سینما فارس: نقد فیلم Following | تعاقب بدون تعاقد

«تعقیب» نخستین اثرِ بلندِ کارگردانِ شهیر و برجسته‌ی این روزهای سینمای هالیوود و جهان یعنی «کریستوفر نولان» می‌باشد. گفته شده است که اگر بخواهید شالودهٔ فکری و متریالِ داستانی آثار یک مؤلف را دریابید به اولین اثر آن رجوع کنید. سوای از صحت و سقم این ″گفتنی″ و البته تألیف موجود در آثار کارگردانی چون نولان، نمی‌توان عنصرِ انتزاعیِ «زمان» را از رویکردِ فیلمسازیِ این کارگردانِ بریتانیایی جدا و منفرد دانست. این استفاده و بهره‌بری در نخستین فیلم نولان نیز مشهود است به مثابه‌‌ی یک آزمون و خطا برای خودِ وی و آثار بعدی‌اش -بخصوص فیلمِ ممنتو- نمود پیدا کرده است؛ البته برش‌‌های زمانیِ متوالی (جامپ‌کات‌ های زمانی) در روایتِ فیلمِ «تعقیب» -با نشانه‌ها و آماجِ ظاهرِ کارکتر اصلی- کارکردی فرمیک در فیلم پیدا نکرده و نمی‌تواند آدم‌هایش را «بوسیلهٔ» زمان به یک تعلیقِ انسانی و البته دراماتیزه «در» ساختار زمان برساند.

ادامه مطلب را از اینجا بخوانید.