نقد و بررسی بازی Pentiment؛ قتل و خرافات
جدیدترین انحصاری ایکس باکس، عنوانی ساده و در عین حال لذتبخش است که میتواند اوقات دلنشینی را برایتان رقم بزند. با گیمفا و نقد و بررسی بازی Pentiment همراه باشید.
استودیوی آبسیدین اینترتینمنت (Obsidian Entertainment) بدون شک یکی از بهترین تیم سازندۀ بازیهای نقشآفرینی است. این استودیو در ادوار مختلف، همواره محصولات باکیفیتی را روانه بازار کرده است. از Fallout New: Vegas بگیرید تا Outer Worlds، این استودیو نه تنها در ساخت محصولات باکیفیت موفق عمل میکند، بلکه از نظر کمیت نیز همواره تیم موفقی بوده است.
بازی Pentiment، جدیدترین ساخته آبسیدین، یک بازی نقشآفرینی، Point and Click و مبتنی بر انتخاب است که در قرن ۱۶ میلادی اتفاق رخ میدهد. از ویژگیهای جالب بازی که در نگاه اول لمس میشود، گرافیک و طراحی هنری جالب آن است. این محصول که تنها توسط ۱۳ بازیساز ساخته شده، سادهترین طراحی هنری را برای خود برگزیده است، به طوری که هر گیمری میتواند با آن ارتباط برقرار کند.
در بازی Pentiment، میتوانید سرگذشت خود را بنویسید و در کتابهای تاریخی جاودانه شوید. اینبار شما نویسنده و مورخ هستید. سازندگان در بازسازی محیطهای تاریخی به خوبی عمل کردهاند و حس اروپای قبل از رنسانس، به خوبی انتقال مییابد. مشکلاتی مانند حق و حقوق اجتماعی پایین زنان، فقر، خرافات دینی و قدیس بودن کلیساها، به خوبی در داستان و طراحی محیط قابل مشاهده است. به عبارتی دیگر، داستانگویی محیطی نیز در Pentiment نقشی اساسی ایفا میکند.
شما در نقش شخصیت Andreas Maler به ماجراجویی در محله Tassing میپردازید، یک نقاش که دور دنیا سفر میکند. او در یک کلیسا مشغول به کار است و قصد دارد با کسب شرایطی مطلوب، به حل کردن پروندهای مرموز و جنایی که سایه ترسناکی روی شهر انداخته است، بپردازد. به عبارتی، شما کارآگاهی در قامت یک نقاش هستید. پی بردن به گذشته، حال و آینده شخصیت اصلی، کاملا برعهده شماست و باید با انتخابهایی که در بازی انجام میدهید، از آنها پردهبرداری کنید.
کنترل کامل شهر در اختیار راهبه و کشیشهاست، برای همین نفوذ در قشر مربوطه میتواند در حل پرونده به شما کمک کند. کلیسا یک شخص بهنام Piero را مقصر اصلی قتلها میداند، اما شخصیت شما مخالف این اتهام است.
گرافیکی که بازیکن را یاد رمانهای تصویری کلاسیک میاندازد، در هرچه بیشتر غرق شدن شما در جهان بازی تاثیرگذار است. فعالیتهای شما صرفا به انجام دادن کارهای جدی خلاصه نمیشود. از سادهترین کارهایی که میتوان در محیط بازی انجام داد، نوازش سگ و حیوانات مختلف است. به عبارتی، Pentiment نه تنها یک بازی یکنواخت نیست، بلکه یک بازی زنده و پویاست که هر لحظهاش میتواند حس جدیدی را به شما القا کند.
شما در طول روز و شب با اعضای قبیله صحبت و پازلهای مختلفی را حل میکنید؛ نتیجه این کار، رسیدن به مدارک کافی برای متهم کردن فردی در روز دادگاه است. البته مدت زمان در اختیار شما برای صحبت با مردم شهر، محدود بوده و باید بهترین خروجیها را در هر روز به دست بیاورید.
از ویژگیهای مثبت دیگر داستان، شخصیتپردازی منحصر به فرد و فوقالعاده هرکدام از NPCها است. هرکدام از شخصیتها مشکلات، دغدغه و اخلاقیات خاص خود را دارند که این موضوع میتواند در حل شدن پرونده جنایی، مفید یا مضر باشند. حرکت و جستجو در محیط بازی Pentiment، به سادهترین شکل ممکن صورت میگیرد. از آنجا که با یک زاویه دوربین دو بعدی طرف هستیم و تمام حرکات در مسیرهای مستقیم انجام میشوند، امکان گم شدن در محیط بازی وجود ندارد.
اگر بازیهای مستقل و دو بعدی زیادی تجربه نکرده باشید، عادت کردن به نحوه حرکت در بازی Pentiment کمی طول میکشد، اما وقتی آن را درک کنید، به خوبی از بازی لذت خواهید برد. نمیتوان Pentiment را یک عنوان ماجراجویی مدرن خطاب کرد، بلکه تمام ویژگیهای گیمپلی درون بازی ما را یاد عناوین ماجراجویی کلاسیک دهه ۹۰ میلادی میاندازد. به احتمال بسیار زیاد، به دلیل حس کلاسیک بازی، گیمرهای قدیمی بهتر بتوانند با Pentiment ارتباط برقرار کرده و از آن لذت ببرند.
بازی را نمیتوان یک عنوان گیمپلیمحور خطاب کرد، چرا که همه چیز در Pentiment به اشاره، کلیک و انتخاب دیالوگ خلاصه میشود. به عبارتی، بازی نه تنها یک عنوان ماجراجویی کلاسیک است، بلکه در ژانر Interactive Storytelling قرار میگیرد. همه چیز در Pentiment با داستان آمیخته و کنترل شما بر روایت و وقایع بازی حیرتانگیز است. هر تصمیمی که میگیرید میتواند جهت روایت و وقایع را به طور کامل تغییر دهد، همین موضوع باعث میشود بیشتر و بیشتر در بازی غرق شوید.
برای آزادی عمل بالای بازی، میتوانم Pentiment را به Disco Elysium، یکی از بهترین بازیهای مستقل تاریخ، تشبیه کنم. همین آزادی عمل بالا، اصلیترین عاملی است که شما را پشت بازی نگه میدارد. نه تنها این، بلکه آزادی عمل، ارزش تکرار بازی را هم بالا میبرد. امکان ندارد در اولین تجربه خود از بازی، تمام سرنخها را پیدا کرده و به نتیجه برسید.
انتخابهای شما میتواند عواقب زیادی داشته باشند، عواقبی که گاهی میتوانند تحقیقات را به طور کامل به بیراهه ببرند. یک خط اعتماد بین شما و شخصیتهای دیگر وجود دارد که متناسب با دیالوگهای انتخابی شما، زیاد و کم میشود. این خط اعتماد خیلی استاندارد نیست. برخی مواقع مطمئن هستید که بهترین رفتار را با یک شخصیت داشتهاید، اما خط اعتماد آنها خالیتر میشود. بازی توضیح مناسب و کاملی نیز در خصوص این مکانیک ارائه نمیدهد، برای همین تا اواسط بازی دیگر از توجه کردن به آن منصرف میشوید.
در گیمپلی، Pentiment چند مینیگیم و پازل وجود دارد که از آنها لذت زیادی نبردم. سازندگان میتوانستند وقت بیشتری روی آنها صرف کنند تا اندکی به گیمپلی حس و حال جدیدی بدهند. به عبارتی، هرچند بازی تمرکز زیادی روی گیمپلی تعاملی ندارد، اما میتوانست بیشتر از اینها روی بخش مربوطه کار کند.
برای لذت بردن هرچه بیشتر از بازی، باید کاملا به زبان انگلیسی مسلط باشید، چرا که از کلمات سادهای در دیالوگهای بازی استفاده نشده است. بازی یک نقشه هم دارد که به محض دستیابی به آن، تعیین مسیر و اهداف راحتتر میشود. میتوان نقشه بازی را یکی از اصلیترین نقاط قوت بازی خطاب کرد.
متاسفانه یا خوشبختانه، بازی موسیقیهای متن زیادی در اختیار ندارد و اکثر بازی، به شنیدن صدای محیط خلاصه میشود. هرچند این موضوع ایراد بزرگی نیست، اما گاهی احساس میکنید که خلاء موسیقی در داستان، از تاثیرگذاری آن میکاهد و آسیب زیادی به روایت میزند. هنوز مشخص نیست که آیا آبسیدین تعمدا از ساخت موسیقی برای بازی دست کشیده یا نه، اما واقعیت این است که جای خالی ترانههای کلاسیک و سنتی به وضوح در تک تک نقاط بازی احساس میشود. این ایراد جایی خود را نشان میدهد که دیالوگهای بازی نیز صداگذاری نشدهاند و سکوت مطلق میتواند گاهی شما را افسرده کند.
هرچند Pentiment یک بازی نقشآفرینی است، اما سیستم سطحبندی، ذخیره آیتم و حتی شخصیسازی خاصی در بازی وجود خارجی ندارد. اصلیترین المان نقشآفرینی بازی، همان سیستم انتخاب دیالوگ است که تمام تمرکز بازی روی آن قرار دارد. بازی حدود ۲۰ ساعت گیمپلی متنوع دارد که به دهها راه و شاخه متفاوت ختم میشود. به عبارتی، تجربه Pentiment چندین تجربه ۲۰ ساعته است که هرکدام با دیگری فرق دارند.
Pentiment
Pentiment عنوانی جذاب، ارزشمند و یکی از بهترین آثار نقشآفرینی و ماجراجویی امسال است. اگر طرفدار سبک ماجراجویی و کلیک و اشاره هستید، هرگز تجربه این بازی را از دست ندهید. Pentiment که یادآور بازیهای ماجراجویی دهه ۹۰ میلادی است، میتواند بسیاری از گیمرهای قدیمی و جدید را راضی کند.
نکات مثبت:
- روایت و داستان جذاب
- آزادی عمل بالا در انتخاب دیالوگ
- تاثیر بالای هر دیالوگ در روند داستان
- شخصیتپردازی خوب کاراکترها
- طراحی محیطی مطابق تاریخ
- طراحی هنری ساده و دلنشین
نکات منفی:
- مکانیک خط اعتماد به خوبی کار نمیکند
- پازلها و مینیگیمهای بازی به اندازه کافی سرگرمکننده نیستند
- فقدان موسیقی به خوبی در بازی احساس میشود
۸.۸
این بازی روی Xbox Series S تجربه و بررسی شده است
پر بحثترینها
- خالق Nier: استودیوهای ژاپنی نمیتوانند با تکنولوژی غربیها رقابت کنند
- سونی ممکن است اجرای بازیها با نرخ فریم ۳۰ روی PS5 Pro را قبول کند
- سیستم مورد نیاز Ghost of Tsushima مشخص شد؛ اولین بازی که روی PC از تروفیها پشتیبانی میکند
- طرفداران GTA 6 حاضرند حتی بیشتر از ۷۰ دلار برای این بازی بپردازند
- چطور میتوان Starfield را به بازی بهتری تبدیل کرد؟
- شایعه: رئسای سابق استودیوی ۳۴۳ کمپین Halo Infinite را نابود کردند
- کنسول یا PC؟ مقایسه تجربه بازی و قیمت
- محبوبیت بتای Sea of Thieves روی PS5 سرورها را مختل کرده است
- پیشنهاد رئیس سابق Blizzard به بازیکنان: پس از به پایان رساندن یک بازی به توسعهدهندگان انعام دهید
- نسخه PS5 بازی Starfield به مدت ۴ سال در دست توسعه بود
نظرات
نقد خوبی بود
طراحی هنری بازی که واقعا زیباست. مخصوصا برای من که تابلو و رنگ و روغن کار میکنم، جون میده هر فریم بازی رو بیارم رو تابلو.🔥👌⚡
باورم نمیشه ۰/۳ بیشتر از GOW Ragnarok باشه -__-
اره ولی دلیل بر برتر بودن رگنارگ نیست زمین تا آسمون فرق دارن این دو تا
اره ولی دلیل بر برتر بودن *از رگنارگ نیست
سبک این دوتا بازی کاملا فرق میکنه و اینکه این بازی براساس معیار متفاوتی نمره گرفته
و به عنوان بازی که توسط ۱۳ نفر ساخته شده و بسیار خلاقانس قطعا لایق این نمره هست
ممنون بابت نقدتون.
من تا الان فقط دو اکت اول بازی رو پلی دادم و تا الان ۹.۵/۱۰ بوده این عنوان برام. موسیقی بازی بنظرم به جا و به موقع پخش میشه ولی ترجیح می دادم پازل ها و mini game های بازی خاص تر باشن. البته یه Card game جالب توی اکت دوم هست.
سیستم Background بازی هم جالبه بنظرم. آپشن های جالبی میده اگه کرکترت زبان های لاتین و آلمانی رو بلد باشه.
یه سری باگ جزئی هم داشتم موقع استفاده کردن از فونت های دیفالت که یه جورایی نمیشد بخونی متن رو.
آرت استایل بازی واقعا محشره و دیالوگ های بازی واقعا خلاقانه نوشته شدن. مثل عنوان های Disco Elysium و Planescape torment این بازی میتونه با چندخط دیالوگ نابودتون کنه و اشک تون رو دربیاره
حقیقتا دلیل اینکه هنوز اکت های بعدی رو تموم نکردم اینه که پایان اکت دوم واقعا سنگین بود از لحاظ داستانی و احساسی. واقعا استرس گرفته بودم. یادمه توی Disco Elysium هم همین اتفاق افتاد و بخاطر همین یکی دوهفته از بازی فاصله گرفتم. این قدرت Writing ابسیدین و آقای Josh Sawyer رو نشون میده.
“I loved you little boy, I loved you so much. I wish I didn’t”😢😭
از اون بازیاس که زبانت خوب نباشه کلا عملا یک دقیقه از بازی رو ام تجربه نکنی بهتره
عجب بازی هستش
نمرش توو گیمفا از گاد بالاتر
فک کن به خاطر ۳ دهم اختلاف نمره فشار بخوری
اونم از دو تا بازی که سبک هاشون هیج ربطی به هم نداره
فشار برای چی آخه
من میدونم این دو بازی سبکشون فرق دارن
از بازیم تعریف کردم
برام جالب بود که نمرهی بالاتری گرفته فقط همین
این توضیحاتو دادم چون از شما شناختی ندارم و بار اول احترام میزارم به شخصی که اینجوری قضاوت میکنه اما امیدوارم تکرار نشه
امیدوارم تکرار نشه؟
اگه این جوریه که انقد تکرار میکنم تا از شدت فشار دق کنی 😍
از اون دست افرادی هستی که توو زندگیت چیزی به عنوان گفتگو و احترامو لمس نکردی
شخصی که بهت احترام بزاره ، باعث میشه سرت گیج بره
اشکالی نداره
یا سنت کمه یا شعورت
این دو تا سبکشون زمین تا آسمون فرق داره ، نمرهٔ این چه ربطی داره به اون؟ خواهشا مقایسه هم که می کنید لااقل دو تا گیم شبیه به همو بزارید کنار هم بعد قضاوت کنید
خوشحالم که ۰.۳ نمره ۳۰ درجه فشارت رو برد بالا
کاش بیشتر نمره میدادن میترکیدی
مهم نمرات متاکریتیکه که حتی نزدیکم نیستن نمراتشون
فکر کن یه بازی که فقط ۱۳ نفر ساختنش و متاش شده ۸۷ رو با رگنارگ که مهم ترین آیپی سونیه و میلیون ها براش بودجه گذاشته مقایسه کنی
اولا متاش ۸۵ شده نه ۸۷ و دوما با کدوم بازی ماکرو مقایسش کنم گاد رو؟؟بعد چه ربطی داره با ۱۳ نفر ساخته شده گیمش ایندیه کل گیمای ایندی با نفرات کم ساخته میشن در عوض ایندی متا بالا ۹۰ هم داریم متای گادم با این مقایسه بکنم یا نکنم فرقی نداره چون اخرین باری که ماکروسافت متای هم رده گاد گرفت برای هیلو ۳ تو سال ۲۰۰۷ بوده که میشه ۱۵ سال پیش!
کل حرفت بهونه مسخره ای برای توجیه کردن مقایسه رگنارگ با یه بازی که ۱۳ نفر ساختنش بود
خوبه خودتون هم میدونید که چقدر اوضاع رگناروک خرابه که با یه بازی ایندی از یه تیم ۱۳ مقایسه اش میکنید
در حالی که ۷ تا استدیوی مختلف به غیر از سانتا مونیکا رو رگناروک کار میکرده
با هر کدوم از گیمای نسل هشت و نه ایکسباکس مقایسش کنم همینه و خیلی کم میارن و اره رگناروک اوضاعش خرابه زدن رکورد فروش یه هفته تو یه روز کسب بالا ترین متای نسل نهم بعد الدن رینگ و کسب بیشترین متا در فرنچایز گاد فعلا فقط حال فشار خورده هایی مثل تو خرابه که از موفقیت بازی فشار میخورین
درود دوست خوبم…سپاس از اینکه نظرت رو با بقیه به اشتراک گذاشتی…خدمت شما عارضم نقد این عنوان توسط جناب رنجبر نوشته شده و چقدر بی انصافی است اگر کینه و کدورتی که به واسطه نقد منصفانه و عادلانه جناب کریمی برای شما بوجود آمده رو بصورت کنایه وار به نقد جناب رنجبر وارد کنید..
عزیزجان،در این اوضاع که اینترنت به درستی وصل نیست و یا گاها تهیه و تجربه بازی ممکن است برای منتقد سخت باشه..
بهترین کار تشویق و تمجدید برای انگیزه بیشتر و یا اگر با نظرات منتقد مخالف بودید اظهار نظر بصورت محترمانه است…
بی ادبی و تیکه پرانی و استفاده از کلمات و جملات نامناسب نه در شأن و شخصیت شماست و نه در شأن و جایگاه منتقد..
این دو عنوان نه تنها کاملا متفاوت هستند بلکه توسط دو منتقد با تفکرات و نظراتی متفاوت نوشته شده و قطعا هر منتقدی روشی خاص برای کسر و ارائه نمره داره..
به شخصه نظرات منتقدای خودی رو بیشتر قبول دارم..چون برعکس بعضی از منتقد های خارجی هیچکدوم برای بقاء و کسب درآمد نیازمند این نیستند که بقول شما از دکل پلتفرم و یا برندی بالا بروند و نظراتشون کاملا عادلانه و صادقانه است…
امیدوارم موفق باشید.
برگشتی پس
خوشحالم بازم می بینمت
این بازی به هیچ عنوان لایق این امتیاز نیست
چرا؟ چون به ازای هر ۲ دقیقه گیمپلی ۲ ساعت فیلم سینمایی نشون نمیده؟
بروبخواب بچه از وقت خوابت گذشته🤣
تو نمیخواد راجع به بازی ای که حتی دستت هم بهش نخورده اظهار نظر بکنی
لااقل از خودت مایه بزار فن بوی
🤣🤣
“فن بوی”
دیگ به دیگ میگه روت سیاه …
این یه سونی فن که حتی پلی نداده بازی رو و شک نداره لیاقت این نمره رو نداره
سلام
ایا شما بازیو تموم کردی؟.
اصلا آیا نقدو خوندی؟.
نه.
پس نظرت فاقد اعتباره.
نمرش از رگناروک بیشتر شد
سونی فنا گریه😭😭😭😭
سونی فنا دیس 🗿🗿🗿🗿
این فنبوی رو ببینید تروخدا
نمردیم و دیدیم نمرات گیمفا شده ملاک برای خوب یا بد بودن بازی
متاسفانه فعلا نمی خونم نقدتونو چون تموم نکردم می ترسم اسپویل شه. ولی تا اینجا بدجور دوست داشتم بازیو، فوق العادست. هر کی از این بازی خوشش اومد حتما یه شانسیم به Case of Golden Idol بده، این زیبایی تصویری نداره ولی عمیق تره. باید تفکر و کتاب خوندن واستون جذاب باشه تا لذت ببرین، وعلا از گیم پلی اکشن و کات سین خبری نیست. تو سبک خودشون حقشون نمره بیشتر از اینم هست به نظرم، من به شخصه به این خوبی مدت هاست ندیدم، حتی تو دوره های اوج point and click.
عشق
نمرش از گاد بالاتره وای
چند وقت پیش به یه موضوعی فکر میکردم که بعدا کاگردان بازیهم بهش اشاره کرد
از اونجایی که توی گیمپس موفقیت سرویس به مجموع کل بازیها گره خورده به موفقیت تجاری بازیها به صورت تکی توجه خاصی نمیشه برای همینم پروژههایی که درحالت عادی صرفا ایدههایی توی ذهن بازیساز هستن و در اون حد باقی میمونن توی سرویس گیم پس شانس تبدیل شدن به یه بازی کامل رو دارن از جمله Grounded و Pentiment. اومدن سرویسهای اشتراکی به صنعت این فواید رو هم داره.
و امان از “مشکلاتی مانند حق و حقوق اجتماعی پایین زنان، فقر، خرافات دینی و قدیس بودن کلیساها، به خوبی در داستان و طراحی محیط قابل مشاهده است”