بازگشت نه چندان باشکوه دایناسورها | نقد و بررسی بازی Jurassic Park:The Game

نقش کلیدی اسپیلبرگ و فیلم محبوبش یعنی “ژوراسیک پارک” در پیشرفت صنعت سینما بر هیچ کس پوشیده نیست. این فیلم توانست در زمان خود استاندارد های جدیدی را به صنعت سینما بشناساند و به نوعی از پیشروان این صنعت باشد. حال جای سوال دارد که این فرنچایز می تواند در بازی های ویدئوی نیز موفق باشد یا خیر؟ جواب دادن به این سوال تا حدی مشکل است؛ زیرا در طول سالهای متمادی عناوین مختلفی با اقتباس از این عنوان ساخته شده اند و هر یک فراز و نشیب ها و نکات مثبت و منفی مختص به خود را داشته اند.

عنوان: Jurassic Park: The Game
سازنده: Telltale Games
ناشر: Telltale Games_Kalypso Media
سبک: Action Adventure
پلتفرم: PC_PS3_Xbox 360

اگر به لیست عناوین “ژوراسیک پارک” که تا به حال عرضه شده اند نگاهی بیاندازیم درخواهیم یافت که این عنوان تا به حال برای هیچ یک از کنسول های نسل هفتمی عرضه نشده است؛ لذا عرضه ی عنوان “ژوراسیک پارک” توسط Telltale برای کنسول های این نسل فرصت خوبی برای این فرنچایز است تا خودی نشان دهد و از زیر سایه‌ی سنگین عناوین این نسل خارج شود. اما آیا این عنوان می تواند مانند دیگر عناوین سبک TPS خوش بدرخشد و یا مانند دیگر فیلم-بازی ها به یک عنوان معمولی بَدَل شده و به سرعت از یاد می رود؟
در یک عنوان TPS رکن اصلی گیم پلی بازی است. بخشی که متاسفانه “ژوراسیک پارک” عملکرد مناسبی در آن نداشته است. یک عنوان TPS که رگه های ماجراجویی نیز در خود دارد باید بتواند تا با طرح معما های گوناگون و بخشیدن مقداری آزادی عمل به بازیباز به وی اجازه دهد تا خود در محیط کَند و کاو کند و نوعی حس ماجراجویی را در وی پرورش دهد. اما “ژوراسیک پارک” نه تنها این کار را نمی کند؛ بلکه به نوعی بخش ماجراجویی خود را فدای آسان تر کردن روند بازی می کند. برای مثال در بازی هیچ Inventory وجود ندارد و هر چیزی که قرار است به دست آوردید دارای کاربردی در همان نزدیکی است.
علاوه بر این ها بخش های مبارزات نیز به دلیل کثرت QTE ها پس از چندی جدابیت خود را از دست می دهند و مانند دیگر بخش های بازی خسته کننده می شوند.
در کنار این گیم پلی خطی و خشک با یک داستان نسبتا خوب مواجه هستیم. داستان بازی برداشت آزادی است از فیلم و به چهار قسمت تقسیم می شود. در هر قسمت شما کنترل یک شخصیت مجزا را بر عهده خواهید داشت که معرفی آن ها از حوصله ی این مطلب خارج است. تنها نکته ی نسبتا جالبی که به واسته ی وجود چند کاراکتر قابل کنترل در بازی رخ می دهد تنوع در برخی قابلیت های کوچک آنها و تا حدی جلوگیری از تکراری شدن روند بازی است.
بخش طراحی گرافیکی بازی نیز مانند دو بخش یاد شده پر از ضعف و باگ است. البته این باگ ها خیلی آشکار نیستند که بازی کردن را غیر ممکن کنند، اما لذت بازی کردن را تا حد بسیاری کاهش می دهند. به جرئت می توان گفت گرافیک بازی تنها از دور جذاب است و به محض این که به اشیاء نزدیک می شوید؛ضعف شدید موجود در طراحی آنها را حس می کنید. البته نمی توان طراحی فوق العاده ی دایناسور ها را نادیده گرفت که کاملا مشابه نمونه های واقعی خود هستند.
در پایان شاید تنها بخش روند بازی که تاحدی خوب کار شده باشد بخش موسیقی و تا حدی صداگذاری بازی است. برای بخش موسیقی از موزیک های موجود در فیلم کمک گرفته شده است که جذابیت کار را تا حد بسیاری بالا می برد و برای بخش صداگذاری نیز از صداگذاران زِبَر دستی کمک گرفته شده است. البته باید خاطر نشان کرد جذابیت بخش صداگذاری نیز تا حد زیادی به دیالوگ های خوب بازی باز می گردد.
با این تفاسیر و با وجود تمامی نکات منفی که در رابطه با روند بازی ذکر کردیم تجربه‌ی Jurassic Park: The Game برای هواداران فیلم و کتاب های “پارک ژوراسیک” جذاب خواهد بود و رضایت آنها را تا حدی جلب می کند. اما اگر با این مجموعه آشنایی ندارید بهتر است از آن دوری کنید زیرا پس از اتمام بازی تنها چیزی که برایتان باقی می ماند سردرد است!

——————————————————————————————————————————–
نکات مثبت: طراحی نسبتا خوب دایناسور ها، یک عنوان خوب برای هواداران سری،داستان متوسط،موسیقی صداگذاری خوب نسبت به این عنوان
نکات منفی: تقریبا همه چیز بجز موارد بالا!
——————————————————————————————————————————–
گیم پلی: ۵.۰
داستان: ۶.۹
گرافیک: ۴.۰
صداگذاری و موسیقی: ۷.۰
امتیاز: ۵.۸