تعریف و تمجید ایلان ماسک از بازی Elden Ring
ثروتمندترین فرد در جهان، ایلان ماسک، در توییت جدید خود، ساختۀ فرام سافتور یعنی Elden Ring را مورد ستایش و تحسین قرار داده است.
اگر توییتهای ماسک را دنبال کرده باشید، مطمئناً متوجه هستید که او علاقۀ زیادی به بازیهای ویدیویی دارد و چندین مرتبه در مورد Cyberpunk 2077 نیز صحبت کرده بود. حالا او در جدیدترین توییت خود در مورد Elden Ring نوشت:
Elden Ring، در قالب یک تجربۀ همهجانبه، زیباترین هنری است که تا به این لحظه دیدهام.
وی همچنین در جواب به یکی از دنبالکنندگان خود گفت که کلاس جادوگر را انتخاب کرده و سلاح او کاتانا است.
پر بحثترینها
- بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- رئیس ناتی داگ: تست بازیگری Intergalactic به اندازه انتخاب بازیگر نقش الی شگفتانگیز بود
- بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است
- دیجیتال فاندری تریلر Intergalactic را از نظر بصری شگفتانگیز توصیف میکند
- سازنده بازی Black Myth: Wukong بابت برنده نشدن در مراسم The Game Awards 2024 گریه کرد
- گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵
- مدیرعامل مایکروسافت: طرفدار Xbox بودن یعنی تجربه بازیهای آن روی تمامی دستگاهها
- این ۱۵ ویژگی منحصر به فرد GTA 6 را به یک تجربه خیرهکننده تبدیل خواهند کرد
نظرات
پس اینم بازی میکنه.حتما بهترین سیستم رو داره.😁
ماسک کل کالاف دیوتی هارو جویده برادر. تازه فهمیدید که بازی هم میکنه؟
درود خدمت اقای ماسک فکر کنم امروز الدن رینگ به دست من هم برسه 🤩🔥 یک همچین شخصی طرفدار ویدیو گیم باشه و مخصوصا دوسدار الدن رینگ و سایبرپانک عالیه ، الدن رینگ هم که به هر عکس و گیمپلی اون نگاه میکنی واقعا هیجان انگیز و لذت بخشه …
ااااا چه جالب گیمر هست پس امیدوارم فقط زیادی عاشق گیم نشه یه وقت اینم هوس خرید کنه 😂
نکنه فکری در سر دارد
الان فرام سافتورو میخره 😁
نخریش یوقت بیچارمون کنی
نمی دونم برای چی dark souls 1 و bloodborne رو از elden ring بیشتر دوست دارم با اینکه elden ring هم بازی فوق العاده ایه
کاملا موافقم👍👍.متاسفانه بازی الدن رینگ علیرغم دنیایی زیبا و وسیع اما پر از خالیه!!!!! مناطق وسیع بازی بسیار زیبا هستند اما بعضا بشکل حیرت انگیزی خالی از هرگونه چالش ، دشمن و رویارویی و مبارزه هستند. باید سوار بر تورنت بشی و کیلومترها و دقیقه های طولانی سواری کنی تا شاید به یک گروه تکراری و بسیار ضعیف از سه چاهار تا نیمه انسان و یک سرباز برسی و با یک ضربه!!!!! همه رو نابود کنی. دهها باس رو فقط در اولین رویارویی اونهم با لول کاملا معمولی ازبین بردم و حتی ظاهرشون رو هم به یاد نمیارم. محیطهای مبارزه با باس ها همگی یک شکل و بدور از جزئیات حیرت انگیز بازی های قبلی…..متاسفانه این بازی با شور و هیجانی کاذب نقد شد و انگار کسی دوست نداشت ایرادات دنیای حوصله سر بر اون رو ببینه…..اسکیل آپ در بازی وجود نداره!!!!! کافیه کمی فقط کمی لول خودت رو بالا ببری و بعد برگردی به مناطق قبلی!!!! هیچ چالشی وجود نداره!!!!! در نیوگیم پلاس با لول کاملا متوسط تمام باس ها رو در اولین رویارویی شکست دادم و این شرم اوره برای استودیویی که سکیروی خارق العاده و بلادبورن رو در کارنامه داره…..وضعیت پی وی پی هم که یک جنگ اعصاب کامله چرا که چیزی جز یک کودکستان نیست!!!!! که هیچ تفاوتی میان بازیکنان با کیفیت و نوب های بی کیفیت وجود نداره و هر کسی با کاتانای معروف بازی با دو ضربه طرف رو نابود میکنه فقط مهم اینه که چه کسی ضربه اول رو بزنه
دقیقا . اوایل بازی قشنگ لول اپ کردم و دو تا باس مارگیت و گادریک رو به معنای واقعی کلمه از روشون رد شدم و کاملا تو ذوقم خورد از باسهای تکراری که بگذریم باسهای اصلی هم برخلاف عناوین دیگه فرام سافت بیاد ماندنی نیستن . بنظر من الدن رینگ ضعیف ترین اثر فرام سافتور هست و کاملا نا امید کننده .
کاملا باهاتون موافقم دوست من. 👍. متاسفانه فرام سافتور در الدن رینگ کاملا به ریشه هایی که همیشه بهش پایبند بود بی اعتنایی کرده یعنی وجود چالش واقعی و منطقی که باعث میشد شما برای هر مبارزه نیاز به اندیشیدن و صبر و تحمل و حتی تغییر نوع نگاه تون داشته باشید .و متاسفانه فروش،بسیار خوب بازی باعث خواهد شد که این روش رو ادامه بدن
کاملا درسته . سیاست فروش بیشتر و جذب مخاطب عام رو در پیش گرفتن . اصلا چرا باید مخاطب عام نظرش تامین بشه به قیمت سرخورده شدن فن های قدیمی و وفادار به سولز ؟ نمیشه بازی طراحی کرد که نظر هر دو گروه تامین کنه نتیجه اش میشه الدن رینگ . مساله بعدی تکرار پذیری بازی هست که با مپ وسیع بازی عملا منتفی هست و واقعا حوصله میخواد دوباره تمام سوراخ سنبه های بازی رو بگردی چون جای ایتمها رو نمیشه حفظ کرد که مثلا بگیم سورسری هستش و بدرد ما نمیخوره و نریم دنبالش من که نتونستم جای اش اف وار ها و اش ها رو حفظدکنم حتی مپ بازی رو هم نتونستم تقریبی حفظ کنم . با کمال احترام برای اقای کریمی که من قبولشون دارم ولی کسانی که نقاط ضعف بازی رو ندید میگیرن یا منتقد هستن و مجبورن بخاطر سیاستهای فروش اینکار رو بکنن وگرنه ممکنه شغلشون رو از دست بدن و یا یوتیوبر هستن و براشون فقط بازدید و لایک مهمه و نمیان کاسبی خودشون رو بهم بریزن بنابراین نظراتشون ملاک نیست و فاقد ارزشه .
۱- بازی لول اسکیلینگ نداره چون،
بزرگ ترین نقطه قوت بازی برای مخاطب عام اینه که اگر نتونست از مسیر A بازی رو طی کنه B و C و D برو تا H تا منطقه و مسیر دیگه وجود داشته باشه که بتونه خودش رو قوی تر کنه تا جایی که بتونه A رو ادامه بده. این یکی از ده ها دلیل ستایش منتقدین بوده. اگر همه جا SCALING میشد بزرگ ترین نقطه مثبت به منفی تبدیل میشد که یک نکته منفی و چالش مضاعف برای دارک سولز و سکیرو و بلادبورن هم بود یعنی این که اگر میخواستی از A گذر کنی تنها راهت هم این بود که باس رو بزنی دیگه هیچ مسیر دیگری وجود نداره برای لول آپ و باید به شکلی مصنوعی یا فارم کنی یا سرتو بزنی به دیوار باس بعدی. داخل رویکرد خطی و مترویدونیایی سولز یه مسیر داری. آپشن لول اسکلینگ هم میتونه تجربه رو مصنوعی کنه میازاکی از سولز ۱ تا الدن رینگ تاکیدش روی یکسان بودن تجربه برای همه بوده برای همین درجه سختی هیچوقت قرار نداده که بگیم اگر کسی خواست روی سختی بالا تجربه کنه.
۲- اینه که جهان بازی SHADOW OF COLOSSUSیی هست یعنی مرتع های وسیع که منطبق بر lORE خالی هستند، لذت بازی لذت GTAیی نیست که پر ماموریت و جمعیت باشه لذت بازی مشاهده مناظر، برخورد با باسها و کشفیات مختلف هست مثلا دانجنها. اگر از دید جهان آزادهای عادی نگاه کنیم بله دنیای بازی خالیه اما قبل از این دید باید ببینی پیشینیان و منابع الهام میازاکی چی هستند که میرسی به ZELDA و Shadow of Colossus بازی ترکیبی از این دو در محیط و رویکرد نسبت به پیش برد بازی هست.
۳- خیلی عجیب اغراق کردید نسبت به دنیای بازی کیلومترها سواری و رسیدن به یک گروه تکراری، بازیای که من کردم به این شکل نبوده. بازی چندین منطقه داره هر کدام دشمن های منحصر به فرد خودشون رو دارن.
۴- دیزاین محیط بازی یک سر و گردن از تمامی بازی های فرام سافتور به غیر از ds 1 بهتره. بازی دو سطح داره یکی اتصال جهان آزاد یکی هم لگاسی دانجن ها. فقط stormveil castle کلی میان بر و محیط متصل بهم و راز داره و به شدت هوشمندانه طراحی شده، خودش یک چهارم دارک سولز ۳ به حساب میاد. همچنین لگاسی دانجن های ریز و درشت دیگه.
۵- فارم کردن و لول آپ کردن در سولز هم تا حدودی به همین شکل بود، ما دیگه سولز رو زیر و رو کردیم میدونیم با لول آپ کردن چقدر میشه بازی رو دور زد، منتهی این مسئله در الدن رینگ شدیدتره دلیلش ساختار جهان آزاد بازیه. تنها راه حل کشف شده برای این موضوع در بازی های جهان آزاد level scaling هست که داخل ویچر ۳ و acهای آر پی جی لذت از بین بردن دشمن ها رو کامل از بین میبره، به عنوان مثال انگار داری به اسفنج ضربه میزنی و توضیح دادم چرا فرام سافتور سمت lvl scaling نرفته وگرنه پروسه پیچیده ای نداره.
الدن رینگ مثل تمام بازی های مطرح تاریخ بی عیب و ایراد نیست. میتونست متعادلتر باشه، میتونست تنوع بیشتری در باس داشته باشه، اما صحبت در مورد الدن رینگ فراتر از این ایراد هاست. قطعاً الدن رینگ بخاطر نحوه دیزاینی که براش پیش گرفته شده و Lore عجیبی که داره و سایر نکات مثبتی که جدا از منفیبینی شما داره، برای من دومین بازی برتر فرام سافتور هست. چه بسا با تجربه بیشتر در رتبه اول هم قرار بگیره.
من با همین لحن میتونم ds 3 رو جلوی شما له کنم چیزی ازش نمونه skyrim هم همینطور و … تمام بازی های تاریخ ایراداتی دارن که بنابر دیزاین خاص خودشون شاملش میشن، یعنی انتخاب یک رویکرد میتونه نقاط قوت و ضعفی رو به ارمغان بیاره. اوپن ورلد شدن بازی میتونه ازادی عمل بیاره، مناطق وسیع و epicness رو ارائه بده و … اما مشکلات لول اسکیلینگ و کاهش quality و تنوع دشمنان رو هم به طور خودکار شامل بشه. بازی skyrim در زمینه جهانسازی و lore و تعاملات مختلف و … عملکرد خوبی داره اما دیزاین combat که به شدت مهمه مشکلاتی داره که خیلی ها بخاطر نقاط قوت دیگر ازش میگذرن.
همچنین، بازی الدن رینگ می بایست همین نوع نگاه رو به بازی داشته باشه تا بتونه سرانجام از خاک بزنه بیرون و به موفقیت برسه و ژانر سولز رو یه سطح بالاتر ببره. من تنها به نظر شما اتکا نمیکنم اما چیزی که میبینم اینه که بازی در خیلی از مواقع سخت و چالش برانگیزه و در خیلی از مواقع میتونه خیلی آسون باشه که یکی از دلایلش گفتم چیه. با این وجود، خیلی از باس ها سخت تر از بخش عمدهای از باس های ds 3 هستند مخصوصا بازی اصلی. همین گذاشتن راه حل های زیادی برای افراد مختلف باعث شده الدن رینگ به موفقیت برسه. بازی برای همه قشری از مخاطبین راه حل گذاشته.
جای دیگری در مورد دیزاین باس و …. گفتید که موجب تعجب من شد، Morgott و margit یکی از اصولیترین و بهترین دیزاین ها و الگوی حملات رو دارن اولی قشنگ آشنات میکنه با بازی و مجبورت میکنه به استفاده از مکانیکهایی مثل guard counter دومی هم به بهترین شکل تکاملش میده. هورا لو هم همینطور یکی از فان ترین و بهترین دیزاینها رو داره. همین روال رو بگیر تا رادان که یادآور آرتوریس هست و به شدت هم lore خوبی داره هم epic ترین باس فایت تاریخ فرام سافتوره و باس آخر هم هم چالش متناسبی داره هم الگوی حملات اصولی کار شدن و دیزاین هنری هم که بی نظیره. اگرچه تک انتقاد من به باس elden beast هست که بیش از حد جا به جایی داره. این در حالیه که ds 2 و ds3 برخی از باسها به شدت فراموش شدنی تر هستند و من درک نمیکنم چجوری اون دو تا بازی میتونن باس های به یادماندنی تری داشته باشن مخصوصا ds 2. الدن رینگ در زمینه دیزاین باس به نظر من پشت سر بلادبورن و حتی بالاتر از دارک سولز ۱ قرار میگیره. اگرچه شاید بشه باس های فرعی رو مورد انتقاد قرار داد.
حرف آخر من و چیزی که سعی دارم بگم اینه که شما باید بازی نیمه خطی و مترویدوینیایی dark souls رو با خودش مقایسه کنی الدن رینگ هم به عنوان یک اثر جدید بپذیری. این بازی ها در بسیاری از موارد ساختاری و اصولی، بنابر تک عامل جهان آزاد، نقاط ضعف و قوت خودشون رو دارن. یکی خطی تره اکشن تره و میتونه تنوع داشته باشه. دومی میتونه ازادی عمل و جهان سازی انجام بده و حس اکتشاف رو بیشتر ترغیب کنه. هیچکدام بد نیستند و امیدوارم فرام سافتور بعد از این بازی خطی هم بسازه. اما شما یک طرفه قضاوت کردی. الدن رینگ شاید برخی از هیجانات بازی های قدیمی رو از دست بده اما یک سری موارددیگه اضافه میکنه که برای من به شدت لذت بخشه از جمله اکتشاف. تمام تاکید بازی این بار روی اکتشاف بوده. و بله، بسته به سلیقه شما در گیمینگ میتونه یکی از این دو رویکرد جهان آزاد و نیمه خطی لذت بخشتر باشه.
آقای محمدحسین کریمی عالی نوشتی ، جوابت کامل بود و بی نقص ، حوصله نداشتم اینقد دقیق تایپ کنم خلاصش اینه که الدن رینگ فراتر از شاهکاره و درکش برای همه ساده نیست ..و اینجور نظرای منفی واسه مخالفاس.. که دوس دارن فقط بکوبن بازیو.. نمیدونن که دست رو گوتی سال گذاشتن..
حرف هاتون متینه 👍
ولی من خودم کلا dark souls 1 و bloodborne رو بیشتر از الدن رینگ دوست دارم به دلایل گوناگونی مثل طراحی بهتر باس ها در این دو نسبت به elden ring و لور بهتر دارک سولز یک
اما خوب به نظرم الدن رینگ هم گیم فوق العاده ایه و به نظرم گیم خیلی بهتری نسبت dark souls 2 و ۳ و حتی سیکرو محسوب میشه اما خوب همونطور که اشاره کردم به نظرم bloodborne و dark souls 1 بازی های بهتری نسبت به الدن رینگ بودند
هر چند که به نظرم مقایسه الدن رینگ با skyrim واقعا بی عدالتیه چونکه الدن رینگ با تمام نکات ضعفش ( که زیادم نیستند) حق متای ۹۶ و نمره ۱۰ رو داره
اما skyrim به غیر از سیستم مبارزات در طراحی کوئست ها و همچنین داستان اصلی ضعف های پرشماری داره و واقعا لایق متای ۹۶ و نمره ۱۰ از ۱۰ نیست
من مقایسه نکردم در کل قصدم این بود بگم که بازی های بزرگ هم مشکلات جدی درشون پیدا میشه و بعضاً بخاطر رسیدن به یک دیزاین نو شاید مشکلات جدی تری هم از یک سری بازی معمولی تر داشته باشند. من اعتقاد دارم الدن رینگ باس فایت های بهتری نسبت به DS 1 داره و شاید از بلادبورن بهتر نباشه. DS 1 خیلی ابتدایی کار شده باس فایت ها از پین ویل گرفته تا دیمن های مختلف. حتی گویین هم پیچیدگی نداره. الدن رینگ استادانه تره در زمینه دیزاین باس و اعتدال. در زمینه Lore هم الدن رینگ رو برتر میدونم و به نظرم به تایم نیاز داره تا مطرح بشه و باز بشه فعلا تایم به نفع ds 1 هست، اگرچه خط اصلی داستان ds 1 بسیار بهتره.
من همچنان الدن رینگ بازی میکنم اما تا به این لحظه DARK SOULS 1 رو همچنان بهترین بازی فرام سافتور میدونم و رتبه دوم رو به الدن رینگ میدم. سوم هم بلادبورن.
البته باید به این نکته هم اشاره کرد که سلیقه هم به شدت در این موضوع مهمه چونکه برخی ها مثل من ساختار نیم خطی dark souls 1 رو بیشتر از ساختار جهان آزاد الدن رینگ می پسندند
دو خط آخر کامنت بلندبالایی که نوشتم به این موضوع اشاره کردم. در هر صورت، فرام سافتور برای تزریق خودش و ژانری که خلق کرده به بازار و بردن بازی به یک سطح جدید از موفقیت رویکرد درستی رو پیش گرفت. نه به سمت یک بازی فوق اسان مثل ASSASSIN’S CREED رفتند و نه بازی رو صرفا برای مخاطب محدود ساختند. بازی جادویی که داره اینه که برای قشر سولز باز عملکرد خوبی داره برای مخاطب عام هم میتونه بازی لذتبخشی باشه و کلی راه جلوی پاشه برای پیش برد بازی. مثلا اگر در نقطه STORMVEIL گیر کرد، چندین گزینه داره یکیش بخش جنوبی لیمگریو هست یکیش SUMMONING و یکی هم رفتن سراغ دانجن ها. فرام سافتور یک ماموریت سخت داشت مبنی بر جذب دو قشر کاملا متضاد و موفق شد. ۹۰ درصد سولز بازها از این بازی راضی ان و بخش عمدهای ازشون الدن رینگ رو میپرستن. فروش بالا هم نشان میده که قشر جدیدی وارد کامیونیتی سولز شده.
موافقم
و خوب اگه بخوایم از نظر سرگرم کننده بودن بازیهای فرام سافتور رو رده بندی کنیم به نظرم الدن رینگ میتونه رتبه اول رو داشته باشه
چونکه واقعا سرگرم کننده ترین بازی فرام سافتور تا به امروز بوده
هر چند که به طور کلی و از نظر کیفی به نظرم الدن سومین بازی برتر فرام سافتوره
من حتی دارک سولز ۳ رو هم از الدن رینگ بیشتر دوست دارم
دلیلش خیلی سادست دارک سولزها و بلادبورن بازیهای بهتری از الدن رینگ هستن . متاسفانه کیفیت فدای کمیت شد مپ بازی وسیع و خالیه چالش ها و لول دیزاین در سطح دارک سولزها نیست و پایین تر هست .
👍👍👍👍👍👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻بهترین حرف رو زدید
ایلان ماسک پس سولز فن شد
تعجب نکنید که فرام سافتور خریده
الان یهو میبینی الدن صدر استیمه و دو میلیون دیگه فروش داشته:)
اگه ایلان ماسک من رو هم نمیخره یه کامنت بزارم
تا جایی که یادمه عاشق کمپین هیلو اینفینیت بود
بله ولی ربطی به این پست نداره …
الان قیمت الدن رینگ بالا میکشه بچهها بخرید که سودش بالاس😂
حق
عاقلان دانند ….
منتقد ایلان ماسک تو گیمفا نداریم ؟؟
کسی نیست از روستای شیشک بلند شه و الدن رینگ و ایلان ماسک رو نقد کنه 🤣🤣…
بخورید فشار تا میتونید نوش جانتون ….
شمشیر از لباس رد میشه گرافیکش پایینه 🤣🤣🤣…
حالا فروشش میره بالاتر! ایلان ماسک از هرچی توییت بزنه یه عده حمله ور میشن به سمتش. بیشترین بازی هایی که راجع به اون ها توییت زده کد ها و هیلو اینفینیت هست ظاهراً کمپینش رو خیلی دوست داره.