هنگامی که اولین بار گوشی تاشو موتورولا Razr را به دست گرفتم، سنگینی آن جلب توجه می‌کرد. موتورلا ریزر برخلاف نسخه پلاستیکی و به نظر غیرقابل تخریب سال ۲۰۰۴ سنگین‌تر است. این گوشی از شیشه، استیل ضدزنگ و پلاستیک ساخته شده است و وزنش با وزن وان‌پلاس ۷ پرو برابری می‌کند. نخستین باری که قسمت تاشوی آن را باز کردم، حس بسیار لذت‌بخشی داشت، باز کردن آن نیروی بیشتری از نسل پیشین همین مدل نیاز دارد اما هنوز هم می‌توانید لذت تا کردن گوشی خود پس از یک تماس تلفنی را تجربه کنید.
هم اکنون لیست بسیار کوچکی از گوشی‌های تاشو وجود دارد که بتوانید یکی از آن‌ها را خریداری کنید. به جز گوشی مورد بحث، در این فهرست سه مدل دیگر، سامسونگ گلکسی فولد، Royole Flexpai و هواوی میت X نیز وجود دارند. این اولین بار است که تکنولوژی گوشی‌های اندرویدی مدرن را با طراحی کلاسیک و دوست داشتنی ترکیب می‌کند. قبل از سلسله تلفن‌های هوشمند شیشه‌ای که امروزه بازار را تسخیر کرده‌اند، این موتورولا بود که تعریف تلفن همراه را تعیین می‌کرد و گوشی هوشمند تاشوی ریزر جدید می‌تواند تعریف جدید از تلفن هوشمند را ارائه کند.
بعد از یک هفته استفاده از این گوشی، علاقه شدیدی به آن پیدا کردم، اما چند سوال هم در مورد آن به وجود آمد. با پرداخت ۱۵۰۰ دلار پول به سریع‌ترین پردازنده، بزرگ‌ترین باتری و یا بهترین دوربین دست پیدا نمی‌کنید. اگر این گوشی از وسط تا نمیشد یک میان‌رده مناسب اندرویدی می‌بود. اما ریزر چیزی دارد که در بقیه تلفن‌های بازار پیدا نمی‌کنید؛ یک هویت منحصر به فرد. ریزر بیش از هر تلفن دیگری یک هویت مخصوص به خود دارد که به آن ارزش زیادی می‌دهد.
هر بار که آن را باز یا بسته می‌کنم، در نظر من باارزش تر می‌شود. اما احتمالا این تلفن برای خیلی‌ها از جمله خود من مناسب نیست. نتایج واقعی کیفیت آن بعد از چندین ماه استفاده کاربران مشخص خواهد شد. البته هیچکدام این‌ها به این معنی نیستند که موتورولا در مسیر اشتباهی قدم برمی‌دارد، این تلفن یک پیشرفت عظیم است و راه را برای عرضه نسخه دوم آن هموار کرده است.
موارد زیادی برای بررسی این گوشی هوشمند وجود دارد، اما اجازه دهید با پاسخ به چند سوال رایج شروع کنیم:
نظرات