بله! همیشه افتخار میکنم که یک گیمر هستم
۶ سال از نخستین مقاله ی “افتخار میکنم که یک گیمر هستم” گذشت. ۶ سالی که هر روزش همراه شما بوده ام و باید بگویم امروز بیشتر از همیشه به گیمر بودنم افتخار می کنم و می دانم که شما نیز چنین حسی دارد. اصلا مگر می شود که جادوی دنیای گیم را لمس کرده باشید و عاشق و شیفته ی آن نشده باشید و به تجربه های بی نظیر و رنگارنگی که در این دنیا داشته اید افتخار نکنید؟ برای ما گیم کامل ترین نوع هنر است حالا چه کسی خوشش بیاید و چه نه. امروز دنیای محبوب ما غول های هالیوود را هم رد کرده است و دیگر همه می دانند که دنیای گیم چقدر قدرتمند است. راستش را بخواهید از ۶ سال پیش و نخستین قسمت مقاله، اوضاع مقداری بهتر شده است و برخی گیمرهای دیروز حالا پدر هستند و با کودکانشان بازی می کنند و اتفاقا خیلی از این پدران عزیز را در گیمفا داریم. پدران روشن فکر و خوش ذهنی که می توانند نسل را عوض کنند و دید جامعه را به گیم تا حد زیادی تغییر دهند و اتفاقا تا حدی این کار را هم کرده اند. یک پدر گیمر همیشه به تجربه هایش در دنیای بازی افتخار می کند و قطعا به فرزند گیمرش هم افتخار می کند، به جای این که او را زیر بار نگاه های سنگین و کنایه ها و زخم زبان هایی که شاید خودش از پدرش دیده و شنیده است، له کند. آن نگاه هایی که هدفشان این بود که ما را از گیمر بودن شرمسار و خجالت زده کنند ولی خب عشق ما به دنیای گیم خیلی بیشتر از این حرف ها بود.
سیمی که مستقیما به قلب و روح و وجودمان وصل است
ما تلاش کردیم و درس خواندیم و زندگی موفقیت آمیزی را پیش گرفتیم تا به آنها بفهمانیم گیمر می تواند در زندگی بسیار بسیار موفق باشید. کلی زحمت کشیدیم تا بالاخره یک روز اطرافیان و والدینمان با احترام به گیم نگاه کنند. بله ما عاشق گیم هستیم و هیچ کس نمی تواند کاری کند که به گیمر بودن خود افتخار نکنیم و نبالیم. هیچ نیازی نداریم که به کسی توضیح دهیم چرا گیمر هستیم و یا سعی کنیم بقیه را قانع کنیم که گیمینگ خیلی خوب است. گیمر هستیم چون عاشق گیم و رفتن به دنیا ناشناخته ها و قرار گرفتن در قالب قهرمانان و ضد قهرمانان و انواع و اقسام شخصیت ها هستیم. گیمر هستیم چون با گیم حال می کنیم و وقتی وارد دنیای بازی می شویم انگار که روحمان از وجودمان پر می کشد به یک دنیای دیگر، آسوده خیال از تمام مشکلات و واقعیت مسخره ی دنیای واقعی که لااقل با ورود به دنیای گیم برای مدت کوتاهی از آن فاصله می گیریم. گیمر هستیم چون گیم لااقل از نظر ما کامل ترین فرم هنر است و مثل فیلم سینمایی نیست که از قبل برایمان تصمیم گرفته باشند چه باید ببینیم و ما هم ببینیم. اینجا ما خودمان تعیین می کنیم و خودمان کنترل می کنیم و خیلی وقت ها خودمان سرنوشت را رقم می زنیم. اینجا ما داستان و فیلم داریم، نقاشی و طراحی هنری داریم، موسیقی و ساندترک داریم، شخصیت پردازی داریم و از همه ی این ها مهم تر، اینجا ما رویا داریم. دنیای گیم رویای ماست و از لحظه لحظه ی بودن در آن لذت می بریم.
وقتی می گویم بازی برای من یعنی یک بخش خیلی خیلی بزرگ از روحم، از زندگی ام، از وجودم، از تمام آن چیزی که هستم. اگر کسی این را نمی فهمد از کوته فکری خودش است و نه مشکل ما گیمرها. ما دشمن جامعه و زندگی و موفقیت نیستیم. دشمن جامعه آن ابلهی است که کاریکاتور می کشد و گیمر را به شکل یک کرم ترسیم می کند که انگار اصلا نگرانی ندارد. تا وقتی این ابله ها در جامعه هستند ما باید خیلی محکم تر به هم بچسبیم و قدرتمندتر باشیم و بیشتر از همیشه به خودمان افتخار کنیم. وقتی کسی که ذهنش کرم خورده است گیمر را کرم ترسیم می کند باید خدا را شکر کرد چون می دانیم که قطعا در مسیر درستی هستیم. گیمر می توانید دکتر باشد، مهندس باشد، نابغه باشند، ریاضی دان و فیزیک دان باشد، دانشمند باشد و در کنار همه ی اینها بله ممکن هم هست که یک آدم به درد نخور و بیکار و معتاد هم باشد، مثل تمام اقشار دیگر جامعه که خوب و بد دارند.
دلمان می خواهد گیمر باشیم و مشکل ما نیست اگر کسی این قدر کوته فکر است که این را نمی تواند درک کند. روز ها و نسل ها و کنسول ها و بازی ها می آیند و می روند اما اینها همه موضوعات فرعی است برای این که به یادمان نیاوریم که در اصل با گفتن اینها داریم می گوییم روزهای عمر و سن ما هستند که می روند. هر روز بزرگتر و احتمالا عاقل تر و بالغ تر می شویم و جالب اینجاست که لااقل برای من هر روز که می گذرد و بزرگتر می شوم بیشتر دلیلی پیدا می کنم که عاشق بازی ها باشم و به این دنیای زیبا عشق بورزم. وقتی می گویم بازی برای من یعنی یک بخش خیلی خیلی بزرگ از روحم، از زندگی ام، از وجودم، از تمام آن چیزی که هستم. اگر کسی این را نمی فهمد از کوته فکری خودش است و نه مشکل ما گیمرها. ما دشمن جامعه و زندگی و موفقیت نیستیم. دشمن جامعه آن ابلهی است که کاریکاتور می کشد و گیمر را به شکل یک کرم ترسیم می کند که انگار اصلا نگرانی ندارد. تا وقتی این ابله ها در جامعه هستند ما باید خیلی محکم تر به هم بچسبیم و قدرتمندتر باشیم و بیشتر از همیشه به خودمان افتخار کنیم. وقتی کسی که ذهنش کرم خورده است گیمر را کرم ترسیم می کند باید خدا را شکر کرد چون می دانیم که قطعا در مسیر درستی هستیم. گیمر می توانید دکتر باشد، مهندس باشد، نابغه باشند، ریاضی دان و فیزیک دان باشد، دانشمند باشد و در کنار همه ی اینها بله ممکن هم هست که یک آدم به درد نخور و بیکار و معتاد هم باشد، مثل تمام اقشار دیگر جامعه که خوب و بد دارند.
گیم و بازی ویدئویی هرگز و هرگز برای ما صرفا فقط یک “بازی” نبوده و نیست و نخواهد بود. برای ما این یک زندگی است. یک تجربه ی دیگر است و شاید باید بگویم صدها تجربه ی دیگر است. هرگز فکر نکنید که چون عاشق دنیای بازی ها هستید توضیحی به کسی بدهکارید. هر کس عشقی دارد و ما هم عشقمان به دنیای بی نظیر بازی هاست که روح و وجودمان با آن گره خورده است. یک گره باز نشدنی که نه خودمان می خواهیم بازش کنیم و نه می گذاریم کسی بخواهد بازش کند. ما گیم و دنیای گیم را زندگی کرده ایم. ما اینجا اشک ریخته ایم و خندیده ایم. عاشق شده ایم. از خانواده دفاع کرده ایم. با خدایان جنگیده ایم. تمام دنیای باستان را گشته ایم. انواع اساطیر کشورهای مختلف را از نزدیک لمس کرده ایم. قهرمان بوده ایم. شکست داده ایم و شکست خورده ایم. خیانت دیده ایم و تصمیم گرفته ایم. اصلا ما اینجا بارها مرده ایم. بله مرده ایم ولی یاد گرفته ایم که بلند شویم و دوباره و دوباره و صد باره تلاش کنیم تا آخرش مشت هایمان را گره کنیم و بگوییم ایول!!
آهای آقایان و خانم های مثلا نگران که ضد گیم هستید، فکر نکنید که می توانید هر چه خصوصیت منفی است را ببندید به گیمر بودن یک شخص و بگویید دلیلش این است که گیمر است. دیگر دوره ی این اراجیف گذشته است زیرا که اگر قبلا پدر و مادرهایمان حرف های شما را می خریدند، حالا دیگر نسل دارد عوض می شود و خود ما می شویم پدر و مادرها و آن وقت است که وقتی این اراجیف را تحویلمان دهید در صورتتان می خندیم و می گوییم “آره تو راست می گی! تو خوبی! هر چی بدبختیه به خاطر گیمه!” امروز دیگر می دانیم که گیم به صورت عادی و نرمال و صحیح، نه تنها باعث ایجاد موارد منفی نمی شود بلکه تازه یک گیمر در مقایسه با یک فرد عادی در شرایط مساوی، خیلی هم می تواند متمرکزتر و با تجربه تر و با اطلاعات تر و دارای پشتکار و سختکوشی بیشتر باشد. بله ما گیمر هستیم و بدجوری هم به آن می بالیم. ما یک جامعه ی سالم هستیم که از مصاحبت هم لذت می بریم و کلی حرف و فلسفه و ایده داریم که با هم به اشتراک بگذاریم. ذهن ما آن قدر در بازی های مختلف همه چیز را دیده و شنیده است که حالا خودش می تواند داستان سرایی و ایده پردازی کند. ما کسانی هستیم که تنها برای یک بازی مثل دارک سولز و یک رابطه مثل رابطه ی سیف و آرتوریاس، می توانیم کتابی بنویسیم و اینترنت را از ایده و تئوری های خود پر کنیم. می توانیم داستان بلادبورن را صدها طور برداشت کنیم و برای خودمان شخصی سازی اش کنیم.
ما گیمرها هم زندگی واقعی موفقیت آمیز خودمان را داریم و هم صدها زندگی بی نظیر رویایی در دنیای بازی ها. تجربه هایی کرده ایم که بقیه حتی خیال پردازی اش را هم نمی توانند بکنند. ما چالش هایی را رد کرده ایم که بقیه طاقت و تحمل ۱ دقیقه اش را هم ندارند. بله! ما سکیرو پلات می کنیم! ما با دنیای بازی ها عشق می کنیم، زندگی می کنیم، کیف می کنیم. هیچ کس نمی تواند این را از ما بگیرد. فرقی نمی کند پلی استیشن داریم یا و پی سی و نینتندو و ….، چرا که همگی عضو یک جامعه بزرگ و دوست داشتنی هستیم. جامعه ای که باعث شده است امروز و هر روز در وبسایتی مثل گیمفا با هم صحبت کنیم و با هم دوست شویم و مثل یک خانواده باشیم. تا روزی که هستیم شعار ما تنها و تنها یک جمله است: “تا همیشه افتخار می کنیم که گیمر هستیم.”
گیم و بازی ویدئویی هرگز و هرگز برای ما صرفا فقط یک “بازی” نبوده و نیست و نخواهد بود. برای ما این یک زندگی است. یک تجربه ی دیگر است و شاید باید بگویم صدها تجربه ی دیگر است. هرگز فکر نکنید که چون عاشق دنیای بازی ها هستید توضیحی به کسی بدهکارید. هر کس عشقی دارد و ما هم عشقمان به دنیای بی نظیر بازی هاست که روح و وجودمان با آن گره خورده است. یک گره باز نشدنی که نه خودمان می خواهیم بازش کنیم و نه می گذاریم کسی بخواهد بازش کند. ما گیم و دنیای گیم را زندگی کرده ایم. ما اینجا اشک ریخته ایم و خندیده ایم. عاشق شده ایم. از خانواده دفاع کرده ایم. با خدایان جنگیده ایم. تمام دنیای باستان را گشته ایم. انواع اساطیر کشورهای مختلف را از نزدیک لمس کرده ایم. قهرمان بوده ایم. شکست داده ایم و شکست خورده ایم. خیانت دیده ایم و تصمیم گرفته ایم. اصلا ما اینجا بارها مرده ایم. بله مرده ایم ولی یاد گرفته ایم که بلند شویم و دوباره و دوباره و صد باره تلاش کنیم تا آخرش مشت هایمان را گره کنیم و بگوییم ایول!! ما گیمرها هم زندگی واقعی موفقیت آمیز خودمان را داریم و هم صدها زندگی بی نظیر رویایی در دنیای بازی ها. تجربه هایی کرده ایم که بقیه حتی خیال پردازی اش را هم نمی توانند بکنند. ما چالش هایی را رد کرده ایم که بقیه طاقت و تحمل ۱ دقیقه اش را هم ندارند. بله! ما سکیرو پلات می کنیم! ما با دنیای بازی ها عشق می کنیم، زندگی می کنیم، کیف می کنیم. هیچ کس نمی تواند این را از ما بگیرد. فرقی نمی کند پلی استیشن داریم یا و پی سی و نینتندو و ….، چرا که همگی عضو یک جامعه بزرگ و دوست داشتنی هستیم. جامعه ای که باعث شده است امروز و هر روز در وبسایتی مثل گیمفا با هم صحبت کنیم و با هم دوست شویم و مثل یک خانواده باشیم. تا روزی که هستیم شعار ما تنها و تنها یک جمله است: “تا همیشه افتخار می کنیم که گیمر هستیم.”
در انتهای این مقاله که در واقع بخش دوم از مقالات “افتخار میکنم که یک گیمر هستم” محسوب می شود و از آنجایی که شاید مقاله ی ۶ سال پیش را بسیاری از مخاطبین گیمفا که در سال های بعد از آن همراه ما شده اند ندیده و نخوانده باشند، خالی از لطف نیست که قسمت دوم مقاله را، با یادآوری بخش اول آپدیت کنیم تا همه ی مخاطبین امروز گیمفا هم آن را بخوانند و بدانند که باید همیشه به خودشان افتخار کنند که در جامعه ی گیم هستند.
یکی از مسائلی که به طور حتم ما بازیبازهای ایرانی در زندگی با آن روبرو بوده ایم و یا روبرو خواهیم شد مسئله ی موضع گرفتن والدین در برابر بازی کردن بازی های رایانه ای توسط فرزندانشان می باشد که بسته به سن والدین، سن فرزند و تعداد ساعت های بازی کردن در روز متفاوت است ولی به هر حال کم و بیش برای همه ی ما رخ داده است. چه بخواهیم و چه نخواهیم دیدگاه پدران و مادران ما نسبت به بازی های ویدئویی دیدگاه مثبتی نیست و اگر ما صدها تحقیق و مقاله و در مورد مفید بودن بازی های رایانه ای به آن ها نشان دهیم کافی است تا در یک خبر و یا یک مورد بشنوند که “فلان نفر در فلان جای دنیا بر اثر بازی کردن زیاد بازی های ویدئویی به خود یا دیگران آسیب رسانده است” و یا “تحقیقی انجام شده است که طی شرایطی خاص بازی های ویدئویی را مضر دانسته است.”
همین کافیست تا همه چیز را فراموش کنند و شروع به بد گفتن و انتقاد کردن از بازی های ویدئویی کنند و ما را با جملاتی نظیر “خجالت نمی کشی با این سنت بازی می کنی؟”، “کی می خوای دست برداری از بازی کردن”، “بازی کردن برای بچه ها است” و… متهم می کنند. تازه این یک قسمت قضیه است و قسمت دیگر این است که حتی اگر بازی های ویدئویی را مضر نیز ندانند این گمان را دارند که این بازی ها تنها برای کودکان است چون اسمش بازی است!
این دیدگاهی است که لااقل در جامعه ی ما در مورد بازی های ویدئویی وجود دارد و نسل ما با آن روبرو بوده است. موضوع اینجاست که بازی های ویدئویی نیز مانند هر چیز دیگری در دنیا نسبی هستند و می توانند با استفاده ی درست به یک ابزار مفید تبدیل شوند و یا با استفاده ی افراطی و غلط مسیر زندگی را منحرف کنند.
بازی کردن جرم نیست… قابل توجه خیلیها
اگر بخواهیم در مورد افراط و اعتیاد حرف بزنیم که خب این فقط مختص بازی های ویدئویی نیست. افراط و اعتیاد حتی در مورد مسائل مثبت نیز مضر هستند و زندگی را از روند عادی خود خارج می کنند. چه فرقی می کند که یک شخص هر روز ۱۵ ساعت بازی ویدئویی انجام دهد و یا مثلا مشغول تماشای فیلم باشد یا حتی ۱۵ ساعت از وقت تمام روزهای زندگی خود را کتاب (غیر درسی) بخواند و از تمام مسائل مختلف زندگی و روابط با خانواده و دوستان و…. غافل شود. باور کنید در تمام این موارد فرد از دیگر فعالیت های زندگی اش باز می ماند و لطمه می خورد ولی در دیدگاه والدین ما اینطور نیست. بگذارید رک و پوست کنده همین ۳ مورد را با هم مقایسه کنیم. اگر روزی ۱۵ ساعت کتاب بخوانیم واقعا فرزند خوبی هستیم. اگر ۱۵ ساعت فیلم ببینیم می توان گذشت و ایراد نگرفت ولی اگر ۱۵ ساعت بازی کنیم ما قطعا از دیدگاه والدین مریض هستیم و مشکل جدی داریم! این طرز فکر منصفانه نیست ولی خواه ناخواه وجود دارد. منظور این نیست که ۱۵ ساعت بازی کردن ایراد ندارد بلکه خیلی هم بد است ولی نه بدتر از ۱۵ ساعت فیلم دیدن و شاید حتی ۱۵ ساعت کتاب خواندن و …..
در مورد مسئله ی سن مناسب بازی کردن نیز متاسفانه همین مشکلات و مسائل در کشورمان برای والدین وجود دارد. آخر چطور می شود یک بازی که تنها برای سن بالای ۱۸ سال ساخته شده است برای کودکان باشد؟ متاسفانه برای والدین ما بازی کردن عنوانی مثل GTA با کلی صحنه های نامناسب برای کودکان توسط یک کودک ۱۰ ساله بسیار قشنگ تر و منطقی تر از بازی کردن آن توسط یک فرد مثلا ۲۷ ساله است و با کمال میل حاضرند این بازی را برای کودک خود خریداری نمایند و در اختیارش قرار دهند ولی به دیگر فرزند خود که ۲۵ سال دارد و آن را بازی می کند ایراد بگیرند و او را بچه خطاب کنند و فکر کنند که دارند درست ترین کار دنیا را انجام می دهند و فرزندشان را از ورطهی خانمان سوز بازی های رایانه ای نجات می دهند. متاسفانه این مسئله تنها در کشور ما وجود دارد و نسل ما با آن درگیر بوده است و درگیر است و درگیر خواهد بود تا روزی که شاید خود ما در صدد از بین بردن آن برآییم.
به هر حال همه ی ما روزی پدر و مادر خواهیم شد و شاید همین مسئله را با فرزندانمان داشته باشیم. نکته اینجاست که ما چگونه با این مسئله برخورد خواهیم کرد؟ قطعا ما که خود در دنیای فوق العاده زیبای بازی های رایانه ای سیر و سفر کرده ایم نباید برخوردی مانند پدر و مادرانمان با بازی های ویدئویی داشته باشیم و در برابر آن موضعی کاملا خصمانه بگیریم. این تنها راهی است که می توان امیدوار بود تا نسل های آینده با مشکلی که ما با آن روبرو بوده ایم درگیر نشوند و یا لا اقل کمتر درگیر باشند.
” گیمر بودن من به این دلیل نیست که تصمیم گرفته ام زندگی نداشته باشم، بلکه به این دلیل گیمر هستم که تصمیم گرفته ام زندگی های زیادی داشته باشم “.
بگذارید کمی از جنبه ی تفریح به این مقوله نگاه کنیم. واقعا کدام سرگرمی و تفریح است که به ما اجازه دهد تا در غایت تخیل خود غوطه ور شویم و به دنیاهایی سفر کنیم که هر گز نمی توان در واقعیت در آن ها بود و در نقش شخصیت هایی قرار گیریم که شاید قهرمان تمام زندگی ما بوده اند. غیر از یک بازی رایانه ای چگونه می توان با اتوموبیلی رانندگی کرد که شاید در دنیای واقعی نمونه اش را حتی از نزدیک هم نبینیم. چگونه می توان طعم واقعی هدایت یک ارتش بزرگ را در یک نبرد هیجان انگیز در جریان جنگ جهانی چشید و با تمام وجود آن را حس کرد. چگونه می توانیم در قالب شوالیه ی تاریکی قرار بگیریم و مردم را از شر جوکر و دیگر دشمنان جامعه نجات دهیم؟ بازی های رایانه ای دنیایی هستند که به ما اجازه می دهند رویاهایمان را کنترل کنیم و آن ها را رقم بزنیم. مانند فیلم های سینمایی نیستند که فقط به تماشای آن ها بنشینیم و کاری جز نگاه کردن نداشته باشیم. اینجا خود ما گردانندگان وقایع هستیم و به آن ها جهت می دهیم. اینجا ما تصمیم می گیریم و سپس با عواقب تصمیمان روبرو می شویم. اینجا ما نقش اول هستیم و همه چیز در کنترل ماست. راه می رویم ، اکتشاف می کنیم ، می کشیم ، کشته می شویم، عاشق می شویم، انتقام می گیریم، اشک می ریزیم، می خندیم، خواننده و نوازنده می شویم، در کالبد محبوب ترین ورزشکارانمان قرار می گیریم، در نقش ابر قهرمانان زندگیمان قرار می گیریم، تصمیمات مهم و حیاتی می گیریم، رانندگی می کنیم، تصادف می کنیم، بین خوبی و بدی انتخاب می کنیم، خیانت می بینیم و خیانت می کنیم و درس می گیریم، تاریخ را رقم می زنیم و صدها عمل دیگر که تنها و تنها در این دنیای شگفت انگیز ممکن می شوند. واقعا نگاهی به نکاتی که ذکر کردم بیاندازید و با خود فکر کنید که کجا می شود این همه تفریح و سرگرمی مختلف را با هم داشت و این تعداد تجربه را کسب کرد.
بازی کردن در خون من است…قطعا همین طور است. نه؟
اگر فقط به جنبه های سرگرمی نگاه نکنیم و بخواهیم از جنبه های آموزشی نیز بازی های ویدئویی را بررسی کنیم حرف های بسیاری برای گفتن داریم. به راستی که همین بازی ها کلی اطلاعات عمومی ما را بالا برده اند. توسط همین بازی ها با کلی از وقایع مختلف تاریخی آشنا شده ایم. توسط همین بازی ها با فرهنگ و معماری و تاریخ بسیاری از شهرها و کشورهای دنیا در دوره های تاریخی مختلف آشنا شده ایم، استراتژی ها و نقشه های مختلف را به کار برده ایم و شکست خورده ایم و یاد گرفته ایم، با بازی های شبیه ساز بسیاری از مهارت ها را تا حدودی آموخته ایم و اگر روزی در واقعیت با آن ها روبرو شویم قطعا مانند یک فرد صفر کیلومتر نیستیم، با زندگی و سرنوشت بسیاری از شخصیت های مهم تاریخ آشنا شده ایم و از آن ها درس گرفته ایم. در دنیای بازی های ویدئویی ما با مفهوم تیم و کار گروهی آشنا شده ایم، لذت همکاری با دوستان و حتی غریبه ها را چشیده ایم و دوستان جدید پیدا کرده ایم. مگر زندگی غیر از این است؟ مگر تمام ورزش ها و آموختنی ها قصدشان آموزش همین مسائل به ما نیست؟ بازی های ویدئویی با استفاده ی درست به ما درس هایی از زندگی می دهند. این بی انصافی است که از ریشه و پایه این صنعت را به مضر بودن متهم کنیم و همه چیز را به گردن آن بیاندازیم. بازی های رایانه ای به وضوح ذهن و دید ما را باز می کنند و ما را با مسائلی آشنا می کنند که هرگز نمی توان در جای دیگری جستجو کرد. آیا نباید به بازیباز بودن خود افتخار کنیم؟ وقتی بازی های رایانه ای این همه نکات مثبت و جذاب و آموزنده و سرگرم کننده را برای ما به ارمغان آورده اند، به ما چه که در فلان کشور یک شخص غیر نرمال ۴ روز در کافی نت پشت سر هم بازی کرده تا جان خود را از دست داده است. آیا اگر بازی رایانه ای نبود چنین فردی راه دیگری برای اعتیاد و از بین بردن خود پیدا نمی کرد؟ ایا این تقصیر بازی های ویدئویی است؟ خیر این طور نیست. این ما هستیم که با استفاده ی صحیح یا غلط، خوب و بد بودن یک حوزه را تعیین می کنیم و بر آن اساس هدف گذاری انجام می دهیم.
یک گیمر از آخرالزمان نمی ترسد چون بارها آن را دیده است!
کاش والدین ما بدون تعصب این مسائل را می دیدند و درک می کردند. لا اقل کاش زمانی که ما خود در نقش والدین قرار بگیریم تمام این مسائل و لذت هایی را که در این دنیای بی انتها چشیده ایم فراموش نکنیم و فرزندانمان را از آن منع نکنیم. بالاخره باید روزی این دیدگاه در کشورمان اصلاح شود و شاید نسل ما که از این مسئله آسیب دیده است و متهم شده است و حرف شنیده است باید شروع کننده ی از بین بردن این تعصبات باشد. تعصباتی که هر کدام از ما را آزار داده است، کسانی را بیشتر و کسانی را کمتر. یادمان باشد که اگر روزی جایگاهمان از فرزند به والدین تغییر کرد یاد همین روزهای خود نیز باشیم و همه چیز را فراموش نکنیم. هر چیزی که به ما مربوط نباشد لا اقل این یکی به ما مربوط است و ما بیشترین صلاحیت را برای تغییر این دیدگاه و تعصبات داریم چون ما یک بازیباز هستیم.شخصی که دنیاهای بسیار بسیار بیشتری را از سایرین دیده است و تخیل قوی تری دارد. شخصی که سریع تر از دیگران تصمیم گیری می کند. شخصی باهوش و قابل احترام که تخیل خود را محدود نکرده است و در انواع و اقسام افسانه ها و واقعیت های تاریخی نقش آفرینی کرده است.ما از اشتباهات خود درس می گیریم و یاد گرفته ایم که هیچ مرحله ای را رها نکنیم حتی مراحل سخت و دشوار زندگی را. ما می توانیم تقلب کنیم ولی با درستی و عدالت بازی می کنیم. باید به خود افتخار کنیم که یک بازیباز هستیم و امیدوار باشیم روزی برسد که پدران و مادران نیز دیدگاه بهتری در این باره پیدا کنند. شاید بهترین جمله در مورد ما گیمرها این باشد:
” گیمر بودن من به این دلیل نیست که تصمیم گرفته ام زندگی نداشته باشم، بلکه به این دلیل گیمر هستم که تصمیم گرفته ام زندگی های زیادی داشته باشم “.
ما صبر و پشتکار را از مراحل Dark Souls آموخته ایم و خشم کریتوس را کنترل کرده ایم. بارها و بارها بشریت را نجات داده ایم. عاقبت ایده های آرمان گرایانه و آرمان شهرها را در بایوشاک و رپچر و کلمبیا دیده ایم. در سخت ترین ماموریت ها اسنیک بزرگ را همراهی کرده ایم و در واقع همه کاره ی او بوده ایم. فکر می کنید چه کسانی این شخصیت ها را تبدیل به افسانه کرده اند؟ بدون شک ما… بازی بازان…
پس بیایید بازی کردن خود را پنهان نکنیم و افتخار کنیم که یک بازی باز هستیم. ما یک جامعه هستیم. جامعه ای که کسی نمی تواند به این راحتی پایه های آن را سست کند. حتی اگر در داخل این جامعه با هم درگیری هایی داشته باشیم اما با این حال در قدرت و سلامت جامعه ی خود شکی نداریم. به ما می گویند بازیباز. ما صبر و پشتکار را از مراحل Dark Souls آموخته ایم و خشم کریتوس را کنترل کرده ایم. بارها و بارها بشریت را نجات داده ایم. عاقبت ایده های آرمان گرایانه و آرمان شهرها را در بایوشاک و رپچر و کلمبیا دیده ایم. در سخت ترین ماموریت ها اسنیک بزرگ را همراهی کرده ایم و در واقع همه کاره ی او بوده ایم. فکر می کنید چه کسانی این شخصیت ها را تبدیل به افسانه کرده اند؟ بدون شک ما… بازیبازان…
مطالب مرتبط سایت
تبلیغات
پر بحث‌ترین‌ها
- مایکروسافت هماکنون روی پلی استیشن بازیهای پرفروش بیشتری نسبت به سونی دارد
- نقدها و نمرات بازی Stellar Blade منتشر شدند
- شایعه: احتمال عرضه Helldivers 2 روی Xbox Series X|S وجود دارد
- بازی هایی که مورد بیمهری مخاطبین قرار گرفتند (قسمت دوم)
- دنیاهای آخرالزمانی که اگر در واقعیت رخ بدهند بقاء در آنها دشوار خواهد بود (قسمت اول)
- رتبهبندی شخصیتهای اصلی سری GTA
- انتقاد EA از ممنوعیت فروش Dead Space در ژاپن اما صدور اجازه انتشار به Stellar Blade
- آیا Final Fantasy 7 Rebirth فروش کمی داشته است؟ تحلیلگران پاسخ میدهند
- شایعه: سری Watch Dogs به پایان راه خود رسیده است
- آپدیت جدید بازی Marvel’s Spider-Man 2 منتشر شد
تبلیغات
پربازدید
+ ادامه
احساس شرم از جمع احساسات انیمیشن Inside Out 2 خط خورد 
نقدها و نمرات سریال لایو اکشن Knuckles 
معرفی ۱۵ سریال دیدنی و جذاب برای طرفداران Breaking Bad 
استقبال غیرمنتظره از اکران مجدد فیلم Spider-Man 2 
نبرد ولورین و ددپول در تریلر جدید Deadpool & Wolverine 
سریال Shōgun همه آن چیزی است که بازی تاج و تخت باید میبود 
تیزر تازه فیلم Kingdom of the Planet of the Apes منتشر شد 
بهترین فیلمها و سریالهای زامبی محور کره جنوبی 
معرفی ویلن انیمیشن Inside Out 2: احساس اضطراب 
ویدیو: مادسازان بازی GTA 5 را روی کنسول نینتندو سوییچ اجرا کردند
Inside Out 2 احساسات، شخصیتها و ماجراجوییهای جدیدی را نشان میدهد 
درجه سنی انیمیشن Despicable Me 4 اعلام شد 
رتبه بندی بهترین فیلمهای پاد-آرمانشهر و جنگی سینما - بهترین فیلمها و سریالهای زامبی محور کره جنوبی
- معرفی ویلن انیمیشن Inside Out 2: احساس اضطراب
رتبه بندی بهترین فیلمهای اکشن یک دهه اخیر سینما 
حضور سونیک در ویدیو جدید سریال Knuckles 
هر آنچه از فصل دوم سریال Wednesday میدانیم 
رونمایی از گرالت جدید در ویدیویی از فصل چهارم The Witcher 
فصل دوم سریال Squid Game اواخر سال ۲۰۲۴ پخش میشود
- هر آنچه از فصل دوم سریال Wednesday میدانیم
سینماکان: اعلام تاریخ اکران The SpongeBob Movie: Search for SquarePants 
هر آنچه از انیمیشن Moana 2 میدانیم 
اعلام زمان آغاز فیلمبرداری فصل دوم Wednesday 
ویدیو: اگر بازی پاندای کونگ فو کار جهان باز برای پلتفرمهای نسل بعدی ساخته شود - Inside Out 2 احساسات، شخصیتها و ماجراجوییهای جدیدی را نشان میدهد
آندرتیکر به ایران میآید 
پیکسار اولین تصویر از احساس نوستالژی در انیمیشن Inside Out 2 را منتشر کرد 
فیلمهای کمدی که سال ۲۰۲۴ اکران می‌شوند - درجه سنی انیمیشن Despicable Me 4 اعلام شد
نظرات
واقعا تک تک پاراگراف ها و جملات مقاله رو با بند بند وجودم درک کردم… فوق العاده بود ممنونم :heart:
واقعا گیمری تو ایران بدبختی داره. 😥 😥
قبلا خیلی افتخار میکردم، ولی الان با این وضع دلار و محدودیتا فقط عذاب میکشیم ( تو ایران البته )
باتمام وجود افتخارمیکنم که گیمرم .
وباتمام وجود افتخار میکنم که برای ما نوشتی علی جان
سلام و عرض ادب خدمت شما. یک دنیا سپاس از لطف و محبت شما. خوشحالم که رضایت داشتید از مقاله. ممنون که وقت ارزشمندتون رو گذاشتید برای مطالعه.
https://t.me/Gametal
آقا سعید ما گیمرها از لحاظ سطح دانش و علم و متون کشورهای دیگر و سطح جهانبینی دید متفاوت و گسترده ای داریم و ذهنمان برای هر اتفاق علمی و غیر علمی آماده س و ما از هیچ اتفاقی ترس و واهمه ای نداریم ولی متاسفانه اون افرادی که گیمر را کرم فرض میکنند دیدشون در حد چهار دیواری خانه ش به همراه حیاط پر از کرمش هست . ما از این همه زخم زبون هایی که از همه اعضای خانواده و خاله و دایی و عمو و غیره میشنویم مطمعنا توجهی نخواهیم کرد و مطمعنا میدانیم که این بندگان خدا در سطح دانش و علم و دید باز ذهن قرار ندارند . دنیای گیم دنیایی است که ما میتوانیم لحظاتی از زندگی خود را در آن با آرامش و بدور از فشار های روز افزون زندگی در آن سپری کنیم و هر کسی که تا به حال در مورد سرگرمی ازم سوال کرده با افتخار گفتم گیرم!
سلام عرض میکنم خدمت شما. چقدر زیبا و به جا و صحیح نوشتید. کاملا با نظرتون موافقم و تمام حرفایی که زدید کاملا حرف منم هست. ممنون از این که لطف کردید و مقاله رو خوندید و نظر گذاشتید. لذت بردم از خوندن نظرتون. همونطور که فرمودید همیشه باید بگیم با افتخار گیمر هستیم.
https://t.me/Gametal
درود و صد درود. درود و هزاران درود بر استاد اقا سعید اقابابایی. واقعا کیف کردم واقعا لذت بردم و کیف کردم. واقعا دست مریزاد خط به خطش وجودمو سرشار از آدرنالین کرد :-*
درود بر آقا سعید گل یکی از بهترین گیمر هایی که شناختم بله واقعا رسما و شخصا افتخار میکنم که یک گیمر هستم دقیقا همینطوره اون چند ساعتی رو که در روز یا در طول هفته میشینیم پای بازی انگار که تمام مشکلات و نامردی های روزگار تمام میشن و دقیقا الان پدر مادر های گیمر زیاد داریم و خوشبختانه اون دیدگاه سنتی که ناشی از بی سوادی و بی دانشی بود داره از بین میره ،،،، گیم برا شخص من قسمت جدا نشدنی از زندگیم هست از دوران کودکی وقتی که بازی میکردم تا همین دیشب فقط عشق کردم و چیز ها یاد گرفتم ازش ، من حتی با ۳۰ سال تجربه گیمر بودن یک نکته منفی در این هنر دوس داشتنی ندیدم و تازه کلی چیزای خوب به زندگیم اضافه کرد ، مثلا یک موردش ترغیب شدن به یاد گرفتن زبان انگلیسی اونم بدون هیچ آموزشی بود و دادن اعتماد به نفس و اینکه سعی کنم مثل دیدن پایان اکثر بازی ها مهربون باشم چون فقط محبت هست که بهترین نتیجه ها رو میده ، کجا همچین درسی میدن و تازه اگر هم بدن عمرا به اعماق قلبت نفوذ کنه
.
.
تازه گیمفا رو شناختم اگه گیمر نبودم کجا میدونستم تو کشورم یه سعید خانی هم هست که انقدر با پست هاش حال میکنم و کلی چیز از همتون یاد گرفتم خیلی چیزا میشه گفت راجب این عشق پاک زندگیمون ولی زیاد طولانی نمیکنم در آخر اضافه کنم اگر تو زندگیم از ۲ کاری که کردم و هرگز بابتش پشیمون نیستم و بر عکس خیلی راضی هستم یکیش سبک موزیکی هست که گوش میدم یعنی زندگیش میکنم(راک،متال) و دیگری گیمر بودن هست که هم باهاش زندگی میکنم هم عشق و دقیقا انگار محسن بدون گیم مثل یک انسان بدون روح و قلب هست ، بله گیم به روح و قلب من نفوذ کرده و تا آخر عمر قراره با هم یک دنیا عشق کنیم
.
.
# ترول نکنیم
درود بر محسن عزیز و گل. خیلی متشکرم محسن جان از این لطف و محبتی که دارید. خوبی و بزرگواری از خودتونه. بسیار از این که مقاله رو مطالعه فرمودید ممنونم و همینطور از نظر زیبا و به جایی که نوشتید. خوشحالم که مخاطبینی مثل شما داریم در گیمفا که بقیه به داشتنشون غبطه میخورن.
https://t.me/Gametal
:rose: :rose: :rose:
گیمر بودن من به این دلیل نیست که تصمیم گرفته ام زندگی نداشته باشم، بلکه به این دلیل گیمر هستم که تصمیم گرفته ام زندگی های زیادی داشته باشم
همین یه جمله کافیه
خیلی خیلی خیلی ممنون و متشکرم اقای اقابابایی عزیز بهترین مقاله چند وقت اخیر بود واقعا
همیشه افتخار میکنم که یه گیمر بودم و هستم و خواهم بود
درود بر شما حمیدرضا جان. خیلی متشکرم از لطف و محبتتون. باعث افتخار منه که رضایت داشتید. دقیقا همون یک جمله که فرمودید خودش بیانگر همه چیزه.
https://t.me/Gametal
اقایون گیمری گه دارین این کامنتو میخونین
بقیه دنیا همینجوری بر علیهمونن
بیاین خودمون داخل خودمون بر علیه هم نباشیم
چه ایکس باکس دارین چه پی سی چه نینتندو چه پلی استیشن
به هر حال گیمرین و عاشق گیمین
پس دلیل این دشمن تراشی ها چیه؟
ایول متین خوشم اومد 😀 پس بهتره اگرم کسی حرفی خلاف این جریان میزنه ( قطعا گیمر نیست) به کامنتش پر و بال ندیم که دقیقا مثل ریختن بنزین رو آتش میمونه ، اون دقیقا هدفش خراب کردن همون چیزی هست که گفتی
دقییییقا :yes: :yes:
کلا کسایی که همچین هدفی دارن اینجا جایی ندارن :yes:
محسن جان تبریک میگم حرکتی که خودت استارت زدی و با سایکویِ دوست‌داشتنی ادامه دادیم و بعضی از دوستان هم بهمون ملحق شدن ؛ کم‌کم داره جواب میده.
.
.
#ترول نکنیم
قربونت ایمان جان نظر لطفته
Iman آیدی psn ت رو میدی؟
متین تو هم همینطور
مرسی
مال من Psycho0172
عزیز من زیاد اهلِ آنلاین نیستم طوری که فقط برای خرید و دانلود کنسول رو آنلاین میکنم و پلاس هم تا حالا نگرفتم اما اگه به دردت میخوره بیا تلگرام بهت بدم چون جای عمومی یکم خطرناکه.از بس اکانت هک میکنن و شر میکنن از ترس بن شدن تو اون قسمتِ account management هر چی گزینه در موردِ privacy setting بود رو زدم غیر‌فعال کردم.
sterioheart@ این آیدی تلگرامِ بنده هستش.
خواهش میکنم ایمان جان اگر شما و بقیه دوستان نبودید حرکتی به وجود نمیومد , ایول دارین زیاد :rose: :rose:
:rose: :rose: .
درود بر تو متینِ گل :rose: :rose: :heart: :rose: .
عشقمی :heart:
به جز موبایل گیمرا
موبایلم خوبه
بنظرم vvvvv و i wanna be the guy و getting over it رو بازی کنی نظرت عوض میشه
😐
دلیلش میتونه حسادت باشه شاید 😀
گیمر بودن بهترین اتفاقی بود که میتونست تو زندگی ایران برام پیش بیاد :heart:
به عنوان یک گیمر ۲۶ ساله که تقریبا ۲۲ ساله گیم بازی میکنم و همچنین یک کارشناسی ارشد ژنتیک پزشکی با مقالات ISI متعدد، اعلام میکنم گیمینگ هنر-صنعت هشتم و کاملترین شکل هنر تا به امروز هست و توانایی رو که این هنر در تعریف کردن داستان داره هیچچچ پلتفرم دیگه ای نداره.
وظیفه ما گیمرهاست که اولا تعادل رو تو زندگی حفظ کنیم ، یعنی هم درس و کار و هم گیم. ثانیا به بازی های داستانی اهمیت بیشتری بدیم چون چیزی که گیمینگ رو تا این حد مهم کرده داستان و قدرت داستان پردازی بالاشه.
در پایان افتخار میکنم به گیمر بودنم و همیشه همه جا با صدای بلند گفتم گیمرم و براش تبلیغ کردم. و امیدوارم تا لحظه آخر عمرم همچنان گیمر باقی بمانم و چشمم رو از این دنیا در حین گیمینگ ببندم.
ممنون دکتر آقابابایی بابت مقاله، حرف دل ماست.
سلام و درود خدمت شما. یک دنیا سپاس از لطف و محبتتون و نظر زیبایی که نوشتید. واقعا باعث افتخار ماست که مخاطبین و گیمرهای تحصیلکرده ای مثل شما داریم که هم گیمر هستن و هم بسیار موفق در زندگی. بسیار از خوندن نظرتون لذت بردم. تشکر از شما.
https://t.me/Gametal
درسته منم معتقدم بازی باید داستانی باشه. بازیهای آنلاین فقط هوش مصنوعین و بس.
نفهمیدم چی شد؟
بازیهای انلاین فقط هوش مصنوعین؟
وات؟
منظورم اینه هیچ معنی ای ندارن. نه احساسی دارن نه صحنه های گریه دار. فقط باید بکشی و بری جلو. مخصوصا بازیای بتل رویال. من با بازیای داستان محور بیشتر حال می کنم
سلام اقا سعید مقالتون عالی بود
من خودم زبان انگلیسی رو با گیم یاد گرفتم
و بخاطر همین گیم تو رانندگی سرعت عملم از خیلی از تازه وارد های مثل خودم بهتره
بنظرم گیم توانایی اینو داره که سریال و فیلم رو کنار بزنه بازی GTA اینو ثابت کرد با فروشش
بازی های ترسناک از فیلم ها ترسناک ترن بازی های اکشن هیجان بهتر از فیلم هارو به ما میدن
بازی های آنلاین هم که برا گذر وقت با دوستانمون عالین
امیدوارم هیچکس نسل بعد گیم رو از دست نده و والدینمون هم درک کنن که گیم فقط وقت تلف کردن نیست
سلام و درود خدمت شما. خیلی ممنون از لطف و محبتتون که مطالعه فرمودید مقاله رو. خوشحالم رضایت داشتید از مقاله. بسیار نظر عالی و به جایی نوشتید به ویژه در مورد زبان انگلیسی.
https://t.me/Gametal
بزرگواری دکتر جان
این تحصیلات رو به نظرم ماها همه جا با صدای بلند باید اعلام کنیم تا این فکر که گیمینگ مال آدم گوشه گیر تنبل بره کنار. تو یکی از گروه ها با یک متخصص مغز و اعصاب تو آلمان آشنا شدم که یدونه بازی پلی استیشن ۴ از دستش در نمیره 😎 😎 😎
بزرگواری از خودتونه. کاملا درست می فرمایید و باهاتون موافق هستم.
https://t.me/Gametal
سلام و عرض ادب خدمت آقا سعید عزیز.چه مقاله زیبایی.من هم مثل شما و تمامی دوستان افتخار میکنم که یک گیمر هستم.در اسیسین کرید به برهه های تاریخی مختلف سفر کردم و سرگذشت افرادی که قبلا در این کره خاکی زندگی می کردند رو نظاره کردم و درس گرفتم.از دارک سولز و بلادبورن یاد گرفتم با استقامت و تلاش میشه به اهداف رسید و بر مشکلات فائق آمد.از لست آف آس یاد گرفتم که یک شخص برای حفظ عزیزانش حاضره هر کاری انجام بده و انسان ها در مرحله ای خطرشون برای همدیگه از زامبی ها و افراد آلوده به ویروس بیشتره.و خیلی مثال های دیگه های از خیلی از بازی های دیگه که تاثیر بسزایی در زندگی من و خیلی از دوستان بازی باز دیگه داشته.در دنیای بازی های ویدئویی احساساتی رو تجربه کردیم که حسابی ما رو به تفکر وا داشت.کنترل شخصیت هایی رو به دست گرفتیم که اعمالشون برای ما به سان درس هایی از زندگی بود.تاثیر بازی های ویدئویی در رساندن پیام هایش از هر مدیوم دیگر بیشتره و دلیل اون هم چیزی نیست جز تعامل بازی باز با دنیای بازی.باز هم میگم که افتخار میکنم که گیمر هستم و هیچ وقت نمیتونم زندگیم رو بدون بازی های ویدئویی تصور کنم
سلام و درود خدمت شما. خیلی ممنون از لطف و محبت و بزرگواری شما. بسیار بسیار نظر زیبایی رو نوشتید و خیلی از خوندنش لذت بردم. ممنون که لطف کردید و مقاله رو مطالعه فرمودید. منم مثل شما هرگز نمیتونم زندگیم رو بدون گیم تصور کنم.
https://t.me/Gametal
این است شاهکار گیمفا
این است تفاوت گیمفا
باور کنید استاد حاضرم شرط ببندم که نصف کاربرای سایت همسایه بدون اکانت میان اینجا مقالات شمارو میخونن میرن
گیم در من و من در گیم هستم
واقعا عالی بود
مقالات شما هر روز این دلیل رو که من چرا گیمفا رو انتخاب کردم رو بیشتر برام روشن میکنه
مرس از شما
عرض سلام و احترام خدمت شما. مثل همیشه دیدن نظر شما در مقالاتم باعث افتخار منه. این شما هستید که باعث شدید گیمفا خاص بشه. تفاوت گیمفا افراد باوفا و با محبتی مثل شما هستن که سبب شدن دشمنای گیمفا هم مدام اینجا بچرخن و مطالب ما رو بخونن. بسیار خوشحالم و افتخار میکنم که مخاطبی مثل شما داریم. ممنون از این لطف و محبت همیشگی شما نسب به من. خوبی و بزرگواری از خودتونه. امیدوارم که همیشه شما رو در گیمفا داشته باشیم چون مخاطبینی مثل شما باعث سربلندی سایت هستن
. https://t.me/Gametal
ممنون از آقا سعید برای نوشتن این مقاله زیبا…
من باور دارم که گیم پتانسیل فوق العاده بالایی برای درآمد زایی و حتی تبدیل شدن به شغل تمام وقت داره ولی متاسفانه نسل های قبلی اینو درک نمیکنن و بازی کردن رو در بهترین حالت تلف کردن وقت و در بدترین حالت یک تابو مخرب میدونن…
گیمینگ کاری با ما کرده که آهنگ های ویچر ۳ رو بعد بار ها بازی کردن (یا حتی بازی نکردن!) اون بار ها گوش بدیم یا هر پنج دیقه از محیط های رد دد و آنچارتد عکس بگیریم یا بعد از اتمام دارک سولز بار ها به کانال های مختلف سر بزنیم تا از داستانش سر در بیاریم و نظریه پردازی کنیم…
گیمینگ افتخار ماست،هنر ماست،دنیای ماست…
و هیچ کس نمیتونه اونو از ما بگیره…
سلام و درود خدمت شما. منون که وقت عزیزتون رو گذاشتید برای مطالعه مقاله. بسیار نظر زیبا و صحیحی رو نوشتید و کاملا باهاتون موافقم. گیم دنیای ماست و هیچ کس نمیتونه اونو از ما بگیره. باز هم تشکر از شما.
https://t.me/Gametal
مرسی
درود بر شما. خواهش میکنم. تشکر از شما.
https://t.me/Gametal
مرسی آقا سعید گیم اصلا در یه دنیای دیگرو به به روم باز کزد دنیای رنگارنگ پر از ماجرا جویی اتفاقات تلخ و شیرین
شخصیت هایی مثل اتزیو کریتوس گرالت کاپیتان پرایس وخیلی های دیگه که ما بیشتر از آدمای دنیای واقعی باهاشون رفیق شدیم و خاطره ساختیم با گیم میشه در هر دنیایی سفر کرد در هر دوره از تاریخ از انسان های اولیه تا دوران معاصر واقعا میگن آدم یه بار زندگی می کنه ولی با گیم میشه باها زندگی کرد و لذت برد
سلام و درود خدمت شما. خیلی ممنون از لطفتون. بله کاملا درست می فرمایید. گیم دنیاهای دیگه ای رو به روی ما باز کرد که هیچ کس دیگه ای نمیتونه لمسشون کنه.
https://t.me/Gametal
:heart: :heart: :rose: :rose: :heart: :heart: :rose: :rose: خیلی ممنون!
من علاوه بر این که افتخار میکنم که یک گیمر هستم افتخار میکنم که عضوی از سایت گیمفا هستم بسیار ممنون از توجهتون به مخاطب! لاو دارید! 😀 :heart: :heart: :heart: :heart:
.
#ترول_نکنیم
راستش آقا سعید ما یه شانس بزرگی که داشتیم این بود که پدر و مادرمون خودشون اینکاره بودن(پدرمون از دیابلو بازان بازنشسته هستند!:cowboy: ) و هستن و با این که احتمالا کامنتم رو نمیبینن میخوام ازشون تشکر کنم.:rose:ولی عوضش از طرف دوستان تو مدرسه مورد حمایت قرار گرفتیم! :rotfl:
سایش بمونه بالا سرت انشالله
ممنون :inlove: انشالله شما هم با خانواده لحظات خوش و سلامتی داشته باشی :blush:
به به چقدر عالی آرمین جان.خدا نگه داره سایه شون رو بالای سرت. باید افتخار کنی به داشتن چنین پدری.
https://t.me/Gametal
ممنون :blush: انشالله خدا سایه همه پدرها و مادرها رو بالا سر فرزندانشان نگه داره چون هرچقدر هم با ما مخالفت کنن بخاطر نگرانیشون بابت ماست و همچین مقالاتی میتونه بهشون کمک کنه و یه دید باز تری بهشون بده متاسفانه قبلا دید رسانه ملی مون به بازی خیلی منفی بود ولی یه چند وقته که انگار داره اون دید جاشو به دیدگاه های بهتری میده و این جای امیدواریه ، به امید روزی که همه پدر ها ومادرها دید درستی به گیم پیدا کنند!
درود بر شما آرمین عزیز و گل. یک دنیا سپاس از لطف و محبتتون. ما هم واقعا افتخار میکنیم که شما رو داریم و براتون مطلب قرار میدیم. شما بهترین مخاطبینی هستید که هر کسی میتونه آرزو داشته باشه. خیلی خیلی ممنونم از شما.
https://t.me/Gametal
ممنون از لطفتون :heart: :rose:
گیمر ایرانی روز خوش نمیبینه…
یادم میاد بچه تر که بودم با لذت بازی میکردم تا موقعی که والدین سر و کلشون پیدا میشد و چنان فشاری وارد میکردن بت ک همچی کوفتت میشد…
کم کم یاد گرفتیم به حرفشون و حرف دیگران توجه نکنیم چند سالی لذت ببریم که ای داد بیداد کنسولای نسل نهم…
والا من که ب شخصه راضی بودم ۱۰ سال دیگه هم تو همین نسل باشم…
زندگی ی گیمر ایرانی ی بازی با مراحل خیلی سخته
و البته تجربه ثابت کرده بهم که گیرهای والدین فقط مربوط به گیم نمیشه و جوانب بسیار زیادی رو در بر میگیره :rotfl: …
در کل توصیه ی من ب دوستان اینه که علایق خودتون و دنبال کنید و به حرف دلتون گوش بدید اینطوری بعدا هم بیشتر از خودتون راضی هستید
راستش با گیم دیگه تنها نیستم! یعنی بازی و بازی کردن فاتح تنهایی و بیحوصلگیهاست…
اصلا اینطوری بگم: به سادگی منو آن میشویم و شدیم: ما! :lashes:
و راستش خدایی از یک ناحیه ای دیگر دنیای گیم کار دستم داد… یعنی من با گیم و بازی کردن رشته ی درسیم شد صنعت موتور خودرو سازی: خوب چیزی نتونست منو به این راه فراوان بکشه یا علاقمند کنه و یا حتی مجبور کنه! بلکه خودم با انواع بازیهای ریسینگ به این راه کشیده شدم و شدیدا علاقمند شدم…
بعد مدتی برای همین دنیای وسیع گیمینگ به تعریف و ساختن یک شخصیت و یک داستانی برای همون شخصیتی که ساختم علاقمند شدم: هر مدتی به اون یک چیزی اضافه میکنم و لذت میبرم از کارهام… که همین الانش هم داشتم روش کار میکردم و یهویی این مقاله رو دیدم. خوب همش از بازی و بازی کردن بود که به اینجاها رسیدم.
باز هم هست تا بگم و تعریف کنم اما تا همینجا هم کافیه: با تشکر فراروان از داداش خوبم مهردادPS4 از گیمفا که اخرا در مورد داستان خیلی کنارم بود :rose: :heart:
با تشکر از آقا سعید بابت مقاله بسیار زیباتون یادش بخیر مقاله اول (مثل فیلم احمق و احمقتر فقط چرا اینقدر طول کشید سعید جان) خیلی ممنون
به به داداش الیاس گُل کجایی بزرگوار
بابا نمی گی دلمون تنگ می شه
سلام و درود خدمت مهرداد عزیز و گل. خیلی متشکرم مهرداد جان از لطف و محبت همیشگی شما. نظر لطف شماست که مقاله از نظرتون خوب بوده. تشکر از حمایت و محبت و بزرگواری شما مهرداد جان.
https://t.me/Gametal
بزرگوار شمایی داداش :heart: جایی نیستم همینجام ولی انلاین نمیشم گیمفا همیشه سر میزنم اما وقتم کمه نمیتونستم کامنت ارسال کنم :rose: :heart:
قضیه منفی ها چیه؟
عکس پروفایلش
میدونی چیه؟بعضیا هستن وقتی چیزی باب میلشون نیست میخوان بندازن گردن حاشیه و چیزای فرعی و نمیخوان حقیقت رو قبول کنن مثلا طرف کامنتی میبینه که با نظر خودش مخالفت داره و زیاد لایک خورده میندازه گردن قند شکن نمیگه که خیلیا هستن شاید با طرف موافق بودن که اینطور شده یخورده فرهنگ سالم و درست رو بجا بیارید 🙂
من نمیخام یکی در حمایت از من به دیگران منفی بده: مرسی خیلی ممنون از لطفتون ولی لطفا اینکارو نکنید اقا :rose: :heart:
✝️NiClub✝️
والله من تا حالا ندیدم یکی کامت خوبی ارسال کنه و الکی منفی بگیره…
حد اقل اینجا برای من و بعشی دوستان افکار همه دوستان محترمه مثلا هر فردی یفکری به سر داره که از نظرش این ماجرا درسته. خوب طرف انرژی مثبت خرج داده به فکرش که این فلان چیز چیز اشتباه یا درستیه… و این شخصی میمونه. اما: ادمی که چیزی بدی نگفته چرا باید منفی بخوره؟ خوب حتما یک فرد بیفکری در یک چیز یا شیئی باهاش مخالفتی داره یا نه؟
اگر گفتم فرد بیفکر: عرض کردم خدمتتون طرفی که به نظر مقابلش احترام قائل نشه و بیاد الکی منفی بارون کنه یعنی طرف یک سرف بیفکریه… سطح فکر و تفکراتش پایینه فرهنگ شخصیش اسیب دیدست و یا به روش درستی رشت نکرده. هیچ قصد توهینی ندارم این چیزا ممکنه.
دوستمون گفت مشکل پروفایلش: خوب این فکر شخصی این فرده که بازم محترمه.
نظر شما هم محترمه ولی همون طور که گفتم من چیز بدی نگفتم! اینجا برای محتوای بیان و علاقها اگه خاستیم مثبت و منفی میدیم که برای من یکی چیز مهم و خاصی نیست و بجاش کامنت میدم چونکه این مثیبت منفی یک نقاط ضعفی داره و به سادگی میشه ازشون سو استفاده کرد. (یکی زیاد منفی یا مبت بگیره در هردو گزینه همه فکر میکنن کار یک مخالفی با دیگر نرم افزارهاست هست)
دیگه یکی تا ده سال هم مفی صادر کنه مهم نیست این میمونه برای خودش و افکار خودش و در اخر خودش به خودش اسیب میرسونه… یعنی حد اقل ضعیف فکری میمونه. ببخشید طولانی شد و اگر هم اشتباهی کردم واقعا به بزرگوای خودتون ببخشید :rose: :heart:
سلام عزیز اول اینکه شما اشتباه متوجه شدی صحبت من و جواب به اون کامنت شما بود که حذف شد و خودتون میدونید و اصلا در حمایت از شما نبوده منظورم این بوده شما نمیخوای به خودت قبول کنی که این منفی هارو خوردی یک جای کارت میلنگه که همینطور هم هستو اونم عکس پروفایلته خب اینجا یک سایت گیمینگ هستش و جاش نیست و خیلیا هم ممکنه با این حرکت شما مخالف باشن به خیلی مسائلی که میدونی که البته منم مستقیم بهت بگم که بهت دیسلایک دادم رک و پوست کنده بهت دارم میگم و کلا اینجا سایت گیمینگه درست نیست اینکارا آدم هرکی و هرچیزی رو قبول داره بهتره تو قلبش داشته باشه نه اینکه بیاد تو عموم اونم جامعه گیمری اینکار کنه درست نیس دیسلایک منم به این منظور بود که عکستو عوض کنی چون اینجا جاش نیست حالا میخوای بزار همین بمونه این متعصب بودن شمارو نشون میده ولی منطقی باشید و ببینید یک جامعه در کنار شماس که اینطور موافق نیست بهتره دنبال حاشیه و بحث نباشی و روال عادی رو طی کنی موفق باشی عزیز
(امیدوارم کامنتم تایید بشه چون یکی از کامنتای خودمم حذف شد)
کامنت من دوقسمته قسمت بود قسمت اولیش به شما ربطی نداشت.
سایت گیمینگه درست ولی دوست عزیزم هر فردی برای خودش یک پروفایلی داره اصلا طرف میخاد عکس در خونشونرو بذاره نه به من و نه به کسی دیگه ربطی داره! به هیچ فردی ربطی نداره و دلیلشم اینه که پروفایل: پروفایل خودشه و همونطور که میدونید پروفایل یک چیز شخصیه (یکی عکس کلاغ گذاشته یکی عکس اسکلت یکی نمیدونم عکس پرنده ماهیخار و یکی عکس خودش و یکی عکس ترامپ و غییر… خوب دوست گل دیگه چه ربطی داره اگه مشکلی داشت بن میشدم مگه غییر از اینه!؟
والله اونی که حاشه رفت خود شمایی. تا ۱۰ شب منفی بدی: راحت باش بفرما بده نوش جانت من چیزی نگفتم تا اینکه این دوست شریفمون گفت “قضیه منفی ها چیه؟” و اما درکل عرض کردم خدمت شما این یک چیز شخصیه و هر فردی یک نظری داره که محترمه حالا نظر من این هست و خواهد ماند حالا هم شما میخای پافشاری کنی خوب اینم دلیل برای تعصب شماست.
خدارو شکر هر فردی و راه خودشرو داره چکار داریم ما به هم در مورد گیم حرف میزنیم و بحث میکنیم :rose: :heart:
درضمن اکانت شمارو اولین بار میبینم و پروفایل من مال ۵ – ۶ ماه پیشه.
MASIH: دوست گلم الان عکس پروفایل شما گیمینگه خدایی؟ اشکالی نداره میفهممتون نظرات شماها محترمه :rose: :heart:
خدای من
بچه ها الان واقعا شماها دارین به axel گیر میدین که عکس پروفایلش رو عوض کنه چون *شماها* خوشتون نمیاد؟
لا اله الله
به شماها چه مربوطه
پروفایل خودشه دوست داره هرچی میخواد بزاره
به قول خودش ما تو این سایت کلاغ داریم یه سلنا گومز هم داشتیم فک میکرد واقعا سلنا گومزه عمو پورنگ داشتیم خاله شادونه هم داشتیم.
سایت گیمینگه شما حق تعیین تکلیف برای بقیه رو نداری که
الان مثلا من بگم تا حالا نه کنسول داشتم نه pc اصلا گیم نمیزنم ولی میام اخبار گیمو دنبال میکنم شما به من میگین از سایت برو بیرون؟
یا که بگین مشکلتون با شخصیه که توی پروفایل axelهه
که اونم بازم مشکل خودتونه به قول خودتون
اینجا سایت گیمینگه اعتداقات و باور های خودتون رو برای خودتون نگه دارین
پروفایل یک چیز شخصیه ولی کامنت نه
شما شاید بخوای جلوه ای از باور ها و اعتقاداتت رو بزاری رو پروفایل یا یوزرنیمت ولی نمیتونی باور ها و عقاید خودتون تو کامنتا به بقیه تحمیل کنی
قدری تفکر
Axel جان از کاربرای خوب سایته واقعا درست نیست این رفتارا
Psycho0172 داداش خیلی ممنون از پاسخ گوییتون: لطف دارین به بنده. زنده باشی شما هم کاربر گل سایت هستین :rose: :heart:
اشکالی نداره بذار راحت باشن ولی خدایی چند ماهی هست که عکس گروفایلم این شکلی بود تاحالا کسی بهم چیزی نگفته بود حتا از لحاظ منفی و مثیبت یعنی این منفیا بیسابقه بود واسه من ولی ایرادی نداره.
(خلاصه باز هم ممنونم از شما داداش گلم)
niclub دقیقا گل گفتی مثل همین دوست عزیز باید بدونه اینجا سایت و جامعه گیمری هستش و جایی نیست که بخواد همچین عکس پروفایلی بزاره :no:
THE GAME IS MY BEST FRIEND…
گیمر بودن نوب و پرو یا افلاین و انلاین نداره .
مهم لذت بردن از بازیه . چه از دارک سولز لذت ببری چه کاپ هد .
همه ما گیمریم پس دیگه دست از سر ترول کردن و مسخره کردن هم برداریم .
.
.
.
.
#ترول_نکنیم
از کاپهد نمیشه لذت برد انقد سخته :rotfl:
ایول.
درود بر شما. ممنونم ازتون.
https://t.me/Gametal
بنظر من گیم بهترین تفریح دنیا محسوب میشه
وقتی گیم میزنم روحم از بدنم جدا میشع میره به دنیای دیگه
استرس ها و ناراحتی هام رو با گیم زدن جبران میکنم
بخاطر گیم شغل۲۴/۴۸انتخاب کردم تا بتونم باخیال راحت از گیم زدن لذت ببرم
یه ویتا دارم ک باخودم محل کارم میبرم و اونجاهم سرگرم میکنم خودمو
فقط نمیدونم چرا پدرمادرا گیم رو درک نمیکنن همش غر میزنن با خرید کنسول همش مخالفن من ک اگه پدر بشم خودم پایه گیم هستم با بچه ام تا بتونه لذت ببره
ببخشید بابت اسپم
ولی یه سوال داشتم
تو سکیرو تا اونجایی که به غول دوم میرسیم رفتم
بعد برگشتم به معبد
رفتم پشت خونه گوش وایسادم بعد اومدم توش
سمت چپ یه چیزی بود
من رفتم اونجا اون چیزی که از مادره گرفته بودم رو گذاشتم اونجا
بعد رفتیم سه سال قبل
میخوام بدونم چطور باید از اونجا بیام بیرون؟؟
از طرفِ _ÃßHÊÑ ØÑË_@ (ایشون پایین‌تر در جوابِ شما نظرِ جدا دادن)
شما باید به راهت تو اونجا اونقدر ادامه بدی که برسی به یک ایدول و بعد از اینکه ایدول رو روشن کردی میتونی برگردی
اگه دستام خالی باشه-وقتی باشم عاشق تو-غیرِ دل چیزی ندارم که بدونم لایقِ تو (مسعود هوشمند) خطاب به سعیدِ عزیز.
سلام به سعید جانِ عزیز و گل.
سالِ ۹۲ که گیمفایی شدم بیشتر به لحاظ خبری از سایت دیدن میکردم و اصلا علاقه به خوندن نداشتم و صرفا خبر‌ها رو چک میکردم تا سال ۲۰۱۸ که نفهمیدم چی شد با قلمِ سعید جان به خوندن علاقه پیدا کردم و اکانت درست کردم و در بخشِ کامنت‌ها هم فعال شدم.فکر کنم حدودا مدتی بعد از E3 سال ۲۰۱۸ بود و یک نکته‌ی جالب اینکه این عدمِ علاقه باعث شد که امروز این دو قسمتِ شاهکار رو پشتِ سرِ هم بخونم.واقعا خیلی خوبه که جامعه داره به دستِ نسلِ جدید میوفته تا دیگه شاهدِ این عقب‌افتادگیِ فرهنگی نباشیم.یادمه ۱۲-۱۳ سال پیش پدرم به دلیل اینکه فکر میکرد گیم باعثِ بدبخت شدن میشه و بچه سرش باید تو درس و مشق باشه؛ کامپیوتر نخرید و فکر میکرد اسبابِ بازی میشه و …
همین باعث شد من با نرم‌افزار آشنا نشم و نتونم علاقه‌یِ واقعیم رو پیدا کنم و به جای تحصیل در رشته برنامه‌نویسی ۸ سال از طلایی‌ترین سال‌های عمرم مشغولِ تحصیلِ رشته‌ای دیگه باشم که بهش علاقه نداشتم تازه اونم هنرستان که رشته تخصصی ۲ سال زودتر شروع(صنایع شیمیایی) میشه و آدم چیزی رو دوست نداشته باشه تبدیل به شکنجه میشه براش.خلاصه سعید جان ضربه‌ای که از این طرزِ فکرِ مزخرف خوردم صدمه روحیش رو همیشه در درونم احساس میکنم اما خوشحالم که این دست اتفاقات برای نسل‌های جدیدمون اتفاق نمیوفته.مرسی برای اینکه حرفِ دل همه گیمرها رو زدی.خیلی خیلی ممنون بابت این مقاله عالی.افتخار میکنم که مخاطبت هستم.گل برای گل :rose: :rose: :rose: :rose: :rose: .
.
.
#ترول نکنیم
سلام و درود خدمت ایمان عزیز و گل. ایمان جان اصلا نمی دونم چی بگم. واقعا شما اینقدر خوب و گل و بزرگواری که اصلا من دیگه حرفی نمیتونم بزنم. همیشه در این سال ها حداکثر لطف و محبت رو داشتی به من و نه تنها لطف میکنی وقت ارزشمندت رو میذاری برای خوندن مقاله بلکه همیشه حمایت کردی و نظر گذاشتی و کلی به من لطف و محبت داشتی و داری. واقعا واقعا واقعا از صمیم لبم افتخار میکنم که دوست و مخاطبی مثل شما دارم ایمان جان. واقعا آدم بزرگواری و معرفت و منش بالا رو باید از شما یاد بگیره. خیلی ممنونم که با این نظر زیبات کلی انگیزه و روحیه بهم دادی مثل همیشه. گیمفا واقعا مفتخره به داشتن مخاطبینی مثل شما ایمان جان.
ایمان عزیز بسیار ناراحت شدم از این که شرایط جوری رقم خورده که نتونی بری سمت چیزی که دوست داشتی. این واقعا دردناکه. اما میدونم که قطعا با دل بزرگ و روحیه بالا و شخصیت دوست داشتنی که داری همیشه و در هر شاخه ای در زندگیت موفق خواهی بود ایمان عزیز. برات آرزوی بهترین ها رو دارم.
https://t.me/Gametal
سلامت باشی :heart: سعیدِ :heart: گل.امیدوارم برای هر کس بهترین‌ها رقم بخوره.
آقا سعید دمت گرم مطلبو که خوندم به خودم و کل گیمران سرزمینم افتخار کردم واقعا جامعه باید به خودش بباله که آدمایی مثل شما و گیمرا رو داره
سلام و عرض ادب خدمت شما. خیلی ممنونم از لطف و محبتتون. ممنون که وقت عزیزتون رو گذاشتید برای مطالعه مقاله. من هم افتخار میکنم مخاطبی مثل شما دارم.
https://t.me/Gametal
sky sep
شما باید به راهت تو اونجا اونقدر ادامه بدی که برسی به یک ایدول و بعد از اینکه ایدول رو روشن کردی میتونی برگردی
واقعا ازتون ممنونم آقا سعید گل
راستش من دو سالی هست که گیمفا رو دنبال میکنم اما این مقاله رو قبلا از آرشیو پیدا کردم و خوندم
واقعیتش اینه که من هنوز از لحاظ سنی در رده نوجوان قرار دارم اما به خاطر عشقم به بازیهای قدیمی خیلی از هم نسلی‌های خودم بیشتر بازی کردم با این که حتی سال تولد من به اندازه سال انتشار مافیا ۱ (اسم پروفایلم) نیست اما بهترین بازی زندگیم هست درواقع با این که من هنوز نوجوان هستم اما پدر مادرم اصلا از بازی کردن من راضی نیستند تازه نکته جالب اینه که من همیشه نمره هام بالاست و در مدارس تیزهوشان درس می‌خونم و همچنین در جشنواره‌های موسیقی جایزه گرفتم در ضمن من بازی سازی هم انجام میدم(با موتور یونیتی) تقریبا با بیشتر زبان‌های برنامه نویسی آشنام و می‌تونم ازشون استفاده کنم حتی مدت کوتاه در تکفارس(وب سایت تکنولوژی) خبرنگاری میکردم اما همه اینا اصلا به چشمشون نمیاد و به من میگن داری وقتتو طلف میکنی اما من در همه این سالها به راهم ادامه دادم و یکی از انگیزه‌هام شما و گیمفا هستید.
سلام و درود خدمت شما. خیلی لطف کردید که وقت عزیزتون رو گذاشتید بزای خوندن مقاله. باعث افتخار منه که مقاله قبلی رو از آرشیو خوندین و ممنونم که توجه می کنید به مقالات. این بسیار برای من ارزشمنده که لطف میکنید و نظر می ذارید و حمایت می کنید. همین حمایت شما دنیایی ارزش داره برای من. امیدوار هستم که در تمام مراحل زندگیتون موفق و پیروز باشید و بتونید در کنار همه ی کارهاتون بازی کنید و لذت ببرید.
https://t.me/Gametal
با سلام ممنون اقای اقابابایی عزیز و سایت گیمفا که وقتتون رو برای این مقاله گذاشتین . راستش چی بگم که دلم پره . اگر یه نگاهی به این فضای مجازی واقعا بی قید و بند و …. نگاه کنیم نوجوانان امروزی بیشتر به گیم های انلاین و بتل رویال می گن بازی تا سینگل پلیر های کلاسیک . منظورم تجربه بخش داستانی به صورت کو آپ در بازی هایی مثل فار کرای و ولفنشتاین نیست منظورم وارزون و فورتنایت و … هستش . قبلا یه تعداد به اصطلاح روشنفکر و البته به نظرم انسان های منزوی و متعصب جامعه که طاقت پیشرفت رو نداشتن گیمر ها رو ” کرم های چاق مصرف گرا ” توصیف می کردن . باور کنید تا چند سال پیش من این ادم ها رو احمق و نادان می دونستم ولی الان چی ؟ وقتی ملت به جای سینگل پلیر سرشار از عشق تجربه یادگیری و حتی سواد اموزی و مهارت اموزی با لول دیزاین ناب ، تعریفشون از گیمر موجودی فورتنایت و پابجی باز که گردش روزگار هیچ اهمیتی براش نداره و تمام عمرش رو صرف یه چیز بی خود به نام کیل گرفتن می کنه ، بله این به اصطلاح گیمر ها کرم های چاق و بی مصرف این دنیا هستند که فقط پول رو از ددی میگیرن میریزن به حساب یه مشت اراذل . وقتی هم یه بازی به نام لست میاد باید بشه فاشیست کمونیست و هزارتا لقب انحرافی که به بازی میدن و متا یوزر ها بشه کمتر از ۵ . وقتی کنترل رمدی میاد خیلی ها میگن این چرا انطوریه . انلاین نمیشه ؟ . وقتی دویل می کرای ۵ میاد خیلی ها میگن چرت و پرته . فاینال فنتزی ۷ ریمیک میاد خیلی ها اصلا نمی دونن فاینال فنتزی چیه ؟ دیگه سولز و بورن هم که بیاد نود درصد بازی رو با انبر هم دست نمی گیرن . دیگه این دنیای گیم ارزش گیمر بودن نداره وقتی بایوشاک و رد دد و اساسین و … بخش داستانی رو بریزن دور و بشن فقط انلاین . من گیمر شدم تا زیبایی هایی ببینم که در دنیای حقیقی دارن توسط انسان ها از بین میرن . اگر تو گیم هم قرار برم فحش و ناسزا و کل کل بشنوم دیگه اون موقع گیمر بودن برای من ننگی بیش نخواهد بود .
داداش
همه موافقن که فورتنایت و باقی بتل رویالا مردن
مگرنه اینهمه رویداد و ایونت و جنگولک بازی برای چیه؟
سلام و درود خدمت شما. خیلی متشکرم از لطف و محبتتون و این که وقت ارزشمدتون رو گذاشتید. کاملا درک میکنم حرفتون رو و باور کنید که دل خیلی از ما پره به خاطر کلی شرایط مسخره و عجیبی که در دنیای گیم در این سالها به وجود اومده از متا گرفته تا موج بازی های بی سرو ته و بی هدف و ده ها مورد دیگه. ولی خب این موارد در تمام حوزه ها وجود داره و کلا دنیا پر شده از مشکل و انحراف و هزار تا مورد دیگه. پس آدم نباید انگیزه اش رو از دست بده. دنیای گیم هنوز هم زیباترین دنیاست.
https://t.me/Gametal
ممنون از سعید آقابابایی بابت این مقاله ی زیبا و همچنین تشکر از گیمفا بخاطر حمایت خوبش از گیمرای ایرانی. :yes: :rose: :heart:
واقعا حسابش از دستمون در رفته تو دنیای بازیها تا حالا چقدر خندیدیم، چقدر گریه کردیم، چند نفر رو کشتیم! چند بار کشته شدیم!! چند بار انتقام گرفتیم! چند بار عاشق شدیم!…
واقعا گیم زندگی نیست، فراتر از زندگیه…
سلام و درود خدمت نوید عزیز و گل. یک دنیا سپاس نوید جان از محبت همیگشیت و نظر زیبات. واقعا درست فرمودی در مورد گیم که فراتر از زندگیه.
https://t.me/Gametal
ولی والدینمون افتخار نمیکنن :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl:
سلام سعید جان چطوری آقا عجب مقاله ای حرف دل خیلی هارو زدی البته من دیگه سالهاست کسی به بازی کردنم کاری نداره چون دقیقا مثل خود هرکاری کردم که تو زندگیم موفق باشم تا ثابت کنم بازی کردن ربطی به عدم موفقیت نداره اتفاقا داشتم یه مقاله ی دیگه ای رو هم میخوندم نوشته بود گیمر ها تنها قشری هستن که کمترین آسیب رو از کرونا دیدن پس گیم به خود خودش بد نیست حتا برای سلامتی و جا داره اینجا یه موضوعی هم مطرح کنم گیمر با کسی که فقط واسه تفریح میشینه بازی میکنه فرق داره اونی که برای تفریح گیم میزنه اون هیچ تعصب و علاقه ای به گیم نداره ولی گیمر مثلا اولد گیمر هایی مثل خودمو خودت به هر دری میزنن تا وسیله گیم و خود گیمشون رو فراهم کنن من زمانی که سرباز بودم صبح تا عصر پادگان بودم و بعدشم سر کار تا آخر شب و همیشه شبا ۱ یا ۲ ساعت بازی میکردم و بد میخوابیدم انگار که گیم خونم میومد پایین اما این روزا بزرگترین معضل دنیای گیم و گیمری شده شوف آف شده متا و رزولیشن خلاصه از اون لذت اصلی دور شدیم و سازنده ها هم به نظرم اون عشق قدیم رو ندارن این روزا پدیده مضخرفی به اسم بتل رویال به وجود اومده که به خاطر پول سازنده هارو مجبور کرده دست از داستان سرایی و ساخت بازی های شاهکار دست بکشن دیگه وارد جزئیاتش نمیشم خودت واردی به مسائل اما امیدوارم هر روز که داریم جلو تر میریم جایگاه گیم و گیمری تو کشور بیشتر شناخته بشه و برای گیمر ها امکانات و شرایطی ایجاد بشه تا از چیزی که تخصص دارن توش در آمد زایی کنن
:laugh: با منم کسی کار نداره چون کسی نیست که کاری داشته باشه ولی زمانی هم که گیر میدادن گذشت کم کم طبیعی شد بعضی خانواده ها یا بیخیال طرف میشن یا دیدن اوکیه و به زندگیش اسیب نمیزنه باش کاری ندارن که صد البته هم نباید دنیای واقعیت رو درگیر کنه .. ما از زمانی که یادمونه یعنی گرافیک ۱۶ مگابایت پی سی مون :laugh: که هیچیم نداشتیم همون گرافیک ۶۴ هم اون زمان که پول ارزش داشت یادمه ۱۰۰ تومن بود یادمه وقتی عوض کردم چقدر خوشحال بودم و با کلی بدبختی سنی هم نداشتم خریدمش به مرور زمان گرون و گرون تر شد و بعد سال ها تونستم یه پی سی اخرین رده ببندم که جدیدا شده میان رده من دنیای گیم رو برای تفریح انتخاب نکردم .. بیشتر برای دو دقیقه ارامش و دور شدن از دنیای بیرون که به بعضیا واقعا فشار میاره شاید یه دوره ای از زندگیم هیچ دلخوشیی ای جز پلی دادن نداشتم بعد اونم رفتیم زن گرفتیم و مجبور شدیم از پلی دادن کناره گیری کنیم دقیقا زمانیکه دویل می کرای ۵ اومد بیرون من داشتم برا کنکور میخوندم و خلاصه قبول شدم و بعدشم که حقمون رو خوردن رامون ندادن تربیت معلم :rotfl: یکی دو سالی تو حال خودم نیستم و زندگیمم خراب شد و خلاصه ازین طرفم طلاق و حال خرابی و بدبختی و رد دادنا بعدشم از حال خراب نمیدونستیم چیکار کنیم دوباره برگشتیم سمت گیمینگ این دنیا تنها دل خوشیه من توی این زندگیه دو دقیقه بدبختی توش نیست با دو نفر حرف میزنی از تنهایی مردم این مدت ازون ببعدم که این اتفاقات افتاد مادرم هم مریض شد و دیگه بام کاری هم نداره منم میام پلی میدم زمان بگذره حالم خوب شه با کلی بدبختی پول یک پی سی های اند رو دادم کارت گرافیک خریدم دوباره :rotfl: حالام نه وجودم میکشه نه اعصابشو دارم نشستم تو خونه بیرونم نمیشه برم کار کنم همون کارگری یا گچ کاری که قبلا میکردم این دنیا برای ما بدبخت بیچاره ها راه فراری هستش از درد هایی که صبح تاشب چسبیدن بهمون ولمون نمیکنن و همینطور ازتنهایی جایی که یذره دلمون خوشه بعضی وقتا با خودم میگم اگر اینم نمیشد چیکار میکردم …. بدبختیم دیگه یذره مونده ۲۴ سالم بشه … برگشتم سر خونه اولم و دوباره نشستم بازی میکنم هرکاری میکنیم ازین دنیای گیمینگ نمیشه دور شد
دوست عزیز حرفی ندارم بزنم ولی امیدوارم مشکلاتت سریع حل بشه
داداش به من ربطی نداره ها
ولی یوخده زود زن نگرفتی؟
سلام خدمت شما فرشاد جان. یک دنیا سپاس که محبت کردید و وقت عزیزتون رو گذاشتید برای مطالعه مقاله. باعث افتخار منه که رضایت داشتید. بسیار از خوندن نظرتون لذت بردم و کاملا با تک تک مواردی که فرمودید موافق هستم و نظرم با شما یکیه. باز هم ممنونم فرشاد عزیز و گل.
https://t.me/Gametal
گیم و گیمری فقط توی ایران اینقدر خوار شمرده میشود در صورتی که در کشور های غربی و اروپایی یا شرقی دیگر فرهنگش کاملا جا افتاده البته چه میشه کرد ایران که فقط تو گیم مشکل ندارد ولی خدا را شکر میکنیم که لااقل ما ۲۸ میلیون گیمر داریم اگر هرکدام از این ۲۸ میلیون نفر پدر یا مادر باشند یا بشوند فکرش را بکنید چه میشود کاشکی بتوانیم اون روزی رو ببینیم که فرهنگ گیم در ایران هم جا بیوفته البته دور از ذهن هم نیست و بزودی تا همین ۳۰ سال دیگه ما میتوانیم شاهد آن روز باشیم بیاییم دعا کنیم که آن روز فرا برسد و صنعت ویدیو گیم هم در ایران به اوج پیشرفت خود برسد.✔
گیم و گیمری فقط توی ایران اینقدر خوار شمرده میشود در صورتی که در کشور های غربی و اروپایی یا شرقی دیگر فرهنگش کاملا جا افتاده البته چه میشه کرد ایران که فقط تو گیم مشکل ندارد ولی خدا را شکر میکنیم که لااقل ما ۲۸ میلیون گیمر داریم اگر هرکدام از این ۲۸ میلیون نفر پدر یا مادر باشند یا بشوند فکرش را بکنید چه میشود کاشکی بتوانیم اون روزی رو ببینیم که فرهنگ گیم در ایران هم جا بیوفته البته دور از ذهن هم نیست و بزودی تا همین ۳۰ سال دیگه ما میتوانیم شاهد آن روز باشیم بیاییم دعا کنیم که آن روز فرا برسد و صنعت ویدیو گیم هم در ایران به اوج پیشرفت خود برسد.
من هر موفع با خانمم دعوام میشه تا میخام بد اخلاقی کنم یاد بازیای داوود قفس میوفتم و ب خودم میگم هر واکنشی انجام بدی عواقب داره در اینده. پس بهترین گزینه رو انتخاب کن. بهمین خاطر دکمه ضربدر رو میزنم و گزینه کنترل اعصاب و ارامش رو انتخاب میکنم 😀 . انقد بازی کردم ک دیگه خانمم هم بازی دوس داره و میگه خدای کلاس فقط اسنیک و کریتوس هم خدای ابهته :laugh:
و اینکه ک پدر و مادرها و هر ادم دیگه ای بازی کردن مارو مسخره میدونه دلیلش اینه ک خودش هیچوقت ننشسته یه ساعت بازی کنه. هر وقت گاد و گیرز و متال گیر و اویل و… بازی کردن و خوششون نیومد اونوقت بیان بگن بدرد نمیخوره. اخه اون شخصی ک مخالف گیم هست چطور میتونه نظر بده وقتی ک تو عمرش هیچ بازی ای رو پلات نکرده. یکم انصاف هم خوب چیزیه خداییش
فقط یه چیزی جسارتا
کوری بارلوگ هم پلات نداره یعنی درباره بازی نظر نده؟
منظورم این بود ک کسی ک اصلا وقتی برای بازی نزاشته و تو عمرا حتی یدونه بازی هم کامل تموم نکرده میاد میگه گیم فلان و بهمان. مثل این میمونه ک یگی تو عمرش ی فوتبال ندیده بعد بیاد بگه فوتبال دیدن چ معنی ای میده مثلا؟
کسی که یک بارم یه گیم رو پلی نداده نمیتونه راجبش نظر بده نابغه چون هیچی نمیدونه ازش
نابغه فقط خودت بقیه اداتو در میارن 😀
ایول حال کردم از بس که نوشت تون پر از حرفای کلیدی و انرژی مثبت بود وقتی پنج شیش سالم بود عشق اینو داشتم که برم خونه پسر خالم gta بازی کنم اما روم نمیشد بگم خودمم دلم ps3 میخواد تا توش این بازی رو کنم چون هروقت میگفتم بقیه چپ چپ نگام میکردنو میگفتن تو دختری gta و اینا که به درد تو نمیخوره خشنه دخترم!!!
اما از بس عشق بازی مخصوصا بازی شوتر داشتم که با پیله و پیله چندسال نگذشت که Xbox360 گرفتم بعدشم که ps4
و حرف اخرمم قابل توجه اون عده پسریه که حرف از کوته فکری میزنند اما خودشون گیم واسه دخترارو مضحک میدونند!!
باید بگم دلیل بر این نمیشه که چون تو ایران یه عده کثیری از دخترا از گیم چیزی حالیشون نمیشه و فقط بلدن مو بزک کننو لبشونو اندازه شتر مرغ کنن یعنی بقیه دخترا هم…. دیگه بقیش با خودتون
سلام و درود خدمت شما. خیلی متشکرم از این که وقت عزیزتون رو گذاشتیدب رای مطالعه مقاله. باعث افتخار منه که رضایت داشتید و مقاله بهتون انرژی مثبت منتقل کرده. هرگز و هرگز و هرگز به اراجیفی مثل دختر و پسر و… کاری نداشته باشید. شما گیمر هستید و فقط همین مهمه. هیچ ربطی نداره که دختر یا پسر باشید. تازه وقتی در چنین جامعه ای یک دختر گیمر هستید بسیار بسیار ارزشش بیشتر هم هست چون با خیلی مشکلات بیشتری طرف هستید و این خیلی خیلی ارزشمنده که باز هم گیمر باقی بمونید. امیدوارم که همیشه لذت ببرید از دنیای گیم.
https://t.me/Gametal
( یه عده کثیری از دخترا گیم حالیشون نیست )
شاید برات جالب باشه بدونی ۴۰ درصد گیمرای ایران دخترن
اون دخترایی که با پول ددی یه گوشی پرجمدار خریدن توش کالاف موبایل میزنن رو ازشون کم کردی دیگه؟
اشک تو چشام حلقه زد_انگار اینو آقا سعید ننوشته دل من نوشته❤️
درود بر شما. یک دنیا سپاس که محبت کردید مطالعه فرمودید مقاله رو. خوشحالم که احساس خوبی بهتون داده این مطلب. تشکر از شما.
https://t.me/Gametal
گیم بد نیست ولی اعتیاد بهش واقعا چیز بدیه بازی نباید جای کار های مهمتر زندگیمونو بگیره… اما به عنوان یک سر
گرمی فوق العادس.
تو متنم بهش اشاره شده
در کل هرچیزی افراطش بده
حتی با وجود تمام مشکلات
بازم به خودم افتخار میکنم که یه گیمرم
سپاسگذارم از مقاله زیباتون :rose: :rose: :rose:
عاشق گیم هستیم هممون در یک کشتی سواریم..من از nes یا میکرو شروع کردم وقتی ۷سالم بود و با سگا و پلی ۱ و بعد پی سی گیمریم ادامه یافت..پلی ۲ و ۳ والان هم ۴…هیچ آسیبی به درس خوندنم نزد..الان که دبیر زبان هستم شاید نتونم دانش آموزان م رو تشویق به بازی کردن کنم.اما خاطرات م از ماریو تا همین اواخر لست ۲ همچنان ادامه داره..پسرم هم که به زودی به دنیا میاد امیدوارم وارد این دنیا بشه و چیزهایی که من دیدم و تجربه کردم رو او هم تجربه کنه..اشکم در اومد خداییش دارم به گیم هایی که عاشق شونم فکر میکنم.. موفق باشید
با سلام خدمت تیم عزیز گیمفا و کاربران گرامی سایت.
بنده هم از سن ۱۴ سالگی گیم را با بازی Quake 1 از شرکت id software شروع کردم و در حال حاضر ۲۴ سال هست که گیمر هستم. هیچ چیز هم باعث نشده که گیم را ترک کنم و در حال حاضر با اینکه پزشک و مسئول یک مرکز بهداشتی درمانی هستم کماکان بازیهای روز را تجربه می کنم و آخرین گیم من نسخه PC بازی Horizon zero dawn بوده که قسمت داستانی اونو تمام کردم و فعلا هم در حال تجربه F1 2020 و منتظر ریلیز بازی های Project Cars 3، watch dogs legion، AC Valhalla و Cyberpunk 2077 هستم و هیچ ترسی هم از از گفتن اینکه یک گیمر هستم ندارم و در بین اعضای فامیل هم علاوه بر پاسخ به سوالات پزشکی در حال پاسخگویی و رفع مشکلات مربوط به عدم اجرای بازیها و یا کرش ها و ارورهای حین بازی هستم.
از سایت شما هم بسیار استفاده می کنم و اخبار گیم را علاوه بر سایتهای gamespot و dsogaming و … از سایتتون دنبال می کنم.
نظر شخصی من هم اینه که به هیچ وجه گیم مانع پیشرفت در زندگی نیست، فقط باید محدودیت ساعتی براش قائل شد تا به دیگر مسائل مهم زندگی ضربه نزنه.
در پایان هم از همگی دوستان عزیز گیمفایی بابت زحماتشون تشکر می کنم.
به به سعید جان عجب مقاله ای لذت بردیم. امیدوارم همیشه گیمرها متحد باشن و دیگه هیچوقت اتفاق زشتی که برای لست ۲ افتاد رو شاهدش نباشیم. همیشه بازی های خوب هر پلتفرمی رو باید تحسین کرد چون در نهایت به پیشرفت این صنعت و شناسوندش به افرادی که بازی ها رو در نهایت جهالت مسخره میکنن کمک میکنه.
ممنون برای مقاله خوبت
سعید جان مقاله بسیار خوبی بود و لذت بردم موفق باشی همیشه عزیز
عاشقانه‌ای دیگر از آقا سعید عزیز، واقعاً زیبا بود، اینجور مقالات واقعاً لازم و مفید هستند. انشاالله که همیشه سلامت و موفق باشید.
سلام به آقای بابایی خسته نباشید مقاله زیبایی بود امیدوارم روزی برسه که مردم ایران هم برای بازیهای ویدئویی احترام قائل بشن و بازی رو به عنوان یک اثر هنری بدونند
عرض ادب و سلام خدمت جناب آقابابایی که همیشه با مطالبشون مستفیض میکنن مارو.
من که تا پلی استیشن ۳ گیمر بودم، الان دیگه نه وقتش هست و نه هزینه اش. اخبار بازیارو از گیمفا و و فول مچشونو از یوتیوب دنبال میکنم
البته شور و حال اون دوران قابل مقایسه با الان نیست. اون موقع ها بازیسازا مغز داشتن و امکانات پیشرفته نبود، الان امکانات پیشرفته شده و مغز توی کله بازیسازا نیست
از این نوشته هم استفاده کردیم. متاسفانه توی ایران به دلیل گرونی و تورم وحشتناک دیگه نمیشه لذت برد از بازی کردن. همه چی شده آنلاین، وضعیت نت ما هم داغون
حالا ما قبول داریم لذت بازی خیلی زیاده ولی دیگه نیاید براش مقاله بنویسید که این اتلاف وقتو توجیح کنید ….واقعا گیم
زیاد بازی کردن جلوی وقت و استعداد و پول ادم رو میگیره ایا واقعا هدف ما زیاد بازی کردنه
سود و عشق و حال رو الان اون بازیساز ها میکنن هم استعدادشونو بروز میدن و هم پولشو میگیرن
انتظارم دارید پدر مادرا کنایه نگن و دلخور نشن؟؟؟؟
دوستِ عزیز هرچیزی زیادش خوب نیست اما دیگه خانواده نباید به خودش اجازه بده برای یکی دو ساعت بازی کردن فرزندش رو سرزنش کنه و همین رو بهانه کنه تا فرزندش رو با هر … مقایسه کنه.مثلا میگن خجالت نمیکشی فلان کس تو زندگیش چقدر پیشرفت کرده بعد تو همش بازی میکنی بعد هی بگی بچه تو هیچی نمیشی.اون موقع اون خانواده باید بدونه با این کار مجوز این رو به بچه داده تا والدینش رو به راحتی با بقیه مقایسه کنه.اگه شما هم فرزند دارین این رو به عنوانِ نصیحت و تجربه از من قبول کنین.این کار‌ها در اکثرِ موارد نتیجه عکس میده و بچه دور میشه از خانواده.انسان باید در کنار چهار‌چوبِ تربیتی که برای فرزندش مشخص میکنه و محدوده براش مشخص میکنه با فرزندش رفاقت هم بکنه.هیچ چیز با کنایه زدن حل نمیشه اما با حرفِ منطقی و محبت چرا خیلی چیزا حل میشه.به جای کنایه باید به سرگرمیِ بچه احترام گذاشت و بهش در پیدا کردنِ علاقه‌ها و استعداد‌هاش کمک کرد.
اخه تیتر میگه گیمر
گیمر هم کسیه که اصولا همه تایما بازی میکنه نه تفننی…..پس یا میشه گفت گیمر که کل وقتشو میزاره یا اصلا نباید بگید گیمر که بنظرم گیمر بودن دلیل منطقی بر برتر بودن نیست
نمیدونم چیه هر دفعه یه بازیرو شروع میکنم اگه تا یه حده زیادی طولانی بشه خودم معذب میشم برای همین به دوستان توصیه میکنم اگرم بازی میکنید بازیهای خفن و شاهکار رو انجام بدید و از قبلش دربارش نقد بخونید که شاید ارزش پول و وقتتونو داشته باشه مخصوصا اونایی که مثل من الان نوجونن و اگه بی توجهی کنن قطعا ضربشو چند سال بعد میخورن
عزیز اول بگم اگه گیمر هستی به این معنا نیست ۲۴ ساعت در حالِ پلی دادن باشی حالا داستانِ اونایی که اعتیاد پیدا کردن و چندین ساعت روزانه آنلاین میزنن فرق داره.گیمر بودن دلیل بر برتر بودن نیست اما وقتی میگیم با افتخار گیمر هستیم چون سالهاست که خانواده‌ها میزنن تو سرِ بچه و کلا دیدِ بدی به بازیها دارن و گیمر رو سرزنش میکنن انگار که اون گیمر بدبخت جرمی مرتکب شده.گیمر بودن دلیل منطقی بر برتر بودن نیست اما وقتی شما در بازی معما حل میکنید تصمیم میگیرید کاوش میکنید و استراتژی میچینید و گوش میکنید و میبینید و جملات و کلمات انگلیسی یاد میگیرید نا‌خود‌آگاه یا خود‌آگاه مهارت‌هایی کسب میکنید که کسایی که گیم نمیزنن اون‌ها رو ندارن.بازی باعث فعال‌تر شدن مغز میشه.رفلکس یک گیمر از دیگران سریع‌تره.گیمر سرعتِ تحلیلش نسبت به بقیه بیشتره یا گیمر در حل مشکلات توانا‌تر از بقیه هستش یه گیمر میتونه مدیری عالی باشه و…
حتی معتادینِ به سیگار هم همه تایما رو به سیگار کشیدن نمیگذرونن پس این دیدگاه که اگه کل تایمت رو بازی کنی گیمری و اگه تفننی بازی کنی گیمر نیستی غلطه.والا من در ۱۶ سالِ گذشته که گیمر بودم یادم نمیاد یک بار هم کلِ وقتم رو بگذارم و فقط بازی کنم.اما در مورد توصیه شما باید بگم که دوستان اگر هم بخوان نمیتونن همه بازی‌هایی که میخوان رو پلی بدن و حتما مطالعه میکنن در موردِ بازیها و اتوماتیک بازیهای با ارزش بالا رو انتخاب میکنن.شما نوجونی میخوام مهمترین تجربه‌هام رو در اختیارت بگذارم که موهام در رابطه باهاش سفید شده.تلاش کن تا در راه علاقت تحصیل کنی و پیدا کردنِ علاقه و استعداد‌هات رو تبدیل به دغدغه بکن برای خودت. از تفریحاتت به هیچ عنوان نزن(البته از نوعِ سالم).هیچوقت حسرت کاری که نمیتونی بکنی رو نخور اما کاری که میخوای و میتونی انجام بدی رو و به نفعت هست به تعویق ننداز چون بعد‌ها حسرتش آزارت میده.وقتی علاقه باشه تا هرچقدر از ذهنت کار بکشی بهت بازده مثبت میده اما وقتی راه رو اشتباه انتخاب کنی به شدت برات سخت میشه برای همین گفتم پیدا کردنِ علاقه‌ها و استعداد‌هات رو تبدیل به دغدغه بکن برای خودت.اما یک سوال از شما دارم شما دقیقا در برابر چه چیزی یا کسی معذب میشی وقتی از یه حدی طولانی‌تر میشه؟
هووووو هه .. عجب زیاد نوشتی
ولی دمت گرم خوب بود.. :yes:
منم میخوام مثل تو زیاد بنویسم …
بازی باعث افتخاره
ولی نه با کنسول اجاره
میبردت تا ابر ستاره
نشاید با دستگاه ابوطیاره!
شیرینی لحظه ها میاد با یه اشاره
اگه خودتو کنترل کنی و اداره
چرااا بعضی بازیا در انحصاره
ای بخوره تو سر باعث و بانیش آتیش پاره
کاش ما گیمرا با هم متحد بشیم بالاخره
هر چند با چنگ و دندان و آرواره
تا حسرت نخورن گیمران فقیر و بیچاره
و تنها نباشن مثل من قداره !
خدا کسی رو بخاطر بازی نکنه آواره
تا بخواد زیر کار سخت شکنجه بشه و بد قواره
کاش همه لذت زندگی رو ببرن بدون آب غوره
که زندگی رو یروز باد با خودش میبره چون باد آوره
.
.
.
بسمت مغز و قلبت شلیک میکنم دوباره
توی دنیاییکه وجود نداره
میشم یه قاتل بالفطره
لذت کشتن تو عین بهاره
باهات یه مسابقه میدم توی پیست های پر خاطره
شتاب میگیرم تو زمینهای سبز و پر از منظره
به سر و صورتت لگ میزنم ای موشواره
استخوناتو خورد میکنم و با خودم میبرمت تا ته جهنم دره
.
.
.
رویای من اگرچه واقعی نیست پشت پنجره
اگرچه عمر من تیره و بی ثمره
ولی با این کارم زندگی تاریکمو میدم به توبره
و شاید اینم باعث افتخاره
تا زندگیتون پر از انرژی و پر مقداره
به همدیگه عشق بورزیم تا نشویم جگر پاره..
تا نور زندگی میزنه به این دایره
میشود همه را خوشبخت کرد دگر باره
تا دهانه ی دره ما را نخورده ذره ذره
سیاهی های درونمونو پاک کنیم و بشیم یه زنجیره
مثل سنگها و شهاب های زمین و زهره
که آخرش شد یه سیاره 🙂
سلام دوستان
من هم همیشه افتخار کرده و میکنم که یک عاشق گیم هستم (چرا عاشق گیم و نه گیمر بخاطر افکار پوسیده و عقب مانده پدر و مادرم)اما هیچ کنسول یا پی سی ندارم ولی حقیقتا آرزو دارم که یک ps3 حتی داشته باشم(اینم بگم که از نظر مالی مشکلی ندارم اما والدینم گیم رو بیهوده و وقت تلف کردن میدونن)
اکثر پدرو مادراییکه مخالفت میکنن اصلا درک نمیکنن که گیم چیه و همیجوری رو هوا باهاش مخالفت میکنن..
درحالیکه اینطور نیست.. گیم ذهن باز و تاز و جوان میخواد کا اونا ندارن..
ولی به شخصه با زیاده روی تو گیم مخالفم و تو این زمینه حق میدم بهشون که وقت رو نباید همش گذاشت برای بازی که از زندگی عقب بیفتی
جالبه من رو از ۵ سالگی برام کنسول خریدن و بازی هاشو تعمیین میکردن و میکنن ولی موقع بازی کردن ادم رو میکشن کخ میخواد حداقل روزی ۵ ساعت بازی کنی وقتی ۱۰ ساعک میشینی درس میخونی نمیبینن ولی کنسول رو روشن کن نابودت میکنن
مقاله بی نظیر . کیف کردم . گیم فا در این سال ها برای من یک محفل همیشه شاد و نامحسوس بوده که مشتاقانه روزی دو بار بهش سر می زنم . این واقعا درسته که روح ما در تعامل با این دنیای پر زرق و برق از ناب ترین هنرهاست . :yes: :heart:
با تمام وجود افتخار میکنم که یک گیمر هستم ممنون سعید جان بابت نوشتن همچین مقاله زیبایی :inlove: :inlove: :inlove:
با افتخار گیمرم.
ولی گیمری که درک نشده و همیشه مورد ازار خانواده فقط بخاطر گیمر بودن قرار گرفته.
به امید روز که طرز فکر خانواده ها تغییر پیدا کنه
و به امید روز که دو راهی نزارن مثل بگن یا درس(به نظر خانواده ها :اینده ای روشن) یا گیم(به نظر خانواده ها :اینده ای خراب)بلکه جا بیوفتد که هم گیم و هم درس هم گیم و هم اینده ای روشن.
با تشکر از سایتتون