دنیای بازی‌ها متاسفانه پر شده است از دروغ و اراجیف و حرف‌های مضحک که حتی منتقدین هم دیگر زیاد می‌گویند، چه برسد به کاربران. حرف‌ها و نظرات افراد افراطی که خدا نکند با یک چیزی مشکل داشته باشند و دشمن شوند، دیگر تا ابد ذهن تک‌بعدیشان نمی‌تواند غیر از آن را قبول کند. مثال بارزش هم دشمنان بی منطق یوبیسافت که چون فلان بازی این شرکت زمان عرضه باگ داشته است، تا ابد دیگر هر بازی این شرکت را بدون این که جلدش را از نزدیک دیده باشند می‌کوبند و ذهن افراطی و کینه‌ای آن‌ها نمی‌تواند دیگر چیزی غیر از این را بپذیرد. همه‌ی ما بارها از این قبیل حرف‌ها و دروغ‌ها شنیده‌ایم که در مجامع بازی یک کلاغ و چهل کلاغ شده‌اند، هر کسی هم می‌رسد یک چیزی می‌گذارد رویش و می‌دهد دست بعدی تا نهایتا یک دروغ بزرگ درست شود که ذره‌ای هم با واقعیت هم‌خوانی ندارد و خیلی وقت‌ها باعث می‌شود بسیاری از بازی‌بازان سراغ برخی بازی‌های عالی و جذاب نروند. امروز دقیقا دست گذاشته‌ام روی ۱۰ تا از این دروغ‌ها که در مورد ۱۰ بازی جذاب و باکیفیت یک کلاغ و چهل کلاغ شده و آن قدر دهان به دهان چرخیده‌اند که باعث شده‌اند از فلان بازی جذاب، یک هیولا خلق شود که کلا غیرقابل بازی است و خیلی‌ها به همین خاطر سراغش نرفته‌اند. البته خب این مقاله نظر بنده است و شاید برخی از شما با این لیست موافق نباشید و یا شاید فکر کنید برخی از این‌ها دروغ نیستند. بالاخره نظر هر کسی محترم است ولی این مقاله‌ی من و نظر بنده است که مطالعه می‌فرمایید. پس اگر تا این‌جا با من همراه بوده‌اید، شما را دعوت می‌کنم به ادامه‌ی مطالعه‌ی قسمت سیزدهم مقاله‌ی “۱۰ دروغ که باعث می‌شوند ۱۰ بازی جذاب را از دست بدهید”. امیدوارم که این مطلب باعث شود که شاید به سراغ برخی از این بازی‌ها که به خاطر این دروغ‌ها از دستشان داده‌اید بروید و یک تجربه‌ی خوب داشته باشید.
۱۰ – Call of Juarez: The Cartel یک بازی آشغال در حد ۵ بود
Call of Juarez: The Cartel
سازنده: Techland
ناشر: Techland و Ubisoft
ژانر: First Person Shooter
پلتفرم مقصد: پلی‌استیشن ۳، ایکس‌باکس ۳۶۰ و رایانه‌های شخصی
سال انتشار: ۲۰۱۱
امتیاز متا: ۵۱/۱۰۰
Call of Juarez: The Cartel اصلا در حد و اندازه‌های بازی دوم و چهارم این سری که هر دو لایق نمرهی بالای ۸ بودند، نبود (حتی در حد بازی اول هم نبود) و بسیار از آن‌ها ضعیف‌تر عمل کرده بود، مخصوصا که از دوران غرب وحشی قدیم فاصله گرفته بود و به زمان جدید آمده بود، ولی خب واقعا هم یک بازی در حد نمرهی ۵ نبود که حتی ارزش یک بار بازی کردن هم نداشته باشد. بازی Call of Juarez: Cartel عنوانی در سبک شوتر اول‌شخص با تم وسترن است که در سال ۲۰۱۱ برای پلتفرم‌های پلی‌استیشن ۳، ایکس‌باکس ۳۶۰ و رایانه‌های شخصی منتشر شد. توسعه و انتشار این عنوان را استودیو Techland و کمپانی‌های Techland و Ubisoft بر عهده داشتند. همان‌طور که اشاره کردم این بازی به زمان جدید آمده بود و در لس‌آنجلس و مکزیک دنبال می‌شد و بازی‌بازان تا سقف ۳ نفر می‌توانستند کنترل ۳ مامور قانون را برعهده بگیرند.
در نقدهای این بازی از داستان و شخصیت‌پردازی و صداگذاری و گیم‌پلی حسابی ایراد گرفته شده بود، یعنی خب تقریبا از کل بازی! این ایرادها اکثرا هم صحیح بودند ولی خب همان‌طور که گفتم حق بازی ۵ نبود؛ بلکه چیزی در حدود ۶ تا ۶.۵ بود و می‌شد یک بار از بازی کردن آن لذت برد.
Call of Juarez: The Cartel با وجود کیفیت متوسط رو به بالایی که داشت، اصلا و ابدا نتوانست نظر منتقدین و بازی‌بازان را به خود جلب کند و بازخوردهایی در حد یک آشغال را از منابع و مراجع معتبر گیمینگ دریافت کرد. این عنوان نهایتا از مجموع نمراتی که کسب کرد، امتیاز متای ۵۱/۱۰۰ را به خود اختصاص داد که باید بگویم درست است بازی اصلا در حد سه نسخهی دیگر سری (مخصوصا دوم و چهارم) نیست، ولی لااقل ارزش نمره ی ۶.۵ را دارد و یک بار بازی کردنش خالی از لطف نیست. در نقدهای این بازی از داستان و شخصیت‌پردازی و صداگذاری و گیم‌پلی حسابی ایراد گرفته شده بود، یعنی خب تقریبا از کل بازی! این ایرادها اکثرا هم صحیح بودند ولی خب همان‌طور که گفتم، حق بازی ۵ نبود بلکه چیزی در حدود ۶ تا ۶.۵ بود و می‌شد یک بار از بازی کردن آن لذت برد.
۹ – Call of Juarez: Bound in Blood بازی باکیفیتی نبود
Call of Juarez: Bound & Blood
سازنده: Techland
ناشر: Techland و Ubisoft
ژانر: First Person Shooter
پلتفرم مقصد: پلی‌استیشن ۳، ایکس‌باکس ۳۶۰ و رایانه‌های شخصی
سال انتشار: ۲۰۰۹
امتیاز متا: ۷۸/۱۰۰
این هم یک بازی دیگر از سری Call of Juare که البته آخری نیست و در گزینه‌ی بعدی هم منتظر سومین بازی با این نام در این مقاله باشید تا به این شکل، لیست امروز ما سه بازی از چهار بازی Call of Juarez که کمتر می‌بینم کسی در موردشان حرف بزند را پوشش داده باشد. در این بخش صحبت از Call of Juarez: Bound in Blood است که از نظر انتشار، در واقع دومین بازی منتشر شده از این سری محسوب می‌شود. بازی Call of Juarez: Bound in Blood عنوانی در سبک شوتر اول‌شخص با تم وسترن است که در سال ۲۰۱۶ برای پلتفرم‌های پلی‌استیشن ۳، ایکس‌باکس ۳۶۰ و رایانه‌های شخصی منتشر شد. توسعه و انتشار این عنوان را استودیو Techland و کمپانی‌های Techland و Ubisoft بر عهده داشتند. این بازی با این که دومین بازی این فرنچایز است، ولی از نظر داستانی در واقع یک پیش‌زمینه یا Prequel برای بازی نخست Call of Juarez که سال ۲۰۰۶ منتشر شده بود، محسوب می‌شود. Call of Juarez: Bound in Blood با وجود کیفیت واقعا خوبی که داشت، نتوانست نظر منتقدین و بازی‌بازان را در حد لیاقتش به خود جلب کند و بازخوردهایی که حقش بود را از منابع و مراجع معتبر گیمینگ دریافت نکرد. این عنوان نهایتا از مجموع نمراتی که کسب کرد، امتیاز متای ۷۸/۱۰۰ را به خود اختصاص داد که با این که نمرهی خوبی است، ولی حق بازی لااقل دیگر ۸۰ تا ۸۲ بود.
این بازی با این که دومین بازی این فرنچایز است، ولی از نظر داستانی در واقع یک پیش‌زمینه یا Prequel برای بازی نخست Call of Juarez که سال ۲۰۰۶ منتشر شده بود، محسوب می‌شود. درست است که امتیاز ۷۸ امتیاز واقعا خوبی است ولی خیلی‌ها به خاطر همین امتیازات زیر ۸ سراغ عناوین این سری نرفتند، در حالی که تمام بازی‌های این فرنچایز، شوترهای وسترن جذابی هستند و کاملا ارزش تجربه دارند.
وقایع داستانی بازی، ۱۷ سال قبل از اتفاقات نسخهی اول دنبال می‌شد و بر داستان برادران McCall با نام‌های ری و توماس تمرکز داشت که هر دو گروهبانان Confederate States Army محسوب شده و مشغول مبارزه در دوره‌ی American Civil War بودند. در آگوست ۱۸۶۴ و در زمانی که درگیری‌ها رو به پایان است، این دو برادر پست خود را ترک می‌کنند تا به نجات خانه‌ی کودکیشان بروند و به این ترتیب تبدیل به Deserter (کسانی که از فعالیت ارتشی و نظامی خود بدون اجازه خارج می شوند و ارتش را ترک می‌کنند) شدند و به همراه برادر کوچک‌ترشان ویلیام که یک کشیش جوان است فراری می‌شوند. سپس دو سال بعد در حالی که در مکزیک پنهان شده‌اند با یک گانگستر به نام Juan ‘Juarez’ Mendoza و دوستش ماریسا آشنا می‌شوند و درگیر اتفاقات جدیدی می‌شوند در حالی که فرمانده‌ی آن‌ها هنوز به دنبال یافتن آن‌ها برای مجازات شدن فرار از ارتش است. در کل همان‌طور که اشاره کردم درست است که امتیاز ۷۸ امتیاز واقعا خوبی است ولی خیلی‌ها به خاطر همین امتیازات زیر ۸ سراغ عناوین این سری نرفتند، در حالی که تمام بازی‌های این فرنچایز، شوترهای وسترن جذابی هستند و کاملا ارزش تجربه دارند.
۸ – Call of Juarez: Gunslinger بازی باکیفیتی نبود
Call of Juarez: Gunslinger
سازنده: Techland
ناشر: Techland و Ubisoft
ژانر: First Person Shooter
پلتفرم مقصد: پلی‌استیشن ۳، ایکس‌باکس ۳۶۰، نینتندو سوییچ و رایانه‌های شخصی
سال انتشار: ۲۰۱۳
امتیاز متا: ۷۲/۱۰۰
تا ۳ نشه بازی نشه! این هم از سومین بازی سری Call of Juarez در مقاله‌ی ما که از نظر انتشار، چهارمین نسخه و بازی نهایی این فرنچایز تا امروز محسوب می‌شود! آقا این بازی Call of Juarez: Gunslinger واقعا معرکه بود! نه این که شاهکار و این حرف‌ها باشه ها، فقط این که خیلی خیلی لذت‌بخش بود و نوع شلیک‌ها و پاشیدن خون دشمنان و گرافیک سل‌شیدگونه و موارد خاصی که توی گیم‌پلیش داشت باعث شده بودند تا تجربه‌ی این بازی هنوز بعد سال‌ها یاد من بمونه. خب دیگه عامیانه صحبت کردن کافیه. بریم سراغ معرفی این بازی. بازی Call of Juarez: Gunslinger عنوانی در سبک شوتر اول‌شخص با تم وسترن است که در سال ۲۰۱۳ برای پلتفرم‌های پلی‌استیشن ۳، ایکس‌باکس ۳۶۰، نینتندو سوییچ و رایانه‌های شخصی منتشر شد. البته نسخهی سوییچ این بازی ۶ سال بعد از انتشار بازی اصلی و در سال ۲۰۱۹ منتشر گردید و اتفاقا بسیار هم تحسین شد و از پیچش داستانی جذاب و گان‌پلی آرکید سریع آن حسابی تعریف شد، اما نمی‌دانم چرا وقتی بازی اصلی آمد و باید حسابی تحسین می‌شد، نشد! توسعه و انتشار Call of Juarez: Gunslinger را استودیو Techland و کمپانی‌های Techland و Ubisoft بر عهده داشتند.
به شخصه و از نظر من این عنوان برترین بازی در سه‌گانه‌ی Call of Juarez بود، ولی اصلا با آن عادلانه رفتار نشد. حتی اگر همین الان هم به سراغ تجربه کردن Call of Juarez: Gunslinger بروید، این بازی حسابی به شما کیف خواهد داد.
این بازی که نخستین بار در مراسم PAX 2012 معرفی شد، برخلاف بازی سوم این سری یعنی Call of Juarez: The Cartel (که در این لیست در رتبه‌ی دهم دیدید)، دوباره به زمان غرب وحشی قدیم برگشته بود و دارای ۳ مد مختلف در گیم‌پلی خود بود که شامل بخش داستانی، آرکید و دوئل بودند و هر کدام جذابیت خاص خود را داشتند. داستان این بازی در واقع زندگی یک جایزه‌بگیر یا بانتی‌هانتر به نام Silas Greaves را روایت می‌کرد و روایت جذابی هم داشت. Call of Juarez: Gunslinger با وجود کیفیت واقعا خوبی که داشت، نتوانست نظر منتقدین و بازی‌بازان را چندان به خود جلب کند و بازخوردهای مثبتی را از منابع و مراجع معتبر گیمینگ دریافت نکرد. این عنوان نهایتا از مجموع نمراتی که کسب کرد، امتیاز متای ۷۲/۱۰۰ را به خود اختصاص داد که واقعا و واقعا و واقعا بیانگر کیفیت واقعی بازی نبود و حق بازی خیلی بیشتر از این امتیاز بود (به نظر من چیزی حدود ۸۲). به شخصه و از نظر من این عنوان برترین بازی بین ۴ عنوان Call of Juarez بود، ولی اصلا با آن عادلانه رفتار نشد. حتی اگر همین الان هم به سراغ تجربه کردن Call of Juarez: Gunslinger بروید، این بازی حسابی به شما کیف خواهد داد.
۷ – Shadow warrior 2 مثل بازی اول، تنها یک عنوان خوب است
Shadow warrior 2
سازنده: Flying Wild Hog
ناشر: Devolver Digital
ژانر: First Person Action
پلتفرم مقصد: پلی‌استیشن ۴، ایکسباکسوان و رایانه‌های شخصی
سال انتشار: ۲۰۱۶
امتیاز متا: ۷۸/۱۰۰
من Shadow warrior 2 را به طور کامل و به صورت کوآپ تجربه کردم و واقعا تک‌نفره و دو نفره لذت بردیم. جالب است وقتی که می‌خواستم بازی Shadow warrior 2 را که تخفیف خورده بود بخرم و عبارت Is Shadow warrior 2 Worth it را جست‌وجو کردم، به قدری پاسخ‌های شدیدا قانع‌کننده پیدا کردم که سریعا بازی را خریدم! بازی Shadow warrior 2 عنوانی در سبک اکشن اول‌شخص است که در سال ۲۰۱۶ برای پلتفرم‌های پلی‌استیشن ۴، ایکسباکسوان و رایانه‌های شخصی منتشر شد. توسعه و انتشار این عنوان را استودیو Flying Wild Hog و کمپانی Devolver Digital بر عهده داشتند. Shadow warrior 2 در حد نسبتا خوبی توانست نظر منتقدین و بازی‌بازان را به خود جلب کند و بازخوردهای مثبتی را از منابع و مراجع معتبر گیمینگ دریافت کرد، ولی خب کیفیت بازی بالاتر از امتیازاتش بود.
یک نکته‌ی مثبت که در مورد این بازی و این سری وجود دارد این است که بازی‌بازان قدر آن را می‌دانند و هر دو نسخهی این سری فروش خوبی داشته‌اند و به همین خاطر هم اکنون منتظر انتشار بازی سوم سری هستیم و تریلرهای بسیار زیبایی هم از آن شاهد هستیم. نکته‌ای که در مورد سرچ کردن ارزش کردن بازی در اینترنت برایم جالب بود، کامنتی بود که یک نفر نوشته بود با قیمتی که Shadow warrior 2 دارد و نسبت به محتوایش، این دزدی است نه خرید!
این عنوان نهایتا از مجموع نمراتی که کسب کرد، امتیاز متای ۷۸/۱۰۰ را به خود اختصاص داد که می‌توان گفت حق بازی بیشتر از این امتیاز بود. خیلی از منتقدین این بازی را هم بر اساس کیفیت نسخهی اول نمره دادند، در حالی که این نسخه از زمین تا آسمان با بازی اول فرق داشت و بهبود یافته بود و عمق گیم‌پلی بازی خیلی بیشتر شده بود. البته یک نکته‌ی مثبت که در مورد این بازی و این سری وجود دارد این است که بازی‌بازان قدر آن را می‌دانند و هر دو نسخهی این سری فروش خوبی داشته‌اند و به همین خاطر هم اکنون منتظر انتشار بازی سوم سری هستیم و تریلرهای بسیار زیبایی هم از آن شاهد هستیم. نکته‌ای که در مورد سرچ کردن ارزش کردن بازی در اینترنت برایم جالب بود، کامنتی بود که یک نفر نوشته بود با قیمتی که Shadow warrior 2 دارد و نسبت به محتوایش، این دزدی است نه خرید!
۶ – The Darkness 2 یک بازی ضعیف بود
The Darkness 2
سازنده: Digital Extremes
ناشر: ۲K Games
ژانر: First Person Shooter
پلتفرم مقصد: پلی‌استیشن ۳، ایکس‌باکس ۳۶۰ و رایانه‌های شخصی
سال انتشار: ۲۰۱۲
امتیاز متا: ۸۰/۱۰۰
بله خب The Darkness 2 عمق و غم بازی اول را نداشت، ولی ضعیف؟ ضعیف؟ بی‌ارزش؟ حتی فکرش را هم نکنید. بازی The Darkness 2 عنوانی در سبک شوتر اول‌شخص است که در سال ۲۰۱۲ برای پلتفرم‌های پلی‌استیشن ۳، ایکس‌باکس ۳۶۰ و رایانه‌های شخصی منتشر شد. توسعه و انتشار این عنوان را استودیو Digital Extremes و کمپانی ۲K Games بر عهده داشتند. The Darkness 2 کیفیت بالایی داشت و توانست نظر منتقدین و بازی‌بازان را به خود جلب کند و بازخوردهای مثبتی را از منابع و مراجع معتبر گیمینگ دریافت کرد، ولی برخی اصرار داشتند و دارند که این بازی ضعیف است. این عنوان نهایتا از مجموع نمراتی که کسب کرد، امتیاز متای ۸۰/۱۰۰ را به خود اختصاص داد که نشانگر عنوانی عالی است.
The Darkness 2 واقعا یک بازی جذاب و باکیفیت و لذت‌بخش بود که از همه نظر بازی‌بازان را راضی نگه می‌داشت. در نهایت باید باز هم تاکید کنم که درست است که نسخهی اول The Darkness بسیار جذاب‌تر بود، ولی حرف‌هایی مثل “The Darkness 2 یک بازی ضعیف بود”، فقط و فقط حرف بیهوده است، زیرا همراهی با جکی استکادو و موجودات تاریکی و بازوهای مخوف تاریکی، باز هم معرکه بود.
یکی از مواردی که شخصا در مورد نسخهی دوم برایم عجیب بود این بود که اصلا چرا لازم بود گرافیک بازی حالت سل‌شیدگونه با رنگ‌آمیزی اغراق‌شده به خود بگیرد؟ مگر می‌خواستند بردرلندز بسازند؟ اصلا گرافیکی که حالت سل‌شید دارد با غم و اندوه و تاریکی که المان اصلی این سری است زیاد هم‌خوانی و مطابقت ندارد، ولی خب سازندگان تصمیم گرفته بودند این نسخه از نظر بصری این‌طور باشد! اما جدا از این مورد، The Darkness 2 واقعا یک بازی جذاب و باکیفیت و لذت‌بخش بود که از همه نظر بازی‌بازان را راضی نگه می‌داشت. در نهایت باید باز هم تاکید کنم که درست است که نسخهی اول The Darkness بسیار جذاب‌تر بود، ولی حرف‌هایی مثل “The Darkness 2 یک بازی ضعیف بود”، فقط و فقط حرف بیهوده است، زیرا همراهی با جکی استکادو و موجودات تاریکی و بازوهای مخوف تاریکی، باز هم معرکه بود.
۵ – Parasite Eve یک شاهکار نبود
Parasite Eve
سازنده: Square (در آن زمان هنوز نام این کمپانی به Square Enix تغییر نیافته بود)
ناشر: Square
ژانر: Action RPG و Survival horror
پلتفرم مقصد: PlayStation ،PlayStation Portable ،PlayStation 3
سال انتشار: ۱۹۹۸
امتیاز متا: ۸۱/۱۰۰
گاها از برخی شنیده‌ام که می‌گویند اگر Parasite Eve شاهکار بود متایش ۸۱ نبود! واقعا عجب دلیلی. اصلا آدم دیگر نمی‌تواند پاسخ بدهد از بس که این دلیل و برهان قدرتمند است! این‌ها کسانی هستند که احتمالا این سری را بازی نکرده‌اند، چون کسانی که این بازی را مخصوصا در زمان عرضه تجربه کرده‌اند، می‌دانند که این بازی در سبک خود چیزی جز شاهکار نبود. برویم سراغ معرفی بازی. بازی Parasite Eve عنوانی در سبک Action RPG و Survival horror است که در سال ۱۹۹۸ برای پلتفرم پلی‌استیشن و سپس در سال‌های بعد برای PlayStation Portable و PlayStation 3 منتشر شد. توسعه و انتشار این عنوان را Square سابق یعنی همان Square Enix امروز بر عهده داشت. این عنوان دنباله‌ای بود بر رمان هم‌نام با آن که توسط Hideaki Sena نوشته شده بود و نخستین بازی و آغازکننده‌ی فرنچایز محبوب Parasite Eve نیز به حساب می‌آمد. داستان بازی حول محور یک بانوی افسر پلیس نیویورک به نام Aya Brea می‌چرخید که در یک واقعه‌ی ۶ روزه در سال ۱۹۹۷، تلاش می‌کرد تا جلوی یک موجود شیطانی که قصد داشت هیولایی را خلق کند که نژاد بشر را نابود نماید، بگیرد. شما می‌توانستید آزادانه در محیط‌های بزرگ بازی حرکت کرده و با دشمنان به صورت هم‌زمان مبارزه کنید و البته کلی المان نقش‌آفرینی هم در گیم‌پلی بازی وجود داشتند که آن را خیلی جذاب‌تر و هیجان‌انگیزتر کرده و عمق خیلی بیشتری به بازی می‌بخشیدند.
هم نسخهی اول بازی و هم نسخهی دوم (تصویر مربوط به بازی دوم است) هر دو شاهکار بودند و تا همیشه در یاد ما بازی‌بازان قدیمی‌تر باقی خواهند ماند. امیدوارم این سری هم ریمیک شود حالا که ایده‌ها ته کشیده‌اند و بازار ریمیک‌ها داغ است!
Parasite Eve بعد از انتشار موفق عمل کرد و امتیازات خوبی را از منابع مختلف دریافت نمود و نهایتا امتیاز متای ۸۱/۱۰۰ را کسب کرد که واقعا عجیب است، زیرا با این که امتیاز بسیار خوبی است، ولی کیفیت بازی بسیار بیشتر از این بود. در واقع، همه‌ی کسانی که این عنوان را تجربه کرده‌اند خوب می‌دانند که امتیاز این بازی خیلی بیشتر از ۸۱ است و این نمره، چندان بیانگر کیفیت واقعی بازی نبود. بازی به جهت گرافیک و گیم‌پلی و داستان، بسیار تحسین شد و مواردی که باعث شده بود از آن امتیاز کم شود، شامل بیش از حد خطی بودن بازی و ارزش تکرار پایین آن بود که همان‌طور که در مقالات قبلی گفته‌ام، اولا خطی بودن یک بازی اصلا یک نکته‌ی منفی نیست (همه‌ی بازی‌ها که نباید جهان‌آزاد باشند. خیلی از بازی‌های شاهکار، خطی هستند) و دوما این که بازی ارزش تکرار پایینی هم نداشت و به شخصه یادم می‌آید که حدود ۳ بار این بازی را به اتمام رساندم. تازه اگر هم این دو مورد را عیب در نظر بگیریم، باز هم نمی‌شود امتیاز بازی را از ۱۰ به ۸ رساند و دو نمرهی کامل بابت دو ضعف ریز از بازی کاست، آن هم در حالتی که داستان و گیم‌پلی و گرافیک بی‌نظیر بودند و بسیار هم تحسین شدند.
۴ – DarkSiders Genesis در حد این فرنچایز نیست!
DarkSiders Genesis
عنوان DarkSiders Genesis که در این شماره قرار دارد، در واقع قبلا یک‌بار در این سری مقالات به آن اشاره شده است و از آن‌جایی که عنوانی است که اکنون در دسترس طرفداران قرار دارد و در یکی دو سال اخیر عرضه شده است، برای تاکید بیشتر (و به درخواست یکی از دوستان که اخیرا آن را تجربه کرده و حسابی لذت برده بود) مجددا در این قسمت مقاله قرار دادم، چون بازی بسیار بسیار باکیفیتی است و اگر کسی هنوز سراغ آن نرفته، باید بداند که حیف است خودش را محروم کند. داستان بی‌مهری و بی‌انصافی در حق سری دارک سایدرز در اصل از نسخهی سوم آغاز شد و وقتی نوبت به نسخهی بعدی رسید، ناشر این سری می‌دانست که اگر یک بازی دیگر در سبک دارک سایدرزهای ۱ و ۲ و ۳ منتشر کند، باز هم منتقدین عجیب و غریب به آن گیرهای بیهوده می‌دهند، بنابراین در تصمیمی هوشمندانه، نسخهی اسپین‌آف جدید این سری با نام Darksiders Genesis را به دوربین ایزومتریک و بر پایهی Co-op بردند تا عنوانی شبیه دیابلو خلق شود. عنوان Darksiders: Genesis یک اکشن ماجرایی و نقش‌آفرینی ایزومتریک جذاب است که توسط استودیو Airship Syndicate توسعه یافت و در سال ۲۰۱۹ در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفت. انتشار بازی را کمپانی THQ Nordic برعهده داشت که آن را برای پلتفرم‌های پلی‌استیشن ۴، ایکسباکسوان، سوییچ و رایانه‌های شخصی منتشر نمود. البته لازم به ذکر است که ابتدا در سال ۲۰۱۹ نسخهی پی‌سی این بازی عرضه شد و سپس چند ماه بعد در سال ۲۰۲۰ نسخه‌های کنسولی در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفتند.
داستان بی‌مهری و بی انصافی در حق سری دارک سایدرز در اصل از نسخهی سوم آغاز شد و یکی از بزرگ‌ترین دروغ‌های تاریخ بازی‌ها رقم خورد.
در Darksiders Genesis با عنوانی طرف هستیم که قطعا هم برای دوستداران دارک سایدرز و هم نزد طرفداران دیابلو و اکشن نقش‌آفرینی ایزومتریک، کاملا محبوب خواهد بود. Darksiders Genesis دومین بازی برتر اکشن نقش‌آفرینی ایزومتریک بعد از دیابلو ۳ است که تا امروز تجربه کرده‌ام و وجود ۲ برادر محبوب و باابهت از سواران آخرالزمان، قابلیت Co-op آفلاین و آنلاین، وجود پرش در بازی و چالش‌های پلتفرمینگ، پازل‌ها و معماهای محیطی، ساعت‌ها محتوای دارای ارزش تکرار بی‌نهایت بالا و قابلیت تعویض لحظه‌ای شخصیت در بازی تک‌نفره، باعث شده‌اند تا شاهد بازی خیلی خیلی بهتر و خاص‌تر و جذاب‌تری نسبت به قدرتمندترین عناوین این سبک باشیم. Darksiders Genesis اصلا و ابدا مشکلات زیاد و ویران کننده‌ای ندارد و واقعا مشخص است که سازندگان توانمند بازی خوب می‌دانسته‌اند که با وجود این که دوربین بازی را عوض کرده‌اند ولی باید عنوانی در سطح نام عظیم و محبوب دارک سایدرز بسازند و انصافا که Darksiders Genesis یک بازی در خور این نام بزرگ است و بدون ذره‌ای اغراق یکی از برترین عناوین اکشن نقش‌آفرینی ایزومتریک در تاریخ بازی‌هاست. یک بازی بی‌نهایت خوش‌ساخت با گیم‌پلی فوق‌العاده متنوع و عمیق و جذاب که آن قدر نکات مثبت در تمامی زمینه‌ها دارد که باعث می‌شود لحظه لحظه‌ای که در حال تجربه‌ی آن هستید واقعا کیف کنید و از تجربه‌ی یک دارک سایدرز اصیل با دوربینی متفاوت و قابلیت معرکه Co-op لذت ببرید.
وجود ۲ برادر محبوب و باابهت از سواران آخرالزمان، قابلیت Co-op آفلاین و آنلاین، وجود پرش در بازی و چالش‌های پلتفرمینگ، پازل‌ها و معماهای محیطی، ساعت‌ها محتوای دارای ارزش تکرار بی‌نهایت بالا و قابلیت تعویض لحظه‌ای شخصیت در بازی تک‌نفره، باعث شده‌اند تا شاهد بازی خیلی خیلی بهتر و خاص‌تر و جذاب‌تری نسبت به قدرتمندترین عناوین این سبک باشیم.
Darksiders: Genesis پس از عرضه تا حد تقریبا خوبی مورد استقبال منتقدین و طرفداران قرار گرفت و موفق شد بازخوردها و امتیازات مثبتی را از سوی وبسایت‌ها و منابع معتبر گیمینگ دنیا دریافت نماید، ولی نه در سطح کیفیت واقعی بازی. این امتیازات و بازخوردهای مثبت، نهایتا امتیاز متای ۷۷/۱۰۰ را برای Darksiders: Genesis به ارمغان آوردند که باید به شما بگویم حداقل حق این بازی امتیاز بالای ۸.۵ در بدترین حالت است. گشت و گذار در دنیای Darksiders Genesis و انجام ماموریت‌ها و چالش‌ها و مراحل Arena و … ، بی‌نهایت لذت‌بخش و فوق‌العاده است. Darksiders Genesis عنوانی است که بدون ذره‌ای تردید باید تجربه‌ی آن را به تمام عاشقان دارک سایدرز و علاقه‌مندان به اکشن نقش‌آفرینی‌های ایزومتریک توصیه نمایم، زیرا که ساعات فوق‌العاده لذت‌بخشی را برای آن‌ها رقم خواهد زد و محتوایی دو سه برابر یک بازی ۶۰ دلاری و قیمتی نصف آن را دارد.
۳ – Outriders یک بازی لذت‌بخش و معرکه نیست
Outriders
سازنده: People Can Fly
ناشر: Square Enix
ژانر: Third Person Shooter
پلتفرم مقصد: پلی‌استیشن ۴، ایکس‌باکس سری X/S، پلی‌استیشن ۵، ایکسباکسوان و رایانه‌های شخصی
سال انتشار: ۲۰۲۱
امتیاز متا: ۷۴/۱۰۰
می‌رسیم به یکی از بازی‌هایی که خوشبختانه جدید است و این مقاله ممکن است باعث شود برخی که به خاطر متا سراغش نرفته‌اند و شوترهای برپایه‌ی لول زدن و لوتینگ و کوآپ را دوست دارند، آن را تجربه کنند. صحبت از عنوان Outriders است. بازی Outriders عنوانی در سبک شوتر سوم‌شخص چندنفره با المان‌های پررنگ نقش‌آفرینی است که در سال ۲۰۲۱ برای پلتفرم‌های پلی‌استیشن ۴، ایکس‌باکس سری X/S، پلی‌استیشن ۵، ایکسباکسوان و رایانه‌های شخصی منتشر شد. توسعه و انتشار این عنوان را استودیو People Can Fly و کمپانی Square Enix بر عهده داشتند.
نمی‌دانم از نظر منتقدین، یک لوتر شوتر سوم‌شخص باید چه‌طور باشد که نمرهی خوبی بگیرد. این را واقعا درک نمی‌کنم. هر چه بازی در این سبک‌ها می‌آید، منتقدین امتیازات ۶ و ۷ به آن‌ها می‌دهند و انگار هیچ کدام بهتر و بدتر نیستند.
Outriders لوتر شوتر واقعا جذاب و باحالی است و گیم‌پلی اصطلاحا Solid و قابل احترامی دارد که می‌تواند شما را بسیار جذب کند. بعد از پلات کردن این بازی باید بگویم واقعا با این که این عنوان در واقع برپایه‌ی لوتینگ و تکرار چندین باره‌ی ماموریت‌هاست، ولی با این حال داستانش هم خوب و قابل قبول است. Outriders با وجود کیفیت بسیار بسیار خوبی که داشت، نتوانست نظر منتقدین و بازی‌بازان را چندان به خود جلب کند و بازخوردهای مثبتی را از منابع و مراجع معتبر گیمینگ دریافت نکرد. این عنوان نهایتا از مجموع نمراتی که کسب کرد، امتیاز متای ۷۴/۱۰۰ را به خود اختصاص داد.
Outriders لوتر شوتر واقعا جذاب و باحالی است و گیم‌پلی اصطلاحا Solid و قابل احترامی دارد که می‌تواند شما را بسیار جذب کند. بعد از پلات کردن این بازی باید بگویم واقعا با این که این عنوان در واقع برپایه‌ی لوتینگ و تکرار چندین باره‌ی ماموریت‌هاست، ولی با این حال داستانش هم خوب و قابل قبول است.
یک چیزی را باید واقعا از ته دلم بگویم. نمی‌دانم از نظر منتقدین، یک لوتر شوتر سوم‌شخص باید چه‌طور باشد که نمرهی خوبی بگیرد. این را واقعا درک نمی‌کنم. هر چه بازی در این سبک‌ها می‌آید، منتقدین امتیازات ۶ و ۷ به آن‌ها می‌دهند و انگار هیچ کدام بهتر و بدتر نیستند. خیلی رک به عنوان کسی که این بازی را پلات کرده است می‌گویم واقعا نامردی است، زیرا این بازی همه‌جوره و چه به صورت تک‌نفره یا کوآپ، معرکه است و امتیاز شخصی من بعد از پلات کردن این بازی، ۸.۵ است. دوستان عزیز خواهش می‌کنم گول نمرهی Outriders و Godfall را نخورید، چون هر دو عالی هستند. این را کسی نمی‌گوید که ۵ ساعت بازی کرده است (یا بدتر، اصلا بازی نکرده است!)، بلکه از زبان شخصی است که هر دو بازی را پلات کرده است.
۲ – Godfall یک عنوان فوق‌العاده نیست
Godfall
سازنده: Counterplay Games
ناشر: Gearbox Publishing
ژانر: Action RPG و Looter Slasher
پلتفرم مقصد: پلی‌استیشن ۵ و رایانه‌های شخصی
سال انتشار: ۲۰۲۰
امتیاز متا: ۶۱/۱۰۰
بنده Godfall را پلات کرده‌ام و به صورت تکی و کوآپ بیش از ۸۰ ساعت پای آن گذاشته‌ام و باید بگویم واقعا چیزی شبیه آن تجربه نکرده بودم و این بازی واقعا یکی از معدود بازی‌های نسل نهمی واقعی است. بازی Godfall عنوانی در سبک Action RPG و Looter Slasher است که در سال ۲۰۲۰ برای پلتفرم‌های پلی‌استیشن ۵ و رایانه‌های شخصی منتشر شد. توسعه و انتشار این عنوان را استودیو Counterplay Games و کمپانی Gearbox Publishing بر عهده داشتند. این بازی یکی از بازی‌های نسل نهمی واقعی از نظر بصری است که گرافیکش شما را شگفت‌زده می‌کند از بس شارپ و زیبا و خوش‌رنگ و لعاب است.
بنده Godfall را پلات کرده‌ام و به صورت تکی و کوآپ بیش از ۱۰۰ ساعت پای آن گذاشته‌ام و باید بگویم واقعا چیزی شبیه آن تجربه نکرده بودم و این بازی واقعا یکی از معدود بازی‌های نسل نهمی واقعی است. برخی دوستان چون شبیه این سبک بازی را ندیده بودند، آن را حسابی اشتباه گرفته بودند و فکر کنم منتظر داستان گاد آو وار در آن بازی بودند!
چرا در ابتدا گفتم زیاد چیزی شبیه این بازی تجربه نکرده‌ام؟ به این دلیل که دنیای بازی‌ها پر است از لوتر شوتر (مثل آوت‌رایدرز که در این مقاله هم در موردش صحبت کردم)، ولی بازی لوتر اسلشر جزو مواردی است که واقعا نمونه‌ی زیادی از آن نداشته‌ایم و حالا در Godfall، با یک گرافیک نسل نهمی واقعی، شاهد چنین عنوانی هستیم که واقعا گیم‌پلی فوق‌العاده‌ای هم دارد. متاسفانه Godfall با وجود کیفیت معرکه‌ای که دارد، نتوانست نظر منتقدین و بازی‌بازان را چندان به خود جلب کند و بازخوردهای مثبتی را از منابع و مراجع معتبر گیمینگ دریافت نکرد، احتمالا چون سازنده‌اش بزرگ نبود! این عنوان نهایتا از مجموع نمراتی که کسب کرد، امتیاز متای مضحک ۶۱/۱۰۰ را به خود اختصاص داد که حتی ذره‌ای بیانگر کیفیت واقعی بازی نیست و امتیاز واقعی بازی از نظر من ۸.۵ است.
دوستان عزیز، عنوانی که بر پایهی لوتینگ محض و تکرار ده‌ها باره‌ی ماموریت‌ها برای لول زدن و قوی‌تر شدن است، نمی‌تواند آن داستان شاهکاری که شما از یک اکشن ماجرایی یا نقش‌آفرینی داستان‌محور محض انتظار دارید داشته باشد، ولی می‌دانید چه چیزی مسخره است؟ این که منتقدین گرامی، اصلی‌ترین ایراد Godfall که نمره کم کردن‌هایشان را بر اساس آن رقم زدند، داستان بازی دانسته بودند!
برخی دوستان چون شبیه این سبک بازی را ندیده بودند، آن را حسابی اشتباه گرفته بودند و فکر کنم منتظر داستان گاد آو وار در آن بازی بودند! دوستان عزیز، عنوانی که بر پایهی لوتینگ محض و تکرار ده‌ها باره‌ی ماموریت‌ها برای لول زدن و قوی‌تر شدن است، نمی‌تواند آن داستان شاهکاری که شما از یک اکشن ماجرایی یا نقش‌آفرینی داستان‌محور محض انتظار دارید داشته باشد، ولی می‌دانید چه چیزی مسخره است؟ این که منتقدین گرامی، اصلی‌ترین ایراد Godfall که نمره کم کردن‌هایشان را بر اساس آن رقم زدند، داستان بازی دانسته بودند!
۱ – Cyberpunk 2077 یک شاهکار نیست
Cyberpunk 2077
سازنده: CD Pojekt Red
ناشر: CD Pojekt Red
ژانر: First Person Action RPG
پلتفرم مقصد: PlayStation 4 ،PlayStation 5 ،Xbox One ،Xbox Series X/S ،Microsoft Windows
سال انتشار: ۲۰۲۰
امتیاز متا: ۸۵/۱۰۰
حالا زمان خواهد گذشت و بعدها به این یکی حرفم هم خواهید رسید که Cyberpunk 2077یکی از برترین نقش‌آفرینی‌های تاریخ است که در آینده کلی بازی از آن الهام خواهند گرفت، زیرا استانداردهای نقش‌آفرینی را بالا برد. یکی از مضحک‌ترین و دروغ‌ترین دروغ‌های تاریخ بازی‌ها این است که Cyberpunk 2077 بازی معرکه‌ای نیست. تازه برخی پا را فراتر می‌گذارند و دیگر حد و مرز دروغ را هم رد می‌کنند و می‌گویند Cyberpunk 2077 ارزش بازی کردن ندارد! قبلا گفته‌ام و باز هم می‌گویم این بازی در حال حاضر و بعد از رفع مشکلات فنی‌اش یک شاهکار بی‌نظیر و یک ویچر سایبرپانک است. خوشبختانه باز در این یک مورد، منتقدین که نسخهی پی‌سی بازی را تجربه کرده بودند توانسته بودند ارزش واقعی این عنوان را بفهمند.
تعجب نمی‌کردم اگر یک روز می‌خواندم مدیرعامل سی‌دی‌پراجکت توسط بازی‌بازان در بامداد روز سه‌شنبه در فلان تاریخ، اعدام و به دار مجازات آویخته شد! همین‌قدر مسخره! مقدار مشکلات این بازی در مقایسه با بلایی که بازی‌بازان سرش آوردند اصلا هم‌خوانی نداشت و واقعا ناعادلانه با این عنوان برخورد شد.
بنده کسی نیستم که با دیدن متا و بحث‌های جوگیرانه برایتان حرف رایگان بنویسم، چون خیلی بیشتر از این‌ها برای شما و وقت گیمریتان و جیبتان ارزش قائل هستم و همیشه خود را مدیون شما می‌دانم. بنده Cyberpunk 2077 را پلات کرده‌ام، آن هم با کنسول نسل هشتمی پایه. بازی Cyberpunk 2077 عنوانی در سبک اکشن نقش‌آفرینی اول‌شخص است که در سال ۲۰۲۰ برای پلتفرم‌های پلی‌استیشن ۴، ایکسباکسوان و رایانه‌های شخصی منتشر شد. توسعه و انتشار این عنوان را CD Pojekt Red بر عهده داشت. Cyberpunk 2077 با کیفیت شاهکاری که داشت، توانست نظر منتقدین را به خود جلب کند و بازخوردهای مثبتی را از منابع و مراجع معتبر گیمینگ دریافت کرد.
یکی از مضحک‌ترین و دروغ‌ترین دروغ‌های تاریخ بازی‌ها این است که Cyberpunk 2077 بازی معرکه‌ای نیست. تازه برخی پا را فراتر می‌گذارند و دیگر حد و مرز دروغ را هم رد می‌کنند و می‌گویند Cyberpunk 2077 ارزش بازی کردن ندارد! قبلا گفته‌ام و باز هم می‌گویم این بازی در حال حاضر و بعد از رفع مشکلات فنی‌اش یک شاهکار بی‌نظیر و یک ویچر سایبرپانک است. خوشبختانه باز در این یک مورد، منتقدین که نسخهی پی‌سی بازی را تجربه کرده بودند توانسته بودند ارزش واقعی این عنوان را بفهمند.
این عنوان نهایتا از مجموع نمراتی که کسب کرد، امتیاز متای ۸۵/۱۰۰ را به خود اختصاص داد که با این که عالی است ولی باز هم حق این شاهکار بالاتر از این حرف‌ها بود. دلیل کم شدن تمام نمرات، فقط مشکلات گرافیکی نسخه‌های کنسولی در زمان عرضه بود، زیرا در سایر بخش‌ها یکی از کامل‌ترین نقش‌آفرینی‌های تاریخ را شاهد هستیم. واقعا باید بگویم مقدار مشکلات این بازی در مقایسه با بلایی که سرش آوردند اصلا هم‌خوانی نداشت و واقعا ناعادلانه با این عنوان برخورد شد که این موضوع را قبلا در مقاله‌ی “Cyberpunk 2077 فوق‌العاده است، فوق‌العاده” به تفصیل شرح داده‌ام. تعجب نمی‌کردم اگر یک روز می‌خواندم مدیرعامل سی‌دی‌پراجکت توسط بازی‌بازان در بامداد روز سه‌شنبه در فلان تاریخ، اعدام و به دار مجازات آویخته شد! همین‌قدر مسخره!
شما عزیزان گیمفایی می‌توانید در این بخش تمام قسمت‌های قبلی این سری مقالات طولانی را مطالعه نمایید.
نظرات