انتظارات ما از پلی استیشن وی آر ۲؛ سونی پادشاه واقعیت مجازی؟

تصورش را بکنید که با قرار دادن یک عینک روی سرتان چه پلی استیشن وی آر ۲ و یا چه یک محصول دیگر، به شهرهای زیر آب، به زندگی واقعی حیات وحش، به یک خانه اشباح، به جنگی تمام عیار و به آن سوی رویا سفر کنید.

دست‌تان را دراز می‌کنید تا آفتاب را لمس کنید و اگر بخواهید، ماه هم در جایی همان نزدیکی‌ها، بر دنیای خیالی شما می‌تابد. حتی نیاز نیست یک دنیای مجزا را تصور کنید؛ این حوزه می‌تواند اتاق شما و میزتان را تبدیل به نبرد بزرگ‌ترین امپراتوری‌های تاریخ کند.

مسلماً خیالاتی بسیار غلیظ‌تر هم در ذهن شما وجود دارد که به لطف واقعیت مجازی می‌توان عملی شدن آن‌ها را هر چقدر خوب و هر چقدر پلید، در آینده‌ای نه چندان دور تصور کرد.

هدست‌های واقعیت مجازی (Virtual Reality) این رویاها را واقعی می‌کنند؛‌ رویاهایی که از خود زندگی حقیقی هم واقعی‌تر هستند. نینتندو هم احتمالاً سال‌ها پیش با عرضه اولین هدست واقعیت مجازی خود یعنی Virtual Boy که اتفاقاً تبدیل به آخرین آن‌ها (بدون در نظر گرفتن پشتیبانی محدود سوییچ از واقعیت مجازی) هم شد، همین افکار را در سر داشت.

مطالب مرتبط:

• آیا واقعیت مجازی آینده بازی‌های ویدیویی است؟ جهانی ورای تصور

توجه بیشتر و بیشتر شرکت‌های بزرگ فناوری اطلاعات پس از بزرگ‌ترین شکست نینتندو، این امکان را فراهم کرده است که امروز شمار زیادی از مخاطبان بدون تجربه کردن دنیای واقعیت مجازی،‌ از هیجان بالای آن سخن بگویند.

ورود گوشی‌های هوشمند به بازار محصولات مصرفی مردم، حوزه واقعیت مجازی را هم مانند فناوری‌های دیگری که پیش‌تر دست‌نیافتنی به نظر می‌رسیدند، وارد مرحله جدیدی کرد.

همان‌طور که گفتیم، تخیلی که به صورت جاه‌طلبانه در تصورات سازندگان این هدست‌ها نقش بسته‌اند، پیش چشم افراد کمی قرار گرفته‌اند و دنیا خواهان دیدن چیزهای بیشتر و همچنین هیجان‌انگیزی از این حوزه محبوب ولی دور از دسترس است.

شرکت‌های ولو، فیس‌بوک، HTC با ورود خود به این حوزه مشخص کرده‌اند که پتانسیل‌های زیادی برای بهره‌برداری در اختیار آن‌ها و دنیایی است که می‌توانند از این طریق به جهان نشان دهند. این شرکت‌ها به دنبال دست‌یافتنی کردن واقعیت مجازی به هر قیمتی هستند.

اما این گستره در صنعت بازی چگونه مرزبندی شده است؟ سونی در سال ۲۰۱۶ با عرضه پلی استیشن وی آر تبدیل به اولین عرضه کننده مطرح در میان سه سازنده اصلی کنسول‌های بازی شد که درب دنیای واقعیت مجازی را به روی کاربرانش می‌گشاید.

چندی پیش هم تمام شایعات به حقیقت پیوستند و سونی سرانجام از نسل بعدی هدست واقعیت مجازی خود رونمایی کرد. در این معرفی اولیه اطلاعات چندانی به دست طرفداران نرسید اما علاوه بر ظاهر کنترلرهای جدید این هدست، تا حدودی مشخص شد که این شرکت ژاپنی قصد دارد به کدام سمت حرکت کند.

نگاه به انتظارات ما از این هدست (که در ادامه فرضاً آن را پلی استیشن وی آر ۲ خطاب خواهیم کرد)، شاید حداقل چیزی باشد که ما از سونی انتظار داریم اما قرار نیست همه آن‌ها و یا حتی بخشی از آن‌ها عیناً در محصول نهایی وجود داشته باشند. سونی می‌تواند به هر شکلی محصول آینده خود را معرفی کند اما چیزی که در ادامه می‌بینید،‌ انتظاراتی است که ما عملی شدن آن‌ها را دوست داریم. به نسل بعدی واقعیت مجازی خوش آمدید!

انحصاری‌های باکیفیت و بازی‌های بیشتر

حتی حدسش را هم نمی‌زدید! البته، همان‌طور که انتظار می‌رود، عرضه انحصاری‌های با کیفیت برای پلی استیشن وی آر ۲ یکی از اولین خواسته‌های کاربران برای عملی شدن طی سال‌های آینده است.

سونی مجموعه استودیوهای فرست پارتی بسیار زیادی دارد که هر روز هم بر تعداد آن‌ها افزوده می‌شود. اگر این شرکت در برنامه‌ریزی‌های خود، جای بزرگی را به ساخت بازی‌های پلی استیشن وی آر ۲ اختصاص ندهد، نمی‌توان چندان امیدوار شد.

تقریباً تمام کنسول‌های این غول ژاپنی میزبان بازی‌های انحصاری بزرگی بوده‌اند که کاربران برای تجربه آن‌ها باید به پلتفرم سونی مهاجرت و یا ورود می‌کرده‌اند. اتفاقاتی که در دوره پلی استیشن ویتا رخ داد، هنوز هم به این گمان دامن می‌زند که سونی شاید پلی استیشن وی آر ۲ را در برنامه ساخت بازی‌های انحصاری درجه یک خود دخیل نکند.

این شرکت قبل‌تر در نسل‌های گذشته نشان داد که اگر بخواهد، می‌تواند یک کنسول یا لوازم جانبی فرعی را هم مورد حمایت خود قرار دهد. شاید مهم‌ترین نمونه این فرایند، توجه شایان ذکر سونی به پلی استیشن پورتابل (PSP) باشد.

پلی استیشن آی (PlayStation Eye)، پلی استیشن کمرا (PlayStation Camera)، پلی استیشن موو (PlayStation Move) و …،‌ دیگر لوازم جانبی کنسول‌های این شرکت محسوب می‌شوند که طی عمر بیش از ۲۰ سال برند پلی استیشن،‌ کم و بیش مورد حمایت این شرکت قرار گرفته‌اند، اما شاید به جرئت بتوان گفت کمتر اثری با بهره‌گیری از تمام قابلیت‌ها برای آن‌ها عرضه شد.

مطالب مرتبط:

• بزرگ‌ترین اشتباهات سونی، مایکروسافت و نینتندو؛ هیچ‌کس کامل نیست

حداقل تا پیش از سال ۲۰۱۶ این چنین تصور می‌شد؛ در سال یاد شده با عرضه پلی استیشن وی آر، این فرصت فراهم گردید که هم پلی استیشن موو و هم پلی استیشن کمرا در کنار این هدست بدرخشند و معنای محتوای مناسب را هر چند اندک به کاربران نمایش دهند.

اما سونی هرگز محتوای انحصاری قابل توجهی را برای پلی استیشن وی آر عرضه نکرد. اکثر بازی‌های این هدست، نسخه واقعیت مجازی سایر بازی‌ها بودند.

این به خودی خود هیچ مشکلی ندارد اما اگر یک اثر مانند Half-Life: Alyx با کیفیت و صرف زمان و بودجه قابل توجهی تنها برای پلی استیشن وی آر ۲ توسعه یابد، آن زمان می‌توانیم به شکل دیگری به این هدست نگاه کنیم. سونی تا زمانی که خودش با افکار محدود به این حوزه می‌نگرد، نمی‌تواند انتظار نگرش‌های دیگری را از سوی طرفداران داشته باشد.

ولو برای نشان دادن پتانسیل‌های این حوزه، اثری را برای ساخت یک عنوان تمام عیار واقعیت مجازی انتخاب کرد که طرفدارانش از سال‌ها پیش برای دریافت یک دنباله، فریاد می‌زنند. آیا سونی حاضر است همین فرایند را برای یکی از مجموعه بازی‌های اصلی خود در پیش بگیرد؟

سال‌ها پیش با عرضه نسخه‌های انحصاری از مجموعه‌های Uncharted، God of War و حتی Metal Gear Solid روی کنسول‌های دستی این شرکت، مسیری از اعتماد به حوزه‌هایی غیر از کنسول‌های خانگی در سیاست‌های این شرکت رقم خورد که اکنون باری دیگر می‌تواند احیا شود و پلی استیشن وی آر هم اندکی در احیای آن نقش داشته است.

Dreams VR، Resident Evil 7 VR و نمونه‌های مشابه، ما را به آینده‌ای امیدوار می‌کنند که سونی به هدست واقعیت مجازی نسل بعدی خود همانند یک برگ برنده نگاه می‌کند. در ضمن نباید از یاد ببریم که به هر نحو پلی استیشن وی آر ۲ یک کنسول دستی نیست. این محصول به عنوان دستگاهی که در کنار یک کنسول خانگی عرضه می‌شود، چشم‌اندازهای دیگری را ایجاد می‌کند.

فراتر از بازی‌های ویدیویی

تا به این‌جا بحث ما صرفاً به تاثیر بازی‌های ویدیویی انحصاری و غیرانحصاری جذاب احتمالی این هدست پرداخته است. اگر چنین انتظاری برآورده شود، کاربران زیادی حاضر به پرداخت چند صد دلار دیگر برای پلی استیشن وی آر ۲ خواهند بود و رکورد فروش ۵ میلیون واحدی هدست پیشین سونی، طی مدت کمتری به ارقام حیرت‌انگیزی صعود خواهد کرد.

کینکت ایکس باکس ۳۶۰ با فروش ۹ میلیون واحدی و همچنین فروش ۱۰۱ میلیون واحدی نینتندو وی (Wii) نشان می‌دهند که فناوری‌های عجیب و ناشناخته هم می‌توانند به موفقیت برسند.

اگرچه این محصولات امروز دیگر جایی در این صنعت ندارند و همه جایگزین فناوری‌های دیگری شده‌اند، اما هدست واقعیت مجازی نسل بعدی سونی هم می‌تواند تا زمان جایگزینی با فناوری‌های ترند بعدی (مثل واقعیت افزوده و یا واقعیت آمیخته) به موفقیت‌های بزرگی برسد.

اما اگر این حوزه تا این اندازه مستعد است و حتی جایگزین‌های هدست بعدی سونی هم به راحتی می‌توانند در یک زمینه به فعالیت ادامه دهند، چرا باید آن را به بازی‌های ویدیویی محدود کرد؟

اگرچه طی یک بازه زمانی به‌خصوص بخش پلی استیشن به نتیجه‌ای متفاوت از لحاظ حفظ خطوط میان صنعت سرگرمی و سایر صنایع رسیده بود، اما اکنون قضیه فرق می‌کند.

محصولات برند پلی استیشن اکنون در صنایع دیگر هم حضور دارند و این تازه شروع کار است. با عرضه سریال‌های متعلق به این برند مانند The Last of Us و انتشار فیلم Uncharted، کاربران بیشتری به این باور خواهند رسید که فرصت‌های بیشتری در اختیار این برند و کل مجموعه سونی است.

همین شرکت در این زمینه تجربه‌های مختلفی را ثبت کرده است اما این به معنای کناره‌گیری از افق‌های جاه‌طلبانه، خارج از صنعت سرگرمی نیست.

پلی استیشن ۲ به عنوان پرفروش‌ترین کنسول تاریخ بازی‌های ویدیویی بارها و بارها در بررسی‌ها و مقالات به دلیل ویژگی‌های چند رسانه‌ای خود ستایش شده است و تحلیلگران باور دارند که در بازار دهه‌های پیشین،‌ چنین قابلیت‌هایی نقش به‌سزایی در فروش بیشتر آن محصول ایفا کرده‌اند.

سونی در دوران عرضه پلی استیشن ۳ بنا به دلایلی نتوانست به خوبی در پوشش دادن نیازهای ثانویه مردم در کنار بازی‌های ویدیویی مناسب عمل کند اما این مشکل بیشتر به مسائل دیگر باز می‌گردد.

در نسل‌های هشتم و نهم، بحث درباره کمیت و کیفیت چند رسانه‌ای باری دیگر برای کنسول‌های پلی استیشن مطرح شد اما هدست‌ پلی استیشن وی آر ۲ می‌تواند همه این بحث‌ها را به یک پایان مناسب برساند.

با دور خیز اپل و فیس‌بوک برای ورود همه‌جانبه به این بازار، سونی هم می‌تواند حرف‌هایی فراتر از سطح بازی‌های ویدیویی داشته باشد و سرگرمی را به لطف تجربه‌های ارزشمند خود، باری دیگر معنا بخشد. زیرمجموعه‌های بزرگ سونی با فعالیت در حوزه سینما، موسیقی، بازی و …، این فرصت را برای این شرکت فراهم کرده‌اند که تجربه‌ای یکپارچه برای همه مردم پدید آید.

مطالب مرتبط:

• تحلیل ویدیویی هدست واقعیت آمیخته اپل؛ آیا یک انقلاب جدید در راه است؟

همان‌طور که بعید است هدست واقعیت مجازی اپل صرفاً برای امور مربوط به بازی‌های ویدیویی معرفی و عرضه شود، ما این انتظار را داریم که سونی نیز توقع بیشتری از این محصول داشته باشد.

عرضه پلی استیشن وی آر ۲ در حالت آرمانی بعد از سالیان سال می‌تواند تبدیل به یک اتفاق تاثیرگذار در زندگی مردم شود. سونی از زمان عرضه واکی‌تاکی‌های به یاد ماندنی خود و برخی محصولات دیگر نظیر کنسول‌های پلی استیشن، نتوانسته است در ابعاد کلان،‌ دنیا را تغییر دهد.

حوزه آموزش، سلامت، صنایع و … به قدری پتانسیل‌های بی‌شماری را در خود جای داده‌اند که اگر سونی فقط صنعت سرگرمی را به عنوان بازار مقصد پلی استیشن وی آر ۲ هدف قرار دهد، حداقل باید دلیل قانع کننده و از آن مهم‌تر، عملکرد بی‌نظیری داشته باشد. این دلایل باید به اندازه‌ای وسیع باشند که وسوسه‌های تغییر دنیا را به واسطه عرضه یک محصول همه شمول دفع کنند.

اما حتی اگر سونی بتواند در حوزه بازی هم یک موفقیت کامل را پشت سر بگذارد و این حوزه را به دو دوره قبل و بعد از عرضه پلی استیشن وی آر ۲ تقسیم کند، تمام انتظارات ما برآورده خواهد شد. (چه کسی راضی نخواهد شد؟!)

آیا عرضه بازی‌های انحصاری درجه یک و همکاری‌های ادامه‌دار با ناشران بزرگ برای محقق کردن این انتظار کافی هستند؟ باید توجه کنید که ما هیچ حرفی از فرصت‌های موجود در درخشش این هدست در حوزه بازی‌های آنلاین نزدیم ولی این سوال هنوز هم سر جای خودش است؛ آیا انحصاری‌ها پاسخ نهایی هستند؟ حرفش را هم نزنید!

ویژگی‌های جدید و پیشرفت‌های کارآمد

ما در ابتدای مقاله به مشخصات کاملی که از پلی استیشن وی آر ۲ می‌دانیم، اشاره نکردیم اما اگر اخبار را طی ماه‌های گذشته دنبال کرده باشید، می‌دانید که سونی ظاهراً این بار با دستی بسیار پرتر به میدان رقابت بازخواهد گشت. ما در این‌جا نگاهی جزئی بر ویژگی‌های تایید شده این هدست خواهیم داشت.

پلی استیشن وی آر ۲ از وضوح بالاتر، میدان دید گسترده‌تر و فناوری‌های ردیابی حرکت دست و چشم پیشرفته‌تری بهره خواهد برد. برخلاف نسل قبل این هدست، پلی استیشن وی آر ۲ تنها از طریق یک کابل به پلی استیشن ۵ متصل خواهد شد.

مطالب مرتبط:

• هر آنچه که باید درباره پلی استیشن وی آر ۲ بدانید

در مقایسه با ۵ کابل که قبلاً برای اتصال پلی استیشن وی آر به پلی استیشن ۴ نیاز بود،‌ این موضوع یک پیشرفت چشم‌گیر برای ارتقای سطح کیفی تجربه کاربر تلقی می‌شود.

اما مهم‌ترین چیزی که تاکنون از این محصول دست‌گیرمان شده، ظاهر و اطلاعات کنترلرهای آن است. سونی نیز کنترلر پلی استیشن وی آر ۲ را به سیاق هدست‌های آکیولوس طراحی کرده است و این یعنی این بار خبری از کنترلرهای پلی استیشن موو که سال‌ها پیش در نسل هفتم معرفی شدند، نخواهد بود.

فرم ساخت این کنترلرها به کاربر اجازه می‌دهد که حالت طبیعی‌تری به دستان خود بدهد که برای فشردن،‌ گرفتن اجسام مجازی و کار با دکمه‌ها و … مناسب‌تر است.

استفاده از تریگرهای تطبیقی،‌ هپتیک فیبدک و تشخیص لمس مواردی هستند که تا به حال در هیچ یک از کنترلرهای هدست‌های واقعیت مجازی بازار در کنار یکدیگر به کار گرفته نشده‌اند.

یکی دیگر از ضعف‌های پلی استیشن وی آر اورجینال، ایجاد حس سرگیجه به دلیل زاویه دیدی بود که ارائه می‌کرد. شاید نیازی به ذکر نباشد اما چندین و چند پتنت مختلف این موضوع را آشکار کرده‌اند که سونی به شدت به دنبال حل این مسئله و رفع آن است.

استفاده از کنترلرهای جدید و فناوری‌های به‌روز می‌توانند پلی استیشن وی آر ۲ را در بازار سرآمد جلوه دهند اما اگر سونی به اشتباهات خود نگاه نیندازد و در اضافه کردن ویژگی‌ها و قابلیت‌های جدید کارآمد عمل نکند، پلی استیشن وی آر ۲ قائده بازی را به نفع سونی تغییر نخواهد داد.

هدست نسل قبلی سونی از قابلیت‌های اولیه مانند میکروفون و بلندگوهای داخلی پشتیبانی نمی‌کرد. برای غوطه‌ور شدن در یک محیط که با نام واقعیت مجازی شناخته می‌شود، فقدان این موارد شدیداً غیرمنطقی و عجیب است.

همچنین با توجه به ترند شدن رزولوشن ۴K در نسل نهم،  انتظار می‌رود که هر یک از چشمی‌های هدست بعدی سونی بتواند یک توازن مناسب برای ارائه این خروجی ایجاد کند. پلی استیشن ۵ یک کنسول قدرتمند است که سونی باید از قدرت آن در هر زمینه‌ای بهره ببرد و در ادامه نسل، پلی استیشن ۵ پرو می‌تواند این مهم را تقویت کند.

اگر فناوری‌های به کار رفته در این کنسول مانند صدای سه بعدی در آثار انحصاری و یا آثار شخص ثالث پلی استیشن وی آر ۲ بازتاب پیدا نکنند، سونی بیش از آن که عمل کند، تبلیغات کرده است.

حافظه SSD این کنسول قادر به خلق موقعیت‌هایی است که ما حتی قادر به تصور آن‌ها هم نیستیم. حالا اگر این موقعیت‌ها در یک نمایشگر ۱۲۰ هرتز با رزولوشن بالا به تصویر کشیده شوند، چرا باید کاربران از خرید آن طفره بروند؟

استفاده از پلی استیشن کمرا معمولاً منجر به ایجاد مشکلاتی می‌شود که رقبای این هدست از آن‌ها رنج نمی‌برند. سونی اگر بتواند وابستگی دستگاه به این دوربین را کاهش دهد یا حداقل دقت آن را بالاتر ببرد، همه چیز حاضر است تا کاربران از یک تجربه وحشتناک، وحشت کنند و از یک تجربه لذت‌بخش، لذت ببرند؛ ولی این بار همه چیز با فناوری‌های نسل بعدی پلی استیشن ۵ و دقت بالاتر پلی استیشن وی آر ۲ رقم خواهند خورد.

اما اگر قرار باشد پیشرفت‌های سونی به کمپین‌های تبلیغاتی خلاصه شوند که هیچ تاثیری در بازی‌ها ندارند و یا اصلاً هیچ اثری وجود نداشته باشد که بتواند از این ویژگی‌ها استفاده کند، فاتحه این هدست از همین حالا خوانده شده است. محتوا بزرگ‌ترین ابزار سونی برای ارائه پیشرفت‌ها و قابلیت‌های کارآمد این هدست واقعیت مجازی خواهد بود.

واقعیت افزوده و واقعیت آمیخته

خیلی از کاربران بر این باورند که تجربه کهربائی واقعیت مجازی زمانی حاصل می‌شود که در آن رگه‌هایی از واقعیت هم وجود داشته باشد. به این ترتیب اگر یک بازی در شبیه‌سازی یک دنیای دیگر موفق عمل کند، ما به احترامش قیام می‌کنیم اما اگر همان تجربه در فضای اتاق ما اتفاق بیفتد، ما چنان مبهوت می‌شویم که تا ساعت‌ها نمی‌توانیم از جایمان تکان بخوریم و حتی به آن‌ها ادای احترام کنیم.

تجربه واقعیت افزوده (Augmented Reality) برای بسیاری از کاربران ملموس‌تر است. بازی‌های Pokémon GO و حتی فیلترهایی که روی دوربین گوشی‌های هوشمند نقش می‌بندند، نمونه‌هایی از واقعیت افزوده در دنیای ما هستند که کاربران احتمالاً حداقل برای یک بار با آن برخورد داشته‌اند.

تحلیلگران زیادی ادعا می‌کنند که واقعیت افزوده می‌تواند یک فناوری بلندپروازانه‌تر نسبت به واقعیت مجازی باشد و به افق‌های بیشتری دست پیدا کند. در حال حاضر اپلیکیشن‌ها و محصولات بسیاری مانند هدست‌های هولولنز مایکروسافت از این فناوری برای اهداف مختلف استفاده می‌کنند.

واقعیت افزوده تا همین حالا هم نسبت به واقعیت مجازی، نفوذ بیشتری در حوزه‌های مخلتف و زندگی کاربران داشته است تا جایی که کابران به سادگی و سهولت از ویژگی‌های این فناوری در شبکه‌های اجتماعی هم بهره می‌گیرند.

اگرچه به نظر نمی‌رسد هدست بعدی سونی تمرکز زیادی روی واقعیت افزوده داشته باشد اما اگر این شرکت هم در آینده به تولید محصولات مبتنی بر این حوزه ادامه دهد، احتمالاً ناگزیر توجه بیشتری به واقعیت افزوده نشان خواهد داد.

برخی از پتنت‌های ثبت شده توسط سونی بر واقعیت افزوده تمرکز داشته‌اند. امکان بررسی اطراف حین تجربه بازی‌ها بدون نیاز به خارج کردن هدست از سر، یکی از محتمل‌ترین گزینه‌ها برای نسبت دادن به دلیل وجود جزئی این ویژگی در هدست نسل بعدی سونی به شمار می‌رود اما اگر این شرکت به دنبال سلطه تمام و کمال بر بازار است،‌ باید فرسنگ‌ها فراتر از این‌ها حرکت کند.

عموماً هدست‌هایی که با تمرکز گسترده بر واقعیت مجازی و واقعیت افزوده تولید می‌شوند را «واقعیت آمیخته» (Mixer Reality) می‌نامند. گوگل گلس یکی از نمونه‌های معروف در جان بخشیدن به حوزه واقعیت افزوده بود که با شکست مواجه شد اما به نظر می‌رسد که شرکت‌های دیگر و حتی خود گوگل دوباره به کشف پتانسیل‌های این حوزه مشغول شده‌اند.

سونی به عنوان یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های تولید کننده محصولات الکترونیک و فعال در زمینه فناوری اطلاعات تمام پیش‌نیازهای ضروری برای ورود به این حوزه را در اختیار دارد و چه چیزی بهتر از پلی استیشن وی آر ۲ قادر به تحقق آن است؟

اگر انتظار دوم ما در این مقاله یعنی «فرا رفتن از سطح بازی‌های ویدیویی» در دستور کار سونی قرار بگیرد،‌ وجود واقعیت افزوده و بهره‌گیری گسترده از آن در هدست نسل بعدی این شرکت به مراتب محتمل‌تر می‌شود.

این شاید یکی از انتظارات نه چندان منطقی ما باشد اما به هر حال اصلاً عجیب نیست که سونی در معرفی پلی استیشن وی آر ۲، همه را شگفت‌زده کند. بر هیچ‌کس پوشیده نیست که کنسول‌های پلی استیشن این شرکت همیشه در معرفی و به کار گیری قابلیت‌های نوظهور تا چه اندازه متمایز و پیش‌رو ظاهر شده‌اند.

تا چه اندازه محتمل؟

ساخت یک هدست واقعیت مجازی که علاوه بر کارکرد گیمینگ، برای تمام کاربران هم مناسب باشد، ویژگی‌های جدید و متمایزی در آن به کار گرفته شوند و بازار را قبضه کنند، همه به معنای فناوری‌های پیشرفته‌تر و قابلیت‌های بیشتری هستند که در نهایت منجر به افزایش قیمت دستگاه خواهد شد.

هدست پلی استیشن وی آر سونی به عنوان یکی از ارزان‌ترین هدست‌های باکیفیت و مطرح این بازار شناخته می‌شود که عملکرد و فروش خوبی را هم بر جای گذاشت. مشخصاً سونی با عرضه آن هدست نشان داد که مولفه‌های اقتصادی نقش بزرگی در سیاست‌های این سری دارد.

بنابراین سونی باید یک توازن مناسب میان انتظارات، قیمت‌گذاری و اهداف خود ایجاد کند. ایجاد این توازن به معنای آن است که شما نیز همچون سونی باید برخی از انتظارات بالا را نادیده بگیرید یا در بهترین حالت، آن‌ها را محدود کنید.

از طرفی این امکان هم وجود دارد که سونی با برآورده کردن انتظارات بیشتر و مقداری هم پیروی از سیاست‌های قیمت‌گذاری سایر شرکت‌ها روی هدست‌هایشان، این مقاله را تبدیل به یک پیش‌بینی دقیق از حوادث چند سال آینده کند.

در این صورت ترجیح می‌دهیم یک اسکار افتخاری به نشانی گیمفا ارسال کنید اما در غیر این صورت ما پذیرای هیچ شکایتی نیستیم!‌ در حال حاضر به نظر می‌رسد شرکتی مانند ولو حتی با تلاش‌های کمتر، موفقیت‌های تاثیرگذار بیشتری را در این زمینه کسب کرده است اما اگر انتظارات شما برآورده نشد، چند عبارت آب‌دار حاضر کرده و با سونی تماس بگیرید! راه حل ساده‌تر و البته بی‌خطر؟ انتظارات خود را پایین بیاورید، با سونی تماس نگیرید و به بازی کردن مشغول شوید و فراموش کنید که اصلاً چنین مقاله‌ای را مطالعه کرده‌اید!