قحطی شوتر باکیفیت در سال ۲۰۲۱؛ چرا سه شوتر بزرگ سال پیش ناموفق بودند؟

یک شوتر باکیفیت چه عناصری دارد؟ از چه نقاط ضعفی دوری می‌کند و تفاوتش با بقیه‌ی آثار این سبک چیست؟ پاسخ این سوال‌ها را حداقل در سه شوتر بزرگ سال گذشته پیدا نمی‌کنید.

به جرات می‌توان فرنچایزهای Call Of Duty و Battlefield و Halo را جزء بهترین عناوین شوتر درنظر گرفت. تمرکز COD همیشه در خلق داستان‌های حماسی و بخش چندنفره‌ی Casual و سرگرم‌کننده بوده و Battlefield با تمرکز کم‌تر روی داستان، سعی در ایجاد یک تجربه‌ی واقعی‌تر از جنگ‌های تاکتیکی در یک بخش چندنفره‌ی شلوغ داشته است. اما Halo یک شوتر سنتی‌تر و هاردکورتر است؛ به همین دلیل یک جامعه‌ی طرفدار جداگانه‌ای دارد که نوع انتظاراتشان از این مجموعه بازی کمی خاص‌تر و متفاوت‌تر از دو سری دیگر است.

سه نسخه‌ی جدیدی که از این سه سری عرضه شدند، به ترتیب Vanguard، ۲۰۴۲ و Infinite نام دارد. این سه نسخه در یک مورد اشتراک دارند؛ برآورده نکردن انتظارات طرفداران و مشکلات عجیب و غریب! در ادامه به طور مفصل‌تری به دلایل شکست یا ناامیدکننده‌‌بودن این سه بازی می‌پردازیم تا حتی اگر قصد انتخاب یکی از این سه بازی را دارید با چشم بازتر و آگاه به مشکلات آن‌ها این اقدام را انجام دهید!

از بازی باکیفیت‌تر مورد بررسی در این مقاله آغاز می‌کنیم: Halo infinite. این بازی برخلاف دو عنوان دیگر در کنار معایبش، محاسن زیادی هم دارد و حتی می‌توان گفت مشکلات آن تنها به یک بخش آن که از قضا رایگان هم هست خلاصه می‌شود. البته رایگان بودن یک بخش دلیل موجهی برای مشکلات آن نیست؛ آن هم وقتی حرف از عنوان بزرگی چون Halo وسط باشد! اما حداقل شما بخش چندنفره‌ی ناقص این بازی را رایگان بازی می‌کنید؛ نه با پرداخت ۷۰ دلار پول بی‌زبان!

بخش Campaign بازی Halo Infinite واقعا عالی است و به جز مشکل عدم امکان بازی‌کردن به صورت Co-op مشکل بزرگ دیگری در آن دیده نمی‌شود. نقشه‌ی بزرگ و با جزئیات، اسلحه متنوع، ماموریت‌های اصلی و فرعی کارشده، کاراکترهای اصلی و فرعی جذاب و… اما این موارد اصلا در مورد بخش چندنفره‌ی بازی صدق نمی‌کند. بخش Multiplayer این عنوان از مشکلات متعددی رنج می‌برد که مهم‌ترین دلیل کاهش چشم‌گیر پلیرهای بازی نیز همین است.

سیستم پیشرفت ناقص، مادهای کم، نقشه‌های کم‌تعداد، عدم عرضه‌ی آپدیت‌های زیاد، بتل‌پس ضعیف، نقشه راه ناقص و ارتباط ضعیف سازندگان با بازیکنان سرفصل‌هایی بر دلایل ضعف بخش چندنفره‌ی این عنوان است. متاسفانه سیستم پیشرفت بازی برخلاف عناوین رایج لایوسرویس این سبک، فقط با انجام Challengeها محقق می‌شود و مواردی مثل کیل گرفتن و انجام ماموریت‌ها برای پیروزی در یک نبرد اصلا کمکی به پیشرفت سطح شما نمی‌کند! چالش‌های بازی هم به صورت روزانه بسیار محدود هستند و همان تعداد محدود هم وقت بسیار زیادی را برای انجام دادن طلب می‌کنند و در واقع برای پیشرفت در بازی باید تمرکز زندگی خود را روی این بازی بگذارید!

بسیاری از بازیکنان که برای سرگرمی Halo Infinite را بازی می‌کنند، ماه‌ها است به انجام بازی مشغول هستند و شاید بازی‌های زیادی را هم پیروز شده باشند، اما سطحشان ۲ یا ۳ است! این مورد واقعا مضحک است و مشخص نیست این سیستم پیشرفت سطح چه زمانی قرار است اصلاح شود و تا به امروز فقط وعده و وعید شنیده‌ایم. مودهای محبوبی چون Forge و Infection و Firefight در بازی غایب هستند! این مودها از جمله محبوب‌ترین مودهای سری هیلو از Halo 3 به بعد بودند که در کمال تعجب ناگهان غیب شده‌اند! Forge به بازیکنان امکان ویرایش نقشه‌ها و اشتراک‌گذاری آن‌ها برای بازیکنان دیگر را می‌دهد. Infection یک نبرد بین زامبی‌ها و اسپارتان‌ها است و آخرین مود نام‌برده شده هم بخش چندنفره‌ی کوآپ بازی تا سقف ۴ نفر است.

مشکل دیگر بازی فواصل زیاد سیزن‌های بازی Halo Infinite با یکدیگر است؛ بعد از چند ماه تازه قرار است فصل دوم بازی عرضه شود و دو نقشه و سه ماد جدید به بازی اضافه شود. سه مادی که هیچ‌کدام مادهای نام‌برده شده نیستند! به تازگی هم شایعه شده که ماد Battle Royale به بازی اضافه می‌شود که نشان از سردرگمی Indsutries 343 در اداره‌ی یک بازی لایوسرویس را دارد و آن‌ها بین اضافه کردن مادهای قدیمی و جدید گیر کرده‌اند و فقط هم وعده می‌دهند. بتل‌پس بازی نیز چندان جالب نیست و آیتم‌های تزئینی و اسکین‌های خیلی جذابی ندارد.

نقشه راه بازی Halo تا عرضه سیزن سوم بازی به تازگی منتشرشده که جای بحث زیادی دارد. طبق این نقشه راه همزمان با عرضه سیزن دو، دو نقشه‌ی جدید و سه ماد جدید به بازی اضافه می‌شوند ( King Of The Hill، Last Man Standing و Land Grab) متاسفانه بقیه‌ی موارد به تاریخی تقریبا دور موکول شده است! عرضه‌ی Co-op آنلاین برای ماه آگوست فقط هدف‌گذاری شده که احتمالا فقط یک وعده‌ی توخالی است و عرضه‌ی Co-op اسپلیت‌اسکرین آفلاین هم هیچ تکلیفی ندارد! ماد محبوب Forge حتی وضعیت وخیم‌تری هم دارد و برای ماه سپتامبر فقط یک بتا برای آن هدف‌گذاری شده! سیستم پیشرفت بازی هم تا فصل سوم همینی هست که می‌ماند و سازندگان طبق این نقشه‌ی راه، هدفی برای بهبود آن ندارند!

بطور کلی عدم پشتیبانی درست و سردرگمی Industies 343 در مدیریت یک بازی لایوسرویس شوتر کاملا مشخص است و دلیل اصلی ناکامی Halo Infinite در جذب‌ پلیرهای بیش‌تر و ریزش تعداد پلیرهایش است. کاش مایکروسافت مبلغی را برای بخش چندنفره‌ی بازی درنظر می‌گرفت، اما یک Multiplayer قدرتمند از Halo را بعد از مدت‌ها به طرفداران هدیه می‌داد.

شکست جدیدترین نسخه‌ی Call Of Duty و Battlefield 2042 اما خلاصه‌ی ساده‌تری دارد: کم‌کاری سازندگان و نداشتن ایده‌ی جدید، حتی به اندازه‌ی سر سوزن! COD: Vanguard دوباره ما را به جنگ جهانی دوم و مبارزه با نازی‌ها می‌برد. همین ایده‌ی داستانی با ترکیب چند المان موفق این فرتچایز و پیاده‌سازی درست در بخش‌های مختلف، به راحتی می‌توانست ضامن موفقیت بازی و یادآورات خاطرات نسخه‌ی پنجم بازی باشد؛ اما این کار برای سازندگان خیلی سخت بوده است!

Call Of Duty Vanguard کاهش ۲۶ درصدی را در فروش فیزیکی نسبت به Call Of Duty Cold War و افت ۴۴ درصدی را در فروش دیجیتالی تجربه کرد و حتی برای دو هفته کاملا رایگان شد! اما این بازی از چه مشکلاتی رنج می‌برد که چنین شکستی را تجربه کرد؟ متاسفانه تقریبا تمام مشکلات این بازی در بطن گیم‌پلی وجود دارد و نمی‌توان این موضوع را انکار کرد. البته دلیل شکست این بازی فقط مشکلاتش نبود و ناامیدی بازیکنان از عملکرد ضعیف Cold War اثر بسیار بدی بر فروش این نسخه هم گذاشت و بسیاری نسبت به ایده‌ی تکراری این بازی نیز دلسرد بودند.

با این حال مشکلات خود بازی نیز کم نیستند. طراحی صدای بازی چیزی نزدیک به فاجعه است. صدای پای دشمنان اصلا قابل تشخیص نیست و تقریبا هیچ صدای پایی را نخواهید شنید! اسکین‌های بازی بسیار مشکل‌زا هستند و با خرید بعضی از آن‌ها کاملا استتار خواهید کرد و مزیت بزرگی به نسبت سایر بازیکنان کسب خواهید کرد! نقاط اسپاون‌ها بازیکنان در Call Of Duty Vanguard بسیار بد طراحی شده و ممکن است دقیقا جلوی یک بازیکن اسپاون شوید که نشانه‌اش هم روی شما است و سریعا کشته شوید! در جای‌ جای مختلف نقشه می‌توان کاملا پنهان شد و باز هم نقشه‌ها به کمپرها مزیت بزرگی می‌دهند.

حتما دوست دارید امکانی در بازی باشد تا بعد از کسب مهارت در بخش چندنفره با افراد هم‌سطح خودتان وارد بازی شوید و بتوانید بدون دردرسر کراس‌پلی را خاموش یا روشن کنید. اتفاقا هردوی این امکانات در Call Of Duty Vanguard وجود دارد؛ اما به بدترین شکل ممکن! کراس‌پلی مداما می‌خواهد روشن باشد و وقتی بعد از خاموش کردن در تلاش اول وارد مسابقه‌ای نمی‌شوید بارها به شما پیشنهاد روشن‌کردن آن داده می‌شود. SBMM یا پیدا کردن بازی با توجه به مهارت بازیکنان به صورت اجباری در بازی وجود دارد و موجب صبرهای طولانی و بیهوده با وجود شلوغ بودن سرورها شده است. در واقع هرچقدر سطحتان بالاتر برود، Matchmaking هم برایتان عذاب‌آورتر می‌شود و باید زمان‌های طولانی‌ای را در انتظار بنشینید تا اجبارا با افرادی هم‌سطح خود بیفتید!

مشکل View Distance و واضح بودن دشمنان از دور در بازی آزاردهنده است و یکی از دلایل کشته‌شدن شما به خصوص توسط اسنایپرها است! همچنین کمپین بازی چندان دندان‌گیر نیست و فقط یک تجربه‌ی ۵ ساعته‌ برای شما به ارمغان می‌اورد. هرچند این تجربه‌ی ۵ ساعته خالی از لطف نیست، ولی داستانی که تا این حد کوتاه باشد؛ اصلا مجالی به گیمر برای برقراری ارتباط نمی‌دهد و خیلی زود هم از یاد گیمر می‌رود.

به بازی سوم و آخر یعنی ناموفق‌ترین شوتر سال گذشته، Battlefield 2042 می‌رسیم. عنوانی که بیش از نیمی از بازیکنانش را از دست داد، بیش از ۵۰ هزار نقد منفی در صفحه‌ی استیمش ثبت شد و درخواست‌های متعددی برای ریفاند شدن آن داده شد! مشکلات این بازی از چند متری داد می‌زند و فقط کافیست آن را یک بار بازی کنید. مهم‌ترین مشکل بازی فعال بودن اجباری حالت ۱۲۸ نفره‌ی بازی برای بخش مالتی‌پلیر آن است. این تعداد برای نقشه‌های طراحی شده و نقاط ریسپاون‌ها بهینه نیست و مشکلات زیادی به وجود آورده است. این تعداد زیاد باعث مشکلات فنی در روند بازی شده و همچنین از گرفتن کیل‌های مداوم و لذت‌بخش جلوگیری می‌کند! وضع تا حدی بد است که بازیکنان نسل جدید، نسخه نسل قبلی را نصب می‌کنند تا بازی با محدودیت ۶۴ بازیکن در هر نقشه اجرا شود.

نقشه‌های این بازی برای سربازان پیاده اصلا مناسب نیست و بیشتر مناسب بازی با هلی‌کوپتر و ماشین و هواپیما است و رانندگان این وسایل کاملا بر نقشه و بازی تسلط دارند! نقشه‌های بازی هم بسیار بزرگ است و باعث اتلاف وقت زیادی از بازیکنان می‌شود. نقشه بازی شبیه به نقشه‌ی بازی‌های بتل‌رویال است و به شکل ناکارآمد و اذیت‌کننده‌ای بیهوده بزرگ است.

یکی از مهم‌ترین مشکلات بازی حتی قبل از عرضه‌ی نسخه‌ی اصلی، وجود Specialistها به جای سیستم Class سربازان است. در سیستم قبلی می‌توانستید کلاس‌های مختلف را با لودآوت‌های مختلفی ترکیب کنید و حتی برای آن‌ها Custom Loadout با اسلحه پیشنهادی بازی درست کنید. اما در سیستم جدید خبری از کلاس نیست و هر سرباز، یونیفرم و مهارت و لودآوت مخصوص به خود را دارد. این مورد باعث می‌شود هر بازیکنی در بازی لباس مختلفی پوشیده باشد و این واقعا تشخیص دوست و دشمن را سخت می‌کند. همچنین امکان کاستوم کردن Gadgetهای سربازان با هر تخصصی و تغییر مهارت و لودآوت‌های آن‌ها نیز در بازی وجود ندارد! فریم‌ریت بسیار متغیر و لگ‌های زیاد بازی در کنار باگ‌های بسیار زیاد آن، یک معجون کامل از عذاب را تقدیم شما خواهد کرد.

امیدواریم سازندگان هر سه بازی نام‌برده شده که همگی از فرنچایزهای بسیار محبوب هستند، با آپدیت‌های زیاد بازی‌ها را احیا کنند و بتوانیم از همه‌ی این عناوین لذت ببریم. به پایان مقاله رسیدیم. نظر شما در مورد شکست این سه بازی چیست؟ با ما در میان بگذارید.