افسانه‌ای غمناک | نقد و بررسی بازی Ni no Kuni: Wrath of the White Witch Remastered

با اینکه طرفداران بازی های ژاپنی در کشورمان کم نیستند و در واقع کسی نمی تواند صنعت بازی سازی را بدون حضور این کشور فرض کند، اما سبک JRPG از سبک هایی است که طرفداران خاص خودش را دارد و شاید به مذاق خیلی ها خوش نیاید؛ درست مثل خیلی چیزهای ژاپنی دیگر. Ni No Kuni یکی از سری های دوست داشتنی در همین سبک است که حدود ۹ سال پیش پا به عرصه ی بازی ها گذاشت. البته اگر تاریخ انتشار بازی اول، یعنی Ni No Kuni: Wrath of the White Witch را نگاه کنید، به سال ۲۰۱۳ برمی گردد، اما در واقع بازی اولی که از این سری عرضه شد، یک عنوان انحصاری برای کنسول Nintendo DS بود که سال ۲۰۱۰ در ژاپن عرضه و هیچ گاه به شکل رسمی دوبله نشد. البته مدتی بعد گروهی از طرفداران به شکل غیر رسمی آن را دوبله و عرضه کردند که این نسخه، پس از محبوبیت Wrath of the White Witch، بیشتر مورد توجه مخاطبین قرار گرفت. در سال ۲۰۱۱، Wrath of the White Witch برای کنسول PS3 و به شکل انحصاری در ژاپن عرضه شد که با استقبال خوبی از سوی جامعه ی منتقدین مواجه گردید. همه ی این ها باعث شدند تا سازنده ها تصمیم بگیرند در سال ۲۰۱۳، دستی بر سر و روی این عنوان کشیده و آن را با زبان انگلیسی نیز به شکل جهانی عرضه کنند. عرضه ی این عنوان همان و طرفدارانی که از همه جای دنیا عاشق این بازی شدند هم همان. اگر قرار باشد برای ورود به هر سبک یک بازی معرفی کنیم، برای ورود به سبک JRPG شاید پیشنهاد Ni No Kuni Wrath of the White Witch منطقی باشد. بر خلاف اسم بازی که برای حمل و نقلش یک تریلی لازم است، مجموعه بازی های Ni No Kuni، بازی هایی مینیمال و دوست داشتنی هستند که تا به حال فروش خوبی هم داشته اند.

در سال ۲۰۱۱، Wrath of the White Witch برای کنسول PS3 و به شکل انحصاری در ژاپن عرضه شد که با استقبال خوبی از سوی جامعه ی منتقدین مواجه گردید. همه ی این ها باعث شدند تا سازنده ها تصمیم بگیرند در سال ۲۰۱۳، دستی بر سر و روی این عنوان کشیده و آن را با زبان انگلیسی نیز به شکل جهانی عرضه کنند.

داستان های این سری، به دور از کلیشه های رایج این سبک هستند و مخاطب را به درون ماجرایی پرتاب می کند که بیرون آمدن از آن کار راحتی نیست. داستان هایی پر از مفاهیم انسانی و افسانه هایی درباره ی قلب های شکسته. نسخه ی دوم بازی، Ni No Kuni 2: Revenant Kingdom نیز هنگام عرضه با استقبال بسیار خوبی روبرو شد و امتیازهای خیلی خوبی هم کسب کرد. داستان این موفقیت ها به اکنون و سال ۲۰۱۹ رسید که استودیوی سازنده ی بازی، Level 5 و ناشر آن یعنی Namco Bandai، تصمیم گرفتند تا نسخه ی ریمستر شده ی آن را برای کنسول های PS4 و Nintendo Switch و همین طور PC عرضه کنند تا کسانی که تازه با این عنوان آشنا شده اند، از تجربه ی نسخه ی اول نیز باز نمانند. سوالی که پیش می آید این است: آیا نسخه ی ریمستر شده ی Ni No Kuni Wrath of the White Witch ارزش خریدن دارد یا نه؟ برای پاسخ به این سوال دو حالت وجود دارد، اول اینکه بازی را تجربه نکرده اید و با سبک بازی هم مشکلی ندارید. در آن صورت Wrath of the White Witch برای شما ساخته شده است، یکی از خوش ساخت ترین JRPGهای جهان، با طراحی هنری انیمه گونه و دلفریب. اما اگر در نسل قبل این عنوان را تجربه کرده اید، این عنوان چیز اضافه و خاصی برای عرضه ندارد. در واقع این بازی فقط برای دو کنسول PS4 و Nintendo Switch پورت شده و گرافیک آن بهتر شده، لذا ارزش آن را ندارد که آن را یک بار دیگر خریداری کنید. به هر حال جزو هر دسته ای که باشید، در ادامه شما را به خواندن نقدی کوتاه بر نسخه ی ریمستر شده ی این بازی دعوت می کنم. با من، گیمفا و نقد Ni No Kuni: Wrath of the White Witch Remastered همراه باشید.

با نقد و بررسی نسخه ی ریمستر شده ی بازی Ni No Kuni: Wrath of the White Witch همراه گیمفا باشید!

می توان گفت در حالت کلی، داستان به منزله ی پیکره ی بازی های نقش آفرینی است و ژاپنی ها هم که استاد نوآوری در داستان سرایی. مورد Ni No Kuni: Wrath of the White Witch نیز مستثنا نیست و با داستانی تاثیرگذار و پر از ماجراجویی طرف خواهید بود. اولیور (Oliver)، پسربچه‌ای جوان است که مانند بچه های دیگر با دوستانش بازی می کند و به ماجراجویی می پردازد. در یکی از این ماجراجویی های خود، او سوار وسیله ای می شود که دوستش تازه آن را ساخته و طی اتفاقاتی، کنترل آن وسیله را از دست می دهد و به داخل آب می افتد. چند ثانیه قبل از اینکه او غرق شود، مادرش پیدا شده و او را از آب بیرون می کشد، اما خودش به خاطر مشکلات قلبی می میرد. این اتفاق اولیور را تنها و دل شکسته می کند و در حالی که عروسک یه یادگار مانده از مادرش را محکم در آغوش گرفته و گریه می کند، اشک هایش روی تن این عروسک می ریزد و او زنده می شود. نام این موجود که اولیور را در سفرش همراهی می کند دریپی (Drippy) است. او سپس توضیح می دهد که در واقع طلسم شده بوده و در جهانی موازی جهان اولیور زندگی می کند که جادوگری شرور به نام شدار (Shadar) حکمران آن است. او همچنین می گوید هر فردی در آن دنیا با یک نفر در این دنیا ارتباط دارد و گویا شخصی به نام آلیسیا، Soulmate مادر اولیور است. آن ها برای برگرداندن مادر اولیور به دنیای موازی می روند تا شدار را شکست داده و آلیسیا را نجات دهند. داستان Wrath of the White Witch، پر از روح ماجراجویی و زندگی است، اما در عین حال داستان بازی برخلاف آنچه شکل و شمایل آن نشان می دهد، اصلاً بچگانه نیست.

می توان گفت در حالت کلی، داستان به منزله ی پیکره ی بازی های نقش آفرینی است و ژاپنی ها هم که استاد نوآوری در داستان سرایی. مورد Ni No Kuni: Wrath of the White Witch نیز مستثنا نیست و با داستانی تاثیرگذار و پر از ماجراجویی طرف خواهید بود.

اولیور و دریپی در دنیای موازی با افراد مختلفی روبرو می شوند که تکه ای از قلبشان را از دست داده اند و در غم به سر می برند. آن ها در مسیرشان تلاش می کنند تا تکه های شکسته ی قلب مردم را به آن ها برگرانند تا دوباره کامل شوند. این داستان نرم و تاثیرگذار، با میان پرده های استادانه ی آن کامل تر هم می شود. وقتی میان پرده شروع می شود، انگار دارید یک انیمه ی خوش ساخت می بینید. طراحی هنری بازی حتی در سال ۲۰۱۳ هم چشم نواز و دوست داشتنی بود و حالا با این پیشرفت هایی که صورت گرفته، واقعاً سخت می توان از زیبایی های بصری آن عبور کرد. کاراکترهای بازی عمیق و با ذوق پرداخته شده اند و تا جایی که ممکن است، از نوشتن شخصیت های سطحی پرهیز شده. نه تنها این، بلکه هرقدر در بازی پیشروی می کنید، متوجه می شوید شخصیت های اصلی و فرعی، نوعی رشد شخصیتی به خود می بینند و این رشد در خود اولیور بیش از هر کس دیگری مشهود است. اوایل داستان، او صرفاً پسربچه ای است که به دنبال نجات مادرش سفر می کند، اما هرقدر در داستان بیشتر پیش می رود، اعتماد به نفس بیشتری کسب می کند و به یک شبه قهرمان تبدیل می شود. به عنوان شخصیت بد داستان، شدار هم طبق یک سری کلیشه ها ساخته شده، اما به هیچ وجه خسته کننده یا تکراری نمی شود. تنها مشکلی که در بخش میان پرده ها دیدم، عدم قابلیت رد کردن این میان پرده ها بود که البته بعید می دانم کسی بخواهد آن ها را رد کند، اما از آنجایی که برخی از آن ها طولانی هستند، شاید قرار ندادن چنین قابلیتی در نسخه ی ریمستر شده، که در نسخه ی اصلی هم به نبود آن اعتراض هایی شده بود، کمی کم کاری باشد از سوی تیم سازنده. در کل اگر از بازی داستان می خواهید، Ni No Kuni: Wrath of the White Witch یک داستان عمیق و خوب دارد.

کاراکترهای بازی عمیق و با ذوق پرداخته شده اند و تا جایی که ممکن است، از نوشتن شخصیت های سطحی پرهیز شده. نه تنها این، بلکه هرقدر در بازی پیشروی می کنید، متوجه می شوید شخصیت های اصلی و فرعی، نوعی رشد شخصیتی به خود می بینند و این رشد در خود اولیور بیش از هر کس دیگری مشهود است. اوایل داستان، او صرفاً پسربچه ای است که به دنبال نجات مادرش سفر می کند، اما هرقدر در داستان بیشتر پیش می رود، اعتماد به نفس بیشتری کسب می کند و به یک شبه قهرمان تبدیل می شود.

گیم پلی Ni No Kuni: Wrath of the White Witch به چند بخش عمده تقسیم می شود. بخش اول مبارزات است. این مبارزات بیشتر حالت هک اند اسلش دارند و بعید نیست هنگام پیاده سازی آن ها یاد بازی هایی مانند Legend of Zelda بیفتید. اما قبل از ورود به هر مبارزه، ابتدا باید انتخاب کنید که می خواهید چه کسی با چه موجودی بجنگد. شما در راه خود با دو کاراکتر جدید نیز آشنا می شوید که اولیور را در راه خود برای نجات مادرش همراهی می کنند. اولی دختری به نام Esther و بعدی دزدی به نام Swaine است که ابتدا چیزی از اولیور می دزدد، اما سپس با هم دوست می شوند. کنترل این دو نفر به همراه اولیور دست شماست و شما تعیین می کنید که چه کسی با چه کسی بجنگد یا به عبارت دیگر، قابلیت هر کدام از این کاراکترها، در مبارزه با کدام نوع دشمن بیشتر به کار می آید. علاوه بر این، موجوداتی به نام Familiar هم در بازی حضور دارند که شاید شما را یاد Pokemonها بیندازند. در راه خود با این موجودات برخواهید خورد و می توانید آن ها را تربیت کرده و با خود همراه کنید. هنگام مبارزات این Familiarها شدیداً به کارتان خواهند آمد و هرچقدر انواع بهتری از آن ها را تربیت کنید، شانس تان در پیروزی بیشتر خواهد شد. برخی از این Familiarها قدرت های ویژه ای دارند که بعداً می توانید از آن ها در مقابل دشمنان قوی تر استفاده کنید.

موجوداتی به نام Familiar هم در بازی حضور دارند که شاید شما را یاد Pokemonها بیندازند. در راه خود با این موجودات برخواهید خورد و می توانید آن ها را تربیت کرده و با خود همراه کنید. هنگام مبارزات این Familiarها شدیداً به کارتان خواهند آمد و هرچقدر انواع بهتری از آن ها را تربیت کنید، شانس تان در پیروزی بیشتر خواهد شد.

مبارزات در Ni No Kuni: Wrath of the White Witch زیاد راحت نیستند و انتظار یک بازی آسان را نداشته باشید. آن ها رفته رفته سخت تر می شوند و باید استراتژی های قوی تری برای حمله به دشمنان داشته باشید. هوش مصنوعی موجودات دست آموز شما بعضی وقت ها زیاد خوب عمل نمی کند و همین باعث می شود تا دشمنان گاهاً به راحتی آن ها را از بین ببرند و بازی برای شما سخت تر شود. از آنجایی که در مبارزات Ni No Kuni، زمان بندی اهمیت ویژه ای دارد، باید حواستان باشد که در کمترین زمان، کمترین ضربه را به شکل گروهی متحمل شوید و بیشترین ضربه را وارد کنید. در بخش مبارزات تنها مشکلی که گاهاً ممکن است به چشم بیاید، همین هوش مصنوعی است، اما در کل گیم پلی Ni No Kuni: Wrath of the White Witch واقعاً برای طرفداران JRPG، ناب و لذت بخش است.

اژدها سواری در کنار کشتی سواری، یکی از دیگر راه های ماجراجویی با اولیور است!

به جز مبارزه، بخش عمده ای از بازی را هم صرف گشت و گذار و جست و جو در محیط می کنید. به لطف طراحی عالی بازی که در نسخه ی ریمستر شده شفاف تر و زیباتر هم شده، گشت و گذار در هر محله ای به شما حسی نو می دهد و هر نقشه به شکل قابل توجهی با نقشه ی دیگر فرق دارد. این فرق با معماری های محل، نورپردازی و … زیباتر هم شده است.  در جست و جوهای خود، اولیور آیتم هایی به دست می آورد که به آن ها آیتم های جادویی گفته می شود. از این آیتم ها برای کارهایی مانند باز کردن قفل ها، حرف زدن با روح ها و کارهای جالب دیگر استفاده می شود. همچنین مراحل جانبی بازی نیز پر و پیمان هستند، موردی که باعث می شود ساعات بیشتری را در بازی صرف کنید. برگرداندن قلب مردم، بخش مهمی از گیم پلی به شمار می آید که چالش های خاص خودش را دارد.

طراحی بازی، از معماری ها گرفته تا حالات چهره و رنگ بندی، عالی است. بازی افت فریم و باگ خاصی روی هیچ پلتفرمی ندارد و می توانید آن را با کیفیت ۴K و فریم ریت ۶۰ fps، بر روی PS4 Pro اجرا کنید.

طراحی هنری بازی فوق العاده است. همانطور که گفتم، گویا در هر صحنه مشغول تماشای یک انیمه ی خوب هستید. رنگ ها و فیزیک موجود در بازی همه چیز را بهتر می کنند و کاراکترها نیز با ذوق و خلاقیت خلق شده اند. قطعات موسیقی بازی واقعاً شنیدنی است و توصیه ی من این است که حتی اگر بازی را دوست ندارید، موسیقی های آن را از دست ندهید. صداگذاری انگلیسی بازی نیز بسیار خوب است و مشکل خاصی ندارد.

در کل باید بگویم Ni No Kuni: Wrath of the White Witch Remastered یک بازی بسیار خوب در سبک JRPG است. بعید است درباره ی این سبک بحثی باشد و حرفی از این سری به میان نیاید. همانطور که اوایل این مقاله هم گفتم، این بازی حتی می تواند دریچه ای برای ورود شما به این سبک باشد و شما را به آن علاقه مند کند، لذا این بازی خوب را از دست ندهید.