برترین بازی‌های ترسناک سال ۲۰۲۲

در این مقاله مروری خواهیم داشت بر برترین آثار ژانر وحشت در سال ۲۰۲۲ و خواهیم دید که چه عناوینی توانسته‌اند تجربه‌ای مطلوب و ترسناک را ارائه دهند.

در حالی که ۲۰۲۲ سالی پر از معرفی‌های کوچک و بزرگ از بازی‌های مختلف در ژانر وحشت بود و حسابی همه‌ی عاشقان این ژانر از جمله من را برای سال ۲۰۲۳ هایپ کرده است، اما خود پذیرای آثار وحشت معدودی بود که به راستی از ساختاری منسجم پیروی و هویت خود را به عنوان یک اثر ترسناک، به خوبی حفظ می‌کردند. قبل از این که راجع به آثار برتر امسال صحبت کنیم، بد نیست یادی بکنم از دو بازی بزرگ و مورد انتظاری که حداقل در ارائه‌ی یک تجربه‌ی منطقی در ژانر وحشت و پیروی از ساختار اصلی این ژانر شکست خوردند و آن دو اثر نیز Scorn و The Callisto Protocol هستند.

در حالی که شخصا از تجربه‌ی کلی عنوان The Callisto Protocol بسیار لذت بردم، اما نمی‌توانم منکر آن شوم که این بازی چقدر در زمینه‌ی پیاده‌سازی ساده‌ترین و حیاتی‌ترین خصوصیات و مکانیزم‌های ژانر وحشت بقاء ضعیف عمل کرده است.

به طور کلی باید گفت که اگرچه سال ۲۰۲۲ پذیرای برخی آثار AAA مطلوب در این ژانر بود اما متاسفانه برخی سازندگان آثار AAA با بودجه‌های میلیونی و بازی‌های بزرگ و مورد انتظار خود مایه‌ی ناامیدی و سرخوردگی طرفداران این ژانر شدند. با این وجود، سازندگان مستقل باری دیگر با خلاقیت و خلق آثار خاص خود، تجربیاتی بسیار جذاب و پایبند بر استانداردهای این ژانر را عرضه کردند که به راستی لایق ستایش هستند. با گیمفا همراه باشید تا با هم از برترین آثار ژانر وحشت در سال ۲۰۲۲ قدردانی کنیم.

The Quarry

استودیوی Supermassive Games به خوبی مهارت خودش در ساخت عناوین داستان‌محور در ژانر ترس را با عناوین مختلف The Dark Pictures Anthology و بازی Until Dawn طی سال‌های متوالی نشان داده است و نه تنها توانایی سرگرم نگه داشتن پلیر در طول بازی را دارد، بلکه می‌تواند دوز مناسبی از ترس را از طریق تجربیاتی که خلق می‌کند به پلیر منتقل کند.

The Quarry اثری تازه از این استودیو بود که در تاریخ ۹ ژوئن سال ۲۰۲۲ برای کنسول‌های نسل هشتم، نهم و پلتفرم PC منتشر شد و با وجود آن که در زمینه‌ی پیاده‌سازی ترس و حفظ ثبات آن از این اثر به عنوان یک پس رفت نسبت به Until Dawn یاد می‌کنم اما همچنان می‌توانم آن را به عنوان یک پکیج کلی مطلوب به طرفداران این ژانر پیشنهاد بدهم.

روند این بازی نیز همچون بسیاری دیگر از آثار Supermassive Games مرموز و درگیرکننده است و با وجود آن که در بخش‌هایی، روایت آن کند می‌شود اما شخصیت‌پردازی مطلوب و همچنین روند سینماتیک و بازیگران ماهر به کمک روند پیش‌روی بازی می‌آیند و پلیر را سرگرم نگه می‌دارند.

به طور کلی، The Quarry با وجود آن که جزو قوی‌ترین آثار استودیوی سازنده‌ی خود نیست اما همچنان یک تجربه‌ی سرگرم‌کننده محسوب می‌شود که با گرافیک و فضاسازی مناسب و همچنین موسیقی هم‌راستا و منطبق بر ساختار بازی می‌تواند به خوبی حال و هوای فیلم‌های اسلشر دهه‌ی ۸۰ و ۹۰ را بازسازی کند و گاهی اوقات سکانس‌های استرس‌زا و دلهره‌آور خوبی را خلق کند که پلیر را بر نوک صندلی‌هایشان بنشاند.

Eternal Evil

عنوان Eternal Evil یک نامه‌ی عاشقانه برای طرفداران Resident Evil محسوب می‌شود که به نظرم آن طور که باید و شاید دیده نشد و در بین شلوغی این ژانر محو شد؛ از همین رو، قصد دارم با معرفی آن در این مقاله کمی نور توجه را به سمتش بتابانم. Eternal Evil توسط تیم مستقل Honor Games ساخته شده است اما می‌توان گفت که در واقع بخش گسترده‌ای از توسعه‌ی بازی بر دوش یک نفر بوده است! این اثر یک تجربه‌ی وحشت بقای جذاب و لذت‌بخش را ارائه می‌دهد که به خوبی از تمامی قوانین ژانر یاد شده پیروی و از آن جایی که الگوبرداری‌های بسیاری از نسخه‌های کلاسیک Resident Evil داشته است، حس و حالی آشنا را نیز منتقل می‌کند.

داستان بازی همان داستان همیشگی پخش شدن ویروسی در بین مردم و تبدیل شدن آن‌ها به موجوداتی خون خوار است؛ با این تفاوت که ما در این عنوان شاهد حضور خون‌آشام‌هایی نیز خواهیم بود. یکی از خصوصیات جالب Eternal Evil که حقیقتا برای یک تیم مستقل بسیار قابل تحسین محسوب می‌شود، وجود دو خط داستانی مختلف است که هر کدام از آن‌ها شما را در نقش یکی از دو کاراکتر اصلی بازی یعنی Hank و یا Marcus قرار می‌دهد.

فضاسازی Eternal Evil، سنگین و خاکستری بوده و به شدت یادآور نسخه‌های کلاسیک Resident Evil است و لحظات دلهره‌آور و ترسناک مطلوبی را نیز در خود جای می‌دهد که یکی از مهم‌ترین خصوصیات آن ثبات و تداومش در طول تجربه‌ی بازی است (برخلاف آثار چند ده میلیون دلاری‌ای همچون The Callisto Protocol). همچنین یکی از رکن‌های اصلی ژانر وحشت بقا یعنی حل پازل‌ها نیز در این بازی نقش پررنگی را ایفا کرده که بعضا بسیار چالش برانگیز هستند و می‌توانند به خوبی مغزتان را به کار بگیرند.

دشمنان نیز از تنوع نسبتا خوبی برخودارند؛ به طوری که شما در این بازی با زامبی‌ها، عقرب‌های جهش‌یافته و حتی خون‌آشام‌های عظیم‌الجثه مواجه خواهید شد. شخصا به عنوان کسی که عاشق فرنچایز Resident Evil است، به شدت از تجربه‌ی این اثر لذت بردم و به همه‌ی طرفداران Resident Evil نیز تجربه‌ی آن را پیشنهاد می‌دهم اما بد نیست مجددا متذکر شوم که این بازی یک اثر مستقل است، بنابراین نباید از آن انتظار یک تجربه‌ی AAA را داشت.

The Mortuary Assistant

می‌دانم که بسیاری از ما طرفداران ژانر وحشت از بازی‌های شبیه ساز قدم‌زنی در راهروهای تاریک خسته شده‌ایم و ممکن است با دیدن The Mortuary Assistant با خود بگویید «بس است دیگر!» اما این اثر تنها هدفش قدم زدن و استفاده از جامپ اسکرهای بی وزن و بیهوده نیست. The Mortuary Assistant، ساخته‌ی استودیوی DarkStone Digital است که چند ماه پیش و در تاریخ ۲ آگوست سال ۲۰۲۲ برای پلتفرم PC منتشر شد و توانست حسابی طرفداران ژانر وحشت را بترساند. شما در نقش یک دختر جوان بازی خواهید کرد که به تازگی از دانشگاه فارغ‌التحصیل شده و همانطور که از اسم بازی مشخص است، حال به عنوان یک دستیار و کارآموز در مرده‌شوی‌خانۀ River Fields کار می‌کند.

در یکی از شب‌ها مسئول مرده‌شوی‌خانه با او تماس گرفته و از او می‌خواهد تا برای انجام عمل تطهیر جنازه‌ها به آن جا بروید، اما این یک تفاوت اساسی با دیگر شب‌ها دارد. شما در طول بازی در حالی که باید به امور مربوط به مرده شوی خانه بپردازید، باید سعی کنید نیروهای اهریمنی را از خود دور کرده و همچنین از داستان و تاریخ مرموز River Fields پرده بردارید. خصوصیت اصلی The Mortuary Assistant که باعث محبوبیت آن بین طرفداران شده است، نحوۀ پیاده‌سازی المان ترس در طول بازی و چگونگی ارتباط برقرار کردن پلیر با آن است.

با وجود آن که در این بازی شاهد هیچ‌گونه سیستم مبارزاتی نیستیم، اما تجربه‌ی آن صرفا به قدم زدن یا فرار کردن ختم نمی‌شود و نه تنها مکانیزم‌های بسیار جالبی را در خود جای داده، بلکه راه‌های مختلفی را نیز برای مقابله با نیروهای اهریمنی برای پلیر فراهم کرده است. هر جنازه خصوصیات خاص خودش را دارد و از همین رو، مهارت‌ها و اعمال متفاوتی را از پلیر می‌طلبد. همچنین شما برای خنثی کردن نیروهای اهریمنی نیز، نیازمند انجام کارهای خاصی هستید که فشار روانی هر چه بیشتری را در طول این پروسه به شما وارد خواهد کرد و از همین رو تجربه‌ای دلهره‌آورتر را به ارمغان می‌آورد.

عنوان The Mortuary Assistant قطعا اثری متفاوت و نوآورانه محسوب می‌شود که گیم‌پلی سرگرم کننده، فضاسازی سنگین و همچنین رویکردی جالب نسبت به المان ترس خود در ستاپی خاص دارد و قطعا یکی از ترسناک‌ترین و برترین آثار ژانر ترس در سال ۲۰۲۲ محسوب می‌شود.

Nightmare of Decay

گاهی اوقات برای آن که اثری ترسناک، درگیرکننده و جذاب خلق کنید، نیازی به گرافیک‌ پر زرق و برق ندارید؛ بلکه نیازمند دانش و فهم صحیح از چگونگی پیاده‌سازی المان‌های ترس هستید که الگوهای بسیاری برای آن وجود دارد. این یکی از دلایلی است که من عاشق سازندگان مستقل ژانر ترس هستم چرا که نه تنها به خوبی از نیازهای این ژانر با خبر هستند، بلکه خود را درگیر مدرنیزه کردن آن نمی‌کنند.

این سازندگان سعی می‌کنند به اصل این ژانر پایبند بمانند و اثری استاندارد خلق کنند، چرا که طرفداران هر ژانری بهتر از هر کسی علایق یک‌دیگر را درک کرده و بر هسته‌ی آن مشرف هستند. اگر هر سازنده‌ی مستقلی دیدگاهی همچون استودیوها و کمپانی‌های بزرگ داشت، ما احتمالا در سال ۲ یا ۳ بازی بزرگ در این ژانر دریافت می‌کردیم و پرونده‌اش را تا سال بعد می‌بستیم!

Nightmare of Decay جزو آن آثاری است که طرفداران دوران کلاسیک و طلایی این ژانر قطعا از آن لذت خواهند برد و آن را ستایش خواهند کرد. این بازی در حال حاضر با میانگین ۹۷% در وضعیت Overwhelmingly Positive قرار دارد و بیش از ۲۰۰۰ نقد روی پلتفرم استیم حسابی طرفداران قدیمی این ژانر را خرسند کرده است. این اثر توسط تیم مستقل Checkmaty ساخته و در تاریخ ۳ مه سال ۲۰۲۲ برای پلتفرم PC منتشر شد.

اولین چیزی که با نگاه به تصاویر این بازی متوجه آن خواهید شد، طراحی و استایل هنری خاص آن است که به طور مستقیم سعی بر بازسازی حس و حال بازی‌های ابتدایی Resident Evil دارد؛ گویی که در حال تجربه‌ی یک اثر وحشت بقای مدرن در سال ۱۹۹۶ هستید و شخصا برای من این یعنی یک تجربه‌ی فوق‌العاده. Nightmare of Decay الگوبرداری‌های بسیاری از نسخه‌ی ابتدایی RE داشته است و این به خوبی در طی تجربه‌ی این اثر به چشم می‌خورد. علاوه بر این مسئله، گیم‌پلی اول شخص بازی جذابیت و لذت خاصی دارد و المان‌های ترس آن نیز بسیار به جا بوده و به راستی یک تجربه‌ی کلاسیک مدرنیزه در هم آمیخته را ارائه می‌دهد.

داستان با وجود آن که از عمق خاصی برخوردار نیست اما همچنان می‌تواند پلیر را برای یافتن دلایل اتفاقات بازی کنجکاو نگه دارد. اما تمرکز اصلی سازندگان Nightmare of Decay، پیاده‌سازی دقیق المان‌های ترس، فضاسازی مناسب، پازل‌های مختلف و مهم‌تر از همه، لحظات ترسناک و یا بعضا زننده‌ای است که در طول بازی آن‌ها را تجربه می‌کنید. تمامی این موارد، در نهایت آن را به یکی از لذت‌بخش‌ترین تجربه‌های وحشت در سال ۲۰۲۲ حداقل برای بنده تبدیل می‌کند.

اگر طرفدار ژانر وحشت بقا هستید و خیلی در قید و بند «گرافیک‌های پرجزئیات و مدرن» نیستید در تجربه‌ی این بازی شک نکنید. تجربه‌ی این اثر بین ۲ تا ۳ ساعت زمان می‌طلبد و نیازمند سیستم قدرتمندی نیز نیست؛ از همین رو، تقریبا اکثریت افراد با یک سیستم متوسط نیز قادر به تجربه‌ی آن خواهند بود.

Resident Evil Village: Shadows of Rose

این مورد با وجود آن که یک محتوای اضافه است، اما همچنان یک تجربه‌ی مجزا و مستقل و همچنین محتوایی تازه در ژانر وحشت محسوب می‌شود که به نظر من در سال ۲۰۲۲ توانست به خوبی بدرخشد و نه تنها تجربه‌ای ترسناک‌تر را نسبت به بازی اصلی ارائه دهد، بلکه کار خود را نیز به عنوان یک محتوای اضافه‌ی داستانی به خوبی انجام دهد (شما می‌توانید نقد و بررسی Shadows of Rose را از طریق این لینک مطالعه کنید).

داستان Shadows of Rose شما را در نقش دختر Ethan یعنی Rose قرار داده و پایانی برای داستان خانواده Winters محسوب می‌شود. در حالی که این بسته‌ی الحاقی از استفاده‌ی مجدد و متعدد از محیط‌های بازی اصلی رنج می‌برد اما به طور کلی تجربه‌ای بسیار لذت‌بخش چه از لحاظ داستانی و چه از لحاظ ترس را ارائه می‌دهد.

این بسته‌ی الحاقی کمی به استایل آرام‌تر روند گیم‌پلی نسخه‌ی هفتم باز می‌گردد و تمرکز خود را روی اصل وحشت بقا یعنی کمبود مهمات قرار داده و مبارزه را آخرین راه برای رهایی از دشمنان بازی معرفی می‌کند و همین تمرکز بیشتر بر وحشت و دوری از گیم‌پلی سریع و اکشن‌محور نسخه‌ی اصلی، خود تجربه‌ای متفاوت و جذاب را به ارمغان می‌آورد. این محتوای اضافه بخش‌های ترسناک مناسبی را نیز به تصویر می‌کشد و همچنین ایده‌های مطلوبی را در پیاده‌سازی آن‌ها به کار می‌گیرد.

شما در بخشی از بازی مجبور هستید به طور مستقیم در چشمان چیزی که از آن فرار می‌کنید نگاه کنید چرا که اگر نگاه از آن‌ها بردارید، شروع به حرکت و نزدیک شدن به شما می‌کند و حقیقتا این روشی بسیار جذاب برای ترساندن پلیر است چرا که به جای فرار مطلق، پلیر را مجبور می‌کند که به طور مستقیم به چیزی که از آن ترس دارد نگاه کند و این رویکردی بسیار هوشمندانه است. Shadows of Rose قطعا یکی از تجربیات لذت‌بخش و ترسناک سال ۲۰۲۲ به حساب می‌آید؛ بنابراین اگر Resident Evil Village را تجربه کرده‌اید اما همچنان به سراغ تجربه‌ی این DLC نرفته‌اید، حتما به پای تجربه‌ی آن بنشینید.

SIGNALIS

اگر قرار بود یک بازی را امسال به عنوان برترین اثر در ژانر وحشت اعلام کنیم، آن عنوان بدون شک SIGNALIS، ساخته‌ی استودیوی تازه‌کار Rose-Engine، است که در تاریخ ۲۷ اکتبر سال ۲۰۲۲ برای کنسول‌های نسل هشتم، نهم و پلتفرم PC عرضه شد. به جرات می‌توان گفت که SIGNALIS یکی از برترین آثار ژانر وحشت بقای مدرن محسوب می‌شود؛ چرا که سازندگان به بهترین و زیباترین شکل معیارها و پایه‌های این ژانر را در اثر خود بنا می‌کنند و آن را با ایده‌های خاص و متمایز کننده‌ پرورش می‌دهند. از همین رو، ما با اثری درگیر کننده، ترسناک، نوآورانه، عمیق و به شدت پایبند بر اصل ژانر وحشت بقا روبه‌رو هستیم که قطعا لایق ستایش‌های بسیاری است.

یک تجربه‌ی وحشت بقای خالص که با پازل‌هایش مغزتان و با داستانی که روایت می‌کند روحتان را به بازی می‌گیرد. SIGNALIS الگوبرداری‌های بسیاری از بزرگان این ژانر همچون Resident Evil و Silent Hill داشته است، به طوری که از هر یک از این فرنچایزها ایده‌ای را برمی‌دارد، با استایل اورجینال و خاص خودش آن را شخصی‌سازی کرده و در نهایت در اختیار پلیر می‌گذارد. داستان بازی بیشتر به سمت و سوی Silent Hill سوق پیدا می‌کند و بیشتر بر ابهام و المان‌های روان‌شناختی تمرکز دارد؛ به طوری که هر چه بیشتر در بازی پیش می‌روید، بیشتر خط بین واقعیت و توهم را گم می‌کنید.

در ابتدا شاید به خوبی متوجه نشوید که چه اتفاقی در حال رخ دادن است، اما با پیش‌روی در داستان، بازی شما را مجبور می‌کند که سوال‌هایی اساسی از خود بپرسید اما برخلاف بسیاری از آثار که صرفا برای آن که مبهم به نظر برسند، داستان خود را پر پیچ و خم می‌کنند و هیچ پاسخ درست و مشخصی را در اختیار پلیر قرار نمی‌دهند، SIGNALIS سوال‌ها را در ذهن پلیر قرار داده و سکان را به دست او می‌دهد تا پاسخ آن‌ها را پیدا کند.

البته اشتباه برداشت نکنید، این اثر همچنان یک داستان منسجم را روایت می‌کند و پایان‌بندی به شدت خوبی هم دارد اما همچون هر اثر وحشت بقای خوش ساخت دیگری، دنیای خودش را با استفاده از اطلاعات Lore محورِ جذاب می‌سازد و اگر شما هم مثل من عاشق خواندن و جمع‌آوری این اطلاعات هستید، این بازی حسابی خرسندتان خواهد کرد. از طرف دیگر، گیم‌پلی این عنوان نیز بیشتر از آثار Resident Evil الگوبرداری کرده است و تمرکز دقیق و عمیقی بر المان‌های پایه‌ای ژانر وحشت بقا دارد.

یکی از مسائلی که امروزه کمتر در این ژانر دیده می‌شود، آن است که سازندگان به راستی همچون عناوین کلاسیک و نمادین این ژانر، از به چالش کشیدن پلیر می‌ترسند اما سازندگان SIGNALIS هیچ ترسی از ارائه‌ی یک تجربه‌ی وحشت بقای خالص ندارند. به عنوان مثال، بخش Inventory در این بازی به شدت محدود است و همچون نسخه‌های کلاسیک Resident Evil، از پلیر استراتژی، اولویت‌بندی و رفت و آمدهای بسیار در محیط‌های خطرناک بازی را می‌طلبد و لازم به ذکر است که این تنها یکی از رویکردهای مثال زدنی سازندگان SIGNALIS محسوب می‌شود و ما شاهد پیاده‌سازی بسیاری دیگر از قوانین پایه‌ای این ژانر به بهترین شکل در این عنوان هستیم.

در نهایت، محیط بازی را می‌توان یک الگوبرداری نسبی از Alien دانست! یک استایل sci-fi یا علمی-تخیلی که مو بر تنتان سیخ می‌کند و فضاسازی فوق‌العاده‌ای که به درستی فشار روانی را بر پلیر تحمیل می‌کند. شخصا یکی از بزرگ‌ترین مشکلاتی که به The Callisto Protocol در کنار رویکردهای آن نسبت به المان‌های ترس داشتم، بی هدفی و آشفته بودن طراحی مراحل آن بود، اما در SIGNALIS، همچون هر عنوان وحشت بقای استاندارد دیگری، شاهد یک طراحی محیط هدفمند، متصل و پلکانی هستیم که به بهترین شکل پلیر را در خود غرق می‌کند.

به طور کلی، اگر قرار باشد از دلایل فوق‌العاده بودن این بازی و اینکه چگونه ژانر وحشت بقا را به زیبایی در قالبی خاص پیاده‌سازی می‌کند صحبت کنم، شاید نیاز باشد یک مقاله‌ی چند هزار کلمه‌ای اختصاصی برای آن بنویسم؛ از همین رو، برای جلوگیری از طولانی شدن هر چه بیشتر این بخش، از توضیحات بیشتر خودداری می‌کنم. تنها چیزی که می‌توانم بگویم آن است که اگر به راستی طرفدار ژانر وحشت بقا هستید و در سالی که گذشت نتوانستید آن تجربه‌ی ناب وحشت بقا را در آثار زیادی تجربه کنید، SIGNALIS نه تنها پیشنهاد یکتای من به شما در سال ۲۰۲۲ خواهد بود، بلکه در هر سال و هر شرایط دیگری نیز یکی از پیشنهادهای من به طرفداران ژانر وحشت بقا خواهد بود.

سخن پایانی

آن طور که به نظر می‌رسد، برندگان یکتای ژانر وحشت در سال ۲۰۲۲ سازندگان مستقل و خلاقی هستند که مغزهایشان مملوء از ایده‌های جذاب و قلبشان پر از عشق برای این ژانر و طرفدارانش است. شاید برخی انتظار داشتند نام‌ The Callisto Protocol در این لیست حضور داشته باشد، اما راستش را بخواهید، با وجود آن که از تجربه‌ی کلی این عنوان لذت بردم، اما به دلیل رویکردها و چگونگی پیاده‌سازی المان‌های ترس یا بهتر است بگویم پیاده‌سازی نکردن آن‌ها، به هیچ عنوان آن را لایق حضور در این لیست نمی‌دانم چرا که اعتقاد دارم حتی در رعایت ابتدایی‌ترین استانداردهای این ژانر نیز با مشکل روبه‌رو است.

در نهایت باید بگویم که ۲۰۲۲ سالی بود که در آن ما طرفداران ژانر وحشت دلایل زیادی برای هایپ شدن برای سال ۲۰۲۳ پیدا کردیم و شاهد معرفی آثار فوق‌العاده‌ای بودیم اما با این وجود ۲۰۲۲ به خودی خود سالی نسبتا ناامیدکننده حداقل در زمینه‌ی آثار مورد انتظار ژانر وحشت بود.

آثار بزرگی که همگی انتظارشان را می‌کشیدیم هر یک به نوعی با مشکلات مختلف دست و پنجه نرم می‌کنند و در این بین، برای تجربه‌ی یک اثر وحشت بقای استاندارد، تنها پناهگاه طرفداران این ژانر، سازندگان مستقل و آثاری خلاقانه و جذاب همچون SIGNALIS است که به جای کپی برداری ناقص از فرمول‌های سال ۲۰۰۷، خود ایده‌ای اورجینال را پایه‌گذاری کرده و آن را با رویکردهایی منطقی و حرفه‌ای پرورش می‌دهند. در آخر امیدوارم برخلاف امسال، در سال ۲۰۲۳ تک تک عناوینی که انتظارشان را می‌کشیم به راستی در بهترین حالت خود عرضه شده و تجربه‌هایی به یادماندنی باشند.

برترین بازی‌های ژانر وحشت سال ۲۰۲۲ از نگاه شما چیست؟