لذت گل کوچیک | نقد و بررسی بازی FIFA Street

تا به امروز عناوین ورزشی زیادی با سبک شبیه‌ساز حرفه‌ای فوتبال ساخته و عرضه شده‌اند که از بهترین و محبوب‌ترین آن‌ها می‌توان سری بازی هایFifaو PES را نام ‌برد. اما هیچ یک از این دو عنوان نتوانستند ذات واقعی فوتبال را آن طور که شایسته است به نمایش بگذارند. اگر بخواهیم دقیق نگاه‌کنیم شالوده‌ی واقعی فوتبال را خلاقیت، تکنیک، سرعت و همکاری تیمی تشکیل می دهد.

نام کامل بازی: Fifa Street
سازنده: EA Canada
ناشر: EA Sports
سبک: Sports
پلتفرم: Xbox 360_PS3
================================================== ==============

در یک عنوان شبیه‌ساز عنصر خلاقیت در اکثر مواقع فدای اهداف تیم برای گل زدن می شود. عنصر تکنیک هم در صورت استفاده‌ی بیش از حد به کار تیمی و سرعت بازی لطمه وارد می کند. پس چطور می‌توان یک عنوان فوتبال تمام عیار و لذت بخش ساخت؟ جواب کاملا ساده است! . باید فوتبال را به مکانی برد که خارج از قید و بند و قوانین رسمی فوتبال باشد. بهترین مکان برای رسیدن به یک فوتبال ناب و اصیل زمین های کوچک کوچه و خیابان است. شیوه‌ی تاکتیکی در این مکان ها فرق می کند. حتی نام فوتبال هم متفاوت است! این‌جا آن را «فوتبال خیابانی» می‌نامند!
در سال ۲۰۰۵ شرکت بازی‌سازی Sports EA تصمیم به ساخت عنوانی با موضوع فوتبال خیابانی و حواشی آن گرفت و در نهایت عنوانی با نام «فوتبال خیابانی» (Fifa Street) را خلق و روانه بازار کرد. موفقیت بازی سبب شد تا سازندگان به فکر ساخت ادامه‌ای برای این عنوان بیفتند. عناوین بعدی ساخته شده به هیچ‌وجه نتوانستند موفقیت نسخه‌ی نخست را به دست‌آورند و این امر سبب شد تا همگان FS را یک فرنچایز مرده و فراموش شده به حساب آورند. این روند تا همایش گیمز‌کام (GamesCom) آلمان ادامه داشت. در این همایش و در جریان کنفرانس EA عنوانی جدید از این سری بازی معرفی شد. عنوانی که به عقیده‌ی EA ناجی این فرنچایز مرده بود. حال بازی عرضه شده است و همگان آن را تجربه کرده‌اند. در ادامه قصد داریم بررسی کنیم که آیا این عنوان به وعده‌های EA عمل کرده‌است و یا این که سخنان EA در رابطه با این عنوان تنها بازارگرمی برای فروش بیشتر بوده است؟

“یک توپ و یک دنیا هیجان!”
در یک عنوان ورزشی مهم‌ترین عنصر برای موفقیت گیم‌پلی بازی است. گیم پلی FS با توجه به مکانیک‌های فیفا ۱۲ طراحی و بهینه شده‌است و دیگر مانند گذشته خبری از گیم‌پلی خشک و با سرعت مصنوعی نیست. همه چیز در بازی رو به طبیعی‌تر شدن رفته است، از نحوه‌ی حرکت بازیکنان گرفته تا چگونگی دریبل زدن و انجام حرکات نمایشی همه و همه طبیعی‌تر از گذشته شده‌اند. این طبیعی‌تر شدن باعث شده است تا دیگر در روند بازی شاهد قدرت های عجیب و غریب مانند جادو کردن بازیکنان حریف و یا تبدیل توپ به آتش نباشیم! . در طول هر بازی تنها عنصری که سرنوشت‌ساز خواهد بود توانایی فرد در انجام تکنیک‌های لازم و میزان دقت او در همکاری تیمی است. این سیر طبیعی‌تر شدن بازی به قدری خوب بوده است که اگر شما در مقابل یک فرد که هیچ اطلاعی از بازی‌های ویدئویی ندارد، اما در زمینه‌ی ورزش فوتبال و فوتسال فردی مطلع است قرار بگیرید، وی می تواند به راحتی با شما رقابت کرده و حتی بر شما چیره شود!
بازی دارای بخش های مختلفی مانند ۵-A-Side، Panna Rules، Last Man Standing و فوتسال استاندارد است. بخش ۵-A-Side مانند عناوین گذشته‌ی سری طراحی شده است و به نوعی نزدیک‌ترین بخش بازی به ذات یک فوتبال خیابانی است. در این بخش شما باید از بین تیم‌های مختلف و لایسنس شده‌ی بازی یکی را انتخاب کرده و به رویارویی با تیم حریف بپردازید، این تیم های لایسنس شده شامل تیم‌های ملی و باشگاهی مختلف هستند. وجود این تیم‌های لایسنس شده خود یک نقطه‌ی قوت بزرگ برای بازی است. در کنار ۵-A-Side یکی از جذاب‌ترین و چالش‌برانگیز ترین بخش‌های بازی Last Man Standing نام دارد. در این بخش هر فرد که گلی به ثمر برساند زمین مسابقه را ترک می کند و نهایتا تیمی که یارهایش به پایان برسند برنده‌ی میدان خواهد بود. نکته‌ی جالب در رابطه با این بخش دروازه‌ها هستند که در سایز بسیار کوچک (گل کوچیک خودمان!) تعبیه شده‌اند تا بازی را چالش برانگیز‌تر کنند. بخش فوتسال هم مانند دو بخش یاد شده طراحی قابل قبولی دارد و به بهترین شکل حواشی این ورزش را به نمایش می‌گذارد. در کنار سه بخش یاد شده بخشPanna Rules از دیگر بخش‌ها ضعیف‌تر عمل می‌کند و علت آن نیز این است که با حالت شبیه‌ساز کلی عنوان در تضاد است. در این بخش هر چقدر بیشتر حریفان را دریبل کنید و بعد گل به ثمر برسانید امتیاز بیشتری به دست می‌آورید. به نوعی می‌توان گفت تعداد گل‌های شما در این بخش به تعداد و کیفیت دریبل‌ها و تکنیک‌های اجرا شده توسط شما بستگی دارد. این بخش به نوعی یادآور عناوین قبلی سری است و ممکن است برای برخی از هواداران قدیمی بازی خوش‌آیند باشد، اما افرادی که به دنبال یک عنوان اصیل که قصد دارد به نوعی شبیه‌ساز یک ورزش باشد می گردند از وجود این بخش ابراز نارضایتی خواهند کرد. در منو‌های بازی گزینه‌ای هم با عنوان Custom Match وجود دارد که در آن شما می‌توانید یک مسابقه با قوانین و شرایط دلخواه خود را بسازید.
علاوه بر قسمت‌های یادشده بخش تحت عنوان World Tour نیز در بازی گنجانده شده است. این بخش به نوعی حکمCarrer Mode عنوان فیفا را دارد، با این تفاوت که بیشتر تمرکز این بخش بر روی حالت‌های آنلاین و رقابت با افراد دیگر در سرتاسر دنیا است. در این بخش بازیباز کار خود را با ساخت یک بازیکن، سپس ساخت یک تیم و نهایتا رساندن آن تیم به سطح اول جهان پیش می‌برد. ایده‌ی کلی World Tour ایده‌ی جالب و خوبی است، اما توجه بیش از حد به بخش آنلاین در آن از نکات منفی آن به حساب می‌آید.
از بخش‌ها و Mode های بازی که بگذریم به ماهیت کلی گیم‌پلی بازی و نکات قوت و ضعف آن می رسیم. به عقیده‌ی بنده بزرگترین نکته‌ی منفی روند بازی عدم وجود عنصر دقت در آن است. یعنی فرقی نمی‌کند که با مسی شوت می‌زنید و یا با یک بازیکن درجه دو؛ زیرا عمل انجام شده توسط هر دو بازیکن بدون دقت صورت می‌گیرد. نکته‌ی قابل بحث دیگر در بخش گیم‌پلی فیزیک بازی است. موتور استفاده شده برای بازی Impact Engine است. موتوری که امتحان خود را به خوبی در فیفا ۱۲ پس داده است. اما متاسفانه مشکلات فیزیک موجود در فیفا ۱۲ در FS هم دیده می‌شود. امید بود که با توجه به کوچک‌تر شدن زمین در FS و همچنین کمتر شدن بار گرافیکی این مشکل رفع شود که متاسفانه این مشکل نه تنها حذف نشده است بلکه با توجه به وسعت کمتر زمین بیشتر از گذشته به چشم می‌آید.

“از کوچه‌های کثیف ریودوژانیرو تا سالن‌های لوکس لندن”
صحبت کردن در رابطه با گرافیک و صداگذاری بازی کار مشکلی است، زیرا به ازای هر نکته‌ی مثبت یک نکته‌ی منفی نیز در آن یافت می‌شود. طراحی کلی محیط‌های بازی به بهترین شکل ممکن صورت گرفته‌اند و دقیقا حس یک محیط خیابانی را منتقل می‌کنند، اما متاسفانه خیلی از این مکان‌ها آن طور که باید و شاید پرداخت نشده اند و بجز چند مورد شباهت های غیر قابل انکاری به یک‌دیگر دارند. نکته‌ی دیگر در رابطه با گرافیک بازی نورپردازی آن است. متاسفانه نورپردازی در طول بازی با تزلزل مواجه است. برای مثال نحوه‌ی نورپردازی در زمین‌هایی مانند سالن‌های فوتسال به زیبایی صورت گرفته است، اما در زمین‌هایی مانند زمین‌های بخش Last Man Standing نورپردازی خشک و بی‌روح تا حد زیادی تجربه‌ی بازی را زیر سال می‌برد.
در کنار بخش گرافیک صداگذاری و موسیقی بازی نیز در سطح قابل قبولی قرار دارد. موسیقی‌های لایسنس شده‌ی EA مثل همیشه کار خود را به خوبی انجام می‌دهند و از خستگی مخاطب در طول روند بازی جلوگیری می‌کنند. اما نکته‌ی منفی در رابطه با این بخش نحوه‌ی چینش این آهنگ‌ها است. متاسفانه سازندگان بازی تنظیمات بازی را به صورتی قرارداده‌اند که در طول انجام بازی نیز صدای موسیقی بازی قطع نمی‌شود که این امر خود از ارزش بازی می‌کاهد. البته خوشبختانه این امکان وجود دارد تا در بخش صدا بخش موسیقی را Mute کرده و بازی را بدون موسیقی ادامه‌دهید. نکته‌ی منفی دیگر در رابطه با بخش صداگذاری بازی است. متاسفانه صدا‌های به کار گرفته‌شده برای بخش‌هایی مانند سالن فوتسال به هیچ وجه با نمونه‌های واقعی مطابقت لازم را ندارند. همچنین صداگذاری بازیکنان نیز به صورت کاملا محدود صورت گرفته و شنیدن صدای آن‌ها پس از مدتی تکراری می‌شود.

در پایان و با توجه به تمامی نکات منفی ذکر شده باز هم تجربه‌ی این عنوان متفاوت را به هواداران قدیمی این فرنچایز و همچنین هواداران مجموعه فیفا پیش‌نهاد می‌کنم. مطمئن باشید که با تجربه‌ی بازی علاوه بر زنده‌شدن خاطرات قدیمی این عنوان محبوب از روند آن نیز لذت خواهید برد.

================================================== ==============
گیم پلی: ۷.۵
گرافیک: ۷.۵
صداگذاری و موسیقی: ۸.۰
جذابیت: ۹.۰
ارزش: ۸.۲
===================
نکات مثبت: گیم‌پلی تکنیکی و روان، تیم‌های لایسنس شده، موسیقی گوش‌نواز، بخش متنوع World Tour، حالت‌های مختلف بازی، شبیه‌ساز قابل قبول فوتسال.
نکات منفی: عدم وجود عنصر دقت در حرکات بازیکنان، مشکلات فیزیک، مشکلات نورپردازی در برخی از صحنه‌ها، مشکلات صداگذاری.