نقد و بررسی فیلم The Adam Project | قصه همیشه جذاب سفر در زمان

فیلم The Adam Project جدیدترین فیلمی است که “رایان رینولدز” در آن به ایفای نقش پرداخته است. این فیلم دومین همکاری مشترک “رایان رینولدز” به عنوان بازیگر و “شاون لوی” به عنوان کارگردان بعد از فیلم “Free Guy” است.

فیلم The Adam Project فیلمی علمی تخیلی و اکشن است. با کمدی‌های همیشگی موجود در فیلم‌های “رایان رینولدز”.

یک فیلم دیگر با موضوعی که همیشه برای ما جذاب بوده است، یعنی سفر در زمان. فیلم و سریال‌های زیادی در سالیان گذشته به سفر در زمان برای تغییر گذشته با هدف دستیابی به آینده‌ای بهتر ساخته شده‌اند.

سریال ۱۱.۲۲.۶۳ یا سریال Dark مفصل به این موضوع پرداخته‌اند و مخصوصا سریال Dark به طور ویژه‌ای روی آن کار کرده است.

حال فیلم The Adam Project از همین سناریو درگیر کننده برای داستان خود استفاده می‌کند. اما آیا موفق می‌شود از پس آن بر بیاید و قصه خود را در دل آن جا دهد؟

فیلم بیشتر مورد استقبال و توجه نوجوانان تا ۲۰ سال بوده است و در سایت imdb نیز بالاترین امتیاز را از این گروه سنی دریافت کرده است. هرچقدر به سمت گروه سنی بالاتری می‌رویم امتیاز فیلم پایین‌تر می‌آید.

این اتفاق با این وجود می‌افتد که پیام فیلم پیام ارزشمندی است که برای تمام گروه‌های سنی مهم است. اما با این حال بیشتر مورد توجه گروه سنی تا زیر ۲۰ سال قرار گرفته است.

داستان فیلم در سال ۲۰۲۲ آغاز می‌شود جایی که “آدام” با بازی “رایان رینولدز” اشتباهی در سفر خود در زمان انجام داده است و به‌جای سال ۲۰۱۸ به ۲۰۲۲ منتقل شده است.

او از سال ۲۰۵۰ با هدفی مشخص به گذشته آمده است اما این اشتباه محاسباتی و وارد شدن به سال ۲۰۲۲ برای او چالش‌هایی را به دنبال دارد.

“آدام” در سال ۲۰۲۲ با نسخه نوجوان خود که در آن سال زندگی می‌کرده است روبرو می‌شود. این روبرو شدن “آدام” نوجوان با بازی “واکر اسکوبل” با “آدام” میانسال چالش‌هایی را به وجود می‌آورد که اغلب بار کمدی فیلم را به دوش می‌کشند.

سفر به گذشته و دیدن خود در کودکی همان اتفاقی است که به خودی خود شاید برای همه ما جذاب باشد.

اما ببینیم فیلم The Adam Project چگونه به آن پرداخته است.

پس از آنکه دو “آدام” با یکدیگر روبرو می‌شوند و خیلی سریع با هم کنار می‌آیند قصه فیلم آغاز می‌شود.

مشکل اصلی و عمده فیلم The Adam Project در فیلمنامه است. فیلم عمدتا فاقد فیلمنامه منسجم و با برنامه است و با فیلمنامه‌ای آشفته و سرگردان روبرو هستیم. البته این موضوع در ۳۰ دقیقه ابتدایی فیلم صدق نمی‌کند.

نیم ساعت ابتدایی تنها زمانی است که فیلم فیلمنامه قابل قبول و خوب و نه بی‌نقصی دارد. اما درست بعد از نیم ساعت ابتدایی و با ورود ضد قهرمان و قسمت شرور ماجرا تمام فیلم از هم می‌پاشد.

در نیم ساعت ابتدایی فیلم مشغول قصه‌گویی درباره “آدام” کوچک تر در سال ۲۰۲۲ است. رابطه مادر فرزندی می‌سازد و با ورود “آدام” میانسال آن را مستحکم‌تر می‌کند. جوری که ما را علاقه‌مند به تماشای ادامه داستان می‌کند.

فیلم از جایی که ضد قهرمان به آن وارد می‌شود لنگ می‌زند.

ضد قهرمانی که شبیه به همه چیز هست جز ضد قهرمان. شخصیتی سردرگم و توضیح داده نشده. در کل طول فیلم او بین زمان‌ها جابجا می‌شود و فیلم سعی دارد او را شخصیتی قوی و با تشکیلات سازماندهی شده معرفی کند ولی چنین چیزی اصلا در فیلم دیده نمی‌شود. ضد قهرمانی که دلیل اعمال او مشخص نیست یا بسیار سطحی و مسخره بنظر می‌رسد و سعی می‌شود با دادن اطلاعات ناقص که بعضا باگ هم دارند بیننده را توجیه کند.

ضد قهرمان هیچ بار دراماتیکی در فیلم ایجاد نمی‌کند. او شخصیت منفعلی است که مدام با سفینه خود در زمان‌ها جابجا می‌شود و هیچ کنش خاصی هم از او نمیبینیم.

در آن سمت “آدام” میانسال و “آدام” نوجوان را داریم که دست کم از ضد قهرمان فیلم حسابی جلوتر هستند.

مثل همیشه کمدی‌ها و شوخی‌های “رایان رینولدز” خوب و دلنشین است. بازی او همان چیزی است که از او می‌شناسیم. گویا او شیوه بازی خود را پیدا کرده است که این موضوع هرچقدر نکته مثبتی باشد به همان میزان می‌تواند منفی هم باشد. بازی‌های “رایان رینولدز” انگ تکراری بودن می‌خورند که البته بی‌ربط هم نیست. “رایان رینولدز” دارد مسیری را که “راک” رفت پیش می‌رود. “راکی” که همه با بازی‌های تیپیکال و تکراری او را می‌شناسند. در حالی که او بازیگر خوبی است و می‌تواند با یک نقش متفاوت خودش را ثابت کند اما در حال حاضر تبدیل شده است به مهره کمپانی‌ها برای فروش بیشتر.

فیلم از سفر در زمان می‌گوید. سفر در زمان همیشه در هر بحث و مقاله و کتاب و فیلم و سریالی جذاب بوده است.

سفر در زمان قطعا جزو آرزو های بشر است و مطمئنا خیلی از ما روزی بوده که به آن فکر کنیم. اما فیلم The Adam Project با اطلاع از این موضوع از سفر در زمان سوء استفاده می‌کند.

با توجه به محبوبیتی که سفر در زمان دارد، آن را در فیلم قرار می‌دهد تا بتواند قصه بگوید اما موفق نیست. وقتی نه قهرمانی به خوبی شکل گرفته است و ضد قهرمانی که اصلا وجود ندارد.

فیلم پیام‌آور عشق و محبت و آرامش و رابطه فرزند با مادر و پدر است که پیام ارزشمند و زیبایی است و تمام این بازی‌های سفر در زمان و جت‌های جذاب و جلوه‌های ویژه چشم‌نواز که انصافا به خوبی کار شده‌اند، فقط برای بیسبال بازی کردن پسر و پدر در حیاط پشتی خانه است.

در صورتی ک فیلم نه خانواده می‌سازد و نه رابطه پدر پسری. رابطه مادر پسری خوبی می‌سازد که مربوط به همان نیم ساعت ابتدایی فیلم است که می‌توان از تماشایش لذت برد.

فیلم The Adam Project عملا پشت سفر در زمان که ذات جذابی دارد و شوخی‌های “رایان رینولدز” که انصافا خوب هستند قایم شده است.

البته فیلم نکات مثبتی هم دارد. همانطور که اشاره شد جلوه‌های ویژه فیلم خوب هستند. “رایان رینولدز” بازی استاندارد خود را بار دیگر به نمایش می‌گذارد. فیلم ریتم خوبی دارد و خسته‌کننده نمی‌شود. همچنین کمدی خوب و لطیفی دارد که باعث لبخند‌ زدن شما می‌شود و حس خوبی دارد.

فیلم The Adam Project سرگرم‌کننده است و برای دیدن با خانواده در آخر هفته و کمی خندیدن و دیدن جلوه‌های ویژه خاص و گذراندن وقت مناسب است.

فیلم پیام ارزشمندی دارد که با وجود اینکه در پرداختن به آن خیلی موفق نبوده است اما شما را به فکر فرو می‌برد.

فیلم بعد از پایان یک “خب که چی” بزرگ جلو روی ما می‌گذارد. سفر در زمانی که بی سر و ته است ضد قهرمانی که جرئت انجام هیچ کاری را ندارد و منفعل است که هیجان فیلم را به نصف می‌رساند. رابطه پدر و پسری که در نیامده است و رابطه “آدام” با همسرش هم خیلی سطحی است. طوری که هیچ نگرانی و حسی برای آن‌ها نداریم.

فیلم در لحظات زیادی از خودش غیر دراماتیک است و نمی‌تواند مخاطب را درگیر کند. ضد قهرمان توانایی مقابله و تنه به تنه با قهرمان را ندارد و همه چیز آسان و سطحی بنظر می‌رسد و جوری نیست که انگار ما با سفر در زمان که مسئله مهمی است طرف هستیم. به این دلایل است پیام عشقی که دارد تا حد زیادی بی اثر و خنثی می‌شود.

در پایان فیلم The Adam Project فیلمی است سرگرم کننده که تناقض‌های میانسالی و نوجوانی جالبی دارد و برای تماشای دورهمی و زمانی که فیلم دیگری برای دیدن نیست می‌توان آن را تماشا کرد وقت گذراند و سرگرم شد. اما فیلم از نظر کیفی در متوسط رو به پایین قرار می‌گیرد و شاید با چند نکته کوچک می‌توانست با موضوع و تم جذابی که دارد به فیلم سرگرم کننده موفق تری تبدیل شود.