به عقیده‌ی جوزف فارس، بازی‌های تک‌نفره بسیار طولانی هستند

جوزف فارس (Joseph Fares)، بنیان‌گذار استودیو هِیزلایت (Hazelight Studio) و کارگردان عنوان چندنفره‌ی It Takes Two، معتقد است که به طور کلی، بازی‌های تک‌نفره بسیار طولانی هستند.

آقای فارس، همیشه ذهن خود را برای تجربه‌ی چیزهای جدید آزاد می‌گذارد. این موضوع، کاملا در روند کاری شرکت وی بازتاب داشته است و استودیو هیزلایت، معمولا در بازی‌ها دست به نوآوری زده و تجربه‌های تازه‌ای را برای بازی‌بازان شکل می‌دهد؛ همچون توسعه یک عنوان به گونه‌ای که تنها با همکاری دو بازی‌باز قابل بازی باشد. این روند، با موفقیت It Takes Two، عنوانی که اخیرا توسط استودیو مذکور عرضه شد، به نتیجه‌ی مطلوبی رسید و با وجود اینکه ده روز هم از عرضه‌ی این بازی نمی‌گذرد، از دیدگاه بازی‌بازان به عنوان بهترین بازی سال ۲۰۲۱ انتخاب شده است!

همانند عنوان A Way Out، استودیو هیزلایت برای عنوان It Takes Two هم هیچ حالت تک‌نفره‌ای را در نظر نگرفته است و این بازی تنها به صورت چندنفره، هم آنلاین و هم آفلاین، قابل بازی است. این موضوع ممکن است کمی باعث ناراحتی آن دست از بازی‌بازان که علاقه‌ای به حالت چند‌نفره ندارند شده باشد. اما آقای فارس با یادآوری پایه و بنیاد بازی، به این نکته اشاره می‌کند که وقتی پیشروی در یک بازی متناسب با همکاری چندنفر طراحی شده است، آن بازی هیچگاه نمی‌تواند حالت تک‌نفره‌ای داشته باشد.

در مصاحبه‌ای که اخیرا این کارگردان با Inverse داشت، نظر خود را درباره‌ی طولانی بودن بازی‌های تک‌نفره بیان کرد. آقای فارس همچنین معتقد است که همین موضوع باعث شده این سبک از بازی‌ها، مدت زیادی مورداستفاده قرار بگیرد. در ادامه هم این توسعه‌دهنده از علاقه‌ی خود برای گسترش بازی‌های چندنفره و بازگشت آن‌ها به روال گذشته گفت و مجددا تاکیید کرد که معتقد است به طور کلی بازی‌ها خیلی طولانی شده‌اند.

در ادامه‌ی دیدگاه خود درباره‌ی طولانی شدن بازی‌ها، آقای فارس به صحبت در مورد قابلیت بازی مجدد پرداخت و به این موضوع که It Takes Two، چیزی برای به نمایش گذاشتن در قابلیت بازی مجدد نداشته و از هیچ آیتم جمع‌کردنی هم برخوردار نیست، اشاره کرد. البته این نکته سبب شده است که بازی مذکور، برای عده‌ای کم هیجان جلوه دهد.

به اعتقاد آقای فارس، خیلی عجیب است که ناشران و توسعه‌دهندگان دست به عرضه‌ی قابلیت‌های بازی مجدد برای عناوین‌شان می‌زنند؛ چراکه بسیاری از بازی‌بازان حتی بازی‌ها را به پایان هم نمی‌رسانند که بخواهند مجددا به تجربه‌ی آن بپردازند. او در این زمینه عنوان The Witcher 3 و اینکه تنها ۳۰ درصد از بازی‌بازان این بازی را به پایان رسانده‌اند را مثال زد.

در حالی که احتمالا جوزف فارس به درستی به این نکته اشاره می‌کند، اهمیت بخشیدن به قابلیت بازی مجدد تنها به توسعه‌دهندگان و ناشران بازی‌ها محدود نمی‌شود و برخی از بازی‌بازن هم پشتیبانی بازی‌ها از این قابلیت را بسیار مهم می‌پندارند. این موضوع روی قیمت بازی‌ها هم بی‌تاثیر نبوده است، مخصوصا وقتی برخی از ناشران قیمت بازی‌ها را به ۷۰ دلار افزایش داده‌اند.

برخی از توسعه‌دهندگان جهانی چشم‌نواز را با مهارت‌های بالای خود خلق می‌کنند که بازی‌بازان از صدها ساعت پرسه زدن در آن لذت برده و نمی‌توانند به راحتی از آن جدا شوند. موفقیت پیوسته‌ی The Elder Scrolls 5: Skyrim، که با وجود اینکه بیش از ده سال پیش عرضه‌ی آن می‌گذرد، برای کنسول‌های مختلفی بهینه‌سازی و مجددا منتشر شده، کاملا نمایان‌گر این موضوع است. و یا بازی Persona 5 که یک گیم‌پلی طولانی را دارا است و به پایان رساندن آن بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ ساعت طول می‌کشد، اما با این حال با استقبال خوبی که به همراه داشت، نسخه‌ی بهبودیافته‌ی دیگری از آن با نام Persona 5 Royal، با محتوای بیشتر در ماه مارس سال ۲۰۲۰ عرضه شد. این‌ها عناوین تک‌نفره‌ای هستند که کاملا در تناقض با صحبت های فارس قرار دارند. به نظر می‌رسد هر کدام از این سبک‌ها در نوع خود جذاب هستند، البته اگر مشل دیگری وجود نداشته باشد!