سینما فارس: فوران ذهن نازیبا؛ نقد و تحلیل فیلم Eternal Sunshine of the Spotless Mind

میشل گوندری در ((درخشش ابدی یک ذهن بی‌آلایش)) میزانسن­‌هایی می‌آفریند که در نگاه نخست گویی قرار است نمایشگر همزمان درون و بیرون شخصیت جول باشد. به نظر می­‌رسد در میزانسن اولویتش جنبه­‌های درونی شخصیت است چرا که فیلم بر خلاف آثار کلاسیک که با یک نمای باز آغاز می­‌شود، افتتاحیه­‌اش یک نمای کلوز از شخصیت جول است. انگار دوربین تمایل دارد به درون ذهن جول نفوذ کند و از آن­جا راوی داستان فیلم باشد. دوربین روی دستی که در فاصله­‌های متفاوت از او قرار می­‌گیرد و ضمن نمایش آشفتگی درونی، نسبت او با محیط را در معرض نمایش می‌گذارد. در سکانس اول کاربرد درست نور به یاری میزانسن می­‌آید و با وجود این‌که نور به داخل خانه می­‌تابد اما هم­چنان بیشتر خانه را سایه پوشانده. این تمهید کمک شایانی به مفهوم آشفتگی موجود در ذهن فیلم‌ساز می­‌کند. حال باید بررسی کرد فیلم با توجه به ساختار روایی‌­اش چگونه قصد دارد سوژه را از موقعیت الف تا ب هدایت کند.

نقد و تحلیل فیلم Eternal Sunshine of the Spotless Mind