۱۴ مطب درمان اعتیاد کودکان به قمار در سرتاسر بریتانیا تاسیس شده است

اگرچه مدت زیادی از قضایای جنجالی لوت‌باکس‌ها و تاثیر آن‌ها بر کیفیت بازی‌های ویدئویی چون Star Wars: Battlefront II می‌گذرد اما همچنان افرادی وجود دارند که تمام تلاش خود را در راستای محدود سازی‌شان به‌کار بسته‌اند.

در حالی‌که بسیاری از افراد از مردم عادی گرفته تا اشخاص معروفی چون رئیس جمهور ایالات متحده نگران تاثیر خشونت آمیز بازی‌های ویدئویی بر روح و روان افراد جامعه هستند، به‌نظر می‌رسد به‌جای تلاش برای به کُرسی نشاندن فرضیه‌ای که سال‌ها است کسی قادر به ثابت کردنش نیست، این اشخاص باید وقت خود را برروی عامل مهم‌تری بگذارند که مدت‌ها از اثبات آن می‌گذرد. موضوع “اعتیاد به قمار” چیز جدیدی نیست و از هزاران سال قبل و پیدایش تاس ۶ سطحی نیز میان افراد جامعه رواج داشته است. دهقانی که از ابتدای زندگی آروزی چشیدن طعم تکه‌ای گوشت ساده را در رویاهایش می‌پروراند، تمام اندوخته‌ی یک سال گذشته را برای کسب ثروتی یک‌شبه قمار می‌کرد؛ و البته که سکه روی دیگری نیز دارد.

این روزها پای این موضوع به‌شدت دنیای بازی‌های ویدئویی باز شده است. به‌تازگی و براساس گزارش خدمات سلامت ملی (NHS)، این سازمان مجبور شده است برای درمان اعتیاد به قمار در کودکانِ بازی‌باز، ۱۴ مطب مخصوص در سرتاسر برتانیا تاسیس کند. خانم کلر موردوک (Clair Murdoch)، مدیر بهداشت و روان سازمان NHS، در این‌باره می‌گوید:

صادقانه بگویم: هیچ شرکتی نباید شرایطی برای کودکان فراهم کند تا قمار کردن را از طریق لوت‌باکس‌ها بیاموزند. هیچ شرکتی حق ندارد بازی‌هایی بفروشد که لوت‌باکس‌های آن تا این اندازه برپایه‌ی شانس بنا شده باشند. بله، فروش آن‌ها باید متوقف شود.

سلامتی افراد جوان در خطر است. اگرچه NHS سعی می‌کند طی یک برنامه‌ی بلند مدت با ارائه‌ی این خدمات خلاقانه به خانواده‌ها در راستای حل این مشکلات قدم بردارد اما ما تنهایی از پس چنین چیزی بر نمی‌آییم. بنابراین بخش‌های دیگر جامعه باید هرچه در توان دارند برای محدود سازی این خطر و ایجاد حراست از کودکان انجام دهند.

لازم به‌ذکر است این اولین اقدامات سازمان‌های کشورهای جهان جهت مبارزه با لوت‌باکس‌ها نیست. سال گذشته لایحه‌ای در مجلس سنای ایالات متحده برای منع استفاده از لوت‌باکس‌ها ارائه شد و مدتی پس از آن نیز کمیسیون حقوق کودک در انگلیس با انتشار بیانیه‌ای بازی‌هایی چون FIFA را نمونه‌ی بارز ترویج قمار دانست. به‌هر صورت حتی اگر موضوع قمار هم نباشد، چه کسی روزهای خوش قدیم که همه چیز به‌طور کامل در دیسک بازی قرار داشت و نیازی به پرداخت یک سنت هم برای محتوای اضافی نبود را به شرایط حاکم فعلی ترجیح می‌دهد؟