بررسی فیلم The Batman

فیلم The Batman با بازی رابرت پتینسون و زوئی کراویتز و به کارگردانی مت ریوز بعد از مدت‌ها انتظار در مارس سال ۲۰۲۲ اکران شد.

فیلم The Batman به کارگردانی مت ریوز (Matt Reeves) یک فیلم ابرقهرمانی نیست. همه عنصرهای یک فیلم ابرقهرمانی همچون بت‌موبیل، لباس‌های ابرقهرمانی چشم‌گیر و وسایلی که توسط آلفرد مورد اعتماد ساخته شده باشد، در آن وجود دارد و البته که در مرکز این فیلم، شوالیه نقاب‌دار که در حال فکر، عذاب و جست‌وجوی عدالت شبانه در شهر رو به فروپاشی گاتهام است نیز، وجود دارد.

در دستان توانای ریوز همه چیز تازه و زنده است. وی به عنوان کارگردان و نویسنده فیلم، داستانی آشنا را تبدیل به یک نمایش اپرای حماسی کرده است. ساخت فیلم بتمن بیشتر شبیه به یک فیلم درام‌جنایی تلخ دهه ۷۰ میلادی می‌باشد تا یک فیلم پرفروش. با اکشنی پرجنب‌وجوش و غیر منتظره، فیلم‌هایی همچون The Warriors و The French Connection را یادآور می‌شود. این فیلم با یک سری قتل‌های رده بالا که داستان را هدایت می‌کنند، حسی را القا می‌کند گویی قاتل زودیاک مردم شهر گاتهام را به وحشت انداخته است.

با این حال، بدون شک این فیلم ساخته مت ریوز است، او منظره‌ای هیجان‌انگیز و سرگرم‌کننده و در عین حال با خطرات واقعی و احساسی خلق کرده است. فیلم بتمن از جایگاه خود در فرهنگ پاپ آگاه است. این فیلم پیشینه کتاب‌های کمیک را برای بررسی و بازسازی آن به روش قابل توجه و جسورانه‌ای مورد توجه قرار داده است. فیلم‌نامه ریوز این قهرمان را مجبور می‌کند تا تاریخچه خود را زیر سوال ببرد و با هدفش مقابله کند.

این بار نقش بروس وین را رابرت پتینسون (Robert Pattinson) بر عهده گرفته است. بازیگری که آماده است تا غرایز و خواسته‌های عجیب و غریب این شخصیت را کشف کند. دو سال از تصدی او به عنوان بتمن گذشته است و او جنایتکاران را از بالای برج وین دنبال می‌کند که نشان دهنده انزوای او از جامعه است. او در شروع فیلم گفت: «آن‌ها فکر می‌کنند من در سایه‌ها پنهان شده‌ام، اما من خود سایه هستم.» در روشنایی روز پتینسون حس یک راک استار خمار و سرخورده را القا می‌کند. شب فرا می‌رسد و لذتی که او از خشونت خالص انتقام‌‌جویانه خود می‌برد، حتی زیر نقاب و آرایش چشم او کاملا مشهود است.

پتینسون از زمان فیلم Twilight که در سال ۲۰۰۸ او را تبدیل به یک ستاره جهانی کرد، نشان داده است برای بازی در نقش‌هایی که شما را منزجر می‌کنند، فوق العاده است. او می‌تواند ویژگی‌های ظاهری زیبای خود را، خیلی بهتر از کریستن بیل (Christian Bale) در این نقش، ناراحت کننده جلوه دهد. زمانی که او برای اولین بار زوئی کراویتز (Zoe Kravitz) بی‌نهایت جذاب را در نقش سلینا کایل هنگام اجرای عدالت شبانه خود در لباس چرمی دنبال می‌کند، برقی غیرقابل انکار در چشمانش می‌درخشد.

ارتباط بین پتینسون و کراویتز دیوانه‌کننده است. کراویتز از نظر جسمی و احساسی کاملا همتای او است. او یک زن گربه‌ای اغوا کننده نیست، او یک مبارز با روحیه‌ای وفادار و وجدانی آگاه است. او بخشی از تیم بازیگران مکمل فوق‌العاده‌ای است که نقش خود را به نحو احسنت اجرا می‌کنند.

جفری رایت (Jeffrey Wright) در نقش کمیسر گوردون صدای نایاب نجابت و آرمان گرایی است. اندی سرکیس (Andy Serkis) در نقش آلفرد، حکمت و صمیمیت پدرانه را به ارمغان می‎‌آورد. کالین فارل در نقش اسوالد کوبل‌پات شرور که با لقب پنگوئن شناخته می‌شود، کاملا غیر قابل شناخت است. پل دینو (Paul Dano) در نقش The Riddler ترسناک است و حس انتقام‌جویی او پایه و اساس داستان را تشکیل می‌دهد. آشفتگی او آنقدر شدید است که ممکن است صرفا برای شکست حس تنش القا شده از طرف او بی‌دلیل شروع به خندیدن کنید. هیچ عنصر سرگرم کننده‌ایی در این نقش وجود ندارد، دینو به شما حسی را القا می‌کند که گویی او واقعا مردی عمیقا آشفته است.

تمامی این‌ها بدان معنا نیست که فیلم The Batman، فیلمی ناامید کننده است. کاملا برعکس، بر خلاف مدت زمان طولانی، این فیلم به طور مداوم از نظر ظاهری جذاب است. جالب‌ترین بت‌موبیل که تا کنون دیده شده در این فیلم وجود دارد. بت‌موبیل ماشینی است که گویی مستقیما از فیلم Mad Max: Fury Road بیرون آمده است و در یکی از مهیج‌ترین سکانس‌های فیلم نقش به سزایی را ایفا می‌کند.

در طول صحنه مبارزه در یک کلوپ شبانه که با نورهای قرمز تپنده مشخص می‌شود، می‌توانید هر مشت و لگد را احساس کنید که این یکی از جذاب‌ترین عناصر دیدن این ابرقهرمان در روزهای اولیه اوست؛ او شکست‌ناپذیر نیست. موسیقی متن ساخت آهنگساز کهنه‌کار مایکل جیاکینو، قدرت صحنه‌هایی از این دست را به‌شدت افزایش می‌دهد. وی که عمدتا با آهنگسازی فیلم‌های پیکسار شناخته می‌شود با این فیلم کاری کاملا متفاوت انجام داده است.

مت ریوز برای ساخت این فیلم با هنرمندان و صنعت‌گرانی در راس حرفه خود فعالیت کرده است. وی فیلمی ساخته است که می‌تواند در عین حال روحانی و در عین حال سنگین، قابل توجه و در عین حال امپرسیونیستی باشد. گریگ فریزر، فیلمبردار، همان ترفندهای جادویی خیره‌کننده‌ای را انجام می‌دهد که در فیلم Dune که نامزدی اسکار را برای او رقم زد انجام داده بود؛ از میان باران‌های شدید و نورهای نئون، تصاویر او سنگین و گیج‌کننده هستند. در کنار طراحی فوق العاده صحنه و لباس، تمامی این عناصر فیلمی جذاب و هیجان‌انگیز را تشکیل می‌دهند.

فیلم The Batman، زیباترین فیلم بتمنی است که تا به حال دیده‌اید، حتی اگر واقعا یک فیلم بتمن نباشد.

منبع: rogerebert