نقد و بررسی عنوان Golden Eye 007 Reloaded

در طی سال های اخیر شاهد ساخت بازی های زیادی از روی فیلم های سینمایی بوده ایم. سری بازی های James Bond نیز یکی از همین بازی هاست که تقریبا همواره در کنار فیلم های سینمایی آن ساخته شده و عرضه می گردد. Golden Eye 007 که در سال ۱۹۹۷ برای نینتندو ۶۴ منتشر شد (فکر کنم اولین بازی ویدیویی باشد که من تمام کردم!) با جرئت می توان بهترین عنوان ساخته شده براساس James Bond به حساب آورد. اکثر نمراتی که منتقدان به GE دادند بالای ۹ بود و از طرف چند سایت بازی هم بهترین بازی سال ۹۷ برگزیده شد!

سازنده : Eurocom
ناشر : Activision
پلتفرم : PS3 – Wii – X360 – DS
سبک : First-Person Shooter

این واقعا افتخاری بزرگ برای سری ۰۰۷ در صنعت گیم به حساب می آید. اضافه کنم که فیلم ۰۰۷ Golden Eye هم جزو بهترین های آن زمان بود! با این تعاریف احتمالا ساختن Remake از GE چندان دور از ذهن نبود و پارسال Nintendo دوباره بازی خود را طراحی کرد البته برای پلتفرم های Wii و DS. متاسفانه Remake بازی تنها از نظر گیم پلی و طراحی محیط ها مشابهت داشت و مابقی دوباره از نو تعریف شده بودند، کاراکتر اصلی دیگر Pierce Brosnon نبود بلکه بازیباز با Daniel Craig بازی را ادامه می داد. در هر صورت Golden Eye 007 2010 با وجود مشکلات اندکی که داشت باز هم مورد توجه قرار گرفت و امسال Activision نسخه ی HD بازی را با عنوان فرعی Reloaded برای X360 و PS3 عرضه کرده است.
در بازی، اسامی شخصیت ها و لوکیشن ها خیلی تغییر نکرده و وفادار به نسخه ی اصلی هستند حتی مرحله ی بعدی را می توان پیش بینی کرد، تنها ظاهر کاراکترها متفاوتند و کمی اتفاقات جدید در طول بازی رخ خواهند داد که در ادامه به بررسی آنان خواهیم پرداخت. ابتدا داستان Golden Eye 1997 را بازگو می کنم. (خطر لو رفتن داستان بازی، زیرا تقریبا مشابه هم هستند!) حوادث در سال ۱۹۸۶ اتفاق می افتد، بازی از شوروی سابق آغاز می شود جایی که M16 (سازمان اطلاعات و امنیت خارجی بریتانیا) باید از تاسیسات سلاح شیمیایی در سد Byelomorye پرده برداری کند. سازمان، دو مامور مخفی یعنی جیمز باند (۰۰۷) وAlec Trevelyan (006) مسئول می کند تا به کارخانه نفوذ و مواد شیمیایی آنجا را منفجر کنند. در طول این ماموریت، فردی به نام سرهنگ Arkady Ourumov گلوله ای تو سر Alec خالی می کند اما جیمز موفق می شود از طریق هواپیما از این مخمصه فرار کند. پنج سال بعد سازمان متوجه می شود که یک هلیکوپتر فوق سری به سرقت رفته و عملیاتی خونین علیه یک پایگاه کنترل ماهواره های نظامی واقع در سیبری انجام می گردد، جیمز باند حالا مامور می شود تا تنها بازمانده از آن حمله، که یک دختر جوان به نام Natalia Simonova و برنامه نویس مرکز فوق به حساب می آید را یافته و با کمک او بتواند علت این سرقت را بیابد. خوشبختانه جیمز باند موفق به پیدا کردن او می شود و نجات او باعث ایجاد احساس عاطفی بین ناتالیا و جیمز می گردد.

پس از یک سری اتفاقات پیش آمده در طول داستان، جیمز متوجه می شود که دوست سابق او یعنی Alec در این ماجرا نقش دارد، آلک برای جیمز توضیح می دهد که آن حرکت در کارخانه تماما صحنه سازی و با بقیه تبهکاران هم دست بوده است! جیمز باند و ناتالیا موفق می شوند از دست او بگریزند اما توسط نیروی امنیتی روسیه دستگیر و به سرویس نظامی آنجا برده می شوند، در آنجا جیمز در یک حرکت غافل گیرانه فرار می کند و کنترل تانکی را به دست می گیرد، آن ها به یک قطار می رسند جایی که Arkady، ناتالیا را به گروگان گرفته است، جیمز او را می کشد (در این قسمت بازیباز می بایست در یک حرکت جسورانه Arkady را هدشات می کرد، آن زمان واقعا هیجان انگیز بود!) و ناتالیا را برای چندمین بار نجات می دهد. حالا Alec می ماند و دستیار مونث اش یعنی Xenia Onatopp که در ابتدا جیمز باند را یاری می داد! جیمز و ناتالیا موفق می شوند از مخمصه های مختلفی جان سالم به در ببرند تا اینکه در طی یک عملیات جستجوی هوایی در نزدیکی یکی از جنگل های کوبا مورد هدف قرار می گیرند و کشف می کنند که چشم طلایی در حقیقت یک آنتن ماهواره ای است که برای کنترل سیستم ماهواره ی نظامی بکار می رود. پس از سقوط هواپیما و با جلو رفتن داستان، Xenia از هلیکوپتر خود خارج می شود و مقابل آن ها قرار می گیرد اما جیمز به هلیکوپتر شلیک و آن را منفجر می کند، Xenia نگون بخت هم که کمربندی از هلیکوپتر به خود وصل کرده بود با آن می رود و لای درخت گیر می کند! در انتها، پس از رسیدن به محل سکونت Alec و افرادش، جیمز رو دروی او در نزدیکی آنتن ماهواره ای می ایستد و او را به هلاکت می رساند و جان خود و ناتالیا را نجات می دهد.

داستان GE 007 Reloaded هم به موازات همین اتفاقات جلو می رود که تنها روایت بازی و ظاهر قضیه تغییر کرده است. اولین تغییر مربوط می شود به جایگزین کردن دانیل کریگ به جای پیرس برازنان که به نظر من خیلی نقص به حساب نمی آید زیرا بازی به صورت اول شخص است و بازیباز جای جیمز باند نقش آفرینی می کند! تغییر بعدی به اسامی و ظاهر کاراکترها و اضافه شدن شخصیت های جدید مربوط می شود، برای مثلا Alec کمی تو پرتر و چاق تر شده است یا سرهنگ Arkady در بازی به اسم Ourumov شناخته می شود. همچنین چند شخصیت جدید هم به بازی اضافه شده اند، مانند Zukovsky که همدست “اوروموف” و خلاف کار روسی به حساب می آید (با او در رستوران واقع در بارسلونا ملاقات خواهیم کرد.) تغییر آخر اتفاقات جدیدی است که در داستان رخ داده می شود، در Golden Eye اصلی هرگز Ourumov (سرهنگ Arkady) به دست Xenia در قطار کشته نشد یا خود Xenia هیچ وقت در رستوران پیش خدمتی نمی کرد، علاوه بر این در داستان اصلی هدف Alec به دست آوردن پول و ثروت نبوده است.
داستان با این که نسبتا خوب روایت شده اما گیم پلی چنگی به دل نمی زند. مشکل اینجاست که سازندگان باید گیم پلی را از نو طراحی می کردند نه داستان و شخصیت ها را! از کوتاه بودن بازی که بگذریم! سبک بازی به مانند شماره اصلی، شوتر اول شخص است اما شوتر اول شخص دهه گذشته ای!! به طوری که نحوه ی حرکت جیمز خیلی ضعیف و خشک طراحی شده. هوش مصنوعی دشمنان واقعا نابخشودنی است، آن ها مثل این که توانایی شنیدن ندارند و تنها می توانند ببینند. حین مبارزه هم خیلی ضعیف عمل می کنند و تنها سختیشان دسته جمعی حمله کردن آن هاست. جالب است بدانید وقتی آن ها را می کشید روی زمین می افتند و اندکی بعد نامریی می شوند، یادش بخیر بازی های آتاری و بازی Turok قبل از ۲۰۰۰!! نقشه ای که سمت چپ پایین صفحه طراحی شده، محل دقیق دشمنان و هدف مرحله را نشان می دهد که بازی را بیش از حد ساده کرده است. روند کاملا خطی می باشد و بازیباز می تواند به دو صورت مخفی کاری و اکشن زد و خورد ادامه دهد اما خیلی نمی توان با مخفی کاری جلو رفت چون محل قرار گیری دشمنان اجازه این کار را نمی دهد، ثانیا اصلا لذت بخش و جذاب نیست البته اگر قبل از سری Splinter Cell این بازی منتشر می شد ممکن بود جالب به نظر رسد. Melee Attackها هم بعد از چندین بار اجرا کردن، حرکتشان تکراری و خسته کننده می شود. نکته ی منفی دیگر به باس فایت نهایی یعنی Alec مربوط می گردد، عین بازی های دهه شصتی باید همین جوری تیر خالی کنید تا Alec از پا دربیاید که واقعا مضحک و خنده دار است. با این تفاسیر به نظر من بهتر است بازی را با آخرین درجه ی سختی یعنی Classic شروع کنید، در این حالت به مانند بازی های قدیمی از بهبود خودکار زخم ها و بازگشت سلامتی خبری نیست و کاراکتر دارای دو خط سلامتی و جلیقه ی ضدگلوله است که می تواند این بخش برای بازیبازان قدیمی تا حدودی جذاب تر باشد.

از نکات مثبتی که می توان در گیم پلی به آن ها اشاره کرد، تنوع ماموریت ها و اسلحه هاست که از تکراری بودن روند بازی جلوگیری می کند اما نمی دانم چرا در بخش چند نفره، نارنجک است اما در بخش داستانی نیست، بگذریم! بازیباز از همان ابتدا یک Smart phone به همراه دارد که با آن باید فرد مورد نظر را یافت یا از صحنه های از پیش تعیین شده عکس برداری کرد، حتی توانایی هک کردن و از کار انداختن اتو ماشین گان ها را هم دارد. نکته ی مثبت دیگر حالت مالتی و M16 Ops آن است که در کنار بخش داستانی می توان چند ساعتی با آن سر و کله زد. بخش چند نفره از دو بخش آنلاین و Split-Screen تشکیل شده است. قسمت آنلاین از ۱۶ بازیباز پشتیبانی می کند و خود شامل حالت های متنوعی از جمله Conflict و چند بخش تیمی نیز می شود. بخش M16 Ops که شباهت بسیار زیادی به Special Ops سری CoD دارد، بسیار سرگرم کننده به نظر می رسد و در آن با توجه به عملکرد شما در انجام ماموریت بازی، ستاره هایی می گیرید که می توانید مراحل و ماموریت های دیگر را هم در این قسمت فعال کنید. چیزی که گیم پلی را ممکن می باشد جذاب تر کند، جیمز باند بازی با Move است! بله، نسخه ی PS3 بازی از Move پشتیبانی می کند و همچنین دارای یک باندل اختصاصی به اسم Golden Eye 007 Reloaded – Double O Edition که شامل یک اسلحه Eye Camera، Move و نسخه ی اورجینال بازی است.
متاسفانه بخش گرافیک، کم ترین نمره را می گیرد و جدا سازندگان خیلی کم کاری کرده اند. گرافیک در بازی پستی و بلندی های زیادی دارد، روی چهره ی کاراکترهای اصلی، خیلی خوب و پرجزییات کار شده است اما روی دشمنان نه! کلا سازندگان اهمیتی به شخصیت های منفی در این بازی نداده اند! تنوع دشمنان در هر مرحله از نظر ظاهری بسیار کم است. مناظر دوردست در بازی چشم نواز و دلنشین می باشد اما وقتی از نزدیک مشاهده می کنید پایین بودن کیفیت بافت های آن توی ذوق می زند. انیمیشن تیر خوردن دشمنان و انفجارها هم واقعا افتضاح است و شباهتی به واقعیت ندارند. درست است که این بازی از نسخه ی Wii پورت شده ولی قطعا کنسول های X360 و PS3 توانایی خیلی بالاتر از این را دارند.

خوشبختانه بازی از نظر صدا در سطح بهتری قرار دارد اما باز هم بی نقص نیست. صداگذاری اسلحه ها و انفجارها ناامید کننده است و اصلا جذابیت ندارند. Lip-synchها (حرکت لب) هم با صدای کاراکترها خیلی هماهنگ نیستند اما دیالوگ هایی که بین کاراکترها رد و بدل می شود خیلی بد کار نشده است و صمیمی بودن جیمز و ناتالیا را می توان به خوبی حس کرد؛ صداپیشگی دانیل کریگ را هم خود او بر عهده گرفته است. موسیقی متن بازی نسبتا پرهیجان و مطابق با المان های سری ۰۰۷ است. موسیقی انحصاری بازی یعنی Golden Eye و با صدای خواننده ی پرآوازه ی آمریکایی “‌Nicole Sherzinger” که اولین بار سال ۱۹۹۷ پخش شد بار دیگر در تیتراژ ابتدایی استفاده می شود و لذت بازی را دو چندان می کند.
حرف آخر، متاسفانه Golden Eye 007 Reloaded همزمان با MW3 و Battlefield 3 عرضه شد که باعث گشت خیلی به چشم بازیبازان نیاید، اما با توجه به روند قابل قبول بازی بر اساس داستان فیلم قدیمی، ارزش یک بار امتحان کردن برای علاقه مندان به این سبک و عاشقان ۰۰۷ را دارد. فقط اگر بازی را به قصد زنده کردن خاطرات Golden Eye Nintendo 64 خریداری کرده اید، دچار اشتباه شده اید.

نکات مثبت: روایت داستان/ بخش چنده نفره ی سرگرم کننده و مود M16 OPS/ تنوع ماموریت ها و اسلحه ها/ جیمز باند!
نکات منفی: مشکلات فنی در گیم پلی/ باس فایت نهایی/ کوتاه بودن بازی/ گرافیک تاریخ مصرف گذشته/ فقط نام بازی Golden Eye است وگرنه شباهتی به Golden Eye Nintendo 64 ندارد!

گیم پلی: ۷
گرافیک: ۶.۵
صداگذاری: ۸
جذابیت: ۸
امتیاز فنی: ۷.۵