معرفی فیلم No Time to Die؛ خداحافظی دنیل کریگ با جیمز باند

مراسم خداحافظی دنیل کریگ با کاراکتر جیمز باند یا مامور ۰۰۷ طی یک فیلم دو ساعت و چهل و سه دقیقه‌ای به نام No Time to Die به صورت مجلل برگزار شد.

پس از ساخت ۲۵ فیلم در بیش از ۶۰ سال، محاسبه ماجراجویی جیمز باند به عنوان چیزی، مستلزم وجود ایمان به آن چیز است. با این حال، مالکیت کاراکتر جیمز باند توسط دنیل کریگ (Daniel Craig) با فیلم No Time to Die به پایان می‌رسد. فیلم No Time to Die حماسه‌ای بزرگ و بلند می‌باشد که شامل صداهای بلند و خوشایندی است که با وجود نقص‌هایش به احتمال زیاد توسط افرادی که (برای مدت زیادی!) منتظر آن بودند مورد استقبال قرار می‌گیرد.

کمپانی MGM که یکی از اصلی‌ترین تلفات همه‌گیری ویروس کرونا محسوب می‌شود، تاریخ اکران پنجمین فیلم کریگ یعنی فیلم No Time to Die را به مدت ۱۸ ماه به تاخیر انداخت تا در مجموع ۱۵ سال میان اولین و آخرین بازی او در این فرنچایز فاصله بی‌افتد.  اولین فیلم کریگ در این فرنچایز Casino Royale نام داشت که در سال ۲۰۰۶ اکران شد. در حالی که کریگ برای هیچکدام از فیلم‌هایش کم نگذاشته است، شروع شگفت‌انگیز او در فیلم Casino Royale با هیچکدام از دیگر فیلم‌هایش قابل مقایسه نیست و البته فیلم No Time to Die نیز از این قاعده مستثنی نمی‌باشد.

این فیلم دو ساعت و ۴۳ دقیقه‌ای (که طعنه‌ای به نام فیلم نیز هست) در اصل بر اساس چیزهایی که برای باند در قسمت‌های قبل پیش آمده بود ساخته شد و این در صورتی است که هیچکدام از فیلم‌های باند این خصوصیت را نداشتند. این کار کاراکتر باند را عمیق‌تر کرده و به او اجازه می‌دهد تا بدون استفاده از دکمه “تنظیم مجدد” بتواند عشق، فراق و غم را تجربه کند.

فیلم No Time to Die به کارگردانی یکی از سازندگان سریال True Detective یعنی کری جویی فوکوناگا (Cary Joji Fukunaga)، بلندپروازی‌های بزرگ باند را در قالب یک دنباله طولانی از سری فیلم‌های قبلی او به تصویر می‌کشد و علاوه بر معرفی یک فرد مرموز و شرور جدید با بازی رامی ملک (Rami Malek)، شاهد بازنشسته شدن باند می‌باشد.

البته، سعادت پساخدمت او نمی‌تواند دوام بیاورد، چرا که مامور ام با بازی رالف فاینز (Ralph Fiennes) و رفیق او در سی‌آی‌ای یعنی فلیکس لیتر با بازی جفری رایت (Jeffrey Wright) هر دو در تلاشند تا او را به ماموریتی که شامل یک اسلحه بیولوژیکی وحشتناک (شاید این بهترین زمان برای رو کردن این کارت نبود) و دشمنان قدیمی او در اسپکتر می‌شوند برگردانند. همچنین این فیلم کاراکتر‌هایی مانند مدلین سوان با بازی لئا سیدو (Léa Seydoux) و بلافلد با بازی کریستوف والتز (Christoph Waltz) که اکنون در زندان است را از فیلم ۲۰۱۵ بازمی‌گردانند.

باند همچنین در این فیلم سرش با یک مامور جدید با بازی لاشانا لینچ (Lashana Lynch) که به تازگی مجوز ۰۰۷ را به ارث برده است، گرم می‌شود. با این حال، در حالی که لینچ یک افزوده نسبتا قوی به فیلم می‌باشد، جروبحث و کنایه‌های او با باند آنچنان به پیچیدگی این فیلم نمی‌افزاید.

یک موضوع اساسی این است که جهان تغییر کرده است- مطمئنا از دوران جنگ سرد که این کاراکتر در آن زمان متولد شد- و اتحادها را کدر کرده است؛ در نتیجه همان‌طور که لیتر می‌گوید “سخت است بگوییم کدام خوب و کدام بد است”. با این حال، این میزان پیچیدگی، هیچ فرمولی برای شرورانی که جهان را تهدید می‌کنند یا اقدامات سنگین آن‌ها ساخته نشده است.

به عنوان شاکله اصلی فیلم‌های باند، این فیلم هم دارای تعقیب و گریزها و سکانس‌های اکشن چشمگیری با حضور آنا د آرماس (Ana de Armas) است که دوز دیگری از توانمندسازی زنان در ماموریت که باند را به کوبا می‌برد به این فیلم تزریق می‌کند.

با این حال، به نظر می‌رسد که فیلم No Time to Die تمام تلاش خود را کرده است تا برای کریگ یک مراسم خداحافظی شایسته با تمام هیاهوهای مرتبط با آن ترتیب دهد.

فیلم No Time to Die 8 اکتبر (۱۶ مهر) در سینماهای آمریکا به نمایش درآمد و البته دارای مرتبه PG-13 می‌باشد.