت و رول پلی های gta و رد دد یا هایستای payday حداقل اینا باز نمونه های عالی از عناوین چند نفره هستن
سلام
چند بار خوندم کامنت رو ربطشو به مقاله پیدا کنم نتونستم
اصلا من یچیز دیگه گفتم، شما یچیز دیگه میگی
من بحثم یچیز دیگس
خدایا شکرت
تو نظر ندی سنگین تری، مقاله رو دو سه بار دیگه بخون بعد بیا کامنت بزار.
عزیزم مقاله رو خودش نوشته
سوءتفاهم پیش نیاد، من با آقای زاهدی نبودم، با کاربر Dastan بودم.
مقاله رو خودش نوشته باهوش، چی برا خودت نوشتی 😂😂😂
استاد:/
نخبه :/
دانش پژوه:/
طرف خودش نویسنده مقالس میای میگی مقاله رو بخون بعد نظر بذار ؟!؟!!!
😂
داداش فکر کنم اشتباه گرفتی ، اشتباهی به کامنت آقای زاهدی ریپلای زدی (امیدوارم)
اشتباه ریپ زدنت ببین چی شد😂
دوست عزیز به اقای زاهدی ریپ زدی
استاد، ایشون نویسنده مقاله هستن
دا فک کنم اشتباه ریپ زدی آقای زاهدی نویسنده مقاله هستن
اقای زاهدی ممنون از مقاله خوبتون
فقط قسمت مرگ بر بتل رویال پاراگراف ۳ خط ۷ فرض کنید فرش کنید هست . با تشکر
این پیام رو صرفا جهت اون کلمه گفتم لازم نیست این پیام رو تایید کنید 🙏🙏
خدایا شکرت خیلی نابود کننده بود😂😂😂😂
متوجه شو کسی به بازی کواپ انلاین اهمیت نمیده اینقدر خودتو به آب و آتیش نزن!وقتی از هنر گیم کل دیدگاهت بزن بکش برو جلو هست چرا اینقدر طومار مینویسی؟ اولین بار کی به شما انلاین فن ها گفت گیمر؟
فکر کرده چون تو ایپکس چهار تا Kill میگیره بهترین دنیاست و بقیه برای داستان باید برن سریال ببینن
سطح
تو بیشتر آمار داری یا سونی و مایکروسافت که کل سرویس گیمینگ دستشون هست ؟
اگر اینطور بود برای کالاف دیوتی اینقدر توی سر هم نمیزدن سونی که بهترین بازی های داستانی داره ,
البته اخبار مربوط اکتیویژن همیشه افراد مثل شماها حسابی کوبیده میشن
بزار یه خبر در مورد اکتیویژن دوباره منتشر بشه ببین میتونی بیایی این چیزا رو بنویسی یا نه ,
چهار تا کیل با هوش واقعی میگیم با بات نمیگیرم که افتخاری ها داشته باشه
همون الدن رینگ یه باس رو یک روز باهاش فایت بدی آخرش تمام حرکاتش تشخیص میدی و شکست میدی , ولی بازی های آنلاین بخوای حرکت تکراری بزنی با خاک یکسانت میکنن
تو کلا داری اشتباه میزنی،خودت هم نمیفهمی چی میخوای و چی داری میگی.
ببین بزار برات روشنش کنم،به امثال شما ها میگن کژوال گیمر،البته بنده کلا گیمر حسابتون نمیکنم
کژوال گیمینگ هم به خاطر مخاطب بیشتر پول بیشتری هست و این دلیل نمیشه خودتو دست بالا بگیری
بالا بری پایین بیای همینه،تمام شدو رفت
پاسختون درست نیست، هم آنلاین فن ها گیمر اند و هم داستانی ها و هم هرکسی که هر گونه گیمی رو انجام میده، من اصصصصصلا آنلاین باز نیستم ولی خب دنیای گیم رو مهم کردن و کسب مهارت در این حرفه رو ارزشمند و باعث بوجود اومدنه مسابقات و فستیوال ها شدن و درآمدزاییه این صنعت رو جهش عظیم دادن و در نتیجه درکل پول بیشتری برای سخت بازی ها در همه سبک ها بدست اومد. تا جایی که امروز کلِ گردش مالیِ سینما و ورزش (همه ورزش ها) و کلِ موسیقی با همدیگه بازم از ویدیوگیم کمتره و همینطور بیننده هاش
حرفی ندارم واقعا از این سطح کوته فکری و طرز فکر بچگانه
همون اکتیوژن که میگی بعد از انتشار مدرن وارفیر یک سهامش تا صد میلیون رفت البته کرونا هم بی تأثیر نبود در رشد سهامش ولی بعد از عرضه ونگارد بخاطر عرضه بازی ضعیف بیشتر در بخش کمپین سهامش افت کرد
عه کژوال گیمر
از طرفی که میگه باید بازی ها انلاین باشم این دوستمون موافقم چون همه سبکا نیازه اون هیجون بتل رویال رو هیچ سبکی نداره اما از اینکه هر سازنده میاد سریع میره تو کار بتل رویال و بازی داستانیشو ول میکنه ناامید کنندس الان اگه راکستار ردد نمیساخت چقدر بد بود؟ در حالی اپیک رفته فورت ساخته و داره ادامه میده منظورم اینه هر چی جای خودشو داره
واقعا دید شما اینه که یه تفنگ بدن دستت برو هرکسی میبینی بکش ؟ بسیاری از بازیای چند نفره چیزی بیشتر از این نیستن مثل مولتی پلیر کال اف دیوتی یا هیلو یا بازیای بتل رویال باز یسری از مولتی پلیرا یه خلاقیتی دارن مثل بتلفیلد که مولتیش عالیه ولی من ترجیح میدم از داستان لذت ببرم و با قهرمان های داستان همراه بشم یه باسو سختو بکشم یا از طراحی مراحل خارق العاده لذت ببرم اگرم داستان برات مهم نیست بازیای خیلی زیادی هستن که گیم پلی خیلی خفنی دارن ولی داستان خیلی عجیبی ندارن مثل ریمن یا کاپ هد یا دووم دید شما اینه که پلیرا داخل بازیای انلاین باهم رقابت میکنن چالش داره ولی میتونم صدها مرحله برات نام ببرم که چالش واقعی دارن یا هزاران انمی برات نام ببرم که میتونن وان شاتت بکنن میتونی از بازیای چند نفرت لذت ببری من خودمم بعضی اوقات با رفیقام میریم الدن رینگ انلاین یا payday 2 ولی این برای همه ثابت شدست که اصل ویدیوگیم اون بازی های داستانی شاهکار هستن که برای همیشه در ذهنت موندگار میشن با عرض احترام روز خوش♥️
بسیار مقاله باحال خودمونی و اموزنده ای بود از اول تا اخرش حق و حرف برا گذاشتن نمونده وقتی میگیم بازیا باید خلاقیت داشته باشن اساسین نباید هسته ش رو فراموش کنه به اینا هم فکر کنیم
قطعا کمپانی های پولدوستن ولی ما اگه فقط حرف نبودیم در عمل نشون میدادیم تا کمپانی ها ببین و برای ایده های نوع ارزش قائل می شدن وقتی ما ارزش قائل نباشیم اونا هم نیستن
سوزن خوبی به خودمون زدید اقای زاهدی
اون بخش ب ریشه ها برگردین واقعا عالی بود
همین اساسینز
دقیقا همینایی ک میگن ب ریشه برگردین اگه این ۳ نسخه اخرم مثل قبلیا میبودن میگفتن دیگه تکراری شده یه چیز جدید بسازین!
در هرصورت من موافق یه بازیم که خوش ساخت باشه
نه اینکه فقط ب ریشه پایبند باشه یا هرچیزی
مثلا اساسینز اوریجینز و اودیسی رو زیاد دوستنداشتم
ولی والهالا یکی از بهترین بازیام بود
یه بازی هم مثل گاد
درسته تغییرات زیادی داشته ولی چون بازیو خفن ساختن همه راضی بودن
کلی مثل دیگه هم میشه زد ……
در کل حرفم اینه باید بازی رو خوب بسازن نه اینکه فقط ب ریشه یا …. پایبند باشن
خسته نباشید آقای زاهدی
مقاله جالبی بود
دلیل خیلی از این ایراداتی که گرفته میشه توی این جمله خلاصه میشه: صرفا جهت پول!
قبول دارم که اولین مشکل خود ماییم که از اینا مینالیم و خودمون میریم سمتشون
ولی وقتی فرد خودش رو توی همچین فضایی میبینه ناخواسته واردش میشه
مثلا خود من
طرفدار قدیمی سری اسسینز کرید حساب میشم و با این شکل جدید سری هم حال نمیکنم
ولی وقتی میبینم نسخه جدید اسسینز کرید اومده حتی برای اینکه از دنیا عقب نمونم میرم و بازیش میکنم
و اینطوری میشه که من با اینکه اسسیتز کرید اودیسه و والهالا رو از بعضی جهات اصلا قبول ندارم، ولی هر دوتا رو بازی کردم(تازه اودیسه رو چیزی حدود بیش از ۱۰۰ ساعت پلی دادم!)
…Soulslike fans : We’ve come too far, to give up
بالاخره یه قسمت جدید از سری مقاله های مورد علاقم، حقیقتش خوده بنده هم از مواردی که شما اشاره کردین انتقاد می کنم، بازی های اپن ورلد بی روح، بتل رویال ها و نبود خلاقیت در عنواین جدید ولی خودم به هیچ عنوان نه بتل رویال بازی می کنم و حاضر نیستم برای یه بازی آنلاین پول بدم یا اپن ورلد های یوبیسافت رو بازی کنم.
حرف کاملا درستی در مورد نبود خلاقیت گفتین، وقتی مخاطب استقبال نمی کنه، سازنده هم که خیرات راه ننداخته، اونم دنبال یه لقمه نونه پس مجبوره طبق سلیقه مخاطب بازی بسازه ولی خوشبختانه همچنان بعضی ها سعی می کنن عناوین متفاوت بسازن مثل بازی های مستقل که سرشار از خلاقیت هستن.
مپ های پر از خالی npc های بی روح و مرده مراحل تکراری
برای مثال برو فلان پایگاه همه رو بکش چست ها رو لوت کن و بیا بیرون
یوبیسافت خیلی وقته برای من مرده
نه تن-مون سالمِ، نه جیب-مون پر پول. فقط لب-مون خندونِ. اونم خنده به خود.
ممنون از مقاله.
بر چه اساسی یه بازی خلاقانه و نوآورانه تلقی میشه؟ و اینکه گیمرها حتما باید از هر چی که هر کی ساخت حمایت کنن؟ متوجه این موضوع نشدم. الان یه استودیو بیاد بازی ای بسازه که ۱۰۰ میلیون دلار براش هزینه شده (اصلا کاری با عنوان بازی ندارم)، گیمر موظفه بهش پس بده این ۱۰۰ میلیون دلار رو؟ اگه یه بازی چیز جدیدی واقعا برای ارائه داشته باشه و سرگرم کننده باشه خب مشخصا موفق میشه و در بین خاطرات گیمر هم جا خوش میکنه. این یه چیز ثابت شده ست.
سلام
شاید توی دنیای گیم، هر چیزی که مسیر جدید یا متفاوتی بره، یجور نمایش خلاقیته
ببین دوست خوبم، حرفمو متوجه نشدی. گیمر موظف نیست بازی رو بخره، ولی دیگه این حق رو نداره بگه چرا دیس آنرد و نمیدونم بازیای خطی یا مخفی کاری و … نمی‌سازین، در حالی که خودش علاقه‌ای نداره و تجربه نمیکنه. گیمر موظف نیست بخره، سازنده هم موظف نیست اثر متفاوت و IP جدید بسازه وقتی خروجی مورد نظر رو به دست نمیاره!
بله اشتباه کردم الان متوجه شدم، ممنون 🙏
خدایی بتل رویال ها مسخره اند. باز یه دونه بازی بود، دو تا بود یه چیزی، الان می شه گفت هر کی رو می بینی داره بتل رویال می زنه!!!
اینکه میبینی همه بتل رویال میسازن مسخره هست اگر نه بازیهایی مثل فورتنایت و وارزون جذابن
واقعا من یکی که دیگه حالم از بتل رویال به هم میخوره گند زدن به صنعت گیم اصلی
دقیقا چون یه مدت خیلی طرفدار پیدا کردن همه ی شرکتا دارن یا مولتی پلیر میسازن یا بتل رویال
دل نوشته حقی بود 👍😁 از صفر تا صد با این دل نوشته موافقم حقیقت اینه که این ما ( اکثریت ) هستیم که به بازار جهت میدیم با استقبال کردن و نکردنمون با هزینه کردن و نکردنمون ووووو البته باید سن یک گیمر و اشتهای اون و همچنین زمانه رو حتما در نظر گرفت مسائل کلانی وجود دارند برای مثال مثلا در سال ۲۰۱۷ چند درصد گیمر ها تو سن ۱۳ تا ۱۷ سال هستن و ناشران زرنگ تر قطعا به این واقف هستن و از این فاصله های زمانی نهایت استفاده رو میکنن یک بحث خیلی بزرگ و پیچیده ایی هست، اگر من بخوام از دهه ۸۰ ویدیو گیم رو به ۳ قسمت تقسیم کنم و یک تحلیل کوچولو بکنم :
تا نسل ۶ دوران بی نظیر گیمینگ افلاین رو شاهد هستیم از انقلاب ها تا خلاقیت ها و خاطرات بزرگ گیمینگ اکثر ما ( گیمر های الد اسکول ) اونقدری بازی استثنایی میومد که از تجربه بعضی از اونها جا میموندیم.
…
از نسل ۷ و جان گرفتن عصر آنلاین و مخاطبان جدید و سبک های جدید و ناشرانی که بر این موج گیمر های جدید سوار شدند هر چند خود نسل ۷ بین قبل و بعد خودش قرار گرفت و یکی از خاص ترین نسل های گیمینگ رو شاهد بودیم.
…
دوره سوم ؟!!! ببینیم اشتهای گیمر ها ما رو به کدوم سمت میبره الان اون گیمر هایی که نسل ۷ و ۸ وارد شدن بزرگتر شدن و اشتهاشون شاید فرق کنه به گذشته که نگاه میکنم عصر افلاین رو خیلی طولانی تر و موفق تر میبینم و همین چند ماه پیش هم بود که با معجزه الدن رینگ رو به رو شدیم در عصر دوم و شاید بشه گفت اوایل عصر سوم ، چرا معجزه ؟ چون کاملا بر خلاف عصر جدید رفت و به موفقیت های بزرگی رسید تلنگری که الدن رینگ به ویدیو گیم زد برای من بسیار حائز اهمیت بود و عقیده دارم در سالهای اینده بیشتر از دستاورد این گیم فوق العاده خواهیم شنید، امیدوارم عصر سوم عصر بلوغ بزرگ گیمینگ باشه هم بازیهای داستان محور موفق و هم بازیهای انلاین سرگرم کننده شاهد باشیم در این راه قطعا گیمر ها نقشی تعیین کننده دارن با حمایت هاشون چه مادی چه معنوی ….
وقتی مثلا یه بتل رویال میسازن همه ی گیمرا =🤬🤬😠
بعد وقتی بازیی که ما میخوایم میسازن ما گیمرا = 😴😴
قیافه سازنده همین لحظه = 😑😑
پارادوکس اندر پارادوکس
واقعا مقاله شاهکار بود کلش حق بود من خودم بیشتر از سولز فن بودن فن ارکین و دیس انردم ولی خوب بخاطر اینکه چندتا دوست دیگه اینجا اسمشونو گذاشته بودن دیس انرد بلا بلاب منم گذاشتم سولز فن ولی جدا ازینا اون اوایل مقاله که از فروش کم سری دیسانرد حرف زدید واقعا گریم گرفت کلا گیمای ارکین فروششون افتضاحه همیشه غیر نسخه اول دیس انرد یعنی فکر کن دیس انرد ۲ با اون سطح از کیفیت که به جرئت میتونم بگم قویترین لول دیزاین بین گیمای نسل هشت رو داشت با اون همه تنوع با اون طراحی هنری شکست خورد یا prey که اونم فروشش بد بود بازی به این خوبی با دی ال سی های بهتر یعنی دی ال سی هاش دقیقا عین دثلوپ بودن ولی با کیفیت تر ! تو یه لوپ زمانی گیر کرده بودید خیلی عالی بودن در کل داستان ارکین خیلی غم انگیزه دثلوپم با این همه نمایش و نمره خوب فروشش ضعیف بود امید وارم ردفال که البته میاد رو گیم پس این چرخه رو بشکنه
عالی بود.آقایی زاهدی جا داشت موارد بیشتری را نام ببرین مثلا یکی از موارد خیلی رایج هیت کردن چیزیه که دست مون بهش نمیرسه یا هیت کردن اون حوزه ای که رقیب در اون مهارت داره مثلا جو سایت های گیمینگ به این سمت رفته که بازی های سینماتیک شدن زباله و نماد خیانت به گیمینگ حالا چرا این اتفاق افتاده چون پلی استیشن در این حوزه یک سر و گردن نسبت به سایر توسعه دهنده ها بالاتر است و ایکس باکس هم از ضعیف ترین هاس در نتیجه اون ایکس باکس فنی که می بینه کمپانی مورد علاقش نمی تونه همچین آثار با کیفیتی توسعه بده شروع می کنه این سبک بازی ها را هیت کردن در حالی که از خداش یک روزی ایکس باکس هم بتونه آثاری مثل لست و آنچارتد و گاد اف وار بسازه اینجاس که باید گفت گربه دستش به گوشت نمیرسه میگه تلخه البته این موضوع در مورد سونی فن هم کم و بیش صادقه
یه موضوع دیگه هم بحث تعریف و تمجید های افراطی است مثلا باور کنید خیلی ها اینجا نمی تونن ۲ ساعت اسکایریم یا آبلویئن تحمل کنن حتی نمی تونن دو خط نقد ازش بنویسن ولی چون بتسدا را مایکروسافت خرید این بازی ها شدن نماد گیمینگ و تا دلت بخواد بهشون لقب می چسپونن .این موضوع تو قشر سونی فنشم هست خیلی ها اینجا اصلاdestiny بازی نکردن ولی الان سونی بانجی را خریده دارن بی دلیل ازش تعریف و تمجید می کنن
گلم احتیاجی نیس کسی از اسکایریم یا ابلویئن تعریفی کنی چون از متا فروش گوتی هرچی نگا کنی جز بهترین ها بودن و حالا چ فندوم سونی چ ایکس باکس از این بازی واسه هرچیزی دفاع کنن دروغ نگفتن و بهترین ارپیجی تاریخ سری الدرهست اینو ک دیگ نمیتونی انکار کنی حالا کسی بازی نکرده و دفاع میکنه اون قضیش فرقرمیکنه و دنبال هدف دیگس
عزیز سونی فنی ولی فنبویی
دقت کن آثار سینمایی خوبن بد نیستن ولی شما الان بهت بازی کردن کیف میده یا فیلم سینمایی بازی کردن .
و اینکه برای سونی نیست این ماجرا چرا کسی از راکستار ایراد نمیگیره . چون یه بازی سینماتیک میسازه ولی طولانیه
کوتاه نیست مث بازیای سونی البته همونا ها هم شاهکارن .
و این ضعف ایکس باکسه که نمیتونه بازی با گراف خفن بده بیرون رو همه از جمله ایکس فنا باید قبول کنن فرقیم نمیکنه .
واقع بین باش
یکی دوس داره بازی کنه بدونه بازی با واقعیت فرق داره ( من الان بشخصه igi 2 که مال ۱۲ یا ۱۳ سال قبله بیشتر از بازیای الان بهم مزه میده .
حالا یه عده هم هستن باز گرافیک دار دوس دارن . دلیل نمیشه هیت بشن .
کسایی که دوس دارن بازی کنن و فرقشو با واقعیت بفهمن از بازی سینماتیک ایراد میگیرن که طبیعیه و حقم دارن ولی نباید هیت بدن و ترول کنن.
همون کمپانی مورد علاقه ت که ازش اسم میبری غیر از اکشن ادونچر سوم شخص به معنای واقعی کلمه هیچی نداره و کویری از سبک های مختلف بازی شماها واقعا خسته نمیشین یه مدل بازی پلی بذین؟ اما مایکروسافت تقریبا در همه زمینه ها بازی داره و فقط ضعفش اکشن ادونچر که اتفاقا اونم داره برطرف میکنه با بازی هایی مثل ایندیانا جونز و هلبلید
مایکروسافت الان تو سبک های شوتر، ریسینگ گ، شبیه ساز، استراتژی، کودکان ، rpg و … کاملا پره اون سونیه که هیچ خلاقیتی نداره و بازی هاش همش کپی پیست هم هستن مثلا گاد راگناروگ ۱۵ ساعت یعنی نصف کل بازی و اندازه ۷ فیلم سینمایی ۲ ساعته کاتسین داره کاتسین های یا فیلم های سینمایی سونی رو از این بازی ها بگیری دیگه ارزش ۵ دلار هم ندارن از بس کوتاه و آشغال هستن
در ضمن هر وقت کمپانی مورد علاقه ت به یک بیستم ارزش برند مایکروسافت رسید اونوقت حق داری اسم سونی رو کنار غولی به اسم مایکروسافت بیاری
سری دیسآنرد شاهکارن از طرح هنری محیط بگیر تا گیمپلی و داستان و واقعا منتظر نسخه ی بعدیشم، راجب اساسین باید بگم تا به امروز نسخه ی بدی از این بازی ساخته نشده و بازی اساسین والهالا اگه به عنوان یک بازی مستقل ببینیمش یک عنوان ۹.۵ از ۱۰ هست و واقعا داستان فلسفی و شاهکاری داره مخصوصا آخرش که خیلی چیزا معلوم میشه، من بازی آنلاین انجام نمیدم که از ایراداتشونو بگم ولی متاسفانه دنیای گیم داره به سمت تمام آنلاین شدن میره.
سر تا سر حق.
خسته نباشید
حرف حق جواب ندارد
تمام اون دوران خوب گیمری نسل پنجمی ها فقط میدونن چی میگم
عالی سرتاپای مقاله حق میبارد دستتون درد نکنه 👌
حق با درصد خلوص بالا
در مورد خلق بازی جدید و ایده جدید اینجور موقع ها سرویس های اشتراکی واقعا به درد میخوره مثل استری پلاس و کلی بازی دیگه تو گیم پس
و در مورد فروش بازی ها هم خواستم بگم شما فروش والهالا که مال نسل هشت و نه میشه رو با فروش بازیای نسل هفت مقایسه کردین اینم باید مقایسه کنین جامعه گیمر های فعلی خیلی از نسل هفت بزرگتره شاید یه اساین قدیمی بیاد کلی بفروشه
حق و دیگر هیچ
ی زمانی بود این همه انتظار برا بازی معنا نداشت
بازیا خوب و قشنگ بودن و بازی ساز فقط به فکر سود نبود
اوضاع بدی شده
هی 😑
و یه چیز دیگه من والهالا رو بازی نکردم ولی اودیسه و اوربجینز رو بازی کردم اصلا انگار فقط یه مپ خالی کپی کرده بودن دنیایی کاملا بی روحی داشتند
نسل هفت و قبل از اون ، واقعا نسلی بود که حاظرم دوباره برگردم بهش.
چون اکثر داستان های شاهکاری که امروزه میبینیم ، استارتشون اون زمان خورده شد ، مثل هیلو ، دلست ، رد دد ، گاد آو وار و خیلی عناوین دیگه که تعدادشون زیادن .
نسل هشت نسلی بود که یتل رویال ها و آنلاین های بی سر و ته بازار صنعت گیم رو به سلطه درآوردند و در بین سیل عظیم این بازی ها ، عناوین انگشت شمار خوبی هم میدیدیم .
امیدوارم روزی برسه که دیگه ساخت یه داستان خوب ، فدای بخش آنلاین و گرافیک خوب نشه .
(( درمیان EAها ، تو راکستار زمانه ات باش ))
این سری مقاله رو من خیلی دوست دارم چون یاد بچگی هام میوفتم 😁
مختصر و مفید ؛ حق
به شخصه با جمله « مرگ بر بتل رویال ها » موافق نیستم
هر کدوم جذابیت های خودشو داره اما اینکه مدت زیادیه که مردم گرایش پیدا کردند و باعث دیدن این وضعیت سری های کالاف و بتلفیلد میشیم که یه کمپین کوتاه میدن برای پول کل تمرکز رو میزارن روی بخش مولتی پلیر اما اگه هر کدوم به اندازه باشن من استقبال میکنم
«« به ریشه برگشتن »» رو واقعا موافقم
چند وقت پیش داشتم assassin’s Creed 3 رو بازی میکردم واقعا دل ادم میگیره که یوبیسافت چه بلایی سر این فرانچایز اورد
از بین اساسینز های جدید ففط والهالا رو بازی کردم که نصفه کاره پاک کردم یه مپ بزرگ بی جزئیات ، پوچ ! با کلی مشکل فنی و اون بحث نقش افرینی هم که همتون میدونید
اگه عمری باشه mirage رو تجربه میکنم به امید انتقال حس نسخه های قدیمی بازی ✌️
از حق نگذریم بازی های انلاین معتادی داره خدایش .من خودم بشخصه دوسال mc5 پلی دادم سه و نزدیک چهارسال پابجی با گوشی پول هم خرج کردم خخ .یعنی تواین چهارسال هرروزش از روز قبلش ببشتر دوست داشتم برم تو بازی .ولی داستانی شاهکار هم باشه فن اثر هم باشی ده بار بیشتر ک نمیتونی پلی بدی دیگ .بنظرمن جفتشون باید باشن بااینکه تعداد کسایی انلاین پلیرین بقول بچه ها گژوال گیمر هستن خیلی بیشترن .من خودم الان نزدیک سه ساله هرچی گیم زدم داستانی بوده و دیگ جرئت اینکه سمت گیم انلاین برمو ندارم
حقا که بهترین پیج گیمینگید
ای گفتی همین گیمرای بچه سالی که با پی اس فور گیمر شدن تازه باعث شدن گاد اف وار توی رگناروک تبدیل بشه به رنگ بازی کردن دوتا بچه یا بازی هایی مثل متال گیر از بین بره
حالا خدارو شکر سلیقه یه عده عوض شده و استودیو هایی مثل فرامسافتور و تیم نینجا جون گرفتن
اگه کسانی که gta v میخریدن در کنارش یکی دوتا بازی وحشتناک عالی مثل Dishonored میخریدن خیلی اوضاع فروشش بهتر بود
اساسین کرید اورجین بازی کردم که پشیمون شدم از بازی کردنش به صورت کرکی بجز ۱و۲ و اورجین هیچ کدوم بازی نکردم
اگه پول باشه یه دقیقه هم بازیهای انلاین رایگان انجام نمیدم وقتی نیست مجبوریم کرکی یا انلاین رایگان بازی کنیم
من خودم شخصا بازی هایی که خلاقانه باشنو بیشتر از بازی هایی که هر بچه دوساله ای به ذهنش میرسه رو بیشتر ترجیح میدم و خوشبختانه هنوز استدیوهایی هستن که به فکر نواوری باشن بدون دید مادی به عناوینشون مثل شاهکارایی مثل کاپ هد و
Cult of the Lamb و سر همشون هم که فرام سافتور یه مثال دیگه بزنم مثلا واچ داگز لیجن شاید انتقادهای بسیاری بهش کردن ولی من خیلی باهاش حال کردم چون پر از نواوری بود ولی متاسفانه گیمرهای بسیاری هستن که سالانه همون بازیه قبلیو بدون کوچک ترین نواوری میخرن و ازش حمایت میکنن اگر گیمرها اینقدر از بازیای کلیشه ای حمایت نکنن شاید بیشتر شاهد ساخته شدن شاهکارایی مثل الدن رینگ یا
Cult of the Lamb باشیم
انسان سالم دوپامین هنرو نمیفروشه به دپامین رسپان شدن. روزتون زیبا
یک نکته رو دقت نکردید جامعه گیمرها تعدادی ورودی داره تعدادی خروجی
ورودیا کین؟ گیمرهای جدید که اصلا دوران گیم کیوب و جنسیس و ps1,2,3 و ۳۶۰ و حتی آتاری رو تجربه نکردن مستقیما جذب بازی های آنلاین میشن اونایی که غر میزنن که کو اسپلینتر سل جدید اینا نیستن
و گروه دوم اونایی که خارج میشن ما گیمرهای قدیمی که دیگه بازی نمیکنیم به دلایل مختلف و همینجور از تعداد جامعه گیمرهای قدیمی کم میشه و در واقع از خریداران بالقوه بازی های مورد بحث کم میشه
مقاله خوبی بود ولی درباره اساسینز کرید مخالفم
اساسینز کرید همیشه فروش خوبی داشته یعنی فن های قدیمی خیلی زیادی داشته ولی خب یوبیسافت هم که اوضاع آر پی جی ها و خصوصا ویچر سه رو دید تصمیم گرفت برای مخاطب بیشتر سبک بازی رو تغییر بده و بقیه رو با این سری آشنا کنه و الان که مخاطب جدید کسب کرد میراژ رو رونمایی میکنه که هم مخاطب قدیمی میخره و هم مخاطب جدید می‌فهمه اساسینز کرید چی بوده و این یک سود بزرگه
سلام
توی بحث درآمد زایی، همیشه شرکتا به دنبال فروش بیشترن، این جمله که همیشه فروشش خوب بوده منطقی نیست، هر چند درسته. دلیلش اینه وقتی فقط والهالا بالای ۱ میلیارد درآمدزایی خااص داره، قطعا براشون از هشت میلیون نسخه‌ای که رولیشن فروخته مهم‌تره. همیشه به دنبال این هستن درآمدزایی رو بیشتر کنن
درسته فنای جدید زیادن ولی فنای قدیمی کم نیستن یوبیسافت میخواد جفتشو داشته باشه برای همین این کار رو کرده وگرنه همون هشت میلیون قدیم اصلا آمار کمی نیست خیلی هم خوبه
خیلی حق و عالی مثل همیشه
ممنون بابت مقاله
این واقعااااااا یه دلنوشته بود
کاملا درسته، همیشه گفتم که دنیای گیم امروز هرکجا که هست جاییه که ما مصرف کننده ها آوردیمش
بتل رویال اصلا خلاقیتی درونش نیست فقط بزن درو هستش.
مثل کپی های کانتره فقط در محیطی بزرگتر.
اگر می اومدن این بازی های آنلاین رو بر اساس اینکه پلیرها در نقش بازی های داستانی تاثیر می گذاشتند می بود خیلی خوب میشد یا باهم یک مرحله بازی رو تموم بکنن.
خودم یکی از این بازی هارو یادمه(رزیدنت اویل اوت بریک)شاید این بازی نسل۶ الان برای یکسری ها حوصله سربر باشه ولی اگر کپکام اونرو توسعه می داد می تونست تو زمینه آنلاین داستان محور موفق بشه.
داداش بتل رویال چه ربطی به کانتر داره؟؟
والا کانتر درسته که سناریوش تکراریه ولی بازم همکاری بازیکنا توش یه هدفیو دنبال میکنه و اتفاقا کلی هم خلاقیت تو این مسیر میتونه شکل بگیره و کلی چیزا ادم میتونه یاد بگیره از بازیکنای با تجربه تر
در کنار همه اینا بازی تاکید زیادی به کار تیمی داره و اگه هر کدوم از پنج نفر تیم شیش بزنه بقیه هم یواش یواش ول میکنن مچو
چیزی که غیر از رینبو سیکس و کانتر تو بازی دیگه ای ندیدم
کانتر یه بازیه مهارت محوره، هر چقدرم توش خوب باشی بازم جا داره ولی فورتنایت و پابچی و وارزون چی؟؟ کدوم کار تیمی؟؟ کدوم خلاقیت؟؟ کدوم اسکیل؟؟
همه پلیرا یا کمپ میکنن کیل میگیرن یا با گرگم به هوا و رقص چاقو بپر بپر کیل میگیرن که اصلا بنظرم جذابیتی نداره نمیدونم چطوری تایم پلی بقیه توش به بالای صد ساعت میرسه من که یه ماه بیشتر نتونستم تحملش کنم
عالی بود اما من آموزش تحلیل تکنیکال رو از آر ام چارتس یاد گرفتم. در کل از سایت گیم فا هم ممنونم که سایت خفنی هست
کلا من به همه میگم بازی کنید و حالشو ببرید، غر غر کردن فایده ای نداره، بازی کردن خلاقیت آدم رو کلا زیاد می کنه:)
روزگار…..
سلام
اُهوم
خداحافظ
جدا مقاله عالی بود . با نکات بسیار قابل تامل ❤👍
دل نوشته های یک گیمر
سیستم ندارم هرچی جمع کردم جنسا گرون شد نتوسنتم سیستم بخرم میام تو گیمفا اخبار دنیال میکنم حسرت میخورم، میتونستم خودم توی خونه یک اتاق ساکت با آرامش ردد۲ رو بازی کنن، میتونستم گاد اف وارو بازی کنم مرد عنکبوتی و.. الیته بعدا شاید بتونم شاید وقتی بزرگ تر بشم شاید