سینما فارس: نقد و بررسی فیلم Whiplash | شلاق دو طرفه

انسان‌ها در طول زندگی، اهداف و انگیزه‌های متفاوتی دارند. تعدادی برای رسیدن به این اهداف تا حد نهایی توان‌شان، تلاش و کوشش می‌کنند و تعدادی دیگر بی‌زحمت و بدون دردسر به هدف‌های رویایی خود می‌رسند. شلاق، روایت رسیدن یک شخص به هدف ابدی خود و زجری که نصیب او می‌شود، است. زجری که تحمل می‌کند تا سرنوشت بهتری برای خود در آینده رقم بزند. زجری که در بسیاری از موارد جای خود را به شکنجه می‌دهد و این توان و تحمل آن فرد است که در زیر ضربات پی‌درپی شلاق، مقاومت کند و بتواند از پس هر چیزی بر بیاید. این شلاق یک شلاق معمولی نیست بلکه شلاقی است که حتی برای تشویق دیگران نیز، آن‌ها را نوازش می‌‌کند و به جمله معروف این فیلم می‌رسیم که توسط ترنس فلچر (با بازی فوق العاده جی.کی سیمونز) به شخصیت اول فیلم می‌گوید. “هیچ جمله‌ای بیشتر از جمله‌ی “کارِت خوب بود” به آدم آسیب نمی‌زند” و  این همان منطق فیلم است. طبق این منطق فلچر و روحی که به فیلم می‌دمد، در هر حرفه‌ای که مشغول هستی چه خوب باشی و چه بد، شلاق انتظار تو را می‌کشد. تنبیه و تشویق یک معنی و مفهوم را در پی دارد و این همان خاصیت شلاق است. این داستان زجر و فشاری است که باید برای هدف‌ات متحمل شوی و بمانی و مبارزه کنی و اگر توان مقابله نداری، پا پس بکشی و از آن جا بزنی.

ادامه را در سینما فارس بخوانید.