لطفا گول نخورید! | ۱۰ دروغ بزرگ که باعث میشوند ۱۰ بازی فوق العاده را از دست بدهید – بخش سوم
دنیای بازی ها پر است از دروغ و اراجیف و حرف های مضحک که حتی منتقدین هم دیگر زیاد می گویند چه برسد به کاربران. حرف ها و نظرات افراد افراطی که خدا نکند با یک چیزی مشکل داشته باشند و دشمن شوند، دیگر تا ابد ذهن تک بعدیشان نمی تواند غیر از آن را قبول کند. مثال بارزش هم دشمنان بی منطق و کوته فکر یوبیسافت که چون فلان بازی این شرکت زمان عرضه باگ داشته است تا ابد دیگر هر بازی این شرکت را بدون این که جلدش را از نزدیک دیده باشند می کوبند (از نظر شخصی من اصلا لیاقت بازی های این شرکت را ندارند) و ذهن افراطی و کینه ای آنها نمی تواند دیگر چیزی غیر از این را قبول کند. همه ی ما بارها از این قبیل حرف ها و دروغ ها شنیده ایم که در مجامع بازی یک کلاغ و چهل کلاغ شده اند، هر کسی هم می رسد یک چیزی می گذارد رویش و می دهد دست بعدی تا نهایتا یک دروغ بزرگ درست شود که ذره ای هم با واقعیت همخوانی ندارد و خیلی وقت ها باعث می شود بسیاری از بازیبازان سراغ برخی بازی های عالی و جذاب نروند. امروز دقیقا دست گذاشته ام روی ۱۰ تا از این دروغ های بزرگ که در مورد ۱۰ بازی جذاب و باکیفیت یک کلاغ و چهل کلاغ شده اند و آن قدر دهان به دهان چرخیده اند که باعث شده اند از فلان بازی جذاب یک هیولا خلق شود که کلا غیر قابل بازی است و خیلی ها به همین خاطر سراغش نرفته اند. البته خب این مقاله نظر بنده است و شاید برخی از شما با این لیست موافق نباشید و یا شاید فکر کنید برخی از اینها دروغ نیستند. بالاخره نظر هر کسی محترم است ولی این مقاله ی من و نظر بنده است که مطالعه می فرمایید. پس اگر تا اینجا با من همراه بوده اید از شما دعوت می کنم که در ادامه ی مطلب قسمت سوم “۱۰ دروغ بزرگ که باعث میشوند ۱۰ بازی فوق العاده را از دست بدهید” با من و وبسایت گیمفا همراه باشید. امیدوارم که این مطلب باعث شود که شاید به سراغ برخی از این بازی ها که به خاطر این دروغ های بزرگ از دستشان داده اید بروید و یک تجربه خوب داشته باشید.
۱۰ – Dante’s Inferno یک کپی از God of War است
یکی از آن دروغ هایی که واقعا حرصم را در می آورد و از هر جهت که آن را بررسی کنید منطقی نیست، زیر نمی شود فقط و فقط و فقط به خاطر یک المان مشابه، یک بازی را کپی بازی دیگر خواند. بازی Dante’s Inferno عنوانیست در ژانر هک اند اسلش که توسط Visceral Games ساخته شد و در سال ۲۰۱۰ توسط کمپانی Electronic Arts برای پلتفرم های PlayStation 3, Xbox 360 و PlayStation Portable منتشر گردید. نکته اصلی که بر محوریت آن حسابی بازی را کوبیدند این بود که Dante’s Inferno تقلیدی از God of War است و همین برداشت غلط و نادرست به بازی ضربه بزرگی زد. درست است که این عنوان از شاهکار خدای جنگ الهام گرفته بود اما همه چیزش، باور کنید همه چیزش با آن فرق داشت و از داستان و روایت و فضاسازی و دنیای بازی و المان های گیم پلی و درخت ارتقای مهارت ها و انتخاب در مورد سرنوشت انسان های گناهکار و … همه و همه کاملا متفاوت با شاهکار انحصاری سونی بودند و فقط شاید چون نوع ضربه زدن و جنگیدن دانته شبیه به کریتوس بود (آن هم تا حدودی) سریعا برچسب “گاد او وار کلون” را به آن چسباندند و از خلق یک فرنچایز جذاب که می توانست نسخه های بعدی بسیار بهتری داشته باشد جلوگیری کردند. قبلا دیده ایم که القاب “بازی تقلیدی” و “کلون” و باعث به وجود آمدن نفرت در برخی از بازیبازها نسبت به بعضی عناوین فوق العاده مانند Lords of the Fallen و Salt and Sanctuary شده اند و آن ها را به همین دلیل کوبیده اند، در حالی که الهام گرفتن و عشق داشتن به یک سری، چیز بدی نیست. تازه استودیو ویسرال گیمز استودیوی کوچکی نیست که بخواهد یک بازی تقلیدی بسازد و این سازنده در ادامه مسیر خود قبل از تعطیل شدن سابقه ساخت دد اسپیس را دارد که فرنچایزی بی نظیر است. کلیت سیستم ارتقای شخصیت دو شاخه بازی (که کاملا آن را شبیه بازی های نقش آفرینی می کند)، سیستم “Punish or Absolve” یا همان “تطهیر یا تنبیه”، تصمیم گیری در مورد گناهان افراد و حتی سلاح های بازی و … کاملا از پایه و اساس در Dante’s Inferno و God of War متفاوتند و در واقع بسیاری از نمره هایی که از این عنوان کم شد به خاطر ضعف های بازی نبود، بلکه به خاطر لقب تقلیدی بودن از God of War بود که تازه باید گفت اگر بخش هایی تقلید هم هست، از عنوانی است که بی نظیر بوده و از بزرگترین بازی این سبک تقلید کرده است، آن هم با کیفیت بالا. حتی داستانی که سازندگان بازی دانته به سراغش رفته اند هم هرگز دست کمی از افسانه و اساطیر خدایان یونان که سری God of War می بینیم ندارد و اگر God of War به خدایان یونان می پردازد، Dante’s Inferno هم سراغ کمدی الهی که یکی از برترین آثار هنری است رفته است و از آن به عنوان زمینه و پایه بازیشان استفاده کرده اند.
Dante’s Inferno از لحاظ بازخوردها و امتیازات به هیچ وجه در سطحی که شایسته اش بود تقدیر نشد و با بی رحمی و تنگ نظری منتقدین، نتوانست امتیازاتی که واقعا به خاطر کیفیتش شایسته کسب آن ها بود را دریافت نماید و نهایتا با امتیاز متای ۷۵/۱۰۰ به کار خود پایان داد که قطعا این متا در دنیای امروز که بازیبازها به طور عجیب و غریبی چشمشان به متا است، در فروش و موفقیت اقتصادی بازی نیز تاثیرگذار بوده و بازی Dante’s Inferno به نوعی با بی عدالتی و بی رحمی صنعت امروز بازی های رایانه ای روبرو شد و هرگز در حد شایستگی اش از آن تقدیر نشد. ولی ما اینجا در گیمفا چشممان را روی این بازی ها نمی بندیم. تازه با تمام این بی مهری ها باز هم Dante’s Inferno آن قدر خوب بود که خیلی از منتقدان آن را تحسین کردند و امتیازاتی را مانند ۹۲ از Cheat Code Central، امتیاز ۹۰ از Destructoid، امتیاز ۸۰ از VideoGamer و ۷۵ را از آی جی ان دریافت نمود اما چه سود. عنوان Dante’s Inferno از قربانیان ابتدایی جریان رو به زوال رفتن متا است که در حقش جفا گردید. برخی اعتقاد داشتند که Dante’s Inferno یک تقلید محض از God of War است و برخی دیگر می گفتند که این بازی تنها از آن فرنچایز بی نظیر الهاماتی گرفته است و شخصیتی کاملا مجزا دارد. دیدگاه بنده به مانند نظرم در مورد سایر عناوینی که در طول این سال ها به این نفرین دچار شده اند، از همان ابتدا مطابق با نظریه دوم بود و کاملا معتقد بودم و هستم که Dante’s Inferno عنوانی کاملا مجزا با شخصیت منحصر به فرد است که تنها و تنها الهاماتی عالی از سری God of War گرفته و از برخی نکات مثبت آن به روش خود استفاده کرده است. بگذارید تا رجوع کنیم به نکته ای که قبلا در مقاله ای مربوط به همین موضوع که در خصوص مقایسه بازی Nioh و سری سولز بود، مطرح کردیم. در آنجا تفاوت های بسیار زیاد آن دو بازی را با هم برشمردیم و به این موضوع اشاره کردیم که مهم نیست برخی شباهت ها و الهام ها در یک بازی از فرنچایز دیگری وجود دارد، بلکه وقتی تعداد تفاوت ها آن قدر زیاد هستند که کاملا یک جایگاه مجزا و یک شخصیت مستقل را به آن بازی می دهند، به هیچ وجه نباید از اصطلاح تقلید محض و کلون استفاده کنیم. قضیه در مورد Dante’s Inferno با سری God of War نیز دقیقا به همین شکل است. این دو بازی به حدی متفاوت هستند که نمی شود به بازی دانته لقب تقلید داد. قالب و پلات بازی Dante’s Inferno نیز از God of War متفاوت است و در این بازی با گناه ها و جهنم و طبقات و حلقه های آن سروکار داریم نه خدای خدایان و خدای دریا و خدای خورشید. در واقع تنها و تنها تنها شباهت هایی که بین این دو سری وجود دارد در برخی المان های گیم پلی و مبارزات و برخی پازل های محیطی مشابه است که اصلا و ابدا در حدی نیستند که بازی را به یک تقلید تبدیل کنند.
Dante’s Inferno به معنای واقعی یک هک اند اسلش فوق العاده خوش ساخت و جذاب بود که هر طرفدار این سبک را پای خود میخکوب می کرد و پر بود از مبارزات عالی و باس های مخوف و فضاسازی های فوق العاده. Dante’s Inferno ضعف هایی داشت که گاه کم هم نبودند ولی واقعا نکات مثبت و جذاب آن به حدی بیشتر بودند که نکات منفی نمی توانستند به تجربه و لذت شما از بازی خدشه ای عمیق و اساسی وارد کنند و بازیبازانی که این عنوان را تجربه کردند اکثرا بعد از پایان بازی لبخندی از رضایت را بر لب داشتند و همیشه از Dante’s Inferno به عنوان یک هک اند اسلش خوش ساخت و زیبا یاد خواهند کرد. اگر ذره ای و حتی ذره ای به سبک هک اند اسلش علاقمند هستید بگذارید خیلی رک و بدون تعارف و بدون توجه به نمرات بازی (که هیچ گاه برایم مهم نیستند) به شما بگویم که Dante’s Inferno یکی از “بهترین”، “با کیفیت ترین” و زیباترین بازی های هک اند اسلشی است که می توانستید در نسل هفتم تجربه کنید و عنوانی است که به راحتی باید آن را به هر بازیبازی پیشنهاد کرد. مخصوصا اگر به موضوعاتی مثل جهنم و گناه و مجازات و .. علاقمندید و همچنین به مبارزاتی بسیار سریع و جذاب بر پایه کمبوهای مختلف و با المان های نقش آفرینی علاقه دارید، Dante’s Inferno همان عنوانی است که می خواهید و شاید از زیر دستتان در رفته باشد مخصوصا اگر خیلی به متا اهمیت داده باشید. اکنون وقتش است که به سراغ پلی استیشن ۳ یا ایکس باکس ۳۶۰ و یا پلی استیشن پرتابل خود بروید و یکی از بهترین هک اند اسلش های نسل هفت با نام Dante’s Inferno را تجربه نمایید و اگر از آن لذت بردید بگویید “فلانی راست می گفت”. Dante’s Inferno واقعا از آن بازی هایی است که وقتی یادش می افتم و به برخوردی که با آن شد فکر می کنم واقعا حرصم می گیرد و خونم به جوش می آید. مخصوصا به این خاطر که سازنده این بازی یعنی استودیو توانمند ویسرال گیمز که بعدا دد اسپیس را هم خلق کرد در ادامه تعطیل شد و شاید اگر این بازی جوری که شایسته اش بود امتیاز دریافت می کرد اکنون هم شاهد نسخه های بعدی Dante’s Inferno بودیم و هم شاهد نفس کشیدن استودیو ویسرال گیمز، اما متاسفانه این موضوع عملی نشد.
۹ – Ryse Son of Rome یک بازی ضعیف و بی ارزش است
این حرف اصلا صحیح نیست. بله درست است که انتظار از سازندگان کرایسیس آن هم برای یک لانچ تایتل انحصاری که به طور بی نظیری معرفی شده بود بسیار بالا بود و این بازی نتوانست آن سطح از انتظارات را برآورده کند، ولی این اصلا به این معنی نیست که Ryse Son of Rome عنوانی بی ارزش است که وقتتان را پای آن تلف می کنید. این واقعا بی انصافی است که چشممان را روی این همه خوبی که این بازی دارد ببندیم. عنوان RYSE Son of Rome به نوعی نماد کیفیت و قدرت نسل هشتم بین بازی های کنسول ایکس باکس وان در زمان انتشارش محسوب می شد و در آن شاهد جلوه های بصری بی نظیر و خیره کننده ای بودیم که هر بازیبازی را شگفت زده می کرد. RYSE Son of Rome عنوانی است در سبک Third-person action-adventure و hack and slash که توسط استودیو Crytek ساخته شد و توسط این استودیو و همینطور Microsoft Studios و Deep Silver در سال ۲۰۱۳ به عنوان یک لانچ تایتل انحصاری برای پلتفرم ایکس باکس وان منتشر گردید و البته بعدا برای رایانه های شخصی نیز منتشر شد که این نسخه نیز دقیقا به مانند ایکس باکس وان عمل کرد. RYSE Son of Rome به رغم جلوه های بصری و گرافیک خیره کننده و بی نظیر، به خاطر ضعف های گیم پلی، نتوانست آن قدر که از آن انتظار می رفت و همه منتظر یک شاهکار بودیم، عمل کند و بازخوردهای متوسطی را نیز دریافت کرد تا از آن به عنوان یک بازی شکست خورده یاد شود.
RYSE Son of Rome از مجموع نقدها و امتیازاتی که دریافت نمود، نهایتا امتیاز متای ۶۱ برای نسخه رایانه های شخصی و امتیاز ۶۰ برای نسخه ایکس باکس وان را دریافت نمود که اصلا برای عنوانی انحصاری که آن قدر مورد انتظار بود، مناسب نبود و در حقیقت ناامید کننده بود. جالب است بدانید که این بازی ابتدا قرار بود یک بازی انحصاری ایکس باکس ۳۶۰ مختص کینکت به صورت اول شخص باشد که یک تریلر زیبا نیز از آن منتشر شده بود که شاهد استفاده از کینکت برای نبردها بودیم، اما بعدا تیم سازنده تغییر نظر داد و بازی تبدیل به یک هک اند اسلش سوم شخص برای کنسول ایکس باکس وان گردید که البته همچنان می توانستید از کینکت هم استفاده هایی بکنید. این بازی ابتدا در نمایشگاه Electronic Entertainment Expo 2010 با نام Codename: Kingdom معرفی گردید اما دوباره با نام Ryse: Son of Rome در نمایشگاه سال ۲۰۱۳ معرفی شد. RYSE Son of Rome در یک ورژن خیالی از رم اتفاق می افتاد و زندگی یکی از سربازان رومی به نام Marius Titus و تبدیل او به یکی از فرماندهان Roman Legion را دنبال می کرد. گیم پلی بر اساس حملات ماریوس با استفاده از شمشیر و دفاع کردن او با سپر دنبال می شد.
بازی دارای یک مد cooperative multiplayer نیز بود که باید در آن با دوستانتان در برابر موج های دشمنان مقاومت می کردید. بیشترین ایرادی که تمام منتقدان و بازیبازان از این عنوان گرفته بودند تکراری شدن و بسیار خسته کننده شدن گیم پلی بازی بود که سبب می شد داستان و گرافیک عالی و .. خیلی به چشم نیایند و به همین خاطر نیز متای ۶۰ را دریافت کرد که برای چنین عنوان بزرگی، قابل انتظار نبود و سبب شد تا فروش بازی نیز برای کرایتک اصلا راضی کننده نباشد و برای جبران این فروش کم نسخه رایانه های شخصی را نیز روانه بازار کنند تا شاید وضعیت بهتر شود. به طور خلاصه باید بگویم با امتیاز ۶۰ در حق این بازی کم لطفی شد و با توجه به مجموع عوامل مختلف، امتیاز ۶۰ برای چنین عنوانی بی انصافی است. اگر حس می کنید که از این بازی خوشتان می آید و به سمت آن گرایش دارید ولی فقط به خاطر متای ۶۰ بی خیالش شده اید باید بدانید که دارید اشتباه می کنید و نباید اسیر این حرف شوید زیرا درست است که این بازی فوق العاده و معرکه نیست ولی اصلا عنوانی با امتیاز ۶۰ هم نیست و قطعا ارزش تجربه کردن را دارد، لااقل برای یک بار.
۸ – Ghost Recon Breakpoint ارزش بازی کردن ندارد
دیگر قطعا نظر من در مورد این بازی را می دانید و می دانید که نمی ترسم از این که بر خلاف حرف عده ای که متا را شکل داده اند حرف بزنم و از تجربه ی خودم بگویم. این برای یکی از شاخ دار ترین دروغ های تاریخ بازی است که دلیلش فقط یوبیسافت است و بس. حالا اگر از نظر کسی دروغ نیست مشکلی نیست و نظر خودش است و در مقاله اش بنویسد این خیلی هم راست است. ولی برای من یکی از بزرگترین دروغ های تاریخ صنعت بازی است. مهم نیست که کسی بازی کوآپ چند نفره محض را به صورت تک نفره ۲-۳ ساعت بازی کرده و آن را نقد کرده. مهم نیست که کسی حتی نزدیک کاور بازی هم نشده و چنان در مورد پرداخت درون برنامه ای و باگ های بازی حرف می زند که انگار ۱۰۰ ساعت بازی کرده. مهم نیست که کلی در مورد این بازی حرف های ناحق زده شده. برای ما مهم این است که آن چیزی را که ساعت ها برایش وقت گذاشتیم و زیر و رو کردیم به کامل ترین شکل به شما منتقل کنیم و در این راه نه اتهام دروغ به بازی بزنیم و نه بدون تجربه آن برای شما سخنرانی کنیم، بلکه ما مسئولیم فقط آن چه که در طول ساعت ها تجربه کوآپ این بازی دستگیرمان شده را برای شما روشن کنیم. این که بخواهید به حرف های چه کسی اعتماد کنید کاملا دست شماست و می تونید نمره ۲ و ۵ و ۶ بازی را باور کنید یا به ما باور داشته باشید. بازی Tom Clancy’s Ghost Recon: Breakpoint یک شوتر سوم شخص جهان آزاد چند نفره است که توسط یوبیسافت توسعه یافت و در سال ۲۰۱۹ در اختیار علاقمندان قرار گرفت. انتشار بازی را نیز خود کمپانی یوبیسافت بر عهده داشت که آن را برای پلتفرم های پلی استیشن ۴، ایکس باکس وان، استادیا و رایانه های شخصی منتشر نمود. بعد از انتشار بازی شاهد نظرات مختلف و بسیار ضد و نقیضی در مورد آن بودیم که البته بیشتر به سمت ضعیف بودن بازی گرایش داشتند. برخی گفتند که شاهد یک بازی عالی هستیم و خیلی ها از آن به عنوان یک بازی بی ارزش یاد کردند. بسیاری هم برای خوشایند بقیه و راضی کردن همه و تحت تاثیر جو وحشتناکی که علیه یوبیسافت ایجاد شده، بدون حتی لحظه ای تجربه این بازی به آن تاختند و نمرات عجیب و غریب به آن دادند. خیلی از این بازخوردها به خاطر نام یوبیسافت بود و اگر بازی به صورت ناشناس عرضه می شد کلی قضیه فرق می کرد.
یکی از بهترین نکات بازی Tom Clancy’s Ghost Recon: Breakpoint که متاسفانه خیلی ها چشمشان را روی آن بستند، این است که در یک بازی آنلاین چند نفره جهان آزاد که بازی های هم سبکش رسما بی خیال داستان هستند، برای همین است که می گویم یوبیسافت انگار برخی را زیادی پررو کرده است. یک داستان با شخصیت هایی عالی و بازیگرهایی بزرگ و مشهور را شاهد هستیم. به عنوان مثال به یک بازی مثل دستینی نگاه کنید. داستان رسما وجود ندارد و هیچ چیزی از آن یاد بازیباز نمی ماند چه برسد که به شخصیت هایش علاقمند بشویم. هیچ کس هم به آن ایرادی نمی گیرد چون سبکش اینطور است و نیاز خاصی نبوده داستان و شخصیت های عالی داشته باشد. اما Breakpoint با روایت جذاب داستان، کات سین های فوق العاده و فلش بک های عالی کاملا در مسیر داستان شخصیت ها را برای شما شکل می دهد و گذشته آنها را روشن می کند و به روابط گذشته آنها می پردازد به طوری که بعد از اتمام بازی قطعا یکی دو شخصیت در یادتان تا مدت ها خواهند ماند که بدون شک یکی از آنها شخصیت منفی اصلی Breakpoint با بازی جان برنتال است که واقعا در این بازی هم مثل همه کارهایش معرکه عمل کرده است. گروه Ghost همیشه زمانی که اوضاع از کنترل خارج شده وارد عمل می شوند و جزو آموزش دیده ترین جوخههای ارتش ایالات متحده آمریکا به شمار می روند. گروه ارواح همیشه مثل یک ناجی عمل کرده و به بهترین نحو ممکن کار خود را ترجیحا بدون سر و صدا انجام میدهند اما حالا ارواحی که به نظر شکست ناپذیر میرسیدند در Ghost Recon Breakpoint واقعا به مشکل میخورند. سر و کارتان در این نسخه با یک کارتل مواد مخدر و تعدادی قاچاقچی نیست. این بار با خودی ها طرفید. ارواح در برابر گرگ ها. یوبیسافت با این که ارائه یک داستان و روایت جذاب و عالی برای بازی Breakpoint حیاتی نبوده، این کار را حسابی انجام داده است و با هزینه بالا و استفاده از بازیگرهای مطرح جهانی، یک داستان جذاب را با شخصیت هایی به یاد ماندنی و از همه مهم تر روایتی هیجان انگیز برای شما تعریف می کند. ولی وقتی نقدها غیرمنصفانه بازی را بخوانید هرگز نمی بینید که کسی به این اشاره کرده باشد و انگار چشم هایشان را کاملا روی این موضوع بسته اند. همچنین کیفیت بازی آنلاین و سرورهای این بازی به معنای واقعی بی نظیر هستند و واقعا با ۱۰۰ ساعت بازی هرگز مشکلی برای ما به وجود نیاوردند و از این نظر بهترین بازی لیست من همین عنوان است که اصلا حتی یادم نمی آید که یک بار در بازی کوآپ ما را بیرون انداخته باشد و یا از این قبیل مشکلات دیده باشم. Tom Clancy’s Ghost Recon: Breakpoint پس از عرضه ابدا مورد استقبال منتقدین و طرفداران قرار نگرفت و بازخوردها و امتیازات عجیب و غریب و خیلی وقت ها خصمانه و مضحکی را دریافت کرد. از این امتیازات و بازخوردهای عجیب، Ghost Recon Breakpoint نهایتا امتیاز متای ۶۲/۱۰۰ را تازه در بهترین حالت و بر روی پلتفرمی که کمترین نقد را دارد کسب کرد وگرنه متای نسخه های پلی استیشن ۴ و پی سی ۵۶ و ۵۸ هستند که واقعا فراتر از مسخره و مضحک است. تازه اصلا کاری به این که این بازی شخصا مورد علاقه م است ندارم. یعنی فقط بر اساس کیفیت بخش های مختلف بازی به عنوان یک شخص بی طرف صحبت می کنم. یعنی اصلا نمی گویم که نمره ی این بازی برای من ۹ است. بلکه می گویم بازی را عادلانه نقد کنید و کیفیت بخش های مختلف و کیفیت بازی آنلاین و .. را در نقد لحاظ کنید که اگر این کار را بکنید در بدترین و دشمنانه ترین حالت ممکن نمره ی بازی کمتر از ۷.۵ نمی شود.
آقا مثلا یک نفر می گوید بازی Ghost Recon: Breakpoint با این گرافیک و دنیای عظیم و گیم پلی و … نمره اش از نظر من ۷ است. خب احسنت به شما خدا خیرت بدهد. نمره ت است و کلا زیاد از این بازی خوشت نمی آید ولی با کیفیت بخش های مختلفش نهایتا نمره ای که از نظرت منطقی است مثلا ۷ است. این خیلی خوب است و هیچ ایرادی ندارد بالاخره منتقدها متفاوت هستند و سلیقه و دید متفاوت دارند. مشکل جو و جو گیری می دانید کجاست؟ “این بازی یک آشغال محض با نمره ی ۲ است.” خب عزیزم تو نه تنها منتقد نیستی بلکه یک جوگیر هستی که دشمنی با یوبیسافت کورت کرده است. جالب این است که ۹۵ درصد کسانی که در مورد این بازی اراجیف بسیار متعصبانه و حد نمرات ۲ و ۳ می گویند، آن هایی هستند که بازی را حتی ۲ دقیقه هم تجربه نکرده اند. عزیز من اصلا بگو که مثلا حق این بازی از نظر من ۷ و ۸ است. خب اوکی نظرت است و اصلا دوست داری سخت گیرانه نقد کنی. نقدت روی چشم! ولی لعنتی آخر چطوری امتیاز ۲ و ۳ و ۴ را می بندی به این بازی. اصلا می دانی بازی امتیاز ۳ و ۴ چطور است؟ این شکلی است؟ اصلا کیفیت سرورها و بازی آنلاین و پشتیبانی از بازی را دیده ای؟ اینها همه ارزش و نمره دارند. چطور نتیجه می گیری ۳؟ ظلم از این واضح تر نداریم که یک نفر به اصطلاح منتقد به چنین عنوانی که فقط گرافیکش و دنیایش به تنهایی ۵-۶ نمره دارد امتیاز ۳ می دهد. بدون هیچ شک و تردیدی Ghost Recon Breakpoint یکی از بهترین بازیهای این نسل یوبیسافت و یکی از بهترین بازی های سبک خودش محسوب میشود و از جنبه های مختلف یک سر و گردن بهتر از خیلی از بازیهای موفق این نسل است. پرداختهای درون برنامهای نه چندان تاثیرگذار، وسعت عظیم نقشه و جزئیات بینظیر آن ، داستان زیبای بازی و شخصیت های جذاب، آن هم برای یک بازی در این سبک، حالت Ghost War اعتیاد آور، گیم پلی عمیق و تاکتیکی با دریایی از انتخاب های اکشن و مخفی کاری برای پیشروی در بازی. گان پلی در سطح برترین بازی های نسل و میزان عظیم محتوای غیرتکراری و شخصی سازی های گسترده، سبب خلق یک بازی در سطح برترین های این نسل شدند که یک قدم رو به جلو برای این سبک از بازی ها محسوب می شود و بسیار حیف است که اگر به چنین عناوینی علاقه دارید به خاطر نمره هایش و دروغ هایی که در مورد آن می گویند خودتان را از تجربه Tom Clancy’s Ghost Recon: Breakpoint محروم کنید.
۷ – The Order 1886 کیفیت پایینی دارد
گول این حرف که The Order 1886 کیفیت پایینی دارد نخورید زیرا این را معمولا کسانی می گویند که این بازی را تجربه نکرده اند. این بازی خیلی هم عالی و جذاب است ولی فقط فقط یک عیب دارد که آن هم آن قدر بزرگ است که روی همه چیز تاثیر می گذارد. کمبود محتوا. به شخصه با دید خیلی بدی بازی The Order 1886 را آغاز کردم. مدام منتظر بودم که چیزی ببینم که به بازی بد و بیراه بگویم و قبول کنم که چقدر بازی بدی است. هر چه جلوتر رفتم فقط یک چیز را بیشتر حس می کردم و آن هم این بود که “عجب بازی عالی است. چقدر زیباست. همه چیز این بازی فوق العاده است.” تا به حال گرافیکی مانند آن در تاریخ بازی های رایانه ای ندیده بودم و گیم پلی و سلاح ها عالی و خاص و جدید بودند. کیفیت کات سین و گیم پلی یکی بود و مستقیم به هم وصل می شدند. همه چیز شگفت انگیز بود تا این که ناگهان دیدم بازی تمام شد! چرا این قدر زود؟ یک بازی ۶۰ دلاری هم قیمت مثلا عناوینی مانند بلادبورن و ویچر ۳، آن هم بدون بخش چند نفره چطور می شود که این قدر زود تمام شود، آن هم وقتی خیلی از آن کات سین بوده است. بله ایراد The Order 1886 این بود.
کیفیت بازی و گرافیک و گیم پلی و شخصیت پردازی و صداگذاری و … بی نقص بودند، تنها محتوای بازی بود که به طرز بی رحمانه ای کم بود و هرگز ارزش قیمت آن را نداشت و این از نظر من باعث ضعیف شدن بازی بود و آن قدر بزرگ بود که تمام نکات مثبت را تحت الشعاع خود قرار می داد. در واقع دلیل قرار گرفتن The Order 1886 در زمره بازی های ضعیف کمبود شدید محتوای آن است وگرنه اگر این بازی یک عنوان مثلا ۲۰ دلاری بود واقعا هیچ مشکلی نداشت و خیلی هم معرکه و خیره کننده بود. The Order 1886 عنوانی است در سبک Third-person shooter و Action-adventure که توسط استودیو Ready at Dawn ساخته شد و توسط Sony Interactive Entertainment در سال ۲۰۱۵ به طور انحصاری برای پلتفرم پلی استیشن ۴ منتشر گردید. The Order 1886 به رغم جلوه های بصری و گرافیک خیره کننده، شگفت انگیز و بی نظیر، به خاطر ضعف هایی در بخش گیم پلی (از دید منتقدان) و فقر کامل محتوا نسبت به قیمت، نتوانست آن قدر که از آن انتظار می رفت و همه منتظر یک شاهکار بودیم، عمل کند و بازخوردهای متوسطی را نیز دریافت کرد تا از آن به عنوان یک بازی شکست خورده یاد شود.
The Order 1886 از مجموع نقدها و امتیازاتی که دریافت نمود، نهایتا امتیاز متای ۶۳ را دریافت نمود که اصلا برای عنوانی انحصاری که آن قدر مورد انتظار بود، مناسب نبود و در حقیقت ناامید کننده هم بود. به نوعی می توان گفت The Order 1886 نقطه اوج نمایش قدرت نسل هشتم و کیفیت گرافیکی پلی استیشن ۴ بود و برترین گرافیک را بین تمامی بازی ها داشت، اما از طرفی هم بسیار کوتاه و کم محتوا و پر از کات سین بود. The Order 1886 به معنای واقعی کلمه از نظر جلوه های بصری خیره کننده و چشم نواز است و هر بازیبازی را با گرافیک و جلوه های بصری فنی و هنری خود شگفت زده می کند، اما امتیاز متای ۶۳ نشان می دهد که یک جای کار می لنگد و آن هم بدجوری می لنگد که از نظر من کمبود بسیار شدید محتوای بازی است. The Order 1886 یک پتانسیل بسیار بالا برای خلق فرنچایزی ادامه دار و جذاب داشت که احتمالا هدر رفته و دیگر هیچ وقت نامی از این سری نخواهیم شنید ولی امیدوارم این طور نباشد. در هر حال این را بدانید که با قیمت هایی که این بازی اکنون دارد یعنی چیزی در حدود ۱۰ دلار و کمتر از آن، The Order 1886 باید جزو اولین انتخاب های شما باشد.
۶ – Kingdom of Amalur: Reckoning چون فروش بالایی نداشت پس بازی خوبی نیست
خیلی خوشحالم که می بینم نسخه ریمستر شده ی Kingdoms of Amalur: Reckoning منتشر شده و اتفاقا خیلی هم بازخوردهای خوبی را دریافت کرده. احسنت به نی اچ کیو نوردیک که دوباره این بازی را زنده کرد تا شاید این بار فروش کمش در نسل هفتم جبران شود. خیلی حرف است که یک بازی عالی و پرمحتوا در نسل هفتم بیاید و متای ۸۱ بگیرد ولی فروش نکند تا به فراموشی برود. این خیلی بی انصافی است. عنوانی اکشن نقش آفرینی زیبا که مبارزاتش مانند یک هک اند اسلش کامل بودند و عمقش مانند بهترین نقش آفرینی ها با دنیایی بسیار وسیع و پر از محتوا. Kingdoms of Amalur: Reckoning به حدی محتوا داشت که انگار تمام فعالیت های مختلف کل بازی های نقش آفرینی را جمع کرده بودند و در این بازی قرار داده بودند از ساختن محلول ها و سموم و تله ها و … تا انواع و اقسام سلاح و زره ها و ارتقا دادن آن ها و مدیریت آیتم ها و … همه و همه در بازی وجود داشت و دنیای وسیع بازی پر بود از ماموریت های جانبی مختلف که هر کدام برای خودشان جذابیتی خاصی داشتند. بازی Kingdoms of Amalur: Reckoning عنوانیست در ژانر اکشن نقش آفرینی با مبارزات هک اند اسلش که توسط Studios 38 و Big Huge Games ساخته شد و در سال ۲۰۱۲ توسط Studios 38 و Electronic Arts برای پلتفرم های پلی استیشن ۳، ایکس باکس ۳۶۰ و رایانه های شخصی منتشر گردید.
مبارزات Kingdoms of Amalur: Reckoning یکی از برترین بخش های این عنوان محسوب می شدند. سازندگان بازی در طراحی و خلق مبارزات بازی اصلا به حساب این که بازی یک نقش آفرینی است و بیشتر بر روی لول زدن شخصیت و مبارزاتی استاندارد تکیه کنند، عمل نکرده بودند و انگار که یک بازی هک اند اسلش سریع و جذاب ساخته بودند با روش های مختلف مبارزه و انواع فنون و مهارت های گوناگون. این مبارزات با کیفیت و سریع و هیجان انگیز باعث می شد این عنوان برای کسانی که علاقمند به هک اند اسلش هستند هم یک گزینه خوب به حساب بیاید و از آن مهم تر این که بهترین گزینه برای بازیبازانی بود که علاقمند به هک اند اسلش بودند ولی می خواستند به دنیای نقش آفرینی هم پای بگذارند و شروع به بازی کردن این سبک نیز بکنند. در واقع می توان گفت برای علاقمندان سبک های اکشن نقش آفرینی جهان ازاد و مبارزات هک اند اسلش، تجربه Kingdoms of Amalur: Reckoning بسیار لذتبخش و جذاب است و از خیلی بازی های این سبک پخته تر عمل می نماید. قبل از انتشار Kingdoms of Amalur: Reckoning و با توجه به ویدئوها و تریلرهای آن امید بسیار زیادی به موفقیتش وجود داشت و البته بازی از لحاظ بازخوردها و امتیازات تقریبا موفقیت آمیز عمل کرد و متای ۸۰ را کسب نمود که با این که باز هم در سطح کیفیت بازی نیست و حق بازی بالاتر است، ولی متای خوب و قابل قبولی به حساب می آید. اما به طرز عجیبی این بازی بیشتر از سوی بازیبازان Underrated شد!
در واقع بازی فروش خوبی نداشت و تبدیل به یک بازی ناموفق شد در حالی که هم کیفیتش عالی بود و هم برعکس خیلی از بازی های این لیست، امتیاز متایش مناسب بود، ولی بازیباران به آن بی مهری نشان دادند و متاسفانه پرونده اش برای همیشه بسته شد، پرونده عنوانی که یک اکشن نقش آفرینی عمیق با مبارزات بی نهایت جذاب هک اند اسلش بود و می توانست یک فرنچایز موفق باشد. خوب می دانید که در دنیای بی رحم امروز همه چیز یعنی فروش و عدم فروش یعنی بستن فرنچایز و حتی بستن استودیو که قبلا هم در سری دد اسپیس و رفتار با ویسرال گیمز از الکترونیک آرتز دیده بودیم. قطعا که اگر در جلوی نام سازنده این بازی نام یک غول بزرگ بازیسازی نوشته می شد امتیازات بسیار بهتری به آن تعلق می گرفت و احتمالا بهتر هم می فروخت. امیدوارم که حالا در نسل هشتم نسخه ریمستر این بازی بهتر بفروشد. دنیای بازی وسیع و آزاد بود و انواع و اقسام مناطق مختلف در آن وجود داشت که تنوع بالایی هم داشتند. همینطور هم دشمنان متنوع و مختلفی در بازی موجود بودند و از هیولاهای مختلف و باس های قدرتمند گرفته تا دشمنان معمولی تر و ضعیف تر در بازی در برابر شما قرار می گرفتند و باید آن ها را از سر راه بر می داشتید و قلع و قمع می کردید. خدا را شکر که دوباره این بازی احیا شده و لطفا حالا که نسخه ریمستر آن عرضه شده از این عنوان حمایت کنید و آن را تجربه کنید تا شاید بعدا نسخه دوم آن را نیز ببینیم.
۵ – Far Cry Primal ارزش تجربه کردن ندارد
قضیه من با این بازی خیلی عجیب بود. دو بار Far Cry Primal را دانلود کرده و شروع کردم و هر دو بار آن قدر بازی روی هم مانده داشتم که در نهایت بد از دو ساعت این بازی را رها کردم و بازی نکردم. اما همیشه و همیشه در ذهنم این بود که چطور من یک فارکرای را بازی نکردم و همیشه منتظر فرصتی بودم که به سراغش بروم. سرانجام این موضوع رخ داد و وقتی هم رخ داد آن قدر معرکه بود که نشستم پای بازی و طی چند روز بازی مداوم پلاتش کردم. واقعا یکی از بهترین تجربه های نسل هشتم من برای این بازی بود که واقعا از همه نظر من را شگفت زده کرد و آن قدر گسترده بود و محتویات مختلف و متنوع داشت که شاید بیشتر از تمام دیگر فارکرای ها بود. البته اصلا کتمان نمی کنم که این بازی شاید فارکرای نبود و یک بازی جدید بود که نام فارکرای را داشت اما بالاخره کیفیت بازی که با اسمش فرق نمی کند. Far Cry Primal به معنای واقعی کلمه بی نظیر و معرکه بود و شخصا اگر این بازی را نقد کنم قطعا زیر ۸.۵ به آن نخواهم داد.
در مورد این فرنچایز می شود گفت در سال های اخیر سری فارکرای به نوعی روی غلتک افتاده است و با عناوین زیبای Far Cry 3 و Far Cry 4 و Far Cry 5 و سپس هم اسپین اف با حال و متفاوت New Dawn توانسته است تا به موفقیت خوبی دست یابد (حالا هم که نسخه ۶ با آن بازیگر بی نظیرش در راه است) و یوبیسافت هم که نشان داده که کیفیت بازی هایش از یک سطح استاندارد و بالا پایین تر نمی آیند. بعد از موفقیت نسخه چهارم که یک بازی بین نسلی بود و به عنوان اولین بازی کاملا نسل هشتمی این سری، یوبیسافت به طور غیرمنتظرهای عنوان Far Cry Primal را معرفی کرد که ناگهان از ناکجا آباد سر در آورد و مانند این بود که یک بازی با نام دیگر تبدیل شده است به عنوانی به نام فارکرای آن هم در عصر حجر و بدون اسلحه گرم. بازی Far Cry Primal عنوانیست در ژانر اکشن ماجرایی جهان آزاد که توسط یوبیسافت ساخته شد و در سال ۲۰۱۶ توسط این کمپانی برای پلتفرم های PlayStation 3, Xbox 360 و Microsoft Windows و همینطور پلی استیشن ۴ و ایکس باکس وان منتشر گردید. چیزی که مشخص است این بود که این بازی خیلی شبیه فارکرای ها نبود ولی خب اشتباه همین جا است که پیش می آید. این که شبیه فارکرای ها نبود لزوما به این معنی نیست که Far Cry Primal ضعیف است و یا جذاب نیست بلکه اتفاقا اکثر کسانی که بازی را تجربه کردهاند از آن راضی بودهاند و کلی لذت برده اند، فقط بحث این جا بود که آیا عنوانی بدون اسلحه گرم اصلا فارکرای است یا نه؟
در هر صورت Far Cry Primal از لحاظ بازخوردها با این که نمرات خوب و متای ۷۷ را دریافت کرد ولی خب از نظر کیفیت واقعی که این بازی داشت، حقش نمرات بهتری بود و حالا که این عنوان را پلات کرده ام باید بگویم متای این بازی واقعا بیانگر کیفیتش نیست. در Far Cry Primal شما به عصر حجر سفر می کردید (به عصر سفر حجر کرد!!) و با حیواناتی مثل ماموت و انواع و اقسام جانوران آن دوره سر و کار داشتید و سیستم شکار حیوانات مانند نسخه های قبلی ولی با حیوانات عصر حجر در بازی وجود داشت که با پیشرفت هایی مثل رام کردن حیوانات و همراه کردن آن ها با خود نیز همراه شده است. سفر به عصر حجر تمام تفنگ ها و سلاح های مدرن بازی را از بین برده است و جای خود را به تیرکمان و تبر داده اند که وقتی ان ها را به دست می گیرید و بازی می کنید می فهمید که چقدر باحال و جذاب هستند. مخصوصا که در این بازی به طور عجیب و غریبی تعداد فعالیت های متنوع و مختلف بالا بود و چیزهایی در این بازی وجود داشت که هرگز در این سری ندیده بودیم و بسیار هم جذاب و مناسب با حال و هوای عصر حجری بازی بودند. در کل باید یک نکته واضح را با شما بگویم. تا وقتی که شخصا Far Cry Primal را تجربه نکنید هرگز نمی توانید با حرف ها و بحث هایی که می شنوید واقعیت را در مورد لذت این بازی در یابید. گول حرف کسی را نخورید و این بازی زیبا را تجربه کنید.
۴ – Mafia II یک بازی ضعیف است
در مورد این بازی زیاد لازم نیست برای شما توضیح بدم و بگویم آقا این خیلی بازی خوبی است چون این سری هم فروش عالی داشته و دارد و هم این که محبوبیت سری مافیا در کشور ما شاید بیشتر از تمام جهان باشد و به نوعی خیلی از بازیبازان در کشور ما با بازی اول MAFIA خیلی خیلی خاطرات خوبی دارند و علاقه شدید به این بازی در کشور ما موج می زند که البته در تمام دنیا هم هست ولی انگار در ایران خیلی بیشتر قدر این بازی را می دانند. بد نیست تا ابتدا کمی در مورد فضا و کلیت این فرنچایز بزرگ صحبت کنیم. در ۳ بازی مختلف این سری شاهد حضور پروتاگونیست هایی هستیم که سعی دارند درجه و رتبه خود را در بین گروه های جنایتکاری و گانگستری بالا ببرند که البته انگیزه و هدف آن ها در بازی های مختلف، متغیر است. آنتاگونیست های بازی هم معمولا افرادی هستند که بیشترین نقش را در مسیر رشد پروتاگونیست بازی داشته اند و یا دوست صمیمی او بوده ولی نهایتا به وی و سازمان او خیانت کرده اند. عناوین مافیا در شهرهایی خیالی که برگرفته از شهرهای مختلف آمریکا هستند رخ می دهند و معمولا نیز در یک دوره تاریخی خاص که به سبب یک موضوع خاص شناخته شده است؛ واقع می شوند.
از دوره Great Depression (افسردگی شدید مردم آمریکا) در بازی اول گرفته تا ۱۹۶۰ New Bordeaux در بازی سوم. گیم پلی بازی به صورت جهان آزاد است که بازیباز می تواند در آن به گشت و گذار در محیط و انتخاب و انجام ماموریت های اصلی بپردازد تا در داستان بازی پیشروی نماید. همچنین ماموریت های جانبی نیز در بازی وجود دارند ولی نه به شکلی که فکر کنید که با یک نقش آفرینی طرف هستید زیرا که به صورت خیلی خطی تری در این بازی وجود دارند. سری عناوین مافیا تا به امروز بازی های مختلفی را در اختیار بازیبازان قرار داده اند که شامل عناوین Mafia III ،Mafia II Mobile ،Mafia II: Joe’s Adventures ،Mafia II: Jimmy’s Vendetta ،Mafia II: The Betrayal of Jimmy ،Mafia II ،Mafia و همین طور Mafia III: Rivals می باشند و در بین آن ها بدون شک محبوب ترین و موفق ترین بازی همان نسخه اول سری یعنی بازی Mafia است. با موفقیت بازی اول نوبت به عنوان دوم رسید که انتظارات از آن خیلی بالا بود و انصافا هم سازندگان یک بازی خیلی عالی را در سبک و استایل این سری ساختند ولی منتقدین لااقل از نظر نمره، زیاد با این حرف موافق نبودند.
بازی Mafia II نیز عنوانیست در ژانر اکشن ماجرایی جهان آزاد که توسط ۲K Czech و Feral Interactive ساخته شد و در سال ۲۰۱۰ توسط کمپانی ۲K Games برای پلتفرم های PlayStation 3, Xbox 360 و Microsoft Windows و همینطور Mac منتشر گردید. Mafia II از لحاظ بازخوردها نتوانست امتیازاتی که شایسته کسب آن ها بود را دریافت نماید و نهایتا با امتیاز متای ۷۴/۱۰۰ به کار خود پایان داد که و هرگز در حد شایستگی اش از آن تقدیر نشد و بدانید که متای این بازی کاملا بیانگر کیفیتش نیست. با وجود هر نمره و نقدی، کسی نمی تواند کتمان کند که نام مافیا از آن نام هایی است که در صنعت بازی جاودانه اند و هر وقت که آن نام را می شنویم به صورت یک اسطوره از آن یاد می کنیم و می گوییم “واااای… یادش بخیر… عجب شاهکاری بود.” به طور کلی انگار عناوین این سری هر ۳ تایشان برابر با کیفیتی که دارند با آنها برخورد نشده و هر ۳ بازی کمتر از حقشان نمره گرفتند که شاید بازی دوم واضح ترین این عناوین باشد. اما خب خوشبختانه بازیبازان همیشه از این سری حمایت شدید کرده اند و این قدر این بازی های خوب فروخته اند که حالا داریم بازسازی و ریمستر آنها را هم می بینیم.
۳ – God of War Ascension کیفیت ۳ گانه اول را ندارد
این هم یکی از آن حرف هایی است که واقعا عجیب است. البته با این که عجیب است یک نکته خیلی مهم را هم در خودش دارد و آن هم این است که چقدر تغییرات و فرق کردن و تفاوت داشتن نسبت به نسخه های قبلی، در دنیای امروز بازی ها برای منتقدین مهم است و اگر ۳ شاهکار که همه از بهترین هک اند اسلش های تاریخ هستند را بسازی و باز برای بازی چهارم بیایی و مخلوط همان ۳ تا را تحویل بدهی، دیگر مثل آن شاهکارهای قبلی با بازی برخورد نمی شود و خیلی ها حتی آن را می کوبند. بازی God of War Ascension عنوانیست در ژانر هک اند اسلش که توسط Santa Monica Studio ساخته شد و در سال ۲۰۱۳ توسط کمپانی سونی برای PlayStation 3 منتشر گردید. God of War Ascension از لحاظ بازخوردها و امتیازات به هیچ وجه در سطحی که کیفیتش نشان می داد تقدیر نشد و به جای این اکثر منتقدین روی این موضوع چسبیدند که چرا باز این هم مثل ۳ تای قبلی است. همین هم باعث شد یک بازی با نام عظیم God of War متای ۸۰ بگیرد که برای خیلی ها پیروزی است ولی برای این سری شکست.
در مورد بازی God of War Ascension و برای روشن شدن موضوع، می خواهم از زمان انتشارش فاصله بگیرم و برسم به نسل هشتم و زمان انتشار نسخه ی ۲۰۱۸ این سری. سوال خیلی مهمی که از قبل انتشار نسخه ۲۰۱۸ بسیاری آن را می پرسیدند این بود که آیا این سطح از تغییرات برای عنوانی که میزان سنجش ژانر هک اند اسلش بوده جواب خواهند داد یا خیر؟ بعد از انتشار بازی دیدیم که نه تنها جواب داده اند بلکه مشخص شده که بازی شدیدا به این تغییرات هم نیاز داشته است و اتفاقا منتقدها و بازیبازان هم همین را می خواسته اند. در واقع مشخص گردید که این تغییرات نه تنها برای God of War لازم بوده، بلکه “حیاتی” هم هستند و نمرات بازی نشان داد که اصلا منتقدان چیزی غیر از این نمی خواسته اند و تصور کنید اگر سازندگان می آمدند و حتی یک بازی با کیفیت نسخه سوم هم با همان سبک و سیاق و نوع گرافیکی عرضه می کردند منتقدان چه بر سر بازی می آوردند، زیرا مشخص بود که اگر سازندگان بازی با یک نسل جلو آمدن، باز هم تغییرات بنیادی را در این نسخه ایجاد نمی کردند قطعا منتقدان و خیلی از بازیبازان این موضوع را بر نمی تابیدند و برای صنعت بازی قابل هضم نبود که چطور یک بازی که دارد بعد از چندین سال از گذشت نسخه قبلی خود عرضه می شود و یک نسل بالاتر آمده است، هیچ تغییری نسبت به قبل نکرده باشد. البته مثال بارز این موضوع را هم تازه در همان نسل هفتم و بدون یک نسل جلو آمدن، با عنوان God of War Ascension دیده بودیم که ضعیف ترین بازخوردها را بین تمامی ۵ عنوان دیگر سری دریافت نمود در حالی که به واقع از لحاظ کیفیت گیم پلی و … تفاوت خیلی خیلی زیادی با عنوان چند سال قبلش یعنی ۳ God of War که به عنوان برترین بازی هک اند اسلش تاریخ شناخته می شود، نداشت زیرا پیشرفت خاصی نسبت به عنوان قبلی خود نداشت. به همین دلیل هم بود که سازندگان توانمند بازی و در راس آنها کوری بارلوگ و البته سران سونی، خوب می دانستند که بایستی که در بازی تغییراتی بنیادی رخ دهد اما به ریشه های سری هم پایبند بمانند.
این نکات دقیقا ایراد کار God of War Ascension و این که چرا برخی به دروغ می گویند این بازی ضعیف است را مشخص می کند. God of War Ascension هیچ دست کمی از شاهکار سوم سری نداشت، فقط چون بعد از ۳ نسخه هنوز تغییر خاصی نمی دیدیم منتقدین با این موضوع کنار نیامده و به آن نمرات پایین تری دادند. کار خوبی هم کردند اتفاقا. چون اگر باز این نسخه هم متای بالای ۹۰ می گرفت شاید هرگز نسخه ۲۰۱۸ این سری و انقلاب جذابی را که در این فرنچایز شاهد بودیم به چشم نمی دیدیم. در نهایت و به طور کلی باید بگویم هرگز و حتی لحظه ای اسیر این حرف واقعا چرت که God of War Ascension کیفیت عناوین قبلی سری را ندارد و .. نشوید و گول این دروغ بزرگ را نخورید. چرا که God of War Ascension هم یک هک اند اسلش شاهکار است مثل ۳ بازی قبلی اش. فقط به خاطر تغییر نکردن بود که نمراتش کمتر شد. در واقع باید این طور مطرح کنم که اتفاقا باید حتما و حتما God of War Ascension را بازی کنید!
۲ – Days Gone کیفیت پایینی دارد
یکی از بزرگترین و زشت ترین دروغ های تسل هشتم. انتظار داشتید این هم است آو آس باشد که نمره ی درست به آن بدهید؟ حدود یک ماه قبل از انتشار Days Gone در صحبت با یکی از دوستان در تلگرام به او گفتم که می ترسم با این هایپ و جو عجیبی که حول Days Gone به وجود آمده منتقدین بازی را نهایتا بکوبند و به او گفتم که حس می کنم امتیاز این بازی چیزی که حقش است نشود زیرا که هایپ کاذب و بیهوده قبل انتشار برای این بازی همین طور بالا و بالاتر رفت که دقیقا مشخص بود نکته خوبی نیست و آخرش هم وقتی بازی منتشر شد همین جو که “باید شاهد یک شاهکار انحصاری سونی در حد و حدود لست او اس باشیم” کار دست بازی داد و خیلی ها نمی دانستند که این در اصل یک بازی زامبی کشی و سرگرم کننده است و خیلی خیلی انتظارات را از آن بالا بردند و همین هم سبب شد منتقدین خیلی سختگیرانه و در حد شاهکارهای سونی با آن برخورد کنند. اگر Days Gone ساخته دست یک استودیو و ناشر معمولی و یک عنوان مولتی پلتفرم بود اکنون جزو جذاب ترین و سرگرم کننده ترین و باحال ترین بازی های نسل هشت بود (از نظر بازخورد و امتیازات)، هر چند اکنون هم نمره خیلی مهم نیست و این بازی از آن عناوینی است که هر کس پلی استیشن ۴ داشته باشد باید تجربه کند زیرا فوق العاده است. خوشبختانه اکثر افرادی هم که این بازی تجربه کرده اند و زیاد اهمیتی به متای عجیب و غریب این روزها نمی دهند، موافقند که عنوان زیبای Days Gone یکی از برترین عناوین انحصاری کنسول PS4 تا به امروز است. Days Gone، اولین فرنچایز جدید Bend Studio بعد از خلق سایفون فیلتر در سال ۱۹۹۹ و اولین بازی آنها برای کنسول خانگی، بعد از ساخت بازی Syphon Filter: Logan’s Shadow در سال ۲۰۱۰ تاکنون به حساب می آید و همین موضوع هم نگاه ها را بیشتر به سمت بازی معطوف کرد تا مشخص شود که بعد از چندین سال این سازنده چگونه عمل خواهد کرد و آیا عنوانی در حد و اندازه و کیفیت بازی قبلی آن ها یعنی Syphon Filter را شاهد خواهیم بود یا خیر.
مراسم E3 2016 برای سونی و طرفدارانش یک کنفرانس تاریخی بود که با معرفی نسخه جدید God of War شروع شد و بعد از آن پشت سر هم انواع بازی های بی نظیر و سورپرایز ها بودند که بر سر طرفداران و حاضران ریخته می شد. به عنوان نمایش دوم این کنفرانس، شاون لیدن اعلام کرد که شاهد یک بازی و یک فرنچایز جدید خواهیم بود که یک انحصاری جذاب را برای کنسول پلی استیشن ۴ رقم خواهد زد. سپس تریلری از این بازی جدید به نمایش در آمد که بیشتر بر داستان و فضای آن تاکید داشت و مشخص شد که نام این بازی Days Gone می باشد. بازی بسیار جذاب به نظر می رسید اما به هر حال هنوز گیم پلی از آن مشاهده نکرده بودیم. بعد از پایان مراسم سونی و هنگام خداحافظی شاون لیدن اعلام کرد که با نمایشی از گیم پلی Days Gone این کنفرانس تاریخی به پایان خواهد رسید. نمایش بازی آغاز شد و جالب است بدانید که ۱۰ دقیقه بعد همگی به صندلی های خود میخکوب شده بودند و از شدت هیجان نفسشان بند آمده بود. عجب عنوان زیبایی، چه گیم پلی و شوتینگ قدرتمندی، چه گرافیکی، چه زامبی های مرگبار و دیوانه ای… همه چیز فوق العاده بود. در یک صحنه شاید حدود ۲۰۰ زامبی با هم در تصویر بودند که پردازش عالی آن ها نشان از قدرت پلی استیشن ۴ داشت که در گیم پلی بازی بدون هیچ افت فریمی آن ها را پردازش می کرد. سیلی از زامبی ها به سمت شخصیت اصلی بازی حمله می کردند و از در و دیوار و پنجره و زمین و آسمان بر سر او می ریختند و وی نیز مدام به بالاتر می رفت و آن ها به درک واصل می کرد تا سرانجام به بالای یک برجک رسید و در اینجا نمایش بازی به پایان رسید و تشویق های بی امان حضار را نیز با خود به همراه داشت.
در واقع از همان لحظه معرفی Days Gone در کنفرانس سونی، این بازی تبدیل به یکی از مورد انتظارترین عناوین این صنعت شد و اتفاقا همین هم بعدا کار دستش داد. Days Gone عنوانی در سبک اکشن ماجرایی و شوتر سوم شخص محسوب می شود که در سال ۲۰۱۹، شرکت سرگرمی های تعاملی سونی (Sony Interactive Entertainement) آن را به صورت انحصاری برای کنسول پلی استیشن ۴ منتشر نمود تا در دسترس علاقمندان و طرفدارانی که خیلی منتظرش بودند قرار بگیرد. Days Gone که در دنیایی آخرالزمانی دنبال می شود و المان هایی از وحشت بقا و مخفی کاری را نیز با خود به همراه دارد، با انتشار خود یک تجربه بسیار جذاب را به بازیبازها و طرفداران هدیه داد ولی خب برای منتقدین، وضع به این ترتیب نبود. Days Gone بعد از انتشار لااقل از نظر بازخوردهای منتقدین آن طور که انتظار می رفت عمل نکرد و نهایتا از مجموع نقد ها و نمرات خود، به کسب امتیاز متای ۷۱/۱۰۰ نائل آمد که الحق والانصاف حقش نبود و کسانی که این بازی را تجربه کرده اند خیلی هایشان می دانند که حق این بازی خیلی بیشتر از این حرف هاست. همین مانده بود که فقط دیگر امتیاز متای چنین بازی با چنین کیفیتی زیر ۷ هم برود! امیدوارم کسی به خاطر نمره بی خیال تجربه این بازی نشود و فقط کسانی بی خیال تجربه این عنوان شوند که واقعا از این بازی خوششان نمی آید، نه کسانی که عاشق این بازی بوده اند و کلی منتظرش بوده اند و این سبک را هم دوست دارند، ولی به خاطر نمره بی خیال تجربه آن شده اند. به خاطر نمره قید بازی هایی که دوست دارید نزنید. نمره ی چند نفر دیگر ارزش ندارد سلیقه و نظر خود را دفن کنید.
۱ – Resident Evil 6 یک بازی ضعیف است
همیشه کاربران خیلی خیلی زرنگ تر از منتقدین متعصب هستند و عنوانی مثل Resident Evil 6 تا ماه ژوئن ۲۰۲۰ چهارمین بازی پرفروش تاریخ کپکام شد. این یعنی که کاربران ذره ای اهمیت نمی دهند که یک ابله در Destructoid به این بازی بدهد ۳ از ۱۰. به طور کلی بحث و صحبت در مورد بازی Resident Evil 6 بسیار زیاد است. اما در این مطلب ما روی یک گزینه تمرکز داریم. آیا Resident Evil 6 از نظر استانداردهای بازیسازی یک عنوان با کیفیت است یا یک بازی بی کیفیت که خیلی ها می گویند؟ خب اینجا جواب خیلی واضح است. Resident Evil 6 یک بازی باکیفیت نیست بلکه یک بازی فوق العاده سطح بالا و معرکه است که بدون شک یکی از خوش ساخت ترین بازی های نسل هفتم از همه نظر محسوب می شود مخصوصا با وجود کمپین های مختلفی که نه تنها ما را با کل شخصیت های محبوب دنیای رزیدنت اویل همراه می کرد بلکه ماهیت گیم پلی هر کمپین هم با دیگری فرق داشت و تازه با هم تقاطع هم داشتند و شاهد برخوردهای عالی شخصی ها مثل کریس و لیان با هم بودیم.
بازی Resident Evil 6 عنوانیست در ژانر وحشت بقا که توسط کپکام ساخته شد و در سال ۲۰۱۲ توسط این کمپانی برای پلتفرم های PlayStation 3, Xbox 360 و PC منتشر گردید. بعدا در نسل هشتم نسخه ریمستر این بازی برای پلی استیشن ۴ و ایکس باکس وان و سوییچ هم در اختیار طرفداران قرار گرفت. در مورد این بازی جدا از با کیفیت بودن یک بحث مهم تر مطرح است. آیا Resident Evil 6 یک رزیدنت اویل کلاسیک و واقعی است؟ خب پاسخ این سوال لااقل در خیلی موارد خیر است. زیرا در اکثر کمپین ها بازی به جای تمرکز بر وحشت بقا بودن سری رزیدنت اویل که خاصیت اصلی این سری است، بر اکشن بودن و یک شوتر اول شخص بودن تمرکز داشت که همین باعث ایجاد دوگانگی در میان طرفدارها شده بود. با جمع بندی این موارد یک نکته خیلی واضح است و هیچ کس نمی تواند از آن چشم بپوشد. Resident Evil 6 فروش وحشتناکی را تجربه کرد و یکی از پرفروش ترین و موفق ترین بازی های سری محسوب می شود. این یعنی چه؟ یعنی هم طرفداران سری َآن را خریده اند و هم کلی مخاطب جدید جذاب کرده است که به اکشن تر بودن بازی جذب شده اند و این یعنی یک موفقیت بزرگ برای کپکام.
در این بازی شما کنترل شخصیت های بسیار محبوب سری مثل Chris Redfield, Leon S. Kennedy, Jake Muller و Ada Wong را برعهده داشتید و باید با نیروهای عامل یک حمله عظیم بایو تروریستی مقابله می کردید. هر کدام از این ۴ شخصیت یک کمپین جداگانه داشته اند که کاملا از نظر تم و ماهیت گیم پلی از بقیه متفاوت ب.ود و این تنوع بسیار بالایی به بازی بخشیده بود. از لحاظ بازخوردها باید بگویم امتیازات Resident Evil 6 به هیچ وجه در سطح کیفیت واقعی این بازی نبودند و Resident Evil 6 متایی مثل ۶۷ و ۶۳ و ۷۴ دریافت کرد. در نقدها همگی به طور دیوانه واری با تاکید محض بر این که بازی زیاد وحشت بقا نیست نمره داده بودند ولی همان طور که در ابتدای مطلب هم خدمت شما عرض کردم همیشه کاربران زرنگ تر از مننتقدین هستند و تا ماه ژوئن ۲۰۲۰ این بازی چهارمین بازی پرفروش تاریخ کپکام شده بود!! در واقع عدم رعایت انصاف توسط منتقدین، نتوانست باعث شود این بازی عنوانی شکست خورده تلقی شود و خوشحالم که این اتفاق افتاد. خلاصه این که حتما این بازی زیبا را تجربه کنید چون کاملا ارزشش را دارد.
پر بحثترینها
- فوری: سونی در حال مذاکره برای خرید کمپانی مادر FromSoftware است
- نقدها و نمرات بازی STALKER 2 منتشر شدند
- پلی استیشن برای ۱۰ سال متوالی نمایندهای برای بهترین بازی سال داشته است
- از صنعت بازی های ویدیویی در سال ۲۰۲۵ چه انتظاراتی داریم؟
- شایعه: کمپانی مادر FromSoftware احتمالا برای جلوگیری از تصاحب خصمانه از سوی یک شرکت کرهای به سونی مراجعه کرده است
- نامزدهای بهترین بازیهای سال مراسم The Game Awards 2024 مشخص شدند
- رسمی: شرکت مادر FromSoftware پیشنهاد خرید از سوی سونی را تایید کرد
- گزارش: GTA 6 وضوح فوقالعادهای روی پلی استیشن ۵ پرو خواهد داشت
- سازنده STALKER 2 به دنبال بررسی بازخوردها و رفع سریع مشکلات بازی است
- بازی STALKER 2 در عرض دو روز بیش از ۱ میلیون نسخه فروخت
نظرات
گاد اسنشن شاهکاره.
دوتا بازی هستن تو صنعت گیم که متاکریتیک اونا با خوده بازی از زمین تا اسمون فرق داره.
یکیش همین گاد اسنشن و اون یکی بیاند تو سولز هست.
ادم وقتی این دوبازی رو انجام میده با خودش میگه منتقدا این نمره هارو از کجا اوردن که میانگینش شده ۸۰ و ۷۰٫
بارها گفتم بازم میگم بهترین نسخه گاد اف وار همون نسخه سه بود که در اوج خشونت و هیجان و باس فایت های عالی قرار داشت . حتی اگر ده تا بازیه دیگه ازش کپی میکردن و می زدن من با سر می رفتم طرفش. :laugh:
تمام 😀
عالی گفتی…. گاد رو حالا میشد چهارتا بهونه تکراری شدن و مثلا ضعف شخصیت پردازی کاراکتر های فرعی دونست ولی بیاند رو چرا این کارو کردن باهاش 😐 الله اعلم
دقیقا ، واقعا این متا هیچ جوری برام قابل پذیرش نیست مخصوصا منتقد هایی که به بازی زیر ۵ دادن که آدم شک میکنه بازی کردن یا نه یه چپتر homeless فقط ۵ نمره داره
توی پست بررسی Tell Me Why هم در مورد صحبت کرده بودیم
بدون شک یکی از آندرریتد ترین بازی های تمام دورانه
داستان واقعا عالی ، و روایتش هم همینطور ، شخصیت پردازی واقعا کم نقص ، اجرای بی نظیر بازیگران ، کارگردانی میشه گفت بی نقص دیوید کیج ، اوج این بازی هم چپتر بی نظیر Homeless بود و بعدش navajo و black sun و Hunted و My Imaginary Friend
فقط این وسط تاثیر انتخاب ها کم بود که خب این بازی برخلاف هوی رین کمتر بر انتخاب ها تمرکز داشت
بازی اویل ۶ یک بازی بسیار ضعیفی بود ، از گیم پلی بگیر تا داستان بسیار ضعیف ، در حد رزیدنت اویل نبود ، من زمانی که بازی اومد شروع کردم به بازی خیلی ناامیدم کرد
HSM در مورد داستان RE6 همین بس از شباهت ویروس کرونا و
ویروس C در نام و گسترش در چین! سبک اکشن بازی طرفدارهای خاص خودش رو داره به هر حال، و برای من واقعن سرگرم کننده بود، RE6 در مقایسه با سبک کلاسیک مخالفین خودش رو داره در حالی که اگه این مقایسه رو لزومن انجام ندیم بازی خوبیه
قبل از نسخه ۶ بیاد نسخه های اصلی بازی تا ۵ ، از لحاظ داستانی گیم پلی و جزیاته بازی خیلی خوب بودن نسخه ۵ ب نواوری اورد کواپ بود برام جذاب بود داستانی عالی بود تنها ایراد بازی شخصیته البرت وسکر بود که بنظرم نباید اونجوری تموم میشد ، نسخه ۶ اومد چنتا ایراد اساسی داشت که اول بازی رو به سازنگان dragon dogma سپردن که خیلیاشون تجربه در نیسخه های قبلی نداشتن ، جزیاته بازی افتضاح در حد اویل نبودن ، اون قسمتی که کریس با ماشین می افته دنباله ایدا ، انگار فاطمه ۵ ساله از قم اون قسمت رو طراحی کرده بود ، مقایسه با نسخه ۵ که با ماشین تو جاده افریقا میری می افتن دنبالت دقت کنید چقدر عالی بود ، بعدش ی شخصیت منفی بازی افتضاح ، به خودش ویروس منتقل میکنه هی تبدیل به غول میشه دوباره ادم میشه حرف میزنه مگه داریم انبمه تماشا میکنیم اخرش تبدیل به مورچه غول پیکر میشه ، یعنی چی اخه!!! ، حالا واقعا من نمیدونم چرا هر اتفاقی تو بازیها تو چین می افته ربطش میدن به کرونا ، قبول کن داستانه بازی جزییاته بازی ضعیف بود
نه اصلن منظور من این نیست که RE6 مقدمه ی توطئه ی کرونا در چین بوده و تئوری توطئه و این حرفا، ولی خوب این شباهت با دنیای واقعی به عنوان یک طرفدار RE برام جالبه فکر کن یه ویروس کشنده بیاد تو آمریکا که اولش T باشه ، خب این قرابت به دنیای واقعی برای یک بازی تخیلی قابل توجه هست
لست ۲ بدون هیچ دلیل قانع کننده ای ۱۰ گرفت
خدا شفات بده
عزیزم لست دو بازی نیست که ۱۰ بگیر با اون داستان کلیشه ای ign ۱۰ قابل قبول نیست
داداش جزئیات بازی به تنهایی ۱۵ از ۱۰هه
داستان سلیقهایه خب
هرکی میگه دیزگان کیفیت پایینی داره یا پر از باگه یا داستان خوبی نداره ابلهی بیش نیس
بازی به شدت جذاب بود تنها ایرادش ی ذره باگ بود ک این روزا همه بازیا باگ دارن چ دیزگان ک رد دد ۲
داستان فوق العاده جذابی داشت و اپن وردش معرکه بود
برادر ابله نیست بازی در هنگام عرضه باگ هاش خیلی خیلی خیلی وحشتناک بود و واقعا من نتوسنتم درست تجربش کنم چون خیلیم کرش میکرد اما بعد ابدیت فوق العاده شد و واقعا بازیش عالی بود
بازی خوبیه ولی شاهکار نیست واقعا در طراحی مرحله مشکل داره و ماموریت های تکراری طراحی محیط و نقشه به نظرم در حد بازی های شاخص اپن ورد مثل ویچر و فارکرای و رد دد و … نیست ولی تجربش لذت بخشه در واقع مهم ترین مشکل متا کریتیک همینه درسته به خاطر مشکلات دیزگان قطعا نمره ازش کم میشه ولی با وجود همین مشکلات تجربش واقعا لذت بخش و گاهی خاصه
نمره هیچوقت این رو مشخص نمیکنه
سعید آقابابایی انقدر خوب و کامل قضایا رو توضیح داد که نمیدونم چی میشه بهش اضافه کرد؛ مرسی سعید جان. :yes: :rose:
فقط میتونم بگم متا اونقدرا که فکر میکنید ارزش نداره، چرا؟
چون تعداد زیادی منتقد با سلایق مختلف میان به یه بازی نمره میدن، در حالیکه معلوم نیست هرکدومشون چقدر برای بازی وقت گذاشتن.
مثلا من به عنوان کسی که نزدیک ۱۰۰ بار parasite eve 2 رو بازی کردم، با قدرت و دهن پر میگم که نمره ی این بازی کمتر از ۱۰ نیست.
ولی کدوم منتقد اومده مثل من تمام پایان های بازی و سناریوهای کشف نشده بازی رو بره که تعدادشون هم کم نیست؟؟ کدوم منتقد میدونه شما ۵۰ بار هم که بازی رو تموم کنی باز یه آیتم جدید در پایان جایزه میگیری که کل گیم پلی بازی رو عوض میکنه؟؟ کدوم منتقد میدونه تک تک موجودات بازی به یک نوع سلاح خاص حساسیت دارن و انیمیشن استفاده از هر سلاح از یخی تا آتشی و اسیدی و غیره روی چگونگی مردن هر دشمن تاثیر داره؟؟ کدوم منتقد جرأت بازی کردن سه حالت بعدی بازی رو داشت که واقعا بازی رو تبدیل به یکی از سخت ترین و چالشی ترین بازیهای تاریخ میکرد؟؟
خب وقتی نقدها (خیلی از نقدها نه همه) بدون در نظر گرفتن این همه مسائل ریز و درشت انجام میشه، طبیعتا امتیاز بازی متناسب با کیفیتش داده نمیشه، و اینجوری میشه که استودیوهای سازنده ی بازی بجای ساختن عناوینی با ارزش تکرار بالا که پر از سورپرایز و سناریوهای تودرتو و جوایز پس از اتمام بازی هست، میان تمرکزشون رو میذارن رو یه عنوان خطی که بازی کردنش فقط برای یک بار ارزشمنده.
پارازیت ایو ۱ و ۲ از نظر من جزو برترین بازی های سبک خودشون هستن…واقعا یادشون بخیر چیزی از شاهکار کم نداشتن :yes:
یکی از آرزوهامه که قسمت بعدی این بازی یا ریمیک این دو نسخه ساخته بشه. تعداد و تنوع آیتم های بازی حتی از بعضی عناوین نقش آفرینی حال حاضر هم بیشتر بود که اونزمان بهش به عنوانِ یه نکته منفی نگاه میشد!! فرض کن بگن ویچر ۳ چقدر تنوع سلاح و تجهیزات داره، پس باید بخاطر همین ازش نمره کم کنیم. 😐
صنعت گیم به شدت پیشرفت کرده و در این شکی نیست ولی خیلی از ایدههای ناب نسل پنجم و ششم مدت هاست دارن خاک میخورن. مثلا بازی alone in the dark روی ps1 هم اتمسفر و پتانسیل بسیار جذابی داشت که دیگه ادامه ای با اون مضمون ساخته نشد.
کاملا باهات موافقم
بله در مورد parasite eve 2 کاملا حق با شماست یکی از چند بازی برتر عمرمه و سیستمه پاداش دهی بازی فوقلادست که بازیکن رو وادار میکنه بازی رو بالای ۱۰ بار یا بیشتر! تموم کنه بعضیا میگن نوستالژی ولی حال و هوای بازیای قدیمی یه چیز دیگه بود واقعا (در ضمن یه قسمت فرعی از این بازی برای psp به اسم the 3rd birthday هم ساخته شد که در نوع خودش بازی جالبی بود ولی شباهت انچنانی با parasite eve نداشت)
دمت گرم :heart:
اون بازی که رو psp اومد رو هم خیلی سعی کردم با امولاتور رو ps3 بازی کنم ولی نشد. هرچند همونطور که گفتی واقعا مشخص بود که با نسخه های قبلی خیلی فرق داشت.
در ضمن paradise eve 2 غیر از پاداش هاش، چندین سناریو و پایان مختلف داشت که کاملا رو داستان و گیم پلی و پایان بندی بازی تأثیر داشت.
تو بهترین حالت اگه تمام کارهای درست رو در طول بازی انجام میدادی، آخرش یه کامیون با بینهایت مهمات رایگان در اختیارت بود! ولی بازم کشتن دو تا باس آخر بازی سخت بود!
امیدوارم یا ریمیک بشه یا قسمت جدیدش ساخته بشه.
اقا سعید هر چه قدر نوشته هات شاهکارن سلیقه ات خیلی بده
من بخاطر تعریف های شما surge و برک پوینت رو خریدم که دقیقا هردو ضعیف ترین عناوینی بودن که تو نسل ۸ بازی کردم!
ببخشید سوال میپرسم دقیقا چی تو surge بد بود یه هک اند اسلش هارد کور تو زمان اینده که انصافات هم کیفیت خوبی داشت درسته داستان خوب نبود ولی بقیه اجزای بازی مشکل خاصی نداشت
داداش surge کاملا فاجعه بود
اصلی ترین نقطه ضعفش هم سیستم هدف گیری اعضای بدن بود که فقط برای تفاوت پیدا کردن با عناوین سولز درون بازی بود و واقعا هیچ توضیح منطقی نداشت برای توضیح راجبش میتونی نقد های ign و گیمز رادار رو بخونی
من با بازی ای که هویت نداشته باشه خیلی مخالفم که مثال بارزش هم همین سورج بود که هیچ حرف جدیدی برای گفتن نداشت
حالا شاید شما فقط شاهکار بازی کردی ?:-) …….
شاید سلیقه ی شما بده
چون هر دوی اونا تو سبک خودشون خیلی خوب و برترین هستند
ولی داداش وقتی متای این دو عنوان زیر ۷۳ هست یعنی تعداد کسایی که از این بازی ها بدشون اومده خیلی بیشتره
یه شوتر تاکتیکال بهتر از ghost recon بگو حرفمو پس میگیرم
با قابلیت بازی با دوستان
با شما موفقم که سلیقه ای و خوبه اما فکر کنم از بهترین اکشن تاکتیکال ها متال گیر ۵ باشه اما گاست ریکان هم خیلی خوبه
insurgency sandstorm
Arma 3
Grbp از اولی بهتره
ولی از دومی بدترین که اون برا هشت سال پیشه
اینطوری میشه گفت رینبو وگاس ازش بهتره
بازی ها سلیقه های مختلف رو مد نظر قرار میدن تقریبا بیشترشون و نه همشون خب این دو بازی به سلیقه شما نخورد و خوشت نیومد اما خیلی ها رو میشناسم که باهاش کلی حال کردن مثلا من دوستی دارم که عمرا بازی ترسناک یا وحشت بقا انجام بده میگه اعصابشو ندارم حالا شایدم میترسه واقعا 😀 اما همونطور میگه سلیقه من اینطوره به سلیقه ها در ویدیو گیم باید احترام گذاشت همین دوستم با حالت کواپ در گوست ریکون تا مدتی محو بود و جزو بهترین بازی هاشه
لا الله الا الله
این حرفا یعنی چی آقا فرید
چیزی به اسم سلیقه بد و خوب وجود نداره عزیز من
سلیقه سلیقس
یعنی من از یه چیز خوشم میاد و اون چیز برای من خوبه ولی دلیل نمیشه مثلا چون یکی از اون چیز بدش میاد سلیقه من بد باشه
همین surge و بریک پوینت برای شما خوب نبوده چون سلیقه شما نبوده
نباید بگی سلیقه استاد بده باید بگی تو این ۲ مورد سلیقه تو با استاد یکی نبوده
مثلا خدایی شما بیا واسه من بهترین هک اند اسلش هارم بزاری جلوم هیچی لذتش در حد اوروچی و sw و dw نمیشه
چون سلیقم اینجوریه
ممنون از شما
با شماره هشت و نه کاملا مخالفم
هردو رو بازی کردم
رایز رو پی سی و گوست ریکون هم روی ps4 ولی متاسفانه هردو رو نصف کاره ول کردم
گیم پلی تکراری و ضعیف مخصوصا گوست ریکون
باگ های متعدد
و البته کم بودن محتوا و بخش داستانی بسیار کوتاه تو رایز
موسیقی نه چندان خوب
هوش مصنوعی ضعیف مخصوصا تو گوست ریکون
از همه مهم تر داستان بد که خب رایز رو میشه چشم پوشی کرد ولی گوست ریکون وحشتناک کلیشه ای و مسخره بود
اگه گوست ریکان رو قانونی خریدی حتما اونو انلاین کواپ برو تا جادوی اصلی گوست ریکان رو حس کنی اون وقت کلا ورق تو بازی برمیگرده تازه شما حتما بازی رو کلا اکشن رفتی جلو چون تو مبحث مخفی کاری هوش مصنوعی خوبی داره
دو نکته درباره ی گوست ریکون
گوست ریکون رو باید با دوستان بازی کنی و به صورت یه اکشن تاکتیکال جلو بری تا بازی بهتون بچسبه
اگه تنهایی بری و به صورت بازیابی مثل انچارتد اصلا از بازی لذت نمیبری
نمیدونم چرا به نظرم اومد تو این یکی یه ذره عصبانی شدید! :rotfl: :rotfl:
ممنون بابت مقاله :heart: :rose: ،راستش این اولین مقاله ای بود که هیچ کدومشون رو تجربه نکرده بودم 😀 😥 نه اینکه بخاطر این حرف ها بوده باشه،بودجه اجازه نداده 😥 در هر صورت خسته نباشید :-))
.
.
.
#ترول_نکنیم(دوستان دقت کردین جدیدا کامنت های زیر پست ها داره بهتر میشه-اگرم نشده کامنت های پایینی فکرکنم که من ندیدم 😀 – یه همت ریز دیگه داشته باشیم دیگه “گیمفا گلستان میشود 😀 “)
یکی کامنت ها تایید شده من رو پاک کرده نمی دانم برای چی آیا نویسند مقاله یا قلم شون رو زیر سوال بردم یا توهین کردم به سایت 😕 دیگران که سایت رو به هم می زنند با با کامنت های خویش مشکلی نداره ولی من نظر شخصی خودم رو درباره متا و بازی های داخل لیست گفتم تایید می شه لطفا یک جواب بدهید
رایز درسته بعد یه مدت بازی کردن تکراری میشد
ولی چون خیلی طولانی نبود میشه تاحدودی ازش چشم پوشی کرد
در کل بیش از حد کوبیدن بدبختو
و یکی هم رزیدنت اویل ۶
من خیلی سبک وحشت دوست ندارم و عاشق باری اکشنم
واسه من خیلیییی لذتبخش بود
و اینکه معلوم بود رو داستان و شخصیت پردازیش خیلی خوب کار شده
بخصوص کراس اور هاش که داستانا به هم میرسیدن بازیو خیلی جذاب کرده بود
اگه انتظار ترس از بازی رو نداشتن و به چشم یه عنوان مستقل نگاه میکردن یا رزیدنت اویلی که از سبکش دور شده (وضعیت الان اساسین کرید) امتیازای خیلی بالایی بهش میدادن ولی خیلی در حقش بی انصافی شد
امیدوارم کپکام با توجه به فدوش بالای نسخه ۶ یه بازی این مدلی دیگه هم بده ولی از همون اول توقع سبک وحشت رو به گیمرا نده از همون اول بگه این یکی اکشنه. صد در صد یه بازی عالی میشه
عرض ادب خدمت آقا سعید
من به نظرم یه گیمر اگه واقعا زبل باشه از بررسی تریلر های موقع معرفی و گیم پلی بازی راحت میتونه بفهمه که این بازی اوکی هستش با نه….
با ۳ تا از انتخاب هاتون کاملا موافقم… Re 6 و Dantes Inferno….. و بالاخره order 1886
همون یه تریلر مختص گیم پلی از یوتیوب یا حتی آپارات کافیه تا آدم بفهمه این عنوان قابل بازی کردن هست یا نه…..
اگه بخوام باهاتون روراست باشم،primal به نظر من نقطه شکست فارکرای بود.درسته که بعدا با شماره ۵ یه حال اساسی به همه داد…. اما واقعا من حتی ۳ ساعت اول بازی رو هم نتونستم تحمل کنم. هیچ چیزی نبود تو بازی…..فقط یه نیزه و یه تیرکمون میداد، یه نقطه بهت نشون میداد… بعدش یاللاه برو اونجا… از اول بازی تا آخرش کلا همین بود.
Breakpoint هم به نظرم واقعا تو زمینه القای حس نفوذ به مقر دشمن و اون هیجان مخصوصش موفق بود… تنها یه ایراد بزرگ داشت و اونم تکراری بودن بیش از حد ماموریت ها بود… یعنی اگه یه خورده از فارکرای ۵ همون تنوع خورده پا تو ماموریتاش داشت،بازی یه پیشرفت تمام عیار بود… آلمان های مخفی کاری و درگیری های تن به تن هم واقعا خوب دراومده بودن…..
این اواخر هم متاسفانه اونجرز هم رفت تو لیست بازی های شکست خورده…..داستان بازی برای یه بازی ابرقهرمانی روایت خوبی داره…. اما… مبارزات بازی فقط نصف شخصیتا قابل قبوله، بقیشون ضعف جدی دارن.. یکی از کلیدی ترین شخصیتا تو بازی تقریبا غایبه… و بالاخره باز هم مثل اوردر بازی تو یه چشم به هم زدن تموم میشه…..
جسارتا من از همون تریلر اول گفتم باید خیلی رو این بازی کار کنن تا بشه اون چیزی که وعده دادن… آخر هم همون چیزی شد که نباید میشد… حالا مقابل این من بهتون بگم…. Gotham knights بازی خوبی میشه…. خیلی هم بازی خفنی میشه… چون کلیات بازی دقیقا چیزیه که شما از یه بازی ابر قهرمانی میخوای
واقعا ایثن روغ ها یکی از فاجعه های نسل ۸گیم ها بود فقط ای کاش نیم نگاهی هم به بازی لست اف اس ۲میکردیم چون که بعضی با این که حتی ۵دقیقه از گیم رو بازی نکردن هی میگن کل بازی لست اف اس ۲ درباره … هستش درحالی که در کل ۳۵ساعتی که من گیم رو بازی کردم فقط توی ۲کات سین ان هم به صورت خیلی کوتاه به اون موضوعات اشاره شد و میتونستی کات سین رو نبینی گیم پلی شاهکار گرافیک به جرئت نسل ۹هوش مصنوعی قوی رو نمی بینن به چه موضوهایی گیر میدن با تشکر از استاد اقابابایی جهت پیشرفت جامعه گیم ایران :rose: :rose: :rose:
خیلی ممنونم استاد آقابابایی ! خسته نباشید.
عاشق این دسته مقالات شما هستم ! دید من رو نسبت به خیلی از بازی ها عوض کرد و الان که پاشون میشینم و تجربه می کنم می فهمم که چه عناوینی رو از دست دادم ! این سری مقاله اثبات میکنه که نمرات چهار تا منتقد در برابر سلیقه ی آدم هیچ ارزشی نداره و مهم خود گیمر هست که از بازی ها لذت ببره …
سعید جان خسته نباشی :rose: نمیدونی من چقدر از این پست سه قسمتی خوشم اومد به نظرم یکی از واجب ترین پست ها بود با تمام نکات و بازی هایی که تو هر سه پست اوردی موافقم ولی با اویل ۶ دیگه خیلی موافقم یعنی عشق کردم با این بازی و هرگز نفهمیدم چرا انقدر نمره پاینی گرفت 😮 کاش یکی از این منتقد های بسیار دانا رو به من معرفی میکردی میرفتم پیشش یه جور نقدش میکردم که تا صبح خواب لیون رو ببینه :laugh:
.
.
متاسفانه در کنار ترول کردن و هیت بازی سم بزرگی وجود داره در ویدیو گیم به نام منتقد و متای ناعادلانه و مریض وار که این خودش باعث به دنیا اومدن ترول و هیت شده و خیلی اوقات به اون بازی و بازیساز لطمه وارد شده 🙁 …. و بدتر از اون کسایی هستن که تحت تاثیر این افراد قرار میگیرن و قدرت تحلیل خودشون رو میسپارن به دست این افراد که معمولا این پدیده بیشتر گیمر های تازه وارد رو تحت تاثیر قرار میده ، طرف یه لست ۲ یه ویچر ۳ بازی کرده دیگه فکر کرده کل این صنعت رو درک کرده و چنان فکت صادر میکنه و چنان تحت تاثیر افرادی که در دنیای مجازی مثل مور و ملخ (منتقدین و کارشناس هایی که به نظر من غرق در منطق خودشون شدن و دیگه هیچی رو قبول ندارن ) زیاد شدن قرار میگیره که من واقعا تعجب میکنم ، طرف میره چند تا سایت میخونه چند تا یوتوبر رو دنبال میکنه یه لست ۲ بازی میکنه میاد چنان این صنعت رو مرز بندی میکنه و گیمر ها رو طبقه بندی میکنه و بازی ها رو نقد میکنه که آدم شاخ در میاره…..سعید جان دمت گرم واقعا که با این پست سه قسمتی تا حدی به این افراد نشون دادی چقدر اشتباه میکنن امیدوارم روند همچین پست هایی هم از طرف شما و هم از طرف بقیه نویسنده ها بیشتر بشه …. بازم ممنون و اینکه هر بار من گیمفا رو بهش سر میزنم فقط نسبت به سری قبل در منتقدین و نویسنده ها پیشرفت میبینم و واقعا ازتون ممنونم این سایت دقیقا پست هاش مثل انحصاری های سونی میمونه همیشه در بالاترین سطح :cowboy: با آرزوی سلامتی و پاینده باشین :yes:
.
.
#ترول نکنیم
شماره ۹ و ۸ و ۴ و ۱ بازی های خوبی نیستند مخصوصا ۸ و ۱
دلیل؟؟
تکراری شدن بازی / بی کیفیتی و آبکی بودن داستان / دور بودن از استانداردهای سری . در کل وصله ناجوری هستند مخصوصا رزیدنت ۶ و گوست ریکون . مافیا دو بد نیست حداقل از سه بهتره
حله
ولی پنجاه؟؟؟؟
خداوکیلی پنجاه یعنی فاجعه
خیلی در حق گاد اسنشن ظلم شد
مگه نمیگین بازی تکراریه پس نمره رو کم میکنیم؟
پس چرا این قضیه برای بازی های دیگه که هر نسخه ش فرقی با نسخه قبل نداره صدق نمیکنه؟
سلام سعید جان.مقاله خیلی خوبی بود.میگم اگه دوست داشتی یک تاپ تن از بهترین اثار پلاتینوم گیز بنویس
توجه داشته باشید که کلا بازی ها در طیف صلایق متنوعی خلاصه می شه و اصلا ما جچیزی به اسم گول خوردن نداریم. ممکنه یکی از the last of us 2 هم خوشش نیاد این به معنی این نیست که کسی اونو گول زده. کاملا شخصی و صلیقه ای .
من الان تنها بازی که دست دارم بازی کنم MW….
سلام به آقای بابایی خسته نباشید واقعا سایت گیمفا بهترین سایت گیمینگ ایران هستش چونکه به حرف مخاطبین گوش می ده من تو بخش قبلی این مقاله به اقای بابایی پیشنهاد دادم که ای کاش mafia 2 رو هم تو لیست می نوشتین و اقای بابایی هم به من قول دادم تو بخش بعدی مقاله خواسته من رو اجابت کنن و خوشبختانه هم اجابت کردن ممنونم از شما بخاطر خوش قولیتان
#ترول نکنیم
با همه اعضا این لیست موافقم به غیر از Resident evil 6 . اولین چیزی که ازش به یادم میاد دوربین افتضاح بازی و کنترل بدش به خصوص موقع مبارزه با باس ها بود. نمره پایین و حتی پایینترم حقشه.
سلام ببخشید این سوالم زیاد ربطی نداره فقط میخواستم بدونم بازیای نسل هشتم هم رو کنسول های نسل نهم میان؟بازی هایی مثل red dead 2 وdevil may cry 5 برای نسل بعد هم همشون هستن یا فقط انحصاری های سونی و مایکروسافت رو از قدیم میتونم بازی کنم؟
قابلیت بک وارد کنسول ها هست سی دی ps 4 رو بزار تو ps5 اجرا میشه
تشکر
خسته نباشید جناب آقابابایی،لطفا در مقاله بعدی بعضی از آثار داستان محور تعاملی که نمره الکی پایین گرفتند و از عنوان Prince Of Persia 2008 و سری Nier/Drakengard هم اشاره کنید مخصوصا Nier Gestalt که خودتون هم نقدش کردید و ریمسترش در راهه
سلام و عرض خسته نباشید خدمت آقا سعید عزیز.چه خوبه که صبح جمعه که از خواب بیدار میشم میدونم که یک مقاله خواندنی از شما در گیمفا هست.
با تک تک عناوینی که در مقاله هست موافقم.
دانته و مافیا ۲ تا از بهترین و ناب ترین تجربیات زندگیم هستند.مافیا ۲ همون ساندترک منوی اصلیش کافی بود تا آدم عاشق بازی بشه.
دوزخ دانته هم که جزو یونیک ترین و ناب ترین تجربیاتم بوده.فکر نمیکنم مشابه این بازی رو از لحاظ اتمسفر و حال و هوا پیدا کرد.گیم پلی هم که واقعا عالی بود و اون صلیب هایی که با دایره پرت میکرد هم خیلی جالب بودن.یک نکته ای که خیلی خیلی توی این بازی باحال و عالی بود طراحی دشمنان و باس ها با توجه به اون حلقه مربوطه در جهنم بود.واقعا امیدوارم که تمام دوستانی که این بازی رو انجام ندادن،هر چه سریعتر تجربه کنن.
ایده این مقاله واقعا فوق العاده اس و چقدر عالی میشه که دوستان این عناوین رو انجام بدن و لذتشو ببرن.
سلام سعید جان ممنون از این مقاله عالی و هوشمندانت واقعا حرف دلمو زدی بازی رزیدنت اویل ۶ و دانته اینفرنو واقعا شاهکار ومعرکه بودن وانتقادها ازشون بی انصافی محض بود
من که عاشق Ryse Son of Rome بودم
حیف کوتاه بود
از نظر مبارزاتی به نظرم اون زمان جدید می یومد به خصوص قابلیت های کنترل ارتشش
از بازی های با گرافیک زمان خودش هم بود
که هنوز هم بد نیست
خدا قوت آقاسعید آقابابایی عزیز :rose:
مافیا رو خیلی موافقم :yes:
واقعاً بهش کم لطفی شد .. موسیقی و گرافیک و داستانش عالی بود ..
اون سال (۲۰۱۰) یادمه از اون بازیایی بود که مبهوت گرافیکش شدم .. مثل نسخه یکش سال ها قبل از اون ..
..
من اصولاً متا برام اهمیت داره .. ولی یه قاعده براش گذاشتم:
اگه متا بالا ۹۰ باشه، حتماً بازیه با کیفیتی هست و حتماً ارزش تجربه داره
.. و تنها مانع تجربه کردنش سلیقه آدمه ؛ مثل ویچر ۳ که یه شاهکاره ولی من علاقه ای بهش ندارم ..
از طرفی اگه متا خیلی پایین باشه، حتماً ارزش تجربه نداره ..
مگه اینکه دیگه طرف چه سلیقه ای داشته باشه که مانع تجربه نکردنش بشه ..
بحث اصلی تو متا سر بازیای با متا متوسط به بالا هست ؛ مثلاً بین ۷۰ تا ۸۸ .. اونجا بنظرم گیمر فقط باید متوسل بشه به سلیقه خودش ..
فقط سلیقه هست که حکم می ده در اینجا .. اونم فقط شخص خودش..
من از متا اینو فهمیدم
به به آقا امیر گل
اون تیکه که گفتی اگه متا خیلی پایین باشه سلیقه و اینا خواستم یه مثال بزنم واست
بازی warriors orochi روی پلتفرمی که من بازیش کردم pc متای ۵۱ رو داره که به شدت پایینه ولی من هزاران بار تمومش کردم و هنوزم که هنوزه با عشق بازیش میکنم چون سلیقه من خیلی میخوره به اون بازی(یا شایدم به خاطر خاطرات بچگیه ولی خب اینجوریه دیگه)
خواستم یه مثال واسه حرفت بزنم
خب خب
ازون بازی چه دانی
من که همه رو نود و نه کردم بعد ولی کردمش
ای جان
راسیتش من چون اون موقع ها بچه بودم زیاد درگیر لول و اینجور چیزا نبودم ولی داستانیاش رو خیلی رفتم خیلی
یه نسخه داره موسو اورچی z هم ۱ش داخلش هست هم ۲ش هردوتاشو کلی رفتم داستانیاشو حتی بعضی دیالوگ هاشونم حفظم
Dynasty warriors 6 داستانیاش رو خوردم قشنگ خیلی عالیه
Samurai warriors 2 اصلا هلاک این گیمم عشقم بود هم داستانیاش هم اون مینی گیماش یه چی شبیه tower داشت floor داشت چندتا میرفتی بالا
یه مینی گیم هم داشت یه بازی رومیزی بود اونم خیلی باحال بود
خلاصه بگم که بیشتر خاطرات بچگی من با اینا + gta san + pes 2013 گذشت(البته گیمای دیگه هم بودن اینا اونایین که الان یادم میاد)
پ.ن:یادم میاد با خواهرم دو نفرش(اسپلیت اسکرین) میرفتیم خیلی حال میداد اون موقع ها که بچه بودم به اوروچی تو اون مرحله آخری ها که باید باهاش میجنگیدیم میگفتیم آشغالی خخخخ
از بین این ۳ تا گیم من با داستان dw6 بیشتر از همه حال کردم مخصوصا داستان لیوبی و ۲ تا رفیقش(برادر)
داداش تازه دیدم اسمتو ماسامونه همون یارو شنا سبز داره یه شمشیر و ۲ تا پیستول داره
منظورم شنل بود
اون هم تو اورچی بود هم تو ساورایی
داستان سامورایی و داینستی جداس ولی تو اوروچی همه باهم قاطی میشه
بچگی منم با اسپلیت اسکرین سامورایی واریرز ۲ گذشت
یادمه اون موقع کلا یه اسب خیلی خوب داشتیم
نصف زمان بازیو دعوا میکردیم کی ورش داره
یادش بخیر
به داته هم خیلی ارادت دارم
اولین نفری بود که باهاش بازی رو رو سخت رفتم
یادمه خیلی دلم میخواست اسب لوبو رو داشته باشم و اینکه سلاح چهارم همه رو باز کنم تا اینکه بزرگ شدم و فهمیدم واسه سلاح چهارم باید با یه کرکتر تو یه مرحله فول ستاره رو درجه سختی آخر(chaos بود فک کنم) برم خیلی سخت بود خدایی بعضی جاها رو مجبور میشدم با ترینر برم
واسه اسب درست یادم نیست چیکار باید میکردم ولی اینو یادمه که هیچ وقت درست حسابی از اون بخشی که قدرتای اسبو انتخاب میکردی سر در نیاوردم تا وقتی بزرگ شدم
والا من تو اوروچی اصن نفهمیدم چطوری اسب ور میداری
میرفتم تو بازی اگه کسی اسب داشت اسبشو ور میداشتم
وای دادا مرسی خاطراتمو زنده کردی
از مدرسه میومدم خونه لباسامو میکندم میپریدم سر کامپیوتر اوروچی بزنم خدااااا چقدر خوب بود اون دوران
اصلا عشق خالص بود گیم فقط گیم میزدی عشق میکردی کاری با نمره و تریلر و فلان نداشتی
خواهش میکنم
حالا که هستی یه راهنمایی هم بکن
من چند وقت پیش samurai warriors 2 رو دانلود کردم ولی وقتی میرم تو بازی
بازی به صورت پیشفرض دو نفره است
میشه بگی مشکل از کجاست؟؟
وات
یعنی مثلا میری تو استوری مود یا فری مود وقتی یه شخصیت انتخاب میکنی اصلا نمیزاره بری تو بازی تا یه شخصیت دیگه نگیری اینجوری؟
نمیدونم والا یه بار حذف و نصبش کن یا برو از یه سایت دیگه بگیر
و اینکه حواست باشه دستت به دکمه ای چیزی نخورده باشه
نه یعنی اینکه شخصیت اول رو انتخاب میکنم
خودش شخصیت دوم رو انتخاب میکنه
بعدم دیگه نمیزاره برگردم باید از بازی بیام بیرون
یه دلیل به ذهنم رسیده اونم اینکه به سیستم های شصت و چهار بیت نمیخوره
امکان داره از این باشه؟
فک نکنم
همون کارایی که گفتمو بکن
اگه درست نشد که دیگه نمیدونم برو تو فروم های خارجی ببین چی دسگیرت میشه
ممنون آقایی آقابابایی مقاله ی جالبی بود…
دروغ چرا بیشتر بازیای این لیست رو انجام ندادم نظرمو راجع به اونایی که تجربه کردم میگم…
راجع به dante’s inferno کاملا موافقم واقعا خیلی لذت بردم ازش و حدود ۴ بار تمومش کردم و واقعا این جفایی که در حقش شدو درک نکردم و نسخه ی دومش که هیچوقت ساخته نشد تبدیل شد به فانتزی… تیر خلاص هم با تعطیل شدن استدیوش زدن… واقعا حقش بیشتر از اینا بود…
گاد آو وار بیشتر مشکلش تکراری شدن فرمولش بود البته داستانشم اون جذابیت نسخه های اصلی رو نداشت به نظر من…
راجع به resident evil هم باید بگم بازی خوب و خوشساختی بود ولی اون چیزی نبود که باید میبود مشکلش فقط همین بود ینی شخیصیتا و عنوان بازی عوض میشد میتونست آی پی جدید و فوق العاده ای باشه ولی از نظر رزیدنت اویلی یک شکست بود
خداقوت و خسته نباشید خدمت جناب آقابابایی عزیز :rose:
با خوندن مقالات شما خیلی لذت میبرم و با همه ی بازی هایی که گفتید موافقم
به نظرم متال گیر ۵ هم از این دسته بازی هاست که نباید با بعضی حرف ها از دست داد مثل ایتکه میگن به درد نمیخوره و داستانش بده ولی من خیلی دوسش داشتم همچنین لست ۲ و دث استرندینگ که در مقاله ی اول هم نام بردید ولی در نهایت این سلیقه ی بعضی هاست که براشون ملاکه
با تشکر :rose: :rose:
خسته نباشید جناب بابایی
تقریبا روی تمام بازی هایی که گذاشتین باهاتون موافقم جز دوتاش چون خودم تجربه کردم و زیاد خوشم نیومده ازشون حالا این نظر شخصیه منه _ ایول ۶ رو وقتی شروع کردم دیدم بیش از حد اکشن داره و داستانش یجورایی بی سروتهه با اینکه عاشق اون یارو آلمانیه شدم خیلی شخصیت باحالی داره ولی اونطور که باید بازی خوب نبود اکشنش خیلی بود اصلا ترسناک نبود بازی برای من انگار تفنگ بازی بود که هیچ ترسی رو توش احساس نکردم حتی ایول ۵ که خیلیا میگن بده رو من قبولش دارم بازی قشنگیه ولی این یکی رو نه
بازی بعدی بریکپوینته اونم تجربه کردم با اونم نتونستم زیاد حال کنم دویژن و رینبو رو خیلی دوست داشتم ولی این نسخه خیلی کم و کاستی داشت انگار بازی ناقص داده بودن بیرون الان شاید درست شده باشه نمیدونم
ممنون که وقت گذاشتین و این مقاله عالی رو نوشتین
death stranding واقعا شبیه ساز پیاده رویه یا اونم بزرگنماییه؟
بزرگترین بزرگنمایی کل نسل ۸
اگه واقعا از بازی خوشت اومده قطعا تجربش کن
چون با توجه به فیدبک کسایی که از بازی خوششون اومده به نظر اگر سلیقت به بازی بخوره خیلی بازی خوبی میشه برات
ممنون
این یه بازی نکته شبیه ساز راه رفتنش متاسفانه نه تنها از زبان پلیر ها بلکه خیلی از منتقد ها شنیده میشد برا همین واسم سوال بود واقعا این طور هست یا نه البته ریتم کند بازی یکم این مورد رو بیشتر مورد توجه قرار میده
اگر تسلط خوبی به زبان انگلیسی دارید و داستان یه بازی براتون مهم هست دوستان اینجا میگن از یه چپتری به بعد داستان به شدت درگیر کننده میشه و گیم پلی کلی بهبود پیدا میکنه
مرسی واقعا یه مقاله بسیار سرگرم کننده بود دمت گرم اقا سعید عزیز
من خیلی از بازی های لیست رو بازی کردم و به شخصه میگم بدون هیچ درنگی بازیشون کنید عمرا پشیمون نمیشید
من خیلی با ryse son of rome حال کردم و یه بازیه واقعا عالی بود گیم پلیش رو خیلی ازش خوشم میاد
مافیا ۲ هم از همه لحاظ عالی بود
فارکرای درسته با همشون متفاوت بود ولی همین متفاوت بودنشه که به نظر من خاصه در بینشون
و اینکه درسته re6 در حد و اندازه های دیگر قسمت های سریش نبود و اکشن بیش از حد داشت اما گیم پلی بسیار طولانی و هیجان انگیزو سرگرم کننده ای داشت و حدودا ۰۵ ساعت بود فک کنم ۴ یا ۵ تا بخش داستانی بود و هرکدوم ۵ ساعت بود و میشد هرکدوم رو هربار با یه شخصیت بازی کنی
یه چیزی درمورد days gone بگم میشه از فروش بازی هم گفت که چه بازیه خوبی هستش
من خودم ۱۰ تا بازی از سری رزیدنت ایول تجربه کردم و میتونم بگم شماره ۶ از همه ضعیف تر و مزخرف تر بود اگه بحث سر اکشن پیش از حد باشه که شماره ۴ هم اکشن زیادی داشت ولی چرا به عنوان بهترین نسخه ازش یاد میشه ؟؟
رزیدنت اویل ۶ جدا از اینکه رزیدنت اویل خوبی نبود بازی خوبی هم نبود بر عکس اویل ۷ که با اول شخص بودن دوربین و نبود زامبی از ریشه های رزیدنت اویل فاصله گرفت ولی بازی خیلی خوبی بود
آقای بابایی در مورد شماره ۹ و ۳ با شما مخالف هستم خب مقل بیشتر بازی های cry بازی بیشتر بروی گرافیک تمرکز داشت تا داستان و گیم پلی اگر بازی خوب است چرا پس اینقدر نظر منفی در مورد بازی زیاده ?:-)
و شماره ۳ هم دقیق آنطوری که شما گفتید هستد کیفیت سه گانه رو نداره ولی بازی بدی نیست ولی اگر در مقایسه با نسخه قبلی پسرفت داره
در مقاله بعدی یاد از بازی مترو هم کنید واقعا در حق اش بی عدالتی کردن :yes:
بنظرم بازی I Am Alive میتونست به این لیست اضافه بشه به شخصه خیلی باهاش حال کردم مخصوصا تو نو آوری که میتونی با تفنگ بدون گلوله مردمو بترسونی و ازشون بخوای کاری که خاستی رو انجام بدن ( فقط حواستون باشه با تفنگ بدون گلوله ماشه رو نکشید که خیلی براتون بد تموم میشه خخخ) :inlove:
سلام آقا سعید گل و ممنون بابت مقاله زیباتون
در مورد رزیدنت ایول ۶ کاملا موافقم و بعد از ایول ۴ بهترین رزیدنت ایول برای من و یکی از بهترین و هیجان انگیز ترین بازی اکشن عمرم بود وهست حتی اگه توی لیست شما نمیبود حتما یاد آور این عنوان میشدم چون واقعا حیفه بازی با این همه جذابیت و محتوا محیط های متنوع کنترول بهترین شخصیت های مجموعه که هر کدام جذابیت خاص خود شان را داشتند نادیده گرفته بشه و به بهونه های مختلف بازی رو انقدر بکوبن که ….. بیخیال
بازم ممنون بابت مقاله زیبا تون و پوشش رزیدنت ایول ۶
دوستان برای تجربه این بازی( اگه تا حالا تجربش) نکردید یه زره هم دل نزنید چون بعد از تمام کردنش شما هم مثل من در تعجب سنگر گیری منتقدان علیه ای اثر خواهید ماند.
سلام و عرض خستهنباشید خدمتِ سعید جانِ عزیز و گل
با سپاس فراوان سعید جان. :heart: :heart: :-* .
سلام اقای اقابابایی من خیلی از بازیهایی که در این لیست بودن رو انجام ندادم ولی در مورد باقی مثلا بازی دوزخ دانته یا dante inferno من روی ps3 بازیش کردم با اینکه نتونستم تا اخرش برم ولی بنظر من بازی بسیار با کیفیت و سطح بالایی رسید با اینکه تقلید از المانهای گیمپلی سری خدای جنگ بوضوح داخل بازی دیده میشد ولی منطقی نیست که بازی رو فقط به این دلیل بکوبیم من خودم بشخصه عاشق سری gow هستم و بدم هم نمیاد که عناوینی دیگه ای هم در این سطح و کیفیت عرضه بشن حالا منتقدها هر چه میخوان بگن
در مورد شرکت یوبی سافت تا حدودی با شما موافق و تا حدودی هم مخالفم یادمه در گذشته گه گداری که با برادرم برای خرید بازی به مغازه ای می رفتیم (۱۵-۱۶ سال پیش یا شاید هم بیشتر)هر وقت چشمم به لوگوی یوبیسافت و اللخصوص لوگوی تام کلنسی می افتاد بیدرنگ میخریدمش و الحق بهتری بازیساز و ناشر در اون سالها بود ولی وقتی الان شرکتهای بزرگی مثل یوبیسافت وea که شرکتهای بزرگی بودند و هنوز هم هستند وسالهای سال برای ما خاطره سازی کردند چرا نباید شاهد عناوین بزرگ و عظیمی مثل ویچر یا اسکاریم و یا مترو و غیره باشیم در حالی که تعداد کارمندان و استودیوها و سرمایه این دو شرکت چندین برابر شده ولی ما منتظر بازی ویتچر یا سایبرپانک میمونیم که توسط یک استودیو نه چندان با سابقه و گمنام با بودجهه نه چندان زیاد ساخته میشه
برای شرکتی به بزرگی یوبیسافت که زمانی سردمدار نواوری بود خجالت اور نیست که در بهترین و تقریبا تنها بازی کاملا داشتانیش یعنی اساسینز کرید که خود من به شخصه علاقه زیادی بهش دارم از ساخته شرکت گمنامی مثل مونولیث یعنی بازی shadow of mordor یا witcher 3 کپی برداری کنه ویا از روی تریلر های بازی rage 2 فار کرای new dawn رو بسازه و حتی مورد تمسخر اعضای استودیو id قرار بگیره
در سرگرم کننده بودن بازیهای یوبیسافت شکی نیست ولی این شرکت خیلی وقته عمدا از شاهکار سازی فاصله گرفته و بنده شخصا امید زیادی به این شرکت ندارم
موافقم که از اوج فاصله گرفته
ولی هنوز اینقدر بدبخت نشده که از رو ریج نیو داون رو بسازه
اصلا به تفاوت این دو بازی دقت کردی؟؟
هیچ شباهتی به هم ندارن
یوبی گفت خب اگه جوزف سید راست میگفته چی؟
پ.ن
اقا بازی جدید از یوبیسافت پیداکردم
I am alive که یکی از دوستان بالا بهش اشاره کرده بود
امیدوارم این مقاله قسمت چهارمی هم داشته باشه…
من بیشتر سبک h&s و ریسنگ بازی میکنم و تمایل چندانی به بازیهای شوتر (خصوصا سوم شخص) ندارم. اما دو بازی شوتر هستند که دوستشان دارم و چندین ساله اونها رو تجربه میکنم. بازیهای Kane & Lynch و red faction armageddon که بنظرم بیراه نیست اگه توی این لیست قرار بگیرند.
ممنون بابت مقاله :rose:
عالی بود :heart: :heart: :heart: در مورد مافیا ۲ و RE6 و فارکرای پایمال که خودم تجربه کردم کاملن سخن شما رو تأیید میکنم ، الآنم دارم مافیا ۲ روی ps4 دوباره تجربه میکنم ، قطعن بقیه ی لیست هم حق با شماست
متا در مورد بعضی بازی ها واقعن مزخرف و دروغی بیش نیست
:inlove:
دانته اینفرنو باید ریمیک بشه.رایس فقط گرافیک داشت از یاد هم رفت.گوست ریکان بریک پوینت هم واقعا بی ارزشه
سلام
ببخشید آقای آقابابایی
یه مقاله هم بنویسید برعکس این مقاله بازی هایی که دروغ گفتند فوق العاده است ولی ارزش بازی نداشتند
در مقاله هاتون حرفهای حقی رو میزنید
تشکر
به جرات میگم the order یکی از خاص ترین بازی هایی بود که دیدم از گرافیک و اون فیلتر خاکستری- آبیش بگیر تا اون اتمسفر مرموزش. واقعا یجاهایی کات سین تموم میشد یکی دو دقیقه وای میستادم منتظر ادامش بودم بعد میفهمیدم خود بازیه کات سین نیست !!! فقط خیلی یهویی تموم شد.
به نظرم kane and lynch 2 dog days هم میتونه تو این لیست باشه