تاریخچه نینتندو؛ ۱۰۰ سال سرگرمی – قسمت دوم

برخلاف تصور جمع زیادی از کاربران، شرکت نینتندو کار خود را با مجموعه بازی‌های سوپر ماریو یا حتی عرضه کنسول آغاز نکرد. در حقیقت این شرکت نزدیک به ۷۰ سال پیش از اختراع اولین بازی ویدیویی وجود داشت و مشغول به فعالیت بود. بعدها این شرکت در سال ۱۹۸۳ میلادی نه تنها باری دیگر صنعت بازی‌های ویدیویی را به روزهای اوج خود بازگرداند، بلکه در قرن ۱۹ محبوبیت بازی‌های کارتی را هم به کارنامه اضافه کرده بود. در قسمت گذشته، نیمه ابتدایی تاریخچه این شرکت تا رکورد صنعت بازی‌های ویدیویی تا سال ۱۹۸۳ را بررسی کردیم. اکنون نوبت آن رسیده که در ادامه،‌ نقش نینتندو در این اتفاقات و شرایطش از آن زمان تاکنون را بازگو کنیم.

نینتندو با اطمینان از این که کنسولش می‌تواند موقعیت خوبی در ایالات متحده کسب کند، بدون واسطه قرار دادن شرکت‌های دیگر و با درس گرفتن از شکست آتاری، فامیکام را در ایالات متحده آمریکا معرفی و عرضه کرد.

از آن‌جایی که کاربران آمریکایی هنوز هم احساس می‌کردند با تهیه این دستگاه شاهد عناوین بی‌کیفیتی خواهند بود که قبلاً‌ عرضه شده‌اند، نینتندو، نام فامیکام را به Nintendo Entertainment System یا به اختصار NES تغییر داد. افزون بر این، ظاهر دستگاه هم بازطراحی شد تا بیشتر شبیه یک قطعه اصلی سرگرمی به نظر برسد.

اقدامات حیاتی نینتندو برای موفقیت در آمریکا به این نقطه ختم نشد. این تولید کننده ژاپنی برای جلوگیری از عرضه بازی‌های تایید نشده، بی‌کیفیت و غیرقانونی، قفل چیپ ۱۰NES را طراحی نمود که از اجرای آن‌ها روی کنسول جلوگیری می‌کرد. آن‌ها همچنین واحد Nintendo Seal of Quality را افتتاح کردند که روی بازی‌ها و اجازه انتشار آن‌ها فعالیت می‌کرد.

نینتندو در سال ۱۹۸۵ ابتدا NES را به صورت آزمایشی در نیویوک عرضه کرد و سپس زنجیره عرضه کنسول‌هایش را به لس‌آنجلس، شیکاگو و سان‌فرانسیسکو گسترش داد. عرضه اولیه کنسول در این مناطق کاملاً موفقیت‌آمیز بود، بنابراین نینتندو عرضه گسترده در سراسر ایالات متحده را آغاز کرد. اقدام نینتندو بازار بازی‌های ویدیویی آمریکا را با سرعتی فوق‌العاده احیا کرد و نینتندو به عنوان بزرگ‌ترین برند این حوزه شناخته شد.

نینتندو طی دهه ۸۰ با عرضه بازی‌هایی که خود می‌ساخت از جمله عناوین خلاقانه شیگرو میاماتو، به موفقیتش در بازار بازی‌های ویدیویی ادامه داد. این شرکت ژاپنی نه تنها به این شیوه، بلکه با تست کیفیت باز‌ی‌های شخص ثالث پیش از عرضه، تمام محتوایی که روی NES منتشر می‌شد را کنترل می‌کرد. فرایندی که نینتندو در پیش گرفته بود، به کاربران نشان داد که این شرکت تا چه اندازه در کار خود مصمم است. بنابراین نینتندو به عنوان شرکتی شناخته شد که به کیفیت، بیش از کمیت اهمیت می‌داد.