برترین ضدقهرمانهای دهه ۱۹۷۰ سینما
در دهه ۱۹۷۰ تماشاگران در سینما با ضدقهرمانهای نمادینی آشنا شدند که هنوز هم از جذابیت بسیاری برخوردار هستند.
برخی از علاقهمندان به سینما، دهه ۱۹۷۰ را دوران اوج هالیوود و سینما میپندارند. دورانی که افرادی مانند مایک نیکولز (Mike Nichols)، مارتین اسکورسیزی (Martin Scorsese) و فرانسیس فورد کاپولا (Francis Ford Coppola) سنتهای قدیمی سینما را کنار زده و آغازگر دوران جدیدی در آن بودند.
دورانی که شاهد داستانهای تاریک و هیجان انگیزی بودیم که شخصیتهای ضدقهرمان محبوبی در این زمان خلق شدند.
هالیوود دیگر روایتگر شخصیتهای سیاه و سفید مطلق نبود، بلکه با ضدقهرمانانی همچون مایکل کورلئونه یا تراویس بیکل، مرز کلیشهها را درنوردید و باعث شد تا ضدقهرمانانی نمادین پا به عرصه سینما بگذارند.
به همین دلیل در این مقاله قصد معرفی برترین ضدقهرمانهای دهه طلایی سینما، یعنی ۱۹۷۰ را خواهیم داشت.
پاول کرسی در فیلم Death Wish
چالز برنسون (Charles Bronson) با نقش آفرینی در فیلم Death Wish ساخته مایکل وینر (Michael Winner)، تبدیل به شخصیتی شد که به هر نحوی خواهان عدالت است.
پاول کرسی مهندسی در شهر نیویورک است که پس از به قتل رسیدن همسر و دخترش، شخصاً به دنبال اجرای عدالت میرود. فیلمی جنجالی که در دوران افزایش جرم و جنایت در دهه ۱۹۷۰ با استقبال گستردهای از سوی مخاطبین روبرو شد و آغازگر فیلمهای هیجانی بسیاری شد.
مکس در فیلم Mad Max
فیلم Mad Max که توسط جورج میلر (George Miller) در دهه ۱۹۷۰ ساخته شد، روایتگر پلیسی به نام مکس بود که در یک دنیای آخرالزمانی با ماشین منحصر به فرد خود، به دنبال انتقام از کسانی بود که باعث و بانی کشته شدن همسر و پسر جوانش بودند.
تاکوما سوروگی در فیلم The Street Fighter
سونی چیبا (Sonny Chiba) با ایفای نقش یک مزدور بیرحم در سهگانه The Street Fighter به یکی از مشهورترین بازیگران فیلمهای رزمی تبدیل شد.
وی با ایفای نقش تاکوما سوروگی، ضدقهرمانی را به تصویر کشید که برای انجام کار درست، هرکاری در توانش باشد را انجام خواهد داد. او ضدقهرمانی بود که برای لت و پار کردن دشمنانش از مردم پول میگرفت.
الکس دلارج در فیلم A Clockwork Orange
مالکوم مکداول (Malcolm McDowell) در نقش الکس دلارج در فیلم A Clockwork Orange، بازی شگفت انگیزی از خود بر جای گذاشت و یک ضدقهرمان نمادین و تاریخی را به طرفداران سینما معرفی کرد.
شخصیتی که برای سرگرمی به سراغ آدمهای بیگناه رفته و آنها را مورد آزار و اذیت قرار میدهد، با این حال از اواسط داستان به بعد با نتیجه اعمال شیطانی خود روبرو شده و دچار تحول میشود.
او در زندان تحت درمانی قرار میگیرد که باعث میشود تا مدت مجازاتش کاهش پیدا کند. با این درمان الکس در ظاهر شخصیت خود را فراموش میکند و این سوال را طرح میکند که آیا یک هیولای باهویت بهتر است یا کسی که از هیچ هویتی برخوردار نیست؟
سانی ورتزیک در فیلم Dog Day Afternoon
ال پاچینو (Al Pacino) با نقش آفرینی در فیلم Dog Day Afternoon، یکی از برترین بازیهای خود در سینما را به اجرا درآورد.
وی در نقش سانی ورتزیک ظاهر شده بود، کسی که برای هزینه جراحی معشوقهاش مجبور میشود تا با انگیزهای دلسوزانه به بانک دستبرد بزند. او ذاتاً آدم بدی نبوده و مجبور به سرقت میشود. سرقی که از کنترلش خارج شده و خود را در محاصره انبوهی از پلیسها مییابد.
کاپیتان ویلارد در فیلم Apocalypse Now
فرانسیس فورد کاپولا (Francis Ford Coppola) با فیلم حماسی Apocalypse Now جنگ ویتنام را از منظری آخرالزمانهای روایت میکند.
در این فیلم ما شاهد کاپیتان ویلارد با هنرنمایی مارتین شین (Martin Sheen) هستیم. سربازی الکلی که به خاطر کارهایی که انجام نداده، مورد ستایش قرار میگیرد. در طول فیلم شاهد هستیم که وی برای تحقق خواستههای خود، تا جایی پیش میرود که عملاً دیگر انسانیتی در وی مشاهده نمیشود.
هری در فیلم Dirty Harry
یکی از نمادیترین شخصیتهای ضدقهرمان دهه ۷۰، پلیسی کثیف بود که برای نابودی یک قاچاقچی، قانون را زیرپا میگذارد.
کلینت ایستوود (Clint Eastwood) در این فیلم جنائی و کلاسیک، به زیبایی ایفای نقش کرده و ضدقهرمانی آشفته را به تصویر میکشد. او با سرپیچی از دستورات مافوق خود، به کارهایی اشتباه خود ادامه داده و باعث ایجاد دردسر میشود.
کری وایت در فیلم Carrie
سیسی اسپیسک (Sissy Spacek) در اقتباس سینمایی برایان دی پالما (Brian De Palma) از داستان Carrie به زیبایی حضور پیدا میکند.
او ایفاگر نقش کری وایت است، نوجوانی سرشار از سرکوب که در نهایت به نقطه انفجار میرسد. او در بیرون از خانه توسط همکلاسی و دوستانش مورد آزار و اذیت قرار میگیرد، در خانه نیز توسط مادرش که یک مذهبی افراطی است مورد شکنجههای روحی و سرزنش قرار میگیرد.
وقایع تا حدی پیش میرود که او به نقطه انفجار رسیده و توسط قدرتهای فرابشری خود، دست به قتل عام در شهر زده و کشتار به راه میاندازد.
مایکل کورلئونه در فیلم The Godfather
با وجود این که مارلون براندو (Marlon Brando) خیلی زیبا و استادانه نقش یک پدرخوانده را در ساخته فرانسیس فورد کاپولا ارائه میدهد، اما این مایکل کورلئونه با هنرنمایی ال پاچینو است که سقوط یک شخصیت را به تصویر میکشد.
او کهنه سربازی است که پدرش نمیخواهد وارد شغل مافیایی شود و قصد دارد تا آینده او را تغییر دهد، با این حال به خاطر وقایعی که رخ میدهد، مایکل جانشین پدرش میشود.
روایتی از سقوط یک شخصیت به اعماق تاریکی که به زیبایی به مخاطب نمایش داده میشود.
تراویس بیکل در فیلم Taxi Driver
در فیلم که توسط مارتین اسکورسیزی ساخته شده است، شاهد شخصیتی به نام تراویس بیکل هستیم که توسط رابرت دنیرو (Robert De Niro) به مخاطبان معرفی میشود.
کسی که از بیخوابی و تنهایی رنج برده و شبها با تاکسی خود در شهر نیویورک جولان میدهد. شخصیتی که در نهایت سلاح به دست گرفته و وارد جرم و جنایت میشود. دنیرو شخصیتی آشفته را به تصویر میکشد که درد و رنج زیادی را تحمل میکند.
منبع: اسکرینرنت
پر بحثترینها
- بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- رئیس ناتی داگ: تست بازیگری Intergalactic به اندازه انتخاب بازیگر نقش الی شگفتانگیز بود
- بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است
- دیجیتال فاندری تریلر Intergalactic را از نظر بصری شگفتانگیز توصیف میکند
- سازنده بازی Black Myth: Wukong بابت برنده نشدن در مراسم The Game Awards 2024 گریه کرد
- گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵
- مدیرعامل مایکروسافت: طرفدار Xbox بودن یعنی تجربه بازیهای آن روی تمامی دستگاهها
- این ۱۵ ویژگی منحصر به فرد GTA 6 را به یک تجربه خیرهکننده تبدیل خواهند کرد
نظرات
آل پاچینو و دنیرو آخرین خدایان باقی مانده هنر هفتم. سایشون بالای سر هالیوود باشه
جک نیکلسون
are you talking to me?
همه عالی
کل لیست فوق العادست . اون زمان بازیگرا و کارگردانا چی بودن ؟ جادوگر ؟ الان کجان ؟ مردن ؟
هی سوسمار مخاطب ، مخاطبا بی معرفتن که وضع الان اینه
مردم ترجیح میدن با فیلم پاپکورن بخورن تا به فکر فرو برن
ملت ۴ ساعت اونجرز و بکوب میبینن ولی ایریشمن و گادفادر ۳ ساعته رو خسته کننده میدونن ، از استودیو ها و کارگردان نیست مسکل از مخاطباست
متاسفانه چنین آثار فاخری برای نسل دهه ۸۰ و ۹۰ اصلا قابل دیدن نیستن
کسایی که با آب دوغ خیارهای تجاری و تخیلی مارول بزرگ شدن ممکنه نتونن با این فیلما ارتباط بگیرن
به هر حال ما ک از دیدن تک تکشون لذت بردیم مخصوصا بعدازظهر سگی ( ی جورایی از گاد فادر واسم جذاب تره )
البته حس میکنم جای اسکارفیس هم بدجور خالیه
الکس اگه جلوم بود تف میکردم تو صورتش 😂
تراویس بیکل هری و مایکل که عشق بودن ، کلنل والتر هم از apocalypse now میشد بعنوان ضد قهرمان معرفی کرد ، البته دقت میکنم احتمالا منظورتون پارتاگونیست های ضدقهرمان بوده باشه
هالیوود چی بود و چی شد…
فقط مایکل و تراویس