تجربه‌ای ضعیف اما قابل تحمل | نقد و بررسی بازی Those Who Remain

یکی از چیزهایی که همواره ذهن انسان را قلقلک می دهد، اتفاقات و وقایع ناشناخته و مرموزی هستند که به ظاهرا آنچنان دلیل خاصی برای وقوع آنها وجود ندارد. در کل انسان ذاتا کنجکاو و ماجراجو است و اگر با پدیده یا رویدادی عجیب و رمزآلود مواجه شود، به صورت غیر ارادی میلی عجیب به دانستن حقیقت پیدا می کند. در بین ما انسان ها، برخی پا را از این فراتر گذاشته و در دنیای افکار و خیالات خود دست به ماجراجویی و کشف و راز و رمز ها می زنند. در واقع این انسان ها خود موارد رمزآلود را خلق ساخته و سپس به کشف حقیقت می پردازند!

دلیل خلق آثار مختلف هنری کارآگاهی-ترسناک نیز همین میل سیری ناپذیر انسان به کنار زدن پرده ها و دست یابی به حقیقت است. چه در حوزه ادبیات، و چه در حوزه فیلم یا بازی، آثاری که تم کارآگاهی دارند، ذهن مخاطبان را به فکر وا می دارند. یکی از دلایلی که اکثر آثار هنری مختلف از Cliffhanger ها و یا Plot Twist های داستانی نیز استفاده می کنند همین مورد است چرا که هر چه راز و حقیقت ناشناخته تر باشد، دستیابی به حقیقت و کنار زدن پرده های جهل به مراتب لذت بخش تر می گردد. افرادی که عاشق آثار کارآگاهی و رمزآلود خصوصا با چاشنی ترس و اضطراب هستند به خوبی این نکته را درک می کنند.
با این مقدمه کلی، اجازه دهید برویم سراغ نقد و بررسی عنوانی کارآگاهی-ماجراجویی  با چاشنی نسبتا زیاد Survival Horror. عنوان Those Who Remain

همانند بسیاری از عناوین مشابه، داستان بازی از همان لحظات اول جهت گیری خود را مشخص کرده و به مخاطب میفهماند هیچ چیز سر راستی در دنیای بازی وجود ندارد و دستیابی به کوچک ترین اطلاعات و جزئیات نیز با کشف مدارک و رمزگشایی اتفاقات رمزآلود ممکن است.
داستان بازی در نسخه خیالی از شهر Vermont جریان دارد. بازیبازان کنترل شخصی به نام Edward را بدست می گیرند. مردی که زمانی زندگی بسیار خوبی داشته و به طور خلاصه یک مرد خوشبخت بود. یک همسر عالی، دختری زیبا و زندگی شاد. اما پس از انفعالات مختلف و اشتباهات Edward مثل خیانت به همسرش با زنی دیگر، اکنون او که به شدت احساس گناه می کند غرق در مشروبات الکلی است و زندگیش در ورطه نابودی قرار دارد. ادوارد قصد خودکشی نیز دارد که ناگهان پیامی از معشوقه اش(همان زنی که با او به همسرش خیانت کرد) دریافت می کند. ادوارد تصمیم خود را گرفته و می خواهد رابطه خود را با او برای همیشه پایان دهد بنابراین سوار ماشین خود شده و هتلی که آدرسش را دریافت کرده می رود. و خب از آنجایی که Those who Remain عنوانی Psychological Horror است، هتل کاملا خالی است و هیچ اثری از معشوقه اش نیز وجود ندارد. همچنین او در می یابد یک سری هیولاها و موجودات مختلف نیز در آن جا حضور دارند. شهر Vermont نیز مدتها دچار مشکلات عجیب شده و تعدادی از مردم شهر بدون دلیل ناپدید شده اند. باقی داستان نیز همانطور که متوجه شده اید قابل حدس است.
داستان بازی، به لطف شروع جالب که با تعلیق خوبی همراه است، یک داستان و روایت نسبتا قابل قبول را ارائه می دهد. هر چند باید گفت بیشتر اتفاقات و روند داستانی خوب است وگرنه خود شخصیت ادوارد اصلا تعریفی ندارد. نه تنها او به خوبی پرداخته نشده است، بلکه دیالوگ های گاه و بیگاه او نیز سطحی و ضعیف هستند. در واقع شخصیت خود Edward می توانست به مراتب بهتر پرداخته شود تا حس برقراری ارتباط بیشتری بین مخاطبان و او ایجاد گردد.

داستان بازی در نسخه خیالی از شهر Vermont جریان دارد. بازیبازان کنترل شخصی به نام Edward را بدست می گیرند. مردی که زمانی زندگی بسیار خوبی داشته و به طور خلاصه یک مرد خوشبخت بود. یک همسر عالی، دختری زیبا و زندگی شاد. اما پس از انفعالات مختلف و اشتباهات Edward مثل خیانت به همسرش با زنی دیگر، اکنون او که به شدت احساس گناه می کند غرق در مشروبات الکلی است و زندگیش در ورطه نابودی قرار دارد. ادوارد

بازی Those who Remain,  از جوانب مختلف از عناوینی مانند Layers of Fear, Alan Wake و Stranger Things الهام گرفته است که این الهام ها و بعضا تقلید ها بعضا بسیار آشکار هستند. روال کلی بازی به این صورت است که باید مدارک و اطلاعات مختلف را پیدا کنید و به پیشروی در بازی بپردازید. مهم ترین بخش بازی نیز این است که هیولاها و موجودات مرگبار همواره در تاریکی و سایه ها حضور دارند پس بنابراین نور و روشنایی مهم ترین مساله برای بقا به شمار می آید چرا که شما در مقابل هیولاها بی دفاع هستید و به راحتی کشته می شوید‌. تعداد قابل توجهی از پازل ها و معما های بازی نیز حول محور نور و روشنایی و برگرداندن نور به در یا مکانی خاص مربوط می شوند. البته مسأله اینجاست آنچنان نمی توان به این فعالیت ها معما یا پازل گفت چرا که اکثر آنها از طریق آزمون و خطا ها ابتدایی قابل حل هستند و با پیشرفت در بازی نیز شاهد افزایش سختی معما ها و پیچیده تر شدن آنها نیستیم. همچنین سیستم قضاوتی نیز در بازی وجود دارد که می توانید یا پیدا کردن مدارک و اطلاعات کافی، برخی از شهروندان و مردم را قضاوت کنید و سرنوشت آنها را مشخص کنید. تصمیم های این چنینی در پایان بازی به Ending های مختلف ختم می شوند که البته نظر شخصی من این است که Ending های بازی نیز کمی مبهم هستند و آنچنان جمع بندی رضایت بخشی را ارائه نمی دهند‌. البته این مسأله را به عنوان نقطه ضعف در نظر نمی گیرم.

در کنار داستان، اتمسفر و فضاسازی بازی دیگر نقطه قوت قابل توجه آن به شمار می آید. نورپردازی در این صحنه ها فوق العاده است.

بازی با کوهی از مشکلات مختلف دست و پنجه نرم می کند. از کار نکردن برخی دکمه ها در لحظات حساس مانند تعقیب و گریز گرفته، تا سیستم Checkpoint افتضاح بازی که می تواند شما را به کل از تجربه بازی منصرف سازد. از آنجایی که بازی از لحاظ فنی پر از نقص است، حتی اگه بازیباز با تجربه و ماهری نیز باشید، چندین بار با مرگ های احمقانه و عجیب مواجه می شوید که در آنها تقصیری ندارید. و از آنجایی که Checkpoint ها بازی دیر به دیر هستند، گاهی اوقات ممکن است مجبور شوید کل یک منطقه را از اول دوباره بازی کنید. این یکی از بزرگترین مشکلات بازی به شمار می آید. در کنار این موضوع تکراری شدن محیط ها و مراحل بازی نیز نکته ایست که چشم پوشی از آن کار ساده ای نیست. همچنین باید بگویم هیولاهای بازی نیز طراحی بسیار غیرمتعادلی دارند و برخی از آنها مانند Mother,  از لحاظ سرعت و قدرت به شکل غیر منطقی قوی هستند و همین هیولاها بار ها شما را خواهند کشت و بنابراین به دفعات مجبورید دوباره از Checkpoint بازی را آغاز کنید. در کل هر چند سازندگان سعی داشته اند تجربه اضطراب آور و جذاب را خلق سازند، اما آنقدر مشکلات کوچک و بزرگ در بازی وجود دارد که لذت بردن از آن بسیار سخت است. هر چند به واسطه داستان بازی، می توان بسیاری از مشکلات را تحمل کرد تا حداقل بازی را یکبار به پایان رساند.

بازی شباهت های زیادی به عناوینی مشابه مانند What Remains of Edith finch دارد. چه از لحاظ اتمسفر، چه از لحاظ وقایع و اتفاقات

سخن پایانی:
عنوان Those who Remain, سعی در ارائه تجربه ای جذاب و دلهره آور با المان های کارآگاهی داشت، اما متاسفانه مشکلات بزرگ و کوچک و بعضا احمقانه بازی، این عنوان را به اثری ضعیف تبدیل ساخته اند. مثل اینکه سازندگان فراموش کرده اند که هدف اول از بازی کردن لذت بردن و سرگرمی است. چرا که نیمی از مشکلات بازی با انجام کارهای ساده قابل حل بودند. مانند سیستم ضعیف Checkpoint بازی. آیا این عنوان ارزش تجربه کردن دارد؟ صادقانه بگویم اگر می توانید با بسیاری از نقص ها و مشکلات دست و پنجه نرم کنید شاید، اما در غیر اینصورت اصلا…