همه یک جان دارند | نقد و بررسی بازی Katana Zero

اگر بگویم دو هفته ی گذشته در زندگی گیمری ام هفته هایی خاص بوده اند، دروغ نگفته ام. هفته ی پیش که بازی Valfaris مرا با گیم پلی سخت، آهنگ های بی نظیر و گرافیک نوستالژیک‌اش شیفته ی خود کرد، این هفته هم Katana Zero با دلایلی تقریباً مشابه موفق شد مرا در دنیای خودش غرق کند. واقعیت این است که هرچقدر هم که تاثیر داستان و گرافیک در لذت بردن از یک اثر دخیل باشند و تجربه ی ما را به کلی دگرگون کنند، نهایتاً هدف ما از بازی کردن به خاطر گیم پلی آن است. زیرا اگر کسی فقط برایش داستان مهم باشد می تواند کتاب بخواند یا اگر گرافیک مهم باشد، می تواند به سراغ هنرهای بصری برود، اما گیم پلی پدیده ای است که به جز بازی ها نمی توان آن را در جای دیگری یافت و به زبان دیگر، هویت بازی ها به گیم پلی آن هاست. البته قصدم این نیست المان های مختلف را در یک بازی از هم جدا کنم و آن ها را اولویت بندی کنم، بلکه هدف از گفتن این حرف ها، بیشتر به دلیل این است که بگویم واقعاً جای افسوس دارد که این روزها در کشور ما دیگر کمتر کسی سراغ بازی های دو بعدی می رود، صرفاً چون این بازی ها یک بُعد کم دارند! واقعیت این است که لذت یک گیم پلی خوب، هیچ ربطی به تعداد ابعادی که بازی در آن ساخته می شود ندارد و این موضوع، به خصوص در سه چهار سال اخیر با شاهکارهایی در همین سبک بارها اثبات شده اند. بازی Hotline Miami یکی از موفق ترین بازی های دو بعدی از نظر فروش و محبوبیت بود که با دوربینی از بالا به پایین روایت می شد و گیم پلی ای جذاب و درگیرکننده داشت. یا Celeste که پارسال به عنوان نامزد بهترین بازی سال در کنار نام های بسیار بزرگی مثل گاد آو وار، رد دد ریدمپشن ۲ و اساسینز کرید ادیسه قرار گرفت و با داستان تاثیرگذار و گیم پلی چالش برانگیزش به همه ثابت کرد که اگر ایده ی یک بازی محکم باشد، فارغ از دو بعدی و سه بعدی بودن، گرافیک واقع گرایانه یا پیکسلی و مسائل دیگر، دیده خواهد شد و حتی می تواند نامزد بهترین بازی سال هم شود.

بازی ای که امروز برایتان نقد خواهم کرد نیز یکی دیگر از عناوین ناب دنیای بازی است که چند وقت پیش و در ماه آوریل منتشر شد. Katana Zero عنوانی است که توسط استودیوی Askiisoft تولید و توسط Devolver Digital روی سه پلتفرم کامپیوترهای شخصی، مکینتاش و نینتندو سوییچ منتشر شده و به جرئت می توان گفت که یکی از بهترین بازی های اکشن – پلتفرمر امسال است.

بازی ای که امروز برایتان نقد خواهم کرد نیز یکی دیگر از عناوین ناب دنیای بازی است که چند وقت پیش و در ماه آوریل منتشر شد. Katana Zero عنوانی است که توسط استودیوی Askiisoft تولید و توسط Devolver Digital روی سه پلتفرم کامپیوترهای شخصی، مکینتاش و نینتندو سوییچ منتشر شده و به جرئت می توان گفت که یکی از بهترین بازی های اکشن – پلتفرمر امسال است. اگر عناوینی مثل Hotline Miami را دوست دارید، این بازی را نباید از دست بدهید. در بخش نظرات Valfaris نقد این بازی را خواسته بودید، حالا می توانید آن را بخوانید! پس در ادامه ی مقاله با من، گیمفا و Katana Zero همراه باشید.

تک رنگ هایی مثل صورتی، آبی روشن، بنفش، قرمز و زرد در همه جای بازی به چشم می خورند و در کنار موزیک هایی که بیشتر در سبک Synthwave ساخته شده اند، حس دیستوپیایی بازی را بیشتر به مخاطب انتقال می دهند.

داستان Katana Zero در یک کشوری دیستوپیایی به نام New Mecca اتفاق می افتد. ظاهراً این کشور در جنگی که از آن با نام جنگ کرومگ (Cromag War) یاد می شود از کشوری دیگر شکست خورده و اکنون تبعات آن را تحمل می کند. شخصیت اصلی بازی یک سامورایی به نام Subject Zero است که کنترل او بر عهده ی شما خواهد بود. سابجکت زیرو که از او به عنوان اژدها یا Dragon هم یاد می کنند، یکی از افراد حاضر در این جنگ بوده که اکنون شب ها کابوسی تکراری می بیند. در این کابوس، او همواره با کودکی در حال بازی است که دانشمندی با لباس آزمایشگاهی از در اتاق وارد می شود و به آن ها می گوید قایم شوند و بلافاصله توسط سایه ای که به شکل یک سرباز است، کشته می شود. این کابوس چندین بار و هر بار با جزئیات بیشتر تکرار می شود و موضوع جلسات روانکاوی زیرو است. روانشناس زیرو، کسی است که هدف ماموریت های او را برایش مشخص می کند و در عین حال سعی دارد با داروهایی که به او می دهد، بیماری وی را کنترل کند. در مرحله ی اول ماموریت زیرو این است که دانشمندی را نجات دهد و پس از نجات دادن او، دانشمند توسط وی (V) که سربازی روس است از راه دور منفجر می شود. این نقطه ی شروع داستانی نسبتاً پیچیده و در عین حال جذاب است.

داستان Katana Zero در یک کشوری دیستوپیایی به نام New Mecca اتفاق می افتد. ظاهراً این کشور در جنگی که از آن با نام جنگ کرومگ (Cromag War) یاد می شود از کشوری دیگر شکست خورده و اکنون تبعات آن را تحمل می کند. شخصیت اصلی بازی یک سامورایی به نام Subject Zero است که کنترل او بر عهده ی شما خواهد بود. سابجکت زیرو که از او به عنوان اژدها یا Dragon هم یاد می کنند، یکی از افراد حاضر در این جنگ بوده که اکنون شب ها کابوسی تکراری می بیند.

روایت داستان در Katana Zero در سطح بسیار بالایی قرار دارد و در یک بازی پلتفرمر – اکشن دو بعدی که بیشتر تمرکز بر روی گیم پلی است، شنیدن داستانی قدرتمند غیرمنتظره است. اما خب این بازی چیزی کم نگذاشته و با داستانی فوق العاده، به همه ی چیزهایی که در بازی می بینید و تجربه می کنید معنا بخشیده است. علاوه بر این، در Katana Zero می توانید دیالوگ های دلخواه خود را انتخاب کنید و با اینکه این دیالوگ ها، مانند برخی بازی های نقش آفرینی تاثیر عمیقی بر سرنوشت زیرو ندارند، اما حداقل می توانند سرنوشت او را در همان مرحله تا حد خوبی مشخص کنند. برای مثال، در مرحله ی دوم وارد یک هتل می شوید که باید با بخشِ پذیرش آن مکالمه ای داشته باشید. انتخاب با شماست که با ادب و رعایت آداب معاشرت با او برخورد کنید یا سر او داد بزنید و حرفش را قطع کنید. انتخاب هر کدام از این دو، در آخر مرحله بر گیم پلی شما تاثیر خواهد گذاشت و ممکن است مجبور شوید چند تا دشمن اضافه تر بکشید. همچنین دیالوگ هایی که با روانکاو خود دارید جالب و خواندنی طراحی شده اند و نکات زیادی درباره ی شخصیت زیرو به شما انتقال می دهند. این را هم بگویم که صداپیشه ای برای کاراکترها وجود ندارد و همه ی دیالوگ ها به شکل نوشتاری هستند. اکثر دیالوگ ها و نوشته ها قابل رد کردن هستند و می توانید هرچه زودتر به گیم پلی مرحله ی بعد برسید، اما پیشنهاد من این است که داستان جذاب این عنوان را فدای گیم پلی نکنید و از هر دو قسمت لذت ببرید. بخصوص اینکه بازی در کل کوتاه است و حدود ۴ الی ۵ ساعت از وقت‌تان را خواهد گرفت.

در Katana Zero می توانید دیالوگ های دلخواه خود را انتخاب کنید و با اینکه این دیالوگ ها، مانند برخی بازی های نقش آفرینی تاثیر عمیقی بر سرنوشت زیرو ندارند، اما حداقل می توانند سرنوشت او را در همان مرحله تا حد خوبی مشخص کنند. برای مثال، در مرحله ی دوم وارد یک هتل می شوید که باید با بخشِ پذیرش آن مکالمه ای داشته باشید. انتخاب با شماست که با ادب و رعایت آداب معاشرت با او برخورد کنید یا سر او داد بزنید و حرفش را قطع کنید.

از نظر گیم پلی، Katana Zero عنوانی خلاقانه، جذاب و به یاد ماندنی است. اولین شاخصه ای که در مورد گیم پلی آن به خاطر خواهید سپرد، این است که همه ی دشمنان در این بازی با یک ضربه می میرند. خودِ شخصیت اصلی که شما باشید هم از این قاعده مستثنی نیستید و دقیقاً با یک ضربه می میرید و باید بازی را از چک پوینت قبلی آغاز کنید. البته به هیچ وجه فکر نکنید این مورد باعث آسان تر شدن بازی می شود، چون Katana Zero اصلاً عنوان ساده ای نیست و شاید مجبور شوید فاصله ی بین دو چک پوینت را چندین بار تکرار کنید. برخی از تکرارها به خاطر همین خواهند بود که با یک ضربه می میرید و برخی دیگر هم به خاطر محدودیت زمانی ای خواهد بود که بازی برای هر مرحله در نظر گرفته است. خوشبختانه مراحل بازی زیاد بلند و طولانی نیستند و تا چک پوینت بعدی فاصله زیاد نیست. چیزی که در این میان غیرضروری و بعضاً حتی اذیت کننده است، تکرار گیم پلی در هر مرحله است؛ درست مانند اینکه در FIFA گل زده باشید. البته با یک دکمه می توانید آن را رد کنید، اما همین رد کردن ها هم وقتی پشت سر هم ردیف می شوند، فقط مانعی بر تداوم لذتِ نابی هستند که دارید از گیم پلی Katana Zero می برید. همه چیز در Katana Zero از همین تکرار صحنه ها گرفته تا انتخاب مراحل از منو و چیزهای دیگر، همگی تم ویدئویی دارند و منظورم از ویدئو، دستگاه های VRC و نوارهای ویدیوی قدیمی است.

Katana Zero اصلاً عنوان ساده ای نیست و شاید مجبور شوید فاصله ی بین دو چک پوینت را چندین بار تکرار کنید. برخی از تکرارها به خاطر همین خواهند بود که با یک ضربه می میرید و برخی دیگر هم به خاطر محدودیت زمانی ای خواهد بود که بازی برای هر مرحله در نظر گرفته است.

مبارزات در Katana Zero بسیار سرعتی هستند و سرعت عمل بالایی می طلبند. کنترل بازی با موس و کیبورد فقط بازی را سخت تر از آن چیزی که هست می کند و اعمالی مانند پریدن از دیوارها و عبورِ همزمان از لیزرهای داغ، تقریباً با کیبورد غیرممکن است. بخاطر همین پیشنهاد می کنم اگر می خواهید این عنوان را تجربه کنید حتماً به فکر یک کنترلر باشید. با کنترلر همه چیز کمی آسان تر می شود و کارهایی مانند عبور سریع از لیزرها، معلق زدن و جاخالی دادن تنها با یک دکمه انجام می شوند. با پیشروی در بازی، تعداد اسلحه ها زیاد نمی شود و ساموراییِ شما به کاتانای عزیزش وفادار می ماند (البته همیشه می توانید آیتم هایی مانند گلدان یا ساطور را از زمین بردارید و به سمت دشمن پرتاب کنید، اما این آیتم ها یکبار مصرف اند). در عین حال، هیچ جای بازی این حس به شما دست نمی دهد که کاش سلاح های بیشتری داشتم، چون بخش پلتفرمر بازی آن قدر قوی ساخته شده که صحنه های اکشن را بسیار هدفمندتر از مجموعه ای از صحنه های «بزن و بکش» جلوه می دهد. حتی در هر مرحله کارهای نوآورانه ای وجود دارند که به اندازه ی اکشن بازی جذاب هستند. برای مثال در مرحله ی سوم، باید در دیسکو خودتان را قاطی کسانی کنید که می رقصند تا دشمنان متوجه حضور شما نشوند.

با پیشروی در بازی، تعداد اسلحه ها زیاد نمی شود و ساموراییِ شما به کاتانای عزیزش وفادار می ماند (البته همیشه می توانید آیتم هایی مانند گلدان یا ساطور را از زمین بردارید و به سمت دشمن پرتاب کنید، اما این آیتم ها یکبار مصرف اند). در عین حال، هیچ جای بازی این حس به شما دست نمی دهد که کاش سلاح های بیشتری داشتم، چون بخش پلتفرمر بازی آن قدر قوی ساخته شده که صحنه های اکشن را بسیار هدفمندتر از مجموعه ای از صحنه های «بزن و بکش» جلوه می دهد.

به جز سرعت عمل که در Katana Zero حرف اول را در مبارزات می زند، دو المان دیگر هستند که در گیم پلی دخیل هستند، یکی قابلیت آهسته کردنِ زمان است که از همان ابتدا در اختیار دارید، و دیگری محدودیت زمانی در هر مرحله است. برای اولی در گوشه ی سمت چپ صفحه یک نوارِ باتری شکل دارید که تا خالی شدنِ آن، می توانید همه چیز را آهسته کنید. این موضوع نه تنها در مبارزات، که در عبور از برخی موانع بازی نیز به داد شما می رسند. دشمنان شما معمولاً از سرعت عمل خوبی برخوردارند و اگر در آن واحد با سه چهار نفر از آن ها مواجه شدید، شاید استفاده از این قدرت کمک‌تان کند آن مرحله را پشت سر بگذارید. بحث دوم که محدودیت زمان است، در واقع به مشکلات شخصی زیرو ربط دارد که گویا وقتی یک مرحله در مدت معین به پایان نرسد، او نمی تواند آن مرحله را به خاطر بیاورد. البته محدودیت زمان هیچ وقت به قدری کم نیست که به خاطرش ببازید، مگر اینکه معمایی پیشِ رو باشد که در دفعات اول نتوانید راه حل آن را پیدا کنید. آن موقع است که وقتِ شما تمام می شود و باید چک پوینت را از اول آغاز کنید. اگر نگران این هستید که بازی خسته کننده می شود، باید بگویم که اینطور نیست و سازندگان مراحل بازی را به قسمت های بسیار کوتاه و سهل الهضم تقسیم کرده اند تا از تکرار هم پرهیز شود.

برای استفاده از قدرت آهسته کردن زمان، در گوشه ی سمت چپ صفحه یک نوارِ باتری شکل دارید که تا خالی شدنِ آن، می توانید همه چیز را آهسته کنید. این موضوع نه تنها در مبارزات، که در عبور از برخی موانع بازی نیز به داد شما می رسند. دشمنان شما معمولاً از سرعت عمل خوبی برخوردارند و اگر در آن واحد با سه چهار نفر از آن ها مواجه شدید، شاید استفاده از این قدرت کمک‌تان کند آن مرحله را پشت سر بگذارید.

از نقاط قوت دیگر Katana Zero، انیمیشن های جالب و فضاسازی های جذابش است که گاهی اوقات تعجب می کنید چگونه در قالب یک بازی دو بعدی ارائه شده اند. می خواهم بگویم Katana Zero از نظر هنری، یکی از بهترین بازی های ساخته شده در سبک خودش است. تک رنگ هایی مثل صورتی، آبی روشن، بنفش، قرمز و زرد در همه جای بازی به چشم می خورند و در کنار موزیک هایی که بیشتر در سبک Synthwave ساخته شده اند، حس دیستوپیایی بازی را بیشتر به مخاطب انتقال می دهند. آهنگسازی بازی نیز محشر است. در طول بازی یا با قطعات پیانویی که آرامش بخش و در عین حال مرموز هستند طرف هستید، یا با قطعات Synthwave و Vaporwave که کاملاً با تم بازی جور در می آیند.

در کل، Katana Zero از دیگر بازی های پلتفرمر دو بعدی امسال است که باید تجربه شود. داستان غنی، نحوه ی روایت جالب، گیم پلی سرعتی و خلاقانه، آهنگسازی کم نظیر و اتمسفر بازی، همگی دلایلی هستند که در برنامه ی خود، جایی برای تجربه ی این بازی نیز باز کنید.