دل نوشته های یک گیمر خسته؛ امان از Open World های تکراری!

با سلام خدمت گیمفاییهای عزیز و دوست داشتنی! امیدوارم جیبتون پر پول، لبتون خندون و کنسول یا پیسی شما همیشه پر باشه از بازیای جدید.
یه پنجشنبه دیگه از راه رسید و با یه قسمت دیگه از دل نوشتههای یک گیمر خسته در خدمت شما عزیزان هستیم. این هفته موضوعمون چیه؟ سوال خوبیه. این هفته رفتم سراغ بازیای اپن ورلد یا به قول خودمون جهان آزاد! آثاری که شاید هشتاد درصد بازیای هر ساله رو تشکیل میدن و اکثر خاطرات دوران گیمری ما متعلق به این بازیاست. از ماجراجویی تو دشتای Novigrad گرفته تا غارها و دخمههای Skyrim، بازیای Open World برای ما لحظات فوقالعادهای رو رقم زدن …
اما (همیشه یه اما هست!) متاسفانه این فقط یه طرف ماجراست. طرف دیگه ماجرا چیه؟ الان بهتون میگم!

طرف دیگه ماجرا، بیکیفیت شدن بازیای Open World
قبلا میگفتن هر کی با پدر و مادرش قهر میکنه و از خونه میزنه بیرون خواننده میشد، الان باید گفت هر کی با پدر و مادرش دعواش میشه میره روی یه بازی جهان آزاد کار میکنه. روال کارم اینه طرف یا استودیو، نود درصد بودجه رو میذاره یه تریلر برگ ریزون سینماتیک از دنیای بازیش میده. مثلا یه نفر داره توی یه دنیای جادویی قدم میزنه، برگای درخت همینجوری روی زمین ریختن، بعد تریلر پر از افکت فوقالعاده است که آدم کف میکنه. یه فایت معمولا خفن هم میبینیم. بعد که همه خوب هایپ شدن و انتظارات رفت بالا، یهو یه بازی در پیت با مبارزات ده سال پیش و گرافیک بیست سال پیش قالب میکنن و بعد که صدای همه در میاد میگن ما داریم روی بهروزرسانیای بعدی کار میکنیم تا باگا کمتر بشن!
از اونجایی که بازیای Open World خیلی محبوبن، الان از شرکتای بزرگ تا استودیوهای چند نفره همین جوری چپ و راست بازی جهان آزاد دارن میسازن و عرضه میکنن. یسریاشون خب هم سرگرم کنندن، هم جذاب. اما بقیه تقریبا داغونن و تا حد زیادی کپی پیست از بازیای دیگه هستن. موقعیت و به قول خارجیا Setting بازیا از چند حالت کلی خارج نیست. یا حالت قرون وسطی یا همون Medieval دارن، یا تو مایههای ارباب حلقهها هستن و پر جادو و الف و کوتولن، یا کلا آخرالزمانی هستن و اکثر نقشهی دنیا به خاطر یه اتفاق آخرالزمانی به خاک رفته!
بعضیا از زیاد شدن بازیای اپن ورلد ممکنه استقبال کنن چون بازیای اپن ورلد حداقل پنج شیش برابر بازیای خطی محتوا دارن و طولانین، اما نظر من اینه همه چیز کمیت نیست، بلکه کیفیت هم مهمه.
بذارین یه مثال بهتر براتون بزنم. یوبیسافت یکی از پرکارترین شرکتای بازیسازی دنیاست. انتقادای زیادی بهش وارد میکنن ولی خب از حق نگذریم بازیاش با این که عالی نیستن، ولی سرگرم کنندن. اما مشکل اینجاست خط مشی یوبیسافت توی ساخت بازیای اپن ورلد، از یه طرف باعث شده یسری IPهای قدیمیش کلا خبری ازشون نباشه و هم اینکه فقط از لحاظ کمیت به بازیاش توجه کنه. یعنی چی؟ یعنی مثل این ساندویچیا که میان دو کیلو سوسیس میریزن توی ساندویچ و یسری هم خوشحالن که حجمو نگا حاجی! ولی خب حقیقت اینه وقتی یه ساندویچ دو کیلیویی پنجاه هزارتومنی میخورین، قشنگ معلومه اون سوسیس کیفیتش افتضاحه! بازیای اپن ورلد یوبیسافت هم همینن و از لحاظ محتوا فوقالعاده بزرگ و وسیعن. اما اگه دقیق بشیم اکثرا تکراری، کپی پیست شده و خسته کننده هستن. هنوز یادم نمیره سر بازی Assassin’s Creed Odyssey یه مدت حالم از تموم بازیای نقشآفرینی بهم میخورد! یعنی فقط اومده بودن یه میلیون راهزن یا همون Bandit ریخته بودن تو نقشه بازی. راهزن توی کوه، راهزن توی دشت، راهزن توی غار راهزن توی زهرمار! حتی اون NPCهایی که بهمون مأموریت میدادن و اصطلاحا اون Quest Giverها هم کپی پیست همدیگه بودن! ۹۰ ساعت اون بازی رو بازی کردم، هفتاد ساعت داشتم فقط راهزن میکشتم. البته در کل بازی بدی نبود و به نقشآفرینی خوب بود، ولی از لحاظ مراحل فرعی و تنوع مأموریت به شدت ضعیف بود.
این مشکل کلا توی تموم بازیای اپن ورلدی یوبیسافت هست. یعنی ماموریتها و Questهای زیاد ولی با تنوع و کیفیت فوقالعاده پایین. البته Valhalla تا حد زیادی این مشکل رو برطرف کرد ولی خب من چشمم آب نمیخوره در آینده یوبیسافت تغییر کنه.
فقط مشکل یوبیسافت نیست، شرکتای دیگه هم همین کارو میکنن. چون میخوان یه بهونه موجه داشته باشن ۶۰ یا ۷۰ دلار از مخاطبا بگیرن، میان میگن نگاه کنین بازی ما ۱۰۰ ساعت محتوا داره! در حالی که نظر شخصی من اینه یه اپن ورلد اگه ۴۰ ساعت محتوا داشته باشه اما تنوع مراحل و کیفیت کلی بازی مطلوب باشه، به مراتب بهتر از اینه ما ۱۰۰ ساعت همش بریم راهزن بکشیم و یا یه کار ثابت رو تکرار کنیم! آدم خسته میشه از یکنواختی. حق هم داره.
البته من انتظاراتم غیر منطقی و یا بیش از حد بالا نیست. انتظار ندارم همه بتونن ویچر سه بسازن که مراحل فرعیش از مراحل اصلی جذابتر باشه و در عین حال ۱۰۰ ساعت محتوا ارائه بده! نه اصلا اینجوری نیست. ولی یه پیام دارم برای سازندههای عزیز، لطفا تو رو جون هر کی دوست دارین حداقل چهارتا Objective مختلف بذارین توی مراحل. همش یه کار کردن بخدا آدم رو دیوونه میکنه! درسته سعی دارین بازیتون رو کامل و پر و پیمون جلوه بدین، ولی همون جوری که مثال زدم، از این سوسیسای بیکیفیت استفاده نکنین. آدم مسموم میشه! یکم روی مراحل فرعی و محتوای جانبی وقت بذارین.
این مسأله توی بازیای نقشآفرینی بیشتر به چشم میاد چون ذات بازیای نقشآفرینی لول آپ کردن و فارم کردنه و اکثرا مراحل فرعی رو انجام میدن. اون جاست که تکراری بودن مراحل، یکنواخت بودن مبارزات یا ساختار ضعیف نقشه بازی به شدت توی ذوق میزنه! آهان یه چیز مهم یادم اومد که پاراگراف بعدی میگم!

خواهشا الکی نقشهها رو بزرگ نکنین!
هیچ وقت درک نمیکنم چرا بعضی سازندهها میان یه نقشه بزرگ و عریض و طویل میسازن و پز میدن که وسعت نقشه ما چمیدونم از فلان بازی هم بیشتره! خب برادر من، خواهر من، عزیز من، هر چقدرم دنیای بازی بزرگ باشه اگه محتوای داخلش کم یا بی کیفیت باشه به چه درد میخوره؟! خیلی وقتا بوده بازیای اپن ورلد بازی میکنی و فقط ده دقیقه داری توی جنگل یا دشت یا بیابون حرکت میکنی، دریغ از یه Point of Interest یا یه اتفاق خاص! البته یوبیسافت دمش گرم در این زمینه خوب عمل میکنه انصافا. هر چند تکراری هستن فعالیتا ولی بازم نقشه بازی خالی و بیروح نیست!
ولی خب میشه گفت اینم یه تکنیک تبلیغاتیه که نگاه کنین چقدر دنیای ما بزرگه!
در کل جالبه اکثر وقتا گیمرا توی همین بازاریابی گول میخورن و اغفال میشن. چون با وعدههای خوش رنگ و لعاب مواجه میشن و از طرف دیگه همون تریلری که اول مقاله گفتم هم مزید علت میشه که باور کنن با یه اپن ورلد محشر طرف هستن!
تبدیل بیدلیل بعضی بازیای خطی به جهان آزاد
دست روی دلم نذارین که خونه! بعضی وقتا بازیای خطی تبدیل به نیمه خطی یا حتی جهان آزاد میشن و اتفاقا موفق هم از آب در میان مثل گاد او وار یا مترو. اما خیلی وقتا هم هست نتیجه این تغییر نابود شدن هستهی اون بازی یا فرنچایزه. بدترین بازی جهان آزادی که من دیدم و تجربه کردم و تا الان هم نمیدونم چرا جهان آزاد بود، بازی Metal Gear solid 5 بود. آره میدونم چی میخواین بگین. اینو استاد کوجیما ساخته، متای ۹۳ داره، بازی فوقالعادهای بود و از این حرفا. ولی یه لحظه عینک تعصب رو بردارین شاید خوشتون اومد. دقیقا چرا این بازی اپن ورلد شد؟! کل نقشه بازی ده تا Outpost داشت و یسری حیوون. همین!!! هیچی دیگه نداشت نقشهی بازی. تموم مراحل فرعی هم باید میرفتی توی این Outpostها و مثلا یه چیزی میدزدیدی یا یه نفرو نجات میدادی! و از اونجایی که تعداد این پایگاهها کم بود، یادمه برای ده تا مرحله مختلف رفتم به یه پایگاه ثابت! حتما اینم از کرامات کوجیمای کبیر بوده! بگذریم که مراحل جدید هم حاضر نشده بود طراحی کنه و باید برای پیشبرد داستان مراحل قبلی رو بازی میکردی! دیگه بالاخره هنر کوجیما رو که نمیشه زیر سوال برد!
خلاصهی کلامم اینه، اگه نمیتونین بازی جهان آزاد خوب بسازین، به بازیای خطی خوب دست نزنین و بذارین همینجوری که هستن باشن خواهشا!

کلام آخر
من به عنوان کسی که عاشق بازیای اپن ورلد و خصوصا نقشآفرینیای کلاسیک هستم، به شدت امیدوارم روز به روز بازیای این زیر سبک جذابتر، پر محتواتر و سرگرم کنندهتر بشن. اما حقیقتی که هست اینه که تا جامعهی گیم به اپن ورلدهای سطحی راضیه، سازندهها هم تکونی به خودشون نمیدن!
با حرفای من موافقین یا مخالف؟ نظرتون رو حتما در میون بذارین و خدا رو چه دیدین، شاید یه بحث داغ توی کامنتا داشته باشیم.




















پر بحثترینها
- جزئیات جدیدی از Intergalactic: The Heretic Prophet منتشر شد
- واکنش دراکمن به دو دستگی طرفداران در قابل The Last of Us 2 و رویکرد مشابه در مورد Intergalactic
- کارگردان Split Fiction: اگر دوباره جایزه بهترین بازی سال را ببرم خوشحال میشوم، اما با وجود GTA 6 رقابت سخت خواهد بود
- نیل دراکمن: ۵ سال از آغاز ساخت Intergalactic: The Heretic Prophet میگذرد اما هنوز درحال تغییر و تکامل است
- ۱۵ شخصیت با ابهت برتر در تاریخ بازی های ویدیویی
- شایعه: بازی The Last of Us Part 3 به طور مخفیانه در دست ساخت قرار دارد
نظرات
هعییییی چی بگم
اسپم : فاینال فانتزی ریمیک کرک شد🤔 البته Drm free بود توسط کدکس
عجب خبر خوشی امشب میره واسه دان جووون 😀 شادمان کردی
ممنون آقای زاهدی
حرف دل هممونو زدین
ولی عاقاااا اون عکس اول متن خیلی تناقض بود!! اسی اوریجین کنار مارِ جامد!! (مخلص کاماندر)
مار جامد!!! روانی ترجمت شدم اصن…
مکتب ترجمه کاماندره
مخلص کاماندر 😘
یک دنیا ممنون از دلوشته زیباتون اقای زاهدی :)))
واقعا حرف دل من رو زدید… من هم از بازی های اپن ورد با محتوای اندک یا تکراری اصلا خوشم نمیاد…!! اتفاقا سر همین قضیه بود که نتونستم هیجوره نه با اساسین کرید اودیسی نه با والهالا ارتباط بگیرم … ولی به جاش تجربه ی گوست آف سوشیما رو ترجیح دادم فقط به این دلیل که هم روایت بخش داستانی و مراحل فرعی داخلش جذاب تر بود هم اینکه پر از چالش ها و اتفاقات مختلف با کامبت های شمشیر و تیرکمان و سایر سلاح ها که فوق العاده چشم نواز و درگیر کننده هستند و باید بدونی رو کدوم دشمن چه تکنیکی استفاده کنی. تمام اینهارو شاید والهالا هم تو خودش کم و بیش داشته باشه ولی میگم من نتونستم هیجوره ارتباط بگیرم!!! تنها بازی ای از یوبیسافت تو نسل هشتم که من باهاش ارتباط گرفتم فارکرای ۵ بود بخاطر مهیج بودن گیم پلی و داستانش… همین! در مورد متال گیر هم که مثال زدید باید بگم من این بازی رو پلی ندادم اما بازی دث استرندینگ ساخته ی کوجیما دقیقا همین چیزی که شما گفتین رو داشت تو خودش!! یعنی واسه یه ماموریت یهو میشد که با باکس های رو دوشت و آویزون شده رو زمین باید چند کیلومتر مسیر میرفتی ( محیط فوق العاده و موسیقی از حق نگذریم عالی بودن.. ) اما هیچ خبری نبود کاملا سوت و کور یا اگر هم بود خیلی خیلی کم! به مقصد هم میرسیدی با چندین دقیقه سینماتیک طرف میشدی -__-
والهالا غیر از مراحل اصلی مشکل چندانی نداشت، گیمپلیش هم تر تمیز بود البته نه به تر تمیزی گوست ولی خب گوست محتوای کمتر و نقشه کوچیکتری داشت برای همین تکراری نشد برات(البته خود گوست به خاطر این که بعد از سکیرو اومد باعث شد خیلی ضربه ببینه)
رواست اگه تاریخ صنعت گیم به قبل و بعد از سکیرو تقسیم بشه…
متال ۵ و دث استرندینگ اورریت ترین گیمای نسل ۸ بودن فقط چون کوجیما پشت ساختشون بود الکی گندشون کردن متال ۵ قابل مقایسه با نسخه های قبلیش نبود ۱تا۴ واقعا شاهکار بودن پنجش واقعا بیخود بود یسریا میگن بخاطر کونامی نابود شد فقط داستانش نصفه موند سر این قضیه دیزاین فاجعه و مراحل بشدت تکراری و سرکاریش ساختار اوپن ورد بیخود و پوچش چی اونم تقصیر کونامی بوده کوجیما اصلا بلد نیست اوپن ورد بسازه این ادم و فناش واقعا الکی بزرگش کردن کوجیما یه زمانی شاهکار میساخت دیگه تموم شد درمورد دث استرندیگم کلا چیزی نگم بهتره همه میدونن با چه چیز طرفیم خلاصه امیدوارم کوجیما به خودش بیاد و این غرورشو بزاره کنار و کمتر توهین کنه به شعور طرفدارا و فناش
کوجیما کلا اورریتده
همون بازی های اولش هم چیز خاصی نبودن😹
به جز کوجیما یه سری کارگردان ها دوران اوجی دارن و بعد عجیب عقب گرد میکنن،نمونه ها دیگه اش کارگردان سری بازی سونیک،سری بازی نینجا گایدنه(ایتسونو) برای من که به غیر از کوجیما به یاد میارم
احتمالا بزرگترین مشکل استارفیلد همین خواهد بود
البته نه در شهرهایی مثل NEONکه برعکس اوج تراکم هستن
امیدوارم اینو لحاظ کرده باشن که دنیای خالی و زیبا بدرد گیمر نمیخوره
آقا بازی رو سازنده اسکایریم و فال اوت ۳و۴ میسازه ها
بازی های بتسدا تو هرچی بد باشند تو مپ و کوست ها بهترین آن.
بله این هیت نبود
حتی ESOو Camleworks هم اینو گفتن که هز این موضوع نگرانن
از اونا که فن بوی تر بتسدا نداریم
صرفا پیشبینی احتمالاته
داشت کم کم حوصله ام میرفت که اینو گذاشتین دمتون گرم😁
بعضی بازیا از اول جهان باز بودن مثل اساسین، بعضی ها تبدیل به جهان باز شدن
واقعا بازی های جهان باز ازنظر محتوایی و آزادی عمل فوق العاده ان. شما مثلا از جهان اسکایریم چه اشکالی می تونید بگیرید؟ مخصوصا rpg ها که جهان باز بودنشون بخاطر فارم و ماموریت ها بهتره
پس مشکل جهان باز شدن بازی ها نیست بلکه افزایش بازی های جهان باز بی کیفیته مثال هم زلدا که اولش خطی بود ولی جهان باز شدنش باعث بهتر شدنش شد
هر کسی نمیتونه جهان باز بسازه ولی شرکت های پول پرست بخاطر این ترند ایپی هاشون رو نابود کنن
البته سلیقه من خطی هست که میشه داستان رو بهتر تعریف کرد و کیفیتش هم بیشتر میشه✌
با سلام خدمت اقای زاهدی ممنون از مقاله شما 👍👌
خوب متأسفانه بعد از عناوین شاهکار و به شدت موفق skyrim و the witcher 3 بعضی از کمپانی ها با خودشون گفتن هر چه مپ بزرگتر باشه و پر مارک تر !!!! باشه بازی موفق تریه 😑
به قول اقای زاهدی بازی هرچی مپش بزرگتر و میزان ساعت تموم کردنش بیشتر باشه بهتر نیست نمونش بازی batman arkham city مپش کوچیکه اما محتوای زیاد و با کیفیتی داره یا همین gta 4 که بعضی ها بخاطر مپ کوچیکش ترولش میکنن اما بازی بجای یک مپ بزرگ و نقشه پر از مارک !! یک مپ کوچیک و جمع و جور و زنده و پر از محتوای با کیفیت داره
با تک تک کلمات مقالتون موافقم👍
از موافق هم موافق ترم👍
با تشکر از جناب زاهدی🌹
اقای زاهدی دمتون گرم که خنده میارین روی لبامون، خسته نباشید🙂
فقط اونجا که گفتید هرکی با پدر مادرش قهر میکنه میره یه اپن ورلد میسازه😂
همین والهالا. بازی که میشد ۴۰ یا ۵۰ ساعت داستان عالی و پر محتوا باشه فقط ۱۰۰ ساعت بازی با محتوای بی کیفیت و انتخاب های مسخره بود! البته باز از اورجینز و ادیسه بهتر بود. توی ادیسه میخواستی بری یه جای دیگه یا تمساح یا دشمن و سرباز های لول بالاتر بود که نمیشد بکشیشون و فرعی هارو که میرفتی زیاد xp گیرت نمیومد.
بدترین عذاب اینه که واچ داگز بازی کنی بعدش اساسینز کرید😑طراحی مراحل مخفی کاری های هردو یکی بودن! برو یه جایی یکیو بکش یا یکیو نجات بده یا یه چیزی رو هک کن بعدش که کارتو کردی از اون منطقی فقط فرار کن. واچ داگز پیر ادمو در میاورد. ۹۰ درصد بازی همین بود😐
چه عذابی داشتی توو دو تا پشت سر هم بازی یوبی سافت ولی واچ داگز ۱ خوب بود بازم خدایی ۲ اش فاجعه بود
همون عکس وسط پست داره داد میزنه که معلوم نیست این بازی اپن وورلده یا مارک ترکر:)
.
جدا از این قضیه قشنگ مقاله رو انگار من نوشتم:)
خیلی وقتا بوده بازیای اپن ورلد بازی میکنی و فقط ده دقیقه داری توی جنگل یا دشت یا بیابون حرکت میکنی، دریغ از یه Point of Interest ، یه جمله ی شاهکار
تبدیل بیدلیل بعضی بازیای خطی به جهان آزاد ، دو جمله ی شاهکار
فقط اومده بودن یه میلیون راهزن یا همون Bandit ریخته بودن تو نقشه بازی. راهزن توی کوه، راهزن توی دشت، راهزن توی غار راهزن توی زهرمار! ، سه جمله ی شاهکار:)
جمله های شاهکار دیگه ای هم بودن که برید مقاله رو بخونید ، مخصوصا بخش والهالاش:)
برادر زاهدی گرامی تهش یه حق کپی رایت هم اضافه کنی عالی میشه😂
میدونستم الان میای به مپ ویچر گیر میدی🤣
آقا من سی دی ویچرم خرابه . حالا شما همش بیا کل مقاله رو از عکس ها و مثال های ویچر پر کن. بیای دست منو بندازی توی کوره روشن واقعا زجرش از این اتفاق کمتره 🙁
ممنون بابت مقاله
بنده هم موافقم متاسفانه وضعیت طوری شده که بیشتر بازی های جهان باز map بزرگی دارن که خالی از کانتنته !!!
یکی دیگه از مشکلاتی که تو این بازیا هست مراحل فرعی به شدت تکراری و مسخرن ایونت ها و لوت باکس هایی که هیچ جذابیتی واسه من یکی لااقل ندارن !
گرچه سایبرپانک انچنان ایرادی بهش وارد نیست بیشتر مشکل بازی سر پرفورمنسش بود بازی به خودی خود یکی از بهترین های این نسل بود که انچنان دیده نشد به نظرم بهتر بود مثال دیگه ای بزنید تا این بازی بخاطر اینکه مراحل فرعی و اصلی این بازی شاهکار بودن مخصوصا مراحل فرعی نقشه هم خالی نبود ولی بله واسه سی دی پراجکت یه افت بود بازی
خیلی مقاله خوبی بود آقای زاهدی دمتون گرم واقعا چه اصراری دارن بازی اپن ورلد بسازن وقتی بلد نیستن بدترین بازی های اپن ورلد که تا حالا رفتم مال استودیو اوالانچ بوده سری جاست کاز نقشه به شدت بزرگی داشت ولی کاملا خالی و تکراری
متاسفانه فکر نکنم یوبیسافت قرار باشه تغییری بکنه. حتی کوئست دیزاین تاریخ گذشته ی ۱۰ ساله رو حاضر نیستن تغییری بدن
برین دنیای Skyrim, Witcher 3، BOTW و RDR 2 رو با والهالا و ادیسی مقایسه کنین. خیلی راحت یه عنوان ۱۰ ساعته رو ۱۰۰ ساعت کش دادن. درحالی که ویچر/اسکایریم و زلدا پر از زیبایی و محتوای درست حسابی ن. هرجا میرین یه داستان جالب، یه کتاب، یه نوشته یا یه منطقه ی خاص هست که حس Exploration رو براتون تداعی میکنه. اونم با ساندترک های جذاب شون.
حقیقتا امیدی ندارم کسی جز خود بتسدا با استارفیلد/الدر/فالوت یا نینتندو با زلدا بتونه یه RPG SANDBOX OPEN WORLD خوب بسازه (البته اگه CD red هم سر عقل بیاد شاید بتونه با ویچر ۴ دوباره برگرده به اوج)
ماموریت های اصلی و فرعی ویچر و اسکایریم و رد دد فوقالعاده بودن اسکایریم دانجن های فوقالعاده ای هم داشت که کلی وقت میگرفت
دانجن زیبای Blackreach :))
یکی از جالب ترین کوئست های اسکایریم ِDrinking contest با Sam guine بود. وقتی بیدار میشی کل اسکایریم رو شخم زدی :))
ویچر ۳ هم کلی کوئست احساسی خفن داشت
یه سری از دانجن های اسکایریم خودشون یه شهر کامل بودن😂
لامصب سر یکی از دانجن ها چند ساعت داشتم میگشتم راه خروج رو پیدا کنم:) ( اون دانجن که همه چیز رباتیه تو شهر سمت چپ نقشه )
یعنی پاره شدم تا دو سه تا کوئست اون دانجن تموم شد😑
آخ آخ من سر اون میخواستم بازی رو دارپ کنم
از نظر من oblivion بهترین ساید کوئست های تاریخ رو در بین بازیهای rpg داره
آره ، یه بازی ده ساعته رو تو والهالا ( اودیسه رو کار ندارم که خودم مشکل اساسی دارم باهاش ) صد ساعت کش دادن
ولی نه بخاطر مراحل فرعی ، بخاطر مراحل اصلی بازی که نه طراحی درستی دارن ، نه روایت درستی ، مطلقا هیچی ندارن و الکی کش داده شدن
مراحل اصلی رو بزاریم کنار بازی مراحل فرعیش متنوعن و نسبت به یوبیسافت بودن ، سعی کرده شده پشت هر ماموریت یه نیمچه داستانی هم باشه
تو اودیسه اینطوری بود که ماموریت رو میگرفتی ، معمولا باید میرفتی یه کمپی بود که فلان
تو والهالا از اون کمپ ها تو ماموریت های فرعی استفاده نشده و برای بازی حکم بندیت کمپ های ویچر رو دارن ، تنوع انمی ها به مراتب بالاتر رفته و حتی نسبت به بازی هایی که اسم بردی کامبت تنوع بهتری داره ( مخصوصا زلدا و اسکایریم و رددد ) و …
در کل نمیگم بازی کش نیومده ، میگم مشکل ماموریت های فرعی بازی نیست ، بازی دو مشکل داره
مپ بازی الکی بزرگه که خب… ، مپ اون چهار تا بازی ای که گفتی هم کم بزرگ نیست:)
ماموریت های اصلی با شابلون طراحی شده:)
.
پ.ن
تمام این حرف ها با توجه به سابقه ی سازنده گفته شد و نمیخوام بگم اپن وورلد بازی خوبه ، ته تهش بازی یه مارک ترکر بیشتر نیست
چند تا از بهترین پن ورد هایی که بازی کردم:
اساسین کرید والهالا
رد دد ۲
جی تی ای iv
ویچر