چه بر سر عنوان Resident Evil: Verse آمد؛ سقوطی دوباره یا رستگاری

مدتی پیش بنده مقاله‌ای مبنی بر آینده‌ی فرنچایز Resident Evil نوشتم و در آن کمی درباره‌ی عنوان RE: Verse صحبت کردم. امروز قصد دارم به طور اختصاصی به این بازی و حواشی اطراف آن بپردازم و کمی عمیق‌تر وضعیت آن را زیر ذره‌بین قرار دهیم و همچنین کارنامه‌ی کپ‌کام در زمینه‌ی ساخت عناوین آنلاین در فرنچایز Resident Evil و تاثیر آن‌ها بر این بازی را بررسی خواهیم کرد.

بگذارید ابتدا از تجربه‌ی خودم شروع کنم و پس از آن به تاخیرهای متعدد این عنوان برسم. کپ‌کام حدود یک هفته قبل از معرفی این عنوان، برای تمام اعضای Resident Evil Ambassador از جمله بنده ایمیلی ارسال کرد و اطلاعاتی درباره‌ی این عنوان و بتای خصوصی آن ارائه داد و Ambassadorها را به تجربه‌ی آن و اشتراک گذاری نظرشان درباره‌ی این عنوان دعوت کرد.

بتایی که برای Ambassadorها برگذار می‌شد فقط بر روی کنسول‌های PS4 و Xbox One در دسترس بود. در نهایت پس از دریافت کد مربوطه، موفق به شرکت در بتای خصوصی این عنوان بر روی کنسول PS4 شدم.

باید بگویم که شخصا خیلی موافق عرضه‌ی عناوین آنلاین برای این فرنچایز نیستم و دلیل آن نیز کارنامه‌ی بسیار ضعیف کپ‌کام در زمینه‌ی ساخت عناوین آنلاین Resident Evil است، به همین دلیل با انتظارات بسیار پایینی به سراغ تجربه‌ی بتای این عنوان رفتم و باز هم شاهد تجربه‌ای ناامید کننده بودم.

چند ماه پس از بتای خصوصی، بتای عمومی این عنوان نیز برگزار شد و باز هم با مشکلات بسیاری روبرو بود و نقدهای منفی بسیار شدیدی از سوی طرفداران دریافت کرد. پس از آن، راه به تاخیر افتادن این عنوان آغاز شد. در ابتدا این عنوان برای عرضه‌ی همزمان با نسخه‌ی هشتم یعنی Resident Evil Village برنامه ریزی شده بود اما پس از انتقادهای شدید با تاخیر روبرو شد.

پس از یک تاخیر چندماهه و درست چند هفته قبل از انتشار آن، سازندگان طی توییتی در صفحه‌ی رسمی Resident Evil در توئیتر اعلام کردند که این بازی تا تاریخ نامشخصی در سال ۲۰۲۲ تاخیر خواهد خورد و دلیل آن را نیز ارائه‌ی یک گیم‌پلی روان بیان کردند و از پس از آن در خاموشی فرو رفتند.

حال که یک نگاه اجمالی به روند توسعه و بازخورد‌های این عنوان داشتیم بیایید نگاهی به دلیل خلق و آینده‌ی این عنوان بیندازیم.

هدف کپ‌کام از ساخت و معرفی این عنوان، جشن گرفتن ۲۵ سالگی این فرنچایز بود اما از همان لحظه‌ی معرفی بسیاری از طرفداران از آن ناراضی بودند و همین باعث به‌وجود آمدن حواشی زیادی شد.

شخصا به عنوان یکی از عاشقان این فرنچایز که نزدیک به دو دهه با آن همراه بودم انتظار بیشتری از کپ‌کام در جشن تولد عزیزترین فرنچایز گیمینگم داشتم و شخصا متوجه نمی‌شوم که چرا با وجود تعداد زیادی از کرکترهایی که سال‌هاست از آن‌ها استفاده نشده است و همچنین پتانسیل بالای آن‌ها، کپ‌کام تصمیم به ساخت یک عنوان مولتی‌پلیر گرفت.

اگر بخواهیم یک پیش‌بینی منطقی از آینده‌ی این عنوان داشته باشیم ابتدا باید کمی به عقب برگردیم و ضعف‌های عناوین آنلاین این فرنچایز را خصوصا در چند سال اخیر زیر ذره‌بین قرار دهیم.

Umbrella Corps

اولین عنوانی که درباره‌اش صحبت خواهم کرد، بازی Umbrella Corps است که در سال ۲۰۱۶ عرضه شد. به یاد دارم زمانی که این عنوان معرفی شد من بسیار هیجان زده بودم که در نقش سربازان Umbrella در مپ‌های قدیمی فرنچایز به بازی بپردازم اما متاسفانه این عنوان انتظارات من و بسیاری دیگر از طرفداران را برآورده نکرد. این بازی از مشکلات متعددی رنج می‌برد اما از ایده‌های جالب و پتانسیل مطلوبی نیز برخوردار بود و اگر کپ‌کام کمی بیشتر اهمیت می‌داد و زمان بیشتری برای ساخت آن صرف می‌کرد، این عنوان می‌توانست حداقل یک عنوان مولتی‌پلیر مطلوب باشد.

بنده همچنان گاهی اوقات همراه با تعداد کمی از پلیرهای این عنوان که هنوز آن را تجربه می‌کنند به پای تجربه‌ی آن می‌نشینم و دائما صدایی در سرم می‌گوید که این عنوان می‌توانست بسیار بهتر از این باشد.

از مشکلات بزرگ این عنوان می‌توان از هوش مصنوعی فوق‌العاده ضعیف، نداشتن سرورهای اختصاصی، زاویه دوربین نامناسب و همچنین آنبالانس بودن برخی اسلحه‌ها همچون Brainer نام برد.

البته مشکلات دیگری نیز همچون بخش داستانی تکراری و برخی موارد دیگر نیز وجود دارد که ما از صحبت درباره‌ی آن‌ها خودداری می‌کنیم و به سراغ عنوان بعدی می‌رویم.

Resident Evil: Resistance

تلاش بعدی کپ‌کام برای ساخت یک عنوان مولتی‌پلیر، عنوان Resident Evil Resistance بود که در واقع یک تجربه‌ی ۴vs1 بود. این عنوان همراه با ریمیک نسخه‌ی سوم عرضه گردید و با شیب کمتری نسبت به Umbrella Corps به سوی مرگ خود پیش رفت، به طوری که در حال حاضر این عنوان در استیم روزانه تنها بین ۳۰ تا ۶۰ نفر پلیر دارد.

شخصا هنگام تجربه‌ی این عنوان با مکانیزم‌ها و المان‌هایی مواجه شدم که به شدت حس و حال نسخه‌ی Outbreak را برای من تداعی می‌کرد و واضح بود که کپ‌کام الگوبرداری‌های مختلفی از آن نسخه کرده بود و سعی داشت با ایجاد برخی نوآوری‌ها تجربه‌ای مدرن‌تر را به پلیرها ارائه دهد.

اگر بخواهم صادقانه صحبت کنم این عنوان نیز از برخی نقاط مثبت برجسته‌ای برخوردار بود که اگر به درستی مورد استفاده قرار می‌گرفتند می‌توانستند ارائه دهنده‌ی تجربه‌ای بسیار لذت‌بخش‌تر باشند.

اما متاسفانه این عنوان نیز درگیر مشکلات متعددی بود که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به نبود سرور اختصاصی و کیفیت پینگ فوق‌العاده ضعیف و همچنین آنبالانس بودن شدید Master Mindها نسبت به Survivorها اشاره کرد که گاهی اوقات تجربه‌ی بازی را به یک جهنم روانی تبدیل می‌کردند.

اگر به مشکلات دو عنوان نام برده شده دقت کنید می‌توانید مشکلات مشترکی در آن‌ها بیابید که حاصل اهمیت ندادن کپ‌کام به عناوین آنلاین این فرنچایز است و نشان می‌دهد که آن‌ها حتی نمی‌خواهند از اشتباهات پیشین خود درس بگیرند.

عنوان RE: Verse نیز با مشکلاتی مشابه دست و پنجه نرم می‌کند و همین موضوع باعث مه آلود شدن آینده‌ی آن می‌شود. سه حالت را می‌توان برای آینده‌ی این عنوان و به طور کلی عناوین آنلاین این فرنچایز در نظر گرفت:

اولین حالت آن است که کپ‌کام پس از تاخیرهای متعدد نیز همچنان عنوانی را منتشر کند که مملو از مشکلات است و به سرنوشت عناوین پیشین خود دچار می‌شود و به یک لکه‌ی ننگین دیگر تبدیل می‌شود، مخصوصا حال که بسیاری از طرفداران از این عنوان ناامید هستند.

حالت دوم، حالتی است که کپ‌کام برای وقت، سرمایه و طرفداران خود و این فرنچایز ارزش قائل شود و پس از تاخیرهای متوالی، تغییرات عمده‌ای در این عنوان ایجاد کرده باشد و حداقل عنوانی با استانداردهای کیفی مطلوب را ارائه دهد.

حالت سوم نیز آن است که این عنوان به طور کلی کنسل شود و تمام هزینه و وقتی که صرف ساخت این عنوان شد به هدر برود.

حال اگر کپ‌کام واقعا در حال کار و ایجاد تغییرات موثر در این بازی باشد و بتواند تجربه‌ای لذت‌بخش را به پلیرها ارائه دهد ممکن است طلسم عناوین آنلاین فرنچایز شکسته شود. مهم‌تر از همه اختصاص سرورهایی به این بازی است تا در مرحله‌ی اول پلیرها بتوانند این عنوان را به درستی تجربه کنند و درگیر اتصالات P2P نباشند.

علاوه بر مشکلات مربوط به اتصالات و Matchmaking، این عنوان در دو مرحله‌ی بتای خود از کمبود مودهای مختلف و سرگرم کننده رنج می‌برد و این موضوع نیز می‌تواند تاثیر به سزایی بر روی ارزش تجربه و تکرار این عنوان داشته باشد، بنابراین یکی دیگر از تغییرات مهمی که باید در این بازی اعمال شود اضافه کردن مودهای جدید و به طور کلی محتوای بیشتر است.

در کل از همان ابتدا ساخت این عنوان و معرفی آن به عنوان سوپرایز ۲۵ سالگی فرنچایز تصمیم اشتباهی بود و کپ‌کام نیز با بی اهمیتی به این عنوان و ارائه‌ی یک تجربه‌ی ضعیف و تکرار اشتباهات پیشین خودش به همه اثبات کرد که این عنوان نیز قرار است به سرنوشت عناوین پیشین خودش گرفتار شود.

در آخر شخصا فکر می‌کنم که ساخت عناوین آنلاین در این فرنچایز هدر دادن وقت و سرمایه‌ای است که می‌تواند صرف ساخت عناوین فرعی شود که برای طرفداران نیز هیجان‌انگیزتر هستند. همچنین بی اهمیتی کپ‌کام به عناوین آنلاین این فرنچایز خود یکی از دلایل مهم شکست آن‌هاست.

در هر صورت کپ‌کام با معرفی این بازی، یک فرصت بسیارخوب برای معرفی یک عنوان فرعی را به مناسبت ۲۵ سالگی این فرنچایز از دست داد که می‌توانست صدها برابر طرفداران را بیشتر هیجان‌زده کند.

سخن پایانی

در حالی که پس از تاخیرهای متوالی بسیاری از طرفداران این فرنچایز این عنوان را به کلی فراموش کردند اما همچنان امکان این وجود دارد که این بازی با چهره‌ای جدید و تغییرات عمده دوباره بازگردد و توجه طرفداران را به خودش جلب کند، البته برعکس این موضوع نیز امکان پذیر است و ممکن است دوباره شاهد یک تلاش بی‌ثمر دیگر از سوی کپ‌کام برای ساخت یک نسخه‌ی آنلاین موفق برای این فرنچایز باشیم.

در نهایت باید منتظر ماند و دید که سرنوشت این عنوان به کجا ختم می‌شود. نظر شما درباره‌ی این عنوان چیست؟ آیا با ساخت عناوین مولتی‌پلیر در این فرنچایز موافق هستید؟ نظرات خود را در بخش نظرات با من به اشتراک بگذارید.