مجموعه‌ Resident Evil: بررسی ویروس‌ها، بیماری‌ها و انگل‌ها

با وجودی که در مجموعه بازی‌های Resident Evil عموماً مشغول به کشتن زامبی‌ هستید، اما خوب است بدانید که عامل ایجاد هر یک از دشمنان، ویروس یا انگلی به خصوص است.

عناوین Resident Evil همیشه برای دست و پنجه نرم کردن بازی‌بازان با زامبی‌ها شناخته شده‌اند. یکی از المان‌های اصلی این آثار، غرق شدن دانشمندان در شاخه‌های پرریسک و ناشناخته‌ی علوم طبیعی بوده است. در کنار آن، اقدامات سیاست‌ مدارانه و خطرناک شرکت آمبرلا (Umbrella Corporation) و کمپانی رقیبشان که با نام «سازمان» (the organization) از آن یاد می‌شود نیز داستان بازی‌های Resident Evil را شکل داده‌اند.

از زمان انتشار اولین نسخه‌ی این سری تا به امروز، اطلاعات زیادی درباره‌ی دنیای Resident Evil و کمپانی‌های دخیل در بیماری‌های دیده شده در این مجموعه در دسترس قرار گرفته است. در نظر گرفتن تمامی جزئیات این مجموعه کار راحتی نیست، اما طرفداران این فرنچایز تمام تلاش خود را در جهت دسته‌ بندی و استخراج تک‌تک جزئیات Resident Evil کرده‌اند.

اگر به جزئیات مربوط به هر قسمت از بازی‌های این مجموعه نگاهی بیندازیم، به وضوح خواهیم دید که عامل هریک از بیماری‌ها، نوعی ویروس، کپک و یا انگل بوده و برای دسته‌ بندی این‌ها، نیاز داریم تا داستان این مجموعه را از اولین Resident Evil که در سال ۱۹۹۶ میلادی منتشر شد، تا Resident Evil Village بررسی کنیم. پس خطر اسپویل شدن را از اینجا به بعد در نظر داشته باشید.

ویروس پروجنیتور؛ آغازگر مجموعه Resident Evil

ویروس پروجنیتور؛ مادر تمام بیماری‌ها و ویروس‌های Resident Evil

ویروس اجدادی یا پروجنیتور (Progenitor) که با نام ویروس سفالی (Clay Virus) نیز شناخته می‌شود، عامل اصلی و ابتدایی آلودگی مردم و شروع‌کننده‌ی فرنچایز Resident Evil است. ویروس پروجنیتور برای اولین بار توسط بنیان‌ گذاران شرکت آمبرلا، یعنی دکتر ادوارد اَشفورد (Edward Ashford)، دکتر جیمز مارکس (James Marcus) و دکتر آزْوِل اِرل اسپنسر (Oswell E. Spencer)، در تاریخ ۱۳ آذر ۱۳۴۶ (۴ دسامبر ۱۹۶۷ میلادی) کشف شد.

می‌توان گفت که تقریباً تمامی ویروس‌های مهم این فرنچایز، از این ویروس نشأت گرفته‌اند. ظاهراً تنها شخصی که پس از ابتلا به ویروس سفالی،‌ از آن جان سالم به در برد، لیسا تروِر (Lisa Trevor) بود که در عنوان Resident Evil Remake معرفی شد.

این ویروس همانند ویروس تی می‌تواند با آلوده کردن حیوانات باعث بزرگ شدن جثه و پرخاشگر شدن رفتار آنان شود، ولی از صحت این موضوع که آیا ویروس اجدادی عامل اصلی ایجاد حیوانات عظیم‌الجثه‌ در اولین نسخه‌ از سری Resident Evil است، اطلاعاتی در دست نیست.

ویروس تی

ویروس تی؛ مشهورترین ویروس در دنیای Resident Evil

ویروس تی یا تایْرِنْت (Tyrant) شناخته شده‌ترین ویروس در تمام فرنچایر Resident Evil بوده و شیوع آن عامل اصلی زامبی شدن مردم بود. این ویروس همچنین عامل اصلی ساخت بخش عمده‌ی سلاح‌های بیوارگانیک (به اختصار B.O.W) از جمله تایرنت در Resident Evil 1، مستر ایکس (Mr. X) در Resident Evil 2، نِمِسیس (Nemesis) در Resident Evil 3 و فرم انسان آلبرت وِسْکِر (Albert Wesker) بوده است.

بر اساس گزارشاتی که داخل بازی پیرامون ویروس تی در دسترس قرار دارند، دکتر جیمز مارکس برای اولین بار در تاریخ ۲۸ شهریور ۱۳۵۷ (۱۹ سپتامبر ۱۹۷۸ میلادی) و در مرکز آموزش مدیریت آرْکْلِی (Arklay Management Training Facility) موفق به ساخت این ویروس گردید.

وی از طریق ترکیب دی‌ان‌ای زالو با ویروس پروجنیتور موفق به خلق ویروس تی شد. همچنین بد نیست بدانید، همه‌ی افرادی که به این ویروس مبتلا شده‌اند، نسبت به آتش از خود حساسیست نشان داده‌اند و این امر در مورد تمامی قسمت‌های این فرنچایز صدق می‌کند.

ویروس تی می‌تواند هر نوع بافت بدن را مورد حمله قرار دهد، به طوری که اگر بافت مرده نیز با این ویروس در تماس قرار بگیرد، بلافاصله زنده خواهد شد. اثر بافت‌مردگی یا نکروز ویروس تایرنت در بدن میزبان باعث می‌شود تا بین فرد آلوده و جسد انسان تفاوتی وجود نداشته باشد.

از آنجایی که بخشی از مغز انسان بر اثر این ویروس از کار افتاده و بخش دیگر آن پرکار می‌شود، فرد میزبان رفتاری پرخاشگرانه از خود بروز داده و همیشه احساس گرسنگی می‌کند. همچنین این امکان نیز وجود دارد که مبتلایان با تبدیل شدن به کریمسون هِد (Crimson Head) و لیکر (Licker) ظاهری هیولا‌مانند پیدا کنند.

دیگر گونه‌های نشأت گرفته از ویروس تی

شامل تی ورانیکا، تی الکسیا، اِن‌ای تی، تی کمرون، تی جِی‌سی‌سی‌سی‌۲۰۳، تی اَبیس و تی فوبوس

اولین گونه‌ی جهش یافته از ویروس تایرنت در عنوان Resident Evil – Code: Veronica به نام ویروس تی ورانیکا (T-Veronica) توسط الکسیا اشفورد، از طریق سنتز و ترکیب ویروس پروجنیتور با ژن یک مورچه‌ی ملکه که به نوعی ویروس باستانی آلوده بوده، ساخته شد.

وی توانست تا به کمک فرایند کرایوژنز (Cryogenesis) بدون ایجاد مشکلی، این ترکیب را به بدن خود وارد کند. بر اثر یکی شدن ویروس تی ورانیکا با ژن‌های بدن الکسیا، ویروس منحصر به فرد تی الکسیا (T-Alexia) ساخته شد.

یکی دیگر از گونه‌های ویروس تی، ویروس اِن‌ای تی (NE-T) است که برای استفاده در پروژه‌ی ساخت تایرنت‌ها و آقای ایکس و نمسیس به کار گرفته شد، به طوری که این‌دو بتوانند از دستورات ساده و ابتدایی پیروی کنند.

علاوه بر این موارد، ویروس تی‌ کمرون (T-Cameron) به هدف ساخت واکسن برای ویروس تی تهیه شده و به صورت انحصاری توسط دکتر کَمِرون (Dr. Cameron) استفاده شد. کمرون به کمک این ویروس قدرت تغییر شکل را به دست آورد و حتی پس از این‌که بدن اولیه‌ و انسانی او به طور کامل از بین رفت، هوشیاری خود را از دست نداد.

در کنار این گونه‌ها، ویروس تی جِی‌سی‌سی‌سی‌۲۰۳ (T-JCCC203) نیز با هدف درمان سرطان بر اساس ویروس تی ساخته شد. با وجود این‌که این ویروس در از بین بردن سرطان موفق عمل می‌کند، اما نهایتاً منجر به مرگ میزبان خواهد شد. دیگر شاخه‌های ویروس تی همانند تی اَبیس (T-Abyss) و تی فوبوس (T-Phobos) نیز منجر به ایجاد هیولاهای آبزی و اَبَرانسان‌ها شده بودند.

ویروس جی

ویروس جی؛ عامل به وجود آمدن جهش‌ یافتگان نوع جی

دیگر ویروس مشهور و شناخته شده‌ی سری Resident Evil، ویروس گُلگتا (Golgotha) بوده که به اختصار ویروس جی نامیده می‌شود. بر اساس دگرگونی‌های دیده شده در بدن لیسا ترور، می‌توان گفت که این ویروس برای جهش و تغییر شکل دادنِ فرد میزبان به کشتن وی نیازی ندارد. تنها اشخاصی که پس از ابتلا به این ویروس زنده ماندند ویلیام بیرکین (William Birkin) و کورتیس میلر (Curtis Miller) هستند.

به طور معمول ویروس جی توان چسبیدن به ژن فرد آلوده را نداشته و با کشتن بیمار و ترک بدن او، به زندگی خود در قالب یک جهش یافته‌ی نوع جی (G-mutant) ادامه خواهد داد. یکی از شرایطی که به چسبیدن این ویروس به ژن فرد مبتلا کمک می‌کند، نسبت خونی وی با شخصی است که ویروس از او دریافت شده است.

به زبان ساده‌تر اگر فرد A آلوده به ویروس جی بوده و باعث انتقال این ویروس به فرد B شود، در صورتی که بین فرد A و B نسبت خونی وجود داشته باشد (به طور مثال مادر و فرزند یا خواهر و برادر)، بدن فرد B نیز با این ویروس هماهنگی پیدا خواهد کرد.

همچنین در آزمایشی به تلفیق دو ویروس تی و جی اقدام و این آزمایش منجر به ساخت ویروس تی پلاس جی (T+G Virus) شد که این ویروسِ ترکیبی به فرد مبتلا قابلیت‌های کنترل الکتریسیته و الکترومغناطیس می‌دهد.

ویروس اوروبوروس در Resident Evil 5 و Resident Evil: Revelations 2

اوروبوروس به میزبان قدرت‌های اَبَرانسانی می‌دهد

از دیگر ویروس‌های مجموعه‌ی Resident Evil می‌توان به اوروبوروس (Uroboros) اشاره کرد که به دست آلبرت و الکس وسکر (Alex Wesker) ساخته شد. در ابتدا این ویروس به قدری کشنده بود که حتی یک نفر هم پس از دریافت آن زنده نمی‌ماند، ولی بعد از آمیختن آن با آنتی‌بادی‌های ویروس تی در بدن جیل ولنتاین (Jill Valentine)، هماهنگی نسبی‌ای بین بدن او و اوروبوروس شکل گرفت.

کسانی که پس از ابتلا به این ویروس جان سالم به در ببرند، قدرت‌های ابرانسانی پیدا می‌کنند، اما قربانیان این ویروس که بدنشان توان هماهنگی و پذیرفتن آن را ندارد، به طرق وحشتناکی از پای درآمده و ویروس با خارج کردن شاخک‌های سیاه و لزج خود در جستجوی میزبان جدید بدن جسد را ترک خواهد کرد.

شخصیت آلبرت وسکر در Resident Evil 5 نیز به علت حساسیست اوروبوروس به آتش، حرارت و انفجار، مدت کوتاهی پس از دریافت این ویروس، بر اثر سقوط در ماگما و همچنین اصابت مستقیم گلوله‌ی آر‌پی‌جی کشته شد.

ویروس اِی در Resident Evil: Vendetta

ویروس اِی؛ سلاحی برای از بین بردن انسان‌ها

ویروس حیوانیت یا اَنیمَلیتی (Animality) که به اختصار ویروس اِی خوانده می‌شود، به قصد ایجاد بحرانی زیستی در ایالات متحده‌ی آمریکا، توسط مأمور سابق سی‌آی‌اِی، گْلِن آریاس (Glenn Arias) ساخته شد. این ویروس از سه گونه تشکیل شده است و هر یک از آن‌ها به روش خاص خود بر بدن انسان اثر می‌گذارد.

به طور کلی این ویروس نیز با ایجاد جهش‌های ژنتیکی باعث پراکندگی زامبی‌ها در سطحی وسیع گردید. از آنجایی که تنها در فیلم Resident Evil: Vendetta بر ویروس اِی تمرکز شده است، این ویروس در فرنچایز Resident Evil از اهمیت چندانی برخوردار نیست.

ویروس سی در Resident Evil 6

ویروس سی؛ آخرین ویروس سری Resident Evil تا به امروز

در حال حاضر آخرین ویروسی که در این فرنچایز معرفی شده است، ویروس کریسالید (Chrysalid) یا به اختصار ویروس سی نام دارد. ساخت این ویروس از تغییر گونه‌ای از ویروس پروجنیتور یا ویروس تی و تلفیق آن با ژن ویروس تی ورانیکا آغاز شده و نهایتاً با ترکیب کردن ژن ویروس جی با آن، تکمیل شد.

متاسفانه برای کریسالید روند و اثر ثابتی ارائه نشده و این ویروس در Resident Evil 6 بر اساس نیاز داستان و کارگردان بازی (!) به هر شکلی که لازم دیده شود، جهش می‌یابد. از جمله تاثیرات ویروس سی می‌توان به زنده شدن اجساد باستانی، قابلیت تغییر شکل بدن و تبدیل انسان‌ها به زامبی‌های معمولی، موجودات جهش‌یافته‌ی عجیب و غریب و یا هیولا‌های عظیم‌الجثه با خوی حیوانی اشاره کرد.

تنها دو راه برای آلودگی افراد به ویروس سی وجود دارد. روش اول، تزریق مستقیم این ویروس به انسان است که نتیجه‌ی آن تبدیل فرد به نوعی موجود خطرناک به نام جوئاوو (J’avo) خواهد بود. راه دوم، قرار گرفتن در معرض ابر یا مِهی از این ویروس است که در این روش، فرد آلوده به زامبی معمولی تبدیل خواهد شد.

طرفداران مجموعه‌ی Resident Evil به علت خصلت ناپایدار ویروس سی در نوع تاثیری که بر افراد مبتلا می‌گذارد، دل خوشی از آن ندارند و از این‌‌که این ویروس در Resident Evil 6 به طور کامل  از بین رفت خوش‌حال‌اند.

انگل‌های پلاگا در Resident Evil 4 و Resident Evil 5

پلاگا؛ انگلی بندپا که ذهن شما را کنترل می‌کند

انگل‌های پلاگا (Plaga) که در فیلم Resident Evil: Retribution با نام لاس پلاگاس (Las Plagas) شناخته می‌شوند، بزرگ‌ترین نقش را در Resident Evil 4 داشتند. با وجود این‌که یکی از قدرت‌های نمسیس در Resident Evil 3 با الهام گرفتن از این انگل طراحی شده، اما در مجموع، پلاگا‌ در دنیای سری Resident Evil جایگاه خاصی ندارد.

لاس پلاگاس تنها در Resident Evil 4 و Resident Evil 5 دیده شدند و حتی در نسخه‌ی ۵ این مجموعه نیز از نقش چندان پررنگی برخوردار نبودند، چراکه در این بازی ویروس‌ها، از جمله ویروس اوروبوروس نقش اصلی را در پیشروی داستان و اتفاقات آن بر عهده داشتند.

آزموند سَدْلِر (Osmund Saddler) از فرقه‌ی لس ایلومینادوس (Los Iluminados) در Resident Evil 4 می‌خواست تا با استفاده از این انگل‌ها کنترل ذهن مردم را به دست بگیرد. او و رامون سَلِزار (Ramon Salazar) با آلوده کردن بدن خود به نژادهای برتر پلاگا، کنترل تمامی افراد مبتلا به لاس پلاگاس را به دست گرفتند.

مگامایسیت، کپک و کادو در Resident Evil 7 و Resident Evil 8

مگامایسیت؛ نقطه‌ی اتصال ذهنی میان زندگی و مرگ

برای اولین بار در Resident Evil 7 و Resident Evil Village منشا سلاح‌های زیستی به قارچ تغییر پیدا کرد. مگامایسیت یک اورگانیسم باستانی بوده که می‌تواند با آلوده کردن هر موجودی، ذهن آن را در زندگی و مرگ متصل نگه دارد. کپکی که در Resident Evil 7 انسان‌ها را به دام خود می‌انداخت، نشان دهنده‌ی استفاده‌‌ی اِوِلین (Eveline) از مگامایسیت بود.

تمامی موجودات و هیولاهای‌ حاضر در Resident Evil Village، حاصل آزمایشات میراندا (Miranda) بر آن‌ها و ترکیب قدرت مگامایسیت با نوعی انگل نخ‌سان‌تبار به نام کادو (Cadou) هستند. وجود کادو در بدن این موجودات به حفظ ثبات مگامایسیت در افراد آلوده به آن کمک می‌کند.

همچنین این امکان نیز وجود دارد که به علت قدرت زیاد و قابلیت‌های فراطبیعی مگامایسیت، شاهد بازگشت این ارگانیسم در Resident Evil 9 نیز باشیم.