جنگ در اعماق کهکشان | نقد و بررسی Age of Wonders: Planetfall

سری Age of Wonders از جمله عناوین نسبتاً قدیمی سبک استراتژی است که شاید به اندازه بعضی از بازی‌های این سبک معروف نباشد اما همواره طرفداران خاص خود را داشته و توانسته بعد از سال‌ها، پا به پای سایر بازی‌های پیشرفت کرده و سهمی از بازار بازی‌های استراتژی را به خود اختصاص دهد. جدیدترین نسخه این سری یعنی Planetfall به جای فضای فانتزی نسخه‌های قبلی، به سراغ دنیایی علمی-تخیلی رفته است. در ادامه به نقد و بررسی این بازی می‌پردازیم.

Age of Wonders: Planetfall

همان طور که در مقدمه نقد هم گفتیم، این سری از جمله عناوین نسبتاً قدیمی سبک استراتژی است و بنابراین ابتدا به طور مختصر به معرفی آن می‌پردازیم. اولین نسخه از این سری با نام Age of Wonders در سال ۱۹۹۹ توسط دو شرکت Triump Studios و Epic MegaGames برای PC ساخته شده و وظیفه آن بر عهده شرکت Gathering of Developers بود؛ توجه کنید که Epic MegaGames نام قدیمی شرکت اپیک گیمز فعلی است. این بازی با الهام از گیم پلی سری Civilization و همچنین Might and Magic گیم پلی خاصی را ارائه می‌داد که از طرفی سیستم مدیریتی شبیه سری Civilization را ارائه می‌کرد و از طرف دیگر مبارزات آن به صورت استراتژی تاکتیکال و تا حدودی شبیه Might and Magic انجام می‌شد. بازی از نظر نمرات در آن سال‌ها وضعیت خوبی داشت و از نظر فروش هم هر چند عملکرد آن خارق‌العاده نبود اما در حدی بود که سازندگانش را مجاب کند تا دست به ساخت دنباله‌ای برای این سری بزنند. پس از موفقیت نسبتاً خوب نسخه اول، نسخه دوم بازی با عنوان Age of Wonders II: The Wizard’s Throne توسط Triump Studios ساخته شده و Gathering of Developers آن را در سال ۲۰۰۲ منتشر کرد. این نسخه بازی نیز همانند نسخه اول کیفیت بسیار خوب و قابل قبولی داشت و نمرات بسیار خوبی را کسب کرد و فروش آن نیز در حد قابل قبولی بود. هر چند طبیعتاً عرضه بازی در سالی که Warcraft III: Reign of Chaos عرضه شد –حتی با وجود تفاوت در میان ساختار گیم پلی این دو عنوان- تا حدی منجر به نادیده گرفته شدن این عنوان در مقابل شاهکار بلیزارد شد. نسخه بعدی بازی، Shadow Magic نام داشت که در اصل قرار بود یک بسته الحاقی برای نسخه دوم باشد اما بعدتر تصمیم بر آن شد که در سال ۲۰۰۳ به صورت جداگانه عرضه شود. این نسخه هم از نظر کیفی بازی بسیار خوبی بود. با این وجود به دلایل مختلفی، تا مدت بسیار زیادی ساخت نسخه‌های بعدی بازی کنسل شد تا این که بعد از سال‌ها نسخه جدید بازی در سال ۲۰۱۴ و با عنوان Age of Wonders III عرضه شد. تجربه گیم پلی خوب این سری با گرافیک مدرن‌تر و امروزی به قدری جذاب بود که بازی توانست به نسبت بودجه‌اش فروش نسبتاً خوبی داشته باشد و از سوی مقابل نیز با بازخورد خوب از طرف منتقدان، جانی دوباره به این سری داده شد و پس از آن در طی چندین سال، بسته‌های الحاقی مختلفی برای آن عرضه شدند. در سال ۲۰۱۷، سازنده این سری یعنی Triump Studios توسط شرکت بزرگ Paradox Interactive که سابقه بسیار طولانی در انتشار بازی‌های استراتژی دارد خریداری شد و حال دو سال پس از خریداری شدن این شرکت، شاهد عرضه بازی جدیدی در این سری به نام Age of Wonders: Planetfall هستیم که فضای داستانی متفاوتی نسبت به نسخه‌های قبلی دارد و در ادامه به بررسی آن خواهیم پرداخت.

سری Age of Wonders تا قبل از این نسخه، همواره فضای داستانی «های فانتزی» (High Fantasy) داشته‌اند و داستان آن‌ها در دنیایی پر از جادو و موجوداتی نظیر الف و اورک و اژدها و مواردی نظیر این جریان داشت؛ اما برای اولین بار در این سری، با تغییر رویه، شاهد ورود این بازی به سبک داستانی علمی-تخیلی هستیم. تغییر رویه‌ای که من را تا حدودی یاد سری Warhammer می‌اندازد. هر چند از نظر داستانی تفاوت میان این دو عنوان زیاد است ولی به هر حال سری Warhammer نیز یک خط داستانی «های فانتزی» داشته و سری Warhammer 40K نیز خط داستانی نسبتاً علمی-تخیلی این سری هستند و هر چند این سری از نظر گستردگی و بزرگی در حد سری Warhammer نیست ولی به نظر می‌رسد که سازندگان بتوانند در آینده بازی‌هایی برای هر دو خط داستانی سری Age of Wonders بسازند.

موجودات عجیب و غریب زیادی در بازی وجود دارند که علاوه بر نقش آفرینی در داستان بازی، ارزش Planetfall را از نظر هنری نیز بالا می‌برند.

داستان Planetfall با این پیش زمینه شروع می‌شود که سال‌ها قبل، اتحادی به نام Star Union در کهکشان میان گروه‌های مختلف انسان‌ها وجود داشته است. این اتحاد بنا به دلایلی فروپاشیده و انسان‌ها نیز از عصر طلایی خود در فضا فاصله گرفته‌اند و وارد یک دوران تاریک و افول شده‌اند. حال در این میان، شما داستان بازی را در نقش گروهی از انسان‌ها در سیاره‌ای شروع می‌کنید که وظیفه دارید بعضی قسمت‌های آن را بررسی کنید. بعد از چند دور، سیستم‌های شما متوجه می‌شوند که قرار است یک موج انرژی خاص به سیاره برسد که با احتمال بسیار زیاد، سیاره را به طور کامل نابود خواهند کرد. از این رو انسان‌هایی که به مأموریت اعزام شده‌اند، به سرعت سیاره را ترک می‌کنند و اندکی بعد نیز سیاره با رسیدن موج، از بین می‌رود. به دلیل این موج انرژی، امکان سفر سریع در فضا نیز تا مدتی برای سفینه از بین می‌رود. از این رو افراد این گروه تصمیم می‌گیرند تا رسیدن به یکی از نقاط مطمئن حکومتی انسان‌ها که فاصله زیادی دارد، از طریق انجماد به خواب ۲۰۰ ساله بروند تا بتوانند بدون پیر شدن و مرگ، به سیاره مورد نظر برسند. بعد از ۲۰۰ سال و رسیدن به سیاره مورد نظر، آن‌ها متوجه می‌شوند که دنیا در این ۲۰۰ سال تغییرات بسیار زیادی کرده است و دیگر اثری از Star Union نیز دیده نمی‌شود. بسیاری از پایگاه‌های انسان‌ها در این سیاره ویران شده‌اند و انسان‌های باقی مانده در این سیاره نیز با هم درگیر هستند. ضمن این که معلوم نیست وضعیت در نقاط دیگر کهکشان به چه صورت است. اما هر چه که هست، گروه‌های مرموزی نیز به تدریج سر و کله‌شان پیدا می‌شود و مشخص می‌شود که دست‌های پشت پرده زیادی در حال کنترل این رویدادها هستند.

پس از این مقدمات، بازی در اصل سه خط داستانی مجزا، یکی برای انسان‌ها و گروه Vanguard، یکی برای یک سری موجودات شبیه دوآرف‌ها که Dvar نامیده می‌شوند و یکی هم برای یکسری موجود فضایی حشره مانند به نام Kir’ko در مقابل شما قرار می‌دهد. هر کدام از این گروه‌ها، داستان خاص و ویژه‌ای متناسب با نژاد خود دارند که به تدریج این داستان‌ها به یکدیگر نزدیک شده و با هم مرتبط می‌شود. مثلاً Kir’ko ها موجوداتی هستند که تا مدت‌ها به عنوان برده انسان‌ها خدمت می‌کردند اما با تکامل پیدا کردن، این موجودات توانستند به سختی از دست انسان‌ها آزاد شوند و حال دوباره روشی برای زنده کردن شکوه سابق خود و رهایی کامل از آزار انسان‌ها هستند.

درخت تکنولوژی گروه Vanguard؛ بخش‌هایی از درخت تکنولوژی برای همه گروه‌ها ثابت است اما بخش‌هایی از آن نیز بسته به گروه تغییر می‌کند.

با وجود این که شاید در ابتدا بازی عنوان جالبی از نظر داستانی به نظر نرسد، اما به تدریج کیفیت بالای بازی در این زمینه مشخص می‌شود و شخصیت پردازی خوب شخصیت‌ها و وقایع گوناگونی که در داستان بازی اتفاق می‌افتند، باعث می‌شود تا بازی بتواند به خوبی ارزش بالای داستانی خود را به بازیکنان اثبات کند و بعد از مدتی، پیگیری داستان جالب بازی، انگیزه اصلی شما برای ادامه خط داستانی آن خواهد شد. البته با همه این‌ها، بازی از نظر سطح داستانی در حد عنوانی نظیر StarCraft که تا حدی از نظر داستانی شبیه این عنوان است قرار نمی‌گیرد اما با این وجود در مقایسه با بسیاری از بازی‌های استراتژی که بدون داستان از پیش تعیین شده ارائه می‌شوند، این بازی وضعیت بسیار بهتری از بعد داستانی دارد و علیرغم انتظارات می‌تواند با اتفاقات خاص و عجیبی که در داستان می‌افتد و ایجاد انگیزه برای کشف رازهای مختلفی که در سراسر دنیای بسیار بزرگ بازی پنهان شده‌اند، شما را به ادامه بازی و اتمام مراحل داستانی بازی تشویق کند. تنها ایراد بزرگ داستان بازی شاید این باشد که به دلیل تعدد شخصیت‌ها و البته شکل خاص بعضی از آن‌ها مثل گروه Kir’Ko که شبیه حشره هستند و اسامی فوق‌العاده عجیب و غریب و بعضاً غیرقابل تلفظ آن‌ها، ممکن است در اوایل نتوانید با بعضی از بخش‌های داستان بازی ارتباط برقرار کنید. هر چند در ادامه تا حدی این وضعیت بهتر می‌شود اما ممکن است حتی در پایان بازی نیز با بخش‌هایی از داستان نتوانسته باشید ارتباط لازم را برقرار کنید.

با همه این موارد، Planetfall در میان بازی‌های استراتژی، عنوانی بسیار خوب از لحاظ داستانی محسوب می‌شود. بازی ارائه داستانی مرموز و جالب و البته شخصیت‌هایی با شخصیت پردازی قابل قبول به عنوان یک بازی در این سبک، به خوبی می‌تواند بازیکنان را متقاعد کند تا برای کشف جزئیات بیش‌تر داستان بازی، با آن تا انتها همراه شوند.

دیپلماسی و قرارداد بستن با سایر حکومت‌ها نیز مانند اکثر بازی‌های ۴X در این بازی نیز قرار دارد. این بخش بازی به گستردگی عنوانی نظیر Civilization نیست ولی در کل می‌توان آن را قابل قبول دانست.

بعد از داستان نوبت به گیم پلی بازی می‌رسد. این بازی همانند عناوین نوبتی دیگری نظیر سری Civilization، به طور کامل یک بازی استراتژی ۴X محسوب می‌شود. ۴X مخفف چهار کلمه explore، expand، exterminate و exploit به معنای کاوش، توسعه و گسترش یافتن، نابود کردن و بهره برداری بوده و بیانگر چهار اصل کلی گیم پلی این عناوین است. اگر تا به حال سری Civilization را تجربه کرده باشید، با گیم پلی کلی این بازی بیگانه نخواهید بود. در ابتدا هر مرحله، نیروهای شما یک شهر روی نقشه بازی که بیانگر ابعاد کلی سیاره است ایجاد کرده و در کنار این شهر، یک ارتش نیز برای محافظت و کاوش در محیط در اختیار شما قرار می‌گیرد. پس از آن وظیفه شما این است که با ارتش خود در محیط جست و جو کرده و در عین حال شهر خود را گسترش داده و با ایجاد افراد جدید، شهرهای جدیدی برای خود روی نقشه ساخته و با رقیبان خود با شکل‌های گوناگونی نظیر جنگ یا اتحاد تعامل داشته باشید.

بعد از استقرار شهر خود، اصلی‌ترین موضوعی که باید به آن توجه کنید، تصرف نواحی اطراف شهر است. هر شهر بعد از مدتی رشد و کسب جمعیت جدید، می‌تواند نواحی اطراف را تحت کنترل خود در بیاورد و برای این کار باید با اعزام یک نیرو به قسمت مشخص شده در هر کدام از نواحی، آن منطقه را به سرزمین خود اضافه کنید. بعد از اضافه کردن سرزمین‌های مختلف، باید با توجه به نوع پوشش گیاهی و جغرافیایی آن منطقه نظیر وجود کوه یا جنگل و موارد دیگر و توضیحاتی که خود بازی در مورد قابلیت‌های هر کدام از این پوشش‌های جغرافیایی به شما ارائه می‌دهد، یک مرکز کاری اصلی در آن منطقه احداث کنید. این مراکز شامل ایستگاه‌های تحقیقاتی، کارخانه، مزارع و محل‌های تولید غذا و در نهایت نیروگاه‌های تولید انرژی هستند. هر کدام از این مراکز نقش اساسی در پیشرفت شما داشته و در اصل بیانگر اصل Exploit از میان اصول سبک ۴X هستند. ضمن این که چالش اصلی تصمیم گیری در این بخش این است که بسیاری از نقاط نقشه چندین منبع مختلف در اختیار دارند که امکان بهره برداری مناسب از بعضی از آن‌ها منوط به کسب تکنولوژی‌های مربوطه است و از این رو در هر زمان باید تصمیم بگیرید که از میان گزینه‌های مختلف برای تأسیس در آن قسمت، کدام یک بیش‌تر می‌تواند به رشد حکومت شما کمک کند.

نمایی از بخش Operations؛ هر کدام از مواردی که در سمت چپ تصویر هستند، ابتدا باید آماده سازی شوند و بعد از آماده سازی، امکان اجرایی کردن آن‌ها وجود دارد. مواردی که در دسته Doctrine هستند به طور خودکار بعد از آماده سازی اجرا می‌شوند اما موردی نظیر بمباران لیزری دشمنان قبل از مبارزه باید به صورت جداگانه توسط خود بازیکن مشخص شده و اجرا شوند.

علاوه بر ساخت پایگاه‌های جدید، باید حواستان به ساختمان‌های شهری نیز باشد. هر کدام از ساختمان‌ها امکانات مختلفی نظیر تعلیم نیروهای جدید، افزایش منابع یا تقویت گارد دفاعی شهر در مقابل دشمنان را به شما می‌دهند و باید متناسب با شرایط و نیازهای خود، اولویت ساخت ساختمان‌های مختلف را برای خود مشخص کنید. در این میان شاید در مقایسه با سری Civilization تنوع کم ساختمان‌های بازی برای همه نژادها و گروه‌ها و مشترک بودن بسیاری از بناها را تا حدی بتوان به عنوان یک نکته منفی برای بازی به حساب آورد.

موضوع دیگر مربوط به درخت تکنولوژی در بازی است. درخت تکنولوژی در بازی از دو شاخه اصلی نظامی و اجتماعی تشکیل شده است و در هر زمانی می‌توانید مشغول تحقیق در یک زمینه نظامی و یک زمینه اجتماعی باشید. هر کدام از این بخش‌ها به چند دسته مختلف تقسیم می‌شوند. بخشی از تکنولوژی‌ها در میان همه نژادها و گروه‌های بازی یکسان است اما بخشی دیگر مختص هر نژاد بوده و متناسب با توانایی‌های نیروهای آن‌ها قرار داده شده است. درخت تکنولوژی بازی در کل گستردگی خوبی دارد و البته بخش زیادی از مکانیک‌های سایر قسمت‌های بازی نیز به این قسمت وابستگی دارند. ضمن این که همواره باید روی همه شاخه‌های درخت تکنولوژی تمرکز و توجه کافی را داشته باشید و هیچ وقت تنها روی یک قسمت خاص متمرکز نشوید؛ زیرا تمرکز روی یک قسمت خاص باعث می‌شود که تکنولوژی‌هایی اساسی که برای یکسری از مکانیک‌ها و کارهای مهم در بازی لازم می‌شوند را به دست نیاورید و از این رو باید همواره روی همه بخش‌ها تمرکز کافی را داشته باشید.

امکان عوض کردن تجهیزات نیروها وجود دارد. از طریق ارائه تجهیزات قدرتمندتر، می‌توانید آن‌ها را در مبارزه بسیار کارآمدتر از قبل بکنید.

یکی از بخش‌های اصلی بازی مربوط به سیستمی به نام Operations می‌شود. با کسب تکنولوژی‌های مختلف در بازی، می‌توانید Opeartion های مختلفی را برای حکومت خود فعال کنید. یک دسته از Operation ها که Doctrine نام دارند، بعد از فعال سازی، یکسری از امکانات حکومت شما را تقویت می‌کنند. مثلاً باعث افزایش تولید یک منبع خاص می‌شوند یا به شما در مذاکره با سایر حکومت‌ها برتری بیشتری می‌دهند. گروه دیگری از Operation ها موارد یک بار مصرفی هستند که با استفاده از آن‌ها می‌توانید علیه دشمن یا به نفع خودتان کارهایی انجام دهید. مثلاً می‌توانید یکسری سیستم‌های رادیویی در نقطه‌ای از نقشه قرار دهید تا بدون فرستادن نیرو اعمال رقیبان در آن نقطه را رصد کنید و یا شهر یا نیروهای دشمن را بمباران کرده و آسیب جدی به آن‌ها وارد کنید. دسته دیگر نیز قابلیت‌هایی هستند که در هنگام مبارزه فعال می‌شوند که در قسمت مربوط به مبارزات بازی بیش‌تر در مورد آن توضیح می‌دهیم.

دیپلماسی و مذاکره با رقیبان نیز همانند سایر بازی‌های این سبک در این عنوان قرار داده شده است. همانند سری Civilization می‌توانید به مبادله منابع مختلف با سایر حکومت‌ها بپردازید و یا با بستن پیمان‌های اتحاد، به یکدیگر در مبارزات یاری برسانید. یکسری گروه‌های کوچک‌تر شبیه City-State های بازی Civilization هم در نقشه بازی وجود دارند که در ازای انجام مأموریت‌هایشان، کم‌کم روابط بهتری با شما پیدا می‌کنند و اگر به بالاترین سطح روابط برسید، حتی می‌توانید پایتخت آن‌ها را به خاک خود منتقل کنید. با این وجود سیستم دیپلماسی بازی تا حدودی عمق کافی را در حد عناوین نظیر Civilization ندارد. بخشی از این موضوع شاید به دلیل این باشد که برخلاف بازی Civilization که تجارت منابع مختلف و حتی غیر استراتژیک نظیر میوه و رنگ و سایر موارد تزئینی و لوکس اهمیت بیش‌تری داشت، در Planetfall چنین مواردی تقریباً وجود ندارند و روابط میان حکومت‌ها بیش‌تر فقط مربوط به کارهای استراتژیک مهم‌تر نظیر اتحاد یا تبادل منابع مهم است و تجارت‌های کوچک اهمیت چندانی پیدا نمی‌کنند. با این وجود خوشبختانه پس از متحد شدن با حکومت‌های قوی، آن‌ها واقعاً به شما در پیشبرد اهدافتان و مبارزه با دشمنان کمک خواهند کرد. ضمن این که با همه اوصاف، باید توجه کنید که تقریباً در همه مراحل بازی به جز یکی دو مورد خاص، ناگزیر به مبارزه با یکی از حکومت‌های بزرگ خواهید بود و نمی‌توانید کاملاً بر اساس صلح در بازی پیشروی کنید.

مبارزات بازی به صورت تاکتیکال انجام می‌شوند و هر کدام از نیروها توانایی‌های مختلفی دارند. توانایی نشان داده شده در تصویر Overwatch است که باعث می‌شود در صورتی که حریف در نوبت خود وارد خانه‌های مشخص شده بشود، نیروی شما در نوبت حریف به سمت او شلیک کند.

بعد از صحبت در مورد موارد مدیریتی بازی، نوبت به صحبت در مورد سیستم‌های جنگی و مبارزاتی بازی می‌رسد. اولین نکته مهم این است که در این بازی، هر کدام از ارتش‌های شما گنجایش ۶ واحد نظامی را دارند. واحدهای نظامی مختلف نیز با کسب تکنولوژی‌های مربوطه و ساخت بناهای لازم، در شهرها تعلیم می‌بینند. اما نکته‌ای که بازی را در این زمینه بسیار خاص می‌کند این است که بازی از این لحاظ تا حدی شبیه بازی‌های نقش آفرینی عمل کرده و واحدهای مختلفی که می‌سازید از بعد امکانات قابلیت شخصی سازی بسیار بالایی دارند. می‌توانید به هر کدام از آن‌ها وسایل خاصی بدهید که هر کدام ویژگی‌های خاصی به سربازان می‌دهد. مثلاً تجهیزات نظامی قوی‌تر باعث افزایش قدرت ضربات آن‌ها در مبارزه می‌شوند و تجهیزات درمانی نیز امکان بازیابی سلامتی آن‌ها را در حین نبرد فراهم می‌کنند و حتی می‌توانید تجهیزات نامرئی کننده برای حین نبرد به آن‌ها بدهید. از طرف دیگر فرماندهان و قهرمانان اصلی بازی قدرت شخصی سازی بیش‌تر دارند و حتی می‌توانید سلاح آن‌ها را هم عوض کنید. ضمن این که فرماندهان با انجام نبردهای مختلف و کسب تجربه، افزایش سطح پیدا کرده و امکان کسب مهارت‌های مختلفی را به دست می‌آورند. بعضی از این مهارت‌ها ممکن است باعث افزایش توانایی‌های آن‌ها در مبارزه بشود. بعضی از مهارت‌ها نیز تأثیر کلی در نقش آن‌ها در میدان مبارزه خواهند داشت. به عنوان مثال با کسب توانایی کنترل وسایل نقلیه جنگی، می‌توانید قهرمان خود را در یک تانک قدرتمند مستقر کنید تا قدرت تدافعی و تهاجمی بسیار بیش‌تری کسب بکند.

اما همه این مواردی که در مورد آن صحبت کردیم، در میدان مبارزه نقش خود را نشان می‌دهند. هر گاه بین شما و نیروی دشمن درگیری صورت بگیرد، دو انتخاب پیش روی شما خواهد بود. یا این که پیش بینی نتیجه نبرد را به سیستم خودکار بازی واگذار کنید یا این که خودتان شخصاً هدایت نیروهایتان در مبارزه در اختیار بگیرید. در صورتی که گزینه دوم را انتخاب کنید، بازی به طور کامل تبدیل به یک عنوان دیگر می‌شود. در این حالت بازی کاملاً به یک بازی استراتژی تاکتیکال –همانند سری XCOM- تبدیل می‌شود که در آن باید نیروهای خود را پشت سنگر مستقر کرده و به طور نوبتی با حرکت دادن آن‌ها و استفاده از توانایی‌های مختلف نیروهایتان دشمنان را شکست دهید. این بخش بازی یکی از نقاط قوت اساسی آن است. این بخش به قدری گسترده کار شده و امکانات مختلفی را در مقابل شما قرار می‌دهد که حتی می‌توانست به عنوان یک بازی جداگانه عرضه شود. موارد زیادی نظیر آیتم‌های قابل انفجار، قابلیت‌های مختلف شخصیت‌ها و واحدهای جنگی شما، قرار گیری پشت سنگرهای کوتاه و بلند، حمله از پشت و همه این موارد تأثیر بالایی در روند مبارزه دارند و باعث می‌شوند که با عنوانی بسیار خوش ساخت در زمینه مبارزات تاکتیکی رو به رو باشیم. اگر در نقشه اصلی بازی و موقع حمله به واحد دشمن، چندین واحد مختلف دوست و دشمن در کنار هم قرار داشته باشند، همگی وارد میدان مبارزه تاکتیکی بازی می‌شوند و ممکن است شاهد نبردهای بسیار گسترده‌ای میان ۴۰ نیروی مختلف دوست و دشمن باشید. در چنین زمانی، استفاده مناسب از قابلیت‌ها و تاکتیک‌های خوب بسیار راهگشا خواهد بود. در چنین مواقعی استفاده از Operation های مخصوص مبارزه نیز می‌تواند مؤثر باشد. این Operation ها که از طریق تحقیق در زمینه‌های مختلف به دست می‌آیند، امکانات ویژه‌ای نظیر حمله از طریق لیزرهای ماهواره‌ای یا بمباران دشمن را در هنگام مبارزات برای شما فراهم می‌کنند. استفاده از این قابلیت‌ها در هنگام مبارزات بسیار راهگشا است.

با استفاده از Operation ها در حین مبارزه، می‌توانید نیروهای خود را از مهلکه نجات دهید. در این تصویر از قابلیت بمباران لیزری روی دشمنان استفاده شده است.

در این میان هوش مصنوعی بازی هم عملکرد خوبی از خود نشان می‌دهد. هر چند اگر خیلی در این سبک حرفه‌ای باشید، ممکن است بتوانید از بعضی ضعف‌های آن سوء استفاده کنید اما اگر تا به حال عنوانی از سری Age of Wonders را تجربه نکرده‌اید، پیشنهاد می‌کنم حتماً در ابتدا با درجه سختی آسان بازی را شروع کنید تا بتوانید مکانیزم های مبارزاتی مؤثر در مقابل دشمنان را به خوبی یاد بگیرید و سپس درجه سختی را بالا ببرید. ورود بدون پیش زمینه به این بازی در درجه سختی بالا به دلیل هوش مصنوعی قوی‌تر دشمنان و توانایی‌های بیش‌تر آن‌ها باعث می‌شود که با مشکلات جدی رو به رو بشوید، به طوری که احتمالاً لذت بازی را برای شما کم خواهد کرد؛ بنابراین اگر تا به حال سراغ سری Age of Wonders نرفته‌اید، حتماً از درجه‌های سختی آسان‌تر شروع به انجام Planetfall بکنید.

باید به وجود شش حکومت کاملاً متفاوت در بازی نیز اشاره کنیم. این شش حکومت متفاوت عبارت‌اند از Vanguard، Assembly، Dvar، Syndicate، Amazon و Kir’ko. هر کدام از این شش حکومت، نیروهای کاملاً متفاوت خود را داشته و روش بازی با آن‌ها متفاوت با سایر گروه‌هاست. به عنوان مثال در مبارزات، نیروهای Kir’ko که شکل حشره‌ای دارند، در صورتی که کنار هم باشند نیروی بیش‌تری پیدا می‌کنند. گروه Dvar که متشکل از صنعتگرانی ماهر و البته حریص است که منابع همه سیارات را به شدت مصرف می‌کنند، نیروهایی متکی بر انفجار و استفاده از بمب‌ها و سلاح‌های گرم قدرتمند دارند و نیازمند تاکتیک‌های کاملاً متفاوتی هستند. این تفاوت‌های بزرگ در میان نیروها باعث می‌شود که به طور کامل با شش روش گیم پلی کاملاً متفاوت در بازی رو به رو باشیم که ارزش انجام مراحل بازی را به خاطر تنوع بالای گیم پلی به شدت بالاتر می‌برند.

مبارزات بازی بی‌شک برای افرادی که به عناوین استراتژی تاکتیکال نظیر XCOM علاقه دارند، لذت بخش خواهد بود.

به همه این موارد، نقش اساسی داستان در روند گیم پلی را هم اضافه کنید تا بدانید که با چه عنوان خوب و جذابی رو به رو هستید. در مقایسه با عنوانی نظیر Civilization که تقریباً هیچ مأموریت داستانی مستقیمی در روند خود ندارد، Planetfall تجربه بسیار جالبی را به شما ارائه می‌کند که در کمتر بازی‌ای با این سبک شاهد آن بوده‌اید. مأموریت‌های داستانی بازی شاید در اواخر کمی خسته کننده به نظر برسند اما ترکیب آن‌ها با داستان خوب بازی باعث می‌شوند که تا انتها به انجام آن‌ها ادامه بدهید تا سرانجام داستان جالب بازی را مشاهده کنید.

در نهایت باید به سیستم آموزشی بازی نیز اشاره کنیم. مأموریت آموزشی که برای بازی در نظر گرفته شده، تا حد خوبی اصول کلی این عنوان را آموزش می‌دهد و می‌تواند بازیکنان تازه کار را تا حدی با مکانیک‌های اصلی بازی آشنا کند. با این وجود بسیاری از موضوعات ریزتر و البته مهم بازی را باید خودتان در طول سایر مراحل کشف کنید و ممکن است تا مدتی که دقیقاً استفاده از بعضی امکانات بازی لازمتان نشود، خیلی متوجه اهمیت بالای آن‌ها نباشید. ضمن این که با وجود تلاش سازندگان برای تهیه بخش آموزشی قابل قبول، همچنان اگر فردی به طور کلی با سبک استراتژی آشنا نباشد، این بازی به دلیل مکانیک‌های زیادی که در گیم پلی دارد برای او گیج کننده و دشوار خواهد بود. این موضوع را می‌توان تا حدودی به عنوان نکات منفی بازی به حساب آورد.

امکان شخصی سازی ویژگی‌های ظاهری فرماندهان و حتی بعضی از قابلیت‌های آن‌ها که در گیم پلی بازی اثرگذار است نیز وجود دارد.

با تمام مواردی که در مورد گیم پلی بازی گفتیم، Planetfall را می‌توان یکی از بهترین بازی‌های استراتژی ۴X چند سال اخیر دانست. ارائه سیستم عمیق در بخش مدیریتی بازی، در کنار مبارزات تاکتیکی بسیار لذت بخش و جالب همراه با ارائه داستانی خوب باعث می‌شوند که گیم پلی بازی از نظر سطح کیفی در رده بسیار خوبی قرار بگیرد. مخصوصاً اگر از طرفداران سبک استراتژی باشید ولی تا به حال عنوانی از این سری را تجربه نکرده باشید، قطعاً این بازی تجربه‌ای جدید و ویژه را در زمینه گیم پلی به شما ارائه خواهد کرد.

از بعد گرافیک نیز بازی عملکرد خیلی خوبی دارد. از بعد هنری سازندگان بازی عملکرد بسیار خوبی داشته‌اند. تنوع در میان گروه‌های مختلف بازی از نظر بصری فوق‌العاده بالاست. از طرفی نژادی مثل Kir’ko با شکل‌های حشره‌ای مختلف وجود دارند و از طرف دیگر گروهی مانند Assembly با ظاهر سایبورگی و تا حدودی نیمه مرده در بازی حضور دارند و از سوی دیگر گروه Amazon متشکل از انسان‌هایی است که سوار دایناسورهایی که از قضا سلاح لیزری نیز دارند به مبارزه می‌پردازند. از سمت دیگر تنوع محیط‌های بازی نیز بسیار زیاد است. از خرابه‌های ساختمان‌های مدرن گرفته تا جنگل‌های انبوه و بیابان‌های بی‌آب و علف و حتی توندراهای پر از برف، همگی در بازی وجود دارند. از بعد فنی هم عملکرد بازی در کل قابل قبول است. شاید اگر بازی را با عناوینی نظیر سری Total War مقایسه بکنید، متوجه ضعف گرافیکی بشوید اما اگر کمی انتظارات را از گرافیک فنی بازی پایین بیاوریم، متوجه می‌شویم که بازی از نظر گرافیکی بین بازی‌های استراتژی، تقریباً عنوان قابل قبولی است و به جز چند عنوان خاص، بازی‌های دیگری نیستند که در این سبک گرافیک فنی بهتری داشته باشند. ضمن این که بازی از بعد پرفورمنس نیز عملکرد خوب و قابل قبولی دارد و همچنین به جز لودینگ اولیه بازی که تا حدی طولانی است، سایر لودینگ‌های بازی حتی روی هارد دیسک معمولی هم به سرعت انجام می‌شوند. نکته‌ای که معمولاً در کمتر بازی استراتژی شاهد آن هستیم.

گرافیک بازی از بعد هنری بسیار زیبا و خوب است و تنوع بسیار زیادی در طراحی محیط‌ها و موجودات مختلف آن وجود دارد. از بعد فنی شاید ضعف‌های کوچکی در آن دیده شود اما در کل می‌توانیم عملکرد سازندگان را در زمینه گرافیک قابل قبول و خوب بدانیم.

در نهایت پس از گرافیک، نوبت به موسیقی و صداگذاری بازی می‌رسد. در زمینه موسیقی پس زمینه هم بازی عملکرد خوبی دارد. برای این بازی بیش از ۲۵ قطعه موسیقی ساخته شده است که اکثر آن‌ها ضمن داشتن تنوع خوب، به درستی فضا و حس و حال بازی را نیز منتقل می‌کنند. در تمامی آهنگ‌های بازی علاوه بر این که حس و حال محیطی که در آن لحظه در آن قرار دارید و یا گروه و مأموریت اصلی منتقل می‌شود، به نوعی حس داستانی که با محوریت فضا و در سبک علمی-تخیلی قرار می‌گیرد نیز انتقال می‌یابد. در بعد صداگذاری نیز عملکرد سازندگان خوب بوده است. برای دیالوگ‌های مهمی که در طول داستان بازی گفته می‌شوند، صداگذاری کاملی صورت گرفته است. نکته‌ای که معمولاً در بازی‌های استراتژی زیادی رعایت نمی‌شود و باعث می‌شود بازی از این لحاظ نیز در سطح مطلوبی قرار بگیرد. سایر افکت‌های صوتی نظیر شلیک، انفجار، حرکات موجودات و… نیز به خوبی انجام شده است و ایراد خاصی به آن‌ها وارد نیست.

نتیجه گیری نهایی:

Age of Wonder: Planetfall عنوان استراتژی بسیار خوبی است که با ارائه داستان خوب و جذاب در کنار گیم پلی بسیار درگیر کننده و سیستم مبارزاتی تاکتیکال عمیق نظر بسیاری از طرفداران سبک استراتژی را جلب کند. از طرفی شش گروه موجود در بازی هر کدام شیوه بازی منحصر به فرد و مخصوصی دارند که باعث جذابیت و تنوع بیش‌تر بازی می‌شود. با وجود این‌ها بازی همچنان برای فردی که زیاد با سبک استراتژی آشنا نباشد، عنوان نسبتاً پیچیده‌ای خواهد بود که کنار آمدن با آن نسبتاً سخت است. به عنوان جمع بندی، Age of Wonder: Planetfall عنوانی است که برای طرفداران سبک استراتژی و علی الخصوص عناوین ۴X مناسب خواهد بود ولی افرادی که چندان با سبک استراتژی آشنایی ندارند، احتمالاً نتوانند به سادگی با این عنوان ارتباط برقرار کنند.