ورزش با طعم باگ! | نقد و بررسی بازی Summer Starts 2012

عناوین ورزشی به دلیل آزادی عمل بالایی که به بازیبازان می‌دهند، همیشه مورد توجه شرکت‌های بازیسازی و خصوصا سازندگان عناوین مرتبط با حسگرهای حرکتی بوده‌اند. شرکت Deep Silver نیز مدتی است که عناوینی را با سبک ورزشی و متناسب با فصل‌های مختلف عرضه می‌کند. یکی از این سری عناوین که به تازگی عرضه شده است، Summer Stars 2012 است که ورزش‌های تابستانی را پوشش می‌دهد. نکته‌ جالب توجه در رابطه با این عنوان مصادف شدن فصل تابستان با برگزاری رقابت‌های المپیک لندن است، که با توجه به این رویداد بخش‌هایی از بازی نیز با الهام از این مراسم طراحی شده‌اند.

سازنده: ۴۹ Games
ناشر: Deep Silver
سبک: Sports
پلتفرم: Xbox 360_PS3_Wii
================================================================

در یک عنوان ورزشی مهم‌ترین عنصر گیم‌پلی است؛ این عنصر به قدری بر روند کلی بازی موثر است که اگر به آن شکلی که باید طراحی نشود، سبب افول یک عنوان می‌شود. از آن‌جایی که سازندان بازی از ابتدای معرفی این عنوان تا به حال آن را یک عنوان آرکید می‌دانند، گیم‌پلی بازی نیز باید متناسب با استاندارد‌های عناوین آرکید بررسی شود. متاسفانه حتی اگر از منظر یک عنوان آرکید نیز به بازی نگاه کنیم، باز هم شاهد یک عنوان نسبتا معمولی و در برخی از مواقع ضعیف خواهیم بود. ریشه‌ی مشکلات بخش گیم‌پلی بازی در نحوه‌ی طراحی ورزش‌ها است. ورزش‌های در نظر گرفته شده برای این عنوان شامل ۱۸ ورزش متنوع هستند که هر کدام به تنهایی توانایی تبدیل شدن به یک عنوان مستقل را دارند، اما متاسفانه سازندگان این ورزش‌ها را با توجه به تعداد زیادشان آن طور که باید و شاید طراحی نکرده‌اند. برای مثال در ورزش موتورسواری که فیزیک حرف اول را می‌زند، با مشکلات عدیده‌ای در رابطه با فیزیک بازی مواجه هستیم. و یا در ورزش دو سرعت نحوه‌ی کنترل بازی به آن لطمه‌ی بسیاری می‌زند و بازیباز را به کلی از روند بازی ناامید می‌کند.
کنترل بازی با حسگر حرکتی مایکروسافت یعنی کینکت از جمله بخش‌های بازی است که سازندگان از ابتدا مانور بسیاری بر روی آن می‌دادند. با وجود این که کنترل این بخش نسبت به کنترل بازی با کنترلر لذت‌بخش‌تر و ساده‌تر است، اما باز هم ایرادات خود را دارد. برای مثال در ورزش تیراندازی با کمان کینکت نمی‌تواند آن طور که انتظارش را دارید حرکات شما را تشخیص داده و به بازی منتقل کند. یکی از تنها مواردی که سبب بهتر شدن گیم‌پلی بازی می‌شود، قابلیت بازی کردن چهار نفر به صورت هم‌زمان در بخش‌های آنلاین و آفلاین است؛ البته این بخش نیز مشکلات خاص خود هم‌چون دشواری کنترل با کینکت و یا افت فریم را دارد، اما به طور کل تجربه‌ی آن خالی از لطف نیست.
اگر در کنار بخش گیم‌پلی نیم‌نگاهی نیز به جلوه‌های دیداری بازی یعنی بخش گرافیک بیندازیم، باز هم چیز دندان‌گیری عایدمان نمی‌شود. مدل‌سازی شخصیت‌ها بازیباز را به یاد عناوین چند سال قبل می‌اندازد و علاوه بر این طراحی هنری ورزشگاه‌ها و محیط‌های بازی نیز تعریف چندانی ندارد.
تنها بخشی که تا حدی در بازی موفق عمل می‌کند بخش موسیقی بازی است. موسیقی‌های استفاده شده برای بازی با وجود تعداد اندک‌شان به خوبی حس رقابت در یک رویداد ورزشی را به مخاطب ارائه می‌کنند. البته بخش موسیقی نیز به لطف صداگذاری ضعیف و مزحک بازی کاملا زیر سوال می‌رود. صداگذاری بازی به شکلی صورت گرفته است که حس می‌کنید صدا‌پیشه‌ی تمامی ورزشکاران موجود در بازی توسط یک شخص صورت گرفته است. علاوه بر این افکت‌های استفاده شده برای منوهای بازی نیز تعریف چندانی ندارند و پس از مدتی خسته‌کننده می‌شوند.
به طور کل تجربه‌ی این عنوان با وجود عناوینی هم‌چون Kinect Sports بر روی کینکت و Wii Sports: Resort بر روی کنسول Wii چندان لذت‌بخش نیست و بجز حالت چهار نفره برای بازی چند نفره، چیز جدید دیگری برای ارائه ندارد.

================================================================
گیم‌پلی: ۴.۵
گرافیک: ۶.۰
صداگذاری و موسیقی: ۶.۰
جذابیت: ۴.۰
ارزش: ۵.۱
===================
نکات مثبت: تجربه‌ی بازی به صورت چهار نفره، موسیقی هماهنگ با اتمسفر بازی.

نکات منفی: مراجعه شود به متن.
================================================================