لذت ناب نوستالژی | نقد و بررسی بازی Crash Team Racing Nitro-Fueled

امروزه که نسل هشتم، آخرین نفس های خود را می کشد و رسما یکسال تا ورود به نسل نهم فاصله داریم، می توان به جرأت گفت امروزه صنعت بازی های ویدیویی و تمامی زیر مجموعه ها و بخش های جزیی تر آن، به نوعی به بلوغ رسیده اند. البته لزوما این “بلوغ” به معنای پیشرفت همه جانبه در همه ی زمینه ها نیست. چون امروزه نیز صنعت بزرگ بازی های ویدیویی با مشکلاتی دست و پنجه نرم می کند. از حواشی مختلف پیرامون Microtransaction یا همان پرداخت های درون برنامه ای گرفته، تا اعتراض بخش قابل توجهی از مخاطبان به ناقص بودن بازی ها و عرضه متعدد بسته های اخلاقی غیر رایگان، تا کم فروغ شدن برخی از فرانچایز های قدیمی و ریشه دار. این مشکلات را باید مشکلاتی نوظهور و جدید دانست چون این دسته مشکلات در نسل های قبل یا اصلا وجود نداشتند یا بسیار کم رنگ بودند. سالها پیش، صنعت گیم در دورانی به سر میبرد که مفهوم “سرگرمی” با اختلاف حرف اول را در آن میزد. در آن دوران دیگر خبری از DLC های بیست-سی دلاری و هزینه های جانبی نبود و خرید بازی، به معنای دسترسی کامل به تمامی محتویات ممکن بود. آن دوران ملاک اول خرید بازی توسط مخاطبان، نمره فلان سایت یا فلان منتقد، یا امتیاز متاکریتیک یا نحوه عملکرد در بازار UK نبود. بلکه یک سری بازیها، اسم و رسم خود را داشتند و نکته جالب این است بسیار کم پیش می آمد این بازیها ناامید کننده ظاهر شوند. از دو نسخه اول Resident evil گرفته، تا نسخه های ابتدایی A Legend of Zelda تا بسیاری از عناوین دیگر… در همان دوران، استودیو ناتی داگ که امروزه به یکی از بزرگترین استودیو های جهان تبدیل شده است، با همکاری شرکت سونی به عنوان ناشر، در اواخر سال ۱۹۹۹ عنوان Crash Team Racing را عرضه کردند. عنوانی مسابقه ای با حضور شخصیت اصلی و محبوب سری Crash, یعنی Crash Bandicoot…این عنوان پس از عرضه تحسین اکثریت منتقدان را به همراه داشت و در نهایت توانست امتیاز متا ۸۸ را کسب کند. هر چند در آن دوران آنچنان چیزی به نام متا به عنوان یک جنبه اساسی مطرح نبود و بیشتر به سلایق افراد خاص یا همان منتقدان اشاره داشت. و گرنه آن دسته از افرادی که طرفدار سری Crash Bandicoot بودند، به خاطر نام بازی هم که شده بازی را خریداری می کردند. در زمینه فروش هم این عنوان عملکرد بسیار خوبی را داشت و فقط در آمریکا نزدیک به ۲ میلیون نسخه، و در ژاپن ۳۰۰ هزار نسخه فروش را تجربه کرد.

از آن زمان، تا به امروز نزدیک به بیست سال می گذرد و چند روز پیش بود، که شاهد نسخه نسل هشتمی و از نو ساخته شده این بازی، برای دو کنسول  اصلی به اضافه کنسول نینتندو سوئیچ بودیم. و خب طبیعتا همان طور که از نام مقاله، و مقدمه ای که تا به اینحا خوانده اید مشخص است، در ادامه به سراغ نقد و بررسی این عنوان خاطره انگیز خواهیم رفت. پس با من و گیمفا همراه باشید با نقد و بررسی Crash Team Racing Nitro-Fueled

در این مقاله به نقد و بررسی بازی Crash Team Racing Nitro-Fueled خواهیم پرداخت. با من و گیمفا همراه باشید تا نگاهی به این نوستالژی بیاندازیم…

همان طور که می دانید، عناوین اصلی و فرعی که با نام Crash team عرضه شده اند، عناوین مسابقه ای هستند که شخصیت های مختلف سری اصلی Crash Bandiccot نیز در آن حاضر هستند. هدف چالش ها و مراحل در عناوین مسابقه ای به طور کل مشخص است. از موانع و تله ها عبور کنید، به دیگر رقبا در طول مسابقه با استفاده از Power-Ups آسیب برسانید و در نهایت زودتر از بقیه و جلوتر از آن ها، از خط پایان عبور کنید. کل اساس، پیچیدگی و هدف مراحل، چالش ها و بخش های مختلف Crash Team Racing Nitro-Fueled در همین جمله خلاصه می شود.

در بازی، شاهد ۳۱ مسیر یا زمین مسابقه ی متفاوت و منحصربفرد هستیم. اکثر این مسیر ها همان مسیر های نسخه ۱۹۹۹ هستند و مابقی، مسیر های Crash Team Cart که در سال ۲۰۰۳ عرضه شد. در مورد خود مسیر ها باید بگویم از لحاظ تنوع، جذابیت و تفاوت، مسیر های بازی کاملا راضی کننده، چالش برانگیز و با تعداد بسیار راضی کننده در اختیار مخاطبان قرار می گیرند. از فاضلاب های پیچ در پیچ و تنگ گرفته، تا انواع محیط های باز آفتابی و برفی و بسیاری مسیرهای دیگر. تنها نکته منفی در مورد مسیر ها و مراحل بازی، این است که در بخش تک نفره و در مراحل داستانی، برخی از مسیرها بسیار کلافه کننده هستند و طراحی استانداردی ندارند. از فاصله تله ها و موانع گرفته، تا برخی پیچ های عجیب و غیر منطقی. این مسأله ارتباطی ندارد که شما یک گیمر معمولی هستید، یا یک گیمر هاردکور، چون طراحی غیراستاندارد بلاشک در هر صورتی مشکل ساز خواهد شد و مانع لذت بردن کامل از آن مسابقه می شود. به غیر از این مشکل، مسیر ها، موانع و تله ها از جوانب مختلف مناسب، استاندارد و جذاب هستند و کاملا انتظارات را در حد بالا برآورده می سازند.

تنوع مسیرها، شخصیت ها و ماشین ها بسیار راضی کننده است…

گیم پلی بازی، با وجود شباهت های بسیار زیاد به نسخه اصلی، تفاوت ها و بهبود هایی را به خود می بیند. انیمیشن های حرکتی بسیار بهتر و واقعی تر شده اند، برخورد ماشین ها جذاب تر شده و کنترل ماشین ها و جزئیات مربوط به آن نیز روان تر شکل گرفته است. همانند نسخه اصلی، ریتم مسابقات و چالش ها، بسیار سریع است و به شدت هیجان و جذابیت و نیز کمی استرس را به شما منتقل می سازد. اتمسفر فان و جذاب بازی نیز در جذابیت بیشتر گیم پلی بازی بی تاثیر نبوده و ترکیب گیم پلی سرعتی، با ریتم بالا و نفس گیر بازی، با اتمسفر کارتونی، فان و جذاب، خروجی بسیار سرگرم کننده ای را به همراه داشته است.

اما مانند بسیاری از بازی های امروزی، که قابلیت یا ویژگی خاصی بخش اساسی گیم پلی آن را تشکیل می دهد، Crash Team Racing Nitro-Fueled نیز دارای یک بخش اساسی و مرکزی در بطن گیم پلی خود است. و آن بخش قابلیت Slide/drifting است. نحوه کار این قابلیت مانند دیگر عناوین مسابقه ای است که در برخی لحظات، استفاده از دریفت در سر پیچ ها یا در برخی لحظات، سرعت و شتاب ماشین شما را حفظ می کند و از لحاظ جهت نیز ماشین شمارا به خوبی هدایت می سازد. اما در این بازی اهمیت این ویژگی بسیار زیاد است. چون تمامی مسیر ها و مراحل به نحوی طراحی شده اند که استفاده مداوم از Drifting کاملا ضروری است. تقریبا بخش های کمی وجود دارد که مسیری جهت مستقیم داشته باشد چون اکثر مسیر ها پر هستند از پیچ های گوناگون و مختلف بنابراین اگر بخواهید شتاب ماشین را حفظ کنید و از بقیه عقب نیفتید، Drifting تنها راه حل در دسترس است. علاوه بر این، اعمال دریفت به صورت درست و مناسب می تواند حالت شتاب یا Turbo سه قسمتی را برای شما فعال کند. اگر برای مدت کوتاهی بتوانید دریفت را به درستی انجام دهید، یکی از این سه بخش فعال می شود و می تواند به عنوان یک Speed Booster, ماشین شما را برای مدت کوتاهی با سرعت بالا همراه سازد. و اگر بتوانید دریفت را برای مدت زمان طولانی تری بدون های انجام دهید، دو بخش دیگر نیز پر شده و قابل استفاده هستند. در واقع نه تنها استفاده از Drifting شما را به خوبی از پیچ ها عبور می دهد، بلکه می تواند یک امتیاز اضافی یا همان سرعت بالا و توربو را در اختیار شما قرار دهد. یک تیر و چند نشان!!!

نوستالژی با طعمی جدید…

بازی در ابتدا هشت شخصیت اصلی را جهت انتخاب در اختیار شما قرار می دهد. و بقیه شخصیت ها را باید از طریق پشت سر گذراندن مراحل، چالش ها و فعالیت های خاص پشت سر بگذرانید. بازی یک بخش داستانی مناسب و جذاب را نیز به همراه دارد که می تواند لحظات سرگرم کننده ای را به همراه سازد. این بخش خود با دو حالت در دسترس است. Nitro-Fueled و Classic Mode. در بخش Nitro-Fueled, شما می توانید آزادانه شخصیت ها و ماشین های خود را عوض کنید و محدودیتی در این زمینه نخواهید داشت. اما در بخش Classic Mode که همان بخش اصلی عنوان اصلی بازی به شمار می رود. پس از انتخاب شخصیت و وسیله نقلیه، دیگر تا پایان امکان تعویض آنها وجود ندارد. این بخش این امکان را به بازیبازان می دهد که تجربه عنوان قدیمی را این بار با حال و هوایی متفاوت و جدید تجربه کنند.

یکی از مهم ترین نقاط قوت بازی، ارائه تجربه جدید و نوستالوژیک در کنار یکدیگر است. یعنی با وجود تغییرات کلی، هسته و اساس بازی دست نخورده باقی مانده است. این مسأله باعث می شود هم حس قدیمی و خاطره انگیز بازی حفظ شود، و هم از سوی دیگر بازی شکل و حالتی مدرن پیدا کند.

در بخش داستانی، شاهد یکسری باس های متفاوت نیز هستیم. هر چند در کل تجربه رقابت با آنها رضایت بخش است، اما متاسفانه شاهد یک سری مشکلات نیز هستیم. بزرگترین مشکل باس های بازی این است که عملکردی غیر منطقی دارند و هر چقدر هم خوب مسابقه دهید و ماشین خوبی هم داشته باشید، باز تقریبا اکثر اوقات آنها با حرکاتی عجیب و غیرمنطقی از شما جلو میزنند و فقط در لحظات پایانی است که احتمالا بتوانید آن ها را عقب برانید و اول شوید. این مسأله پس از گذشت مدتی کمی مشکل ساز می شود و باعث می شود آن طور که باید و شاید نتوانید از این مراحل لذت ببرید.

همچنین به مانند نسخه قدیمی، شاهد تعدادی Power-Ups نیز در طول هر مسیر هستیم که استفاده درست و تیزهوشانه از این Power-Ups ها، می تواند بسیار در جریان بازی به شما کمک کند. از قابلیت شکست ناپذیری گرفته تا قابلیت هایی که با استفاده از آنها می توانید دیگر رقبا را متوقف سازید. اما نکته مهم این است که این قابلیت ها جنبه مکمل دارند و اگر به طور کلی در طول مسیر مسابقه عملکرد ضعیفی داشته باشید، Power-Ups ها نمی توانند معجزه کنند و شما را به برتری برسانند.

نکته دیگر که اشاره به آن خالی از لطف نیست، این است که به هیچ وجه این بازی، آسان و ساده نیست و بردن در هر مسابقه به حداقل تلاش قابل توجهی نیاز دارد. حال اگر به صورت چند نفره یا آنلاین این عنوان را تجربه کنید، چالش و سختی بازی بیشتر نمایان می شود. البته خوشبختانه چالش بازی از جنس چالش و سختی لذت بخش به شمار می آید…

از لحاظ گرافیک هنری، بازی بسیار چشم نواز است و طیف رنگ به کار رفته در رنگ پردازی محیط و اجسام نیز بسیار گسترده است…

در مورد گرافیک هنری بازی باید بگویم عملکرد سازندگان در این بخش بسیار مناسب بوده است. رنگ بندی محیط ها و احسان بسیار چشم نواز، زیبا و مناسب کار شده و در کنار این که حس و حال کارتونی و فان بازی را حفظ کرده است، به خوبی استاندارد های کلی را نیز رعایت ساخته است. طراحی شخصیت ها، ماشین ها و مسیر ها نیز بسیار فوق العاده و استاندارد صورت گرفته و کاملا شما را راضی خواهد کرد…از بعد فنی نیز هر چند به صورت گاه و بیگاه شاهد یکسری باگ های بسیار جزیی هستیم، اما در کل مشکل خاص و مهمی در این بخش دیده نمی شود و بازی از لحاظ گرافیک فنی نیز به خوبی نمره قبولی را دریافت می کند. در کل باید اذعان کرد از لحاظ گرافیکی، Crash Team Racing Nitro-Fueled در سطح بسیار استاندارد و مطلوبی قرار دارد.

یکی از مواردی که در نسخه قدیمی مورد نقد گسترده منتقدین قرار گرفته بود، ساندترک بازی بود. در این نسخه البته، شاهد موسیقی متن مناسب، هیجان انگیز و استانداردی هستیم که با فضا و اتمسفر بازی بسیار مأنوس است و به خوبی آن را تکمیل کرده و با آن مطابقت دارد. البته نمی توان ساندترک بازی را بی نقص یا شاهکار نامید. با این وجود این بخش نیز می تواند نمره قبولی را دریافت سازد.

عنوان Crash Team Racing Nitro-Fueled, بازی جذاب، کامل، سرگرم کننده و هیجان انگیز است که نه تنها می تواند خاطرات قدیمی را زنده کند، بلکه توانایی جذب مخاطبان جدید را نیز دارد. این بازی یک مجموعه کامل به شمار می رود. از بخش تک نفره جذاب آن گرفته، تا قابلیت Local Multiplayer و البته بخش آنلاین. آجر می خواهید لحظات شاد و جذابی را کنار دوستان و عزیزان خود تجربه کنید و در عین حال دنبال بازی خالش برانگیز می گردید. این بازی انتخاب بسیار مناسبی است.